text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ลาพระโลเกศเกล้า <bot>:แบกปลอน ถวายส่วนศรีองค์อร อ่อนได้ ฉายันเยี่ยยืนวอน ใจพี่ มาเอย ถึงธาตุพระเจ้าไหว้ จึ่งตั้งสติเป็น | โคลงนิราศหริภุญชัย | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะดื้อดึงถึงสถานพระผ่านเกล้า <bot>:ตบอีเจ้ายาแฝดแพศยา มิให้ปะก็จะพังเมืองลังกา เข้าไปหาให้ได้พบประสบองค์ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาบาดหมายทุกตำแหน่งให้แต่งเครื่อง <bot>:กรมเมืองกรมท่าโยธาหาญ เกณฑ์ขุนหมื่นพันทนายมาใช้การ ปลูกโรงร้านรำเต้นเล่นประชัน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นหมวดกองสองร้อยสามร้อยบ้าง <bot>:ตามขุนนางตัวนายพาผายผัน ไปกองทัพรับเข้าเฝ้ากุมภัณฑ์ อภิวันท์ทูลความตามอุบาย | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วลายุดาวายุพัฒน์สกัดไพร่ <bot>:แกว่งดาบไล่ให้เขารบมันหลบหาย พระหัสไชยไล่ฆ่าโยธาตาย เห็นตัวนายหนุ่มหนุ่มประชุมพล | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บัดนั้นพี่น้องสองกษัตริย์ <bot>:ประนมหัตถ์อภิวันท์ด้วยหรรษา จึงทูลความตามจิตเจตนา ลูกคิดมาจะประมาณก็นานครัน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอฝากน้องสองชนกช่วยปกเกษ <bot>:อย่ามีเหตุอันตรายเมื่อภายหลัง ใครปองชิงขอให้ตายด้วยลายชัง เทพทั้งชั้นฟ้าได้ปรานี | นิราศพระบาท | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะไปลอยคอยองค์ทรงสวัสดิ์ <bot>:ให้สมนัดซึ่งสัญญาเธอมาหนอ แล้วออกจากวนวังไม่รั้งรอ ค่อยเคลื่อนคลายว่ายคลอกันไคลคลา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางลีวันรันทดสลดสลบ <bot>:จนค่ำพลบลุกนั่งยังไม่ไหว สุดสาครนอนประคองอยู่ห้องใน เอายาใส่แผลแก้มแต้มน้ำมัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสด็จไปชมเขาแดงแสงระยับ <bot>:กระจ่างจับทั่วมหาชลาสินธุ์ เป็นสีแสงแดงดั่งชาดดาษดิน ในที่ถิ่นกายสิทธิ์ฤทธิรอน ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นจะเป็นความฉลาดเจ้าบาทหลวง <bot>:คิดล่อลวงให้เขารบแล้วหลบหนี คงจะเป็นแยบยลคนอัปรีย์ แล้วไพล่หนีซอกซอนสัญจรมา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงฟังนั่งหัวร่อพ่ออีหนู <bot>:กูไม่รู้ดูแลเหลือแก้ไข จะวิบัติขัดขวางเป็นอย่างไร ไม่เข้าใจไม่ได้เคยเลยสักที | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูท่าทางนางละเวงเห็นเกรงมาก <bot>:หมายจะฝากพวกพ้องพี่น้องเขา นางมาลีนี่ก็ใจดีไม่เบา จะเล่นเราท่าไรก็ไม่รู้ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งจะรับอับอายเป็นม่ายผัว <bot>:เหมือนหญิงชั่วอกช้ำเป็นน้ำหนอง นางครวญคร่ำร่ำว่าน้ำตานอง พระประคองเคียงปลอบด้วยขอบใจ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระอนุชาเวลาค่ำ <bot>:ยิ่งรักรำภาสะหรีด้วยผีสิง นางนั่งแนบแอบชะอ้อนเฝ้าวอนวิง แม่โปรดจริงพระจงทำคำสารา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งนงลักษณ์จักใคร่ไปด้วยพี่ <bot>:เกรงเป็นที่ครหาจะว่าขาน ด้วยสตรีที่จะไปมิใช่การ อันหนึ่งหลานพี่นางจะหมางใจ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายอรุณมุนีฤๅษีน้อย <bot>:กระจ้อยร่อยรู้จำคำสิกขา กับสินสมุทรมุนีผู้พี่ยา