text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สู้ถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลำบาก <bot>:หมายจะฝากศพลูกช่วยปลูกฝัง ครั้นใหญ่กล้าว่าไรก็ไม่ฟัง พระนางนั่งพร่ำว่าแล้วจาบัลย์ ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:มีม้าบ่ขี้ให้ <bot>:อาจิณ พยศแฮ ปืนไป่ยิงมลทิน ท่วมกล้อง ข้าไทบ่ใช้ชิน มันมัก หน่ายนา เมียไม่หมั่นร่วมห้อง มักร้ายราคี ฯ | โคลงโลกนิติ | 81 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงฟังคั่งแค้นแสนพิโรธ <bot>:กำลังโกรธเช่นเขาเล่าท้าวสิงหล ลุกขึ้นยืนชี้หน้าด่าออกลน ชะเจ้าคนเปรื่องปราดฉลาดดี | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุมาราพาพลขึ้นบนป้อม <bot>:สะพรั่งพร้อมพลขันธ์เข้าบรรจบ อังกุหร่าพานายทหารรบ มานอบนบหน่อนาถดาษดา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงเครื่องเรืองจำรัสดูตรัจเตร็จ <bot>:ล้วนพลอยเพชรแพรวพราววาวเวหา ทรงมหามาลัยแล้วไคลคลา มาทรงม้าพระที่นั่งอลังการ ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โจรกระชั้นขันแข็งเข้าแย้งยุทธ์ <bot>:อุตลุดแทงฟันเสียงหวั่นไหว เจ้าพราหมณ์เข้ามณฑลเรียกฝนไป ประเดี๋ยวใจวลาหกตกกระจาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พร้อมพหลพลรบสมทบแห่ <bot>:ก็เซ็งแซ่ไปที่ท่าชลาสินธุ์ บาทหลวงเห็นศิษย์มาถึงธานินทร์ แกแสนยินดียิ่งวิ่งลงมา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:หนีเสือขึ้นไม้รอด <bot>:ปากเสือ พบต่อแตนดุเหลือ ต่อยต้อง หนีแรดร่ายลงเรือ รอดจาก แรดนา ปะจระเข้ในท้อง น่านน้ำหนุนเรือ ฯ | โคลงโลกนิติ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกโยธาฝรั่งออกคั่งคับ <bot>:ช่วยรบรับโรมรันเสียงหวั่นไหว เข้าหุ้มห้อมล้อมพระหัสไชย ขับสิงห์ไล่ไพร่พลัดกระจัดกระจาย ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครรับสั่งตั้งแห่แหน <bot>:มาเมืองแดนด่านท่าชลาไหล จัดเภตราห้าสิบแล้วรีบไป ต่างใช้ใบแล่นสล้างกลางชลา ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ธานีศรีอยุธมนุษย์แน่น <bot>:นับโกฏิแสนสาวแก่แซ่ภาษา จะหารักสักคนพอปนยา ไม่เห็นหน้านึกสอื้นฝืนฤทัย | นิราศเจ้าฟ้า | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แถลงเล่าราวเรื่องกับราเมศ <bot>:ว่าทรงเดชเจ้ากรุงไกรไอศวรรย์ เธอจะหานุชนางให้รางวัล เมืองสารันนั้นอนงค์เป็นวงศ์เธอ ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ทูลลาบาทบงกชบทศรี นางตรัสช่วยอวยชัยไปจงดี อย่าให้มีเภทภัยสิ่งใดพาน | สิงหไกรภพ | 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางมัจฉาหางปลาก็หายสูญ <bot>:บริบูรณ์เป็นมนุษย์สุดสวยสม ทั้งวงพักตร์ลักขณาก็น่าชม ดูขำคมพร้อมสิ้นทั้งอินทรีย์ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เส้นเกศานารีเหมือนสีชาด <bot>:แลประหลาดหลากยิ่งหญิงทั้งหลาย ใส่คราบงูดูดังเสื้อเรืองเรื่อลาย จักษุซ้ายขวาดำดังน้ำนิล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงฤกษ์ดีปีใหม่ชัยโชค <bot>:ต้องโฉลกเฉลิมวันชันษา ให้ชุมนุมอำมาตย์มาตยา ตั้งโต๊ะเรียงเลี้ยงสุราปรึกษาการ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้ามณฑลมณฑปอภิวาท <bot>:ประยูรญาติโยคีฤๅษีไสย มโหระทึกกึกก้องทั้งฆ้องชัย พระอภัยน้อมประณตท้าวทศวงศ์ | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่บ้านเมืองเคืองขัดด้วยอาหาร <bot>:จึงเซซานมาที่ในไพรระหง ตาขาอย่าฆ่าอันให้ปลดปลง หลานจะตรงไปเมืองมิถิลา | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตึกประทานบ้านตั้งหลังสวนหลวง <bot>:ทาสทั้งปวงจัดไว้พอใช้สอย แต่ท่านยายขายเพชรเมล็ดพลอย อายุร้อยสิบเก้าแก่คราวกัน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สายสมรร้อนรนจะปรนนิบัติ <bot>:ช่วยนั่งพัดให้บรรทมพอสมศักดิ์ แล้วอิงแอบแนบชิดจุมพิตพักตร์ นางพลิกผลักแล้วก็ว่าน่ารำคาญ | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ทรงศีลมุนินทร์นาถ <bot>:อนุญาตเชิญพ่อไปดั่งใจหวัง จะได้ดูขอบเขตนิเวศน์วัง การแต่งตั้งก็เป็นเสร็จสำเร็จดี ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าร่ำรักนักเลยน้องเคยพบ <bot>:เชิญมารบเอาศีรษะตามประสงค์ แล้วลงจากรถาขึ้นม้าทรง ให้ปักธงสัญญาต่อหน้าคน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางทูตตอบชอบอยู่ชมพูภพ <bot>:เป็นคู่คบร่วมชีวาจนอาสัญ ด้วยเมียชู้คู่ความย่อมตามกัน จึงผูกพันภัสดาด้วยอาลัย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรึกตราอาดูรพูนเทวษ <bot>:น้ำพระเนตรคลอคลอจะหล่อไหล หวนรำลึกนึกสะอื้นขืนอาลัย เหมือนจิตใจจะวินาศหวาดระวัง ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หม้อเข้าปลาพร้าเสียมเอาไปด้วย <bot>:แล้วพรานช่วยเอาไปส่งทั้งสองศรี มึงอยู่เฝ้าเต้าแตงกูให้ดี อย่าให้มีอันตรายที่ปลายนา | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่เลี้ยงฟังอ่านสารหวานเสนาะ <bot>:ช่างฉอเลาะเหลือดีเจ้าพี่เอ๋ย ไม่หยามหยาบราบเรียบช่างเปรียบเปรย พระน้องเอ๋ยทรงตอบให้ชอบกล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ห่างกับเกาะลังกาสิบห้าโยชน์ <bot>:ด้วยมีโขดพายุใหญ่ไปไม่ถึง เป็นแต่ฝนมืดไปให้รำพึง นึกคะนึงมิได้เบาบรรเทาทรวง | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยกองค์ท้าวเจ้าละมานขึ้นคานหาม <bot>:เอาโซ่ล่ามเสร็จสรรพทั้งหลับใหล หามมาส่งกรงตารางที่ข้างใน เที่ยวริบไพร่พลซ้ำทำประจาน | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งว่าแม่มาไปเฝ้าพระดาวบส <bot>:ให้ทรงยศทำนายทายเถิดหนา ทั้งสุวรรณมาลีชีวัณฬา ตามกันมาเฝ้าองค์พระทรงญาณ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อนิจาธานินสิ้นกระษัตริย์ <bot>:เหงาสงัดเงียบไปดังไพรสณฑ์ แม้กรุงยังพรั่งพร้อมประชาชน จะสับสนแซ่เสียงทั้งเวียงวัง | นิราศพระบาท | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเชื่อคำอ้ำอึ้งแล้วจึงว่า <bot>:เมียของข้าใครหนอจะขอถาม ทำไมเล่าเจ้าจึงหย่อนโอนอ่อนตาม มีผัวสองต้องห้ามตามกระทรวง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สวาทหวังตั้งหน้าอาสาคึก <bot>:แม้นสมนึกน้องรักจักบวงสรวง ขอพี่เป็นเทวาสุดาดวง ช่วยเด็ดพวงบุปผามาให้เชย ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วให้อ่านสารการะเวกตอบ <bot>:ว่านบนอบจอมปิ่นบดินทร์สูร จะสืบวงศ์ทรงพระอนุกูล