text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าแผ่นดินสิ้นทุกข์สิ้นยุคเข็ญ <bot>:บ้านเมืองเป็นผาสุกสนุกสนาน ได้ไปลาตาที่เกาะพิสดาร กระหม่อมฉานจึงจะสึกเหมือนตรึกตรอง ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นมิฟังหนังสือไม่ถือญาติ <bot>:จะหมายมาดรบพุ่งเอากรุงศรี ขอเชิญพระอนุชาเข้าราวี ผู้ใดดีก็จะได้ดังใจจง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางพระยาหน้านิ่วกริ้วลูกสาว <bot>:ไม่ว่ากล่าวเตือนกันให้ผันผาย หม่อมฉันหึงถึงจะหนักก็หักคลาย ไม่มากมายเหมือนหลานสาวของท้าวไท | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สหัสนัยน์เธอให้กลายจากเพศสัตว์ <bot>:ต้องพิกัดบทเบื้องเรื่องสิกขา อยู่ไม่ได้ในจังหวัดเขตวัดวา การนินทาคนสงสัยดูไม่ดี ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วันนี้กลับอับแสงไม่แจ้งแจ่ม <bot>:นิราแรมรสลับนางอัปสร เหมือนโศกรักหนักยิ่งยุคันธร ด้วยอาวรณ์หวังสวาทมาคลาดคลา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วชวนพระอนุชาพาโอรส <bot>:มาพร้อมหมดทั้งธิดามารศรี นาลาลีดีใจเห็นได้ที เรียกเสนีฝรั่งมาสั่งการ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นข้าศึกใดมาจากท่าน้ำ <bot>:ให้ประจำชายตลิ่งริมสิงขร สั่งให้คอยป้องกันหน้าสันดอน จะคอยต้อนรบรับกองทัพไทย | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลืมคุณผัวมัวเมาเคล้าลูกเลี้ยง <bot>:ยังขึ้นเสียงเถียงทะเลาะชะเหมาะเหมง ได้ผัวหนุ่มคลุมโปงนมโตงเตง อีนักเลงลูกเลี้ยงแลกเวียงชัย | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจบธรรมคำสอนพระนักพรต <bot>:สิกขาบทจึ่งค่อยแจ้งแถลงไข เจ็ดพระองค์ทรงฟังตั้งพระทัย แต่ยังไม่อยากบวชสวดสุบิน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโยคีมีญาณว่าหลานรัก <bot>:อย่าช้านักรีบไปไวไวหวา กูมาอยู่แว่นแคว้นแดนลังกา สองทิวาร้อนใจไม่สบาย ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประชวรนั้นฉันใดมิได้เห็น <bot>:เสียแรงเป็นหน่อเนื้อในเชื้อสาย มาถึงวังยังมิได้เข้าใกล้กราย พลางฟูมฟายชลนาโศกาลัย ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณดูนางไม่วางเนตร <bot>:ช่างวิเศษเพราพริ้งยิ่งนักหนา แล้วนางปีศาจบอกชาติยา เอาธาราหวานแก้ที่แปรปรวน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายยันตังอังกฤษไม่คิดยาก <bot>:รีบบั่นบากมาตะบึงถึงเข้าหา เอาหัวครูชูถวายนางวัณฬา เล่ากิจจาทูลแถลงให้แจ้งการ ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เตรียมรถรัตน์หัตถีม้าที่นั่ง <bot>:กระบวนตั้งตามตำหรับฉบับหงส์ ฝ่ายท่านครูผู้ชำนาญการณรงค์ มงคลคงแจกเสร็จสำเร็จการ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้นหนรับจับคนขึ้นบนเสา <bot>:ให้ชักเพลาติดรอกออกไสว กะลาสีคลี่สายระบายใบ จวนอุทัยส่องฟ้านภาภางค์ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายผู้ร้ายนายกองรองสุหรั่ง <bot>:เป็นชาติอังกุหร่าปัญญาขยัน สารภาพกราบก้มบังคมคัล ขอชีวันไว้เป็นข้าฝ่าธุลี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าไม่รู้หรือขาปริศนาพราหมณ์ <bot>:เขาบอกความโศกสลักว่ารักพี่ นางหยิบแหวนมาดูรู้ว่าดี