text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มเหสีฟังสารโองการตรัส <bot>:นางกษัตริย์ยินดีจะมีไหน อภิวาทบาทมูลแล้วทูลไป พระตรึกไตรตรองความนี้งามนัก | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกหน้าที่ตีรันแทงพันฟาด <bot>:ตายดื่นดาดกลับมาอีกไม่หลีกหลบ ทั้งสามนางต่างไล่ไพร่สมทบ พวกหอรบป้อมปืนยิงครื้นครึก | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงทูลความตามองค์พระทรงศักดิ์ <bot>:ประชวรหนักลืมองค์ให้หลงใหล ทั้งห้ามแหนแสนสนมกรมใน นั่งร้องไห้ไม่วายฟายน้ำตา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วอ่าองค์ทรงเครื่องเรืองจำรัส <bot>:เพชรรัตน์กูก่องส่องพระฉาย จับพระแสงเนาวรัตน์จำรัสพราย เสร็จผันผายออกนั่งยังพระโรง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งเสร็จแล้วเสด็จขึ้นทรงรถ <bot>:ไปประณตอภิวันท์ท่านฤๅษี ที่เขาใหญ่ชายป่าพนาลี ให้มุนีขบฉันพรรณผลา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นชีวิตยังอยู่เหมือนงูพิษ <bot>:คงจะคิดผันแปรคิดแก้ไข กลับมาตั้งต่อตีให้มีชัย เราก็ใช่ชาติผู้หญิงจริงหนาเกลอ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเขียนคำกำหนดทศพิธ <bot>:ใส่กล่องแก้วแล้วปิดผนิดฝา ให้ม้าใช้ได้รับสั่งขึ้นหลังม้า ออกจากวังลังกาเข้าป่าไป ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงเสียงเครงครื้น <bot>:ค่อยพลิกฟื้นคืนดำรงเห็นวงศา สะอื้นร่ำรำพันจำนรรจา น้องเกิดมาอาภัพอัประมาณ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วานซืนนี้พี่ผัวพบตัวแล้ว <bot>:หรือน้องแก้วติดใจยังไม่กลับ พระธิดาการะเวกภิเษกลับ จะรบรับเรานั้นไม่พรั่นใจ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กษัตราอ่าองค์สรงสุหร่าย <bot>:สกนธ์กายเปล่งฉวีดังสีบุหลัน แล้วปรายประพระสุคนธ์ปนอำพัน ทรงสุคันธรสรื่นชื่นชูใจ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะให้พวกชาวละหม่านทหารเสือ <bot>:ลอบเผาเรือขึ้นที่ท่าชลาไหล ให้พวกพ้องกองทัพลงดับไฟ เราล้อมไล่ให้มันลงข้างคงคา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นิจจาเอ๋ยแม่ก็เคยเป็นคู่ชื่น <bot>:สำราญรื่นชวนชิดพิสมัย จนมีลูกปลูกฝังไม่หวังใจ หรือจะไม่ปรองดองจึ่งหมองมัว ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฉัตรกุดั่นกัลเม็ดซ้อนเจ็ดชั้น <bot>:ปักกางกั้นอภิรุมแลชุมสาย ระย้าห้อยพรอยแพรวพวงแก้วราย ฉากพระฉายรายรอบริมขอบคัน | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลุกจากห้องร้องว่าภาษาแขก <bot>:กูนึกแหลกประหลาดจิตคิดสงสัย ของเช่นนี้แต่ก่อนร่อนชะไร ก็ยังไม่เคยเห็นเหมือนเช่นนี้ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระนั่งแนบแอบวันชายาน้อง <bot>:ค่อยประคองโฉมฉายสายสมร นางอิงแอบแนบเคล้าเฝ้าวิงวอน บนบรรจถรณ์ท้ายบาหลีพระปรีดิ์เปรม | พระอภัยมณี | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีหนังลือชื่อนางนามพระบาท <bot>:ด้ายดิบคาดรัดดังตราสังผี พระฟังคำจำได้สไบนี้ เห็นอยู่ที่อีเทพกินรา | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางประคองสองแขนขึ้นแท่นรัตน์ <bot>:นางไม่ขัดสามีตามวิสัย ครั้นเคล้าคลึงถึงประคองทำนองใน