text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อเป่าปี่เยาวมาลย์มาเหมือนใจ <bot>:ครั้นหยุดปี่หนีไปไม่ได้การ เที่ยวควบม้าหาจบไม่พบปะ สุดที่จะติดตามความสงสาร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่กูฟังวาจาน่าเหียนราก <bot>:ก็เพราะปากหยาบคายอ้ายตายโหง แลวก็เองมันชำนาญข้างการโกง มิด่าโผงตามสบายหลายประการ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทอดสมอรอท่าโยธาหาญ <bot>:จะคิดอ่านรุกรบต่อพลบค่ำ ครั้นโยธามาพร้อมเข้าล้อมลำ ให้นับกำปั่นใหญ่ดังใจปอง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นพร้อมใจให้เสมียนเขียนหนังสือ <bot>:ให้ผู้ถือสาราที่กล้าหาญ ขึ้นขี่ม้าโบกธงตรงทวาร ชูแต่สารไว้ให้เห็นเป็นสำคัญ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สามกุมารหลานลูกผู้ใดมั่ง <bot>:มาน้อมนั่งน่าเอ็นดูไม่รู้จัก นางทูลความตามเรื่องพระลูกรัก ให้ทรงศักดิ์ทราบสิ้นด้วยยินดี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเจ็บแค้นแทนพระคุณการุญรัก <bot>:สาพิภักดิ์ต่อเจ้ากินข้าวเกลือ แล้วทูลลาพาอนงค์ลงกำปั่น อยู่ห้องกั้นเก๋งท้ายสบายเหลือ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสองนางต่างคะนึงถึงพระพี่ <bot>:เคยพาทีไต่ถามนามปักษา มาจากน้องต้องข้ามติดตามมา ชลนาคลอคลองทั้งสององค์ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้พระจันทร์วันเพ็งไม่เปล่งเปลื้อง <bot>:สลดเหลืองแลเยี่ยมเหลี่ยมสิงขร ดูว้าเหว่เอกาอนาทร เที่ยวเร่ร่อนทรงรถมิลดเลี้ยว | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปยิงแก้มนางลาลีหน้าที่นั่ง <bot>:จึงตรัสสั่งให้มาฆ่าให้อาสัญ แต่ตัวเจ้าเขายุจึงดุดัน จะผ่อนผันปล่อยไปมิให้ตาย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงปรึกษาสองท้าวเจ้าประเทศ <bot>:คงสมเจตนาเตียนที่เสี้ยนหนาม อุตส่าห์ช่วยกันเถิดหวาพยายาม จะได้งามหน้าเขยได้เชยชม | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนเดือนเด่นเห็นนกกระจับจอก <bot>:รดะดอกบัวเผื่อนเมื่อเดือนหงาย เห็นร่องน้ำลำคลองทั้งสองฝ่าย ข้างน่าท้ายถ่อมาในสาคร | นิราศภูเขาทอง | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตรัสว่าน่ารักลักขณะ <bot>:ควรที่จะบำรุงชาวกรุงศรี พลางถามวันชันษาด้วยปรานี ได้สิบสี่ปีรุ่นสมบูรณ์ครัน | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้องเห็นจริงสิ่งใดมิได้แหนง <bot>:แต่กลั่นแกล้งกลัวอายฝ่ายทหาร ให้ธิดามาประณตบทมาลย์ ขอประทานโทษาฝ่าธุลี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าหมอบเรียงเคียงคนที่เชิงเขา <bot>:มันเดินเข้าไปหาแล้วว่าขาน ข้าแต่เจ้าเผ่าพงศ์เป็นวงศ์วาน มาอยู่นานหรือที่นี่ช่วยชี้แจง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้าขอรับจับท้าวเจ้าประเทศ <bot>:ร่ายพระเวทให้ระงับหลับสลบ ตัดเกศมาให้องค์พระทรงภพ อย่าปรารภรับปราบให้ราบไป | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลำภูรายชายตลิ่งล้วนหิ่งห้อย <bot>:สว่างพรอยแพร่งพรายขึ้นปลายแขม อร่ามเรืองเหลืองงามวามวามแวม กระจ่างแจ่มจับน้ำเห็นลำเรือ | นิราศเจ้าฟ้า | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้ารักจริงสิ่งไรที่ได้ห้าม <bot>:อย่าลวนลามเลี้ยวลดให้อดสู