น้ำมณีใสสุดบุษรา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเดือนคล้อยสร้อยสุดานิทราหลับ <bot>:อัจกลับส่องแสงแจ้งกระจ่าง นกแก้วตื่นยืนยิ้มอยู่ริมคาง ค่อยเชยปรางหอมหวนรัญจวนใจ | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กูก็ไปดับเข็ญให้เป็นสุข <bot>:มันเกิดยุคยุ่งยิ่งในสิงหล หรือยังตั้งรบรุกทุกตำบล พวกไพร่พลในนครร้อนหรือเย็น ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สไบทองรองนอนขอนเขนย <bot>:ถนอมเชยชื่นชิดสนิทสนม นางนบนอบหมอบเมียงเคียงบรรทม ระรื่นร่มเรื่อยหลับระงับไป ฯ | สิงหไกรภพ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มึงนิ่งให้อ้ายศัตรูมาดูถูก <bot>:พาหลานลูกกูไปไว้สิงหล ชอบส่งไปใส่คุกเสียทุกคน นางนั่งบ่นด่าว่าแล้วจาบัลย์ ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าข้าแต่ท่านผู้ปราชญ์ชาติฝรั่ง <bot>:เที่ยวสอนสั่งเป็นไฉนขอไต่ถาม จะประสงค์สิ่งไรในใจความ จึงเที่ยวข้ามเขตแดนแล่นเข้ามา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นกองทัพนับหมื่นดูดื่นดาษ <bot>:วรนาฏนางกษัตริย์ทรงรถา เห็นลูกน้อยสร้อยสุวรรณจันทร์สุดา พระชลนาแนวนองจะร้องทัก | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงแจ้งความตามรับสั่งให้ตั้งแต่ง <bot>:ตามตำแหน่งนางรำภาได้ว่าขาน ทั้งเครื่องยศกลดกระบี่ที่ประทาน นางก้มกรานกราบคำนับแล้วรับตรา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเจ้าสัวนายอากรทำเกาเหลา <bot>:จัดซื้อเหล้าหมูไก่ไข่อาหนี พวกฝรั่งต่างตั้งเตาอัคคี ทั้งปิ้งจี่เป็ดไก่วางในจาน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกผู้คุมรุมฉุดไม่หยุดยั้ง <bot>:ล้อมหน้าหลังลากจูงเข้ากรุงศรี พระกลืนกลํ้านํ้าตาไม่พาที จนถึงที่พระโรงรัตน์ชัชวาล ฯ | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านท้าวเทพาสูรคิดขุ่นข้อง <bot>:เขม้นมองร้องอุเหม่มเหสี หลงรำลึกนึกถึงว่ามึงดี กลับมามีผัวใหม่นอกใจกู | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ครั้งนี้ที่จะอดซึ่งรสรัก <bot>:สุกจะหักห้ามสวาทให้ขาดหาย เขาเป็นทั้งลังกาไม่น่าอาย อย่ากลับกลายแกล้งว่าทารกรรม | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หม่อมฉันธุระจะทูลลาช้าไม่ได้ <bot>:รับสั่งใช้ให้เขามาหาเมื่อกี้ มิใคร่คลาดราชการหม่อมฉานมี จะลุกหนีสินสมุทรก็ยุดไว้ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกขอเฝ้าเข้ายุดฉุดชะโลง <bot>:ปีศาจโหงฮึดฮาดประกาศร้อง ไม่รู้หรือคืออุศเรนราช พยาบาทอีผู้หญิงหยิ่งจองหอง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถือทวนแกว่งแทงทหารชาวด่านโดด <bot>:เลี่ยงหลีกโลดหลบผิดศิษย์ฤๅษี ยิ่งเดือดใจไล่รุกเข้าคลุกคลี นายด่านขี่อูฐขับเข้ารับรบ | พระอภัยมณี | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระคุณเห็นเป็นกระไรไฉนหนอ <bot>:จงแจ้งข้อความจริงทุกสิ่งสรรพ์ ขอทราบเรื่องเมืองนี้ที่สำคัญ จะผ่อนผันอยู่ได้หรือภัยมี ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลงไปนอนคุดคู้เหมือนหนูพุก <bot>:ไม่มีสุขอ่อนเปลี้ยทั้งเมียผัว สวดนโมตาแฉะที่แพะกลัว ทั้งเมียผัวบ่นภาวนาไป ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเดี๋ยวนี้มาอยู่ในโรมพัฒน์ <bot>:ไม่ข้องขัดสมประโยชน์ใช่โหดหืน แต่ไม่สุขในใจเหมือนไฟฟืน ทุกวันคืนรุ่มร้อนไม่หย่อนคลาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ราหูผู้เป็นนายฝ่ายทหาร <bot>:จับชาวด่านแดนมหาชลาไหล ที่นับถือฤๅษีมีเท่าไร ฆ่าเสียให้สิ้นเสร็จสำเร็จการ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอฝากองค์นงลักษณ์อัคเรศ <bot>:ทั้งแก้วเกศกัลยารำภาสะหรี กับลูกเต้าเหล่าอาณาประชาชี พระภูมีโปรดว่าบัญชาการ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอนายหายฝ่ายไพร่ตกใจร้อง <bot>:ตลบล่องแล่นหาข้างหน้าหลัง ฝรั่งใหญ่ได้ทีตีประดัง เสียงตึงตังติดตามแล่นหลามมา ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะให้ท่านผ่านพารากาลวาศ <bot>:จงสามารถผันแปรช่วยแก้ไข พลทั้งพันนั้นให้รายตามนายไป พอพบปะจะได้แก้ไขกัน ฯ | สิงหไกรภพ | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวโกสัยได้ฟังพระสังฆราช <bot>:ผู้สิทธิ์ขาดเร่งรัดตัดวิถี รีบขึ้นบกวกมาไม่ช้าที ขึ้นพาชีรีบไปดั่งใจจง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝูงฉลามปากมันเป็นฟันเลื่อย <bot>:ดูยาวเฟื้อยฟาดฟันฝูงมัจฉา ตะเพียนทองท่องท้องชโลธา ฝูงเหราราหูดูพิกล | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเชิญครูอยู่ด้วยช่วยพระน้อง <bot>:จงปกป้องครองเมืองให้เรืองศรี เสร็จธุระจะมาถึงธานี ไม่ช้าทีหนีน้องอย่าหมองใจ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตั้งถลันฟันกระบี่ตีประทับ <bot>:เสียงเขวียวขวับพัลวันด้วยขันแข็ง กระชั้นชิดปิดปัดเพลี่ยงพลัดแพลง ต่างเลือดแดงทั้งสองข้างให้รางวัล ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางคำนับรับรสพจนารถ <bot>:ไม่ห่างบาททรงฤทธิ์สนิทสนอง จนเดือนเที่ยงเสียงโกกิลาคะนอง กระเรียนร้องที่บนเกาะเสนาะดัง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:เอาน้ำขู่จระเข้ <bot>:ขันเหลือ เอาป่าไปข่มเสือ ขู่คู้ เอาหมากแล่นลงเรือ ไปจ่าย สวนแฮ เอากาพย์โคลงกระทู้ เที่ยวอ้างอวดกระวี ฯ | โคลงโลกนิติ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายชาวที่ทอดยี่ภู่ปูบรรจถรณ์ <bot>:ให้พราหมณ์นอนผาสุกที่มุขขวาง สุจหนี่ยี่ภู่ปูสำอาง เอาฉากกางกั้นห้องตรงช่องแกล | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าคุณเฝ้าเย้ายั่วผัวที่ไหน <bot>:เอาอะไรมาว่าน่าบัดสี คิดขายหน้าลาพระจรลี กลับไปที่ราชฐานรำคาญครัน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ในเพลงปี่ว่าสามพี่พราหมณ์เอ๋ย <bot>:ยังไม่เคยชมชิดพิสมัย ถึงร้อยรสบุปผาสุมาลัย จะชื่นใจเหมือนสตรีไม่มีเลย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสมียนที่สำหรับเก็บทรัพย์สิน <bot>:เป็นเชื้อจีนพวกหมาเก๊าเข้าภาษา มาเข้ารีตแขกดำเรียนตำรา ดูฤกษ์พาดีร้ายบอกนายโจร | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุรงค์องค์อภัยมณีนาถ <bot>:โอรสราชรัตนามหาศวรรย์ เมื่อตัวข้ามากำเนิดเกิดในครรภ์ พระจากกันจากเกาะแก้วพิสดาร | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตั้งแต่วันสี่ค่ำเป็นกำหนด <bot>:พร้อมกันหมดทุกหมวดทั้งสวดฉัน พวกเสนากราบก้มบังคมคัล