ต่างก็ว่าหม่อมฉันบวชได้สวดมนต์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมาตุรงค์สรงเสวยอย่าเลยละ <bot>:พระโรคจะผันแปรแก้ไม่ไหว แล้วทูลลาพาสนมกรมใน เสด็จไปพระโรงรัตน์ชัชวาล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านโยคีลุกยองยองมือป้องหน้า <bot>:ควักขี้ตามองดูร่ำแล้วซ้ำถาม เองว่าเป็นลูกอภัยไม่ได้ความ เป็นหน่อหนามพงศ์กษัตริย์ขัตติยา | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กูขอบใจนักหนาไม่ช้าดอก <bot>:อย่ามาหลอกขายมะพร้าวกับชาวสวน กูรู้สิ้นเสียทุกอย่างทางสำนวน อย่าก่อกวนไปเลยเองไม่เกรงมือ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:มักเมาหมดสัจถ้อย <bot>:เจรจา แรงโลกละอายหา ห่อนได้ มักเนื้อหน่ายกรุณา เป็นเที่ยง บรรพชิตหญิงอยู่ใกล้ แกล่สิ้นศีลแสวง ฯ | โคลงโลกนิติ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสอดซับสนับเพลาเนากระหนก <bot>:ทรงผ้ายกแย่งทองผุดผ่องใส คาดเข็มขัดรัดหน่วงขัดควงไก แล้วสอดใส่เสื้อสวมเกราะนวมทับ | พระอภัยมณี | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะทูลขอก็เหมือนดังหิ่งห้อย <bot>:หรือจะคอยแข่งคู่พระสุริย์ใส ยิ่งขัดสนรนร้อนถอนฤทัย จนจับไข้คํ่าเช้าหนาวสะท้าน | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งว่าองค์ทรงฤทธิ์ทำผิดเพศ <bot>:เพราะพรหมเดชเศรษฐีไม่สีสา อันวิสัยไทท้าวเจ้าสุธา ครองไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินสิ้นทั้งปวง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางกอดบุตรสุดขืนสะอื้นไห้ <bot>:เหลืออาลัยแล้วพ่อคุณของแม่เอ๋ย เหมือนหญิงร้ายชายชังไม่หวังเชย จะแหงนเงยดูมนุษย์ก็สุดอาย | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนาพากันล้อหัวร่อเล่น <bot>:มันไม่เคยพบเห็นทุกสิ่งสรรพ์ แต่รถเขียนก็ว่าเกวียนช่างเคอะครัน จะชวนมันพูดด้วยก็ป่วยการ | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วว่ารูปขอถามความบพิตร <bot>:ท้าวสถิตนัคเรศประเทศไหน มีธุระพะพานประการใด จึงมาในทะเลลมยมนา ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเดี๋ยวนี้เกิดใหม่ด้วยได้คิด <bot>:ใช่จะติดใจหญิงชาวสิงหล เมื่อได้ฤกษ์เลิกทัพจะกลับพล ก็กังวลอยู่ด้วยพระอนุชา | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อคราวทุกข์ปลุกให้พระทัยชื่น <bot>:อย่างเริงรื่นเริศร้างทำห่างเหิน ราชการภารธุระอย่าละเมิน จึงเจริญราศีไม่มีมัว | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระญาติวงศ์พงศาพาเสด็จ <bot>:ไปพร้อมเสร็จที่สำนักตำหนักเขียน นางสาวใช้หมอบกลาดดาษเดียร เป็นเวรเวียนปรนนิบัติจัดประจง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:กล่าวกรุงแก้วโกญจาไปตามเรื่อง ตั้งแต่คงคาประลัยมันได้เมือง ก็ขัดเคืองทุกอาณาประชาชน | สิงหไกรภพ | 50 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นรุ่งแจ้งแต่งองค์สรงเสวย <bot>:เหมือนอย่างเคยสรวลสันต์ด้วยหรรษา ให้สาวใช้ไปที่เทพกินรา บอกให้มาทั้งสุรางค์นางกำนัล ฯ | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างครอบครัวตัวไพร่ที่ไปทัพ <bot>:ผัวหากลับมาไม่ก็ใจหาย จะนั่งนอนร้อนรนกระวนกระวาย ต่างขวนขวายเช้าค่ำด้วยจำเป็น | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวลำกำปั่นโจรสลัด <bot>:ก็แล่นดัดข้ามวนชลสาย ใบขาวขาวมิใช่น้อยสักร้อยปลาย ออกแล่นรายเรียงกันเป็นหลั่นมา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงหนีมาอาศัยกูให้อยู่ <bot>:มิใช่กูรู้เห็นเท่าเส้นผม มาตีชาว่ากูผิดในกิจกรม จะให้สมน้ำหน้าสาแก่ใจ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายตาเฒ่าสังฆราชพระบาทหลวง <bot>:ให้แล่นล่วงเลียบมหาชลาสินธุ์ ถึงเมืองไหนให้เข้าอ่าวบุรินทร์ ประเทศถิ่นแต่บรรดาชายสาคร | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงโปรดก่อนผ่อนพักอย่าหักหาญ <bot>:มิใช่การน้องนี้จะหนีหาย ไหนไหนฉันก็เป็นข้าอย่าให้อาย พลางฟูมฟายชลนาโศกาพลาง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นค่ำลงทรงกลอนอักษรสนอง <bot>:เขียนจำลองลงแผ่นกระดาษหนัง ให้หักใบเต่าร้างที่กลางวัง มาห่อทั้งดอกรักอักขรา ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นหัวเราะว่าเคราะห์เจ้า <bot>:เมื่อไม้เท้าอยู่กับกายให้หายได้ จงมีเมียเสียเถิดหลานสำราญใจ นึกเหมือนไพร่มันว่าตำราบุราณ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงประตูดูแลออกแซ่ซ้อง <bot>:เห็นพระน้องหน่อกษัตริย์บนรถา นางคำนับอภิวันท์จำนรรจา รับสั่งมารับเข้าไปที่ในวัง ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าหนังสือมังคลานราราช <bot>:เป็นหน่อนาถปิ่นลังกาภาษาสยาม ด้วยรบกันมั่นหมายเสียดายนาม ทำสงครามกันมานานชิงบ้านเมือง | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปบอกพระจะให้เนรเทศเจ้า <bot>:ลูกนี้เขาจะฆ่าให้อาสัญ พระชนนีมีแต่ว่าจะจาบัลย์ เอาผ้าพันผูกพระศอจะมรณา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อนึ่งเล่าเจ้าพาราการะเวก <bot>:หวังภิเษกหน่อไทเป็นไขเขย จึงไม่ห้ามตามบุญด้วยคุ้นเคย แกล้งทำเฉยอยู่เหมือนดังแต่หลังมา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขนงเนตรเกศแก้มเมื่อแย้มยิ้ม <bot>:ประไพพริ้มเหลือดีเจ้าพี่จ๋า ทั้งสองเต้าเท่าเปรียบปทุมา แม้นจะหาเหมือนเจ้าไม่เท่าเทียม ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนารีพี่เลี้ยงมาถึงวัง <bot>:จะนอนนั่งนึกพะวงให้หลงใหล คิดถึงพราหมณ์สามนายที่หมายไว้ จะเป็นใครคู่สร้างยังคลางแคลง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่สองพระมเหสีมิได้เห็น <bot>:หรือเคืองเข็ญเคียดขึ้งหวงหึงสา ดูท่วงทีดีกันไม่ฉันทา หยั่งปัญญายากยิ่งจริงจริงเจียว | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งองค์พระชนนีมีรับสั่ง <bot>:ให้ระวังเวียงชัยไอศวรรย์ จะแบ่งพลเภตราสักห้าพัน อยู่ป้องกันนคราให้ถาวร | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้จริงจังดังคำที่ร่ำเล่า <bot>:จงให้เราเฝ้าสมเด็จพระเชษฐา จะทูลความตามประสงค์จำนงมา ให้ทราบฝ่าบาทบงสุ์พระทรงยศ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเห็นนิ่งกริ่งจิตคิดประหลาด <bot>:ชุลีบาทบทเรศพระเชษฐา มิออกอรรถมธุรสพจนา หรือโกรธาขัดขวางเป็นอย่างไร | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:เกรี่ยงลว้าบ่าแบกอุ้ม <bot>:หนุ่มสบาย ผ้าผูกลูกเลกสพาย ผากคล้อง งุมหงุดดุจดังควาย ความรักหนักเอย ไก่เถื่อนเตือนขันก้อง กิ่งไม้ใสเสียง | นิราศสุพรรณ | 80 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นพระวลายุดาจำหน้าแน่ <bot>:ชำเลืองแลหลีกกายสายสมร พระอิงแนบแอบอุ้มกอดกุมกร นางคมค้อนขวยเขินสะเทิ้นใจ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นทรงศักดิ์รักใคร่อาลัยน้อง <bot>:ช่วยปกครองโปรดเกศเหมือนเชษฐา จะจงรักภักดีพระพี่ยา จงเมตตาอย่าให้น้องนี้ต้องตาย ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่รักเท่าเสาวคนธ์มาจนใหญ่ <bot>:หรือจะไปลิบลับไม่กลับหลัง สะอื้นอ้อนอ่อนองค์ทรงกำลัง คิดความหลังขึ้นมาทูลสามี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ลดใบรั้งรอแต่พอเช้า <bot>:จะฟังข่าวพวกพหลพลอาสา ทอดสมอรอเรียงเคียงกันมา แต่บรรดากำปั่นทั้งพันปลาย ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราก็หมายตัดต้นจะโค่นเง่า <bot>:มันกลับยาวไปเสียได้อย่างไรหนา ไม่รู้สิ้นเหมือนฉบับตำหรับตำรา ทั้งลูกยาหลานจะคิดไปติดตาม | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กรุงกระษัตริย์ตรัสมอบทั้งขอบเขต <bot>:นัคเรศราชกิจอดิศร นางกระษัตริย์ตรัสช่วยอำนวยพร มอบนิกรกัลยายุพาพาล | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าลามลวนกวนใจที่ได้ห้าม <bot>:มิผ่อนตามน้องบ้างจะห่างเหิน เยี่ยมบัญชรก่อนเถิดให้เพลิดเพลิน โน่นแน่เชิญชมฟ้าดาราราย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกตรองตรึกนึกเห็นเหมือนเล่นเบี้ย <bot>:ถึงจะเสียสักเท่าไหร่กูไม่หนี คงจะคิดแก้ตัวถั่วเป็นที แทงให้มีกำไรไว้ฝีมือ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าพระจอมนครินทร์ปิ่นผลึก <bot>:ถึงแต่ดึกมาทอดรายชายสิงขร ว่ามิใช่ศัตรูพระภูธร ให้รีบจรคืนมาเฝ้าเล่าคดี ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยิ้มรับดับร้อนพลางวอนว่า <bot>:เสวยยาเสียเถิดจ๊ะจะได้หาย พระรับคำฉํ่าชื่นค่อยฟื้นกาย คนทั้งหลายรู้เล่ห์เสน่ห์ใน | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฉวยฉุดยุดหัตถ์กระหวัดกอด <bot>:เสียงฟอดฟอดเฝ้าแต่จูบแล้วลูบหลัง จะขัดขวางอย่างไรก็ไม่ฟัง มันร้องดังดิ้นอึงคะนึงไป | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอเชิญน้องตรองตริดำริเถิด <bot>:ถ้าศึกเกิดรบพุ่งถึงกรุงศรี ชั้นลูกเล็กเด็กผู้ใหญ่ไพร่ผู้ดี ก็ไม่มีสุขทั่วทุกตัวคน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระศรีสุวรรณวงศ์ดำรงราชย์ <bot>:บรมนาถบพิตรอดิศร จะเสด็จออกไปท้ายนคร ชมสิงขรสีแดงดั่งแสงไฟ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:แว่วโสตเสนาะก้อง <bot>:โกกิลา เรียมสดับสะดุ้งผวา หวาดพื้น จวนรุ่งอรุณอา กาศแจร่ม เรืองแฮ สุริยส่องสว่างพื้น ภพแจ้งเจิดฉมา | นิราศวัดรวก | 82 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะจับตัวพระอภัยสับใส่ลง <bot>:ข้ามไปส่งเสียเหมือนกันให้มันอาย พระสั่งพลางทางแลดูลูกรัก สงสารนักนึกไปก็ใจหาย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อีสีกาออกมาจากห้องหับ <bot>:ลูกมารับแล้วหวาแกปราศรัย นางแว่วเสียงพระมุนีพลางดีใจ ลุกคลาไคลออกมาหน้าคิรี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงฟังสั่งให้ทำคำประกาศ <bot>:พวกนักปราชญ์เปรียบเหมือนเพชรทั้งเจ็ดสี ไม่มีทองรองรับเป็นเรือนมณี