text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงน้ำวนชลสายที่ท้ายย่าน <bot>:เขาเรียกบ้านวัดโบถตลาดแก้ว จะเหลียวกลับลับวังมาลิบแล้ว พี่ลับแก้วลับบ้านมาย่านบาง | นิราศพระบาท | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวชวาว่าเมื่อมาจากถิ่นฐาน <bot>:ก็สำราญโดยนิยมพอสมหมาย ทั้งทุกข์โศกโรคภัยไม่ใกล้กราย มาสบายมีลาภกำราบไทย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกศิษย์หามาคอยปรนนิบัติ <bot>:บ้างนั่งพัดหาไฟเอาไม้สี จุดตะเกียงขึ้นไปไว้ในกุฎี บ้างกวาดที่ต้มน้ำชาไว้ท่าครู | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลูกจากมาน่าที่จะวิตก <bot>:ด้วยเปลี่ยวอกเปล่าใจอาลัยถึง จะง่วงเหงาเศร้าจิตคิดคะนึง แสนรำพึงถึงลูกผูกอาลัย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเชิญองค์ทรงนั่งบัลลังก์รัตน์ <bot>:ได้คอยจัดจุดบุหรี่พระศรีเสวย จะหมอบเมียงเคียงบรรทมให้ชมเชย โอ้อกเอ๋ยเอกาน่าปรานี | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อราเมศเกศกษัตริย์ <bot>:ออกมาจัดพวกทหารชาญสมร ถืออาวุธเสโล่แลโตมร นั่งสลอนเตรียมเสร็จสำเร็จการ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเดี่ยวนี้ชีเปลือยอยู่ไหนเล่า <bot>:จงบอกข่าวให้ฉันแจ้งรู้แห่งหน ชาวพาราว่าพระปิ่นแผ่นดินดล ให้นิมนต์เข้าไปอยู่ในวัง ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเที่ยวปล้นคนกินเหมือนสิ้นแกน <bot>:ถึงมาตรแม้นมีทรัพย์ก็อับอาย อันดีชั่วตัวตายเมื่อภายหลัง ชื่อก็ยังยืนอยู่ไม่รู้หาย | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนานำคำนับแล้วรับสาร <bot>:มาใส่พานมรกตขึ้นรถา ออกประตูคู่แห่แตรลังกา เป่าไปหน้ารถทั้งกังสดาล | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เกิดไม่ถึงกึ่งเดือนเหมือนผู้ใหญ่ <bot>:ต่างสงสัยให้สยองพองเกศา ว่ายตรงมาหน้าที่นั่งพระมังคลา ภิปรายปราศรัยถามสามกุมาร | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชาวประโคมต่างประโคมเสียงโครมครื้น <bot>:พระทรงยืนผลัดผ้าภูษาสรง น้ำกุหลาบอาบอบตลบองค์ พระสอดทรงเครื่องกษัตริย์ขัตติยา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แลสลับซับซ้อนสิงขรเขา <bot>:เป็นเหล่าเหล่าหลายหลากดังฉากเขียน ที่เชิงชั้นรุกขชาติสะอาดเตียน พิศเพี้ยนสีเคลือบเมื่อเหลือบแล | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เห็นยักษ์ยับแยกย้ายตายหนักหนา ต่างตกใจไปเฝ้าเจ้าพารา ทูลกิจจาข้าศึกเห็นฮึกครัน | สิงหไกรภพ | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใช่หาญหักลักฉกจะยกทัพ <bot>:ไปโจมจับรบพุ่งถึงกรุงศรี จะสงครามลามลุกขึ้นทุกที ชาวบุรีราษฎรจะร้อนรน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้าพเจ้าเยาว์ยังกำลังอ่อน <bot>:ขอฝึกสอนอย่างศิษย์อย่าคิดขาม ท่านจงช่วยแนะนำจะทำตาม ให้สมความปรารถนาของอาจารย์ ฯ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อนิจจาสังขารลูกหลานรัก <bot>:อย่าหลงนักพาวิตกระหกระเหิน อันตัณหามิได้ทำให้จำเริญ ใครเพลิดเพลินตามใจในสันดาน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่รำลึกนึกถึงพระลูกรัก <bot>:มานานนักแล้วเป็นไรไม่มาหา ดูเผือดผิวหิวโหยร่วงโรยรา