text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้สืบดูรู้ว่าปัจจามิตร <bot>:มาตั้งติดรบพุ่งถึงกรุงศรี ต่างตกใจไปเฝ้าพระเสาวนีย์ ทูลคดีที่ได้แจ้งยังแคลงใจ ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างร้องช่วยด้วยแม่เจ้าคุณเอ๋ย <bot>:กระไรเลยเหลือร้ายไม่หายเหียน บ้างซ่อนตัวกลัวสุดเที่ยวมุดเมี้ยน ตกใจเจียนจะเป็นลมไม่สมประดี | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีบุปผาสารพัดจัดมาปลูก <bot>:ทั้งดอกลูกมีพร้อมหอมระเหย สระปทุมตูงตั้งกำลังเชย ลมรำเพยพัดพาสุมาลัย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถูกกระทำอำนาจปีศาจสิง <bot>:เหตุเพราะหญิงต่างประเทศเพศภาษา ต่อปลายปีมีผู้รู้วิชา จะช่วยมาแก้ไขจึงได้คลาย | สิงหไกรภพ | 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันความรู้กูดีมีอยู่มาก <bot>:คงแก้ยากแก้จนที่หม่นหมอง เอาให้สมอย่างนึกที่ตรึกตรอง จึ่งจะต้องคิดอ่านการอุบาย | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าเป็นห่วงหน่วงหนักจักไปส่ง <bot>:จะไปลงเภตราเวลาสาย แล้วนำหน้าพาเดินตามเนินทราย ศิษย์ทั้งหลายแวดล้อมมาพร้อมเพรียง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยมืดมัวกลัวศึกจะฮึกโหม <bot>:เข้ารุกโรมเรียงยืนจ้องปืนผา ฝ่ายองค์พระมังคลาวลายุดา กับทั้งวายุพัฒน์เจ้าหัสกัน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตรีเมฆว่าราหูคบผู้ร้าย <bot>:คิดอุบายเบียดเบียนเป็นเสี้ยนหนาม เป็นข้าครอกนอกเจ้าข้าวนอกชาม ช่วยติดตามรบราญด่านเข้ามา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชะจะเชือดเลือดเนื้อเถือกระดูก <bot>:อย่าดูถูกชาวลังกาไม่ล่าถอย สักหน่อยหนึ่งก็จะพาเลือดตาย้อย กูก็คอยจะใคร่เชือดเอาเลือดเนื้อ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างสำรวลสรวลสันต์ด้วยกันหมด <bot>:ฟังประชดเปรียบเหมือนถูกลูกกระสุน ศรีสุวรรณตรัสห้ามอย่าตามทุน มันจะวุ่นไปดอกหลานรำคาญใจ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระจอมธิบดินทร์มุนินทร์นาถ <bot>:ให้อนุญาตขาดเหลือจะเกื้อหนุน ว่าผู้ใดใจศรัทธาจะการุญ จะอุดหนุนสอนสั่งอย่างบาลี | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเทวสินธุ์กราบก้มบังคมทราบ <bot>:ค่อยลีลาศลงไปรีบผายผัน พอสุริยนสนธยาเกือบสายัณห์ ก็ชวนกันสามองค์ไปลงเรือ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระบวนครุฑยุดนาคมีปากปีก <bot>:ทั้งหางหลีกเลี้ยวหันผันผยอง แล้วย้ายตั้งดังพระยาเหราคะนอง ขึ้นลอยล่องลัดเลี้ยวแล่นเกี้ยวกัน | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ทันค่ำสำเร็จเป็นโรงใหญ่ <bot>:ด้วยพวกไพร่พร้อมพรักกันนักหนา พระอภัยกับฝรั่งชาวลังกา ก็เลยลาซากผีเสื้อลงเรือน้อย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนนายด่านได้ฟังนั่งหัวเราะ <bot>:ช่างพูดเพราะน่ารักเป็นนักหนา จะพาไปให้เห็นพระพารา แล้วหยิบย่ามใส่บ่าละล้าละลัง | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:แสนเจริญพรรษาอยู่อาศรม ซึ่งชวนฉันบรรพชาสมาคม จะกินลมเหลือศรัทธาสมาทาน | สิงหไกรภพ | 51 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างตกใจให้ทหารเข้าราญรบ <bot>:ตีสมทบแทงฟันประจัญจับ ฝรั่งแขกแยกย้ายล้มตายยับ พอพบทัพที่ขึ้นมาแต่ราตรี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรับสั่งบังคมบรมนาถ <bot>:จากปราสาทเสด็จมาหน้าสนาม ขึ้นหยุดยั้งนั่งพลับพลาสง่างาม จึงสั่งความแก่มหาเสนาใน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะไปไหนไปด้วยจนม้วยมอด <bot>:มิได้ทอดทิ้งธุระพระฤๅษี แล้วสองนางต่างไปหาสุมาลี นางผู้พี่ถวายพระรามวงศ์ | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนาทูลสนองละอองบาท <bot>:การวิวาทข่มขี่หามีไม่ ราษฎรเป็นสุขไม่ทุกข์ภัย ไม่มีใครฟ้องร้องต้องคดี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝรั่งรับสัประยุทธ์แกล้งจุดคบ <bot>:แล้วหลีกหลบล่อให้รุกไล่หลง พอเข้าทางหว่างค่ายในสายวง เหมือนหมอกลงแลเขม้นไม่เห็นทาง | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทศวงศ์องค์อรุณกับอัคเรศ <bot>:ทั้งแก้วเกษราสุรางค์นางสนม อุตลุดยุดเหนี่ยวกันเกลียวกลม ทั้งสี่กรมเข้าประสมเป็นกรมเดียว | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งลูกค้าวาณิชไม่คิดร้าย <bot>:เหมือนลอยชายชมเมืองให้เรืองศรี ซึ่งนางพราหมณ์ตามมาเป็นนารี แปลงอินทรีย์เสียให้เห็นเหมือนเช่นชาย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งสั่งพวกมนตรีสี่ทหาร <bot>:ให้ตั้งศาลเทวฤทธิ์ทุกทิศา ตั้งเครื่องอานบัดพลีที่บูชา ให้เทวดาคุ้มครองช่วยป้องกัน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างผลิตดอกออกผลทุกต้นกิ่ง <bot>:บ้างตูมติ่งแตกประทับสลับสี ประดู่ออกดอกระย้าสารภี มะลุลีลำดวนรำจวนใจ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มะทรางไทรไกรกุ่มกระทุ่มกระถิน <bot>:อินทนิลแต้วตาดมะหาดมะเหียง มะขามมะค่าตาเสือมะเดื่อเรียง ตุมกาเคียงกระเบาเหล่าพะยอม | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นจะอยู่สู้ใครก็ไม่รอด <bot>:ลงนอนทอดทับทบดั่งศพผี ขอสหายกรุณาได้ปรานี วันพรุ่งนี้แหละจะลาท่านคลาไคล ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสุวรรณมาลีศรีสวัสดิ์ <bot>:ครั้นจำรัสรุ่งแจ้งแสงสุริย์ฉาน บรรทมตื่นฟื้นองค์นางนงคราญ ชวนกุมารมาสรงพระคงคา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายศรีสุวรรณวงศ์ทรงสินธพ <bot>:คิดถึงศพทรงเดชพระเชษฐา ขึ้นหยุดยั้งนั่งประทับบนพลับพลา ให้โยธาดับไฟในปราการ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้จัดแจงแต่งเครื่องสุธาโภชน์ <bot>:ล้วนเอมโอชเนยนมให้สมหวัง ของคาวหวานผัดยำทำในวัง เครื่องมังสังเจ๊กแขกแบกเข้าไป | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเดือนยี่มีผู้ถือหนังสือบอก <bot>:ชาวด่านนอกนคราพนาสัณฑ์ ทั้งเหนือใต้ฝ่ายปัจจิมมาพร้อมกัน บังคมคัลทูลท้าวเจ้าพารา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพาราวาหุโลมเข้าโหมหัก <bot>:จนหอบฮักเหงื่อโซมแทบลมจับ ทั้งซ้ายขวาหน้าหลังดูคั่งคับ ต้องหันรับรบขวางอยู่กลางพล | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนาข้าเฝ้าเหล่าทหาร <bot>:มาเกณฑ์การกันแต่ดึกเสียงกึกก้อง บ้างตรวจตราหน้าที่บ้างตีฆ้อง เสียงจองหง่องจองหง่องป่องป่องดัง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่วันนี้ฝนฟ้าในอากาศ <bot>:ยังไม่ขาดมืดมัวทั่วสถาน เป็นจนใจไม่รู้แห่งจะแจ้งการ แกคิดอ่านทางอุบายไว้หลายกล ฯ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอเดชะพระเยซูผู้ประสิทธิ์ <bot>:ให้เรืองฤทธิ์เรืองปัญญาวิชาขยัน จะได้ยกศาสนาให้สามัญ ช่วยป้องกันข้าศึกเหมือนตรึกตรา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เทวสินธุ์ผู้พี่นี่แน่ท่าน <bot>:ถัดไปนั่นน้องกลางเหมือนอย่างหมาย ให้ชื่อเทพจินดาดาราราย นั่นน้องชายราเมศวิเศษครัน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมเด็จท้าวเจ้าบุรินทร์ปิ่นจังหวัด <bot>:โทมนัสนึกในพระทัยหมอง ไม่เป็นอันหลับสนิทแต่คิดตรอง จะหาช่องแก้ไขไฉนดี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กรุงกษัตริย์ตรัสว่าอย่าปรารภ <bot>:มีอยู่ครบเครื่องกษัตริย์จะจัดถวาย จะขอฟังปี่ให้ใจสบาย ถึงหลับตายไปสักวันไม่พรั่นใจ ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วิสัยเขาชาวบุรินทร์ไม่กินสัตว์ <bot>:กินสารพัดผลผลาล้วนกล้าแข็ง เมืองนั้นตั้งฝั่งน้ำก่อกำแพง เรือนตึกแต่งตั้งรอบข้างขอบริม | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือจะเป็นความจริงยังกริ่งจิต <bot>:หรือจะคิดแยบคายอุบายหนี แต่ที่จะรบรุกเข้าคลุกคลี เห็นไม่มีดอกพระองค์อย่าสงกา | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ พระราเมศสุริย์วงศ์ทรงสดับ <bot>:ครูเล่ากับแจ้งคำนำเสนอ ให้อิ่มเอมเปรมในพระทัยเธอ ด้วยครูเอออวยลงเห็นคงดี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาเข็มตั้งข้างอิสานต่อบูรพทิศ <bot>:แล่นไปชิดคุ้งใหญ่ข้างฝ่ายเหนือ แล้วดูลมติดใบข้างท้ายเรือ ไปข้างเหนือลมจัดถนัดใบ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งบังคมร่มฝนอยู่บนเขา <bot>:เทพเจ้าชี้แจงแถลงไข แล้วสูญหายกายพลันมิทันใด แต่กองไฟยังสว่างกระจ่างตา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกอยู่งานการบำเรอเสนอขับ <bot>:มาคั่งคับอยู่ข้างในรับใช้สอย พนักงานคลานมานั่งระวังคอย ล้วนน้อยน้อยน่ารักลักขณา ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ้ายโจรฟังรู้ว่าเขาเป็นเจ้าของ <bot>:จึ่งปรองดองพูดจาแล้วว่าขาน นี่แน่นายเลี้ยงไว้ได้ใช้การ มันชำนาญข้างอะไรหรือไถนา ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ่านหนังสือถือเทียนเวียนระวัน <bot>:ลูกศิษย์นั้นแบกผีทั้งสี่คน ค่อยเดินตามข้ามหลังคนทั้งหลาย ที่นอนรายเรียงขวางกลางถนน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โฉมรำภาสะหรีชุลีหัตถ์ <bot>:สนองอรรถทูลว่าข้าทาสี จะตามไปกลัวจะขายฝ่าธุลี ด้วยน้องนี้เป็นฝรั่งไม่บังควร | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งปรารถนามาห้ามปรามทั้งนี้ <bot>:เพราะปรานีหนุ่มสาวชาวลูกหลาน แม้จะเอาข้าวของที่ต้องการ กระหม่อมฉานจะไปป่าวชาวพารา ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงพาราวาหุโลมขึ้นกรมท่า <bot>:หาเสนาตามตำแหน่งแถลงไข พวกขุนนางต่างซักประจักษ์ใจ พาเข้าไปเตรียมเฝ้าเจ้าบุรี ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเป็ดไก่หมูหันพรรณลูกไม้ <bot>:เอาจัดใส่สารพัดไม่ขัดสน ทั้งเกาเหลาวางระยะไม่ปะปน