ให้เพิ่มพูนภิญโญในโลกา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พร้อมพฤฒาข้ารองละอองบาท <bot>:อภิวาทดาษดาแน่นหน้าฉาน พระเอื้อนอรรถตรัสประภาษราชการ เรามีภารธุระไปไกลบุรี | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เร่งถือธรรมจำศิลสิ้นโทโส <bot>:ได้ภิญโญยศบำรุงชาวกรุงศรี เดิมราหูผู้เฒ่ากับเรานี้ ออกต้านตีแตกทัพได้อับอาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นแดดกล้าเอาไม่ได้เป็นไฟร้อน <bot>:ที่สิงขรกายสิทธิ์ล้วนฤทธิ์ผี เป็นสีแสงแดงรอบขอบคีรี ไม่เห็นที่มันอยู่เคืองหูตา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระนุชบุตรีศรีสวัสดิ์ <bot>:รู้รหัสว่าพระคอยละห้อยหา คิดถึงองค์ทรงเดชให้เวทนา จะอาสาสงครามเพราะความรัก | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอเฝ้าว่าตานี่โมโหร้าย <bot>:จะเอาหวายลงหลังกระมังหนา ท่านทั้งสี่พี่เลี้ยงพระธิดา จะให้หาเข้าไปถามตามทำนอง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:องค์ท้าวแขกสมคะเนแล้วเสสรวล <bot>:พลางก็ชวนกันลงเรือใส่เสื้อสี โพกส่านแดงแย่งลงยาราชาวดี จรลีลงที่นั่งเรือมังกร | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระศรีสุวรรณวงศ์ทรงดำริ <bot>:เธอตรองตริตราไปพระทัยหมอง พวกเสนาแต่บรรดาทูลละออง ก็ปรองดองทั้งพระวงศ์พงศ์ประยูร ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่รักกันฉันจึงว่าประสาซื่อ <bot>:ควรแล้วหรือพูดรังเกียจมาเสียดสี เมื่อนึกแหนงแคลงความก็ตามที ฉันกับพี่ก็มิใช่ว่าได้นาง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปสามเดือนเหมือนหนึ่งเหาะสิ้นเกาะแก่ง <bot>:จนสุดแสงสุริเยนทร์เห็นรุบหรู่ เป็นขอบจักรวาลาตำราครู ไม่เห็นสูริยันดวงจันทรา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่ำวันนั้นวัณฬานางดาบส <bot>:เจริญพรตครัดเคร่งอยู่เก๋งเขียน คิดสลัดตัดราคาค่อยพากเพียร ไม่วนเวียนตั้งมั่นในขันตี | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นจะได้หรือมิได้อย่างไรหวา <bot>:เองไปมารู้ชัดไม่ขัดขืน แต่พอเป็นที่หวังให้ยั่งยืน เองเป็นพื้นนำไปคงได้การ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุมาราว่าไปแน่หรือแม่หญิง <bot>:ไปจริงจริงนะอย่าปดประชดฉัน จะได้เล่นเป็นสุขให้ทุกวัน แล่นกำปั่นไปพลางกลางคงคา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มันมีโล่บังกายทรายไม่ถูก <bot>:กันทั้งลูกปืนสาดพลาดไถล ชาวพาราราญรอนจนอ่อนใจ มันตัดไม้เกลื่อนกลาดพาดกำแพง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อตะกี้พี่ชมโฉมพระน้อง <bot>:นวลละอองน่ารักนั้นนักหนา คิดถึงพราหมณ์ความฝันแม่ประภา จึงแกล้งว่าเย้ยเยาะหัวเราะกัน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยักษ์เห็นเผ่นโผนจะโจนจับ <bot>:แล้วถอยกลับกลัวฤทธิ์ศิษย์ฤๅษี แขกฝรั่งวางวิ่งเป็นสิงคลี ขึ้นถึงที่พระอภัยได้ทั้งร้อย | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้จัดแจงแต่งเรือลงไปรับ <bot>:มาประทับอยู่พลับพลาหลังคาสี ให้เลี้ยงดูหมู่พหลแลมนตรี จงเป็นที่เปรมปราสถาวร | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายพระจอมธิบดินทร์นรินทร์รัตน์ <bot>:หน่อกษัตริย์ร่ายเวทวิเศษสนอง