text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ในหนังสือเสนาข้าพระบาท <bot>:ที่คอยลาดตระเวนแต่งไว้แข็งขัน มีเรือใบเรือรบสมทบกัน ล้วนกำปั่นมากมายหลายตำบล | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อัศจรรย์มันบ่อยไม่ถอยรส <bot>:ดั่งแป้งสดชื่นอารมณ์เพราะสมหมาย แต่คลึงเคล้าเช้าเย็นไม่เว้นวาย แสนสบายดั่งได้ผ่านวิมานพรหม | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังคำรํ่าแถลงแหนงจิตกริ่ง <bot>:เห็นผิดหญิงในมนุษย์พูดมุสา ชะรอยมีรางควาน[๓]ทำมารยา แกล้งแปลงมาเหมือนมนุษย์ทำยุดยื้อ | สิงหไกรภพ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะคอยฟังนางนาฏในราชฐาน <bot>:พระภูบาลตรึกตรองให้หมองหมาง เมื่อไรจะแจ้งแสงอุทัยในนภางค์ พอรุ่งรางเปรมปรีดิ์ดีพระทัย | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงซักถามตามแคลงใคร่แจ้งเรื่อง <bot>:หรือบ้านเมืองเคืองเข็ญเป็นไฉน มีธุระพะพานประการใด จงเล่าให้แจ้งจิตในกิจจา ฯ | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตั้งต้นหนคนการชำนาญยุทธ์ <bot>:เครื่องอาวุธแต่บรรดากะลาสี ลงประจำลำเภตราอย่าช้าที คอยภูมีนคเรศเพชรกำพล ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถวายองค์ทรงยศโอรสราช <bot>:หวังพระบาทสององค์เหมือนวงศา ทั้งหม่อมฉันพรั่นตัวกลัวอาญา หมายจะมาลุแก่โทษได้โปรดปราน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าเวียงวังเหมราขึ้นปราสาท <bot>:พระยุรยาตรนำไปศรรไลหงส์ พลางชวนเชิญพระพี่น้องทั้งสององค์ ขึ้นบรรยงก์รัตนาไม่อาวรณ์ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเดี๋ยวนี้พี่ได้พบประสบน้อง <bot>:อย่าขุ่นข้องขาดรักหักประหาร จงเคลื่อนคลายหายเหือดที่เดือดดาล เชิญแม่ผ่านพาราให้ถาวร | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แค้นแต่ปากอยากจะว่าให้สาหัส <bot>:เห็นจะขัดเคืองวิญญาณ์ที่ปราศรัย ปรึกษาพลางนางกระษัตริย์จัดสไบ ตามเข้าไปในที่ศรีไสยา | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกม้าใช้รีบไปถึงนิเวศน์ <bot>:แล้วแจ้งเหตุให้ฟังที่กังขา ขุนเสนีรับสารอ่านสารา แล้วจึ่งว่าคอยเราจะเข้าทูล ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะถอยถดหมดความรู้อยู่ไม่ได้ <bot>:ตำราไว้มิได้ผิดอย่าคิดหวัง แล้วจะเสื่อมเกียรติยศหมดกำลัง จะเซซังเหมือนหนึ่งว่าตำราทาย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเล่าเรื่องเมืองลังกาอาณาเขต <bot>:ให้ทราบเหตุเสียคนรจนาอ่อนหู แต่ยกไปกำจัดพวกศัตรู เสียคนผู้แตกทัพมายับเยิน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:อย่าเพ่อคิดหุนหวนนวลหง ว่าน้อยหรือสร้อยสุดาคิดว่าตรง ทำทะนงนํ้าใจดังไฟฮือ | สิงหไกรภพ | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ล้วนแกล้วกล้าสามารถชาติกำแหง <bot>:ใส่เสื้อแดงถือสาตราโกลาหล กองเสือป่าแมวเซาจัดเอาคน อ้ายพวกปล้นย่องเบาฆ่าชาวเรือ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่เป็นอันหลับนอนอาวรณ์หวัง <bot>:ให้แค้นคั่งมังคลาประดาเสีย คงจะคิดโลมเล้าเอาอีเมีย ไปให้เสียกับอ้ายแขกแหกเอาเมือง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศุภสารสุมาลีประดิพัทธ์ <bot>:เจริญสวัสดิ์นางวัณฬามารศรี