text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นลมหายสายแสงแจ้งกระจ่าง <bot>:เห็นเกาะกลางสมุทรไทใหญ่ทะมื่น ทอดสมอรอราสัญญาปืน ขึ้นหาฟืนหาน้ำทั่วลำเรือ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วคลอกปืนฟืนไฟสุมให้ยับ <bot>:เก็บสินทรัพย์แบกขนไปล้นเหลือ ต่างเต็มลำซ้ำเผาฉางข้าวเกลือ แล้วล่องเรือรีบข้ามแล่นหลามไป ฯ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันวิสัยในโลกแม้นโศกเศร้า <bot>:ต้องบอกเล่าอย่าได้อางขนางแหนง คนที่รักกันสนิทอย่าคิดแคลง ได้ช่วยแรงหาบหามตามปัญญา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอทัพหลังลังกาเข้ามาทัน <bot>:ต้องขยั้นหยุดแลอยู่แต่ไกล ด้วยกลางคืนครื้นครึกเสียงกึกก้อง ทั้งพวกพ้องไม่รู้ว่าอยู่ไหน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มิได้มีที่นั่งตั้งพระแท่น <bot>:เหมือนห้ามแหนพนักงานท่านทั้งหลาย มิควรคู่ภูวไนยจะใกล้กราย จะพลอยขายบาทาฝ่าธุลี ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสว่างนางให้หาโหราราช <bot>:ทั้งอำมาตย์เมืองผลึกมาปรึกษา เป็นเหตุใหญ่ไพรีจะมีมา เสวกาจะคิดอ่านประการใด | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สร้อยสุวรรณจันทร์สุดาว่ากับพี่ <bot>:ไปธานีน้องด้วยกันเถิดฉันไหว้ ต่างห้ามปรามตามประสาคิดอาลัย พระหัสไชยก็มิอาจจะคลาดคลาย ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรพูดจาภาษาแขก <bot>:นัยน์ตาแตกใครอย่าแลดูแม่ข้า เราเสียเรือเชื้อกษัตริย์พลัดพารา นี่ท่านมาแต่ข้างไหนได้เอ็นดู | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระอนุชาเวลาดึก <bot>:หวนรำลึกลืมองค์ให้หลงใหล หอมสุคนธ์มนตรายิ่งอาลัย เชยสไบบางต่างนางรำภา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วหุนหวนป่วนปั่นกระสันเสียว <bot>:ชำเลืองเหลียวอกใจดั่งไฟเผา แล้วหักจิตคิดความตามลำเนา ผิดก็เข้าปล้ำกันเท่านั้นเอง | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วให้อ่านสารศรีที่ประสงค์ <bot>:ถึงพระองค์อนุชามาเสนอ เชิญไปช่วยเสกการพระหลานเธอ ให้เปรมเปรอครองจังหวัดรัตนา | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นกกาลิงจับกิ่งอุโลกเลียบ <bot>:ฝูงยูงเหยียบยอดยางพลางเรียกหา ประสานเสียงก้องสนั่นอรัญญา ถึงศาลาหยุดหย่อนผ่อนสบาย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หวดด้วยทวนม้วนคว่ำเอาด้ามฟาด <bot>:ถูกแพลงพลาดพลิกพลัดต่างผัดผัน ขับม้าวิ่งสิงห์สกัดจับหัสกัน พัลวันเวียนปนพลรบ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มึงเร่งไปบอกกันอย่ามั่นหมาย <bot>:เห็นจะตายเปล่าดอกไม่หลอกผี ที่ตรงกูรู้แจ้งแห่งคดี พวกอ้ายผีล้วงตับจนคับโครง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือลูกสาวเจ้าลังกามีตราแก้ว <bot>:จึงกล้าแกล้วแคล้วคลาดประมาทหมาย จะตามติดคิดล้างให้วางวาย พลางแต่งกายกุมกระบี่เหน็บปี่ทรง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่ท่านทูตพูดจาชักหน้าเง้า <bot>:ดูมัวเมามึนตึงเหมือนหึงผัว หรือผู้ชายรายเรือเขาเบื่อตัว ต้องยกครัวข้ามฝั่งมาลังกา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งแกล้วกล้าสามารถฉลาดเฉลียว <bot>:เคยท่องเที่ยวรู้หนทางกลางวิถี