text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ นางพี่เลี้ยงได้สดับพลางรับของ <bot>:ถือประคองกลับเข้าในไอศวรรย์ ขึ้นปราสาทพระธิดาวิลาวัณย์ บังคมคัลถวายแหวนแสนสบาย | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หวังประโยชน์แต่จะโปรดคนมีทุกข์ <bot>:ให้เป็นสุขอิ่มเอมเกษมศานต์ เที่ยวสั่งสอนศาสนามาช้านาน ทุกถิ่นฐานนคราให้ถาวร | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้ำค้างโรยโปรยละอองมาต้ององค์ <bot>:นางแสนทรงโศกสลดระทดใจ โอ้อกเอ๋ยเคยสำราญผ่านประเทศ มาทุเรศแรมเดินเนินไศล | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เปิดประตูพรูออกได้นอกด่าน <bot>:ต่างลนลานเลี้ยววงเวียนหลงใหล หัสกันนั้นพาพวกข้าไท รีบตรงไปเฝ้าพระมังคลา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระศรีสุวรรณวงศ์พงศ์กษัตริย์ <bot>:ว่าไม่ขัดตามใจไปสิหลาน พลางตรัสชวนพวกพงศ์พระวงศ์วาน ไปชมบ้านเมืองเขาชาวบุรินทร์ ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดแค้นแหงนชะแง้ <bot>:เฝ้าเตือนแต่สุริย์ฉายจะผายผัน เห็นแสงทองผ่องแผ้วขึ้นแพรวพรรณ เกษมสันต์สรงชลสุคนธา | พระอภัยมณี | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะยกไปหลายครั้งฝรั่งห้าม <bot>:จนศึกข้ามเขตคุ้งมากรุงศรี จะต่อว่าถ้ามิให้รบไพรี จะพลอยตีเมืองลังกาให้สาใจ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รักษาตัวกลัวอาญาต้องคลาไคล <bot>:หมายจะให้เมียมาพยาบาล ฯ ฝ่ายโฉมยงลงจากม้าที่นั่ง พลางตรัสสั่งให้ไปหากินอาหาร | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอองค์พระมเหสีเป็นที่พึ่ง <bot>:ช่วยชุบซึ่งชีพพหลพลขันธ์ กลศึกลึกล้ำเป็นสำคัญ จะผ่อนผันโปรดปรานประการใด ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเป็นราชธิดาพนาสูร <bot>:หรือประยูรญาติวงศ์ยังสงสัย จึงแฝงกายเกาะนิ่งกับกิ่งไทร จะฟังให้แจ้งจิตในกิจจา ฯ | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ลูกมันนั้นประเสริฐเกิดมาเล่า <bot>:จะกลับเอามาได้ยังไม่สูญ จะต้องขาดญาติวงศ์พงศ์ประยูร เพราะเค้ามูลแม่เพชรเตร็จมณี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นองค์พระมเหสีบุตรีน้อย <bot>:ซูบเศร้าสร้อยมิได้หวีเกศีสาง เข้ากราบลงตรงที่เพลาพี่นาง สะอื้นพลางนางวัณฬาโศกาลัย | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ลูกรักอัคเรศโอรสราช <bot>:ขอลาบาทบงกชบทศรี ไปเฝ้าพระชนกชนนี แม้นอยู่ดีแล้วจะได้เวียนไปมา ฯ | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงยอกรวอนไหว้ทุกไทเทพ <bot>:ซึ่งสมเสพโสฬสหมดทั้งหลาย แม้นเชษฐาข้านี้ยังมิตาย ขอพระพายพัดส่งตรงออกไป | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลูกขอม้วยด้วยพระแม่บังเกิดเกล้า <bot>:จึงมาเฝ้าให้ฟันบั่นเกศี ฝ่ายโฉมยงองค์สุวรรณมาลี กราบสามีวอนว่าด้วยอาลัย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นได้เมืองลังกาอาณาจักร <bot>:จะจงรักถึงใจหลายสถาน เองก็คงสิทธิ์ขาดราชการ ฝ่ายทหารทั้งจังหวัดปัถพี | พระอภัยมณี | 53 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายในลังกาอาณาเขต <bot>:ครั้นแจ้งเหตุว่าไปตั้งหว่างสิงขร ในวงเขาเจ้าประจันใกล้สันดอน