text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรารบสู้กู้เมืองช่วยเปลื้องทุกข์ <bot>:ได้ผาสุกสืบสมบัติพัสถาน เห็นทรงฤทธิ์บิดายุพาพาล จะประทานรางวัลเป็นมั่นคง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:คบปราชญ์เปรียบเสพอ้อย <bot>:เอมใจ กินแต่ปล้องปลายไป ตราบต้น คบคนโหดหื่นไหล เหลวจืด จางแฮ แหนงหนึ่งอ้อยกัดร้น แต่ต้นตลอดปลาย ฯ | โคลงโลกนิติ | 80 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นโยธาข้าศึกล้วนฮึกหาญ <bot>:เที่ยวเดินพล่านยืนนั่งไม่บังแฝง ยิงปืนใหญ่ใส่ลูกปรายนรายณ์แรง ถูกคนแดงตายตื่นนับหมื่นพัน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงถามเงือกว่าไฉนจึงไหวหวั่น <bot>:สลาตันลมใหญ่ก็ไม่เหมือน ไม่เห็นแสงสุริยันตะวันเดือน เป็นคลื่นเคลื่อนคลอนลั่นสนั่นดัง ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียแรงรักหนักหนาอุตส่าห์ถนอม <bot>:สู้อดออมสารพัดไม่ขัดขืน ช่างกระไรใจจืดไม่ยืดยืน นางสะอื้นอ้าปากจนรากเรอ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อุศเรนรู้แจ้งไม่แคลงจิต <bot>:เสียดายมิตรแทบชีวังจะสังขาร์ ทรุดพระองค์ลงที่แท่นแผ่นศิลา ชลนาหลั่งไหลพิไรครวญ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึ่งว่าถ้าเช่นนั้นดั่งมั่นหมาย <bot>:การอุบายยังไม่เห็นเหมือนเช่นผี ที่จะมาหลอกลวงดูท่วงที อันข้านี้ตรองไม่เห็นอย่างเจรจา ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รีบไปแจ้งกับพระยารักษาด่าน <bot>:ว่าเกิดการศึกประชิดติดกรุงศรี ล้วนกำปั่นหลายหลากดูมากมี ประมาณสี่ห้าร้อยลอยประดัง ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เณรพี่น้องสองกะเทยที่เคยใช้ <bot>:ต่างถือไม้เท้าย่ามเดินตามหลัง ถึงหน้าป้อมพร้อมกันที่บัลลังก์ นางขึ้นนั่งเหนือธรรมาสน์อาสน์โอฬาร์ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทองพระกรตรัสเตร็จเพชรสุหร่ง <bot>:ธำมรงค์นพรัตน์ประภัสสร มงกุฎแก้วแพรวพร่างกระจ่างจร ทั้งแปดกรกุมสาตรามาเกยชัย ฯ | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะขึ้นไปไม่ถึงจึ่งร้องถาม <bot>:ตำแหน่งนามแนวป่าพนาศรี ทั้งบาทหลวงลวงล่อขออัคคี ใคร่เห็นหน้าพาทีไต่ถามความ ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงสั่งเหล่าพวกพหลคนทั้งนั้น <bot>:บากกำปั่นไปวนชลสาย เอาไฟชุดจุดเคียงวางเรียงราย ทั้งหน้าท้ายติดเตาเร่งเผาเกลือ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งว่าน้องเหมือนหนึ่งต้องคมอาวุธ <bot>:จะชักฉุดทิ้งถอนเห็นอ่อนหู ถึงแม้นพี่อุปถัมภ์ช่วยค้ำชู เอาไว้ดูหน้ากันฉันสตรี | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอัคนีมีจิตคิดสงสาร <bot>:เกณฑ์ทหารไพร่นายทั้งซ้ายขวา ทำมณฑปศพท้าวเจ้าพารา ด้วยดอกดวงพวงผกาสุมาลี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ปกาเพลิงพลุ่งแจ้ง <bot>:โชตการ ละลิดเทศทังทวยหาร ไม่ห้อ คระครั้นแบ่งบัวบาน นิโลก ครั้งเอย หมิใช่บุญน้องน้อ มิได้ดลดู | โคลงนิราศหริภุญชัย | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายไทท้าวเจ้าพาราปตาหวี <bot>:แจ้งคดีเรื่องต้นแต่หนหลัง แถลงเล่าให้ท่านอาจารย์ฟัง ข้านึกหวังอยากจะใคร่ได้อนงค์ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ทรงฤทธิ์กฤษณา <bot>:เสียบรรดาพลขันธ์ให้หวั่นไหว จะคิดอ่านป้องกันน้ำมันไฟ จึงสั่งให้แต่บรรดาเสนานาย | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างลงน้ำดำหากุ้งปลาได้ <bot>:เอาเผาไฟกินอยู่ทั้งปูหอย มีลูกเต้าเหล่าเด็กเล็กเล็กน้อย ลงว่ายลอยเล่นน้ำด้วยชำนาญ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นงูเงือกเกลือกกลอกขึ้นหยอกยุด <bot>:อุตลุดโลดเสือกเสลือกสลน หางเหมือนอย่างหางปลาในสาชล หน้าเหมือนคนแปลกเหลือตามเรือเรียง | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญให้นั่งตั้งที่เก้าอี้รับ <bot>:มีฉากลับแลบังอยู่ทั้งสอง นางสาวสรรค์พนักงานเชิญพานทอง ถวายกล้องเครื่องพระศรีที่น้ำชา ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสามหน่อวรนาถกับบาทหลวง <bot>:ครรไลล่วงเข้าในห้องพลางมองหา ฝ่ายโฉมยงองค์พระมังคลา ชักเอาผ้าคลุมประทมทำซมเซา ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์พระมังคลาราช <bot>:รับกระดาษครูไว้ฤทัยหมาง แล้วตรัสชวนบุษบงอนงค์นาง เสด็จเข้าปรางค์คลี่สารออกอ่านพลัน ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พราหมณ์หัวเราะรับคำที่ร่ำสั่ง <bot>:พลางชมวังนิเวศน์ประเทศสถาน งามปราสาทผาดเยี่ยมโพยมมาน ชัชวาลแก้วเก้าวะวาวตา | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีลูกเต้าเล่าก็คงเป็นวงศ์ญาติ <bot>:ได้สืบชาติเชื้อสายไปภายหลัง กูว่านี้ดีเหลือแม้เชื่อฟัง จงเร่งตั้งสัจจาอย่าช้าที ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จันทร์กระจ่างกลางดงด้วยทรงกลด <bot>:ถึงแม้นมดจะไต่ไปก็เห็น นํ้าค้างพร่างกลางอากาศสาดกระเซ็น นอนนั่งเล่นล้อมพระที่พาทีกัน | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าพระองค์หลงมาอยู่ช้านัก <bot>:ไม่เชิญองค์ทรงศักดิ์เสด็จกลับ ครั้นว่ากลัวพระอาชญาด่าสำทับ จะต้องรับอับอายไม่วายวัน | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปักลงที่ครุฑนามตามตำรับ <bot>:ครั้นเสร็จสรรพ์พร้อมเพรียงเรียงไสว พวกทัพหน้าครั่นครื้นยิงปืนไฟ ตรงเข้าไปถึงกันประจัญบาน ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังตรัสขัดเคืองว่าเยื้องยัก <bot>:เจ็บเหมือนจักเจ็ดซีกกระผีกผม จึงว่าพระจะระแวงว่าแต่งลม ก็จะก้มหน้ารับอัประมาน | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างค่อยว่าน่าสงสัยหรือไม่รู้ <bot>:เธอจะจู่มาเมื่อหลับลอบลับหลัง บ้างค่อนว่าถ้ากระนั้นก็น่าชัง ดูเหมือนดังดินอิฐใช่จิตใจ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยมืดคํ่าสำคัญตะวันตก <bot>:เที่ยวเวียนวกหวังจะหาที่อาศัย ถึงเขาเขียวเลี้ยวลับกองทัพชัย ชวนหน่อไทลงธารชานคีรี | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นว่ากับสินสมุทร <bot>:จวนจะตรุษอึกทึกไม่นึกหวัง จะได้เล่นเต้นรำแต่ลำพัง ไปเที่ยวนั่งดูงานการวิวาห์ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โจรบังคมชมพระคุณการุญรัก <bot>:ประเสริฐศักดิ์หาไหนจะได้เหมือน ขอเป็นข้าสุจริตไม่บิดเบือน แม้นแชเชือนฆ่าให้บรรลัยลาญ ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงพบพานฉันจะตัดจะขัดข้อง <bot>:ขอเป็นน้องเป็นพี่ไม่มีผัว แต่กริ่งใจในฝันเห็นพันพัว นาคนั้นกลัวว่าจะได้แก่ไพรี ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายมหาเสนาจึงว่าท่าน <bot>:ปราบพวกพาลทรลักษณ์ก็ตักษัย พระปิ่นเกล้าเจ้านายเราหายไป ทำไฉนจึงจะรู้ว่าร้ายดี | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสเสร็จแล้วเสด็จยุรยาตร <bot>:ขึ้นปราสาทมีแต่ทุกข์ไม่สุขา พระตรึกตรองหมองพระทัยในอุรา จนนิทราม่อยหลับระงับไป | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ทิพญาโจมหอบอุ้ม <bot>:เอาอวร อ่อนฤา ฤาบมาสมสงวน เพื่อนค้อย บ่เห็นส่ำบุญปวน บรเมศ เมินแฮ ซอมซ่อตาแห่งห้อย หากแล้งเลงดาย | โคลงนิราศหริภุญชัย | 81 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนากาลสูรจึงทูลทัด <bot>:อันกระษัตริย์ทรงบำรุงซึ่งกรุงศรี แม้นมีทูตถือสารามาธานี จะฆ่าตีขับไล่นั้นไม่ควร | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้หยุดยั้งนั่งอยู่กระทู้ถาม <bot>:จะหยิบความข้อผิดพูดบิดผัน มายกเสาขึ้นได้ให้รางวัล ไม่รับนั้นขัดเราเป็นเจ้านาย | สิงหไกรภพ | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนานักสิทธ์ติดตามเสด็จ <bot>:พร้อมกันเสร็จโดยจริตกิจฤๅษี ออกลอยลำตามวนชลธี พระภูมีเสร็จสบายท้ายเภตรา ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้องเกี่ยวหูลู่ลากกระชากชัก <bot>:กลับฮึกฮักฮูมแปร๋นแล่นถลา ลงเล่นนํ้าดำกระเดือกเสือกสุธา กลับเป็นบ้าแทงกระทั่งถึงฝั่งชล | สิงหไกรภพ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นออกนั่งบัลลังก์โถง <bot>:ท้องพระโรงตรัสความตามประสงค์ แสนเสนาข้าบาทพระญาติวงศ์ เฝ้าพระองค์อภิวาทดาษดา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งบัญชามาก็จริงทุกสิ่งสิ้น <bot>:เป็นมลทินสารพัดจะขัดขวาง แต่สงสารผ่านเกล้าไปตามทาง จะอ้างว้างกลางทะเลทุกเวลา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำจะช่วยติดตามข้ามสมุทร <bot>:กว่าจะสุดเขตแขวงทุกแห่งหา แม้นได้เชื้อเนื้อหน่อกษัตรา คืนพาราไว้ก็เห็นจะเป็นคุณ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างจัดแจงแต่งพลับพลาที่หนาป้อม <bot>:ทหารพร้อมดั้งดาบกำซาบศร ปืนน้อยใหญ่เสโล่แลโตมร ผูกกุญชรพระที่นั่งทั้งดั้งกัน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เตรียมยี่ภู่อู่ทองไว้เถิดเจ้า <bot>:พี่เลี้ยงเหล่านางนมให้สมศักดิ์ ลูกผู้ชายสายใจวิไลลักษณ์ อย่าเมินพักตร์ผินหน้าพูดจากัน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะรบรับขับไพร่มันไม่อยู่ <bot>:เปิดประตูแตกตื่นเสียงครื้นครั่น แต่นายนั้นขับม้าเที่ยวฝ่าฟัน ฝ่ายกุนตันรำทวนเที่ยวรวนเร | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียดายรูปลูบหลังนางทั้งเจ็ด <bot>:ช่วยชุบเช็ดชลนาน่าสงสาร ปลอบประโลมโฉมเฉลาเยาวมาลย์ มาพบพานพี่ก็รักภคินี | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประจามิตรคิดร้ายให้วายวอด <bot>:ได้ตลอดกลับไปถึงไอศวรรย์ จะสังเวยเนยนมทั้งน้ำจัณฑ์ ทุกเทวัญวานช่วยข้าด้วยเอย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเต้นรำทำขวัญสำคัญฤกษ์ <bot>:เสียงเอิกเกริกรำเต้นเล่นฉลอง พระอภัยใคร่คิดผิดทำนอง จะขัดข้องข้างในวังจึงดังนี้ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งม้าว่าน้องต้องอยู่นี่ <bot>:ด้วยภูมีชวนไว้ในราชฐาน พี่ไปเล่นเย็นแล้วมาหน้าพระลาน