หรือโรคารำคาญประการใด | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสองนกพลัดตกจากเขาใหญ่ <bot>:ทางใกล้ไกลพอเห็นพักตร์กับยักษี ทั้งสองข้างต่างสิ้นสมประดี ทั้งจะหนีก็ไม่ได้ไล่ไม่ทัน | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโหยหวนครวญเพลงวังเวงจิต <bot>:ให้คนคิดถึงถิ่นถวิลหวัง ว่าจากเรือนเหมือนนกมาจากรัง อยู่ข้างหลังก็จะแลชะแง้คอย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครเสาวคนธ์วิมลสร้อย <bot>:ให้เกี่ยวก้อยกระหวัดพระหัตถา พระหัสไชยให้พระน้องสองสุดา เกี่ยวก้อยขวาก้อยซ้ายฝ่ายละกร | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสามพราหมณ์ตามเด็ดดอกไม้ให้ <bot>:นางแค้นใจฉวยฉีกแล้วหลีกหนี นางประภาอุบลจงกลนี ต่างยินดีเดินกรายเที่ยวร่ายไป ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางกรีกุนฉุนเฉียวจึ่งเหนี่ยวหน่วง <bot>:ตอบเมียหลวงเล่าแจ้งแถลงไข เมื่อกินข้าวเขามาหาว่าจะไป ไม่ใกล้ไกลใช่จะขัดความสัจจริง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้เมืองแล้วแคล้วหน่อวรนาถ <bot>:พระพาราชบุตรีออกหนีหาย อนึ่งท้าวเจ้ากรุงไกรยังไม่ตาย พาทัพฝ่ายจักรวาลมาต้านตี | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มึงก็มาเจ็บไข้ให้ลำบาก <bot>:กูเหนื่อยยากเต็มประดาเหลือฝ่าฝืน เพราะหมายมึงเป็นที่หวังได้ยั่งยืน จะได้คืนเมืองลังกาของตายาย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลุกทะลึ่งตึงตังถอยหลังกลับ <bot>:ไม่อาจจับด้วยอำนาจวาสนา กระโดดออกนอกกำแพงแผลงศักดา พิฆาตฆ่าคนตายลงก่ายกอง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นห้ามปรามพระหลาน <bot>:ไม่แจ้งการทรงเดชพระเชษฐา แม้จับไปให้ประหารผลาญชีวา เกาะลังกานี้จะคว่ำให้ทำลาย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:พลางพิศพักตร์บุตรีสุณิสา สำอางเอี่ยมเทียมเทพธิดา ดูดวงหน้าเนตรขนงดังวงเดือน | สิงหไกรภพ | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฟังสนองพร้องเพราะเสนาะล้ำ <bot>:ไม่พลาดล้ำพลิ้วแพลงแถลงไข เขาผ่อนผัดขัดข้องให้หมองใจ พระอภัยผินหน้ามาหาน้อง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงยากเย็นเห็นรูปได้ลูบไล้ <bot>:ค่อยชื่นใจผัวรักขึ้นอักโข มาชวดจูบรูปงามเมื่อยามโซ หัวอกโอ้อาภัพอัประมาณ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มิรู้ลืมปลื้มใจวิไลลักษณ์ <bot>:พี่เคยรักเคยเรียงเคียงเขนย พลางชิดชมสมสองตระกองเกย ถนอมเชยโฉมน้องประลองโลม | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พร้อมขุนนางต่างเวียนเทียนถวาย <bot>:นางโฉมฉายพร้อมประยูรสกูลหงส์ บ้างตีฆ้องกลองแขกต่างแยกวง กระแสงส่งครื้นโครมรมนา | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรือโจรจมล่มไม่ช้าเวลาคํ่า <bot>:สิ้นทั้งลำพวกประยูรก็สูญหาย ได้บุตรโจรคนหนึ่งไม่ถึงตาย เจ็ดขวบปลายสิ้นปราบมากราบทูล | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่เหมือนหมอขอแก้ที่แผลเจ็บ <bot>:แม่เมื่อยเหน็บอย่างไรหนอขอรักษา เฉลยไขพี่จะได้ประกอบยา กันโรคาไข้ใจไม่สบาย | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วร้องเย้ยเหวยเทพาสุราราช <bot>:ที่แขนขาดหรือไม่หายาประสาน ยังยกทัพขับมาหาพระกาฬ ไปวานมารมาช่วยตายไม่อายใจ | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สร้อยสุดาหน้าเคอะดูเซอะซะ <bot>:ทำเกะกะกิริยาเหมือนบ้าหลัง โมโหมากปากกล้านึกน่าชัง จะไล่ออกนอกวังเสียครั้งนี้ | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปบอกให้อ้ายจินดาออกมารบ <bot>:แม้นหลีกหลบจะเข้าไปไล่ประหาร ใครต่อสู้กูจะจับสับประจาน แล้วจะได้ให้หลานผ่านพารา ฯ | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จบแสงแดดแผดร้อนสมรมิ่ง <bot>:ให้เวียนวิงหวาดพรั่นประหวั่นไหว พระเวทนาพานางลงกลางไพร ดำเนินในแถวทางหว่างคีรี | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเรือรบเรือนำเจ็ดลำนั้น <bot>:ก็พลัดกันหายไปอย่างไรหนา เหลืออยู่สองสามลำที่ตามมา จะแวะหาซื้อเสบียงพอเลี้ยงกัน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสว่าสักห้าวันจึ่งค่อยกลับ <bot>:ไปประทับเก๋งทองอันผ่องใส พอหายเหนื่อยเมื่อยล้าจึ่งคลาไคล พระหน่อไทกราบก้มบังคมคัล | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เสือลายร้ายกล้าประดาเสีย <bot>:ไม่กินเมียกินมิตรพิสมัย ยิ่งได้ยักษ์ศักดิ์สิทธิ์ฤทธิไกร ยิ่งดีใจจะได้กลัวทั่วแผ่นดิน ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สารพัดรู้สิ้นการดินฟ้า <bot>:ไยจึ่งมาตกวนจนวิถี บาทหลวงจึ่งเล่าแถลงแจ้งคดี แล้วจึ่งมีวาจาขอการุญ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสเห็นเป็นผิดคิดพิโรธ <bot>:ประทานโทษเถิดขอถามตามสงสัย ถ้าแม้นเขาชาวลังกาจะพาไป จะอาลัยลูกรักหรือจักจร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาเมื่อไรได้เสร็จสำเร็จคิด <bot>:ถนอมสนิทแนบทรวงดวงสมร เดิมพระน้องข้องขัดถึงตัดรอน กลับโอนอ่อนอัศจรรย์ไม่ทันรู้ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะขอเกณฑ์เภตราสักห้าร้อย <bot>:ออกแล่นลอยเลี้ยวลัดฉวัดเฉวียน เที่ยวปักธงทุกละเมาะตามเกาะเกียน หนังสือเขียนไว้ให้แจ้งแห่งหนทาง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำแพงวังยังกั้นอยู่ชั้นหนึ่ง <bot>:ไฉนจึงจะได้แอบแนบถนอม พี่ลักลอบปลอบประโลมก็โน้มน้อม แต่กีดจอมจักพรรดิถนัดใจ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่ำวันนี้กูจะตีให้แตกยับ <bot>:เร่งกำชับทุกหมวดให้กวดขัน พอเย็นพยับอับสีรวีวรรณ พลขันธ์ตีฆ้องกลองสัญญา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เดินทางกลางเถื่อนได้เดือนเศษ <bot>:ออกพ้นเขตเขาไม้ไพรสิงขร ถึงเนินทรายชายทะเลชโลธร ในสาครคลื่นลั่นสนั่นดัง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันรมจักรนัคราการะเวก <bot>:ทหารเอกเมืองผลีกล้วนศึกเสือ ซึ่งเกณฑ์ไปให้รับกองทัพเรือ คอยดูเมื่อลุงอาจะมารบ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มันจะใส่ยาเบื่อข้างเหนือน้ำ <bot>:จะเร่งทำบ่อไว้ให้เจ้าของ ทำฝาปิดบังไว้ดั่งใจปอง เอาผ้ากรองเมื่อจะกินสิ้นทุกคน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันกุมารศรีสุวรรณนั้นเป็นน้อง <bot>:เนื้อดังทองนพคุณจำรูญศรี พึ่งโสกันต์ชันษาสิบสามปี พระชนนีรักใคร่ดังนัยนา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สาวสุรางค์ต่างคนก็เขียนผ้า <bot>:เอาน้ำยาลงจิ้มแล้วยิ้มย่อง เหมือนหนังสือเรื่อเหลืองเป็นเครื่องครอง จนย่ำฆ้องเคาะระฆังยังนั่งเล็ม | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ห้ามเพลิงไว้อย่าให้ <bot>:มีควัน ห้ามสุริยแสงจันทร์ ส่องไซร้ ห้ามอายุให้หัน คืนเล่า ห้ามดังนี้ไว้ได้ จึ่งห้ามนินทา ฯ | โคลงโลกนิติ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทศวงศ์ทรงฟังสรรเสริญ <bot>:แสนเจริญกิริยาอัชฌาสัย รักสามีชีวาไม่อาลัย พ่อขอบใจโฉมเฉลาเยาวมาลย์ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปลัดทัพรับลากลับมาค่าย <bot>:บอกอุบายถ้วนทั่วตัวทหาร ต่างดีใจไม่นอนจะรอนราญ แม้ชาวด่านมาจับจะรับรบ ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นพบปะเมืองใดที่ใจบาป <bot>:จะได้ปราบปรามบ้างช่วยสั่งสอน ให้ได้ความสุขาสถาพร ทั่วนครในชมพูให้อยู่เย็น ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วมิหนำซํ้าบุตรสุดที่รัก <bot>:ไม่รู้จักบิตุรงค์น่าสงสาร สิ้นตระกูลสูญพงศ์ทั้งวงศ์วาน กอดกุมารโศกาจนราตรี ฯ | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:โลภทรัพย์ครองห่อนได้ <bot>:โดยถวิล คนมักมังสากิน บาปสู้ มักเมาเล่าฤๅยิน- ดีสัจ ศีลนา คนมักมากเล่นชู้ ห่อนรู้กลัวอาย ฯ | โคลงโลกนิติ | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างขึ้นค้นบนเขาเหล่าละเมาะ <bot>:ทุกแก่งเกาะยมนาชลาสินธุ์ บ้างค้นไปในนํ้าบ้างดำดิน อสุรินทร์แยกย้ายไปหลายทาง | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเจ้าบ้านผ่านเมืองมีเครื่องรบ <bot>:ตามขนบธรรมเนียมเตรียมมาหมด ทั้งสามหน่อวรนาถราชโอรส ทรงพระยศยกมาในสาคร | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางนิ่งนั่งฟังองค์พระทรงเดช <bot>:นํ้าพระเนตรพร่างพรายทั้งซ้ายขวา พระสงสัยไถ่ถามตามกิจจา เจ้าโศกาจาบัลย์ด้วยอันใด | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระนามท้าวเจ้านิเวศน์เกศกษัตริย์ <bot>:ชื่อเจตรัตน์เรืองฤทธิ์อดิศร มเหสีมีนางอุทุมพร องค์บังอรมีบุตรบุรุษชาย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:สิกขาบทยิ่งล้ำ <bot>:คัมภีร์ เป็นพิษแก่อลัชชี โฉดแท้ คุณธรรม์สิ่งสรรพ์ดี ในโลก เป็นพิษแก่พาลแล้ ห่อนได้สดับจำ ฯ | โคลงโลกนิติ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเข้าไปในวังฟังให้แน่ <bot>:สุดแล้วแต่พระธิดามารศรี แม้นให้เราเข้าหน้าจะราวี ให้ไพรีหายฉิบในพริบตา | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งมังคลาคิดปรารภ <bot>:ศึกสมทบหลายทัพเห็นคับขัน จึงปรึกษาฝรั่งสิ้นทั้งนั้น จะผ่อนผันคิดอ่านประการใด | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะมิต้องผูกเปลขึ้นเห่ช้า <bot>:ในเภตราจนจิตผิดวิสัย มาเถิดมาแม่มาจะพาไป บรรทมในแท่นรัตน์ชัชวาล | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อนรินทร์สินสมุทรเห็นพูดช้า <bot>:จึงวันทาทูลพระมเหสี พระน้องรักศักดาวิชาดี จะไล่ผีมิให้อยู่ที่ภูวไนย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จบพระคุณพระมุนีเหนือศิโรตม์ <bot>:ด้วยมาโนชกตัญญูต่อครูเฒ่า เคยดับร้อนสอนสั่งแต่ยังเยาว์ ยังโปรดเกล้ากรุณาถึงครานี้ ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ละมุดม่วงพวงผลหล่นออกกลาด <bot>:ระดาดาษใต้ต้นผลพฤกษา ตลิงปริงลิงโลดโดดลงมา วิ่งถลาชิงกันยุ่งล้วนฝูงลิง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นโปรดเกล้าเจ้าประคุณจงคืนหลัง <bot>:ไปอยู่ยังถํ้าทองห้องสิงขร จะเห็นว่าพระโปรดยกโทษกรณ์ ไปนครแล้วก็คงจะคืนมา ฯ | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายวิรุญกุนตันนั้นประมาท <bot>:ไม่หวั่นหวาดเห็นว่าศึกคงนึกหนี ด้วยเมืองเราเล่าก็ลำแม่น้ำมี มันเสียทีก็จะลงข้างคงคา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงเครื่องเรืองรองส่องพระฉาย <bot>:สุดสบายสำอางสางเกศา กนิษฐ์น้อยช้อยพระหัตถ์ผัดพักตรา สั่งเทวานางสวรรค์ชั้นโสฬส | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ธรรมดาพระฝรั่งตั้งอำนาจ <bot>:ให้เปรื่องปราชญ์ชี้แจงแถลงไข ให้มันเห็นทันตาอย่าว่าใคร พูดใกล้ไกลเวียนวนริมขนตา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราเสียทัพยับย่อยต้องน้อยหน้า <bot>:ไม่มีสุขทุกเวลาน้ำตาไหล เสียเวียงวังลังกาเสียข้าไท ต้องต่ำไร้ไม่มีที่พึ่งพา | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์จัดภูษาออกมาไว้ <bot>:กับสไบเครื่องอานรองพานถม นางเบือนพักตร์ผลักไสไม่นิยม แล้วก็ก้มพักตร์เฉยไม่เงยดู | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกสั่งเสร็จคำนับแล้วจับหัตถ์ <bot>:หน่อกษัตริย์ด้วยพลันต่างหรรษา แล้วจึ่งว่าสุริยนจะสนธยา กูจะลามึงไปที่ในเรือ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตีฆ้องกลองศึกพิลึกลั่น <bot>:ธงสำคัญโบกคว้างมากลางหน ต่างโห่ร้องซ้องเสียงสำเนียงพล ขับกันกล่นเกลื่อนมาล้อมป้อมปราการ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยเชื่อถือมิได้แหนงระแวงจิต <bot>:เห็นสมคิดท่านการุญบุญนักหนา แล้วไปนั่งยังแท่นท้ายเภตรา กับท่านอาจารย์ครูพลางดูดาว | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงสั่งแต่บรรดาโยธาหาญ <bot>:ให้เตรียมการนับหมื่นถือปืนผา แล้วเรียกพวกหัสกันวิลันดา แขกชวาหอกคู่ทุกหมู่กอง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สบายใจหายเหนื่อยระเรื่อยรื่น <bot>:ด้วยลมชื่นเชิงผาน่าอาศัย ขึ้นบนเทวสถานสำราญใจ วิเวกในวิญญาณ์เอกากาย | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระพาทีมิให้ดังว่าชั่งเขา <bot>:จะยั่วเย้ายุให้รักนั้นหนักหนา เหมือนพันผูกปลูกฝังไว้ลังกา อย่าไปว่าเขาเลยน้องไม่ต้องการ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยปลอบปลุกลุกเถิดพ่อทูลเกล้า <bot>:พลางโลมเล้าลูกยาอัชฌาสัย ให้สององค์สรงสนานน้ำดอกไม้ แล้วลูบไล้พระสุคนธ์ปนทองคำ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วชวนชัยสุริยาขึ้นปราสาท <bot>:ตรัสมอบราชนิเวศน์ประเทศสถาน เลือกสุรางค์นางระบำที่ชำนาญ กับอยู่งานงามงามให้ตามไป | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มันไล่คาบดาบหอกกระบอกน้ำ <bot>:ขบขย้ำย่อยยับดังสับสี เห็นผู้คนพลไพร่ไล่คะยี ทหารหนีสิงโตโผลงน้ำ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งร้องว่าเรือใครที่ไหนเล่า <bot>:อย่าเคียงเข้าชายตลิ่งริมสิงขร จงหยุดยั้งฟังเราว่าอย่าอาวรณ์ คิดผันผ่อนหลีกไปให้ไกลกัน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ได้สั่งสังฆราชพระบาทหลวง <bot>:ว่าจะลวงล่อฆ่าให้อาสัญ มิทำเขาเล่าจะโกรธทำโทษทัณฑ์ จะป้องกันแก้ไขฉันใดดี ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พนักงานอ่านว่าข้าพระบาท <bot>:ทั้งสองราชธิดามารศรี ตั้งอยู่เขาเจ้าประจัญกันไพรี เห็นได้ทีข้าศึกนึกทะนง | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายระเด่นเซ็นระด่ำเห็นค่ำพลบ <bot>:เอาเรือรบรายทางออกข้างหลัง ด้วยโกรธขึ้งหึงผู้หญิงคิดชิงชัง ยิงฝรั่งเรือแตกต้องแยกรับ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ระทวยองค์ลงบนแท่นแสนรันทด <bot>:โศกกำสรดเสียผัวให้มัวหมอง พวกแสนสาวชาวแม่มาแซ่ซ้อง เคียงประคองนวดฟั้นให้บรรทม | สิงหไกรภพ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เกรงกริ่งสิ่งเดียวด้วยเกี้ยวยาก <bot>:ทั้งฝีปากติดจะจัดคอยขัดขวาง กระบวนกระบิดมิดแม้นไม่เห็นทาง จะทำอย่างไรหนอให้ง้อเรา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมเด็จท้าวทศวงศ์ทรงวิตก <bot>:ว่าเอออกเอ๋ยกรรมจะทำไฉน ข้าจะพาลูกยานัดดาไป ช่วยแก้ไขเขยขวัญตามปัญญา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่มีนมสมเพชสังเวชบุตร <bot>:ร้องจนสุดสิ้นสำเนียงจนเสียงหาย ได้ทำชั่วตัวข้าขอลาตาย เจ้าขรัวนายอยู่จงดีอย่ามีภัย ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อสุรินทร์ยินคำว่ากรรมเอ๋ย <bot>:เจ้าลูกเขยฆ่ายักษ์เสียนักหนา มึงรบสู้กูไม่ขอเป็นพ่อตา ถึงธิดาจะเป็นหม้ายไม่อายคน | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วันพรุ่งนี้นางอนงค์ไปส่งเครื่อง <bot>:คงทราบเรื่องร้อนเย็นเป็นไฉน พี่จะลอบไปเฝ้าถึงท้าวไท แต่จะไปมือเปล่าเขาจะแคลง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์ตรัสว่าจะมารับ <bot>:ถ้าถึงอับจนแท้จะแก้ไข เห็นพระองค์คงจะมาเหมือนว่าไว้ อย่าเสียใจเลยพระน้องจะหมองนวล | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายมัจฉานารีศรีสวัสดิ์ <bot>:ทูลกษัตริย์วิงวอนด้วยอ่อนหวาน ข้าขอบวชชีเป็นเช่นนงคราญ สมาทานปรนนิบัติตามศรัทธา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้เอ็นดูมุนีฤๅษีน้อย <bot>:ให้ละห้อยโหยหาน้ำตาไหล เข้ากราบเท้าเจ้าตาด้วยอาลัย หลานจะไปกังวลด้วยชนนี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หอมบุบผาสาโรชมารื่นรื่น <bot>:ต่างหยุดยืนใจหายเสียดายหนอ แม้นอยู่เคียงเวียงไชยเห็นไม่พอ จะตัดต่อเรือเล่นแล่นตามกัน | นิราศเมืองแกลง | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นความจริงสิ่งที่ท่านอาจารย์ว่า <bot>:คุณเมตตาการุณังช่วยสั่งสอน สมถวิลยินดีชุลีกร ค่อยวายร้อนที่วิตกในอกใจ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างเตรียมศึกฝึกเหล่าพวกชาวบ้าน <bot>:ให้รอนราญรุกรบถึงหลบฝน ฝ่ายโฉมยงนงเยาว์เสาวคนธ์ ขึ้นอยู่บนป้อมชั้นเชิงบรรพต ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหลือสังเกตเขตแขวงตำแหน่งไหน <bot>:ไม่แจ้งในมรรคาเหลือฝ่าฝืน ไม่เห็นแสงตะวันเดือนเหมือนกลางคืน เสียงแต่คลื่นกึกก้องท้องชลา | พระอภัยมณี | 61 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.