text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่หกวันครั้นเย็นแลเห็นทัพ <bot>:ธงสลับหลายอย่างต่างต่างสี ต่างเตรียมกายนายไพร่ด้วยได้ที จะโจมตีรอนรุมตะลุมบอน ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นเสนาข้าไทมาในทัพ <bot>:สมทบกับวิทยาดูกล้าหาญ ยิ่งขัดแค้นแน่นใจดังไฟกาล ร้องด่ามารมาตยาเสนาใน | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายทุกพาราคณาญาติ <bot>:ได้ทราบบาทบงกชบทศรี ก็ต่างองค์ต่างมาทุกธานี ถึงบุรีลังกาสถาพร | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เรารีบยกพลนิกายจะผายผัน มาถึงนี่วิบัติอัศจรรย์ จะป้องกันคิดอ่านประการใด | สิงหไกรภพ | 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านทั้งนี้มีธุระอย่างไรเล่า <bot>:คุมสำเภาพลเรือมาเหลือหลาย เราทั้งนี้ชีวิตจะวอดวาย ท่านผู้นายเภตราจงปรานี | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างเหิมฮึกศึกษาวิชาการ <bot>:จะคิดอ่านเอาเจียดเกียรติยศ บรรดาคนทนคงณรงค์รบ รู้หลีกหลบล่องหนมนต์สะกด | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ขอรองบาทบงกชบทศรี ให้เหมือนองค์พระชนกชนนี จนชีวีวอดวายเหมือนหมายใจ | สิงหไกรภพ | 50 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หกกษัตริย์ฟังอรรถบนอากาศ <bot>:แปลกประหลาดหลากพระทัยในวิถี ไม่เห็นหนกายินทั้งอินทรีย์ มาเกิดมีในนภางค์เมื่อกลางคืน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พ่อบอกเหตุเชษฐาให้ข้าเฝ้า <bot>:ไปเมืองเราทูลประณตบทศรี ให้ทราบถึงพระชนกชนนี พอคลายที่กริ้วโกรธได้โปรดปราน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายทั้งสามพราหมณ์สินสมุทรหลาน <bot>:แสนสงสารภูวไนยจิตใจหาย ครั้นจะกวนหวนหุนจะวุ่นวาย ต่างถวายอภิวันท์กลั้นน้ำตา | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมืองด่านนี้มีประตูทั้งสี่ทิศ <bot>:อย่าป้องปิดเลยไปเปิดเสียเถิดหนา ไม่ห้ามปรามตามแต่ใครจะไปมา เครื่องศัสตราเก็บหอมรวบรอมไว้ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนาว่าเห็นได้ชัยชนะ <bot>:เดชะบุญคุณพระจะอุปถัมภ์ แล้วสั่งไพร่ใหญ่น้อยให้คอยจำ ผ้าเปียกน้ำโพกหัวทุกตัวคน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสิงหไกรภพทำนบนอบ <bot>:แล้วตรัสตอบตามสุนทรด้วยอ่อนหวาน ข้าเที่ยวเล่นตามประสาพญามาร จับประทานให้เป็นสิทธิ์พระธิดา | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับสิ่งของต่างต่างอย่างฝรั่ง <bot>:เครื่องแขวงตั้งสารพัดแกจัดสรร เอาขึ้นไปตามทำนองของกำนัล รีบผายผันมาถึงท่าหน้าบุรินทร์ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งหลาวโล่โตมรศรกำซาบ <bot>:อีกดั้งดาบง้าวธนูเป็นคู่ขัน เอาช้างต้นพลายประสิทธิ์ติดน้ำมัน พลขันธ์ปืนผากล้าณรงค์ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์หัสไชยอยู่ในรถ <bot>:ทุกข์ระทดถึงพี่น้องสองสมร เคยพูดเล่นเจรจาให้อาวรณ์ มาจำจรจากน้องทั้งสององค์ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มันอิ่มเอมเปรมปราประสาแขก <bot>:บ้างก็แบกบ่วงหวายเดินผายผัน กำลังแดดร้อนเหลือเหงื่อเป็นมัน ต่างเร่งกันให้เดินด้วยเพลินใจ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ปางก่อนรอนราญทำการศึก <bot>:ที่การอื่นตื้นลึกเคยปรึกษา ครั้งนี้พระเป็นชีมีศรัทธา มิให้ข้าทั้งสามทราบความเลย | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สามนักสิทธ์อิศโรสโมสร <bot>:อยู่สิงขรป่าใหญ่ไพรระหง พยายามตามกิจเอาจิตปลง สองอนงค์ได้กสิณอภิญญาณ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับองค์พระชนนีที่เกิดเกล้า <bot>:เหมือนอย่างเราสั่งไว้ทูลไขขาน พระสั่งเสร็จทรงพระยาอาชาชาญ จากสถานรีบไปในวารี | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้นสำโรงโกงกางหูกวางป่า <bot>:ทั้งแวงหว้าขึ้นระคนปนซาเหลียง ต้นอินจันทน์คันทรงต้นรงเรียง มะหาดเหียงแคฝอยข่อยพะวา | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางอสุรีพี่น้องทั้งสองยักษ์ <bot>:ถือพัดจักรกรดสับซ้อนซับศพ หน่อกระษัตริย์ตัดศีรษะถีบกระทบ เลี้ยวตลบไล่ฆ่าโยธามาร | สิงหไกรภพ | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูทำนองสององค์พระนงนุช <bot>:ยังซื่อสุจริตรักเราหนักหนา แต่คราวเคราะห์เพราะมาพ้องกันสองรา ต้องเกี้ยวฝาแฝดคู่อยู่จริงจริง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองกษัตริย์ขัตติย์วงศ์ทรงกันแสง <bot>:จนโรยแรงเรอลมดมพิมเสน ด้วยหาหมดมดหมอในบริเวณ เห็นสิ้นเกณฑ์แก้ไขก็ไม่ฟื้น | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่อเรือใช้ไม้ระกำลำละเส้น <bot>:ทำเหมือนเช่นเรือสลักไม่ขัดสน ยี่สิบลำสำหรับเมื่ออับจน เลือกเอาคนเหล่านั้นไปพันปลาย | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แขกฝรั่งอังกุหร่าก็มาเฝ้า <bot>:ทั้งเย็นเช้าคอยฟังรับสั่งสนอง เหล่าเภตราห้าร้อยลอยประลอง เที่ยวแล่นล่องเลียบมาในสาคร ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกหวนฮึกนึกแค้นแสนสาหัส <bot>:เหมือนใครตัดชีวังให้สังขาร์ นี่หากได้พึ่งเขาเจ้าพารา พอได้ผาสุกสบายวายอาวรณ์ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จัดสำเร็จเสร็จถ้วนกระบวนแห่ <bot>:ออกอัดแอในพาราที่หน้าฉาน ครั้นรุ่งรางสางสีรวีวาร ท้าวผู้ผ่านนคราเจ้าธานี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหล่าราหูล้วนราหูเป็นคู่เคล้า <bot>:ไปจากเหล่าราหูเป็นคู่สอง ฝูงปลาวาฬวาฬผุดขึ้นพ่นฟอง เป็นแถวท่องเคียงคู่ล้วนหมู่วาฬ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เผยพระแกลแขส่องมาต้องพักตร์ <bot>:กำเริบรักรวนเรเสน่หา พระอิงแอบแนบขวัญวันชายา ค่อยต้องเต้าเต่งอุราสุดาดวง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เจ้าพราหมณ์สามนายอยู่ค่ายตั้ง <bot>:พร้อมสะพรั่งไพร่นายทั้งซ้ายขวา ถ้าเหะหะจะได้ยินปืนสัญญา ยกโยธาหนุนกันให้ทันการ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเสือช้างต่างตื่นครึกครื้นวิ่ง <bot>:ทหารยิงชิงกันเถือเอาเนื้อหนัง นางห้ามแหนแสนสาวพวกชาววัง แหวกม่านนั่งเยี่ยมยิ้มอยู่ริมรถ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยแอบองค์ทรงฟันด้วยพระขรรค์เพชร <bot>:ถูกคอเด็ดกระเด็นดิ้นสุดสิ้นเสียง เข้าสับทอนกรกายขาดรายเรียง ก็สุดเสียงลงดิ้นสิ้นชีวัน | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วอ้ายแขกพ่อตามันมาด้วย <bot>:จะได้ช่วยการศึกให้ฮึกหาญ แล้วสั่งให้ต้นหนพวกคนงาน