รัศมีไม่สว่างกระจ่างตา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งนุชบุษบงเจ้าจงช่วย <bot>:แก้พี่ด้วยให้แกสิ้นที่กินแหนง อย่าให้สงสัยจิตคิดระแวง จะเคลือบแคลงจับปดที่คดโกง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปลับนางกลางคืนสะอื้นอก <bot>:เหมือนหนึ่งยกเมรุไกรไศลหลวง ไม่เห็นใครในแผ่นดินสิ้นทั้งปวง จะเด็ดดวงดอกฟ้าให้ยาใจ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้าวโกสัยไพร่พลก็ป่นปี้ <bot>:ไม่เป็นที่ยับยั้งเป็นฝั่งฝา เหลียวไปดูพวกท้าวเจ้าชวา ก็อัปราเหมือนกันเป็นพรรค์เดียว | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยุพาว่าตำรับระงับเหตุ <bot>:ภูมิเทศผันแปรจะแก้ไข ให้ไพร่ฟ้าข้าเฝ้าทั้งท้าวไท ตั้งอยู่ในศีลสัตย์สวัสดี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุดาดีใจใครจะเหมือน <bot>:แต่ไหลเลื่อนลืมตนอยู่จนสาย ก็ลาพระโฉมงามกับสามนาย คอยนาดกรายกลับหลังเข้าวังใน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระว่าพี่นี้หรือไม่ถือศักดิ์ <bot>:ถ้าใครรักรักจนตายไม่หน่ายหนี เหมือนหนึ่งเจ้าเผ่าพงศ์วงศ์ผู้ดี ทั้งเป็นที่ท่านเจ้าเมืองก็เลื่องลือ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าในวังยั้งหยุดกระบวนแห่ <bot>:ให้ตามแต่ตัวนายทั้งซ้ายขวา เข้าตึกทองห้องประทับระยับตา ขุนเสนาเชิญให้นั่งบัลลังก์รัตน์ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเห็นจริงสิ่งที่กล่าวเล่ากระซิบ <bot>:ดั่งน้ำทิพย์ชั้นโสฬสอันสดใส มาโสรจสรงลงที่กายค่อยคลายใจ พูดกันไปอยู่จนแจ้งแสงหิรัญ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไหนจะช้ำคำนางละเวงเล่า <bot>:ทั้งผ่านเกล้าเล่าก็หย่าไม่แยแส จะพึ่งที่ศรีสุวรรณก็ผันแปร เคยเห็นแต่สินสมุทรก็หลุดลอย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนเขาไม่สู้รบเที่ยวหลบหลีก <bot>:ยังกางปีกตามประจญอ้ายคนผี มาชนรังแล้วอย่าหวังจะได้ดี กูจะตีมึงให้ยับดั่งสับปลา | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จัดพี่เลี้ยงนางนมให้สมศักดิ์ <bot>:บำรุงรักพระนัดดาอัชฌาสัย เลือกลูกสาวท้าวพระยาเสนาใน ที่ยังไว้จุกมาให้ห้าร้อย ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้มาช่วยด้วยเป็นเชื้อสายสนิท <bot>:เขาศักดิ์สิทธิ์อิทธิเวทวิเศษขยัน ดำริพลางนางทรงเขียนสารพลัน แล้วผูกพันผนึกพับประทับตรา | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดอะไรไม่ตลอดมักออดแอด <bot>:มันแก่แรดหรือกระไรแม้นใครถาม มันเลอะเทอะเปรอะไปไม่ได้ความ เป็นแต่ตามเขาไปไม่ได้การ ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พิกุลออกดอกหอมพยอมย้อย <bot>:นกน้อยน้อยจิกจับเหมือนกับเขียน ในเขตรแคว้นแสนสะอาดดังกวาดเตียน ตลิบเลี่ยนลมพัดอยู่อัตรา | นิราศเจ้าฟ้า | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจะเผาเหล่าทหารผลาญข้าศึก <bot>:ยังต้องตรึกเกรงจะไม่เหมือนใจหมาย ขอทราบเหตุเภทผลกลอุบาย เชิญภิปรายโปรดเล่าให้เข้าใจ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกท้าวนางขวางหน้าร้องว่าโปรด <bot>:ประทานโทษโปรดหม่อมฉันอย่าหันหุน ตีข้าเจ้าเถ้าแก่เถิดแม่คุณ นางกรีกุนก็ตะกายเอาหลายที | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เผ่าพงศ์วงศานรากร <bot>:นั้นมานอนคว่ำเรียงเคียงเคียงกัน ครั้นสวดจบศพใส่เข้าในถุง บาทหลวงนุ่งห่มดำนำไปสวรรค์ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะขอแต่เครื่องบูชาเทพารักษ์ <bot>:เจ้าสำนักเถื่อนถ้ำในน้ำหนอง จะเชิญมารวบรุมช่วยคุ้มครอง มิให้ต้องแพ้พ่ายกับไพรี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์กวัดแกว่งกระบองฟาด <bot>:บ้างคอขาดแขนกระเด็นไม่เห็นหาย ตัดศีรษะโยธาที่ฆ่าตาย ทั้งสามนายหิ้วมาหน้าประตู | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหน่อนาถอาจองทรงสินธพ <bot>:ควบเข้ารบนายทหารชาญสมร ไม้เท้าฟาดขาดสะบั้นดังฟันฟอน ม้ามังกรกัดตายลงก่ายกอง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันองค์พระอัยกาบิดาเจ้า <bot>:เมื่อสำเภาแตกเห็นเป็นไฉน ยังพากเพียรเวียนว่ายหรือหายไป แม่นี้ไม่ได้อารมณ์สมประดี ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกแค้นเคืองเรื่องราวที่กล่าวขัด <bot>:นั่งอึดอัดคิดกำจัดใคร่ตัดหัว แล้วลุกเข้าไปในห้องให้หมองมัว ปะคนชั่วสารพัดพูดขัดใจ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทัพฉวีวิลยาชวาแขก <bot>:ก็พลอยแตกต่อต้านทานไม่ไหว ต่างวุ่นวิ่งทิ้งอาวุธทุกทัพชัย กุมารไล่ตีตามทั้งสามทัพ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สะอื้นอ้อนข้อนทรวงเข้าฮักฮัก <bot>:วรพักตร์ผุดผ่องก็หมองศรี กันแสงทรงโศกศัลย์พันทวี อยู่กับที่หาดทรายชายคงคา ฯ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้ไพรีหนีตายขึ้นชายหาด <bot>:ยิงปืนสาดซ้ำฆ่าให้อาสัญ ฝ่ายกองกลางฟางหญ้าผ้าน้ำมัน ตระเตรียมกันครบทั่วทุกตัวคน ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พนักงานอ่านเนื้อความออกตามเรื่อง <bot>:พระมิ่งเมืองจอมลังกามหาสวรรย์ ด้วยทราบตามความขำที่สำคัญ นางสุวรรณมาลีที่มีคาว | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นสององค์ทรงโฉมประโลมสวาท <bot>:ยุรยาตรเยื้องย่างอย่างไกรสร ดูคมคายส่ายสอดค่อยทอดกร ชะอ้อนอ่อนเอวองค์ทรงสำอาง | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระโดดโครมโถมว่ายสายสมุทร <bot>:อุตลุดดำด้นเที่ยวค้นหา ไม่เห็นผัวคว้าไปได้แต่ปลา ควักลูกตาสูบเลือดด้วยเดือดดาล | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้สามคืนชื่นฉ่ำด้วยน้ำหิน <bot>:ในดวงวิญญาณ์แย้มค่อยแจ่มใส ระริกริกพลิกองค์ทรงฤทัย ในดวงใจเจ็บช้ำแทบทำลาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อรบพุ่งมุ่งหมายทำลายล้าง <bot>:ได้เอื้อมอ้างหยาบช้าพระอย่าถือ ขอรองบาทมาดหมายเมื่อปลายมือ จะสู้ซื่อสารพัดเป็นสัจจา ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนเสนีกราบก้มบังคมบาท <bot>:รับพระราชโองการใส่เกศา ประนมนอบหมอบกรานคลานออกมา ไปนาวากราบทูลมูลคดี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงว่าถ้ากระนั้นเอาปืนใหญ่ <bot>:ยิงเข้าไปตามลำที่น้ำขัง แต่เขาเขินเนินแยกยังแตกพัง แกจึ่งสั่งสารวัตรให้ยัดปืน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำอำมาตย์ฉลาดคิด <bot>:ค่อยเปลื้องปลิดขุ่นข้องที่หมองศรี ตรัสสรรเสริญเสนาปัญญาดี อย่าช้าที่รีบรัดไปจัดการ | พระอภัยมณี | 64 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.