text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางแต่งองค์ทรงเครื่องพิชัยยุทธ์ <bot>:เหน็บอาวุธพริ้งพรายทั้งซ้ายขวา พระหัตถ์กุมไม้เท้าของเจ้าตา ทรงมาลาหนังหมีล้วนสีดำ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ท้าวนางข้างในไปกำกับ <bot>:คนสำหรับสังคีตพวกดีดสี จงพร้อมสรรพนางขับมโหรี ไปเตรียมที่ตามอย่างบนปรางค์ทอง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้หายเหือดเดือดดิ้นถวิลสวาท <bot>:เป็นพระราชสามีอยู่ที่สาม มิใช่เช่นเป็นเชลยไม่เคยลาม ยิ่งหยาบหยามยิ่งจะซ้ำระยำยับ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลูกเกิดมาอาภัพอัปภาคย์ <bot>:พบแต่ยากดังชีวาจะอาสัญ ให้เปลี่ยวใจไร้วงศ์ทั้งพงศ์พันธุ์ สุดจะผันผินหน้าไปหาใคร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอดาวเดือนเลื่อนลับพยับเมฆ <bot>:การเวกร่อนร้องก้องเวหา เหมือนสังคีตดีดสีปี่ชวา พระผ่านฟ้าฟังฟื้นตื่นบรรทม | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมลังกามหากษัตริย์ <bot>:โองการตรัสสั่งเสนาอัชฌาสัย ให้ไปรับราชสารมาทันใด ต่างก็ไปจัดกระบวนถ้วนทุกนาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำจะไปเยี่ยมเยือนเจ้าเพื่อนยาก <bot>:คุณเขามากนักหนานิจจาเอ๋ย ได้รอดตายวายชีวามาหลงเลย จะเฉยเมยเสียไม่ไปก็ไม่ดี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เครื่องมือเล่าเอาเหล็กดีตีทั้งนั้น <bot>:ขุดถากทำกำปั่นกัลปังหา กำลังกลางกว้างเส้นกับสิบวา โดยยาวห้าเส้นครึ่งอากึ่งทำ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วไปแจ้งนคราวายุภักษ์ <bot>:บอกเกี่ยวดองน้องรักกษัตริย์ศรี ให้ภัทวงศ์กับองค์พระบุตรี มาอัญชุลีอัยยิกามาอยู่วัง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะมีเมียเสียพรตทิ้งยศศักดิ์ <bot>:เราไม่รักเหมือนดังหนังเสือเหลือง จงไพบูลย์พูนสวัสดิ์อย่าขัดเคือง ขอคืนเมืองมอบลูกสาวให้ท้าวไท | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านยายอยู่บูรีเถิดขี้หึง <bot>:ไปอื้ออึงวุ่นวายจะขายหน้า แต่แรกสาวราวกับเสือเหลือระอา นึกจะหย่าเสียกับยายก็หลายครั้ง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมมังคลานราราช <bot>:ตรัสประภาษเกิดศึกเหมือนนึกหวัง เสด็จจากแท่นสุวรรณบัลลังก์ ออกมายังที่นั่งโถงพระโรงคัล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงยิ้มอิ่มใจค่อยวายทุกข์ <bot>:เขาขยุกเข้าที่คันก็หรรษา แกตบมือดีหนออ้ายพ่อตา มีปัญญาดีจริงยิ่งบุคคล | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งทั้งหลายพวกนายทัพ <bot>:จะมาดับเพลิงชิงวิ่งถลัน พระหน่อไทไล่พิฆาตเที่ยวฟาดฟัน สิ้นชีวันวอดวายลงหลายคน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยได้ยินสินสมุทร <bot>:ฉงนสุดตรัสถามตามสงสัย นางวัณฬาสามีอยู่ที่ใด จึงจะได้ลูกสาวมากล่าวความ | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สั่งให้ผู้รู้ภาษาไปว่ากล่าว <bot>:ที่เรื่องราวกรุงไกรไอศวรรย์ เอาม้าใช้ขี่ไปเป็นสำคัญ ตามกูบัญชาใช้รีบไปมา ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ธำมรงค์ทรงใส่นิ้วพระหัตถ์ <bot>:กระจ่างเม็ดเพชรรัตน์ประภัสสร ปะวะหล่ำกำไลใส่สวมกร