นางพลิกไพล่ทูลห้ามอย่าลามลวน | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้คำมั่นสัญญามาเมื่อกี้ <bot>:ว่าจะตีจานทองของถวาย พรุ่งนี้นัดให้ฉันพามาหานาย พอคุณยายใช้ให้เขาไปเอาตัว ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเฒ่าเสาวนาท้าวปราศรัย <bot>:แกอิ่มใจอิ่มอารมณ์สมถวิล จำจะให้ไทท้าวเจ้าแผ่นดิน นิยมยินรักใคร่ที่ในกู | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เกิดขึ้นในคูหาจินดารัตน์ <bot>:แจ่มจำรัสไพบูลย์จำรูญแสง เหมือนกับดวงพระอาทิตย์ฤทธิแรง พอรุ่งแจ้งก็พอฟื้นตื่นขึ้นพลัน ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตั้งแต่ต้นจนจบมาพบปะ <bot>:อุตสาหะตามเสด็จไม่เข็ดขาม หน่อกระษัตริย์ตรัสเล่าว่าเจ้าพราหมณ์ แต่จากคามประเทศถึงเขตมาร | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระกอดรัดขัดใจอุ้มใส่ตัก <bot>:นางเฉยพักตร์หลับเนตรแกล้งเชษฐา พระแนบเน้นเคล้นพุ่มปทุมา แล้วจูบซ้ายย้ายขวาให้สาใจ | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าปะว่าแม่พ่อใจคอร้าย <bot>:กลับซื้อขายคิดเอากับเจ้าผัว แม้นชายจนคนขัดพลัดเข้าตัว เราทำชั่วก็ต้องขายกายเราเอง | สุภาษิตสอนหญิง | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งธงทองรองเรืองเครื่องประดับ <bot>:เชือกสำหรับรอกใบของใช้สอย มาทอดท่าหน้าวังถ้วนทั้งร้อย ต่างเตรียมคอยพระโอรสยศไกร ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขนงเนตรเกศแก้มเมื่อแย้มยิ้ม <bot>:ราวกับพิมพ์ทองเจือเนื้อไม่ขวาง จะพิศไหนก็วิไลวิลาสนาง สวนสำอางดังยุพินกินรี | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงเกรงบาทหลวง <bot>:ครั้นดึกดวงเดือนสว่างกลางเวหา จึงตรัสถามความคิดของธิดา ไยสัญญาอย่างนั้นกับท่านครู ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นคราวเคราะห์เพราะพระน้องเข้าข้องขัด <bot>:ว่าให้ตัดญาติกาให้อาสัญ บอกว่าหยอกดอกก็เขาว่าเข้ากัน จึงหุนหันหักด่านดงตาลมา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวข้างสังฆราชพระบาทหลวง <bot>:อาทิตย์ล่วงลับฟ้าเวหาหน ให้ยกพวกเสนีทั้งรี้พล จะเข้าปล้นเมืองให้ได้ดั่งใจตรอง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยังอิ่มเอมเปรมปราเป็นผาสุก <bot>:หรือมีทุกข์เป็นไฉนอย่างไรหนา ทั้งศึกเสือเหนือใต้เมืองใดมา บอกให้ป้าลุงแจ้งแสดงความ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนราหูผู้ชำนาญในการรบ <bot>:แต่งตัวครบเครื่องยุทธ์อาวุธแฝง ถือโลหะจรีเหมือนตรีแทง คันทองแดงสี่ศอกเม็ดดอกบัว | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอฤกษ์ดีคลี่ใบขึ้นใส่รอก <bot>:ให้แล่นออกชักใบไปข้างเหนือ ทหารยิงปืนประจำทุกลำเรือ คัดหางเสือตามกันข้ามสันดอน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาว่าเจ้าคุณอย่าวุ่นนัก <bot>:จะดูยักษ์มันจะมาข้างท่าไหน แกจึ่งว่าเร่งมาให้เร็วไว จึ่งจะได้ลงถังระวังตัว ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลากราบก้มประนมบาท <bot>:ว่านุชนาฏนี้เป็นบุตรท้าวโกสัย ชื่อบุษบงกัลยาสุมาลัย จงทราบใต้บาทาฝ่าธุลี ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำลังโกรธรีบรุดไม่หยุดยั้ง <bot>:ตรงมายังข้าศึกด้วยฮึกหาญ ฝ่ายฝรั่งพรั่งพร้อมล้อมปราการ เปิดทวารไว้ท่าว่าม้าใช้ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางพูดพลอดกอดเกยชมเชยชิด <bot>:ร่วมภิรมย์สมสนิทพิสมัย เสมอสมรอ่อนอุ่นละมุนละไม เหมือนมาลัยแมลงภู่คู่เคล้าคลึง | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่ออยู่วังพรั่งพร้อมพงศ์กษัตริย์ <bot>:ปรนนิบัติพระสิทธาเวลาฉัน ต่างนบนอบหมอบเมียงเลี้ยงนักธรรม์ ศรีสุวรรณเอ็นดูสามกุมาร | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงว่าถ้านายถวายชีวิต <bot>:จะรับคิดเข่นฆ่าโยธาหาญ จะไปด้วยช่วยกันประจัญบาน เอาเพลิงผลาญเสียให้ยับทั้งทัพชัย ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญใต้เท้าไปพาราปตาหวี <bot>:ให้เปรมปรีดิ์ภิญโญสโมสร บาทหลวงว่ารับแก่เขาเจ้านคร ต้องอยู่สอนวิทยาแลอาคม | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุรงค์โองการกับลูกรัก <bot>:พญายักษ์หยาบช้าก็อาสัญ อันรากโษสโกฏิแสนแน่นอนันต์ จะผ่อนผันคิดอ่านประการใด ฯ | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอนุชาว่าเห็นจะเป็นแน่ <bot>:จำจะแก้การก่อนคิดผ่อนผัน เรายกไปไล่รุกรบบุกบัน จับพงศ์พันธุ์พวกพ้องสองพารา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเกณฑ์ไพร่ไปลำเนาเขาสิงคุตร์ <bot>:ที่สูงสุดกว้างใหญ่ไพรพฤกษา มีโตรกตรวยห้วยละหานธารธารา เงื้อมศิลาเลื่อมลายพรอยพรายแพรว | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่งหนังสือชื่อหน่อวรนาถ <bot>:ใส่กระดาษเสร็จสมอารมณ์หมาย ให้เรือใช้ใหญ่น้อยไปลอยราย คอยถวายจะได้เห็นเป็นสำคัญ ฯ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาย่อมว่าพูดดีเป็นศรีศักดิ์ <bot>:คงได้ภักษ์ได้ผลมาล้นไหล เหมือนน้ำขึ้นเรือพายสบายใจ เข้าที่ไหนได้ที่นั่นดั่งพรรณนา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนสุวรรณมาลีศรีสวัสดิ์ <bot>:เห็นหน่อกษัตริย์สินสมุทรสุดโศกศัลย์ ต่อจะไม่ได้เขาเปล่าทั้งนั้น มาด้วยกันทีเดียวกรรมทำอย่างไร | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวเรื่องเมืองผลึกเมื่อศึกหยุด <bot>:สินสมุทรครองวังรั้งรักษา ถึงเดือนยี่ปีขาลพระมารดา องค์มณฑาเสด็จสวรรคครรไล | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลโล่โตมรศรกำซาบ <bot>:ทั้งดั้งดาบตั้งรายอยู่ชายสวน จวนจะรุ่งสุริย์ฉายรายกระบวน ทั้งธงทวนฉัตรชั้นกรรภิรมย์ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพ่อเจ้าเขาบำรุงกรุงผลึก <bot>:จะทำศึกกันไปอีกจงหลีกหนี ช่วยแม่พ่อต่อไปจะได้ดี อย่าถือที่ทรยศไม่งดงาม ฯ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่กำปั่นคั่งคับมานับร้อย <bot>:คนใช้สอยบรรดากะลาสี ก็นับหมื่นปืนฝรั่งแต่อย่างดี มาทอดที่ปากน้ำเหลือกำลัง ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อำมาตย์ลามาสั่งชาวคลังหลวง <bot>:ตามกระทรวงสารพัดเร่งจัดสรร พร้อมสำเร็จเสร็จสรรพกำกับกัน ใส่เรือบัลลังก์ทองล่องลงมา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราตัวนายหมายมั่นจิตพันผูก <bot>:จึ่งจะถูกตามนัยเราไขขาน เราทั้งสองทำให้ต้องบุราณกาล ให้ทหารดูเล่นเหมือนเจรจา ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะต้องให้ไปชลาแล้วมามั่ง <bot>:ขอโปรดสั่งเสียให้แจ้งทุกแห่งหน ใครเข้าจับขับขี่ซุกซี้ซุกซน จะกินคนเคยตัวไม่กลัวใคร ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงแก้ไขไม่ถนัดมันขัดข้อง <bot>:พระคุณสองโปรดประสาทนุญาตหลาน จะลาไปเกาะแก้วพิสดาร นิมนต์ท่านโยคีซึ่งมีพรต | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกพูดจากล้าแข็งมีแรงเรี่ยว <bot>:พลางเข่นเขี้ยวหวังจะได้ไอศวรรย์ ขึ้นเสียงเอะอะอุทั้งดุดัน ไม่เป็นอันกินอยู่ดูแต่ทาง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางทูลตอบหมอบก้มว่าลมปะทะ <bot>:ปวดศีรษะริ้วริ้วร้อนผิวหนัง พิมเสนฝนปนยาทาประทัง แต่หิวโหยโรยกำลังยังไม่มี | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทศวงศ์ทรงฟังว่ายังนี้ <bot>:ไม่สู้ดีเดือดร้อนได้ผ่อนผัน เป็นบุรุษเกิดมาในสามัญ ต้องพัวพันเครื่องหวานสมานคอ ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทูลกระหม่อมจอมโลกของลูกแก้ว <bot>:จำคลาดแคล้วมูลิกาเหมือนอาสัญ เคยขึ้นเฝ้าเช้าเย็นไม่เว้นวัน พลางทรงกันแสงไห้อาลัยลาญ | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอถึงทางกลางย่านให้หยุดพัก <bot>:เอาธงปักเรียงรายทั้งซ้ายขวา บาทหลวงเห็นทัพไทยในลังกา ยกออกมาหลายหมื่นพื้นฉกรรจ์ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าตัวนายหายไปข้างไหนเสีย <bot>:หรือกอดเมียคลอแคลแม่อีหนู ไม่สู้รบหลบมุดนอนคุดคู้ ออกมาสู้ดูฝีมือให้ลือชา ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จับได้คนที่แปลงตัวเป็นกษัตริย์ <bot>:เอาเชือกมัดจูงมาที่หน้าฉาน พระสั่งให้เลิกพหลพลมินาน กลับสถานกรุงไกรในกลางคืน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหัสไชยทูลลาบรรดาญาติ <bot>:อภิวาทสองกษัตริย์ไม่ขัดขวาง พ่อจะไปในเขตประเทศทาง อย่าขัดขวางจงเป็นสุขทุกทิวา ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปอ่อนคอรอเรียงเคียงหม่อมผัว <bot>:ชะไว้ตัวร้อยอย่างเจียวนางหงส์ สิบ้ากามปัวเปียจนเสียวงศ์ จะต้องลงชื่อไว้ในแผ่นดิน ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้สระสรงทรงเครื่องเรืองจำรัส <bot>:เนาวรัตน์พลอยพรายทั้งซ้ายขวา พระเหน็บกริชฤทธิรงค์ทรงมาลา เสร็จออกมาจากปราสาทแล้วนาดกราย | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนเจ็ดนางต่างองค์ประจงจีบ <bot>:ชฎากลีบเสริมเกล้าทั้งเศร้าหมอง สไบทองรองเรืองเป็นเครื่องทอง แล้วพี่น้องตั้งประณตบทมาลย์ | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอฤกษ์ดีตีกลองก้องสนั่น <bot>:บินพร้อมกันโกลาสุธาไหว กระบวนหน้ากระบวนหลังคับคั่งไป อยู่ที่ในอากาศดาษดา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่สีแดงราวกะแสงปากนกแก้ว <bot>:ดูพรายแพรวหลายหลากมากหนักหนา ที่สีเหลืองเล่ห์รงค์ประจงทา เหมือนน้ำยาเขียวลายอยู่พรายพรอย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่รุ่นราวสาวแส้พอแก้ได้ <bot>:ไม่มีใครช่วยรักษาจะอาสัญ พลางต้องดูรู้มีดวงชีวัน เฝ้าปลุกสั่นสักเท่าไรก็ไม่ฟื้น | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สำรวมจิตลงวางทางกสิณ <bot>:ดูฟ้าดินที่ในธรรมกรรมฐาน