จะตีต้อนหักเอาเป็นเขาวง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่เลี้ยงว่าแรงเรายังเยาว์นัก <bot>:อันศพยักษ์ใหญ่เหลือจะหาบหาม เอาฟืนสุมใส่เพลิงละเลิงลาม ให้เพลิงพลามเผาสิ้นทั้งอินทรีย์ | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่หากว่าเกิดรบสมทบทัพ <bot>:จึงได้กลับมาหารำภาสะหรี มีบุตรชายคล้ายพ่อใช่พอดี เหมือนยักษีผีเสื้อเหลือกำลัง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสอนให้ไหว้องค์นางนงลักษณ์ <bot>:นางนึกรักรับขวัญด้วยหรรษา ถามถึงวงศ์พงศ์พันธุ์จำนรรจา พระมารดาอยู่ดีหรือมีภัย ฯ | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลูกนี้นามรามวงศ์ที่ลงโทษ <bot>:คิดประโยชน์จะเป็นกระเส็นสาย ต้องจองจำรํ่ารับแต่อับอาย จึงฝากกายธิดาพญามาร | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นปรางค์มาศราชวังในจังหวัด <bot>:สั่งให้จัดเนาวรัตน์ประภัสสร กับเครื่องต้นลายกุดั่นอันบวร กรรเจียกจรมงกุฎบุษรา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงแต่งคนพลไพร่ให้ไปนัด <bot>:หวังจะตัดศึกรับเป็นทัพขัน แต่งพหลพลรบไว้ครบครัน ไฟน้ำมันสำหรับมือถือทุกคน ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บรรดาเหล่าเสนาประชาราษฎร์ <bot>:ใครขัดขาดก็ช่วยชุบอุปถัมภ์ ไม่คุมเหงเกรงกลัวเห็นตัวกรรม อาจารย์พร่ำชี้แจงให้แจ้งใจ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายไทท้าวเจ้าพารามหากษัตริย์ <bot>:สรงสหัสธาราทาพิมเสน นางถวายอยู่งานพัดจัดเป็นเวร แต่ล้วนเกณฑ์หม่อมห้ามทั้งงามงอน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าป่าสูงฝูงนกวิหคร้อง <bot>:เสียงแซ่ซ้องลิงค่างครวญครางโหย หอมดอกโมกโศกสุกรมทั้งยมโดย พระพายโชยชื่นใจทั้งไพร่นาย ฯ | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระกาลหาญเหี้ยมยืนเยี่ยมป้อม <bot>:เห็นศึกล้อมเหล่าทหารลนลานหนี เร่งยกทัพขับออกนอกบุรี ตัวขึ้นขี่โลโตไล่โยธา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้กราบทูลภูวไนยเจ้าไอศวรรย์ <bot>:ว่ากำปั่นหน่อกษัตริย์พลัดกรุงศรี ต้องพายุซัดมาในวารี มาทอดที่ปากอ่าวแล้วกล่าววอน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะได้ไปคำนับอภิวาท <bot>:เชิญพระบาทบรเมศวร์มาเขตขัณฑ์ เป็นปิ่นเกล้าสาวสุรางค์นางกำนัล ล้วนเลือกสรรสาพิภักดิ์พนักงาน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รถฝรั่งลังกามันล่าทิ้ง <bot>:เก็บให้หญิงขี่ไปในไพรสัณฑ์ ทั้งเครื่องมือถือรบมีครบครัน แล้วพากันตัดทางมากลางไพร ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยให้ยิงปืนสัญญา <bot>:หยุดโยธาถอยทัพกลับเข้าเมือง ฯ ฝ่ายพวกเรือเหลือแตกต้องแยกย้าย ที่ไม่ตายรอดบ้างก็คางเหลือง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รถสุรางค์ข้างใสล้วนใส่ม่าน <bot>:กระจกบานพับประกอบตรึงกรอบฝา ทุกหมู่หมายนายหมวดวิ่งตรวจตรา พอแสงทองส่องฟ้าพร้อมหน้ากัน ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเตรียมพวกโยธาที่สามารถ <bot>:ที่ชายหาดริมท่าชลาไหล แม้นกองทัพมันจะกลับถอยลงไป มันเข้าค่ายแล้วจงยั้งระวังกัน | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งบังอลูมูรหุ่ม <bot>:เดิมนั้นคุมทัพแยกก็แตกฉาน เข้าสมทบรบมาถึงป่าตาล พอทหารหุ้มห้อมเข้าล้อมทัพ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ้ายยันตังอังกฤษลูกศิษย์เอก <bot>:ดำดังเมฆแม่นขวานอาจารย์หัด ให้ติดตัวอยู่ข้างหลังแล้วสั่งนัด เราตายตัดเอาศีรษะอย่าละไว้ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยินสำเนียงเสียงกาโกญจาก้อง <bot>:บ้างเมียงมองเขาไม้ไพรระหง บ้างบินพริบลิบลับจับพุ่มพง ลางตัวลงเลียบเชิงละเลิงลาน | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรียกโยธาห้าหมื่นถือปืนผา <bot>:ยิงประดาพร้อมเสร็จดังเม็ดฝน ทหารไทยเหลือกำลังประทังทน ก็แตกย่นย่อยยับอัปรา ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทูลองค์ทรงฤทธิ์บิตุราช <bot>:ขอลาบาทตามติดขนิษฐา เชิญเสด็จภูวไนยไปลังกา ให้เป็นผาสุกสวัสดิ์กำจัดภัย ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายตาเฒ่าเจ้าพระยาพาเมียหลวง <bot>:ลงพายจ้วงมาทีเดียวไม่เหลียวหลัง ยายเมียมือพุ้ยน้ำด้วยกำลัง มากระทั่งถึงกรุงพอรุ่งราง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เลิศลบลือเดชทุกเขตขัณฑ์ สถิตแท่นแว่นฟ้าเวชายันต์[๒] พร้อมกำนัลนักสมกรมใน | สิงหไกรภพ | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชมป่ามาในสถลมารต[๕] <bot>:สำราญราชหฤทัยสองกระษัตริย์ ดูครึ้มครึกพฤกษาในป่าชัฏ พระทอดทัศนาเพลินตามเนินแนว | สิงหไกรภพ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าวาโหมโสมนัสจัดปีกหาง <bot>:บินไปทางอากาศกลาดไสว ถลาลงรับรองด้วยว่องไว พยนต์ไล่ฟาดฟันประจัญบาน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุรงค์ทรงศักดิ์ให้กักขัง <bot>:จึงต้องนั่งคุมตัวกลัวจะหนี แต่หัวค่ำร่ำว่าเป็นกาลี ประเดี๋ยวนี้จะให้ล้อพูดก่อความ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงสิบรู้บูราณท่านเฉลย <bot>:ไม่เหมือนเคยฝึกสอนด้วยอ่อนศักดิ์ อย่าจู่ลู่ดูถูกนะลูกรัก จงคิดหนักหน่วงใจดูให้ดี ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหล่าคนป่าม่าเหมียวเที่ยวเป็นฝูง <bot>:บ้างอุ้มจูงลูกเต้าเลียบเขาเขิน นางถามพี่ชี้บอกแล้วหยอกเอิน ต่างเพลิดเพลินเดินรถบทจร ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันตัวข้าคิดไว้จะไม่อยู่ <bot>:อ้ายเฒ่าครูสังฆราชมันอาจหาญ ทั้งเบียดเบียนเฆี่ยนฆ่าด่าประจาน ทรมานพวกเราไม่เบาเลย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เฝ้าสั่งซ้ำกำชับแล้วกลับหลัง <bot>:ฝ่ายพระมังคลานั้นมิ่งขวัญหาย ให้หงุดหงิดจิตใจไม่สบาย เห็นหลานชายเฉยเชือนไม่เหมือนเคย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโปรดเกล้าคราวนี้เป็นที่ยิ่ง <bot>:น้องเห็นจริงไม่พะวงซึ่งสงสัย ขอสนองมุลิกาเป็นข้าไท พระไปไหนน้องขอตามยามกันดาร | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กัปตันส่องกล้องแก้วแววสว่าง <bot>:ดูทิศทางเกาะแก่งทุกแห่งหน ไปเดือนครึ่งถึงประเทศเขตตำบล ชื่อเกาะถนนนาคินเป็นดินดาน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสี่นางรับคำแล้วทำสัตย์ <bot>:ไม่ข้องขัดคิดคดให้อดสู มิสัตย์ซื่อถือมั่นกตัญญู พระเยชูจงสังหารผลาญชีวี ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกพี่เลี้ยงสี่นางค่อยสร่างทุกข์ <bot>:ถอนไรจุกแล้วก็ผลัดกันตัดผม พระบุตรีมิได้จากแท่นบรรทม ทำระบมบอกป่วยด้วยมารยา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ นางพี่เลี้ยงกราบกรานตั้งพานพระศรี <bot>:หมอบอยู่ที่ชานพักตำหนักขวา พระปราศรัยไต่ถามตามกิจจา พี่ออกมาวันนี้ฉันดีใจ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกทมิฬสินสมุทรจงหยุดยั้ง <bot>:อยู่โอบหลังล้อมไว้เหมือนใจหมาย ตีตะพัดตัดหัวเอาตัวนาย แล้วทำลายประตูเข้าบูรี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระหน่อนฤเบศเกศกษัตริย์ <bot>:โสมนัสปรีดาแล้วปราศรัย ถามถึงมิตรกนิษฐาสุมาลัย เสด็จไปห้องนางพลางประโลม ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงตรัสสั่งเสนามหาอำมาตย์ <bot>:เอ็งไปไล่สังฆราชพวกอาจหาญ อย่ามาอยู่แปดปนเป็นคนพาล ในสถานบ้านช่องเป็นของกู | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระกฤษณาทรงม้าเป็นแม่ทัพ <bot>:พราหมณ์กำกับดูแลคอยแก้ไข ทหารโห่ครึกครื้นยิงปืนไฟ โห่เอาชัยฆ้องลั่นสนั่นดัง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกกลางกึ่งถึงที่ชื่อสะดือสมุทร <bot>:อุตลุดเหล่ากำปั่นป่วนหันเห พวกพหลพลนิกรขึ้นนอนเปล คลื่นทะเลใหญ่ขย้อนเรือคลอนโคลง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงอ่านบาญชียินดีหนัก <bot>:ด้วยนงลักษณ์แสนปัญญาอัชฌาสัย โสมนัสตรัสล้ออรไท นี่หากได้ยอดทหารผลาญไพรี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ทศนัขนอบน้อมมิ่ง <bot>:อุตมางค์ ไตรรัตน์จัดเบญจางค์ แจ่มพร้อม จักพร้องโลกนิติปาง สดับแต่ เดิมพ่อ อรรถอื่นอ้างเลศล้อม ต่างต้องคัมภีร์ ฯ | โคลงโลกนิติ | 80 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะอาสากว่าจะเสร็จสำเร็จศึก <bot>:แม่อย่านึกเคลือบแคลงแหนงไฉน เย็นวันนี้พี่จะยกโยธาไป ช่วยชิงชัยเมืองผลึกเหมือนตรึกตรา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเห็นจริงนิ่งตรึกจารึกสาร <bot>:คิดว่าขานเขียนความตามประสา ฉบับหนึ่งถึงกษัตริย์ภัสดา แล้วตีตราพับปิดผนิดดี | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนรุ่งเช้าเจ้าวลาวายุพัฒน์ <bot>:พบพวกหัสไชยรบหลีกหลบแฝง ต่างถอยทัพกลับเข้าไปในกำแพง ทั้งพวกแปลงปลอมพลพลอยปนไป | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันตัวข้านี้หรือคืออรหันต์ <bot>:ไม่หวงกันก่งคอพูดตอแหล อันทรัพย์สินสิ่งไรไม่ขอแล ทั้งผ้าแพรสิ่งไรไม่ต้องการ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้หมอดูภูวนาถคาดให้แน่ <bot>:จะผันแปรแก้พิษคิดไฉน ฝรั่งดูรู้ตำราจึงว่าไป ฝีขึ้นในไตตับถึงอับจน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ความรักนางวางมหาเทพาวุธ <bot>:ให้นางหยุดจะได้ชิดสนิทสนม นางแกล้งล่อพอให้ได้นิยม ไปถึงร่มไม้ชัฏเลี้ยวลัดมา | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงช่วยกันฟันคนอลหม่าน <bot>:เปิดทวารออกไปรับทัพฤๅษี พวกพลล้อมพร้อมพรูเข้าบูรี ไล่ฆ่าตีรี้พลบนกำแพง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สารพัดรู้สิ้นการดินฟ้า <bot>:ไยจึ่งมาตกวนจนวิถี บาทหลวงจึ่งเล่าแถลงแจ้งคดี