ก็พากันรีบรุดไปกุฎี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสามนางต่างว่าต่อหน้าพราหมณ์ <bot>:คงเกิดความแล้วนะแม่แน่หนักหนา นี่เนื้อเคราะห์เพราะหลงด้วยมาลา พระธิดารู้เรื่องจะเคืองครัน ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รู้ทำนองน้องแก้วเสียแล้วนะ <bot>:ที่จะละเชิงลาอย่าสงสัย พลางประโลมโฉมฉายสายสุดใจ ค่อยเคล้นไคล้เคล้าพุ่มปทุมมาลย์ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเครื่องแต่งแป้งน้ำมันมุ้งหมอนเสื่อ <bot>:ขนลงเรือเรียกข้าหน้าเป็นหลัง ลงลำทรงหงส์สุวรรณบัลลังก์ ลำที่นั่งสินสมุทรเรือครุฑบิน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งไก่ฟ้าพระยาลอขันจ้อเสียง <bot>:เค้าโมงเมียงมาจับสลับสลอน กระลุมพูคู่เคียงประเอียงอร ขมิ้นอ่อนป้อนลูกยอดมูกมัน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็อยู่เย็นเป็นสุขไม่ทุกข์ร้อน <bot>:ทั่วนครเกษมสันต์ต่างหรรษา บริบูรณ์พูนสวัสดิ์วัฒนา ชาวพารารื่นเริงบันเทิงใจ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวถึงทุกพาราครั้นมาพร้อม <bot>:จึงแล่นล้อมเกาะกลางหว่างไศล ถึงสิงหลลังกาให้ซาใบ ทอดอยู่ในวังวนชลธาร | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับท่านท้าวเจ้าพาราเสนาพร้อม <bot>:เรือแวดล้อมล้วนบรรดาชวาฉวี บาทหลวงเฒ่าเจ้าตำราหาฤกษ์ดี ไปนั่งที่ท้ายเภตราดูท่าทาง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระนุชบุตรีทั้งพี่น้อง <bot>:นั่งร้อยกรองตามประสาอัชฌาสัย อรุณร้อยสร้อยอ่อนซ้อนดอกไม้ ประทานให้โฉลมเฉลาเสาวคนธ์ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงนั่งเคียงข้างพลางพูดจ้อ <bot>:กูจะขออีผู้หญิงมิ่งสมร ให้มึงสมปรารถนาอย่าอาวรณ์ จะดับร้อนเรื่องวิตกในอกใจ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครหล่อนคงหากว่าจะปะ <bot>:หน่อยก็จะคืนเขตนิเวศน์สถาน พระน้องอย่าอาวรณ์ร้อนรำคาญ อยู่ชมบ้านเมืองพี่ให้ปรีดา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนาเหลือมาสักร้อยเศษ <bot>:ออกจากเขตเหมราค่อยฝ่าฝืน พาท้าวไทเดินทางมากลางคืน ไม่มีชื่นเศร้าใจมาในดง | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นร้อยคนปรนนิบัติอยู่เช้าค่ำ <bot>:บ้างต้มน้ำเก็บลูกไม้มาให้ฉัน เป็นเหล่าล้อมพร้อมหน้าเวลานั้น บ้างนวดฟั้นปรนนิบัตินั่งพัดวี | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งกันวันพรุ่งนี้จะกรีทัพ <bot>:ไปตั้งรับคอยระดมเมื่อลมหวน จะเป่ายาเข้าไปในกระบวน แล้วจึ่งสวนเข้าไปไล่ประจญ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอทัพหน้าถึงกันประจัญหน้า <bot>:ต่างชักม้าร้องถามตามนุสนธิ์ ว่าเกี่ยวข้องเป็นไฉนยกไพร่พล มาประจญกันกับเราเล่าเนื้อความ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำทำอายชม้ายชม้อย <bot>:ชำเลืองช้อยชายเนตรดูเชษฐา พอเนตรสบนบนอบยอบกายา ภาวนาอาคมเป่าลมปราณ ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูกำลังเขาก่อนคอยผ่อนผัน <bot>:เราตั้งมั่นกว่าจะสมอารมณ์ประสงค์ ค่อยพากเพียรเอาให้ได้ดั่งใจจง สมประสงค์ตีได้ด่านชานบุรินทร์ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกข้าเฝ้าท้าวพระยาสารภาพ <bot>:ต่างก้มกราบเกรงกลัวตัวเป็นหนู ซึ่งเสียวังจังหวัดแก่ศัตรู