text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญเสด็จเจ็ดกษัตริย์ขึ้นเสวย <bot>:ทั้งนมเนยวางเป็นคู่กับหมูหัน เป็ดพะแนงแกงพล่าปลาทอดมัน จะรำพันเครื่องกินข้าวจะยาวนาน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อัศจรรย์ฝันเห็นไปเช่นนี้ <bot>:จะเสียทีหรือจะสมอารมณ์หมาย แล้วตรัสถามสามสุดาตำราทาย เคยทำนายบ้างหรือไม่ช่วยให้พร | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คนหนึ่งนั้นขันได้เหมือนไก่แก้ว <bot>:เสียงแจ้วแจ้วเจื้อยเย็นเป็นกระแสง จะล่อให้ไล่สกัดวิ่งพลัดแพลง พระฟังแจ้งจึงว่าเห็นจะเป็นการ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นผิดมีมิชั่วแต่ตัวเจ้า <bot>:พลอยให้เราวุ่นวายเมื่อภายหลัง สอนไม่เอาเจ้าจะทำแต่ลำพัง ข้าไม่ฟังเจ้าดอกบอกให้รู้ | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาน้ำขนขึ้นไปไว้ให้มาก <bot>:ระวังยากเกิดยุคฉวยฉุกเฉิน ทั้งผู้คนไล่ไปไว้บนเชิงเทิน แล้วให้เดินคอยตรวจทุกหมวดกอง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยสององค์บังอรอาวรณ์หวัง <bot>:ให้กลับหลังไปพิทักษ์อยู่รักษา พระลูกน้อยสร้อยสุวรรณจันทร์สุดา ด้วยครรภาเกือบจะคลอดยอดบังอร ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอแต่ตัวผัวเมียกับลูกหลาน <bot>:ไปดงดานบรรพชาเป็นดาบส อยู่กุฏิวิหารชานบรรพต ถึงต้องอดข้าวค่ำไม่รำคาญ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนเสนีที่ศรัทธากับตาเฒ่า <bot>:หามมาเข้าทิมขวาพออาศัย หมอรักษายาวางต่างต่างไป ชีเปลือยได้สมประดีไม่มีสบาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมเด็จท้าวเจ้าบุรินทร์ปิ่นประเทศ <bot>:ทอดพระเนตรโยธาที่หน้าฉาน เห็นพร้อมกันบันเทิงเริงสำราญ พระเบิกบานเบือนพักตร์มาทักพราหมณ์ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่กับเองไม่ดีจะมีโทษ <bot>:เสียประโยชน์มากมายหลายสถาน แต่ของเกิดในสิงหลไม่ทนทาน ยังเกิดการให้วิบัติกำจัดไกล | พระอภัยมณี | 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกรักษาหน้าที่สักสี่หมื่น <bot>:ประจุปืนน้อยใหญ่ใส่ดินหู บ้างขึ้นป้อมล้อมวังนั่งประตู มิให้ผู้คนเข้าละเล้าละลุม | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนเสนีกราบกรานส่งสารถวาย <bot>:แล้วภิปรายทูลความตามนุสนธิ์ สามพระหน่อบดินทร์ปิ่นสากล เธอยกพลตามองค์พระทรงธรรม์ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเรือตามหลามไล่เล่นใบสล้าง <bot>:สกัดทางขวางทัพอยู่สับสน ต่างรบรับคับคั่งในวังวน พวกไพร่พลพุ่งฟาดด้วยสาตรา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางจงจิตอธิษฐานการกุศล <bot>:แม้นวายชนม์อย่าอุบัติเป็นมัจฉา ขอให้เกิดเป็นมนุษย์สุดโสภา พูนวาสนาจนกระทั่งฝั่งนิพพาน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่ลูกเต้าเขาผิดคิดถึงพ่อ <bot>:จึงรั้งรอบอกกล่าวไม่ร้าวฉาน คำโบราณท่านว่าช้าเป็นการ ถึงจะนานก็เป็นคุณอย่าวุ่นวาย | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพวกพลบนสำเภาเผาขนไก่ <bot>:จนติดไหม้ม้วนหนังเข้าทั้งผืน แขกฝรั่งนั่งรายทนายปืน ลุกขึ้นยืนยิงประดังเสียงตังตึง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:บางปลาม้าป่าอ้อ <bot>:กอรกำ ไม้ไผ่ใหญ่สลวยลำ สะล่างเฟื้อย