แล้วเป็นผู้รู้วิชาปัญญาดี ควรเป็นที่นายใหญ่ได้ใช้การ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งถุงไถ้ใส่ข้าวเม่าแลข้าวตาก <bot>:เมื่ออดอยากยากแค้นจะแขวนโถ บ้างตีอกตกใจร้องไห้โฮ เสียงเขาโห่หกล้มไม่สมประดี | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระว่าพี่มิให้น้องต้องเศร้าสร้อย <bot>:ไม่ใช้สอยจะอุตสาห์รักษาสงวน แล้วเสแสร้งแกล้งถามความประชวร เวลาจวนจะเข้าไปเห็นไม่ทัน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ของเสวยนานาโอชารส <bot>:กะทิสดจานเจือเหลือขยัน เหมือนเขากล่าวเล่านิทานมานานครัน อัศจรรย์เหลือจะว่ามาในเรือ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนสุวรรณมาลีศรีสวัสดิ์ <bot>:ให้เคืองขัดในวิญญาณ์ไม่ว่าขาน สั่งเสนาอาลักษณ์พนักงาน จงอ่านสารสินสมุทรสุดอาลัย ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เปรียบเหมือนบททศพักตร์เข้าหักหาญ <bot>:พระอวตารแผลงถูกเล่มลูกศร เข้าปักอกหกคะเมนระเนนนอน ค่อยหายเหือดเดือดร้อนผ่อนสำราญ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะไต่ถามว่ากระไรก็ไม่ถาม <bot>:อย่าลวนลามเหมือนที่สวนจะหวนหุน เป็นไรมีที่ธุระเดชะบุญ จึงค่อยคุ้นเคยกันฉันจะลา ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูจิ้มลิ้มพริ้มเพราดังเหลาหล่อ <bot>:พระทรวงศอสองขนงดังวงศิลป์ นวลละอองสองปรางอย่างลูกอิน ช่างงามสิ้นสารพางค์สำอางองค์ | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พราหมณ์พี่เลี้ยงเคียงปลอบพระหน่อนาถ <bot>:สุดสวาทพี่ยาอย่าร้องไห้ เพราะถึงกรรมกุมภัณฑ์จึงบรรลัย เรามิได้แกล้งฆ่าพระยามาร | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาฟ้องหาว่ากระไรไม่ไต่ถาม <bot>:ให้คุมความร้อนใจดังไฟสุม ทั้งอดนอนยังรุ่งด้วยยุงชุม ท่านผู้คุมเล่าก็ร้ายทั้งยายตา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเลือกเหล่าสาวสุรางค์นางน้อยน้อย <bot>:ที่เรียบร้อยรุ่นราวทั้งขาวเหลือง เป็นโมงยามปรนนิบัติไม่ขัดเคือง ทั้งงานเครื่องงานกลางสำอางตา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระศรีสุวรรณวงศ์ดำรงราชย์ <bot>:บรมนาถบพิตรอดิศร จะเสด็จออกไปท้ายนคร ชมสิงขรสีแดงดั่งแสงไฟ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงดูแดนแผนที่มีหนังสือ <bot>:ว่าเกาะชื่อชุมเพลิงเชิงไศล มีเรื่องราวกล่าวแถลงให้แจ้งใจ ว่าเกาะใหญ่พระยานาคมีมากมาย | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางรับเครื่องสังเวยนมเนยหวาน <bot>:สำแดงการบอกหมดอย่าโฉดเขลา แม้นท่านไปตามกระบิลพ้นถิ่นเรา จะไปเข้าเมืองแขกแปลกตระกูล | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวข้างไทท้าวเจ้านิเวศน์ <bot>:ครั้นแจ้งเหตุตรัสเรียกมเหสี แถลงความตามข้อคดีมี ว่าบัดนี้อาจารย์เจ้าแกเข้ามา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เที่ยวตามติดบิตุลาในสาคเรศ <bot>:ชมประเทศทางชลาคงคาไหล มีเกาะเขาเขียวชอุ่มด้วยพุ่มไม้ ทั้งจะได้ชมปลาในวาริน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล่นออกจากปากอ่าวลมว่าวส่ง <bot>:สะบัดธงปลายปลิวหวิวหวิวไหว ดูอ้างว้างกลางทะเลว้าเหว่ใจ ชลาไลยลมคลื่นเสียงครื้นครึก ฯ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกนักสิทธ์ฉันเสร็จแล้วยถา <bot>:ทำทีท่าดูละม้ายคล้ายกับสงฆ์ ฝ่ายเสนามาพร้อมพวกล้อมวง เตรียมรถทรงพระที่นั่งอลังการ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครกับพระน้องอยู่ห้องท้าย <bot>:ฝาพระฉายฉากช่องม่านสองไข เฝ้าพูดพลอดกอดรัดพระหัสไชย หวนอาลัยโฉมเฉลาเสาวคนธ์ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งพี่น้องสองเหลียวตะลึงหา <bot>:เห็นยักษาเหาะคว้างมาข้างหลัง ทั้งสองนกอกเพียงจะโทรมพัง ไม่รอรั้งรีบรุดจนสุดแรง | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดตัดห่วงบ่วงใยของในโลก <bot>:ค่อยสร่างโศกด้วยสังวาสศาสนา แบ่งบุญบวชสวดศีลจินตนา ส่งบุญไปให้สีกากินรี | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางวัณฬาว่าคราวนี้สิ้นที่พึ่ง <bot>:เขามาถึงทูนหัวกลัวเขาหรือ เมื่อเกี้ยวพานทานบนแต่ต้นมือ ว่าจะถือเพศฝรั่งอยู่ลังกา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างล้าเลื่อยเหนื่อยหนักเข้าพักผ่อน <bot>:อยู่นครเขื่อนเพลิงเชิงไศล เหล่าฤๅษีรี้พลสกลไกร สำราญใจสรวลเสเสียงเฮฮา ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุมารหมอบนอบนบอภิวาท <bot>:แทบพระบาทบัวทองสองกษัตริย์ ลูกโฉดเขลาเบาจิตเป็นศิษย์วัด ไม่สันทัดท่วงทีกิริยา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพราหมณ์พาข้าเฝ้าเหล่าอำมาตย์ <bot>:เฝ้าพระบาทบัญชาตรัสปราศรัย ถึงถิ่นฐานบำรุงซึ่งกรุงไกร พราหมณ์ทูลให้ทราบอุบลแต่ต้นมา | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมธิบดินทร์ปิ่นผลึก <bot>:เธอตรองตรึกยังสงสัยเสร็จไปศาล ให้หาพวกทรงผีมามินาน จึงโองการให้คนทรงมาลงดู | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรือสำหรับทัพละร้อยทั้งน้อยใหญ่ <bot>:บรรจุไพร่พร้อมเพียบเงียบสงบ เมื่อฤกษ์ดีมีลมให้สมทบ แล่นตลบเข้าบูรีทั้งสี่นาย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยเคยคู่สู่สร้างแต่ปางก่อน <bot>:สายสมรจึ่งไม่อางขนางหนี เผอิญให้ประดิพัทธ์สวัสดี ทั้งเปรมปรีดิ์ในทำนองทั้งสองรา ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ราบเตียนเสี้ยนหนามขอตามตี <bot>:ผลาญชีวีเสียให้ได้ทั้งไพร่นาย ฯ ฝ่ายองค์พระอภัยถูกไฟกรด ทั้งระทดที่ไม่สมอารมณ์หมาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยองค์พระมังคลามีอาวุธ <bot>:ประสิทธ์สุดที่จะต้านทานไม่ไหว พระแสงขรรค์ฟันลงที่ตรงไร ลุกเป็นไฟเพลิงผลาญสังหารกาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วร้องว่าฉาฉีอีฝรั่ง <bot>:ขึ้นเสียงดังข่มขู่กูหรือหวะ มาแต่งกลปล้นคายหมายชนะ เห็นว่าพระหลงใหลแล้วได้ที | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรามวงศ์องค์เทวราชน้อง <bot>:สงสารสองนางยักษ์นั้นหนักหนา ฟังเจ็ดนางช่างรำพันจำนรรจา พลอยน้ำตาไหลหลั่งลงพร่างพราย ฯ | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเชิญองค์พงศาบรรดากษัตริย์ <bot>:เสวยมัจฉะมังสาผลาผล นางหม่อมห้ามนั่งเรียงเคียงโต๊ะกล ข้าหลวงคนใช้นั้นเป็นหลั่นไป | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วโศกาว่าพระทูลกระหม่อมแก้ว <bot>:ไม่เลี้ยงแล้วให้เมียน้อยคอยข่มเหง เพราะให้ท้ายหมายได้จึงไม่เกรง อีละเวงมันจองหองกับน้องนัก | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรบรับจับยักษ์หักแขนขา <bot>:ชิงสาตราเร็วรวดหวดประหาร เที่ยวลุยไล่ไพร่พลไม่ทนทาน ถอนต้นตาลตีตายลงก่ายกัน | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเชิญองค์ทรงศักดิ์กับอัคราช <bot>:ประยูรญาติวงศ์ท้าวสาวสนม ลงกำปั่นลั่นฆ้องกลองระดม ชาวเมืองรมจักรตื่นเสียงครื้นครึก | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกมุนีที่สวดเลี้ยงลูกไม้ <bot>:น้ำตาลใส่ต่างต่างอย่างขนม ฉันเสร็จชักประคำสำรวมอารมณ์ เดินจงกรมตามกันในศาลา | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประทมไฟใส่ถ่านอยู่งานนวด <bot>:ที่ป่วนปวดลมเลือดค่อยเหือดหาย กุมารร้องก้องปรางค์ไม่วางวาย พระนมถวายนมเสวยต่างเชยชม | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดคะนองเป็นกองหน้า <bot>:ทหารห้าหมื่นแห่ล้วนแตรสังข์ ทรงสิงห์กลิ้งกลดกั้นบดบัง พลดาบดั้งเดินดำเนินธง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราว่าไว้ใครมาอาสาปัก <bot>:ศิลาหลักได้สมอารมณ์ประสงค์ กับลูกสาวเราจะเษก[๑]เป็นเอกองค์ ให้สืบทรงเศวตฉัตรสวัสดี | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้อยหรือพระมเหสีอภิเษก <bot>:เป็นองค์เอกแอบสุวรรณบรรจถรณ์ แสนสำออยร้อยอย่างช่างชะอ้อน งอนกว่าศรงอนโง้งเหมือนโก่งแร้ว | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครบเจ็ดวันมีประโยชน์หวังโปรดสัตว์ <bot>:อีเงือกวัดเคยมาฟังคำสั่งสอน แกเดินพลางค่อยค่อยย่างบทจร ถึงสาครชายชลาหน้าคิรินทร์ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นเกิดมึงจึงสมเด็จพระบิตุเรศ <bot>:คิดสมเพศเผ่าพงศ์พวกวงศา มอบสมบัติพัสถานให้มารดา จึงแต่งตั้งมังคลาครองธานี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพวกไทยได้ทีให้ตีฆ้อง <bot>:แล้วโห่ร้องเรียกในไพรพฤกษา ที่ซุ่มคอยฟังกันเหมือนสัญญา รีบออกมาจากสุมทุมที่ซุ่มพล | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ย่องตอดยอดทหารออกต้านต่อ <bot>:ปู่กับพ่อก็ไม่หาญผลาญมันได้ จึงสงบรบพุ่งทั้งกรุงไกร นั่งเล่าให้ฟังความตามเอ็นดู ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันสงครามความรู้เราเรียนไว้ <bot>:จะเข้าไปเป็นห้ามพระทรามเชย แต่พระนุชบุตรีจะอภิเษก ถ้าหาไม่ก็เป็นเอกเจียวอกเอ๋ย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเรือใช้ไม่กลัวนั่งหัวเราะ <bot>:อย่าถามเคาะแคะไปเหมือนใจหวัง หกกษัตริย์เสด็จมาเหมือนวาจัง จึงรับสั่งให้มาถามตามคดี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งปืนหลักลากไปใส่บนป้อม <bot>:ทหารพร้อมเร่งร้นพลอาสา ให้ยกหนุนเนื่องออกนอกพารา ไปรับข้าศึกไว้ดังใจปอง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งเกิดวุ่นขุนนางต่างต้องถอด <bot>:บ้างเล็ดลอดหลีกหลบไม่คบหา ฝ่ายตัวเราบ่าวไพร่จึงได้มา อยู่บ้านป่าหากินตามถิ่นไพร | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าเฝ้าพระมังคลาวันทาแถลง <bot>:กราบทูลแจ้งตามจริงทุกสิ่งสรรพ์ ตามที่ไฟไหม้กรุงรบพุ่งกัน ทั้งคืนวันฟั่นเฝือเหลือกำลัง ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิ่งรำลึกตรึกตรมระทมเทวษ <bot>:ชลเนตรพร่างพรายทั้งซ้ายขวา สะอื้นอัดกลัดกลั้นตันอุรา นิ่งนิทราตรมใจมิใคร่คลาย | สิงหไกรภพ | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เวลาบ่ายตั้งกระบวนจวนจะแห่ <bot>:ทั้งสังข์แตรพร้อมพรั่งทั้งพหล ให้ใส่เสื้อสีชมพูทุกผู้คน มาเกลื่อนกล่นพร้อมตรวจทุกหมวดตอน ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นคราวเคราะห์เพราะประมาทจึงพลาดพลั้ง <bot>:แทบเสียทั้งนิเวศน์ขอบเขตขัณฑ์ หากท่านครูผู้เฒ่าเหมือนเผ่าพันธุ์ ช่วยผันแปรแก้กันไม่อันตราย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:จะสู้กอดทรามสงวนนวลหง พลางคลึงเคล้าเล้าโลมนางโฉมยง ประคององค์อุ้มแอบแนบนิทรา | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายกษัตริย์อิศราปตาหวี <bot>:จรลีลงที่นั่งดั่งถวิล กับเอกองค์ขนิษฐายุพาพิน พร้อมกันสิ้นเสร็จมาพักตำหนักแพ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นหัวพริกหยกแดงเรี่ยวแรงมาก <bot>:ตัวเหมือนกลากเกลื้อนปลิวลอกผิวหนัง บ้างอยู่บกตกกล้าทำนาปรัง บ้างอยู่ฝั่งสาชลล้วนคนทะเล | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จัดห้องหับที่สำหรับอนงค์สนม <bot>:ทุกหมู่กรมแต่งไว้หมดตามยศถา ทั้งข้าวของเครื่องเสบียงเลี้ยงโยธา อีกน้ำท่าใส่เสร็จสำเร็จการ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเวียงวังคลังนาพวกข้าเฝ้า <bot>:เตรียมสำเภาตรวจตราโยธาหาญ เลือกล้าต้าต้นหนพวกคนงาน เปลี่ยนรอกกว้านเสาใบใหม่ทั้งนั้น | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าเขตคุ้งกรุงผลึกเสียงครึกครื้น <bot>:ยังดึกดื่นดูฝั่งก็กังขา ข้าศึกติดทิศใต้ชายชลา เห็นสีฟ้าเผือดแดงดังแสงไฟ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ริมธานีมีลำแม่น้ำกว้าง <bot>:เหมือนลำรางลงเชี่ยวเป็นเกลียวไหล จัดเรือน้อยร้อยลำประจำไว้ จะได้ใช้สอยสำหรับจับไพรี ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทุกวันนี้มีผ้าจำเพาะผืน <bot>:ถ้ากลางคืนหนาวก็ได้แต่ไฟผิง ถ้าแม้นหม่อมกรุณาเมตตาจริง ช่วยว่าวิงวอนทูลพระธิดา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศาสนาข้างเขาเจ้าเอาไม่ได้ <bot>:เขาฟังไปคำที่กล่าวก็ร้าวฉาน อย่าแคะแค่นแสนกลพวกคนพาล ทั้งดื้อด้านอวดอิทธิ์ฤทธิไกร | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกจึ่งเรียกเจ้าพาราปตาหวี <bot>:มานั่งที่พูดไปดังใจหมาย ได้ช่วยกันปรึกษาหาอุบาย อันแยบคายเองจะเห็นเป็นอย่างไร | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เคยแอบอ้อนวอนให้ถอนไรจุก <bot>:ได้ผาสุกสารพัดไม่ขัดสน โอ้สองนางร่างกายมาวายชนม์ เมื่ออับจนจะได้ใครแก้ไขกัน | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้นัดนายทัพชวาว่าพรุ่งนี้ <bot>:ให้มาที่ทุ่งกว้างกลางสนาม จะชิงชัยไว้ยศให้งดงาม แพ้สงครามจึงจะส่งองค์ธิดา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หมอผู้หญิงวิ่งออกมานอกม่าน <bot>:หลงนวดท่านตาหมอหลอจนคอเหลว หมอเพชรคงหลงคั้นตามบั้นเอว ข้าหลวงเลวร้องหวีดกราดกรีดเกรียว ฯ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสององค์ทรงเดชเกศกษัตริย์ <bot>:ทรงกัณฐัศว์เสด็จมาหน้าสิงขร ทั้งรี้พลเสนาประชากร พร้อมนิกรดาษดามาประชุม ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วก็ให้ไหว้พระหัสไชยว่า <bot>:เขาเป็นอานะจงฟังเธอสั่งสอน