text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงว่าถ้าเขาได้เป่าปี่ <bot>:พวกโยธีกองทัพคงหลับใหล แต่พวกเราเอาปรอทหยอดหูไว้ ให้ถือไฟฟางหญ้าทาน้ำมัน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจบเรื่องพระยิ่งเคืองพระทัยแค้น <bot>:คงตอบแทนให้สมอารมณ์หวัง อย่าตอบโต้โมหันธ์ดันทุรัง อุตส่าห์ตั้งมั่นไว้หน่อยคอยพระอา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้หกร้อยย่อยยับเสียเกือบกึ่ง <bot>:ยิ่งโกรธขึ้งหมกมุ่นให้ขุ่นหมอง เรียกสุรามาเสวยสามขันทอง แล้วตรึกตรองเตรียมการจะราญรอน ฯ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นความจริงสิ่งสัตย์บรรทัดเที่ยง <bot>:ไม่หลีกเลี่ยงเลยพระองค์อย่างสงสัย แต่จะห้ามตามประสายังอาลัย จะชิงชัยสินสมุทรจงหยุดยั้ง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างร้องว่าข้าศึกสะอึกวิ่ง <bot>:หกล้มกลิ้งวิ่งปะทะอุตลุด พวกหน่อไทได้ทีตามตีรุด เอาเพลิงจุดเรือนโรงขึ้นโพลงควัน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อนุชาอย่าประมาทว่าคลาดการ <bot>:ไม่เนิ่นนานนักดอกบอกจริงจริง ฯ พระฟังพี่ศรีสุวรรณรำพันว่า นางวัณฬาข้านี้เบื่อเห็นเหลือหญิง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนยามสองฆ้องระฆังประดังเสียง <bot>:แซ่สำเนียงนายหมวดตรวจทหาร พวกฝรั่งนั่งล้อมป้อมปราการ ตีฆ้องขานยามเรียกกันเพรียกไป ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์อรุณรัศมี <bot>:คิดว่าพี่ตกน้ำร่ำร้องไห้ พระเจ้าป้ามาช่วยด้วยไวไว พระพี่ไม่ผุดรอดจะวอดวาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถนนขวางกลางสมุทรเสมอน้ำ <bot>:ไปยังค่ำก็ไม่สิ้นเนินหินหาย สำเภาเกยเลยค้างคนวางวาย คังคาวร้ายมันก็บินมากินคน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ช่างยุยงส่งเสริมให้เหิมฮึก <bot>:จนเกิดศึกรบพุ่งถึงกรุงศรี เพราะสั่งสอนบอนบอกนอกบาลี จนเกิดดีดีแตกแหลกระยำ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระสุดสาครบวรนาถ <bot>:อภิวาทเล่าแจ้งแห่งนุสนธิ์ ฉันมากับม้ามังกรด้วยร้อนรน พอได้ยลเยี่ยมคุณพระมุนี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระราเมศสุริย์วงศ์พงศ์กษัตริย์ <bot>:ไม่อาจขัดทูลแจ้งแถลงไข แม้นพระองค์โปรดปรานสถานใด ก็ต้องไปตามรับสั่งจึ่งบังควร | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:นัครารมเยศย้อม <bot>:สากล แฟงฟั่นฤษีตน แต่งตั้ง ลือเลิงทั่วทศมณ ฑลทวีป เรานี้ เมืองมิ่งพระเจ้าจั้ง เจี่ยมจ้อนจามเท | โคลงนิราศหริภุญชัย | 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองกษัตริย์ตรัสว่าอย่าปรารภ <bot>:ไม่หมายลบล้างลูกจะปลูกฝัง แล้วจะมอบขอบเขตนิเวศน์วัง ให้เหมือนดังดวงจิตของบิดร | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พรากอีเมียมังคลาเอามาให้ <bot>:จะได้ใช้ตีลังกาให้หน้าเขียว จะอุบายเอาด้วยลมให้กลมเกลียว คิดแก้เกี้ยวมังคลาให้ตาลอย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอิงแอบแนบเคล้าเยาวมิตร <bot>:นางยิ่งบิดพระยิ่งเบียดเข้าเสียดสี ต้องโอนอ่อนหย่อนตามประเพณี