ให้ตั้งกว้านถอนสมอขันช่อใบ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงนั่งอลังกตบนรถแก้ว <bot>:ดูพรายแพรวก้องกังวานประสานเสียง ยิงปืนใหญ่กึกก้องซ้องสำเนียง ทั้งจำเรียงดนตรีปี่ชวา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ็ดธิดาหน้าซีดร้องกรีดกราด <bot>:สะดุ้งหวาดวิ่งหนีไม่มีขวัญ พระรามวงศ์ทรงศรไล่รอนรัน ยักษ์ขยั้นหยุดยั้งคับคั่งคอย | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรผุดออกนอกรักแร้ <bot>:แล้วล่อแม่ตบหัตถ์ผัดผางผาง แกล้งหลบลี้หนีวนไปต้นทาง หมายให้ห่างพระบิดาได้คลาไคล | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หัวเมืองรายฝ่ายใต้จะไปจับ <bot>:เกณฑ์กองทัพเมืองละหมื่นล้วนปืนผา ประเดี๋ยวนี้มีผู้ถือหนังสือมา เนื้อความว่านายด่านชานชลธี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ค่ำฝูงวิหคเข้า <bot>:คืนรัง นิทรร่วมภิรมย์หวัง วาสขู้ เรียมบำราศนุชยัง นานกลับ คืนแม่ ฤๅห่อนจักได้รู้ ร่วมน้องวันไหน | นิราศวัดรวก | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันบทเบื้องเรื่องนี้ขอยกไว้ <bot>:จะกล่าวไปถึงพระยาปตาหวี อยู่ด้วยนางดวงประไพได้กว่าปี มิได้มีความทุกข์สนุกใจ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้กุมารกรานก้มประนมหัตถ์ <bot>:จอมกษัตริย์บิตุลาโดยประสงค์ เสวยเสร็จเสด็จตามกันสามองค์ มาเฝ้าองค์ชนนีต่างปรีดิ์เปรม ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สว่างช่วงร่วงรุ้งพุ่งออกจาก <bot>:เชิงชะวากยอดลำเนาภูเขาเขิน ดูรูปการคล้ายกับหุ่นรุ่นจำเริญ ลอยมาเดินอยู่ที่เสาบนเพลาใบ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี้พวกเองอ่อนน้อมมายอมเลี้ยง <bot>:ไม่ทุ่มเถียงรบสู้เป็นคู่ขัน จงเซ่นกูอยู่อีกสักสามวัน จะให้ปันของวิเศษทั้งเวทมนตร์ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใครมาอยู่ดูตัวจึงแดงก่ำ <bot>:แต่ถูกน้ำตายกระจุยเป็นผุยผง แรกเรามาแทบชีวีจะปลดปลง รอดด้วยองค์นางพระยาเจ้าธานี | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นสำเร็จเสร็จสมอารมณ์พี่ <bot>:น้องไม่มีที่สนิทพิสมัย จะหาผู้สู่ขอคิดต่อไป นี่จนใจจำลาสุดาจร ฯ | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางศรีฟ้าว่าพ่อเขาก็โกรธ <bot>:จะขอโทษโทษกรณ์ช่วยผ่อนผัน แล้วทาไพลให้ที่แก้มแต้มน้ำมัน สั่งสาวสรรค์เสร็จสรรพแล้วกลับไป | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางออกจากสิงขรชะง่อนเขา <bot>:เทพเจ้าซึ่งอยู่ในภูผา สำแดงกายจากชะง่อนก้อนศิลา ถือคทาธรแก้วแสงแวววาว | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พรุ่งนี้เช้าเราจะใช้นายทหาร <bot>:ไปสืบการข้างในค่ายได้ไต่ถาม ถ้าข้าศึกอาจองมาสงคราม จึ่งยกตามตีประชิดติดเข้าไป | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นแล้วเสร็จพาเข้าไปข้างในม่าน <bot>:ฝ่ายเยาวมาลย์แต่งองค์ทรงภูษา นุ่งผ้ายกหกศอกเดินออกมา พระมารดาจูงมือให้ถือพาน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปลอมไปด้วยฉวยฉุกมีทุกข์ร้อน <bot>:เอาอักษรดูแลคิดแก้ไข ทหารดีที่สำหรับกำกับไป นางสอนให้รู้ทั่วทุกตัวคน | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแบ่งปันถิ่นประเทศเขตอาวาส <bot>:มีสังฆราชเป็นที่ครูผู้สั่งสอน สืบกันมาแต่ครั้งตั้งนคร ก็ถาวรทั่วจังหวัดปัถพี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระจอมธิบดินทร์สินสมุทร <bot>:ทั้งพระสุดสาครนึกอ่อนหู จึ่งตรัสเรียกโหราบรรดาครู ให้มาดูทำนายร้ายแลดี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นเกาะขวางกลางมหาชลาสินธุ์ <bot>:เป็นแถวถิ่นพวกปีศาจมันมาดหมาย พอแลเห็นเรือเคียงแล่นเรียงราย ทั้งพวกพรายภูตผีมันดีใจ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรียกคนใช้ไปให้พระฝรั่ง <bot>:เล่าให้ฟังเรื่องประมูลทูลฉลอง แล้วส่งหนังสือให้เหมือนใจปอง ตามทำนองเสร็จสรรพแล้วกลับมา ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเล่าความตามสุดสาครเล่า <bot>:จะขอเฝ้าประณตบทศรี เดี๋ยวนี้ยังตั้งทัพรับไพรี อยู่ข้างที่ท้องทุ่งนอกกรุงไกร ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างร้องด่าว่าอ้ายน้ำใจพาล <bot>:มาล้อมท่านเจ้าสุธาไว้ว่าไร แล้วรบรุกบุกบั่นเข้าฟันฟาด โจรวินาศหนีกระจายทั้งนายไพร่ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มิหมายใจหรือว่ากูรู้ไม่เท่า <bot>:หรือจะเอาเมียรักมาหักหาญ ให้กูเกรงบารมีมาชี้การ ได้ว่าขานตัวกูดูทำนอง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกต้นหนคนท้ายสบายจิต <bot>:สังเกตทิศทางสันทัดไปขัดขวาง ไม่เข้าแดนแล่นร่ำมาท่ามกลาง พบขุนนางพวกตามสามพารา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อกราบลาคลาเคลื่อนออกเลื่อนล่อง <bot>:เห็นหน้าน้องนามหุ่นนั่งชุนถุง ทั้งผัดหน้าทาขมิ้นส่งกลิ่นฟุ้ง บำรุบำรุงรูปงามอร่ามเรือง | นิราศเจ้าฟ้า | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้โฉมยงทรงสัตย์สันทัดเที่ยง <bot>:ถึงพลาดเพลี่ยงพลั้งแพ้จะแก้ไข ด้วยรบพุ่งกรุงผลึกเป็นศึกใน เห็นการใหญ่หลวงล้นพ้นกำลัง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสด็จยังข้างหน้าเสนาพร้อม <bot>:ประณตน้อมหมอบเรียงเคียงไสว ฝ่ายอาชาม้าที่นั่งเพราะตั้งใจ ตรงเข้าไปถึงที่เฝ้าเจ้าบุรินทร์ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ล้วนเรี่ยวแรงแทงฟันพระขรรค์ฟาด <bot>:เผ่นพิฆาตฆ่ายักษ์ไล่หักหาญ ทั้งไพร่นายตายล้มลงซมซาน เลือดดังธารท่วมนองท้องสุธา | สิงหไกรภพ | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้เจ็ดคาบปราบม้าสวาหะ <bot>:แล้วเป่าลงตรงศีรษะสิ้นหกหน อาชาชื่นฟื้นกายไม่วายชนม์ ให้รักคนที่ขึ้นขี่ดังชีวา | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:นิบาทธิเบศแก้ว <bot>:กัลยา ก็ยา ปลงป่าวชุมวะนิดา แห่ห้อม ศรีสรรพอำรุงพา รารุ่ง งามเอย สนมนาฏเลื่อนเลื่อนล้อม เนตรหน้าเต็มพลาน | โคลงนิราศหริภุญชัย | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าประคองร้องหวีดเสียงกรีดกราด <bot>:ใจจะขาดซบเสือกลงเกลือกกลิ้ง ทุกข์ระทมลมปะทะศีรษะวิง สลบนิ่งอยู่กับที่ทั้งสี่นาง ฯ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเรือรบเรียงกันอยู่ชั้นนอก <bot>:ครั้นจะบอกออกไปเองก็เกรงขาม จำจะกราบทูลแถลงให้แจ้งความ แล้วพาเข้าเฝ้าตามจะโปรดปราน ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนเสนีรับโองการคลานจากเฝ้า <bot>:มาสั่งเหล่าพลไพร่ดั่งใจหวัง ให้ขนของลงเภตราดาประดัง