พวกเครื่องต้นแต่งใส่หลายประการ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมาตุรงค์ทรงมหาอานุภาพ <bot>:คงจะทราบมั่นคงไม่สงสัย เร่งไปบอกท้าวนางที่ข้างใน ไปทูลให้แจ้งกิจจาสารพัน ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่เวียงวังดังไฟใกล้ดินหู <bot>:พลอยให้กูเวียนวงในสงสาร เสนาพร้อมน้อมประณตบทมาลย์ แสนสงสารโศกเศร้าด้วยเจ้านาย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ครวญครํ่ารำลึกสะอึกสะอื้น <bot>:สุดจะฝืนแรงดำรงองค์ไม่ไหว ด้วยหิวโหยโดยอดสลดใจ สลบไปปิ้มชีวิตจะปลิดปลง ฯ | สิงหไกรภพ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกทหารกรานกราบถือดาบดั้ง <bot>:หอกปืนทั้งทวนหลาวแหลนง้าวโล่ พระพี่น้องสององค์ทรงสิงโต ทหารโห่แห่แหนเนื่องแน่นนันต์ ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่พบท้าวเจ้ากรุงผลึกราช <bot>:ค่อยอ้อมหาดตะวันตกวกแฉว แต่ดิ้นโดยโหยไห้อาลัยแล ตามกระแสสายสมุทรสุดสายตา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วรีบไปแจ้งคดีขุนนางใหญ่ <bot>:เข้าทูลไทบพิตรอดิศร ว่าฝรั่งถือสารการนคร จะเย็นร้อนราชการสถานใด ฯ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงผ่อนผันวันเดียวค่อยเหนี่ยวหน่วง <bot>:ไม่ล่อลวงเลยน้องจะกองถวาย สืบสนองรองบาทไม่คลาดคลาย อย่าให้อายอัปยศจงอดออม ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้เข้าได้ไล่ค้นเอาจนทั่ว <bot>:มิได้กลัวผู้ใดจะไล่จับ แม้พบองค์ทรงฤทธิ์จะคิดรับ ค่อยแฝงลับเล็ดลอดให้รอดมา ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นทุกข์ร้อนถอนฤทัยมิใคร่หลับ <bot>:จึงกล่อมขับคำประดิษฐ์สนิทสนม โอ้เย็นฉ่ำน้ำค้างพร่างพรายพรม ระรื่นร่มรังสล้างเหมือนปรางค์ทอง | พระอภัยมณี | 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้สององค์ทรงเกี่ยวก้อยกระหวัด <bot>:ตามกษัตริย์เสกสมภิรมย์ขวัญ ปุโรหิตติดเทียนแว่นสุวรรณ บังคมคัลส่งกษัตริย์ขัตติยา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กราบทูลความตามด่านดงตาลแตก <bot>:ทหารแยกย้ายไปไพรพฤกษา ทัพผลึกฮึกเหิมซ้ำเติมมา พระมังคลาเหลือวิตกตันอกใจ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปกราบทูลมูลเหตุท้าวโกสัย <bot>:เธอตกใจเรียกโยธาทั้งหน้าหลัง พลางขึ้นม้ารีบออกไปนอกวัง พร้อมสะพรั่งเสนาพลากร | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันตัวกูผู้แม่ทัพบังคับขาด <bot>:ใครองอาจจะกระจุยเป็นผุยผง เอากฎหมายใส่บทถึงปลดปลง กูจะลงโทษมึงให้ถึงตาย ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไมเห็นพระอาทิตย์คิดประหลาด <bot>:นภากาศกํ่าแดงดังแสงเสน ศิลาปักหลักนครก็อ่อนเอน อำมาตย์เกณฑ์กันขุดบ้างฉุดชัก | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแกจึ่งให้หาพระยาแขก <bot>:มาแย้มแยกความในหลายสถาน เองมาช่วยบังคับกำกับงาน ไปทำการอย่างกูว่าสารพัน | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดกริ่มแย้มยิ้มเยื้อน <bot>:เพราะโปรดเหมือนหมายจิตคิดประสงค์ สมคะเนทูลไปอย่างใจจง ฉันนี้คงรักนางไม่ห่างไกล | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หนึ่งม้ารถคชสารทหารรบ <bot>:ให้รู้จบเจนศึกเฝ้าฝึกฝน แม้มีผู้ยุยงอย่าหลงกล