ไม่ทันรู้สู้รบคิดหลบกาย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางว่าเบื่อเชื่อตัวไม่กลัวบาป <bot>:นิยมหยาบหยอกเยียลูกเมียเขา พระปล้ำปลอบตอบคำว่าทำเนา แม้ตัวเจ้าปลงใจจะได้บุญ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเทพินนิลกัณฐีตรีพลำ <bot>:ต่างตอบคำทูลแจ้งแถลงไข แต่ก่อนกาลท่านบิดาบอกข้าไว้ ชื่อต้นไม้สัตบรรณบนบรรพต | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจะคิดติดตามทรามสวาท <bot>:พบหน่อนาถจะได้แจ้งแถลงไข ด้วยทำผิดคิดชอบประกอบไว้ จึงจะได้พึ่งพาบารมี ฯ | สิงหไกรภพ | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เคยรบเรือเชื่อถือฝีมือดี <bot>:พระเปรมปรีดิ์ปรึกษาเสนาใน ให้เตรียมรับทัพลังกาพวกข้าศึก ที่ตื้นลึกเล่าแจ้งแถลงไข | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างโศกีตีอกชกศีรษะ <bot>:สงสารพระธิดาน้ำตาไหล บ้างรีบไปทูลฉลองสองท้าวไท พระตกใจจับภูษาละล้าละลัง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโยคีมีจิตคิดสงสาร <bot>:จึงว่าท่านหนีตายหมายมาหา เราลงมาคอยช่วยด้วยเมตตา แต่กิจจาไม่กระจ่างยังคลางแคลง ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ไฉนไยองค์พระทรงยศ <bot>:ลืมโอรสลืมน้องทั้งสองศรี เฝ้าโลมลูบรูปนางอยู่อย่างนี้ มิรู้ที่คิดอ่านประการใด | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระบวนแห่แตรสังข์มาคั่งคับ <bot>:สำหรับรับยานมาศใส่ราชสาร แล้วเชิญให้ขุนอาลักษณ์พนักงาน เชิญเอาพานทองตั้งบัลลังก์ทอง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางครวญคร่ำร่ำไรไห้สะอื้น <bot>:จนดึกดื่นเดือนฉายเสียงไก่ขัน ทั้งสงสารหลานรักร่วมชีวัน อยู่ด้วยกันหลัดหลัดมาพลัดพราย | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยทรงครรภ์มันจะแค้นแสนพิโรธ <bot>:จะทำโทษทุกข์ตรอมจนผอมเหลือง คิดจะตามทรามวัยไปในเมือง ให้รู้เรื่องร้ายดีหนอพี่พราหมณ์ | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพวกทัพเจ็ดกษัตริย์ที่นัดหมาย <bot>:มาตั้งรายคั่งคับสลับสลอน เห็นชาวเมืองยกทหารมาราญรอน บ้างขับต้อนเสนาพลาพล | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายท่านท้าวเจ้าพาราจึ่งว่าขาน <bot>:พระอาจารย์แจ้งเหตุเทศนา แต่ยังไม่เห็นตระหนักประจักษ์ตา แม้นเหมือนว่าแล้วเจ้าคุณฉันอุ่นใจ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาให้มันดูแลอีแม่รัก <bot>:แล้วจะหักหาญไว้ให้ได้เสีย แม้ดึงดื้อถือตัวทั้งผัวเมีย จะฆ่าเสียให้มันตายวายชีวง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วิตกจิตคิดจะใคร่ให้พระน้อง <bot>:ไปเฝ้าสองกษัตริย์แทนก็แม้นเหมือน ถ้าน้องแหนงแคลงจิตว่าบิดเบือน เชิญมาเยือนเยี่ยมบ้างที่ข้างใน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเฒ่าเจ้าเล่ห์ออกชิงพูด <bot>:บิดตะกูดร่ำไรทั้งใส่สี อึงคนเดียวเคี่ยวขับทับทวี เที่ยวเดินชี้นิ้วอวดตรวจขุนนาง ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สงสารโอ้โนรีอยู่ที่คอน <bot>:เคยชูช้อนชื่นอารมณ์ได้ชมเชย เคยชมสวนล้วนแต่สรรทุกพรรณไม้ มาชมไพรพฤกษานิจจาเอ๋ย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแลรอบขอบเขตประเทศสถาน <bot>:ปิศาจมารรีบมาแต่ฟ้าขาว ถึงนิเวศน์เขตแคว้นในแดนดาว อันเรื่องราวแจ้งใจเหมือนได้ยิน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างกัดกินลิ้นอูฐแล้วพูดพร่ำ <bot>:ยังซดซ้ำเหล้าเข้มอีกเต็มโถ ที่หยาบคายร้ายกาจชาติเฉโก ก็พูดโอ้อวดตัวไม่กลัวเกรง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงประทับยับยั้งกำปั่นใหญ่ <bot>:เสนาในขึ้นบังคมประนมถวาย เชิญเสด็จทรงธรรม์แล้วบรรยาย พระอนุชากราบถวายบังคมมา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระจอมวังฟังเล่าว่าข้าวมาก <bot>:ความยินลากขากดีจะมีไหน น้อมเคารพนบนอบว่าขอบใจ ข้าขอไปเป็นเสบียงพอเลี้ยงพล | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าผิดพลั้งครั้งไรจงได้โปรด <bot>:ประทานโทษกรุณังช่วยสั่งสอน เชิญพระองค์ทรงยั้งยังนคร เหมือนแต่ก่อนเก่ามาในธานี | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเอนองค์ลงเอกเขนกเขนย <bot>:พระลูกเกยอยู่กับตักแล้วซักถาม พูดถึงแก้วแววตาพะงางาม สักสามยามเดือนลับจึงหลับไป ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าในห้องร้องเตือนนางห้ามว่า <bot>:ภาวนานะชาววังอย่านั่งเฉย สาวสนมกรมในล้วนไม่เคย แม่เจ้าเอ๋ยลูกไม่รอดลงทอดตัว | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทศวงศ์ทรงราชยานรัตน์ <bot>:จอมกษัตริย์ตามเสด็จจากเขตขัณฑ์ พระมาตุรงค์ทรงวอจรจรัล ตามเขยขวัญเสด็จไปในกระบวน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับรูปนางช่างเขียนไม่เพี้ยนผิด <bot>:ตามจริตเมืองทมิฬสิ้นทั้งหลาย สารสำหรับกับรูปของเจ้านาย ไปฝากฝ่ายเมืองมีไมตรีกัน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กองตระเวนพูดจาถ้าเช่นนั้น <bot>:จะผ่อนผันตามติดไม่คิดหนี แต่อาวุธสิ่งไรยังไม่มี สลัดตีเก็บหมดลงอดโซ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ไม่ขัดขืนคำน้องอย่าหมองศรี มิคิดแล้วแก้วตาของสามี อยู่ต่อตีลองฤทธิ์กับบิดา | สิงหไกรภพ | 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้มาอยู่พึ่งพักท่านรักใคร่ <bot>:แต่หนักใจโตยิ่งกว่าสิงขร ต้องจำเป็นจำไปไกลนคร จะขอพรให้ท่านช่วยอำนวยชัย ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิดาพาพระแม่ไปไว้ไหน <bot>:จริงหรือไม่โปรดเกล้าเล่าแถลง พระทำว่าข้าก็ยืนอยู่กลางแปลง ไม่รู้แจ้งเจ้าอย่ามาเที่ยวพาโล ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยมุนีฤๅษีสิทธ์ <bot>:ดูจริตสองนางเห็นยังหลง ด้วยอาวรณ์ยังไม่ขาดในญาติวงศ์ พระจึงทรงเทศนาในบาลี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหลือจะดอดลอดเล็ดระเห็จเหิน <bot>:แตกตะเพิ่นโผนร่อนว่อนเวหา แล้วยักษีพี่น้องทั้งสองมา กราบบาทาทูลความพระรามวงศ์ ฯ | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันองค์พระมเหสีบุตรีผลึก <bot>:ต้องใส่ตึกกักขังอยู่ทั้งสาม ทหารล้อมพร้อมคุมทุกทุ่มยาม จงทราบความตามจะโปรดที่โทษทัณฑ์ ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระนักสิทธ์ลุกขึ้นพลันเดินงันงก <bot>:ค่อยย่างยกโดยจำนงปลงสังขาร อนิจจังร่างกายเกือบวายปราณ ไม่ช้านานยังอยู่หน่อยสักร้อยปี | พระอภัยมณี | 69 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.