text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกตรองตรึกนึกเห็นเหมือนเล่นเบี้ย <bot>:ถึงจะเสียสักเท่าไหร่กูไม่หนี คงจะคิดแก้ตัวถั่วเป็นที แทงให้มีกำไรไว้ฝีมือ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ทัพหน้าวาหุโลมมีปีกหาง <bot>:ไปคอยขวางอยู่ในป่าพนาสัณฑ์ แต่ท่านครูจักราอยู่ธานินทร์ รักษาถิ่นเมืองด่านชานนคร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พราหมณ์ประนมก้มกราบสองกษัตริย์ <bot>:ข้าไปจัดแจงกระทั่งฝั่งสิงขร ขอเชิญเสด็จเสร็จไปในสันดอน ประทับร้อนทอดพระเนตรตามเขตแดน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระมังคลาเจ้าฝาหรั่ง <bot>:ถอยมาตั้งชายทะเลระเหระหน กับท่านท้าวโกสัยแลไพร่พล คิดผ่อนปรนที่จะกลับกองทัพไป ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดี๋ยวนี้ไฟไหม้เผาฉางข้าวปลา <bot>:ชาวพาราร้องอึงคะนึงไป ข้าเจ้านี้มีเรือเกลือข้าวสาร พาลูกหลานจะไปหาที่อาศัย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสสั่งเสนาที่กล้าแข็ง <bot>:เร่งจัดแจงกองทัพเคยนับถือ เกณฑ์พหลพลศึกเคยฝึกปรือ มีฝีมือเร่งเอาเข้ากระบวน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กรุงกษัตริย์ตรัสสั่งพี่เลี้ยงว่า <bot>:กูจะพาไปให้ชมสมประสงค์ เองกลับไปเล้าโลมนางโฉมยง ให้แต่องค์สรงน้ำให้สำราญ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่ารูปร่างอย่างไรพระสังฆราช <bot>:จึงองอาจศักดาทั้งกล้าหาญ พี่จงรีบออกไปดูอย่าอยู่นาน พระอาจารย์รูปร่างจะอย่างไร | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูหน้าตาสารพางค์เป็นข้างเงาะ <bot>:ต่างหัวเราะเรียกว่ามาประเดี๋ยว ฝ่ายพระเสาร์เข่าคุกขนลุกเกรียว กราบแล้วเลี้ยวหลีกมาหามุนี | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตั้งต้นหนคนการชำนาญยุทธ์ <bot>:เครื่องอาวุธแต่บรรดากะลาสี ลงประจำลำเภตราอย่าช้าที คอยภูมีนคเรศเพชรกำพล ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังนางทางว่านิจจาเอ๋ย <bot>:อย่าแคลงเลยพี่ไม่ทิ้งมิ่งสมร ซึ่งเผ่าพงศ์วงศ์วานมาราญรอน มีโทษกรณ์กฎหมายถึงวายวาง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เลิกทัพกลับไปไว้ชีวิต <bot>:อย่าเพิ่งคิดเข่นฆ่าให้อาสัญ แล้วลูกกับภัสดาจะพากัน ไปคำนับอภิวันท์เหมือนสัญญา | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นมีผู้รู้เห็นว่าเป็นหญิง <bot>:มีแต่สิ่งสารพัดจะบัดสี ด้วยชิงชัยไม่สันทัดเป็นสตรี จะเสียทีเสียดายไม่วายคิด | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ พระฟังครูผู้ประสิทธิ์แกคิดให้ <bot>:สบายใจกรุ่มกริ่มพลางยิ้มหัว ชื่นอารมณ์สมปองหายหมองมัว เหมือนตีรั้วล้อมไว้คงได้การ ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรมีฤทธิ์กับกฤษณา <bot>:ออกประตูบูรพานำหน้าทหาร พระหัสไชยกับวลานุชาชาญ ออกทางด้านตะวันตกยกโยธา | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงทำชอบนอบน้อมค่อยออมอด <bot>:บำรุงรสรักใคร่อย่าให้หมอง แม่เนื้อเย็นเป็นที่พึ่งพี่น้อง จงตรึกตรองครององค์ให้จงดี | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถูกมนต์ดลคาถาอ้ายตาเฒ่า <bot>:ดูร้อนเร่าขึ้นทุกทีดั่งผีสิง การอุบายมันก็มากเหมือนทากปลิง