อย่าคบคนสอพลอทรลักษณ์ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกในเมืองเหมราเห็นข้าศึก <bot>:เสียงโห่ฮึกก้องสุธาโกลาหล ท้าวเธอเร่งโยธาพลาพล จรดลยกออกนอกบุรินทร์ ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วนัดวันสัญญาเวลาเสร็จ <bot>:ในวันเจ็ดจะเข้าฝั่งสั่งพหล ฝ่ายพวกเหล่าชาวเมืองเพชรกำพล พากันด้นไปตามเขาเข้านคร | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกเดินรีบถีบถอนไปทุกย่าง <bot>:กลัวจะค้างค่ำลงในดงหลวง ด้วยครื้นครึกพฤกษาลดาพวง ไม่เห็นดวงสุริยาเวลาไร | นิราศเมืองแกลง | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางนึกยิ้มอิ่มใจอยู่ในจิต <bot>:ด้วยทรงฤทธิ์รักแรงไม่แหนงหนี ทำเสแสร้งแกล้งถามความบุตรี มาถึงที่แห่งหนตำบลใด ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองภิรมย์สมสนิทพิศวาส <bot>:ไม่ห่างบาทบทเรศพระเชษฐา พระจันทรจรกระจ่างกลางนภา ดวงดาราส่องสว่างกลางโพยม | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผลุดเข้ามุ้งเสียได้แล้วไม่ทุกข์ <bot>:มันเกิดสุขมากมายหลายสถาน ทั้งกันยุงกันผีที่สำราญ จงบันดาลป้องปัดกำจัดภัย ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มิได้ถามความจริงมานิ่งโกรธ <bot>:ช่วยขอโทษด้วยเถิดแม่ไปแก้ไข ว่าจริงจิตบิตุรงค์นี้จงใจ ความรักใคร่แม่ละเวงยิ่งเกรงกลัว | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝูงราหูฟูฟ่องขึ้นล่องเล่น <bot>:ฉนากเห็นฟาดเปิดเตลิดเหลิง ฉลามไล่ฮุปฟัดกระจัดกระเจิง โลมาเริงผุดพ้นชลธาร | พระอภัยมณี | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใครเข้าไปใกล้สุวรรณบรรจถรณ์ <bot>:ก็เคืองค้อนนึกกระดากยากใจหาย แต่มองเมียงเคียงคอยชม้อยชม้าย ไม่ภิปรายปราศรัยเสียใจจริง | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางตกใจไม่ทันรู้อยู่แล้วสิ <bot>:เสียสติองค์สั่นมิ่งขวัญหนี นึกสังเกตเหตุเป็นขึ้นเช่นนี้ เพราะชนกชนนีให้พี่ยา | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งสังฆราชประกาศสั่ง <bot>:ชาวเมืองทั้งปวงด้วยช่วยทหาร แล้วแยกคนค้นหาฝ่ายอาจารย์ กำกับหลานไล่ค้นเที่ยววนเวียน ฯ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพวกถูกปลูกโรงสำหรับเล่น <bot>:บ้างลากเข็นล้อเกวียนบ้างเขียนแผง ผูกภูเขาเอาไม้ดัดขึ้นจัดแจง ต่างคิดแต่งต่างกันประชันโรง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนาข้าเฝ้ากับเจ้าพราหมณ์ <bot>:ต่างไต่ถามพูดจาอัชฌาสัย ที่รู้เท่าเย้าหยอกให้ยวนใจ พ่อคงได้สิ่งของที่ต้องการ ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่นั่งรองเหราเรือม้าน้ำ <bot>:เป็นสองลำโดยพระองค์ประสงค์ถวิล ทั้งเรือนำตามท้าวเจ้าบุรินทร์ จัดให้สิ้นร้อยลำประจำการ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งปากจิกปีกตีขยี้เล็บ <bot>:กุญชรเจ็บซวนเซซบเหหัน ยักษ์ขยับรับพลาดพระฟาดฟัน ถูกกุมภัณฑ์ขาดกลางทั้งช้างพลาย | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่โฉมยงจงอุตส่าห์มีมานะ <bot>:ไปหาพระสังฆราชผู้บาทหลวง จะได้อ้อนวอนถามความทั้งปวง จะเหงาง่วงงึมงำอยู่ทำไม ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสายแสงแต่งองค์สรงสนาน <bot>:พนักงานเครื่องถวายทั้งซ้ายขวา