ชาวบ้านย่านนั้นทำ ที่ไร่ไว้แฮ ปลูกผักฟักแฟงเลื้อย ลูกห้อยย้อยไสว | นิราศสุพรรณ | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนาใหญ่ได้ฟังนั่งหัวเราะ <bot>:ลังกาเกาะก่อนก็ลือว่าถือผี แต่เดี๋ยวนี้เป็นของไทยมิได้มี ท่านพาทีน่ากลัวหนังหัวพอง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุราชมาตุรงค์พงศ์กษัตริย์ <bot>:ไม่ข้องขัดพร้อมพรักสมัครสมาน ขอเชิญพระเสด็จมาวิวาห์งาน จะจัดการไว้ให้พร้อมไพบูลย์ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงที่ทางกลางย่านก็หยุดพัก <bot>:มาพร้อมพรักพลไกรไพร่ทั้งหลาย หกกษัตริย์ขึ้นพลับพลาเสนานาย ต่างถวายเครื่องเสวยทั้งเนยนม | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลุกลามาถึงพระนุชนาฏ <bot>:อภิวาททูลแต่พอที่ข้อขำ ทั้งพูดจาสารภาพว่าหลาบจำ ให้พี่นำกราบทูลมูลคดี ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีปืนผาอาวุธเครื่องยุทธ์ครบ <bot>:ถ้วนเรือรบใหญ่น้อยลอยสลัย ทั้งซ้ายขวาหน้าหลังออกคั่งคับ พอพวกทัพมังคลาเลิกล่าพล | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุนีป่วนครวญลั่นอยู่ครั่นครื้น <bot>:พยับพื้นอากาศเป็นฝนฝอย ดุริยางค์ดังเองเป็นเพลงลอย ด้วยลูกน้อยนางคลอดออกจากครรภ์ | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สามพราหมณ์รับขับไพร่ไล่พิฆาต <bot>:เสียงฉะฉาดฉาดฉับกลับตลบ เจ้าโมราพาโยธีเขาตีรบ ฝรั่งหลบหนีน้อยแล้วถอยรั้ง | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สามดาบสเสด็จมาในปราสาท <bot>:พร้อมพระญาติวงศ์สิ้นทั้งหลาย ศรีสุวรรณสินสมุทรสุดสบาย ช่วยโฉมฉายเทพินนิฤมล | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเชิญครูอยู่ด้วยช่วยพระน้อง <bot>:จงปกป้องครองเมืองให้เรืองศรี เสร็จธุระจะมาถึงธานี ไม่ช้าทีหนีน้องอย่าหมองใจ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จบสุดสิ้นดินแดนแผ่นพิภพ <bot>:มหรณพแลละลิ่วหวิวหวิวไหว ดูกว้างขวางว้างเวิ้งวิเวกใจ ไม่มีไม้หมอกมัวไปทั่วทิศ | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อาจารย์เจ้าแกเหลือเหมือนเสือโคร่ง <bot>:จะชักโยงไปให้ยากบุกขวากหนาม แทบจะตายวายชีวงทำสงคราม ก็เพราะตามใจท่านแทบบรรลัย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนงเยาว์เสาวคนธ์เตรียมพลพร้อม <bot>:ให้คนด้อมดูเหตุพระเชษฐา เห็นเขายังสั่งกันจำนรรจา กับสุลาลีวันที่บัลลังก์ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใส่เข้าปากเดินกลมดังลมพัด <bot>:แล้วรีบรัดไปประณตบทศรี ไปถึงก่อนมิ่งม้าพวกพาชี พระภูมีตรัสถามเนื้อความพลัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่นิ่งนึกตรึกไตรมิใคร่หลับ <bot>:ให้กระสับกระส่ายจิตกนิษฐา ทั้งโฉมยงองค์อรุณขุ่นวิญญาณ์ ด้วยตรึกตราโกรธพระพี่ว่ามีเมีย | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังคำทำเป็นว่ามารดาเจ้า <bot>:ทำไมเขากลัวกระสือหรือไฉน กุมาราว่าพระแม่ไม่กลัวใคร ไม่ไว้ใจแต่องค์พระทรงธรรม์ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เทพกินราก้มบังคมบาท <bot>:พระนางนาฏรํ่าด่าดังทาสี จะผิดพลั้งอย่างไรก็ไม่มี เข้าทุบตีตบต่อยจบย่อยยับ | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คือผู้ที่มีบุญจุลจักร <bot>:จะหาญหักชิงสมบัติพัสถาน ธงพระขรรค์อันเป็นไฟประลัยลาญ คือพวกพาลไพรีจะบีฑา | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางวัณฬาว่าชอบมอบทหาร <bot>:ให้อาจารย์จัดใช้เหมือนใจหมาย จะคิดฆ่าพระอภัยเสียให้ตาย ตามอุบายสั่งสอนแต่ก่อนกาล | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกชาวบ้านร้านตลาดออกกลาดเกลื่อน <bot>:ทิ้งเหย้าเรือนรีบอพยพหนี ท้าวสุทัศน์ตรัสสั่งขุนเสนี ให้ขึ้นตีกลองศึกเสียงครึกครื้น | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะมีเมียเสียพรตทิ้งยศศักดิ์ <bot>:เราไม่รักเหมือนดังหนังเสือเหลือง จงไพบูลย์พูนสวัสดิ์อย่าขัดเคือง ขอคืนเมืองมอบลูกสาวให้ท้าวไท | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงเอื้อนองค์ทรงคันเกาทัณฑ์ไว้ <bot>:เห็นยังไกลกลัวจะพลาดที่มาดหมาย ขับม้าทรงลงริมฝั่งกำบังกาย เข้าทางท้ายรถอ้อมด้อมออกมา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ลูกยาวราวกับมะพร้าวหอม <bot>:ที่สุกงอมหอมชื่นไม่ขื่นขม ดูกว้างขวางหว่างเวิ้งเพิงพนม เข้านั่งร่มไทรแท่นแผ่นศิลา | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายขุนนางต่างคนก็จนจิต <bot>:เป็นสุดคิดสุดพรั่นให้หวั่นไหว ที่ขี้ขลาดชาติหญิงก็นิ่งไป ที่จิตใจแกล้วกล้าว่าข้านี้ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อังกุหร่าฝรั่งได้ฟังถาม <bot>:จึงทูลความจริงแจ้งแห่งนุสนธิ์ เมื่อสุหรั่งยังเป็นนายไม่วายชนม์ เคยเข้าปล้นชาวบุรีเที่ยวตีเรือ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุมาราว่าแม่กลัวท่านหรือคะ <bot>:พระพ่อจะทำไมกับใครได้ พูดกันเล่นเห็นตัวกลัวอะไร นางว่าไฮ้จู้จี้ไม่มีละ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ทรงพรตพจนารถ <bot>:อนุญาตโยมไปให้สุขี รูปขอฝากพระอภัยไปบุรี กับพวกที่ศิษย์นั่งอยู่ทั้งร้อย | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครค้อนน้องแล้วร้องตอบ <bot>:จะมาลอบยิงเขาอีกเล่าหรือ ยิ่งห้ามปรามลามไปดังไฟฮือ ดีแต่ดื้อดุดันไม่บรรเทา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงเสแสร้งแกล้งว่าได้มาพึ่ง <bot>:จะให้ถึงฟากฝั่งดังประสงค์ แล้วจัดแจงแต่ห้องให้สององค์ เชิญโฉมยงไปอยู่กับกุมาร | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นหลับลอบหมอบเมียงเข้าเคียงอาสน์ <bot>:ลักกระดาษเลขาเอามาได้ แล้วคลี่กลางปรางค์ปราสาทประหลาดใจ พระหน่อไทภาวนามหามนต์ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์ขัดข้องร้องตวาด <bot>:ชิช่างอาจอวดศักดาว่ากล้าหาญ บอกบิดามาทำไมมิใช่การ เรารอนราญรบสู้กันดูลอง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชวนพระน้องสองพระมเหสี <bot>:ทั้งบุตรีพร้อมหมดโอรสา ตามกษัตริย์หัสไชยรีบไคลคลา ขึ้นมหาปรางค์ทองเข้าห้องกลาง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่นั่งหงส์ทรงปลิวลิ่วลิ่วลิบ <bot>:ลับทวีปหว่างสุเมรุไม่เห็นแสง ถึงเนินทรายฝ่ายอสูรกองกูณฑ์จำแลง บังเกิดแสงรัศมีเหมือนสีรุ้ง | สิงหไกรภพ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขนุนขนันจันทน์อินผลลิ้นจี่ <bot>:เก็บแต่ที่สิ่งของต้องประสงค์ แล้วเดินตัดลัดมาจากป่าดง ถวายองค์สองมุนีด้วยปรีดา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหัสไชยให้สำหรับบังคับขาด <bot>:ตามประกาศกฎหมายอยู่ภายหลัง ใครขัดขวางล้างชีวาเสียอย่าฟัง พลางตรัสสั่งหัสเกนเวรศาลา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมพาสยักษ์รักร่วมภิรมย์สม <bot>:เหมือนเด็ดดอกหญ้าดมพอได้กลิ่น เป็นวิสัยในภพธรณินทร์ ไม่สุดสิ้นสิ่งเสน่ห์ประเวณี ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ปานนี้จักกรีดก้อย <bot>:กรอใคร เล่านา ฤๅจะแมกม่านไข ขัดเนื้อ ผัดผิวผจงไร กันพักตร์ ทาประทิ่นธารเชื้อ ชุบนํ้าอบชโลม | นิราศวัดรวก | 79 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไฉนหนอโง่นักอ้ายยักษ์เคอะ <bot>:ดูมันเปรอะเต็มระยำอ้ายส่ำสาม คล้ายกับอูฐลากรถชะงดงาม ใช้ให้หามกระบุงใหญ่เลี้ยงไพร่พล | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางทราบความหวามไหวฤทัยหวาด <bot>:กัมปนาทนึกพรั่นพระขวัญหาย จึงว่าเจ้าเล่าก็รู้อยู่ว่าร้าย ไม่กลัวตายหรือมาค้างอยู่อย่างนี้ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่อ้ายยักษ์มักกะสันมันไม่แพ้ <bot>:คอยดูแลไพร่นายทั้งซ้ายขวา ถือกระบองเดินไขว่อยู่ไปมา ตามข้างหน้าหอรบทำหลบลวง ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประดู่ดอกออกระย้าผกามาศ <bot>:มะตูมมะตาดเกดกระถิ่นส่งกลิ่นหอม มะขวาดขวิดติดต้นล้วนผลงอม ทั้งกิ่งค้อมพอปลิดน่าติดใจ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใครร่วมอาสน์ที่ประเสริฐจะเกิดเหตุ <bot>:เพราะอิศเรศอมรินทร์พระอินศวร ท่านรักษาพยายามอย่าลามลวน หาที่ควรสร้างอยู่นอกบูรี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางคำนับรับคำยายพราหมณ์เฒ่า <bot>:ลาไปเข้าที่ทรงสรงสนาน บรรดาเหล่าเยาวลักษณ์พนักงาน เตรียมเครื่องอานไว้แต่เช้าคอยเจ้านาย ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงฟังนั่งรินกินบาหรั่น <bot>:พลางพูดกันอิ่มเอมเกษมสรวล จนเวลาสายัณห์ตะวันจวน ก็รีบด่วนกลับไปด่านชานชลา ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วก้มกราบบิตุราชมาตุรงค์ <bot>:ทั้งสององค์ลูบหลังแล้วสั่งสอน จะเดินทางกลางป่าพนาดร จงผันผ่อนตรึกจำคำโบราณ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปงอนง้อขอองค์พระนักสิทธ์ <bot>:ตามจริตที่โยมรักสมัครสมาน จงอยู่วังนั่งนอนผ่อนสำราญ พอให้ฉานสมใจจึงไคลคลา ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กลองชนะประโคมเสียงโครมครึก <bot>:มโหระทึกแตรสังข์ประดังเสียง เดินตามทางหว่างราชวัติเรียง ดูพร้อมเพรียงไพร่ฟ้าประชาชี | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างตักน้ำโลดโผนเอาโคลนสาด <bot>:ด้วยอำนาจเพลิงตำหรับดับไม่ไหว ถึงจะขนน้ำท่ามาเท่าไร ไม่ล้างไฟธาตุกสิณอภิญญาณ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างไปทางข้างใต้ไปข้างเหนือ <bot>:บ้างลงเรือลดเลี้ยวไปเที่ยวแฝง นางสาวสาวชาววังนั่งจัดแจง เก็บเครื่องแต่งแป้งขมิ้นใส่ปิ่นโต | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เทวสินธุ์ผู้พี่นี่แน่ท่าน <bot>:ถัดไปนั่นน้องกลางเหมือนอย่างหมาย ให้ชื่อเทพจินดาดาราราย นั่นน้องชายราเมศวิเศษครัน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชื่นแช่มแย้มยิ้มอะลิ้มอะเหลี่ย <bot>:มาหาเมียจะให้มาเวลาไหน ตำแหน่งพระมเหสีที่จะใช้ ไม่เข้าใจดอกหรือเจ้าเยาวมาลย์ | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใส่พานทองตองเจียนประจงปิด <bot>:ให้ทรงฤทธิ์รูปทองเป็นของหลวง ส่วนนารีพี่เลี้ยงสิ้นทั้งปวง ต่างร้อยพวงมาลัยให้เจ้าพราหมณ์ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ช่างลวงล่อหมอเอกเสกสะเดาะ <bot>:น่าหัวเราะถ้าเขารู้ดูบัดสี แกล้งให้น้องต้องมานั่งอยู่อย่างนี้ พระชนนีบิตุรงค์จะสงกา ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นคำนับนางรับหัตถ์ <bot>:หน่อกษัตริย์บังคมก้มเกศา นางเล่าความตามเรื่องเมืองลังกา แต่ยกมาทำสงครามถึงสามครั้ง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทอดสมอรอรั้งอยู่ทั้งหมด <bot>:ต่างโทรมลดลงใบไว้กับที่ ท้าวกุมภัณฑ์บัญชาชวนบุตรี มเหสีสาวสนมกรมใน | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระโห้เรียงเคียงกระโห้ขึ้นโบกหาง <bot>:ลอยสล้างกลางกระแสแลสลอน มังกรเกี่ยวเลี้ยวลอดกอดมังกร ประชุมซ่อนแฝงชลขึ้นวนเวียน | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นนางยังนั่งสอนสาวน้อยน้อย <bot>:ให้ตะบอยเจียนหมากดิบจีบพระศรี เข้าแอบหลังนั่งเฉยเหมือนเคยดี นางสาวน้อยถอยหนีไปที่นอน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนชั้นแต่แม่พ่อก็วิบัติ <bot>:แม่ก็ขัดเคืองข้องพ่อหมองหมาง เฝ้าทำทุกข์ขุกเข็ญไม่เป็นกลาง ต้องเริศร้างพ่อแม่มาแต่ตัว | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:การหึงหวงจ้วงจาบทำหยาบหยาม <bot>:อย่าก่อความขึ้งเคียดพูดเสียดสี แก่ห้ามแหนแสนสุรางค์นางนารี จะเป็นที่เคืองขัดอัธยา | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงฟังสั่งพหลพลทหาร <bot>:ยกเข้าด่านโดยพลันอย่าหันเห คอยป้องกันอันตรายคิดถ่ายเท คาดคะเนแสนยาพลากร ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ตีกลองเป่าแตรแซ่สนั่น <bot>:พลขันธ์เดินรายทั้งซ้ายขวา ยกเข้าล้อมป้อมปราการชานชลา พวกโยธากึกก้องร้องตะโกน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้เสียดายไร้ศักดิ์ด้วยรักผัว <bot>:เพราะเสียตัวมัวหมองจนต้องหนี เห็นไม่พ้นพลสกัดทั้งปัถพี แม้นสามีม้วยหมายจะวายปราณ | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้กำปั่นภรรยาทั้งข้าไท <bot>:เหมือนเกิดใหม่มั่งมียินดีนัก ต่างทูลว่าถ้าแม้นเมืองผลึก ต้องทำศึกกับลังกาอาณาจักร | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มิควรเคียงเรียงร่วมสุพรรณภาชน์ <bot>:ให้ขวยเขินเกินอำนาจวาสนา พลางแอบองค์นงลักษณ์ก้มพักตรา พระพลอยว่าพี่ก็ไม่พอใจกิน | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายสังฆราชพระบาทหลวง <bot>:ลงนั่งง่วงอยู่ที่ท้ายชายเฉลียง กับมังคลาสานุศิษย์นั่งคิดเคียง แล้วก็เรียงรายกันเป็นหลั่นไป | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เร่งกันทำกำกับคนนับหมื่น <bot>:เจาะช่องปืนไว้สำหรับนับได้แสน ตั้งค่ายคูหลายชั้นกันเขตแดน ปืนหามแล่นปืนใหญ่จัดไว้วาง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทำมะรงลงเหล็กลากขึ้นคุก <bot>:จำประทุกคาโตใส่โซ่ล่าม เรียกเงินตราด่าซ้ำคุกคำราม ให้ขานยามตามผิดที่ติดตัว ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมธิบดินทร์นรินทร์รัตน์ <bot>:โองการตรัสให้อาลักษณ์แต่งอักษร ไปทูลองค์พระเจ้าอาดั่งอาวรณ์ ขอภูธรเมตตาได้ปรานี | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปลอบประโลมโฉมเฉลาว่าเจ้าพี่ <bot>:ช่างปรานีเชษฐาจะหาไหน แม้นชาตินี้ชีวันไม่บรรลัย ไม่จากไกลแก้วตาให้อาวรณ์ | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าอวดอ้างศาสนาข้างฝาหรั่ง <bot>:เขาไม่นั่งคอยหาเยวาโห พูดสำแดงแผลงฤทธิ์อิศโร เองมันโซสิ้นกระบิดเห็นผิดเชิง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นขึ้นทรงรถที่นั่ง <bot>:ทั้งแตรสังข์เซ็งแซ่เสียงแห่โหม เดินธงทิวปลิวสล้างกลางโพยม กลองประโคมเคียงรถบทจร | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายทัพท้าวเจ้าวลาชวาฉวี <bot>:พอราตรีตรงมาชลาไหล ให้ตั้งค่ายรายเรียงเคียงกันไป คอยรับไพร่พลนิกรให้ผ่อนพัก | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลีลามานั่งที่ตั้งเครื่อง <bot>:แลชำเลืองเหลียวหลังดูทั้งสอง นางเรียงเรียบเทียบสุวรรณภาชน์ทอง ส้อมฉลองพระหัตถ์จัดประจง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสุวรรณมาลีศรีสมร <bot>:เผยบัญชรฉากฉายทั้งซ้ายขวา ชวนลูกน้อยสร้อยสุวรรณจันทร์สุดา ชมฝูงปลาแปลกอย่างต่างต่างกัน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วผูกม้ามาประทับรับเสด็จ <bot>:เตรียมสำเร็จรอไว้พอไก่ขัน พระหน่อน้อยคอยดูสุริยัน พอตะวันส่องฟ้าจะคลาไคล ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอถามพระจะไปไหนอยากใคร่ทราบ <bot>:แสนสุภาพน่ารักนั้นหนักหนา พระตรองตรึกนึกจะใคร่ได้วิชา ให้น้องยายอมบ้างเหมือนอย่างใจ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงที่กว้างทางเกวียนออกเตียนล่ง[๓] <bot>:เห็นช้างทรงจัตุพักตร์ท้าวยักษา ให้หยุดยั้งตั้งกองป้องปีกกา อยู่ตรงหน้ากุมภัณฑ์ประจัญบาน | สิงหไกรภพ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกตึกใหม่ใหญ่กว้างสำอางโฉม <bot>:เสียงประโคมฆ้องกลองก้องกาหล ทั้งธงทิวปลิวเปลื้องไปเบื้องบน ตามถนนใหญ่ยาวผ้าขาวปู | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันตัวกูผู้มหาอานุภาพ <bot>:เคยปรามปราบฟ้าดินให้สิ้นสุด ใครไม่หาญทานคทาเทพาวุธ จะม้วยมุดเหมือนแมงเม่า[๑]มาเข้าไฟ | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเย็นย่ำคล้ำฟ้าเวหาหน <bot>:พื้นอำพนแผ้วสว่างกลางเวหา พระนักสิทธ์จิตระงับนั่งหลับตา ภาวนาทางกสิณส่งอินทรีย์ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เพราะโฉดเขลาเบาจิตคิดว่าผัว <bot>:จึงเสียตัวตามมาเหมือนทาสี ต้องตํ่าต้อยน้อยหน้าทั้งตาปี นางขินีก็ย่อมรู้อยู่ด้วยกัน | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่รู้สึกคึกคักแล้วผลักเพื่อน <bot>:เห็นตายเกลื่อนกลับกลัววิ่งตัวสั่น สะดุดศพทบทับประกับกัน ทหารฟันเจ็บป่วยบ้างม้วยมุด | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อัศจรรย์ตั้งแต่มาก็กว่าร้อย <bot>:ดูมันบ่อยมิได้นานดั่งงานหา ตั้งพิณพาทย์ฉิ่งกรับรับเสภา มันโอชารสเหลือต้องเจือจาน ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ชาวป่าภาศภเศร้า <bot>:สู่สถาน เราเปลี่ยวเหลียวเหนศาล สองพี่น้อง อารักศักสิทชาน เชี่ยวช่วยด้วยเอย โป่งป่าอย่าแผ้วพ้อง พวกฃ้าอาไศรย | นิราศสุพรรณ | 75 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.