แม้นเกาะนิ่งเข้าที่ไหนก็ได้การ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางครวญคร่ำร่ำไรไห้สะอื้น <bot>:จนดึกดื่นเดือนฉายเสียงไก่ขัน ทั้งสงสารหลานรักร่วมชีวัน อยู่ด้วยกันหลัดหลัดมาพลัดพราย | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประหลาดเหลือเชื่อใจมิใช่หรือ <bot>:มาต้องถือสารพัดน่าบัดสี เมื่อสัญญาว่าไม่กวนทำยวนยี ประเดี๋ยวนี้ใครเล่ามาเฝ้ากวน ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่ออธิบดินทร์นรินทร์รัตน์ <bot>:พร้อมกษัตริย์เผ่าพงศ์พระวงศา ช่วยกันแต่งเครื่องทรงอลงการ์ ให้นัดดาตามอย่างทางบุราณ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้นางอยู่อู่อ่าวที่เหล่านี้ <bot>:พอเป็นที่อาศัยใกล้หม่อมฉัน เมื่อมีทุกข์ขุกเข็ญได้เห็นกัน จะผ่อนผันทำวนให้พ้นภัย ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจะบอกเข้าไปในนิเวศน์ <bot>:ฟังเอาเหตุเสียให้สิ้นเหมือนกินหมู ล้วงตับไตให้ถนัดอ้ายศัตรู จะได้รู้ไส้พุงที่มุ่งมา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รู้วิสัยไตรยุคทุกกระทรวง <bot>:แล้วก็ล่วงรู้ประมาณการสงคราม ทั้งดินฟ้าอาเพศเหตุวิบัติ แม้นกษัตริย์สงสัยได้ไต่ถาม | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลักษณะพระสุบินนิมิตแม่ <bot>:ครั้นจะแก้กลัวจะโกรธพิโรธฉัน สมุดมีอยู่ริมที่แท่นสุวรรณ ตำราฝันทรงดูให้รู้ความ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วิชาดีคงเป็นที่เขานับถือ <bot>:เร่งฝึกปรือเช่นกูสอนคิดผ่อนผัน ทำให้เห็นแก่ตาพวกสามัญ ดูเชิงชั้นคิดประกอบให้ชอบที | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่พระองค์ทรงนั่งบัลลังก์อาสน์ <bot>:ไม่ไสยาสน์ยามวิโยคเฝ้าโศกศัลย์ คิดถึงสองน้องน้อยสร้อยสุวรรณ กับทั้งจันทร์สุดาจะอาวรณ์ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างขึ้นป้อมล้อมวังตั้งปืนใหญ่ <bot>:ถือชุดไฟเทดินสิ้นเขนง บ้างเห็นเพื่อนเหมือนคนอื่นตื่นกันเอง ด้วยกลัวเกรงฤทธิไกรพวกไพรี ฯ | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียงฉัวะฉัวะผลัวะผลุทะลุทะลัก <bot>:เลือดพลักพลักพลุ่งพล่านดังธารไหล ทั้งตีนตัวหัวขาดเกลื่อนกลาดไป บ้างลากไส้พุงวิ่งทิ้งอาวุธ | สิงหไกรภพ | 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดชะบุญหนุนนำนางทำไว้ <bot>:เป็นนิสัยที่จะสิ้นจากถิ่นฐาน ด้วยอำนาจภาวนาสมาทาน จะพ้นเพศดิรัจฉานสำราญรมย์ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกนายทัพรับว่าสาธุสะ <bot>:คงชนะข้าศึกไม่นึกแหนง แล้วทูลลาพากันออกนอกกำแพง ต่างจัดแจงพร้อมพลสกลไกร | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรามวงศ์สงสารพระเทวราช <bot>:ชวนประภาษพูดจาอัชฌาสัย จะหยุดพักสักคืนให้ชื่นใจ ลงเขาใหญ่ไม้ร่มรื่นลมเย็น | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลังกาแตกแยกย้ายล้มตายยับ <bot>:อยู่กลางทัพเรือกระหนาบลงกราบกราน ทิ้งศัสตราอาวุธลงทรุดนั่ง ยังสู้มั่งอยู่แต่ฝ่ายนายทหาร | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอฤกษ์ดียกออกมานอกค่าย <bot>:ทั้งไพร่นายแน่นหนาโกลาหล พร้อมสะพรั่งเอิกเกริกได้ฤกษ์บน พวกขุนพลโบกธงตรงออกไป | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมนครินทร์ปิ่นกษัตริย์ <bot>:โองการตรัสปลอบประโลมนางโฉมศรี