ทรงสุคนธ์ปนทองประคองทา ผลัดภูษาค่าเมืองเรืองระยับ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะได้ตั้งศาสนาให้ผาสุก <bot>:บรรเทาทุกข์ในอุราไม่ฝ่าฝืน จะกำจัดไพรีตีเอาคืน จับแต่พื้นเผ่าพงศ์วงศ์อภัย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วิสัยคนทนคงเข้าสงคราม <bot>:เป็นแต่ความรู้ไพร่เขาใช้แรง อันวิชาข้านี้ดีกว่านั้น ของสำคัญใครเขาจะเล่าแถลง | พระอภัยมณี | 53 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งบังคมประนมสนอง <bot>:อันพวกพ้องโจรเรือเหมือนเสือกล้า ทุกถิ่นฐานบ้านเขตไม่เมตตา จะซื้อหาเห็นไม่ได้ดังใจจง ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อนึ่งพระองค์ทรงฤทธิ์บิตุเรศ <bot>:ก็ยังไม่แจ้งเหตุว่าอยู่ไหน นี่เนื้อเคราะห์เพราะกรรมกระทำไว้ เผอิญให้ขัดข้องต้องรำคาญ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระอภัยวิไลลักษณ์ <bot>:ไม่สิ้นรักวัณฬามารศรี คิดจะพาไปอยู่ร่วมบูรี เกรงสุวรรณมาลีจะมิยอม | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายนายด่านเมื่อเมืองเสีย <bot>:ทั้งลูกเมียวิ่งวนเที่ยวขนของ ฝรั่งไล่คลุกคลีหนีลงคลอง ทั้งเงินทองใส่กระบุงพะรุงพะรัง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อแรกเริ่มเดิมทีเราพี่น้อง <bot>:หมายจะครองความรักเป็นพักผล บุญหาไม่ให้พี่จากนีฤมล เป็นต่างคนขาดกันแต่นั้นมา | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อผัวอยู่กูก็ผิดกูคิดสู้ <bot>:ถึงลูกเต้าเล่าก็กูเป็นครูสอน ต้องอับอายหลายทีทีนี้นอน ให้มึงถอนเถือเนื้อใส่เกลือกิน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนาว่าทูลกระหม่อมแก้ว <bot>:หรือมาแคล้วทางที่จะเที่ยวหา ขอเทวัญชั้นรุกขฉายา ช่วยชักพาให้แน่อย่าแชเชือน | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะรักนางอย่างน้องปกครองคู่ <bot>:ไม่ลบหลู่ลืมคุณคิดหุนหัน ถึงยากเย็นเป็นตายวายชีวัน ไม่ทิ้งขว้างห่างกันตามสัญญา | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าประตูเดินไปหานายด่าน <bot>:แจ้งอาการให้เสมียนเขียนอักษร ว่าตัวเราคนสนิทเป็นบิดร ของบังอรบุษบงอนงค์นาง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งข่วนผลักสักเท่าไรก็ไม่เจ็บ <bot>:จนเสียเล็บหักหมดกำสรดกันแสง พระสวมสอดกอดกระหวัดนางวัดแวง จนสิ้นแรงอ่อนพับนิ่งหลับตา | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสามนางต่างว่าต่อหน้าพราหมณ์ <bot>:คงเกิดความแล้วนะแม่แน่หนักหนา นี่เนื้อเคราะห์เพราะหลงด้วยมาลา พระธิดารู้เรื่องจะเคืองครัน ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างเด็กช่อชุมแสงมดแดงกัด <bot>:เต้นตะปัดตะป่องจะร้องไห้ บ้างเดินร้อยสร้อยสนสุมาลัย จะเอาไปฝากน้องของสำคัญ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สารถีตีม้าอาชาชาติ <bot>:ล่วงลีลาศมาตามทางหว่างสิงขร ทั้งเกณฑ์แห่เป็นขนัดอัสดร ให้รีบร้อนไปกระทั่งถึงวังใน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะแพร่งพรายขายหน้าพญายักษ์ <bot>:ทั้งเสียศักดิ์เสียยศได้อดสู อย่าขืนคิดพิศวาสชาติศัตรู มาไปอยู่กับข้าอย่าช้าที | สิงหไกรภพ | 64 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.