รีบไปยังจังหวัดรัตนา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสุวรรณมาลีไม่มีชื่น <bot>:ซบสะอื้นอ่อนแรงกันแสงหา มองเขม้นเห็นสินสมุทรมา กับอังกุหร่าแขกสลัดอัศตัน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกญาติวงศ์ปลงใจยกให้น้อง <bot>:เขาปรองดองพร้อมกันต่างหรรษา ควรจะให้ไปครองสวรรยา จึ่งพากันมากราบก้มบังคมทูล ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าให้ตามแต่เราจะเอาโทษ <bot>:อ้ายคนโฉดเฉโกพวกโมหันธ์ จะฆ่าเสียหรือจะให้ไว้ชีวัน ตามแต่ท่านจะดำริคิดตริตรอง ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอพี่น้องสองฟื้นตื่นทะลึ่ง <bot>:เปรียบเหมือนหนึ่งนอนหลับแล้วกลับหาย เจ้ากวินถิ่นเถื่อนเห็นเพื่อนตาย กระหวัดสายกวินทรงเข้ายงยุทธ์ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นึกว่าผีตีฆ้องป่องป่องโห่ <bot>:มันผลุดโผล่พลุ่งโครมถีบโถมถอน เถาสาหร่ายควายกลุ้มตลุมบอน ว่าผีหลอนหลบพัลวันเวียน | นิราศเจ้าฟ้า | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่จะขับอภิวาท์สุรารักษ์ <bot>:ซึ่งสำนักเขาเขินเนินไศล ให้คุ้มครองป้องปัดขจัดภัย ตามวิสัยสัตยากฤดาการ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทรงมหามงกุฎบุษยรัตน์ <bot>:ดอกไม้ทัดจอนเกศฝังเพชรขาว พาหุรัดทับทิมแดงสุกแสงวาว นพเก้าธำมรงค์เครื่องลงยา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่มืดมนอนธการบันดาลหาย <bot>:สว่างฉายเห็นทั่วทุกทิศา แต่บรรดาคนเข้าไปในพารา ทั้งมังคลากับท่านครูรู้เหตุการณ์ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งปรึกษาฝรั่งสังฆราช <bot>:เหลือประหลาดหลากในน้ำใจฉัน จนแก่ออกนอกบาญชียังมีครรภ์ จะซุ่มซ่อนผ่อนผันประการใด | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางวัณฬาพาพระหน่อวรนาถ <bot>:ขึ้นนั่งอาสน์อดิเรกภิเษกศรี ให้วลายุดานั้นอัญชลี ขึ้นนั่งที่อุปราชอาสน์โอฬาร์ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างบอกเล่าป่าวร้องกันเซ็งแซ่ <bot>:มายืนแลตามตลิ่งวิ่งไสว ไม่ถึงครู่รู้กระทั่งถึงวังใน บ้างวิ่งไปทูลสารพระมารดร ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงบิตุรงค์เธอก็คงจะไปด้วย <bot>:จะได้ช่วยดูแลคิดแก้ไข พระมารดาปรานีนางดีใจ บังคงไหว้ทูลลาทั้งสามี | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโอบอุ้มจุมพิตสนิทสนอม <bot>:นางยินยอมยิ้มแย้มยื่นแก้มถวาย ด้วยพาซื่อถือว่ารักไม่ยักอาย พระอุ้มว่ายวารีด้วยปรีดา | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝรั่งว่ามาทางต่างประเทศ <bot>:จะเข้าเขตราชวังยังไม่ได้ จะบอกกล่าวท้าวนางทูลข้างใน ต่อโปรดให้เข้าเฝ้าจึงเข้ามา | พระอภัยมณี | 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะมอบตราราหูคู่กษัตริย์ <bot>:แสนสมบัติในพระคลังทั้งสิบสอง เป็นปิ่นเกล้าชาวเมืองให้เรืองรอง ขอให้น้องพึ่งบุญได้อุ่นใจ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนคราวครั้งเมื่อจะมาแกด่าแช่ง <bot>:ว่าเราแกล้งปิดโกงทำโฉงเฉง ตั้งกองด่าอยู่จนดึกออกครึกเครง เพราะเราเกรงบาปกรรมต้องตามใจ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นเวทมนตร์ทนตีหรือมีแรง <bot>:หรือฟันแทงไม่เข้าจงเล่าความ นางฟังคำทำหัวเราะเยาะอำมาตย์ ว่าท่านทาสปัญญาอย่ามาถาม | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระพุธถึงจันทราว่าจะได้ <bot>:อรไทองค์เอกอภิเษกศรี จะสมบูรณ์พูนพิพัฒน์สวัสดี คงเป็นศรีนคราสถาพร | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเงือกน้ำกำลังก็สิ้นสุด <bot>:ครั้นจะหยุดยักษ์ไล่ใกล้นักหนา เรียกลูกสาวคราวนี้พ่อจะมรณา เจ้าช่วยพาภูวไนยไปให้พ้น | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอฝากองค์ทรงฤทธิ์บิตุเรศ <bot>:พระทรงเดชผิดพลั้งช่วยสั่งสอน นางสรวลสันต์กลั้นน้ำตายิ่งอาวรณ์ ปลอบให้นอนนั่งเฝ้าประเล้าประโลม | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบอกว่าถ้าเหมือนเจ้าบอกเล่าไว้ <bot>:จะทำให้เข็ดหลาบที่หยาบหยาม ยิ่งคิดแคลงแกล้งงดอดเนื้อความ รีบเดินตามมรรคาพนาลัย | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะแค้นนักหักโหมเข้าโรมรุก <bot>:ยิ่งกว่าทุกครั้งคราโกลาหล จำจะลวงหน่วงทัพให้กลับพล ด้วยเล่ห์กลกันสมุทรยุทธนา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อเกณฑ์มาผ้าเสื้อใช่เหลือล้น <bot>:จะได้ขนเผาไฟให้ไหม้หมอน แม้นมิถึงลังกาเหมือนอาวรณ์ จะมินอนหนาวตายในทะเล | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายในเมืองเห็นกองทัพ <bot>:มาคั่งคับแน่นหนาเหลือฝ่าฝืน ตั้งตีเกราะเคาะไม้ในกลางคืน แสงไฟฟืนกองรอบขอบกำแพง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นเสร็จสรรพกลับเข้าไปในนิเวศน์ <bot>:คอยทรงเดชพร้อมกันต่างหรรษา พอพระจอมรมจักรนัครา เสร็จออกมาแท่นที่มณีพราย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายไทท้าวเจ้าพาราปตาหวี <bot>:ไม่ยินดีเสียใจหลายสถาน พามาได้ยากแค้นแสนกันดาร เพราะอาจารย์เสียทีทั้งรี้พล | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสุกเสร็จกินพลางนั่งหัวร่อ <bot>:พูดกันจ้อผมสยายคล้ายกับผี ถือว่าบวชได้บุญเหมือนมุนี นอนอยู่ที่เพิงผาคูหาบรรพ์ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเสนาข้าเฝ้าเศร้าสลด <bot>:ทุกตำบลชนบทบุรีศรี แถวถนนหนทางกลางบุรี มิได้มีผู้ใดเดินไปมา ฯ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไมรู้สิ้นรู้สุดมนุษย์เอ๋ย <bot>:รบกันเลยร่ำไปเพราะใจหวัง จนพวกพลล้มตายวางชีวัง ก็หลายครั้งหลายหนแต่ต้นมา | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีอาจารย์การวิชาสารพัด <bot>:รอบจังหวัดอยู่ตึกดูฮึกเหิม ประโรหิตโหรามากกว่าเดิม ต่างฮึกเหิมทั่วอาณาประชาชี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:สินใดบ่ชอบได้ <bot>:มาเรือน อยู่แค่เจ็ดเดือนเตือน ค่ำเช้า ครั้นนานย่อมเลือนเปือน ปนอยู่ มักชักของเก่าเหย้า มอดม้วยหมดโครง ฯ | โคลงโลกนิติ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราจะไปให้ถึงจึงจะชอบ <bot>:เหมือนรักตอบตามสุภาพไม่หยาบหยาม จะหยุดยั้งฟังงานการสงคราม อีกสักสามสี่เวลาจึงคลาไคล ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็สูญเปล่าเราท่านอย่าพันผูก <bot>:อันเมียลูกชื่นชมเหมือนลมหวน ไม่ยังยืนอยู่แท้ย่อมแปรปรวน มักทบทวนต่างต่างทั้งร่างกาย | พระอภัยมณี | 63 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.