พอหยุดหย่อนยอบองค์ลงบังคม | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเรือรบเรือใบอยู่ชายหาด <bot>:แลออกกลาดใส่หมวกพวกไหหลำ แต่ลางพวกหน้าแปลกล้วนแขกดำ นั่งประจำอยู่ในเรือใส่เสื้อแดง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฉวยฉุดยุดหยิกทั้งสองแก้ม <bot>:ช่างเหน็บแหนมนี่กระไรใครจะเหมือน เห็นพูดผิดคิดรักช่วยตักเตือน ยังแชเชือนแก้ไขน่าใคร่ตี | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเพ่งพิศธิดายุพาพักตร์ <bot>:ให้กลับรักนางวัณฬามารศรี จึงปราศรัยไต่ถามความบุตรี พระชนนีใช้มาว่าอย่างไร ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งกลับมาหาอำมาตย์แจ้งราชกิจ <bot>:ว่าทรงฤทธิ์พระมุนินทร์ปิ่นฤๅษี เธอหายไปไม่รู้ว่าร้ายดี พวกมนตรีเร่งเข้าไปในลังกา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเนตรน้องต้องเนตรหน่อกษัตริย์ <bot>:หวนประหวัดหวาดจิตคิดสงสัย องค์ระทวยขวยเขินสะเทิ้นใจ แฝงต้นไม้เมียงชม้อยคอยชายตา | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังบุตรสุดสวาทประหลาดจิต <bot>:กระจิหริดรู้ถามตามสงสัย เพ่งพิศพักตร์ลักขณานึกอาลัย จึงลงไปในล่องบดพจนา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้หยุดยั้งนั่งอยู่กระทู้ถาม <bot>:จะหยิบความข้อผิดพูดบิดผัน มายกเสาขึ้นได้ให้รางวัล ไม่รับนั้นขัดเราเป็นเจ้านาย | สิงหไกรภพ | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมนครินทร์บดินทร์สูร <bot>:ฟังเขาทูลปรีดิ์เปรมเกษมสันต์ สั่งให้รับทูตาเข้ามาพลัน เร่งผายผันจัดแจงแต่งนาวา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มเหสีอัญชลีฉลองตอบ <bot>:เคราะห์ประกอบให้เป็นเหมือนเช่นฝัน เพราะยังเยาว์เบาความไปตามกัน ด้วยผูกพันพิศวาสไม่คลาดคลา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เผามันมั่งพังเข้าเอาให้ได้ <bot>:ช่วยกันไล่ให้เหมือนกับไล่จับกบ ใส่ดินดำกำมะถันให้ครันครบ มัดเป็นคบขว้างเข้าไปให้ไหม้ฮือ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เฒ่ากาลีดีใจลงจากม้า <bot>:ฝ่ายอาชาลุกโลดกระโดดโหยง ดังลมฉิวปลิวเต้นเผ่นตะโพง ลงน้ำโพล่งแผลงศักดาไปหานาย | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็ตั้งจิตคิดแต่จะแก้เผ็ด <bot>:แทนสมเด็จบิตุเรศพระเชษฐา อันองค์พระอภัยแม้ได้มา จะแล่เนื้อเกลือทาให้สาใจ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คาดเพดานศาลตั้งทั้งแปดทิศ <bot>:ผูกม่านปิดรจนาเลขาขำ ทั้งหอรบครบถ้วนกระบวนทำ ตั้งหม้อน้ำเครื่องบวงสรวงเทวา ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อนรินทร์สินสมุทรสั่งนุชน้อง <bot>:เจ้าทั้งสองไปก่อนได้ผ่อนผัน พอสำเร็จเสร็จศพสักสองวัน จะไปด้วยช่วยกันให้ทันการ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เคยพร้อมเหล่าสาวสุรางค์ในปรางค์มาศ <bot>:มาจากอาสน์เอองค์น่าสงสาร บรรทมที่พระยี่ภู่เคยอยู่งาน มานิพพานเพิงผาพนาดร | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยใจพรั่นหวั่นหวิวหวิว <bot>:ทำนับนิ้วพลางว่ากับมารศรี พี่พลัดพรากจากน้องมาสองปี บัดเดี๋ยวนี้ได้คิดที่ผิดพลั้ง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทำเลี้ยวล่อคลอเคล้าเพริศเพราพริ้ง <bot>:รำท่าสิงโตเต้นเที่ยวเล่นหาง รำลงสรงหงส์ร่อนทอดกรกาง ย้ายทำนองย่องย่างกวางเดินดง | สิงหไกรภพ | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระลงจากศาลาที่อาศัย <bot>:ดำเนินไปกุฎีที่สิงขร พระโยคีพลิกฟื้นตื่นจากนอน ก็ลุกจรออกมาหน้ากุฎี ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อนรินทร์ยินดีเป็นที่สุด <bot>:ไม่ยั้งหยุดรีบไปเหมือนใจหวัง ถึงศาลาหน้าพระลานทวารวัง เห็นคนนั่งยืนหลามจึงถามไป | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บทปาณาห้ามว่าอย่าฆ่าสัตว์ <bot>:พระบัญญัติไว้ในธรรมกรรมฐาน อย่าได้คิดทำร้ายให้วายปราณ ในสันดานตั้งจิตคิดเมตตา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:เห็นท่านมีอย่าเคลิ้ม <bot>:ใจตาม เรายากหากใจงาม อย่าคร้าน อุตส่าห์พยายาม การกิจ เอาเยี่ยงอย่างเพื่อนบ้าน อย่าท้อทำกิน ฯ | โคลงโลกนิติ | 63 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:กชกรต่างแต่ตั้ง <bot>:ศิรษา นบพุทธธรรมสาวกา แผ่นเผ้า สนำสลูเบิกนามมา ขอมเรียก รักแฮ ไทด่ำบลเมิงเป้า ผ่านไว้วิวรณ์ | โคลงนิราศหริภุญชัย | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดำริพลางทางหาเข้ามาขู่ <bot>:มึงจะสู้ฝีมือกูหรือไฉน ยังไม่ฆ่าถ้ากูจะปล่อยไป กลัวจะไม่ต่อตีจะหนีกู ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระอนุชาว่ากับหลาน <bot>:ไม่ต้องการที่จะให้ได้อดสู ถึงชั่วดีมิใช่จะไม่รู้ เขาเป็นผู้หญิงมาบอกอาการ | พระอภัยมณี | 53 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หนึ่งผู้ร้ายชายชู้ลูกกูนั้น <bot>:เป็นเผ่าพันธุ์พงศ์เพศประเทศไหน หนึ่งลูกน้อยสร้อยสุดาที่คลาไคล จะคืนได้หรือจะสูญคิดคูณดู | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวถึงพระอภัยเจ้าไตรจักร <bot>:มีคนรักคอยเหตุทุกเขตขัณฑ์ เมื่อฟันเสี้ยมเตรียมพลคนสำคัญ เอาข่าวนั้นบอกมาถึงธานี | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วาสนาอาภัพเหมือนกับแม่ <bot>:ให้มีแต่หมองมัวด้วยตัวเข็ญ สุดจะรับดับร้อนให้ผ่อนเย็น เหตุเพราะเป็นกาฝากใช่รากรัก | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อัศจรรย์บ่อยบ่อยเหมือนลอยแก้ว <bot>:มันหวานแจ้วจับใจมิใคร่หาย ถนอมแนบแอบนุชสุดเสียดาย จึงภิปรายปราศรัยเป็นไมตรี | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อนรินทร์สินสมุทรไม่หยุดยั้ง <bot>:รีบมาทั้งคืนค่ำในน้ำไหล จนแจ่มแจ้งสุริโยอโณทัย เห็นเงือกใหญ่ยายตายังล้านัก | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือจะพึ่งบุญผัวหัวจะขาด <bot>:ด้วยอำนาจพวกทหารชาญกำแหง รู้สึกตัวชั่วช้ามาสำแดง ให้เห็นแจ้งแก่ฝรั่งทั้งกระบวน ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่จะมายับยั้งก็ชั่งเถิด <bot>:อย่าให้เกิดอื้อฉาวจะร้าวฉาน มันชาติคนงอแงเหมือนแหพาน ไม่ต้องการจะให้ยากลำบากคน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุรงค์โองการให้อยู่พัก <bot>:ในตำหนักกรุณาเมตตาเขา จึ่งรับสั่งให้หามารดาเรา ขึ้นไปเฝ้าที่ชานพักตำหนักจันทน์ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้นหนเห็นลมร้ายเป็นสายพุ่ง <bot>:คล้ายกับรุ้งกล้าแข็งแรงนักหนา ให้ลดใบไล่คนบนเภตรา