สุมาลีบานแบ่งรับแสงทอง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้องจะขอต่อยุทธ์จนสุดฤทธิ์ <bot>:เอาชีวิตแทนทดบทศรี ขอพระคุณบุญญาฝ่าธุลี ให้ไพรีย่อยยับอัปรา | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่แหละเรียกผ้าพยนต์ใช่คนผู้ <bot>:ใครรบสู้มันก็ฆ่าให้อาสัญ อันมนต์เวทวิทยาสารพัน มันผูกพันฟ่อนหญ้าด้วยอาคม ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกวาโหมเกณฑ์ไพร่ให้รายรอบ <bot>:ตามเขตขอบไฟสว่างกระจ่างแสง แล้วเกณฑ์พวกสารวัตรคอยจัดแจง ตามตำแหน่งนายหมวดให้ตรวจตรา ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นหนุ่มน้อยช้อยแช่มแฉล้มเหลือง <bot>:ประดับเครื่องพรตพราหมณ์ตามวิสัย ยิ่งแลเล็งเพ่งพิศยิ่งติดใจ เป็นชายได้ลักขณาสง่างาม | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าในห้องตรองตรึกฝึกไอ้ยักษ์ <bot>:มึงหาญหักลักให้ได้ดังใจหมาย ฝ่ายยักษ์ใหญ่ไปแอบดูแยบคาย พอเบี่ยงบ่ายฝ่ายพระมังคลา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:นายเรือนใหญ่อยู่เหย้า <bot>:เรือนตน นายช่างเป็นใหญ่คน ลูกบ้าน ท้าวพระยาใหญ่กว่าชน ในเขต แดนนา นักปราชญ์ใหญ่แปดด้าน ทั่วด้าวทิศา ฯ | โคลงโลกนิติ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าหยอกเล่นเช่นนั้นหม่อมฉันแค้น <bot>:ที่ข้างแท่นถมไปสิไม่เสวย มาลักโลมโจมจู่เหมือนชู้เชย ฉันไม่เคยคบชายให้อายใจ ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมนครานราราช <bot>:ตรัสประภาษชื่นชมสมประสงค์ มิเสียทีดีขยันทั้งมั่นคง เราก็คงเลี้ยงดูทุกผู้คน ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้องอยู่บนมนเทียรเปลี่ยนกันปลอบ <bot>:นางไม่ตอบแต่ขยับจะกลับหลัง เฝ้าว่าขานหลานน้อยคอยระวัง กำกับนั่งอยู่ด้วยนางจนกลางวัน ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรไปบำรุงกรุงผลึก <bot>:ไปปราบศึกสืบวงศ์เผ่าพงศา สุดสาครเสาวคนธ์สุมณฑา ครองลังกาผาสุกสนุกสบาย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใครจัดแจงแต่งมาให้หลายหลาก <bot>:มากกว่ามากธงชัยเรือไกรสร หน่อกษัตริย์กราบก้มประนมกร กษัตริย์สุดสาครกรุงลังกา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมมุติแลแง่หินชง้อนหุบ <bot>:เปนที่รูปสิงสัตว์เข้าเฟี้ยมแฝง กระต่ายเหมือนกระต่ายป่าสองตาแดง ที่ลางแห่งพิศแลเห็นแต่ตัว | นิราศพระบาท | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วชวนองค์นงลักษณ์อัคราช <bot>:ยุรยาตรจากพลับพลาสุทธาสวรรย์ พร้อมห้ามแหนแสนสุรางค์นางกำนัล ไปสุวรรณปรางค์มาศปราสาทไชย ฯ | สิงหไกรภพ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงไปเชิญเจ้าพาราขึ้นมาก่อน <bot>:มีทุกข์ร้อนเป็นไฉนจึ่งผายผัน อันข้าวของเครื่องเสบียงจะเลี้ยงกัน เราให้ปันดอกให้คนมาขนไป | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ธำมรงค์ทรงสอดนิ้วพระหัตถ์ <bot>:เนาวรัตน์พลอยพรายลายอร่าม แล้วจุณเจิมเฉลิมพักตร์เป็นเพศพราหมณ์ พลางคิดความที่จะไปข้างไหนดี | สิงหไกรภพ | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสวกาข้าทูลละอองบาท <bot>:ก็รับราชกิจไปดั่งใจหวัง