text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นาสิกสูบจูบจรดรู้รสกลิ่น <bot>:แล้วแลบลิ้นเลียลามตามวิสัย พระหน่อน้อยค่อยจูงพยุงไป เก็บลูกไม้ม่วงปรางข้างคีรินทร์ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำซ้ำเหน็บให้เจ็บอก <bot>:จนเหื่อตกหมกมุ่นให้ฉุนเฉียว ผ้าคาดอกถกเขมรออกเป็นเกลียว ฉวยไม้เรียวไล่ตีนางกรีกุน | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่ใส่ปีกหลีกเพื่อนเลื่อนลอยล่อง <bot>:แกว่งกระบองบินคว้างมากลางหน วิรุณพัฒนัดดานำหน้าพล ต่างเร่งร้นรีบตามกันหลามไป ฯ | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียงว้าวุ่นผลุนออกมานอกห้อง <bot>:มันโฉบสองอนุชาพาไปได้ สุดสาครร้อนอกตกพระทัย ฉวยได้ไม้เท้าโลดกระโดดมา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ออกจากเธอมาวันทามารศรี สร้อยสุดาว่านางทำอย่างนี้ เจ้าเห็นดีแล้วหรือเจ้าเยาวมาลย์ | สิงหไกรภพ | 51 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ฤาษีสรัพศาสตร์ไท้ <bot>:ชฎาธาร ท่านแฮ ทั้งแปดสำมัชฌาญ เสพสร้าง อัมพรวิ่งวงทะยาน ยังเมฆ ไปแฮ ปดที่ออนอันร้าง รีบหื้อสมสมร | โคลงนิราศหริภุญชัย | 82 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่สุวรรณมาลีนี้ขี้หึง <bot>:สักหน่อยหนึ่งก็จะนำมาทำเข็ญ แต่พวกเรานี้วิสัยเขาใจเย็น หึงไม่เป็นปากก็หง่อยดังหอยปู ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระวลายุดาสั่ง <bot>:ให้ถามมั่งดังประสงค์จำนงหมาย เรียกอัยกาว่าขานเหมือนหลานชาย กลับคิดร้ายเราที่ผู้มีคุณ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเรียกคนใช้ชิดมาคิดอ่าน <bot>:เอ็งเอาสารนี้ออกไปไวไวหวา กับเครื่องใช้อย่างดีมีราคา ให้เสนาที่ประจำมันนำไป | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กลับหายกลัวมัวเมาไม่เข้าบ้าน <bot>:พระนิพานเพิ่มพูลเพียงสูญหาย อันรูปเหมือนเรือนโรคให้โศกสบาย แล้วต่างตายตามกันไปมั่นคง | นิราศเจ้าฟ้า | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าเสียเมียเสียเกลือเนื้อจะเน่า <bot>:การของเราเล่าจะค้างเพราะห่างเหิน ถึงลิงค่างช่างเถิดพ่อพอเพลิดเพลิน อย่างหมางเมินเขินขามไปตามจน ฯ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล่นสลับคับคั่งตั้งแต่เช้า <bot>:ได้ลมว่าวพัดผันต่างหรรษา ต่างแล่นรายหมายจำเพาะเกาะลังกา บาทหลวงว่าแก่ทหารชาญณรงค์ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระบวนแห่แซ่ซ้องก้องสนั่น <bot>:พลขันธ์ครื้นครึกแห่ฮึกโหม ทั้งสังข์แตรแซ่สำเนียงเสียงครึกโครม บาทหลวงโสมนัสรื่นชื่นอุรา | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระนุชบุตรีในนิเวศน์ <bot>:แต่ลับเนตรหน่อกษัตริย์ประหวัดหวัง กับทั้งสี่พี่เลี้ยงเคียงบัลลังก์ ไม่นอนนั่งสนทนาด้วยอาลัย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกลับกล่าวเจ้าพาราวายุภักษ์ <bot>:กษัตริย์ศักดิ์จอมนิเวศน์ข้างเพทไสย ให้หาครูรู้วิชาพาเอาไป ยังกรุงไกรลังกาสี่ห้าคน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่ม่วงอ่อนซ้อนแก่แลเป็นรุ้ง <bot>:สีตากุ้งมีร่องเป็นฟองฝอย ที่ดำอ่อนซ้อนแก่แลเป็นรอย ก้อนน้อยน้อยสีแปลกเข้าแทรกแซม | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ไม่ถึงเจ็บไข้เพราะไม่สาว <bot>:เป็นคราวคราวมันนึยมเหมือนลมหวน ถูกอีนี่มันเป็นสาวเจ้ากระบวน มันยียวนเอาจนเจ็บเป็นเหน็บชา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าห้องท้ายทอดกายลงกำสรด <bot>:แสนสลดสละนางมาห่างเห หมายจะเชยไม่ได้ชมสมคะเน เป็นกรรมเวราสร้างให้ร้างรัก | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนาได้รับสั่งมานั่งหมาย <bot>:ให้จับจ่ายเหล่าพหลพลขันธ์ ปลูกโรงร้านท่าทุกหมวดประกวดกัน ในเจ็ดวันตามหมายรายบัญชี ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่โบราณผ่านพิภพจบจังหวัด <bot>:สืบกษัตริย์สุริย์วงศ์เผ่าพงศา โดยลำดับนับกษัตริย์ถัดถัดมา จนเราราชาภิเษกเป็นเอกองค์ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงจัดแจงแต่งองค์พระเจ้าหลาน <bot>:พนักงานเชิญของที่ผ่องใส จัดเอานางรูประหงทรงวิไล สำหรับใช้เชิญเครื่องเรืองจำรูญ ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายหน่อนาถนัดดาวายุพัฒน์ <bot>:ตั้งกองหัดฝึกทหารชาญชัยศรี พอพวกอามาแถลงแจ้งคดี ให้ไปด้วยช่วยตีเมืองลังกา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมนคเรศเกศกษัตริย์ <bot>:เสวยสมบัติลังกาอัชฌาสัย เว้นสามวันเสด็จป่าพนาลัย ไปเฝ้าไทบิตุราชมาตุรงค์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดถึงพระมเหสียิ่งวิโยค <bot>:จะซํ้าโศกทรวงตรอมซูบผอมเหลือง อสุรศักดิ์ยักษ์มารทั้งบ้านเมือง จะแค้นเคืองคิดสลดระทดใจ | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยจะพาศรีสะใภ้ไปนคเรศ <bot>:มอบนิเวศน์กรุงไกรให้ทั้งสอง พระจอมวังลังกาฝ่าละออง ก็จะต้องเสด็จไปช่วยอำนวยการ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายปาโมกข์โลกนิติ์ตั้งดิถี <bot>:ตามคัมภีร์ไสยเวทข้างเพทไสย พระศุกร์เข้าเสาร์เป็นที่ไม่มีภัย พุธจรไปเดือนหนึ่งพอถึงจันทร์ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:เรียมจรล่วงทุ่งแล้ว <bot>:แลลับ เล่านา จวนสุริยอัสดงดับ แด่นฟ้า มืดเมฆชมัวอับ อากาศ จวบลุบางโขมดอ้า อกโอ้อาดูร | นิราศวัดรวก | 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นเห็นท้าวเจ้ากวินสิ้นชีวิต <bot>:เข้าต่อฤทธิ์รับรบไม่หลบหนี สินสมุทรยุดพลาดมันฟาดตี ถูกอินทรีย์ซวนซบสลบไป ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำรำพึงแล้วจึงตอบ <bot>:เจ้าว่าชอบอยู่แต่จิตคิดอดสู ตั้งแต่พามาไว้มิได้ดู ให้เธออยู่ในห้องถึงสองวัน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทำเพลี่ยงท่าเสียทีถอยหนีร่น <bot>:พวกหุ่นมนต์คนต้อนเข้าแหกค่าย พังประตูกรูเข้าสะดวกดาย ยึดเอาค่ายพลนิกรไม่รอนราญ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ห้ามมิให้ใครเข้ามาเฝ้าแหน <bot>:อยู่แต่แท่นที่ทองประคองสงวน เสน่หาอาลัยให้รัญจวน ดังประชวรโรคามากว่าเดือน ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหวยพวกโจรปล้นเรือเชื้อสลัด <bot>:กูจะตัดเอาศีรษะไปถวาย มาตีด่านชานสมุทรประทุษร้าย ใครเป็นนายโจรมาพูดจากัน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สักเดือนหนึ่งจึงค่อยกลับไปนคเรศ <bot>:จงโปรดเกศน้องรักพักทหาร ศรีสุวรรณกลั้นยิ้มเอื้อนโองการ กระหม่อมฉานดอกนะจะทูลลา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แท่นที่นั่งหลังคาท้ายบาหลี <bot>:ล้วนมณีนิลแนมแจ่มจำรัส ได้ฤกษ์ดีมีลมโสมนัส พวกเกณฑ์หัดโห่ลั่นปืนสัญญา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางคิดเห็นเป็นชอบตอบสนอง <bot>:อันเงินทองของฉันมีอยู่มิตรึก พระคิดอ่านการทำเหลือล้ำลึก คงสมนึกเหมือนหนึ่งคาดไม่คลาดคลาย | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:สู้นอนอดแอบอยู่ในคูหา รักษากายหายขาดแผลสาตรา ยังแต่ขาข้างเดียวออกเที่ยวโทง | สิงหไกรภพ | 50 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:น้ำตาตกซึมโซมชโลมไหล เหมือนเสี้ยนยอกชอกช้ำในน้ำใจ สะอื้นไห้ฮักฮักซบพักตรา | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียงปีศาจครื้นครั่นสนั่นเกาะ <bot>:บ้างกระเดาะปากเดินบนเนินไศล ที่กู่ก้องร้องเรียกกันเพรียกไป บนเขาใหญ่ดินกลาดบนหาดทราย | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นได้นางอย่างนี้เป็นที่พึ่ง <bot>:ก็เหมือนหนึ่งได้แก้วแววเวหา ได้กลับไปได้ทั้งเมืองลังกา ได้แก้หน้าปรากฏยศไกร | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางเร่งพวกโยธาที่ล่าทัพ <bot>:เดินคั่งคับเรียกกันเสียงหวั่นไหว ให้เร่งรีบพวกพหลสกลไกร กองทัพไทยไล่บุกเข้าคลุกคลี | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้องข้าเจ้าเจ็บอยู่อย่าจู้จี้ <bot>:เกณฑ์หน้าที่สักเท่าไรจงใช้ข้า จะถากทำแทนกันไม่ฉันทา ตรงไหนหญ้าจะให้ทำจงนำไป ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทราบข่าวราวเรื่องว่าลูกรัก <bot>:สำราญพรักพร้อมกันก็หรรษา จึงตรัสสั่งพระศรีภูริปรีชา คลี่สาราเรื่องสารออกอ่านความ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเห็นแสงเพลิงสว่างมาทางเก่า <bot>:ร้องเรียกเหล่าพลทั้งหมื่นยืนไสว ถืออาวุธหลาวแหลนออกแน่นไป ทั้งนายไพร่พร้อมพรั่งตั้งกระบวน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ้ายลูกศิษย์ก็ไม่วางง้างเอาขา <bot>:เจ้าครูด่าก็ไม่วางไม่ห่างแห อ้ายหนุ่มดิ้นดุกดุกร้องตุกแก ตับใครแก่มันจะกินอย่าดิ้นไป | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดสวาทด้วยชาติเชื้อ <bot>:เหมือนหนึ่งเนื้อแล้วย่อมถนอมขวัญ ทั้งเห็นแหวนแม่นยำเป็นสำคัญ ยิ่งแม่นมั่นมิได้หมางระคางแคลง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางแย้มยิ้มพริ้มพรายสบายจิต <bot>:แล้วทรงคิดของบำเหน็จให้เสร็จสรรพ หาเสนามาพร้อมน้อมคำนับ ประทานทรัพย์เสื้อผ้าเงินตรากราว ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระธิดาว่าหม่อมฉันไม่ทันทราบ <bot>:ได้พูดหยาบคายหยามตามประสงค์ ก็คิดเห็นเป็นผิดต่อบิตุรงค์ ขอพระองค์อดโทษได้โปรดปราน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำจะช่วยติดตามข้ามสมุทร <bot>:กว่าจะสุดเขตแขวงทุกแห่งหา แม้นได้เชื้อเนื้อหน่อกษัตรา คืนพาราไว้ก็เห็นจะเป็นคุณ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงนั่งตั้งเข็มให้เต็มแล่น <bot>:ไปตามแผนที่ทางหว่างสิงขร พวกนารีชมปลาในสาคร กับบังอรบุษบงอนงค์นาง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกกองทัพไม่สังเกตเพศฝรั่ง <bot>:ไม่ระวังเพราะเห็นมาแต่ป่าระหง พอสุริยาเย็นพยับจะลับลง ก็แฝงพงตามสังเกตเอาเพศเดิม | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นพระองค์ทรงนั่งอยู่เงื้อมเขา <bot>:จึงเคียงเข้าข้างแท่นที่แผ่นผา น้อมคำนับกลับคิดถึงบิดา ชลนาไหลหลั่งลงพรั่งพราย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทูลลาพระมุนินทร์ปิ่นนักพรต <bot>:น้อมประณตกราบกรานแล้วขานไข ว่าไม่มีใครอยู่ดูเวียงชัย ต้องรีบไปนคเรศนิเวศน์วัง ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราเสียทัพยับย่อยต้องน้อยหน้า <bot>:ไม่มีสุขทุกเวลาน้ำตาไหล เสียเวียงวังลังกาเสียข้าไท ต้องต่ำไร้ไม่มีที่พึ่งพา | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าเสือกเสยเกยตื้นคลื่นกระแทก <bot>:ราโท[๑]แยกแยะอยู่เชิงภูเขา ดูเรือทองห้องหับประดับประดา ผู้ใดมาอยู่ในนั้นหรือฉันใด | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางทูลตอบนอบน้อมว่าหม่อมฉาน <bot>:เชิญอาการออกมาแจ้งแถลงไข ทั้งองค์พระมเหสีมีพระทัย ทำโต๊ะใหญ่อย่างฝรั่งเมืองลังกา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายท่านท้าวเจ้าพาราปตาหวี <bot>:ขึ้นจากที่แท่นสุวรรณแล้วบรรหาร ว่าข้าแต่ท่านครูผู้อาจารย์ ไปสำราญหลับนอนผ่อนอารมณ์ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระราเมศสุริย์วงศ์พงศ์กษัตริย์ <bot>:จึงเอื้อนอรรถตอบความตามวิสัย เรารบกันสองต่อสองทำนองใน อย่าให้ไพร่เหนื่อยยากลำบากเลย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแค้นว่าฆ่าพ่อไม่ขอพบ <bot>:คิดจะรบรวดเดียวด้วยเฉียวฉุน จึงกราบพระครูเฒ่าเจ้าประคุณ จงการุญไปด้วยได้ช่วยกัน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระลูบหลังทั้งสองว่าน้องรัก <bot>:สามิภักดิ์รักพี่จะมีไหน ช่วยรบสู้คู่ชีวิตร่วมจิตใจ จะรักใครให้เหมือนน้องทั้งสองรา | สิงหไกรภพ | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะปล่อยให้ไปสำราญผ่านสมบัติ <bot>:รักษาสัตย์สืบสร้างทางกุศล ถือศีลธรรม์กรุณาประชาชน จะได้พ้นภัยพาลสำราญใจ ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งทราบว่าวาลีมีความรู้ <bot>:เข้ามาสู่สมภารสำราญจิต พอเข้านอกออกในได้ใช้ชิด สำเร็จกิจข้าน้อยพลอยยินดี ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าประคุณทูลเกล้าจะเปล่าเปลี่ยว <bot>:สันโดษเดียวแดนดงน่าสงสาร ไหนจะต้องฟ้าฝนทนทรมาน อยู่ริมชานเชิงผาพนาวัน | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เมืองด่านชานชลาริมท่าน้ำ <bot>:เสียระยำปี้ป่นทนไม่ไหว ความที่บอกมาจริงอย่ากริ่งใจ บาทหลวงได้ปากน้ำที่สำคัญ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แหงนชะแง้แลเห็นคนบนกำปั่น <bot>:พลางกัดฟันเต้นโลดกระโดดโหยง น้ำลายไหลไล่คว้านัยน์ตาโพลง จับเรือโคลงกลอกหัวตัวเป็นเกลียว | พระอภัยมณี | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้าแต่งตั้งสังเวยเคยคำนับ <bot>:เชิญมารับเครื่องมัจฉะมังสา จะขอทางกลางทะเลกับเทวา แล้วตีม้าล่อลั่นสนั่นดัง ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระนิ่งนั่งฟังครูเห็นรู้เท่า <bot>:จึงก้มเกล้ากราบครบคำรบสาม จะลาศีลสึกไปดูไม่งาม จะมีความครหาเป็นราคี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ผูกชฎาธารถือเหมือนฤๅษี กุมพระขรรค์อันเป็นเพชรเหน็บเตร็จตรี ใครฆ่าตีชีวันไม่บรรลัย | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเรือรบเรือไล่ให้หลายร้อย <bot>:เรือใช้สอยกับทหารชาญสมร เครื่องอาวุธยุทธนาพลากร เป็นการร้อนเร่งรัดไปจัดเรือ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอนั่งอยู่ดูให้เต็มนัยน์เนตร <bot>:พระปิ่นเกศกษัตริย์ชาติราชหงส์ ถึงหมื่นปีมิได้พบประสบองค์ ธำมรงค์ลูกรักต่างพักตรา ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงสั่งให้ทอดสมอรออยู่นี่ <bot>:ฟังพรุ่งนี้สุริย์ฉายแม้นผายผัน ถ้าแม้นยังมืดกลุ้มชอุ่มควัน จึงผ่อนผันคิดความตามปัญญา | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประจุสมัยเกือบจะใกล้อรุณรุ่ง <bot>:น้ำค้างฟุ้งเปียกชุ่มทุกขุมขน ถึงชะวากปากไพรทั้งไพร่พล พักพหลที่ในเขาลำเนาเนิน | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกจีนจามพราหมณ์ทวายหลายภาษา <bot>:แขกชวามอญลาวพวกสาวสรรค์ พากันมาดูงานการประชัน ทั้งสามวันสามคืนชื่นอามรณ์ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระวงศ์พงศาระดาดาษ <bot>:ก็ยุรยาตรไปพักตำหนักขวา แต่ฟังสวดครบตามสามเวลา เช้าจะราชาภิเษกเป็นเอกองค์ ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เพราะเสียทีที่ประมาทจึงพลาดพลั้ง <bot>:ไม่ระวังตัวไว้เพราะใหลหลง เขาว่าหนอนบ่อนเจาะเพราะทะนง มันไม่ตรงต่อญาติก็ขาดกัน ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงทูลความตามเรื่องหน่อกษัตริย์ <bot>:ให้แจ้งอรรถว่าพระรักสมัครสมร ที่เรื่องราวกล่าวคำเธอร่ำวอน ดวงสมรแม่จงแจ้งอย่าแพร่งพราย ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูรูปร่างรุ่นราวคราวพระน้อง <bot>:ผิวผุดผ่องน่ารักเป็นนักหนา บุรุษใดในภพโลกา ที่จะหาเปรียบได้นั้นไม่มี | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่เลี้ยงว่าอย่าวิตกเรื่องปกปิด <bot>:ฉันจะคิดปลูกรักเอาภักษ์ผล แม้นเป็นทีก็จะตีคารมชน คงจะวนคิดแร้วไม่แคล้วเลย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็สาสมกับอารมณ์ไม่เจียมศักดิ์ <bot>:ทรลักษณ์เหลือตัวชั่วซำสาม ผู้ดีว่าแล้วขี้ข้าก็พลอยตาม ไม่มีความอายจิตสักนิดเดียว | สุภาษิตสอนหญิง | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดิมไม่เชื่อเมื่อแสบท้องลองกินน้ำ <bot>:ค่อยมีกำลังแรงเข้มแข็งขัน ใครปรารถนาอาหารเปรี้ยวหวานมัน กินน้ำนั้นนึกได้ดั่งใจจง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:บรรทมยามหนึ่งไท้ <bot>:ทรงฤทธิ์ หกทุ่มหมู่บัณฑิต ทั่วแท้ สามยามพวกพาณิช นรชาติ นอนสี่ยามนั้นแล เที่ยงแท้เดียรฉาน ฯ | โคลงโลกนิติ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งมดท้าวเจ้าเข้าถูกเหล้าเข้ม <bot>:จนเมาเต็มประดาออกท่าโขน ซัดชาตรีตีกรับขยับโยน รำเพลงโทนเทิ้มเทิ้มระเริ่มระริก | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางวัณฬามาได้กินดินสำคัญ <bot>:ไม่แบ่งปันให้เราบ้างเป็นอย่างไร นางแลดูผู้เฒ่าบนเขาเขียว เป็นซีกเสี้ยวแต่ข้างขวาน่าสงสัย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าแม้นเหมือนหมายมาดไม่คลาดแคล้ว <bot>:ดังดวงแก้วแกมทองเจียวน้องเอ๋ย น่าน้อยใจที่ไม่ไว้อาลัยเลย แล้วลงเอยอภิวันท์อัญชลี ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียงตูมตึงผึงผางถูกข้างป้อม <bot>:ชาวเมืองพร้อมยิงลงไปทั้งใต้เหนือ ถูกเชือกเสาเพลาใบที่ในเรือ ทหารเสือขึ้นบกยกเข้าตี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เคยกินนมชมชื่นระรื่นรส <bot>:พ่อจะอดนมหมองละอองศรี ทั้งย่อมเยาว์เบาความได้สามปี เล็กเท่านี้นี่จะไปกระไรเลย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:เรียมมุ่งทุเมศไม้ <bot>:มองหา ทุกพุ่มเพิงพนา เวศค้น อรอัครพนิดา ดวงสวาดิ เดียวแฮ ถนัดแต่พฤกษาต้น เกลื่อนพื้นเพียบผลู | นิราศวัดรวก | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแกสั่งว่าให้รีบไปก่อน <bot>:จงผันผ่อนคิดให้สมอารมณ์ถวิล ไปคอยท่าหน้าด่านชานบุรินทร์ ชายกระสินธุ์เข้าออกเร่งบอกมา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตรัสสั่งเสวกาพวกข้าเฝ้า <bot>:ไปพาเอาอ้ายผู้ร้ายใจโมหันธ์ พระสั่งให้พวกล่ามมาถามพลัน ว่าโทษทัณฑ์ผิดพลั้งแต่หลังมา | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปติดตามรามวงศ์ด้วยหลงรัก <bot>:จะสูญศักดิ์สิ้นชาติวาสนา หรือไฉนใคร่รู้ดูชะตา จะลอบพาไปหนตำบลใด ฯ | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แด่องค์พระมเหสีผู้มีศักดิ์ <bot>:ซึ่งอยู่รักษาเขตนิเวศน์สถาน ด้วยกองทัพขับนิกรเข้ารอนราญ ได้แดนด่านจนกระทั่งถึงลังกา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นลูกสาวเจ้าลังกาอยู่หน้าป้อม <bot>:งามละม่อมแม่คุณเป็นบุญหลัง ได้เห็นหน้าพาพี่มีกำลัง ช่างเปล่งปลั่งปลดเปลื้องเหลืองลออ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายกษัตริย์ขัตติยานราราช <bot>:จากปราสาทที่นั่งบัลลังก์หงส์ ให้กางใบครบถ้วนปักทวนธง ตั้งเข็มตรงตามแผนต่างแล่นไป | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายกษัตริย์หัสไชยมาใกล้ป้อม <bot>:เห็นทัพอ้อมออกสกัดฉวัดเฉวียน ฯ เชิญสองท้าวสาวสุรางค์ขึ้นต่างเกวียน ออกทางเตียนตัดไปข้างไพรวัน | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ดูเรียงรันเรือนเรียบชลาสินธุ์ แต่ล้วนบ้านตากปลาริมวาริน เหม็นแต่กลิ่นเน่าอบตระหลบไป | นิราศเมืองแกลง | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้อำมาตย์ราธนาพวกดาบส <bot>:มาพร้อมหมดแต่ว่าไม่ไหว้ฤๅษี ด้วยถือไสยไหว้แต่พระศุลี จึงพาทีถามนามพระรามวงศ์ | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยไม่ทันเป่าเฝ้าแต่ปัด <bot>:จนปี่พลัดตกลงพะวงหลบ นางละเวงเกรงทัพชัยสินธพ ให้เข้ารบรุมกันไล่ฟันแทง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังสองนารีสุณิสา <bot>:กล่าววาจาพริ้งพร้องสองสมร ปลื้มปรีดาปราศรัยแล้วให้พร จงถาวรอย่ารู้มีราคีพาน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อนึ่งว่าตาบอดสอดตาเห็น <bot>:ให้คิดเป็นทางธรรมพระกรรมฐาน สืบกุศลผลผลาปรีชาชาญ ตามโบราณรักษาสัจจาใจ ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้สององค์ทรงเกี่ยวก้อยกระหวัด <bot>:ร่วมเอกฉัตรเดียวกันสรรเสริญ แล้วเจิมพักตร์สององค์ทรงเจริญ ให้เพลิดเพลินในสมบัติกำจัดภัย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์มิ่งมเหสี <bot>:สุมาลีเศร้าหมองไม่ผ่องใส ให้กองทะเลเสนารีบคลาไคล ไปกรุงไกรรัตนาเชิญสามี | พระอภัยมณี | 65 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.