เหมือนท่านครูสอนให้ดั่งใจปอง แล้วก็ร้องตวาดไปในณรงค์ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปกกระพองก่องแก้วพลอยแพรวพร่าง <bot>:ใส่ช้องหางห่วงคล้องไม่ข้องขัด ผูกชนักชักราสารพัด ปกหลังรัดคชาผ้ากัมพล | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสายแสงแต่งองค์สรงสนาน <bot>:พนักงานเครื่องถวายทั้งซ้ายขวา ทรงสุคนธ์ปนทองประคองทา ผลัดภูษาค่าเมืองเรืองระยับ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดจนให้อ้นอั้น <bot>:ไม่รู้ผันผ่อนแก้แพ้ผู้หญิง แต่ยิ้มยิ้มหงิมง่วงไม่ท้วงติง ทำเมินนิ่งนึกเขินสะเทิ้นที ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นประมาณการอันใดก็ไม่ผิด <bot>:รักษากิจกรุณาอัชฌาสัย พอตาหูรู้เห็นเป็นอย่างไร ในดวงใจคิดเสร็จสำเร็จการ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระลูบหลังลูบหน้าว่าไฉน <bot>:ช่างโตใหญ่ขึ้นเจียวหลานชาญสมร ทั้งรูปร่างก็ละม้ายคล้ายบิดร พระอวยพรให้พิพัฒน์สวัสดี | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนสุวรรณมาลีศรีสมร <bot>:ให้อาวรณ์ลูกน้อยละห้อยหา สินสมุทรสุดใจไปไกลตา พระชลนาไหลหลั่งลงพรั่งพราย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายระเด่นดวงแขแลชม้อย <bot>:นี่นะรอยมาแต่ไกลนึกอายเหนียม หรือฝรั่งลังกามาเลียบเลียม ดูเสงี่ยมกิริยาเหมือนนารี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านสั่งว่าข้านี้ชื่อเทวสินธุ์ <bot>:เทพจินดาน้องรองหม่อมฉาน พระอนุชาราเมศมีเหตุการณ์ ให้เรียกท่านมารดานาควรรณ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เกณฑ์กองนำทำทางไปข้างหน้า <bot>:ปลูกค่ายทัพพลับพลาที่อาศัย จัดสำเร็จเสร็จสรรพกองทัพชัย พอจวนใกล้สุริยาจะสายัณห์ ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เผื่อจะมีข้าศึกมาฮึกโหม <bot>:คอยกระโจมตีตัดจัดทหาร เข้ายิงแย้งแทงฟันประจัญบาน รักษาด่านปากน้ำที่สำคัญ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึงตั้งดิถีในปีนั้น <bot>:พุธกับจันทร์จรถึงศุกร์สโมสร อังคารเสาร์เข้าตำราพยากรณ์ ราหูจรมาเป็นอุตม์สุดจะดี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำจะจากพรากพลัดกำจัดเจ้า <bot>:อย่าสร้อยเศร้าสายสวาทไม่ขาดสูญ อยู่จงดีศรีสุดาอย่าอาดูร จงเพิ่มพูนผาสุกทุกเวลา ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครอ่อนคำนับอภิวาท <bot>:ข้าพระบาทจะขอรับช่วยดับเข็ญ พระต้องมนต์รนร้อนไม่หย่อนเย็น จึงเคลิ้มเคล้นคลั่งรักสู้หักอาย | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายอีเฒ่ามารยาหลับตานิ่ง <bot>:จะบอกจริงจำไว้อย่าใหลหลง กำปั่นแตกแต่ไม่ตายวายชีวง ไปอยู่ดงแดนป่าพนาลัย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้าเกณฑ์ลำกำปั่นเข้าบรรจบ <bot>:พลรบห้าหมื่นทั้งปืนผา เชิญพระพี่ศรีสวัสดิ์กับนัดดา ไปทูลลาบิตุราชมาตุรงค์ ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณหันหุนฉุนพิโรธ <bot>:กำลังโกรธตรัสว่าเจ้าอย่าหยาม ถึงบรรลัยไว้ชื่อให้ลือนาม ไม่กลัวความตายดอกบอกจริงจริง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่เคยเห็นเป็นน่าสนุกสนาน <bot>:พระกุมารเพลินจิตพิศวง ออกวิ่งเต้นเล่นทรายสบายองค์ แล้วโดดลงเล่นมหาชลาลัย | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าฆ่าสัตว์ตัดชีวิตคิดฉ้อฉล <bot>:อย่าแปดปนกาเมเสน่หา อย่าปดโป้โว้เว้ถือเอกา อย่าพูดจาสัพยอกอย่าหยอกเอิน | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลุกมาหน้าห้องช่องสิงหาสน์ <bot>:เอาเชือกคาดผูกไว้เหมือนใจหมาย จะผูกศอมรณาชีวาวาย ขอลาสายสมรมิ่งจริงหนานาง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนีรับขับม้าออกมาถาม <bot>:ครั้นแจ้งความว่าพวกกันต่างหรรษา เอาเนื้อความมาประมูลทูลกิจจา เจ้าพาราดีพระทัยใครจะปาน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ดอกเดียวเจียวจะได้ไปถวาย <bot>:ให้คิดเห็นเป็นอุบายไม่หมายสอง ไปหน้าวังทั้งล่ามตามทำนอง ทูลฉลองนางพระยาให้มารับ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้กลับหลังครั้งนี้อีผู้หญิง <bot>:มาตามชิงแล้วจงแปลงแต่งทหาร มิให้กลับจับจำทำประจาน แต่อย่าผลาญชีวันให้บรรลัย ฯ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หม่อมแม่ช่วยวอนคุณพ่อให้ขอโทษ <bot>:เห็นพระองค์คงจะโปรดโทษโทษา ตั้งแต่นี้ดีฉันจะสัญญา แม้นขัดเคืองเบื้องหน้าให้ฆ่าฟัน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลงกำปั่นลำใหญ่ทั้งไพร่พร้อม <bot>:เรือแวดล้อมเหล่าพหลพลขันธ์ กำปั่นสองร้อยลำแล่นตามกัน สิบแปดวันถึงลังกาให้ซาใบ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำทำเป็นว่าชะพระพี่ <bot>:มานั่งชี้นิ้วเอาเป็นเจ้าของ ใครยกยอขอให้ดั่งใจปอง หรือว่าน้องนี้เป็นเมียมาเคลียคลอ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาเห็นชั่วทั่วพิภพรบพ่อแม่ <bot>:เว้นเสียแต่เอ็งบังอาจกับบาทหลวง สั่งสอนมึงจึ่งมุทะลุทะลวง กระทำล่วงเกินผิดจริตบุราณ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ลูกเอ๋ยเคยสุขไม่ทุกข์ยาก <bot>:จะพลัดพรากจากไปแม่ใจหาย เคยเห็นเจ้าเช้าเย็นไม่เว้นวาย สงสารสายสุดสวาทจำคลาดคลา ฯ | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดซื่อถือว่าน้ำ <bot>:เขาส่งซ้ำรับซดจนหมดไห เมาสุราตาแดงดังแสงไฟ ฉวยเป็ดไก่เคี้ยวขยอกจนออกเรอ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พิษยาแฝดก็ค่อยเบาที่เร่าร้อน <bot>:เพราะยาถอนไปชำระที่สะสม บรรเทาคลายหายเหี้ยมที่เตรียมตรม พอขับลมราคร้อนผ่อนสำราญ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโยคีมีพรตพจนารถ <bot>:อนุญาตยิ้มย่องสนองไข เป็นไรมีที่ตรงนั้นอย่าพรั่นใจ มิให้ภัยบีฑาสีกาโยม | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่รอนราญการศึกไม่ตรึกตรา <bot>:ด้วยเหตุว่าเวทมนตร์เข้าดลใจ จึงคิดว่าอย่าเลยจะปลุกทัพ ให้งามสรรพสิ้นพะวงที่สงสัย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บินไปได้ไกลเป็นร้อยเส้นเศษ <bot>:ปราบประเทศร้อยเอ็ดย่อมเข็ดขาม ชนบทจรดเขตประเทศพราหมณ์ นิคมคามรายรอบเป็นขอบคัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับลูกศิษย์คิดเช่าตึกเขาอยู่ <bot>:ทำหมอดูรู้วิธีคัมภีร์ไสย ทายผู้ใดไม่ผิดเขาติดใจ ได้เงินใช้ซื้อเสบียงพอเลี้ยงกัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระต่ายแก่แต่ละตนล้วนกลมาก <bot>:ทั้งฝีปากเปรื่องปราดฉลาดเฉลียว