ออกไปเชิญพวกลังกาเข้ามาวัง ให้ขึ้นนั่งบนรถบทจร | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำซ้ำห้ามทรามสวาท <bot>:อย่าองอาจองค์เดียวเปลี่ยวหนักหนา เมื่อหักหาญราญรอนแต่ก่อนมา พระพี่ยาอยู่ด้วยได้ช่วยกัน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วรางวัลบรรดาที่มีความชอบ <bot>:ซึ่งลักลอบเอาศีรษะมาถวาย ให้มียศงดงามทั้งสามชาย เป็นตัวนายฝ่ายทหารผลาญศัตรู | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยเยี่ยงอย่างปางก่อนบวรนาถ <bot>:เสวยราชย์ร่วมรักเป็นศักดิ์ศรี ย่อมสู่ขอหน่อนาถราชบุตรี ตั้งพิธีทำงานการวิวาห์ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียงครึกครื้นตื่นพลัดกระจัดกระจาย <bot>:ต่างวุ่นวายวิ่งพัลวันไป ฯ ฝ่ายฝรั่งทั้งแขกแตกเข้าป่า ไม่รู้ว่าจะไปหนตำบลไหน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกในลำกำปั่นครั้นได้แจ้ง <bot>:เขาแถลงเรื่องความตามสงสัย จึงใช้พวกนายทหารอันชาญชัย ให้รีบไปทูลแถลงแจ้งคดี ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นจวนใกล้ได้ทีเรือสี่ร้อย <bot>:สองข้างคอยโอบอ้อมออกล้อมหลัง ยิงปืนใหญ่ไฟจุดอย่าหยุดยั้ง เผาเสียทั้งกองทัพให้ยับเยิน ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อาศัยม้าจึ่งได้มาถึงที่นี่ <bot>:อันถิ่นที่เหลือกันดารชานสิงขร ข้ามมหาสาคโรชโลธร หนทางจรแต่พี่มาก็กว่าปี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางสำหรับขับขานประสานเสียง <bot>:เครื่องจำเรียงปี่อ้อแลซอสี พวกสำหรับขับไม้มโหรี มาพร้อมที่พระปรัศว์ชัชวาล | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทรงทองกรลายกุดั่นกัลเม็ด <bot>:ฝังด้ายเพชรเพราพลามล้วนน้ำเหลือง ธำมรงค์ไพฑูรย์จำรูญเรือง สะอิ้งเฟื่องเพชรประดับดูวับวาว | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วร้องว่าฮ้าเฮ้ยพวกกำปั่น <bot>:จะพากันไปข้างไหนแล่นไพล่เผล จนตกวนนี้แหละชื่อสะดือทะเล จะถ่ายเทคิดอ่านสถานใด | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ล้วนคุณลุงคุณปู่อยู่ทุกแห่ง <bot>:เที่ยวแอบแฝงพิงพาดวาสนา พวกผู้ดีไม่นึกตรึกเจรจา เป็นพี่น้องร่วมฟ้านั้นเห็นจริง | สุภาษิตสอนหญิง | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้สุดคิดบิตุรงค์ไม่ทรงโปรด <bot>:ยิ่งกริ้วโกรธกรรมกรรมทำไฉน แสนสงสารผ่านฟ้ายังอาลัย อุตส่าห์ให้ทูตถือหนังสือมา | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นโศกสร่างนางกษัตริย์ตรัสประภาษ <bot>:แก่องค์ราชธิดาอัชฌาสัย จะพาวงศ์พงศาเสนาใน ไปเชิญองค์พระอภัยมาพารา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงดื่มนํ้ากลํ้ากลืนค่อยชื่นชุ่ม <bot>:กลับเป็นหนุ่มนวลละอองผุดผ่องใส ทรงเครื่องพราหมณ์งามประโลมโฉมวิไล เข้านั่งใกล้กลอยสวาทบนอาสน์ทอง | สิงหไกรภพ | 79 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ปางหลังหวังใจจะได้พึ่ง <bot>:ก็ไม่ถึงยืดยาวมาร้าวฉาน อย่าเคืองขัดตัดประโยชน์จงโปรดปราน ขอประทานโทษาฝ่าธุลี ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายท่านท้าวเจ้าวะลำสำปันหนา <bot>:ฟังเทวากล่าวกลอนสุนทรถาม