ไม่สิ้นวันฉันไหว้ได้เอ็นดู จะขืนอยู่ไยเล่าให้เขาแคลง ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งรบแขกแตกพังมาครั้งนี้ <bot>:ควรชีวีข้าบาทจะขาดสูญ ขอพระองค์ทรงพระอนุกูล แล้วกราบทูลตามจริงที่ชิงชัย ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะไปเฝ้าเล่าก็เรือมาแน่นอ่าว <bot>:ให้สืบข่าวหวังจะไปไอศวรรย์ เห็นเรือแพแออัดเยียดยัดครัน จะผ่อนผันอย่างไรดีโปรดชี้แจง ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระจับจอกดอกเกลื่อนบัวเผื่อนผัน <bot>:สัตตบรรณบัวแดงทุกแห่งหน แพงพวยทอดยอดสล้างที่กลางวน กออุบลบานงามอร่ามเรือง | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกทะเลน้ำลึกนึกอนาถ <bot>:มัจฉาชาติใหญ่น้อยลอยสลอน คลื่นละลอกกลอกกลิ้งเป็นตอนตอน เรือขย้อนโยนพัดสะบัดใบ | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มเหสีอัญชลีสนองถ้อย <bot>:พระหน่อน้อยนั้นเห็นรักเขาหนักหนา ไปสิงสู่อยู่ที่น้องสองสุดา ไม่เข้ามาในวังกำลังเพลิน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระน้องหรือชื่อละเวงวัณฬาราช <bot>:อย่าหวั่นหวาดวิญญาณ์มารศรี จงหยุดยั้งรั้งราจะพาที ไม่ฆ่าตีศรีสวัสดิ์เป็นสัจจา | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพราหมณ์ฟังบังคมบรมนาถ <bot>:อัคราชเล่าแจ้งแถลงไข ตั้งพิธีพี่พาเสนาไป ขุดผ้าในป่าช้านอกธานี | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อกี้เห็นเล่นอยู่ในคูหา <bot>:เงือกนี้เจ้าเอามาแต่ข้างไหน พระลูกเล่าตามจริงทุกสิ่งไป พระตกใจจึงว่าด้วยปรานี | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำพลเพชรนครังครั้งยายเฒ่า <bot>:ไม่มีเจ้าเป็นแต่ผู้อยู่รักษา คอยโฉมยงองค์กษัตริย์ขัตติยา จะกลับมาครองประเทศเขตกำพล | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนค่ำพลบรบรุดไม่หยุดหย่อน <bot>:สุดสาครภาวนาคาถาขลัง ถึงสินธพขบขย้ำด้วยกำลัง ไม่เข้าหนังแน่นเหนียวคงเขี้ยวงา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างล้มตายก่ายกองทั้งสองฝ่าย <bot>:ทั้งไพร่นายทิ้งทวนชนวนเขนง พวกข้าศึกดาษดื่นโห่ครื้นเครง บ้างรำเพลงง้าวทวนเข้าสวนแทง ฯ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พ้นขึ้นได้เร่งไปข้างทักษิณ <bot>:จะพบถิ่นนครารีบฝ่าฝืน แต่ลมหวนป่วนปั่นทุกวันคืน ตีเป็นคลื่นลั่นดังก้องกังวาน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปักราชวัติฉัตรธงอลงกต <bot>:ตามกำหนดรอบบุรินทร์สิ้นทั้งหลาย ครั้นจะกล่าวรำพันบรรยาย ก็มากมายเรื่องราวจะยาวความ ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวกุลามาลีศรีสวัสดิ์ <bot>:ชมฝูงสัตว์ในมหาชลาสินธุ์ ฝูงกระโห่โลมาในวาริน บ้างโดดดิ้นลอยล่องท้องสินธู | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่แกล้งว่าถ้าฉันเป็นเช่นพระแม่ <bot>:จะตอบแก้ตามความให้งามขำ นางแกล้งว่าข้าเกลียดขี้เกียจทำ อย่ามาร่ำจุกจิกจะหยิกยับ ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปืนฝรั่งจังกาทั้งหน้าท้าย <bot>:มีปืนรายรอบข้างสล้างสลับ แล้วถอยเลื่อนเคลื่อนคลามาประทับ คอยเรียงรับอยู่ที่ท่าหน้าธานี ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอรำภามาพบมืดพลบค่ำ <bot>:สังเกตจำสำเนียงเสียงสมร