แล้วจึ่งมีวาจาขอการุญ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วห้ามไพร่ให้สงบที่รบสู้ <bot>:หมายจะดูเหลี่ยมเล่ห์มเหสี จึงเสแสร้งแกล้งว่านางมาลี ใช้ให้พี่สาวเจ้าถือเกาทัณฑ์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำจะช่วยอย่าให้ม้วยชีวาวาตม์ <bot>:ให้เคลื่อนคลาดจะได้ไปในวิถี เขาก็เป็นนักปราชญ์ฉลาดดี แต่ตกที่ขัดสนในวนวัง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นเพลาราตรีศรีไสยาสน์ <bot>:พระหน่อนาถก้มกรานอยู่งานถวาย แล้วกล่าวแกล้งแสร้งเสเพทุบาย เป็นผู้ชายอายเหลือน่าเบื่อใจ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึ่งว่าฮ้าเฮ้ยเวลานี้ <bot>:เราเร่งตีออกไปรบผายผัน แม้นปลดปลอดรอดตายวายชีวัน ถึงเขตคันกูจะให้เป็นนายพล | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อมดหมอก็สุดฝีมือแล้ว <bot>:สงสารแก้วเกษรานิจจาเอ๋ย มีอันเป็นเช่นนี้ยังมิเคย นางบ่นเบยครวญคร่ำร่ำพิไร ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เฮ้ยอย่างไรท้าวชวากูว่าขาน <bot>:เองตรองการให้ละเอียดพอเสียดสี มันจะสู้ได้หรือไม่พวกไพรี จึ่งให้มีสาราเข้ามาลวง ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงจัดแจงแต่งคำทำหนังสือ <bot>:ให้ทูตถือขึ้นไปแจ้งแถลงไข ฝ่ายอุปราชมาตยาเสนาใน นำเข้าไปทูลตามเนื้อความมี ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วให้หาข้าเฝ้าเข้ามาสั่ง <bot>:สงครามครั้งนี้หนักจะหักหาญ เร่งขึ้นป้อมล้อมรอบขอบปราการ หัดทหารเดินรบบรรจบกัน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกข้าเฝ้าเหล่าฤๅษีพระพี่เลี้ยง <bot>:อยู่ข้างเคียงเรียงรายทั้งซ้ายขวา พระอัคนีมีพัดป้องพักตรา สำรวมท่ารักษาพรตดาบสนี ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดจะใคร่ให้ผู้ถือหนังสือสาร <bot>:ไปว่ากล่าวตามโบราณอย่าหาญหัก แม้ดื้อดึงจึงค่อยปรามตามฮึกฮัก หรือน้องรักเจ้าจะเห็นเป็นอย่างไร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันสาวสาวชาวพารากาลวาศ <bot>:เห็นแขนขาดเขาไม่คิดพิสมัย ไม่อดสูผู้หญิงจะชิงชัย จะบรรลัยแหลกลงเป็นผงคลี | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงฟังสั่งมหาเสนาผู้ใหญ่ <bot>:ให้ใช้ใบกำปั่นเป็นหลั่นสลอน เข้าปากน้ำย่ำเย็นลงรอนรอน ให้พักผ่อนอยู่ที่ด่านชานบุรี ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโยคีเข้าสำนักพักในกุฏิ์ <bot>:พอยั้งหยุดนั่งธรรมกรรมฐาน เหล่าพวกคนปรนนิบัติพัดอาจารย์ เธอสำราญม่อยหลับระงับกาย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียแรงพี่นี้ชำนาญในการยุทธ <bot>:มาโทรมซุดเสียด้วยเล่ห์เสนหา ให้ฟั่นเฟือนเหมือนไม่มีนัยนา นึกก็น่าอดสูพึ่งรู้ฤทธิ์ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้เมืองแล้วแคล้วหน่อวรนาถ <bot>:พระพาราชบุตรีออกหนีหาย อนึ่งท้าวเจ้ากรุงไกรยังไม่ตาย พาทัพฝ่ายจักรวาลมาต้านตี | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่เจ็บปวดกวดขันที่ฟันฟาด <bot>:อย่าหวั่นหวาดกูไม่หลอกมึงดอกหวา อุตส่าห์ทนจะได้พ้นจากคงคา ลูกเองมาจะได้ไปด้วยกัน ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกว่าเหวยมังคลาเข้ามานี่ <bot>:กูจะชี้แถวทางหว่างไศล เข้ากกพระมเหสีดีแก่ใจ มาจะได้คิดอ่านเอาบ้านเมือง ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีธุระจะใคร่ปะก็สมคิด <bot>:ความในจิตจะได้แจ้งแถลงไข อุราร้อนเหมือนหนึ่งนอนในเปลวไฟ แม้นพี่ไม่ปรานีเห็นชีวา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะทิ้งชาติศาสนาข้างวาหุ <bot>:ขอสาธุถือศิลพระชินศรี อันพี่น้องสองราบุตรข้านี้ แม่ไม่มีอุปถัมภ์เป็นกำพร้า | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางนบนอบตอบคำว่ากรรมน้อง <bot>:ที่จะต้องสิ้นชาติวาสนา ด้วยสัจจังตั้งใจแต่ไรมา ถ้าแม้นว่าผัวมีเหมือนชีวัน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางปักษีดีใจกราบไหว้ว่า <bot>:ขออาสาตัดศีรษะมาถวาย ถึงเสียเชิงเพลิงกรดไหม้หมดกาย รูปทรงหายสูญแล้วเขี้ยวแก้วยัง | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมเด็จท้าวเจ้าบุรินทร์บดินทร์สูร <bot>:ได้ฟังทูลให้ระทดสยดสยอง แข็งพระทัยให้ตรวจทุกหมวดกอง เสียสักสองส่วนไปไม่ได้การ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อเนตรสบพบชายชม้ายเหมือน <bot>:จะยิ้มเยื้อนยั่วจิตพิสมัย แต่เลียบเคียงเมียงชม้อยบ่อยบ่อยไป จนเจ้าชัยสุริยาอุราตรอม | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับหัสไชยได้ด่านชานสมุทร <bot>:พระราชบุตรอยู่ดงตาลด่านสิงขร จึงถามเหตุเภทพาลแรกราญรอน มันยอกย้อนผ่อนแก้พูดแต่ดี | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพราหมณ์นำน้องไปในอากาศ <bot>:เขม้นมาดมิถิลาคิรีศรี[๑๐] พระพายพัดส่งมาในราตรี สกุณีรอเรียงมาเคียงก้น | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงผอมซูบรูปร่างเหมือนอย่างพี่ <bot>:ถ้าต่อตีเรี่ยวแรงแข็งขยัน แต่สี่คนพลอื่นสักหมื่นพัน จะห้ำหั่นเสียให้ยับลงกับมือ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิงปืนกลบนอากาศเกลื่อนกลาดกลุ้ม <bot>:เป็นควันคลุ้มมืดทะเลทั้งเวหา กองตระเวนเจนสมุทรหยุดนาวา ไม่รู้ว่าใต้เหนือทอดเรือราย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รีบไปเฝ้าเจ้าบุรินทร์ปิ่นกษัตริย์ <bot>:ตามรหัสเหตุทหารชาญสมร คอยรับสั่งฟังกระแสให้แน่นอน พระภูธรจะโองการสถานใด ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทรงภูษาค่าเมืองเรืองจำรัส <bot>:คาดเข็มขัดเพชรพริ้งเหมือนหิ่งห้อย ฉลององค์ทรงนางเสื้ออย่างน้อย แล้วสอดสร้อยสังวาลประสานทรง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใครมาไปไม่ห้ามตามสนัด <bot>:แต่ที่วัดพราหมณ์ถือคล้ายฤๅษี กินผลไม้ถั่วงาทั้งตาปี กับข้าวโพดสาลีเป็นนิรันดร์ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อวันนั้นน้ำหมดอ้ายนายใหญ่ <bot>:มันสั่งให้แวะเกาะขึ้นเสาะหา เห็นที่ไหนเร่งทอดจอดเภตรา ขึ้นไปหาเร็วไวทั้งไพร่นาย ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วกรุงกษัตริย์จัดเลือกลูกน้อยน้อย <bot>:ได้ห้าร้อยร่วมวันชันษา ล้วนไว้จุกลูกผู้ดีมีปัญญา ให้ตามเล่นเป็นข้าสุดสาคร | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อุปทูตราชทูตให้ตามยศ <bot>:ต่างประณตบังคมประนมไสว ให้เลี้ยงดูอยู่สถานสำราญใจ จึ่งค่อยไปพร้อมกันดั่งสัญญา | พระอภัยมณี | 63 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.