เราพี่น้องครองสัตย์สวัสดี ไม่ราคีเคืองขัดอัธยา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างฝ่ายน้องครองกรุงบำรุงรักษ์ <bot>:ได้สืบศักดิ์สุริยวงศ์พร้อมพงศา เสวยรมย์สมบัติวัฒนา ชาวพาราเริงรื่นทุกคืนวัน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านผู้เดียวเที่ยวมามีอาวุธ <bot>:ยักษ์มนุษย์นาคหรือเป็นฤๅษี แม้นทรงศีลจินดาจงปรานี ช่วยให้พี่พราหมณ์ฟื้นจะชื่นชม | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยกให้ท้าวเจ้าพาราปตาหวี <bot>:ไม่คิดที่ก่อนมาอัชฌาสัย จะยากแค้นแสนเข็ญเป็นอย่างไร ได้เจ็บใจแล้วไม่กลัวถึงตัวตาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระปิ่นปักนัคราการะเวก <bot>:คิดถึงเอกโอรสหมดทั้งสาม วางพระทัยให้ข้าพยายาม เที่ยวติดตามกว่าจะปะกับพระองค์ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงพบปะอสุรีฝูงวิหค <bot>:คิดว่านกแดนดงไม่สงสัย พอมืดคํ่าคลํ้าฟ้านภาลัย เห็นยักษ์ไล่ติดพันกระชั้นมา | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตำหนักจันทร์นั้นก็มีทั้งสี่หลัง <bot>:ไปนอนนั่งเล่นเถิดคะค่อยกว้างขวาง อีกสักวันฉันจะเชิญเสด็จนาง มาเล่นกลางสวนสอยสุมามาลย์ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์หัสไชยนั้นได้สิงห์ <bot>:ร้องเรียกวิ่งตามได้ดังใจหมาย ต่างโปรดปรานพานทองรองปลาตาย ให้กินหลายเวลาประสาใจ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เองแปลงกายให้เหมือนคนกำพลเพชร <bot>:คิดลอดเล็ดดูให้ชัดที่ขัดขวาง ไปคอยตัดเสบียงมันที่ย่านกลาง ยกไปทางหลังด่านชานบุรินทร์ ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระปลอบนางพลางแอบแนบถนอม <bot>:ค่อยโอบอ้อมอุ้มนางขึ้นวางตัก ประคองกอดสอดสนิทจุมพิตพักตร์ นางกระดักกระดิกกระเดียมอายเหนียมชาย | พระอภัยมณี | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุลาลีมีฝีปากพูดถากถาง <bot>:มาขัดขวางทางบุญพ่อคุณเอ๋ย แต่ก่อนนั้นได้มาอยู่เป็นคู่เชย แล้วปล่อยปละละเลยเฉยเมยไป | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบุตรีนิมิตผิดประหลาด <bot>:ที่เราคาดนั้นก็งามกับความฝัน แสนสงสารเจ้าพราหมณ์ก็ครามครัน จะโศกศัลย์อยู่ในสวนรัญจวนใจ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เกี่ยวกระหวัดรัดรอบอุราน้อง <bot>:ฉันร่ำร้องอยู่บนเตียงจนเสียงหลง ให้ร้อนรุ่มกลุ้มจิตพิษภุชงค์ หมายว่าปลงชีวานิคาลัย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบุตรีฟังประเทียบเปรียบถวาย <bot>:นางโฉมฉายตรัสว่านิจจาเอ๋ย อย่าเสียดสีคมคายภิปรายเปรย แม้นมิเอยต้องค้างอยู่กลางคัน | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรวิ่งมาหาแม่เลี้ยง <bot>:เข้านั่งเคียงข้างกายสายสมร แล้วเล่าความตามคิดกับบิดร จะรีบจรไปรักษาพาราไว้ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอยามเย็นเห็นทหารยักษ์มารกลุ้ม <bot>:เหาะเป็นกลุ่มกลาดกลางที่กลางหน จะหลบลี้หนีไปเห็นไม่พ้น เป็นจวนจนจับพระขรรค์ประจัญบาน | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอทั้งสามพราหมณ์แลประสบพักตร์ <bot>:ชิงกันทักเยาวมาลย์ประสานเสียง เชิญมานี่หน่อยเถิดคะพระพี่เลี้ยง ร่มพุมเรียงราบเลี่ยนเตียนสบาย ฯ | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกทัพไทยคอยบังเอาหนังปิด <bot>:ตรงเข้าชิดไล่วกระหกระเหิน บันไดพาดดาษดาหน้าเชิงเทิน เอาพะเนินตีฝรั่งพังเสมา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระจากไปใจน้องจะต้องขาด <bot>:ไปตามบาทบทเรศพระเชษฐา แต่ศพของน้องนี้สิ้นชีวา จะคอยท่าฝ่ายุคลอยู่ต้นไทร | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางอิงแอบแนบน้องประคองเคล้า <bot>:ค่อยต้องเต้าเต่งอุรามารศรี พระเชยปรางทางฉะอ้อนอ่อนอินทรีย์ ร่วมฤดีเดือนหงายสบายใจ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บริกรรมสำเหนียกร้องเรียกม้า <bot>:ด้วยมนตราดลจิตนักสิทธ์สอน จึงดลใจให้พระยาม้ามังกร ทุรนร้อนรีบมาหากุมาร | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอแปดทุ่มลมอับพยับฝน <bot>:แกเรียกคนพลรบจุดคบถือ พวกจุดโคมพร้อมพรั่งนั่งกระพือ พอพร้อมมือปล่อยขึ้นโพยมมาน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยเคยคู่สู่สร้างแต่ปางก่อน <bot>:สายสมรจึ่งไม่อางขนางหนี เผอิญให้ประดิพัทธ์สวัสดี ทั้งเปรมปรีดิ์ในทำนองทั้งสองรา ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าเพ่อนึกฮึกฮักเชื่อจักษุ <bot>:จะโปร่งปรุแตกกระเด็นไม่เห็นหาย พระหน่อนามรามวงศ์องค์นารายณ์ เสด็จวายยุกูลมาปราบธานี | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีน้ำขาวราวกับน้ำตาลโตนด <bot>:ออกจากโอษฐ์นางมารเหมือนธารไหล พระดูนางพลางถามพวกพลไกร เหตุไฉนศพนางเป็นอย่างนี้ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วขึ้นนั่งหลังมังกรรีบถอนโถม <bot>:โจนกระโจมลงมหาชลาไหล ออกน้ำลึกครึกครื้นตามคลื่นไป กำหนดในทิศทางข้างอุดร ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันพ่อเจ้าเขาไม่แก่ไม่หนุ่มนัก <bot>:อายุสักยี่สิบเก้าเข้าสามสิบ พระบอกพลางทางประทานไม้เท้าทิพย์ ไปทางนี้ผีดิบมันดุดัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไว้จังหวะประปรายชม้ายชม้อย <bot>:ดูอ่อนช้อยชดหัตถ์ฉวัดเฉวียน ระทวยระทดบทแบบล้วนแนบเนียน ต่างผลัดเปลี่ยนซ้ายขวาหลายท่าทาง | สิงหไกรภพ | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หอมศรีนวลหวนให้จิตใจวาบ <bot>:เหมือนกุหลาบดวงเนตรให้เชษฐา จำปีสดรสสุคนธ์สุมณฑา มาโรยราเริศร้างเหินห่างกัน | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างปราศรัยไต่ถามกันเสร็จสรรพ <bot>:ท้าวกำชับสั่งเหล่านางสาวสรรค์ พวกที่เคยฝึกสอนแต่ก่อนนั้น เร่งจัดกันปรนนิบัติกษัตรา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรียกสุรางค์นางน้อยน้อยมาคอยท่า <bot>:ตามสุลาลีวันจะผันผาย เชิญเครื่องยศกลดกั้นพรรณราย อย่าให้อายจะออกหน้าเวลานี้ ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าสิ้นชาติอาตมาขอลาแล้ว <bot>:จงผ่องแผ้วพ้นทุกข์เป็นสุขี รูปจะไปให้ชนกชนนี ทั้งอัยกีภิญโญโมทนา | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ผู้ดำรงรมจักร <bot>:เห็นหลานรักมาประณตบทศรี กับลูกยามาภิวันท์อัญชุลี พระเปรมปรีดิ์ปราศรัยในพระวงศ์ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนงเยาว์เสาวคนธ์วิมลสมร <bot>:คิดจะจรจากนิเวศน์หนีเชษฐา คืนวันนั้นครั้นสามยามเวลา