พิเคราะห์ในไตรลักษณ์มรรคญาณ ทุกถิ่นฐานแต่บรรดาในสามัญ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้สำเร็จเจ็ดค่ำเป็นกำหนด <bot>:ชนบทบอกทั่วทุกรั้วแขวง มีการเล่นเต้นรำนอกกำแพง ตามตำแหน่งน้อยใหญ่เร่งไคลคลา ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนวาโหมโสมนัสเดินดัดดั้น <bot>:จากด่านชั้นเชิงเทินเนินไศล พอพ้นดงตรงมาชลาลัย ถึงเมืองใหม่รู้ว่าไปป่าตาล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยกโยธาห้าร้อยเหาะลอยเลื่อน <bot>:ข้ามโขดเขื่อนเขาเคียงเรียงสลับ แสงเดือนหงายหมายจิตทิศพายัพ หวังจะจับพระกุมารผลาญชีวัน ฯ | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเฒ่าเจ้าเล่ห์ลงจากรถ <bot>:พร้อมกันหมดสมหวังดังถวิล แล้วชวนกันเข้าเฝ้าเจ้าบุรินทร์ ท้าวทมิฬปราศรัยเป็นใจความ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงฟันฝ่าข้าศึกสะอึกไล่ <bot>:เอาหัวไอ้ชาวพลไปคนละหัว แทนธูปเทียนดอกไม้ถวายตัว ให้เห็นทั่วจะได้ลือฝีมือเรา ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่เสียทีมีศักดาอานุภาพ <bot>:ไปช่วยปราบลังกาให้ปรากฏ สุดสาครร้อนฤทัยให้รันทด โศกกำสรดโศกาวันทาทูล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ในเรื่องราวขอประนมบังคมบาท <bot>:ภูวนาถทรงเดชพระเชษฐา เมื่อก่อนได้ผิดพลั้งแต่หลังมา ให้เคืองฝ่าบาทบงสุ์พระทรงธรรม์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะมาตีลังกาอาณาเขต <bot>:หรือมีเหตุสิ่งไรในไอศวรรย์ ข้าพเจ้าขอถามเนื้อความพลัน เราเป็นพรรค์ลูกค้าเที่ยวหากิน ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่บรรดานายรองทั้งสองร้อย <bot>:มานั่งคอยทั้งพหลพลขันธ์ ใครเป็นนายก็จะยอมลงพร้อมกัน ไม่เดียดฉันท์จะได้ไปในคงคา ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำอำมาตย์ฉลาดคิด <bot>:ค่อยเปลื้องปลิดขุ่นข้องที่หมองศรี ตรัสสรรเสริญเสนาปัญญาดี อย่าช้าที่รีบรัดไปจัดการ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มิใช่ใครไม่เคยเป็นบุรุษ <bot>:มันจะยุดใครอยู่กับผู้หญิง แต่เกาะติดชิดปากเหมือนทากปลิง ยังปลิดทิ้งไปเสียได้กระไรเลย ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาม้าใช้ไปรับมาดับร้อน <bot>:ได้ผันผ่อนเสียเหมือนอย่างป่างประถม พวกม้าใช้ได้ฟังกราบบังคม ก็ควบกลมรีบมายังธานี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งออกโอษฐ์โปรดว่าให้มาเฝ้า <bot>:จนด้วยเกล้าเกศามาไม่ได้ แม้โปรดใช้ให้ออกมาเวลาไร ก็จะได้กลับมาทูลอาการ ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แขกฝรั่งพรั่งพร้อมน้อมคำนับ <bot>:ขอไปกับพระอภัยเหมือนใจหมาย ถึงยากเย็นเป็นข้ากว่าจะตาย ถ้าเจ้านายไปไหนไปด้วยกัน | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมความคิดข้าพเจ้าเช่นเขาว่า <bot>:แต่ใต้หล้าชั้นมนุษย์จะอุดหนุน เว้นแต่ของเบื้องบนจนแล้วคุณ ไม่มีบุญเหลือจะไปในนภดล | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำทำเป็นว่าถ้าเช่นนั้น <bot>:กระหม่อมฉันจะช่วยว่ารำภาสะหรี ไปชวนพระอนุชานั่งพาที อยู่แต่ที่ห้องกลางให้ห่างองค์ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอแสงแดดแผดต้องอ้ายย่องตอด <bot>:ลมตลอดดวงจิตเพราะฤทธิ์ผี โดดถลาถาโถมเข้าโจมตี ชาวบุรีแตกตื่นเสียงครื้นเครง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายตาเฒ่าสังฆราชพระบาทหลวง <bot>:แกอิ่มทรวงปรีดิ์เปรมเกษมศานต์ ตื่นจากที่ดีใจใครจะปาน รีบลนลานลงกำปั่นด้วยทันที | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกนายหมวดตรวจพหลพลรบ <bot>:ทัพสมทบครบเสร็จได้เจ็ดแสน ถือเครื่องรบครบทั้งโล่ดั้งแพน มีแผงแผ่นแตะตับสำหรับกัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้บิดรมารดาวงศาสิ้น <bot>:ได้รับศีลจินตนาเป็นอานิสงส์ ข้าจะได้ไปด้วยช่วยพระองค์ รณรงค์รบพุ่งไปกรุงไกร | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรหยุดอยู่ดูทัพหน้า <bot>:เห็นโยธาถอยกลับวิ่งสับสน ลงจากสิงห์วิ่งไล่พวกไพร่พล เข้ารุมปล้นป้อมค่ายขึ้นป่ายปีน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เธอจับได้ไม่สังหารผลาญชีวิต <bot>:จึงเห็นฤทธิ์ว่าฤๅษีดีใจหาย ใครรบสู้ผู้นั้นจะอันตราย คนทั้งหลายเลื่อมใสพร้อมใจกัน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าดูราข้าแต่อาจารย์เฒ่า <bot>:แถลงเล่าความจริงทุกสิ่งสรรพ์ มันเอาไฟกรดสาดฉกาจฉกรรจ์ เป็นน้ำมันไหม้กายเพียงวายปราณ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่มีใครที่จะรับดับไฟกรด <bot>:ให้ระทดพวกพหลพลขันธ์ ถึงใครมีมนต์เวทวิเศษครัน จะป้องกันดับไฟเห็นไม่มี | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดินบันไดในนั้นขึ้นชั้นสูง <bot>:แกล้งขับฝูงสาวใช้ลงไปหมด ถึงชั้นสุดหยุดยั้งนั่งประณต ให้ทรงยศเยื้องย่องเข้าห้องใน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระจอมจักรพงศ์องค์กษัตริย์ <bot>:จากแท่นรัตน์แต่งองค์ทรงภูษา แล้วสวมเครื่องพิชัยยุทธ์บุษรา ทรงมาลาสำหรับประดับนิล | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าเพ่อส่งนงลักษณ์ถึงหักหาญ <bot>:จะรอนราญรบพุ่งเหมือนมุ่งหมาย แล้วเล่าความตามที่ครูให้อุบาย จะทำลายล้างศัตรูให้อยู่เย็น ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตั้งแต่ที่พี่พบกับน้องนั้น <bot>:อีกเจ็ดวันหว่างศาลประมาณหมาย พี่ไปถึงจงระวังฟังระคาย ถึงยักษ์ร้ายเคืองขัดจะตัดรอน | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงปลุกไพร่ให้ตื่นขึ้นทั้งพวก <bot>:เหมือนหูหนวกเรียกใครก็ไม่ขาน ต้องทำใบ้ให้รู้ว่านางมาร ถึงแก่กาลมรณานิคาลัย | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้ารบรับทัพหลังชาวลังกา <bot>:แต่เวลายังดึกเสียงครึกครื้น ฝ่ายเสนาวาลีนารีห้าม ก็ติดตามฆ่าแขกวิ่งแตกตื่น | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อผันแปรแลพบก็หลบพักตร์ <bot>:จะเห็นรักหรือไม่เห็นเป็นไฉน บุราณว่ามิตรจิตก็มิตรใจ จะกระไรอยู่มั่งยังไม่เคย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซื้ออาหารเป็นเสบียงเลี้ยงลูกจ้าง <bot>:จะไปทางลำน้ำสำปันหนา นี่ท่านยกทัพใหญ่ไปไหนมา คุมเภตราจะไปตีบุรีใด ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำจะลวงหน่วงสินสมุทรไว้ <bot>:อย่าให้ไปไสยากับมารศรี พลางลูบหลังลูกยาแล้วพาที เออวันนี้พระเจ้าอาว่าให้ไป ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.