ลงจากม้าค่อยตระกองประคองกร อุ้มบังอรขึ้นบนตักสะพักไว้ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองกษัตริย์ดั่งได้เชยเสวยสวรรค์ <bot>:ในช่อชั้นเทวฤทธิ์สนิทสนม ไม่จรจากแท่นสุวรรณที่บรรทม เฝ้าเชยชมวันชายากุมารี ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายว่าพราหมณ์สยัมภูรู้ตำหรับ <bot>:จึ่งนิ่งนับฤกษ์ยามตามวิสัย รู้ว่าท้าวเจ้าบุรินทร์เมืองสินชัย จะเสียไอสูรย์สมบัติเพราะสัตรี | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังความยามเศร้ายิ่งเหงาง่วง <bot>:พระบาทหลวงร้องว่าเอทำเหหัน เห็นได้ทีมิทำที่สำคัญ จะมีอันตรายเพราะตายใจ ฯ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเงาะงับพลับพลวงเป็นพวงห้อย <bot>:นี่แน่น้อยหน่าขนุนกลิ่นกรุ่นหอม ละมุดม่วงพวงมะปริงดูกิ่งค้อม พระโน้มน้อมนางปลิดที่ติดพวง | สิงหไกรภพ | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วร้องสั่งอสุราโยธาหาญ <bot>:ให้หมู่มารลงเล่นชลาไหล จับปลาร้ายที่ในสายสมุทรไท เอามาให้ลูกกูจะดูมัน | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิ่งรบสู้หมู่ทหารมารทั้งหลาย <bot>:จะซํ้าร้ายร้อนจิตทุกทิศา ขอพระองค์ทรงธรรม์กรรุณา[๔] ให้ไพร่ฟ้าสองฝ่ายสบายบาน | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นนิสัยฤๅษีฉันที่ไหน <bot>:ก็ต้องให้พรอย่างนี้ดีนักหนา ท่านจะได้สุโขมโหฬาร์ ความชราโรคภัยจะไม่เบียน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พราหมณ์หัวร่อถ่อเวียนเปลี่ยนสายน้ำ <bot>:จะทำตามสารพัดไม่ขัดแข็ง พ่อดวงจิตคิดดีมิเสียแรง จะจัดแจงเสียให้เสร็จสำเร็จการ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กองทมิฬบินบกสูงหกศอก <bot>:แกว่งดาบหอกหวดฝรั่งดับสังขาร์ ที่เหลือตายพ่ายพังถอยหลังมา ทั้งวลายุพัฒน์เจ้าหัสกัน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ไป่เห็นน้ำ หน้าด่วน <bot>:ชวนกัน ตัดกระบอก แบ่งปัน ส่วนไซร้ ไป่เห็นรอก อวดขัน มือแม่น ขึ้นน่าไม้ ไว้ให้ หย่อนแท้เสียสาย ฯ | โคลงโลกนิติ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ขยับยกปีกหางอย่างปักษี พอแดดอ่อนร่อนเร่ขึ้นเมฆี จรลีลอยฟ้านภาลัย | สิงหไกรภพ | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกร้องเรียกพระเยซูไปอยู่ไหน <bot>:ทำไมไม่มาช่วยเล่าพระเจ้าขา รับเอาความอ่อนแอแก่ชรา ให้ตัวข้ากลับเป็นหนุ่มให้พุ่มพวง | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งสงสัยไต่ถามถึงนามฉัน <bot>:แต่เพียงนั้นพอจะแจ้งแห่งนุสนธิ์ โน่นประภาวดีนี่จงกล นั่นอุบลคนนี้ศรีสุดา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางรำภากล้าหาญเห็นหลานลูก <bot>:ยิ่งคิดผูกพยาบาทมุ่งมาดหมาย ไล่วลาวายุพัฒน์วิ่งพลัดพราย ยิงลูกชายเฉียดตาตกพาชี | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นึกจะใคร่ไปตามก็ขามจิต <bot>:หน่อยหนึ่งพระจะว่าคิดริษยา เครื่องเสวยเคยเชิญเกินเวลา จะคอยท่าเที่ยงสายเบี่ยงบ่ายไป | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฉลององค์พื้นดำกำมะหยี่ <bot>:ขัดกระบี่เพราะเพริศดูเฉิดฉิน เสด็จประทับเกยชลาหน้าบุรินทร์ มาพร้อมสิ้นทั้งพระวงศ์พงศ์ประยูร ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพราหมณ์ว่าข้าวิตกเพียงอกแตก <bot>:ด้วยเห็นแปลกพระจริตผิดแต่หลัง ถึงเราทูลห้ามไว้ก็ไม่ฟัง ด้วยคลุ้มคลั่งเคลิ้มสกนธ์กระวนกระวาย | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เห็นเจ้าร้องไห้ก็ใจหาย <bot>:พ่ออุ้มสายสุดที่รักแล้วรับขวัญ ความรักใคร่ในลูกนี้ผูกพัน ถึงทุกวันเจ้าเป็นหนุ่มยังอุ้มเชย | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พฤฒาเฒ่าเข้าใจทางไสยศาสตร์ <bot>:จึงว่าราชพิธีบัตรพลีศาล เขาทรงครรภ์ฝันร้ายกลัววายปราณ จึงบนบานบวงสรวงไม่ลวงใคร | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งรับรสพจนารถ <bot>:เที่ยวประกาศไพร่นายทั้งซ้ายขวา แล้วยิงปืนครื้นครั่นเป็นสัญญา บ่ายเภตราตรงเข้าอ่าวบุรี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นโฉมยงนงนุชสุดสวาท <bot>:เจ้าตัดขาดคิดอางขนางหนี ไม่หลอเหลือเยื่อใยเป็นไมตรี ชีวิตพี่ไหนจะรอดตลอดไป | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเห็นคนบนรอกออกสล้าง <bot>:ผูกไม้กางเขนแขวนมัดแขนขา สุมาลีพี่น้องสองธิดา รูปเจ้าวาโหมชัดทั้งหัสไชย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่ำวันนี้กูจะหนีเข้าไปด่าน <bot>:จงเตรียมการไว้ให้ทั่วตัวพหล เอาเรือบดลดลงไว้ในสายชล อย่าให้คนอื้ออึงคะนึงไป | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นรสิงห์สิงหนัศฉวัดเฉวียน <bot>:เที่ยววนเวียนวิ่งไปในไพรสาณฑ์ ทุกประเทศเขตขอบจักรวาล สะเทือนสะท้านไหวหวั่นสนั่นดง ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งนายไพร่ให้พร้อมทุกป้อมค่าย <bot>:หอรบรายเรียงรับสัประยุทธ์ แล้วคิดอ่านการรณรงค์จะยงยุทธ์ เราเสียด่านชานสมุทรสุดเสียดาย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เคยคิดบอกดอกสร้อยกลอยสวาท <bot>:ประสานพาทย์พิณเพราะเสนาะเสียง เคยฟังน้องร้องลำนำฉ่ำสำเนียง วิเวกเพียงพิณเพลงวังเวงใจ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อธิฐานแล้วสท้านสท้อนอก <bot>:สำเนียงนกเพรียกไพรทั้งไก่ขัน เมฆแอร่มแย้มแยกแหวกตวัน ก็ชวนกันอำลาเขาคลาไคล | นิราศเมืองแกลง | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้ววางไว้ให้สามพราหมณ์พี่เลี้ยง <bot>:เจ้าพราหมณ์เสี่ยงทายขอที่คู่สร้าง หยิบจำปามาพลิกขึ้นอ่านพลาง เจ้าวิเชียรได้นางจงกลนี | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อพบกันวันนี้นางพี่เลี้ยง <bot>:เห็นมองเมียงตามาสี่ห้าหน ซึ่งให้คุมไว้ที่นี่ทั้งสี่คน พี่นี้เห็นเป็นกลมารยา | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะขอรับจับท้าวเจ้าประเทศ <bot>:ควักดวงเนตรมาถวายทั้งซ้ายขวา พระทรงฟังนั่งนึกนิ่งตรึกตรา จึงตรัสว่าอย่าประมาทองอาจใจ | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถือหลาวโล่โตมรกระบี่ง้าว <bot>:พุ่งเหลนหลาวโห่ลั่นเสียงหวั่นไหว ทิ้งหมอดินดำประจุจุดพลุไฟ ติดเพลาใบเรือโจรโยนประดัง ฯ | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเดือนดับลับฟ้าเวหาหน <bot>:เป็นหมอกมนมืดมัวทั่ววิถี จวนจะแจ้งแสงอุทัยในนที ลมก็มีริ้วริ้วติดทิวธง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เกณฑ์ทัพบกหกทัพกับอำมาตย์ <bot>:ไปจับบาทหลวงขบถโอรสา หัวเมืองเล็กเอกโทตรีจัตวา ให้จับวลาวายุพัฒน์หัสกัน ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดถึงวังลังกาวัณฬาน้อย <bot>:จะโศกสร้อยซอนซบสลบไสล อยู่หลัดหลัดพลัดนางมากลางไพร เหลืออาลัยแลเหลียวเปลี่ยววิญญาณ์ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระว่าพลางทางเสด็จออกข้างหน้า <bot>:พวกเสนาน้อมประณตบทศรี พระผู้ผ่านสวรรยาเจ้าธานี สั่งมนตรีท่านอยู่หลังระวังภัย | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงค่ายใหญ่กองไม้เอาไฟจุด <bot>:อุดลุตแซ่เซ็งเร่งพหล อ้ายนายโจรแกว่งไฟเที่ยวไล่คน ให้เข้าปล้นยิงปืนเสียงครื้นเครง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่คลาดแคล้วแก้วตามาว้าเหว่ <bot>:ท้องทะเลแลเปล่าให้เศร้าสร้อย ป่านนี้น้องสองคนกับลูกน้อย จะล่องลอยไปอยู่หนตำบลใด | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วพร้อมพรั่งตั้งโต๊ะแต่งสำรับ <bot>:เป็ดไก่กับแกล้มเหล้าของคาวหวาน หญิงน้อยน้อยคอยรินสุราบาน ใส่จอกจานจัดถวายสายสุดใจ ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดือนกระจ่างกลางฟ้าเวหาห้อง <bot>:จังหรีดร้องเรไรในไพรสัณฑ์ ระหริ่งแร่แม่ม่ายในอรัญ กระต่ายผันเผ่นโผนโจนทะยาน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สังเกตดูผู้คนบนตลิ่ง <bot>:ทั้งชายหญิงโพกผมนุ่งห่มสี ส่วนเครื่องขาวเจ้านายฝ่ายผู้ดี พวกเสนีทุกตำแหน่งแต่งทั้งนั้น | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเห็นนางกลางคนวิมลโฉม <bot>:งามประโลมเลิศล้วนนวลระหง ถึงทุกข์ตรอมผอมซูบทั้งรูปทรง ยังคมขำลํ้าอนงค์ทั้งวงวัง | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นกันแสงแกล้งยิ้มทำพริ้มพักตร์ <bot>:พระอายนักสะเทิ้นทำเมินหมาง พอเย็นยํ่าคํ่าพลบในนภางค์ ลอยมากลางกลีบเมฆวิเวกใจ | สิงหไกรภพ | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อนรินทร์สินสมุทรไม่หยุดยั้ง <bot>:กับไพร่พรั่งพรูพร้อมเข้าป้อมขวา ต่างเผ่นโผนโยนโซ่สวมเสมา โยทะกาเกี่ยวปราการขึ้นราญรอน | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หนึ่งบิตุราชมาตุรงค์ของทรงฤทธิ์ <bot>:อย่าควรคิดขัดข้องให้หมองศรี จงฝากองค์วงศาสวามี ได้เป็นที่พึ่งพาให้ถาวร | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพวกทัพกลับถามได้ความชัด <bot>:ก็รีบรัดเข้าไปแจ้งแถลงไข จอมกษัตริย์ตรัสสั่งเสนาใน ให้ออกไปรับทูตมาพูดจา ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าเสือกเสยเกยตื้นคลื่นกระแทก <bot>:ราโท[๑]แยกแยะอยู่เชิงภูเขา ดูเรือทองห้องหับประดับประดา ผู้ใดมาอยู่ในนั้นหรือฉันใด | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งด้าวแดนแม้นประสงค์จำนงไฉน <bot>:จะหาให้สมมาดปรารถนา ฝ่ายอรุณรัศมีว่าพี่ยา แม้รู้ว่านงเยาว์เสาวคนธ์ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุราชมาตุรงค์พงศ์กษัตริย์ <bot>:ยังเคืองขัดแค้นเดือดไม่เหือดหาย มีแต่ผิดคิดน่าระอาอาย นึกระคายขวยเขินสะเทินใจ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ พระจอมวังยินดีเป็นที่สุด <bot>:ไม่ยั้งหยุดเรียกหาสารถี ให้เทียมราชรถาผูกพาชี จะจรลีลงไปด่านชานชลา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระต่ายแก่แร่ข้ามมาตามติด <bot>:ช่างไม่คิดขวยอายระคายเขิน เขาเบื่อใจไม่อยู่จนสู้เมิน