เคลิ้มนิทราม่อยลงทรงสุบิน | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ทรงฌานยิ่งอยู่เวิ้งเชิงสิงขร สำเร็จกิจวิทยาใช้วานร เที่ยวซอกซอนเสาะเสือกหาเผือกมัน | สิงหไกรภพ | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถูกที่อกยักษ์ตกลงในน้ำ <bot>:พระตีซ้ำแทบชีวังจะสังขาร์ ยักษ์เจ็บปวดยวดยิ่งทิ้งกายา อสุราจมไปในนที ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พ่อให้เจ้ากฤษณายกมาก่อน <bot>:เข้าราญรอนชิงชัยดั่งใจถวิล ถูกไฟกรดกายดำดั่งน้ำนิล ปอกไปสิ้นย่อยยับอัปรา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าแม้นเขาเข้ารบจึงรบมั่ง <bot>:ดูกำลังรบพุ่งชาวกรุงศรี ถ้าเพลี่ยงพล้ำซ้ำเติมให้เต็มที ชิงบุรีครอบครองเป็นของเรา ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงคูหาชื่อชาลวันถ้ำ <bot>:วิไลยล้ำไปทุกเหลี่ยมภูเขาหลวง ศิลาแลแวววาวดังดาวดวง เปนเมฆม่วงมรกฎทับทิมแดง | นิราศพระบาท | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้ทราบว่าข้าศึกติดเหมราช <bot>:เสนามาตย์น้อยใหญ่ทูลไขขาน ได้ปรึกษากับท่านครูผู้อาจารย์ ต้องคิดการไปช่วยปราบให้ราบเตียน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งสังฆราชพระบาทหลวง <bot>:เขาล่อลวงหลงเฟือนไม่เหมือนหมาย สำคัญว่าฆ่าพระอภัยตาย ยังลูกชายกับน้องแต่สองคน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยเดชะพระมุนีแกวิเศษ <bot>:เรื่องพระเวทด้วยมนต์ดลคาถา แล้วเรียกศิษย์เอาสิวะประสีกา แกภาวนาช่วยชีวิตจิตอาวรณ์ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:โศกกำสรดเศร้าหมองไม่ผ่องใส ต้องจองจำตรำตรากลำบากใจ อยู่บนไม้ขาหย่าง[๔]ทนร่างกาย | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ทรงโลกเฉลิมภพ <bot>:ให้ปรารภในพระทัยหลายสถาน จวนจะรุ่งรังสีรวีวาร พระตรองการถึงพงศ์วงศ์ตระกูล | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสือโฮกปีบถีบไปจิตใจหาย <bot>:ลงนอนหงายแน่นิ่งไม่วิ่งหนี ฝรั่งกลุ้มรุมรุกไล่คลุกคลี แต่ถ้อยทีแทงฟันไม่บรรลัย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแต่งสารการศพสวรรคต <bot>:ตามกำหนดจดวันชันษา ให้เสนีที่ชำนาญการพูดจา ไปลังกาทูลสนองทั้งสององค์ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ควรเทพแปดทิศซ้อง <bot>:สรรเสริญ พระนา อวยสวัสดิยศเพลิน เพลิดลํ้า ข้อยขอสิริเจริญ จิรสุข เกษมแฮ บำราศอริอย่ากลํ้า เกลือกใกล้เกลื่อนเข็ญ | นิราศวัดรวก | 85 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอพี่น้องสองฟื้นตื่นทะลึ่ง <bot>:เปรียบเหมือนหนึ่งนอนหลับแล้วกลับหาย เจ้ากวินถิ่นเถื่อนเห็นเพื่อนตาย กระหวัดสายกวินทรงเข้ายงยุทธ์ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำรำพันกลั้นพระสรวล <bot>:ทำเบือนบ้วนโอษฐ์เลยเสวยพระศรี จะแนะให้ไม่ถนัดเป็นสตรี แกล้งพาทีชักทำเนียบมาเปรียบปราย | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอประสิทธิ์ฤทธิไกรชัยชนะ <bot>:ด้วยเดชะสุจริตเป็นศิษย์หา ขอพระองค์ทรงสวัสดิ์วัฒนา อยู่ตราบสิ้นดินฟ้าทั้งสากล | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูแน่งน้อยรูปร่างเหมือนอย่างหุ่น <bot>:พึ่งแรกรุ่นน่ารักเป็นนักหนา อร่ามเรืองเครื่องประดับระยับตา