แต่บรรดาอยู่ในลำประจำงาน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้กษัตริย์ขัตติยาพระราเมศ <bot>:ผ่านนิเวศน์เวียงชัยเหมือนใจหวัง เป็นจอมเจ้านคเรศนิเวศน์วัง แล้วตรัสสั่งพวกมหาเสนาใน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือประโยชน์ทรัพย์สินถิ่นประเทศ <bot>:จงแจ้งเหตุให้ฟังที่กังขา หรืออยากเป็นจอมวังอหังการ์ ตีพาราครอบครองเป็นของตน | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตรัสสั่งตั้งแต่งตำแหน่งที่ <bot>:เป็นบุตรีกั้นกลดมียศถา ถ้าเทียบอย่างข้างเราเป็นเจ้าฟ้า แล้วปรึกษาสงครามเป็นความลับ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระกาลหาญศึกนั่งปรึกษา <bot>:กับบรรดาขุนนางผู้รู้ขนบ พวกโยธีตรีเมฆไม่นอบนบ เห็นจะรบรอราอยู่ท่าทัพ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งได้ข่าวเจ้าผลึกรมจักร <bot>:สองทรงศักดิ์ยกพหลพลขันธ์ ไปจังหวัดรัตนาพารานั้น อยู่ดูแลแต่สุวรรณมาลี | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กลัวแต่พระจะเสด็จออกไปด้วย <bot>:ให้นึกขวยเขินจิตจะคิดไฉน ทั้งสามนางต่างว่าถ้าเสด็จไป ที่ร่วมใจเห็นจะตามทั้งสามองค์ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้โยธีตีเคียวไปเกี่ยวข้าว <bot>:สานกระเช้าให้ทุกคนขนข้าวสาร กลางคงคาสารพันจะกันดาร จงคิดอ่านเอาเสบียงไปเลี้ยงกาย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลงไม้เรียวเขวียวขวับไม่ยับยั้ง <bot>:ถูกไหล่หลังเหล่าสุดาพากันหนี พระแปลกพักตร์อัคเรศร่วมชีวี เที่ยวไล่ตีต้อนพัลวันไป | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:นึกนึกประเล่ห์เพี้ยง <bot>:พูนกระสัน โอว่าเวรใดทัน เทียบแท้ จึ่งทุเรศแรมขวัญ เนตรหนุ่ม น้อยนา หากว่าชีพพี่แม้ ไป่ม้วยจักคืน | นิราศวัดรวก | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตามกุศลผลบุญเขาทั้งสอง <bot>:เป็นคู่ครองปรากฏด้วยยศถา อันที่เรื่องจะทำงานการวิวาห์ สุดแต่อาจารย์เจ้าเอาที่ดี | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วพระองค์เอื้อนอรรถตรัสบังคับ <bot>:เร่งไปรับอิศโรท้าวโกสัย อย่าให้ทันรุ่งแจ้งแสงอุทัย เชิญมาในเวียงวังจึ่งบังควร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นได้นางอย่างนี้เป็นที่พึ่ง <bot>:ก็เหมือนหนึ่งได้แก้วแววเวหา ได้กลับไปได้ทั้งเมืองลังกา ได้แก้หน้าปรากฏยศไกร | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กลัวจะหนีไม่พ้นบนอากาศ <bot>:ดูเกลื่อนกลาดคึกคักมานักหนา ค่อยรอเรียงเคียงสมรรีบร่อนมา ลงจับค่าคบไม้พระไทรทอง | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ช่างน่าชมสมเป็นเขยกรุงกษัตริย์ <bot>:ในจังหวัดเหมราจะหาไหน ทั้งสาวแก่แลขึงตะลึงตะไล จนแห่ไปลับตายังมาตาม | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเป่าลงตรงหัวหยิบตัวขว้าง <bot>:ขึ้นไปทางฟากฟ้าเวหาหน ด้วยอำนาจกายสิทธิ์ฤทธิรณ มิให้คนเห็นของที่ต้องการ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:อุตส่าห์กลืนชลนาน่าสงสาร บิตุราชมาตุรงค์ทั้งวงศ์วาน คิดรำคาญด้วยยักษ์มันจักมา | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พูดกันเสร็จต่างเข้าไปอยู่ในห้อง <bot>:ลงนอนตรองคนละแยกคิดแบกหาม