พี่นี้หรือคือผีเสื้ออยู่วารี ซึ่งเป็นพี่สะใภ้ข้าอย่าอาดูร | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นฝนหายพรายผีหนีไปหมด <bot>:พระทรงยศแลดูบนภูผา เห็นนางไม่ไหวติงนิ่งนิทรา ก็รู้ว่าขาดใจบรรลัยลาญ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อนฤเบศร์เกศกษัตริย์ <bot>:สรงสหัสธาราดั่งห่าฝน น้ำหอมฟุ้งปรุงประพระสุคนธ์ ทรงเครื่องต้นแต่ล้วนแก้วพรายแพรวพรรณ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เพียงโฉมยงทรงสั่งให้บังคับ <bot>:มิได้จับเรือแพเหมือนแต่หลัง คนทั้งหมดอดกินสิ้นกำลัง จะเซซังสูญหายพลัดพรายไป ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ควรจะหาอารักษ์อันศักดิ์สิทธิ์ <bot>:ซึ่งสถิตถ้ำเขาเป็นเจ้าของ เข้าโรมรันกันเองคุ้มเกรงครอง จึงจะต้องตามเล่ห์ประเวณี ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นกอินทรีที่นั่งบัลลังก์อาสน์ <bot>:เผ่นผงาดเยื้องย่างเหมือนอย่างหงส์ ทหารรายซ้ายขวารักษาองค์ กองกันวงเกียกกายรายระวัง | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กรมวังฟังตอบเห็นชอบสิ้น <bot>:จึ่งว่าถิ่นฐานตำแหน่งอยู่แขวงไหน พระว่านี่ชี้บอกสวนดอกไม้ เรามิได้หนีหายมูลนายมี | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พังประตูกรูไล่เข้าในด่าน <bot>:เหล่าทหารฟันแทงล้วนแข็งขัน แต่ฆ่าพวกแขกตายลงหลายพัน ศรีสุวรรณเร่งรถบทจร | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระยามารอ่านเวทวิเศษประสิทธิ์ <bot>:ต่อไม่ติดตกพระทัยจิตใจหาย ยังหัตถ์ขวาคว้าพระหัตถ์ที่พลัดพราย ขึ้นทรงกายเหาะหนีจากที่รบ | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกปากน้ำนำหน้าโยธาหาญ <bot>:โห่สะท้านสะเทื้อนลั่นเสียงหวั่นไหว แล้วเสนีตรีเมฆยกหนุนไป กำหนดไกลร้อยเส้นพอเห็นกัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยหวานเย็นเห็นประเสริฐเกิดกำลัง <bot>:กำจัดทั้งโรคาไม่ราคี อายุยืนชื่นชุ่มเป็นหนุ่มสาว ผิวนั้นราวกับทองละอองศรี | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะปล่อยไปให้มันสู้ดูสักพัก <bot>:ให้เห็นศักดาเดชทุกเขตขัณฑ์ จึงจับมาฆ่าเสียลูกเมียมัน ให้พร้อมกันกับฤๅษีพวกชีไพร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายข้าเฝ้าชาวบุรินทร์สิ้นทั้งหลาย <bot>:ทั้งหญิงชายชื่นใจทั้งไอศวรรย์ เที่ยวดูเหล่าชาวละมานสำราญครัน แต่ล้วนฟันเสี้ยมแซมแหลมแหลมเล็ก | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีไม้เท้าดาวบสดังกรดกริช <bot>:สุจริตแจ้งจำคำสิกขา หนังเสือเหลืองเครื่องทับประดับประดา ถือศีลห้าอายุสิบแปดปี ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดี๋ยวนี้มันเป็นกระไรหวาอ้ายหนู <bot>:หรือไปอยู่ไหนเล่าเจ้าฤๅษี เองเล่าเรื่องเบื้องหลังให้ฟังที เมื่อครั้งปีถูกเสน่ห์ทั้งเล่ห์กล | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วปราศรัยศรีสะใภ้กับหลานเขย <bot>:นางชมเชยกรตระกองสองสมร ฝ่ายพระองค์ทรงภุชสุดสาคร จะสมโภชมารดรตามบุราณ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างโอภาปราศรัยด้วยใจซื่อ <bot>:มิได้ถือชอบชิดสนิทสนม เดชะฌานท่านโยคีให้นิยม ปลงอารมณ์รักกันไม่ฉันทา ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:เผ่าสลวยสะอาดเท้า <bot>:เทิงเสลียง เหมือนเมื่อพี่ชนูเมียง มุ่งเหยี้ยม พัตรทองทํ่านงเอียง องค์อ่อน งามแฮ บังอาจปานแสร้งเสี้ยม แต่ฟ้าสลายเหลา | โคลงนิราศหริภุญชัย | 84 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้หุงข้าวเผาปลาเร่งฆ่าไก่ <bot>:ปิ้งมาให้สารพัดอย่าขัดสน พวกคนครัวไปหามาบัดดล แล้วก็ขนข้าวมาวางข้างแกนอน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นศาลเจ้าเหล่าเจ๊กอยู่เซงแซ <bot>:ปูนทะก๋งองค์แก่ข้างเพศไสย เกเลเอ๋ยเคยข้ามคงคาไลย ช่วยคุ้มไภยปากอ่าวเถิดเจ้านาย | นิราศเมืองแกลง | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นเย็นยํ่าคํ่าพลบจุดคบรอบ <bot>:ทังโคมขอบเมรุกระจ่างสว่างไสว พวกขุนหมื่นขึ้นบนหน้าระทาไฟ จุดดอกไม้ช้างร้องก้องโกลา | สิงหไกรภพ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หมายพระนุชบุตรีเป็นที่พึ่ง <bot>:คิดรำพึงสารพัดจะขัดสน เสด็จมาเที่ยวเล่นเห็นชอบกล นฤมลมองหาสุมาลี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รีบมายังฝั่งมหาลังกาเกาะ <bot>:ตรงจำเพาะรู้กระไรใครจะเหมือน ลงคุกเท้าเข้าไปชิดไม่บิดเบือน พระจึงเอื้อนโอภาม้ามังกร | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งสังฆราชชาติอังกฤษ <bot>:เห็นสมคิดจะเอาไฟเผาค่ายหลวง จึงเร่งทัพขับไพร่ไล่ทะลวง เห็นคนง่วงเงียบไปทั้งไพร่นาย[๑] | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วันนี้เจ้าเอาข่าวมาบอกพี่ <bot>:เป็นไมตรีตราบเท่าอวสาน ทำไฉนพี่จะได้ทำราชการ ช่วยคิดอ่านเพ็ดทูลอย่าสูญใจ ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปางบุรำคำบุราณขนานนาม <bot>:ราชครามเกาะใหญ่เปนไพรสณฑ์ ในแถวทางกลางย่านกันดารคน นาวาดลเดินเบื้องบูรพา | นิราศพระบาท | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วายุโบกโยกยอดปราสาทไหว <bot>:สกุไณบนหลงลงในหนอง สุนีบาตฟาดเปรี้ยงเสียงคะนอง คำรนร้องครางครึมกระหึ่มครวญ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนโอรสบิตุรงค์ช่วยทรงจัด <bot>:ให้ทรงเครื่องเรืองจำรัสรัศมี ฝ่ายสามองค์นงนุชพระบุตรี พระชนนีทรงเครื่องให้เรืองรอง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวโกสัยสุริย์วงศ์ทรงพระแสง <bot>:ออกกวัดแกว่งต้อนพหลพลอาสา ให้เข้าตีเมืองด่านชานชลา ทั้งกองหน้ากองหนุนหมุนเข้าไป | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตรวจประตูดูแลกุญแจใส่ <bot>:ข้างนอกในซ้ายขวาทั้งหน้าหลัง แล้วโฉมตรูยุรยาตรจากบัลลังก์ ขึ้นไปยังปรางค์รัตน์ภัสดา | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่เลี้ยงฟังโฉมยงเจ้าทรงซัก <bot>:ทำเยื้องยักยำเยงเหมือนเกรงขาม แล้วแกล้งว่าอดสูดูไม่งาม เป็นควันวามกลัวจะปิดไม่มิดเปลว | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงฟังสั่งอาลักษณ์ให้คลี่สาร <bot>:ออกมาอ่านได้ประจักษ์ในอักษร จะทรงฟังยังถ้อยสุนทรวอน เรื่องเย็นร้อนมีในสารสถานใด ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกที่ปีนกำแพงบ้างแพลงพลาด <bot>:ชาวเมืองฟาดฟันกระจุยเป็นผุยผง บาทหลวงเร่งพวกทหารชาญณรงค์ ให้รีบตรงกันเข้ารับกองทัพไทย ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มารอราอยู่หน้าเกาะสุหรัด <bot>:ริมจังหวัดกรุงไกรไอศวรรย์ วิถีทางจะมาถึงอีกกึ่งวัน ขุนด่านนั้นให้เสมียนเขียนถ้อยคำ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางพี่น้องสองสุดากับสะหรี <bot>:เคียงสามียิ้มย่องสนองไข ทั้งสี่คู่อยู่ที่บนพลับพลาชัย เอาทองในคลังโกยมาโปรยปราย ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาถึงย่านบ้านพราหมณ์วิรุณฉาย <bot>:เป็นสหายเคยสมัครสโมสร จึงตรงขึ้นเคหาด้วยอาวรณ์ ประทับร้อนนั่งรออยู่หอกลาง | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้คุมท้าวเจ้านิเวศน์เขตจังหวัด <bot>:มาถามอรรถโดยจำนงที่สงสัย ไปไล่เลียงถามซักประจักษ์ใจ มันมิใช่รู้กันทั่วว่าตัวแปลง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วปีนข้ามกำแพงลัดแลงออก <bot>:มาชั้นนอกเดินทางกลางวิถี กลับไปยังที่อยู่ของภูมี แล้วจรลีเข้าไปหาพระอาจารย์ ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โหรรับสั่งตั้งวิธียี่สิบเจ็ด <bot>:ได้ฤกษ์เสร็จทิพตรีดีหนักหนา จึงกราบทูลมูลความตามตำรา ขึ้นสิบห้าคํ่านั้นไม่อันตราย ฯ | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงออกมาหาให้พบประสบพักตร์ <bot>:พอสมรักร่วมห้องแม่น้องหญิง จงกลับหลังยังนครอย่าวอนวิง อุส่าห์นิ่งนอนอยู่กับบูรี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสชมว่าสมเป็นอุปราช <bot>:เฉลียวฉลาดเหลือดีจะมีไหน จึงปลดเปลื้องเครื่องกษัตริย์อันตรัสไตร ประทานให้องค์พระวลานุชา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พยัคฆากาสรเที่ยวซ่อนซอก <bot>:ตามโตรกตรอกเชิงผาป่าระหง กระต่ายกระแตตุ่นอ้นเที่ยวด้นพง ฝูงกระจงจามรีชะนีไพร | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชาวผลึกฮึกใจทั้งไพร่นาย <bot>:เที่ยวฟันตายดุเดือดลุยเลือดแดง ฯ สงสารท้าวเจ้าลังกาชราร่าง ขี่ขุนนางนายทหารชาญกำแหง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณสินสมุทรสุดวิตก <bot>:จะรีบยกทัพไปด้วยได้ช่วยหลาน หัสไชยให้เสนาตรวจตราการ ขนข้าวสารเกลือเสบียงเลี้ยงโยธา ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางพระยาว่าพ่อขาฟังตาเฒ่า <bot>:ตัณหาเข้ากระดูกยิ่งจริงจริงหนอ จนฟันหักหัวหงอกพูดกลอกคอ หนุ่มตะกอสู้ไม่ได้พวกไก่ชน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าร่วมธาตุกรกฎกำหนดหวัง <bot>:เหมือนคราวครั้งเดือนสี่ปีมะเส็ง ต่ออาทิตย์ถึงมังกรจรมาเล็ง ต่อวันเพ็งจึ่งจะแจ้งแสงอุทัย | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางแต่งตัวเรียกพระยาปตาหวี <bot>:เจ้าผู้ดีเก่ามาไปดั่งใจหวัง พลางเรียกหาคนใช้จะไปวัง มาพร้อมพรั่งจากที่แล้วลีลา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงหอรบพบฝรั่งสังฆราช <bot>:อภิวาทถามไถ่เหมือนใจหมาย เห็นเมฆเบิกฤกษ์ดีจะคลี่คลาย แต่การภายหลังนั้นให้ทันการ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดินเข้าไปในวังหญิงทั้งหลาย <bot>:ต่างชม้ายชายชม้อยละห้อยหา ที่สาวแส้แลไปปะพอประตา ทำมารยายิ้มแย้มกระแอมไอ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะตัดหางเป็นนางมนุษยชาติ <bot>:สงเคราะห์นาฏมัจฉามารศรี ให้เป็นคนพ้นจังหวัดในนที พระมุนีจะโปรดปรานประการใด ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ก่อป้อมคร่อมทางปิดหว่างเขา <bot>:จำเพาะเข้าออกเดินเนินไศล