ให้พบพานกันทุกวันเหมือนสัญญา | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ จะกล่าวข้างเจ็ดพาราที่มาล้อม <bot>:เห็นทัพล้อมยกมาโกลาหล จึ่งจัดแจงแต่งทหารยี่สิบคน ให้ปลอมปนลัดแลงเที่ยวแฝงฟัง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับเสนาแต่บรรดาให้ออกรบ <bot>:เกณฑ์สมทบทัพหน้าไม่ฝ่าฝืน จะตายเป็นมิได้เห็นแต่กลางคืน หรือจะตื่นแตกไปไม่ได้ความ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้องทนให้อ้ายเฒ่ามันด่าแช่ง <bot>:ไม่รู้แห่งรู้หนจะขวนขวาย ด้วยน้ำจิตสั่นรัวกลัวจะตาย แล้วกราบไหว้เจ้าประคุณกรุณา ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงตรัสว่าวาลีไปทูลเถิด <bot>:อย่าให้เริศร้างงานการกำหนด นางคำนับรับพูคะแล้วประณต ทูลลาองค์ทรงยศบทจร | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พาไปเฝ้าพระเจ้าอาบรรดาญาติ <bot>:ให้นั่งอาสน์พรรณรายท้ายบาหลี ป่างพระจอมนครินทร์ปิ่นบุรี เธอเปรมปรีดิ์แย้มเยื้อนเอื้อนโองการ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทศวงศ์ทรงรถกับอัคเรศ <bot>:แล้วรถเกษราทรงกับวงศา ส่วนบุตรีพี่น้องสองสุดา ร่วมรถาที่นั่งอลังกรณ์ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งแต่งองค์ทรงเครื่องเรืองอร่าม <bot>:ให้ทั้งสามตามองค์พงศ์กษัตริย์ พลางกอดจูบลูบชมโสมนัส แล้วเอื้อนอรรถตรัสถามทั้งสามองค์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงให้ทอดสะพานกระดานเรียบ <bot>:พอคนเหยียบขึ้นไปได้เอาไม้ขวาง เอาเหล็กแผ่นบังกายวิ่งไปพลาง ขึ้นไปทางชายหาดดาษดา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางละเวงเกรงกราบไม่หยาบหยาม <bot>:ขนานนามตามอยู่ที่ภูผา ชื่อพระกาฬศาลเจ้าชาวลังกา จึงเรียกมาตามกันทุกวันนี้ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:โคลงไว้ใช้ชื่ออ้าง <bot>:ต่างนาม นากคปริพันตาม กบเต้น สรล้วนส่วนอักษรสาม สกัดแคร่แม่นา ซ้อนดอกบอกบ่อเว้น ว่าไว้ให้ฟัง | นิราศสุพรรณ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายยุพาผกาปรีชาฉลาด <bot>:อภิวาทว่าพระแม่พอแก้ไข ด้วยข้าเฝ้าท้าวพระยาเสนาใน ไม่มีใครอาจองออกสงคราม | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอดาวเดือนเลื่อนลับพยับโพยม <bot>:เสียงประโคมดนตรีปี่ไฉน ต่างฟื้นองค์สรงสนานสำราญใจ พระหัสไชยแต่งองค์ทรงสำอาง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอออกจากปากอ่าวลมว่าวส่ง <bot>:ที่นั่งทรงล้วนแต่ใบแพรสี ทั้งเรือน้อยลอยลำได้ลมดี ต่างก็คลี่ใบแล่นตามแผนทาง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งพวกคนสนิทที่ชิดเชื้อ <bot>:นำเอาเนื้อความไปแจ้งแถลงไข ว่าเราเชิญพระสหายผู้ร่วมใจ เสร็จมาได้สนทนาปรึกษาการ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเมืองใหม่ใกล้ค่ำพอย่ำฆ้อง <bot>:เชิญหีบของหน่อไทเข้าไปถวาย พระอภัยให้มหาเสนานาย งัดทลายหีบดูตราชูมี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีธุระจะลาจากฝ่าเท้า <bot>:แล้วก้มเกล้ากราบงามลงสามหน ออกไปลับกลับกลายกายสกนธ์ เป็นปักษินบินบนโพยมมาน | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วายุพัฒน์หัสกันเป็นกองหนุน <bot>:พวกญี่ปุ่นเกณฑ์ให้เป็นฝ่ายเหนือ หัสไชยปีกขวาพวกกล้าเรือ ทหารเสือเข้มเข็งแรงกำลัง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าเคียงข้างพลางชี้ว่าวิหค <bot>:โน่นแน่นกโนรีเจ้าพี่เอ๋ย พลางหยอกเอินเดินพิศเฉียดชิดเชย เจ้าพราหมณ์เลยเป็นนางไม่ห่างองค์ | สิงหไกรภพ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายท่านท้าวเจ้าพาราพระยาแขก <bot>:มันนั่งแบกโง่ไว้ใจกระสัน ด้วยราคารัดรึงให้ตึงตัน คิดหมายมั่นแต่จะใคร่ได้อนงค์ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดสลดกำสรดเศร้า <bot>:หาโหรเฒ่าเข้ามาถามตามสงสัย หรือเรือซัดขัดขวางเป็นอย่างไร จะสูญไปหรือจะมาถึงธานี ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางมัจฉานารีของพีเอ๋ย <bot>:เจ้าทรามเชยอยู่ที่นี่หรือที่ไหน พี่มาเยือนเพื่อนยากฝากอาลัย สายสุดใจจงขึ้นมาหาพี่ชาย ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอทัพหน้ามาถึงวังไม่ยั้งหยุด <bot>:ขึ้นฝั่งจุดเพลิงไหม้เหมือนใจหมาย ตีกลองศึกครึกครื้นปืนประกาย พังทลายตึกกว้านเผาบ้านเมือง | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นไรมีที่ตรงจะยงยุทธ์ <bot>:การบุรุษรู้สิ้นทุกถิ่นฐาน อันแยบยลกลศึกสี่ประการ เป็นประธานที่ในกายของนายทัพ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุรงค์ทรงพระสรวลเสียงคักคัก <bot>:เห็นลูกรักรำดีจะมีไหน กลัวจะเหนื่อยเมื่อยศออรไท จึงห้ามให้หยุดยั้งลงบังคม ฯ | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเสี่ยงสัตย์อธิษฐานการกุศล <bot>:ให้ลมฝนบางเบาพอเข้าถึง เดชะบุญคุณพระธรรมที่รำพึง ให้สมซึ่งความประสงค์ที่จงใจ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันใจแม่แต่ยังเยาว์คุ้มเท่าใหญ่ <bot>:เผอิญให้พรั่นตัวนึกกลัวผี ถึงรบราฆ่าฟันทุกวันนี้ ก็สุดที่กลัวแกล้งทำแข็งใจ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนนางเก่าบ่าวไพร่พร้อมใจรบ <bot>:ต่างหลีกหลบเลี้ยวลัดสะพัดผัน ทั้งสองข้างต่างตายล้มก่ายกัน ลาลีวันขับทหารเข้าราญรอน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงยามคํ่ารํ่าบวงสรวงพระแท่น <bot>:อมรแมนมีฤทธิ์พระอิศยม จะแต่งตั้งสังเวยเครื่องเนยนม ขอได้ชมโฉมพระนุชราชบุตรี ฯ | สิงหไกรภพ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จมลงไปใต้เถรเทวทัต <bot>:แล้วจะมัดมึงใส่ไม้กางเขน เพราะจิตไม่แน่นอนมักอ่อนเอน เปรียบเหมือนเลนปักไม้มันไม่ตรง ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คงได้คู่สู่ขอหน่อกษัตริย์ <bot>:ครองสมบัติการะเวกภิเษกศรี นี่เป็นหญิงวิ่งมาเหมือนกาลี จะไม่มีใครสู่เป็นคู่ครอง | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะได้ไปลังกาอาณาเขต <bot>:ถิ่นประเทศดั่งนิยมสมประสงค์ จะนิ่งอยู่กับเมียเหมือนเหี้ยดง ไม่พะวงสงครามมาถามกู ฯ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ม้าใช้ไปแถลงบอกแจ้งเหตุ <bot>:ว่าจับเชษฐาจะฆ่าให้อาสัญ จึงหักด่านรานรุกไล่บุกบัน มาโรมรันรบพุ่งกรุงลังกา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเจ้าเข้าเจ้าขรัวนายให้กายสั่น <bot>:ลุกถลันเหลือกตาเหมือนบ้าหลัง นุ่งลอยชายกรายมาหน้าบัลลังก์ ขึ้นโต๊ะตั้งนั่งรินกินสุรา | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วพราหมณ์เฒ่าเล่าถวายว่าสายสมุทร <bot>:พิลึกสุดสายชลวนหนักหนา