ต้องง้องอนอ่อนจิตบิดเป็นเกลียว จะต้องเกี้ยวกันเหมือนสาวทุกคราวไป | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงตั้งค่ายรายทางที่กลางป่า <bot>:อยู่รักษาสามพันคิดหวั่นไหว พระอนุชาว่าปลัดรีบรัดไป ขอพลไกรเพิ่มมาช่วยราวี | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คนที่มาว่าไปแต่ตัวท่าน <bot>:จะตั้งมั่นยับยั้งคอยฟังเขา แต่ตัวท่านสั่งให้ไปกับเรา อย่าเพ่อเอากองทัพถอยกลับไป | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดถึงน้องสององค์ที่จงรัก <bot>:จนจวนจักได้สมอารมณ์หมาย มาจำใจไกลแดนแสนเสียดาย มิได้วายหวั่นสะอื้นทุกคืนวัน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเรียกน้องของเสวยที่เคยแต่ง <bot>:มาจัดแจงเรียงเรียบเทียบถวาย พระอภัยใจอิ่มค่อยยิ้มพราย สรงสุหร่ายแล้วมานั่งบรรลังก์ทอง ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนเสนีกราบก้มบังคมบาท <bot>:ภูวนาถจรจรัลเสร็จผันผาย ขึ้นปราสาทเนาวรัตน์จำรัสพราย เจ้าขรัวนายแสนสุรางค์ในปรางค์ทอง | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกผู้เฒ่าเฝ้าฟังรับสั่งถาม <bot>:จึงทูลความเคลือบแฝงแถลงไข พระหน่อนาถราชโอรสยศไกร เสด็จไปลังกาได้ห้าวัน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ถึงครู่รู้รอบขอบนิเวศน์ <bot>:พระทรงเดชชื่นชมสมประสงค์ เห็นวาลีปรีชาปัญญายง ถอดเครื่องทรงสังวาลประทานนาง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโฉมยงจงอยู่ในคูหา <bot>:เลี้ยงรักษาลูกน้อยคอยหม่อมฉัน จะอดใจให้เหมือนคำที่รำพัน ถ้วนสามวันก็จะมาอย่าอาวรณ์ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงฝรั่งคั่งแค้นมาแทนทด <bot>:ให้เสียยศเสียศักดิ์เสียหนักหนา ควรจะใช้ให้ทหารถือสารตรา ไปพูดจาแจ้งกับพระอภัยมณี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระมังคลาทรงม้าที่นั่ง <bot>:คอยไล่หลังเหล่าพหลพลขันธ์ ขึ้นปีนปล้นจนสว่างถึงกลางวัน ต่างเปลี่ยนกันรบรุดไม่หยุดยั้ง ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกตกใจหายวับแทบดับจิต <bot>:เห็นสุดฤทธิ์สุดรู้ดูแฉว ไม่เห็นสิ่งที่จะกันจะผันแปร คงตายแน่ละวะกูทั้งผู้คน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประการหนึ่งซึ่งพระองค์ประสงค์สนิท <bot>:บาทบพิตรภูวเรศเหมือนเชษฐา แม้นบอกไปได้ความจะตามมา ร่วมสุธาสันธมิตรสนิทใน ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นจะตัดห่วงใยไม่ตลอด <bot>:จะทิ้งทอดเผ่าพงศ์พระวงศา เห็นไม่สมอย่าตรัสวัจนา มิใช่ว่าบวชตัวเพราะกลัวนาย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโฉมยงองค์สิงหไกรภพ <bot>:ได้แจ้งจบความในก็ใจหาย ชลนัยน์ไหลหลั่งลงพรั่งพราย ให้ระคายเคืองแค้นท้าวกุมภัณฑ์ | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระร่ำเรียกสักเท่าไรไม่รู้สึก <bot>:ทรวงสะทึกถอนพระทัยอาลัยหลง พ่อดับสูญชีวิตถึงปลิดปลง อาก็คงตายตามยามกันดาร | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปตรวจพลบนป้อมได้พร้อมพรั่ง <bot>:เป็นหน้าหลังกองละหมื่นพร้อมปืนผา แล้วสององค์ทรงนั่งหลังอาชา วายุพัฒน์นัดดาเคลื่อนคลาไคล | พระอภัยมณี | 65 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.