อีตาเฒ่าทรนงจะสงคราม พยายามหมายล้างมังคลา ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยมืดคลุ้มกลุ้มกลบพอพลบค่ำ <bot>:บ้างเดินคลำซมซานคุกคลานหนี บ้างโดนกันหันล้มไม่สมประดี ฝรั่งตีเตะส่งวิ่งวงวก | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครกราบก้มประนมหัตถ์ <bot>:ก็รู้ชัดว่าเทวารักษาเขา เธอปรานีชี้แจงแจ้งลำเนา แม้นโดยเดาดื้อไปไม่เป็นการ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเห็นนางข้างสุวรรณบรรจถรณ์ <bot>:ชำเลืองค้อนโฉมฉายทั้งซ้ายขวา ค่อยเคลื่อนคลายหายสั่นจึงบัญชา แม่นางมาลีนะนางละเวง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฉวยยุดฉุดข้อพระบาทไว้ <bot>:จะไปไหนน่าสมเพชพระเชษฐา จงหยุดหย่อนก่อนน้องจะพูดจา เฝ้าโกรธาน้ำพระทัยดังไฟฮือ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเรียกพวกฝรั่งมาสั่งพร้อม <bot>:จงคอยด้อมดูศึกจะฮึกเหิม ประตูค่ายรายพลเอาคนเติม มันจะเหิมฮึกมาเข้าราวี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางกรีกุนอุ่นจิตยิ่งคิดรัก <bot>:กราบตรงพักตร์พระวลาน้ำตาไหล สะอื้นอ้อนวอนว่าด้วยอาลัย ท่านแก้ไขจึงได้พ้นพวกคนพาล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเดี่ยวนี้ชีเปลือยอยู่ไหนเล่า <bot>:จงบอกข่าวให้ฉันแจ้งรู้แห่งหน ชาวพาราว่าพระปิ่นแผ่นดินดล ให้นิมนต์เข้าไปอยู่ในวัง ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขามาขอพ่อจะใคร่ให้มีผัว <bot>:นางขอตัวตามประสาเมินหน้าหนี อย่าขืนใจให้นุญาตในชาตินี้ จะขอมีคู่ครองตามต้องใจ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้ฟังคำนำไปแล้วให้นั่ง <bot>:ที่ตึกฝังคนตายข้างฝ่ายขวา ใส่ประแจแม่เหล็กแล้วลอบมา เรียกโยธาไปให้พร้อมแล้วล้อมไว้ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางเรียกท้าวโกสัยไวไวหวา <bot>:อย่านิ่งช้าจะสว่างกลางวิถี สมความคิดรีบเข้าไปจับไพรี ไปทั้งที่กลางชลาให้ปลากิน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มิห่วงน้องสองชนกที่ปกเกล้า <bot>:พี่จะเผาตัวตายเพราะขายหน้า ถึงอยู่ไปก็ไม่พ้นคนนินทา จนม้วยฟ้าสูญดินไม่สิ้นอาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโยคีที่อยู่บนภูเขา <bot>:กับคนเหล่าเหลือตายหลายภาษา ทั้งจีนจามพราหมณ์แขกไทยชวา วิลันดาฝรั่งพรั่งพร้อมกัน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มักต้องจากถิ่นฐานรำคาญจิต <bot>:ขี้มักติดรบรุกถึงยุคเข็ญ ช่วงต้นร้ายปลายดูว่าอยู่เย็น คงจะเป็นสุขสบายเมื่อปลายมือ ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดแล้วแสนแค้นเคืองเรื่องพระขรรค์ <bot>:ไม่ควรมันที่จะคิดริษยา ใช่คนอื่นคนไกลหาไหนมา นี่บรรดาน้ำเนื้อในเชื้อวงศ์ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระไรเจ้าเฝ้าพ้อเฝ้าล้อเล่น <bot>:ดูหน้าเป็นสารพัดไม่บัดสี เอานามน้องของข้ามาพูดกาลี โน่นหล่อนดีดอกไม่เป็นเหมือนเช่นตัว | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นไพชนยต์มนเทียรวิเชียรรัตน์ <bot>:พร้อมขนัดวงศาอัชฌาสัย น้อมคำนับรับกันเป็นหลั่นไป ถามข่าวไข้โอรสยศยง ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทางจะล่อข้าศึกให้ฮึกโหม <bot>:ไล่กระโจมเข้าในค่ายเหมือนใจหมาย