ข้างเหนือใต้ฝ่ายกลางหว่างคงคา ในตำราเรียกชื่อสะดือทะเล | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเชือดชิ้นดินถนันรางวัลให้ <bot>:ทั้งสองได้รับประทานหวานหนักหนา ผิวฉวีสีสันแต่นั้นมา จึงโสภาผ่องผุดเพียงบุตรี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บรรดาเหล่าชาวเมืองเดินเนืองแน่น <bot>:นับหมื่นแสนสาวแก่แซ่ซ้ายขวา เห็นนักสิทธ์พิศวาสเพียงบาดตา น้อยน้อยน่ารักเรียงเดินเคียงกัน | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชื่นชมโสมนัสดำรัสสั่ง <bot>:ให้กรมวังคลังสมบัติเลือกจัดสรร พระกลดทองรองเรืองเครื่องกกุธภัณฑ์ มงกุฎกรรเจียกแก้วพลอยแพรวพราย | สิงหไกรภพ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางนอบนบซบสะอื้นไม่ฝืนพักตร์ <bot>:พระแสนรักรับขวัญอย่าหวั่นไหว เจ้างามนามงามจริตงามจิตใจ จะหาไหนได้เหมือนน้องละอองนวล | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพวกนางช่างบำเรอเสนอขับ <bot>:ปี่พาทย์รับเพราะพริ้งล้วนหญิงสาว บ้างยักย้ายบรรเลงเป็นเพลงยาว ในเรื่องราวร้องขับให้จับใจ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้นหนให้ถอนสมออย่ารอรั้ง <bot>:พร้อมสะพรั่งถ้วนทั่วตัวทหาร ออกแล่นเรื่อยเฉื่อยฉ่ำไปสำราญ จากเมืองด่านสิงหลพ้นสันดอน ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งเสร็จแล้วเสด็จยุรยาตร <bot>:เข้าปรางค์มาศข้างในอันไพศาล สถิตแท่นเนาวรัตน์ชัชวาล เอื้อนโองการแก่รำภาสุดาดวง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียงตึงตึงฮึงฮือกระพือพัด <bot>:หางเสือสะบัดพลัดเพล่เรือเหหัน ใบฉลีกฉีกขาดคลื่นฟาดฟัน โยนกำปั่นโงงเงงโคลงเคลงคลอน | พระอภัยมณี | 81 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อบดินทร์สินสมุทร <bot>:ขึ้นยั้งหยุดอยู่บนป้อมพร้อมทหาร เห็นทัพบกยกออกมาต้านทาน แสนสำราญเริงรื่นมายืนดู | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ พระทรงฟังสั่งให้ทำน้ำพิพัฒน์ <bot>:เสนาจัดตามรับสั่งดั่งถวิล โปรดให้ถอดนายโจรใจทมิฬ พร้อมกันสิ้นถือน้ำตามทำนอง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้ามละเมาะเกาะเกียนไม่เวียนแวะ <bot>:ให้เลียบและแล่นไปทางข้างอีสาน เกือบจะถึงเขตแดนแสนสำราญ สั่งทหารใหญ่น้อยคอยระวัง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปักษาจับจิกผลที่บนยอด <bot>:แล้วก็พลอดจับเจ่าบนเขาหลวง พระชี้ชวนกัลยาสุดาดวง ให้พุ่มพวงชมปลาในวาริน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวรายาพาเขยไปคอยรับ <bot>:พอประทับเกยทองอันผ่องใส ท้าวจูงกรพระนัดดาให้คลาไคล เสด็จไปที่ทำขวัญอันบรรจง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุรงค์ทรงศักดิ์ก็รักใคร่ <bot>:ด้วยเนื้อไขมิได้คิดริษยา เฝ้าเลี้ยงลูกผูกเปลแล้วเห่ช้า จนใหญ่กล้าอายุได้แปดปี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุราชมาตุรงค์ทรงกำสรด <bot>:ทุกข์ระทดทั้งพิภพสยบสยอน แม้นข้าศึกฮึกหาญมาราญรอน จะโอนอ่อนเอาใจเป็นไมตรี | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนเสนารับรสพจนารถ <bot>:มาหมายบาดสั่งเวนเกณฑ์ทหาร ทุกหมู่หมวดตรวจตราบัญชาการ ราชยานรถที่นั่งบัลลังก์ทอง | พระอภัยมณี | 62 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.