ปีกกานั้นชั้นบนล้วนกลไก ที่ล่อไล่ล้วนสังหาญผลาญไพรี | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พนักงานเชิญเครื่องเนื่องขนัด <bot>:ถวายกษัตริย์ในสกูลประยูรหงส์ ทั้งคาวหวานสารพัดจัดประจง นางอนงค์พวกอยู่งานคลานออกไป | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นฤๅษีมีศีลทั้งกินบวช <bot>:จะไปสวดศพเขาให้ไปสวรรค์ ออกจากฝั่งลังกาสลาตัน ตีกำปั่นมาในน้ำถึงสามเดือน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอพระองค์ทรงเดชผู้เชษฐา <bot>:โปรดได้มาระงับช่วยดับเข็ญ เหมือนวารินใสสดรดให้เย็น น้องขอเป็นเกือกทองฉลองคุณ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยางพะยอมค้อมคู้ฤดูดอก <bot>:บ้างแตกงอกขึ้นเรียงเคียงไสว กระแบกกระบากซากซึกมะสังไทร ทั้งกรดไกรหูกวางนางตะเคียน | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราตัดขาดญาติมิตรเปลื้องปลิดปลด <bot>:ไม่รักยศรักกายคิดหน่ายหนี เจ้าจะสร้างทางพรตดาบสนี อย่ายินดีที่ผัวคิดพัวพัน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นจะชักชวนกันทั้งสามค่าย <bot>:ก็อายใจหลายเพลงนึกเกรงขาม ฉวยใครพานางไปได้เสียดายงาม จะมีความอดสูใช่งูดิน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันแยบยลกลศึกย่อมลึกลับ <bot>:แม้นจะจับก็ให้มั่นคั้นให้ตาย เราชิงชัยไม่ชนะกลัวจะแพ้ จึงเกี้ยวแก้การศึกเหมือนนึกหมาย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำอำมาตย์ให้หวาดหวั่น <bot>:แต่แกล้งกลั้นกลับว่าเหมือนกล้าหาญ ให้ปกป้องกองละหมื่นปืนชำนาญ ไปตั้งต้านต่อณรงค์ริมคงคา | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกชะวากปากป่าเวลาดึก <bot>:เสียงครื้นครึกมาถึงกรุงพอรุ่งสาง พวกเสนาข้าเฝ้าเหล่าขุนนาง จัดแจงของต่างต่างวางบูชา ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:พฤกษาส่างต้นงอก <bot>:เงยโงะ เขียงเคิบคุยพันโพละ พลิบไม้ บุญบสกลร่างรวมโระ อกพี่ เพานอ นิราศเลียงร่อนไร้ เร่งร้อนไฟลน | โคลงนิราศหริภุญชัย | 79 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าเมืองไหนใหญ่กว้างมีฉางข้าว <bot>:ให้พวกเราขึ้นไปว่าซื้ออาหาร แม้นไม่ให้ไล่ขับให้อัประมาณ จึงรุกรานรบเร้าเอาธานี | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงจัดแจงแต่งองค์สระสรงนํ้า <bot>:พระเชื่อคำลุ่มหลงน่าสงสาร จึงปลดเปลื้องเครื่องทรงอลงการ วางบนพานเพชรพาดทั้งสาตรา | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือมีทุกข์ขุกเข็ญเป็นไฉน <bot>:ชาวเวียงชัยภิญโญสโมสร สุขเกษมเปรมปราสถาวร ไม่เดือดร้อนหมดด้วยกันหรือฉันใด ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระศรีสุวรรณวงศ์ดำรงราช <bot>:เชิงฉลาดแหลมปัญญาอัชฌาสัย ไม่ออกโอษฐ์พจมานประการใด แต่สั่งให้พราหมณ์อ่านสารสุนทร | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันข้านี้พี่น้องขอรองบาท <bot>:เป็นที่ราชโอรสมียศถา ขอสนองสองพระคุณกรุณา ได้อุ้มพามาสนิทเหมือนบิดร | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งรำพันสรรเสริญว่ารูปโฉม <bot>:งามประโลมควรถนอมเป็นจอมสนม ทั้งสามนางต่างคิดประดิษฐ์ประดม ด้วยเล่ห์ลมลวงล่อให้พอคลาย ฯ | พระอภัยมณี | 72 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.