แล้วจะได้จับฆ่าบรรดานาย ไพร่ทั้งหลายจับไปขังไว้ยังเรือ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสด็จออกจากแท่นระบายท้ายบาหลี <bot>:ด้วยยินดีจะได้ปะพระบาทหลวง จึงตรัสกับพวกพหลคนทั้งปวง เอาเรือช่วงไปรับมาเภตราเรา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปิดประตูผู้ใดเข้าในด่าน <bot>:จะประหารชีวาให้อาสัญ ข้าพเจ้าเข้ามาแต่อารัญ ต้องพากันขัดค้างอยู่อย่างนี้ ฯ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนาพาทหารคิดการลับ <bot>:ไปเข้ากับข้าศึกเหมือนนึกหมาย แล้วบอกเหตุเภทผลกลอุบาย ชื่อกระต่ายลวงเสือคงเชื่อฟัง ฯ | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วอารักษ์ควักล้วงเอาดวงเนตร <bot>:สำแดงเดชเหาะกลับไปลับหาย ทั้งกายสั่นพรั่นตัวด้วยกลัวตาย พอฟื้นกายก็พอแจ้งแสงตะวัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ทีนี้มีแต่จะแลลับ <bot>:เหมือนเดือนดับมืดมิดทุกทิศา ทั้งลูกน้อยพลอยซ้ำเป็นกำพร้า โอ้อุราเหมือนจะต้องพุพองพัง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างเทียบเครื่องกษัตรายกมาตั้ง <bot>:บนบัลลังก์ส่งท่านท้าวทั้งคาวหวาน พวกสาวสาวเหล่านางพนักงาน รับเครื่องอานขึ้นไปตั้งบ้างนั่งคอย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่ก็ตัวอนิจจังเป็นอย่างนี้ <bot>:ต้องจากที่โหยไห้อาลัยถึง ไม่เที่ยงแท้แน่นอนให้ร้อนรึง เร่งรำพึงไว้ให้มั่นในสันดาน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เวลาค่ำแกก็ทำทางเสน่ห์ <bot>:อุปเท่ห์ที่จะใช้หลายสถาน แล้วเอาดอกรักมาไม่ช้านาน น้ำมันว่านทาเข้าแล้วเป่ามนต์ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตริพลางทางเข้าสมาธิ <bot>:ตั้งสติระลึกไปในวิถี เอาจิตตั้งทางกสิณให้อินทรีย์ ลอยขึ้นที่นภางค์กลางอัมพร | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสี่นายกราบก้มบังคมบาท <bot>:ฟังประภาษบพิตรอดิศร ขออาสากว่าชีวิตจะม้วยมรณ์ ตามสุนทรตรัสใช้ให้ได้การ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฉวยเกิดศึกฮึกฮักมาหักหาญ <bot>:จะรำคาญขุ่นข้องไม่ผ่องใส จำจะต้องผ่อนปรนให้คนไป ถึงยังไม่บทจรก่อนก็ตาม ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คว้างคว้างกลางเมฆไม่หยุดยั้ง <bot>:ดังกำลังลมเพชรหึงหาญ ต้นยูงยางกลางเถื่อนไม่ทนทาน ต้องลมพานต้นเอนระเนนมา ฯ | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรามวงศ์ทรงจักรขว้างยักษ์ร้าย <bot>:แตกกระจายตายกลิ้งดังสิงขร ฝ่ายทัพท้าวเจ้าประเทศเขตนคร รุมราญรอนรบประดังเข้าคั่งคับ | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นมารดรร้อนโรคทุกข์โศกเศร้า <bot>:จะมาเฝ้าฟูมฟักอยู่รักษา แล้วสั่งวงศ์พงศ์พันธุ์จำนรรจา พิไรรํ่าอำลาต่างอาลัย | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ในวันเมื่อเรือแล่นออกจากเกาะ <bot>:ไม่เห็นเพราะโยคีมีคาถา ท่านอ่านมนต์ดลจิตปิดนัยน์ตา จึงเภตราล่วงไปได้หลายคืน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันนารีนี้เป็นของต้องประสงค์ <bot>:หรือพระองค์เจตนาเร่งว่าขาน จงโปรดว่ามาให้เสร็จสำเร็จการ อย่าหน่วงนานน้องจะได้ครรไลลา ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.