สามรับสั่งบังคมประนมกร ต่างอวยพรภิญโญเดโชชัย ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่นี้ถูกลูกธนูอยู่ไม่ได้ <bot>:จะไปใส่ยาแก้แผลสมาน สักครู่หนึ่งจึงจะมาไม่ช้านาน พ่อช่วยต้านตั้งมั่นกันพารา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วไถลเถ่ถามตามประสงค์ <bot>:ซึ่งจำนงในบพิตรอดิศร หมายจะพึ่งองค์ท้าวเจ้านคร พอวายร้อนจึ่งจะลาท่านคลาไคล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าโกรธาฝรั่งทำหนังสือ <bot>:ไม่รู้หรือกลศึกเขาฝึกสอน น้องสาวเจ้าเฉาโฉดถือโทษกรณ์ ปัญญาอ่อนกว่าอีลาลีวัน | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระมังคลานราราช <bot>:กับสังฆราชออกมารับด้วยนับถือ แล้วนั่งราบกราบก้มประนมมือ ด้วยสัตย์ซื่อแล้วก็ถามตามทำนอง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระกลับเห็นเป็นยักษ์ผลักหมอช้าง <bot>:ทำเทียมนางนิ่งฟุบเธอทุบถอง กลับขึ้นนั่งบนบัลลังก์จำลองทอง ให้ตีฆ้องขานโห่เป็นโกลา | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:อาหารเป็นที่ตั้ง <bot>:เกิดแรง ปลูกพืชผักฟักแฟง พึ่งน้ำ แว่นกล้องส่องสำแดง อาโลก แม่ย่อมเป็นที่ล้ำ เลิศเลี้ยงบุตรตน ฯ | โคลงโลกนิติ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชื่นชอบตอบความทรามสงวน <bot>:ไม่ลามลวนเลยนะน้องอย่าหมองศรี แม้กวนแก้วแววตาให้ราคี จงหยิกตีตามจะทำให้หนำใจ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนคำข้ากราบทูลทำนายฝัน <bot>:ข้างต้นนั้นร้ายแรงแถลงไข ต่อปลายมือนั้นจะดีทั้งมีชัย ประเสริฐในสุริย์วงศ์ดำรงวัง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้จนจิตคิดไฉนจะได้นุช <bot>:เห็นยากสุดที่จะสมอารมณ์ประสงค์ เฝ้ากอดจูบลูบคลำธำมรงค์ คิดถึงองค์อาลัยด้วยไกลกัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แรกพระองค์ลงเรือมารบด้วย <bot>:หมายจะช่วยชูเดชพระเชษฐา ยังมิหนำซ้ำมาจัดให้นัดดา เสวยฝาหรั่งพลอยอร่อยใจ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสุวรรณมาลีนารีราช <bot>:แสนสวาทเสาวคนธ์นั้นล้นเหลือ เคยอยู่ด้วยช่วยชีวิตได้ชิดเชื้อ เหมือนหนึ่งเนื้อพี่น้องทั้งสององค์ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงปรางค์ทองย่องย่างเข้าข้างที่ <bot>:ทูลคดีอนุสนธิ์แต่หนหลัง แล้วแต้มเติมเสริมส่งให้ทรงฟัง พระนุชนั่งชมแหวนแสนรัญจวน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รับเสด็จพระมุนินทร์ปิ่นกษัตริย์ <bot>:ขึ้นปรางค์รัตน์โดยในพระทัยหวัง เจ็ดกษัตริย์สุริย์วงศ์ดำรงวัง มาคับคั่งวงศาพลากร | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วิ่งมาดูอยู่กับอายืนหน้าป้อม <bot>:เห็นศึกล้อมลังกาอยู่คลาคล่ำ ได้วิชามาแต่พ่อบริกรรม นึกในน้ำจิตกำจัดโบกปัดไป | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่อิ่มท้องมองหาหูตากลอก <bot>:เข้าตามตรอกออกตามทางกลางสนาม เห็นชายหญิงวิ่งไขว่มันไล่ตาม เดินคำรามเวียนรอบขอบกำแพง ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฉันข้อแข็งแรงเรี่ยวขึ้นเจียวจ๊ะ <bot>:ทีนี้ปะข้าศึกไม่นึกหนี ถึงสูงกว่าห้าศอกจะออกตี อวดพระพี่พูดจาประสาใจ | พระอภัยมณี | 60 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.