มาก้ำเกินดูเบาเพราะเมามัว | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราคิดล่อพอให้อ้ายไกรภพ <bot>:ออกไปรบที่กลางหว่างสิงขร ทั้งนักสิทธ์วิทยาวิชาธร ให้ไฟฟอนเสียไหม้ทั้งไพร่นาย | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระพรายพริ้มยิ้มเยื้อนแล้วเอื้อนโอษฐ์ <bot>:ไม่ถือโทษโฉมตรูใช่ผู้อื่น เมื่อพานพบรบราญกันวานซืน ก็ได้ชื่นจิตอยู่ไม่รู้ลืม | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันพาราฝรั่งทั้งทวีป <bot>:จะเร่งรีบรบรับแต่กับหลาน มิได้เมืองเคืองขาดราชการ จึงล้างผลาญชีวันให้บรรลัย | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาว่าจริงเหมือนท้าวตรัส <bot>:แกเสียสัตย์ดูหน้าเหมือนบ้าหลัง คิดให้ทำป้อมค่ายระไวระวัง มันคงตั้งรบรุกถึงคลุกคลี ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อโยธาฝรั่งเข้าวังนั้น <bot>:เห็นหมอกควันมืดสิ้นทุกถิ่นฐาน ไม่สังเกตเหตุผลแก้กลการณ์ ทั้งทหารไม่เห็นทางตาฟางเฟือน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แวะเข้าซื้อข้าวปลากระยาหาร <bot>:ที่ชาวบ้านริมท่าชลาสินธุ์ พอเบียดเบี่ยงเลี้ยงดูสู่กันกิน ออกจากถิ่นสุลาลัยใช้ใบมา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งหุ่นจีนหุ่นไทยหลายภาษา <bot>:แต่บรรดางิ้วมาใหม่พวกไหหลำ ละครแขกแปลกภาษาหามารำ ทั้งมวยปล้ำเล่นกลให้คนดู | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหน่อไทไล่รบจนพลบค่ำ <bot>:เห็นหมอกคล้ำคลุ้มทะเลพระเวหา แล้วหยุดทัพยับยั้งสั่งโยธา ให้ตรวจตราพร้อมทั่วทุกตัวคน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นมัจฉาหน้าคนขึ้นกล่นเกลื่อน <bot>:ต่างเคล้าเพื่อนเหมือนมนุษย์สุดอดสู เหราร้ายว่ายล่องขึ้นฟ่องฟู เป็นคู่คู่เขาไม่พลัดกระจัดกระจาย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ขับตามพราหมณ์ออกไปนอกป้อม <bot>:ทหารพร้อมพรูพรั่งมาทั้งหมด ทั้งสามพราหมณ์ตามกันขึ้นบรรพต นางเร่งรถรีบตามเจ้าพราหมณ์ไป ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มโหรีปี่พาทย์ระนาดฆ้อง <bot>:เสียงแซ่ซ้องบรรเลงวังเวงหวาน พระทรงภุชจุดเทียนนมัสการ กังสดาลตีห้ามปรามดนตรี ฯ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บนบัลลังก์ตั้งพระแท่นเพดานดาด <bot>:วิสูตรตาดสลับสีไม่มีหมอง เขนยอิงพิงพาดที่อาสน์รอง แต่ล้วนของอย่างดีมีราคา | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหยุดยืนมึนเมื่อยนึกเหนื่อยเหน็ด <bot>:สงสารเจ็ดพระธิดาดูหน้าจ๋อย ด้วยรุ่นสาวชาววังกำลังน้อย นางจะพลอยพลัดพรายวอดวายวาง | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประโคมฆ้องกลองแตรเซ็งแซ่เสียง <bot>:ออกเรือเรียงลำรายทั้งซ้ายขวา ได้ลมส่งธงปลิวละลิ่วมา ชาวพาราชื่นช่วยอำนวยพร | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างล้มตายก่ายกองทั้งสองฝ่าย <bot>:ทั้งไพร่นายทิ้งทวนชนวนเขนง พวกข้าศึกดาษดื่นโห่ครื้นเครง บ้างรำเพลงง้าวทวนเข้าสวนแทง ฯ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กษัตริย์สุรีโยไทยปราศรัยเขย <bot>:ภิปรายเปรยถามไปพระทัยถวิล พ่อไปไหนหรือว่ามาจากธานินทร์ เป็นสุขสิ้นด้วยกันหรือฉันใด ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.