ก็รู้ว่ากษัตริย์ขัตติย์วงศ์ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางคำนับรับแหวนแสนสุภาพ <bot>:ทำเกรงกราบกิริยาอัชฌาสัย ซึ่งออกโอษฐ์โปรดปรานประการใด จะรับใส่เศียรสิ้นด้วยยินดี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่ได้ห้าปีครึ่งถึงเดือนหก <bot>:พากันยกพวกพหลพลขันธ์ เกณฑ์ทหารชาญณรงค์คงกระพัน ลงกำปั่นพากันหายไปหลายปี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเล่าความตามรบสลบหลับ <bot>:พลางกำชับลูกรักนั้นหนักหนา ชาติฝรั่งอังกฤษเป็นอิสรา มีศัสตราสำหรับตัวทั่วทุกคน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ต้องคิดยักย่ายให้หลายอย่าง <bot>:ในท่าทางที่จะให้ได้ผู้หญิง อย่าคิดอ่านถ่ายเทประเวประวิง เอาความจริงกล่าวไปคงได้การ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นรุ่งเช้าจึงท่านท้าวกัมพลรัตน์ <bot>:กับหน่อกษัตริย์ครูวิเศษรู้เหตุผล ก็พากันเข้าไปในไพชยนต์ แจ้งยุบลแก่ท่านเฒ่าเฝ้าทวาร | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ด้วยจำจากจำไกลจิตใจหาย เคลิ้มอารมณ์ลมจับแล้วกลับกลาย สู้ทรงกายกัลยาด้วยอาวรณ์ | สิงหไกรภพ | 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุมารหมอบนอบนบอภิวาท <bot>:แทบพระบาทบัวทองสองกษัตริย์ ลูกโฉดเขลาเบาจิตเป็นศิษย์วัด ไม่สันทัดท่วงทีกิริยา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ในราชสารสุมาลีศรีสวัสดิ์ <bot>:เชิญกษัตริย์ทรงยศโอรสา ให้รีบตามข้ามฝั่งไปลังกา ช่วยบิดาเหมือนได้แก้มาแต่เดิม | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวจะส่งองค์นางเหมือนอย่างว่า <bot>:จะอาสาสู้ศึกไม่นึกหนี ถวายตัวเป็นทหารออกต้านตี ให้โยธีทัพแขกแตกกระจาย | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งองค์พระอัยกียินดีนัก <bot>:พาวงศ์ยักษ์หญิงชายทั้งซ้ายขวา ไปเยี่ยมถามความเมืองเรื่องนัดดา พระวันทาทูลแถลงให้แจ้งความ | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเสียเมียเสียบุตรสุดสลด <bot>:แสนกำสรดทรวงจะแยกแตกสลาย สะอื้นอ้อนอ่อนองค์ไม่ทรงกาย พระโฉมฉายซวนซบสลบลง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รักมิรักหักทำให้หนำจิต <bot>:เป็นสุดคิดแล้วที่แม่จะแก้ไข อนึ่งเล่าชาวลังกาที่ล่าไป จะรบพุ่งกรุงไกรด้วยโกรธา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมเด็จท้าวเจ้าบุรินทร์บดินทร์สูร <bot>:ได้ฟังทูลถูกระบอบตอบสนอง ซึ่งปรึกษาเหมือนเรานึกที่ตรึกตรอง จะให้ครองจันตประเทศเป็นเขตคัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะจับอ้ายไกรภพรบมนุษย์ <bot>:ฆ่าให้สุดสิ้นวงศ์เผ่าพงศา ทั้งบุตรีอีถ่อยสร้อยสุดา ก็จะฆ่าเสียด้วยกันแลท่านยาย | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันสุขทุกข์เวทนาสีกาเอ๋ย <bot>:การชมเชยมันไม่แน่ย่อมแปรผัน เป็นอนิจจังทั้งปวงอย่าหวงกัน เหมือนหนึ่งขันธ์ทั้งห้าย่อมสาธารณ์ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกลับกล่าวเก้าองค์พงศ์กษัตริย์ <bot>:ให้พราหมณ์จัดพลรบสมทบทหาร คอยรับรองป้องกันประจัญบาน พอแจ้งการกองนอกมาบอกความ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกจากปรางค์ย่างเยื้องชำเลืองเหลียว <bot>:ให้เสียวเสียวปะสุรางค์นางสนม แล้วร่ายเวทวิทยาทั้งอาคม ให้เป็นลมบังตาพวกนารี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปรารถนาสิ่งใดจงไขขาน <bot>:ให้ลูกหลานรู้บางอย่างกระแส หรือต้องการเล่นชู้มาดูแล ท่ากอแกให้ขุ่นวุ่นทั้งเมือง | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโยธีศรีสุวรรณกับสินสมุทร <bot>:ได้ฟางชุดเชื้อฟืนทั้งปืนผา ครั้นไพรีหนีกลับอัปรา ต่างตรวจตราพวกพลสกลไกร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเวียงวังลังกาเชิญดาบส <bot>:ทั้งห้าองค์ลงจากรถเดินจดจ้อง ขึ้นอยู่บนมนเทียรที่เขียนทอง เหล่าพวกพ้องพงศ์พันธุ์มาวันทา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ยามนี้พี่เห็นแต่ภักตร์เพื่อน <bot>:ไม่ชื่นเหมือนสุดสวาดิที่มาดหมาย กลั้นน้ำตามาจนสุดที่หาดทราย เห็นเรือรายโรงเรียงเคียงเคียงกัน | นิราศเมืองแกลง | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:รักษาชาติตามเวทข้างเพศไสย มิควรรักศักดิ์ตํ่าแต่นํ้าใจ จะใคร่ได้พระธิดาเจ้าธานี | สิงหไกรภพ | 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทูลท้าวทศวงศ์ผู้ทรงยศ <bot>:มันสะกดกองทัพให้หลับใหล แล้วมิหนำซ้ำย่องเข้าห้องใน เอาดาบไว้ริมอาสน์พาดอุรา | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ พระนักสิทธ์พิศดูก็รู้สิ้น <bot>:ว่าองค์อินทร์มั่นคงไม่สงสัย ถวายพระพรขุกขักกระอักกระไอ ขอบพระทัยบพิตรอิศรา | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกกองทัพหลับใหลตกใจตื่น <bot>:เสียงครึกครื้นเรียกกันสนั่นไหว พอรู้ว่าพระองค์ผู้ทรงชัย เธอก็ได้สติกลับเข้าพลับพลา ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นกตะขาบคาบได้ลูกไทรขยอก <bot>:ฝูงกระรอกไล่กระแตแลสลอน พฤกษาดอกออกช่ออรชร หอมขจรจอมผาทั้งตาปี | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระแย้มยิ้มพริ้มพักตร์พจนารถ <bot>:แสนฉลาดแหลมเหลือแม่เนื้อหอม ไม่ปลงจิตคิดอ่านทั้งหว่านล้อม ให้อดออมเอากระนี้แล้วดีจริง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้พึ่งพาบารมีเป็นที่ยิ่ง <bot>:ไปพักพิงพระช่วยชุบอุปถัมภ์ ได้พ้นทุกข์พ้นยากที่ตรากตรำ พระคุณล้ำเลิศลบภพไกร | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยใจพรั่นหวั่นหวิวหวิว <bot>:ทำนับนิ้วพลางว่ากับมารศรี พี่พลัดพรากจากน้องมาสองปี บัดเดี๋ยวนี้ได้คิดที่ผิดพลั้ง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าบาทหลวงคิดอุบายใช้ทหาร <bot>:ไปรอนราญตัดทางหว่างไศล ตีเสบียงฆ่าคนสกลไกร จนท้าวไทจับส่งใส่กรงพลัน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วพระแกล้งแต่งองค์ทรงประดับ <bot>:เครื่องสำหรับรณรงค์ทรงวันเสาร์ ทั้งเครื่องนางอย่างทรงของนงเยาว์ ส่งให้เจ้าพนักงานใส่พานทอง | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมเด็จท้าวทศวงศ์ดำรงราชย์ <bot>:อยู่ปราสาทพรั่งพร้อมพระวงศา ฟังสำเนียงเสียงโห่เป็นโกลา ก็รู้ว่าคลี่คลายขยายทัพ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนาการะเวกเอกอำมาตย์ <bot>:ทั้งมหาดเล็กตามหลามสลอน พวกขุนนางแลสล้างกลางนคร พลนิกรตรงมาหน้าพระลาน | พระอภัยมณี | 61 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.