จึงกล่าวคำร่ำแสดงให้แจ้งความ ข้าแล่นข้ามมาแต่ฝั่งเกาะลังกา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดจะอยู่ดูอื่นไม่ฝืนโศก <bot>:กำเริบโรคร้อนฤไทยเฝ้าใฝ่ฝัน พอกรู่กรู่สุริฉายขึ้นพรายพรรณ ให้ล่องวันหนึ่งมาถึงธานี | นิราศภูเขาทอง | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลืมแล้วหรือถือตัวให้ผัวง้อ <bot>:ช่างถูกคอคืนคำทำไถล สารพัดขัดขวางจืดจางใจ เดี๋ยวนี้เล่าเจ้าก็ไม่ได้เป็นเมีย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายสังฆราชพระบาทหลวง <bot>:ลงนั่งง่วงอยู่ที่ท้ายชายเฉลียง กับมังคลาสานุศิษย์นั่งคิดเคียง แล้วก็เรียงรายกันเป็นหลั่นไป | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประทานนามรามวงศ์ตามพงศ์ยักษ์ <bot>:เฝ้าฟูมฟักรักเลี้ยงไม่เดียงสา ค่อยสมบูรณ์พูนสวัสดิ์วัฒนา รู้เจรจาน่าเอ็นดูพระกุมาร | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนายกองร้องว่าพระมาตุรงค์ <bot>:มิให้องค์โอรสถือกฎหมาย พระหัสไชยได้ตราว่าไพร่นาย อย่าใกล้กรายกลับไปเสียให้พ้น | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:อุ้มกุมารดั้นเดินเนินสิงขร พระหน่อไทรํ่าไห้มากลางดอน สะอื้นอ้อนอยากนมพระชนนี | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บวชใช้บนพ้นแล้วไม่แคล้วคลาด <bot>:คงรองบาทบทเรศพระเชษฐา แต่เรือแตกแยกทางกลางคงคา ยังกลับมาพานพบประสบกัน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จันทร์กระจ่างกลางฟ้าเวหาห้อง <bot>:สกุณร้องไก่กระชันขันประสาน โกกิลาการ้องก้องกังวาน พระพายพานพัดพาสุมาลัย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายท่านท้าวเจ้าบุรินทร์เหมราช <bot>:ภูวนาถสิ้นทุกข์เป็นสุขา ครั้นรุ่งรางสางแสงพระสุริยา เธอตรึกตราที่จะบวงสรวงนคร | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่พวกล้อมพร้อมพรั่งดูคั่งคับ <bot>:เห็นกองทัพแลพบแต่ศพผี ถามพระกาลท่านกับเราอยู่เท่านี้ จะต่อตีต้านทานประการใด ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าเป็นบุตรสุดสาครบิดรเจ้า <bot>:เดี๋ยวนี้เล่าครองลังกาอาณาจักร ชอบเขาด้วยช่วยบิดาสามิภักดิ์ จะคิดหักหาญพ่อเหมือนทรชน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ผจญคนมักโกรธด้วย <bot>:ไมตรี ผจญหมู่ทรชนดี ต่อตั้ง ผจญคนจิตโลภมี ทรัพย์เผื่อ แผ่นา ผจญอสัตย์ให้ยั้ง หยุดด้วยสัตยา ฯ | โคลงโลกนิติ | 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเดี๋ยวนี้ศรีสวัสดิ์เสวยราชย์ <bot>:ให้รูปวาดตามประสงค์ดังวงศา เราต่างเพศเหตุไฉนใจสุดา ว่าเมตตาสงสัยจะใคร่รู้ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถนอมแนบแอบอุ้มแล้วจุมพิต <bot>:นางชื่นจิตผ่อนตามไม่ห้ามหวง เหมือนมาลีคลี่คลายขยายดวง ระรื่นร่วงเกสรขจรขจาย | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไหนจะถูกลูกเห็บเจ็บสาหัส <bot>:พงศ์กษัตริย์สิ้นรักนางยักษี จึงปรึกษากับฝรั่งว่าครั้งนี้ จะเป่าปี่ผลาญนางให้วางวาย | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวลำกำปั่นสองกษัตริย์ <bot>:สลุบสลัดแล่นรายทั้งซ้ายขวา พอพลบค่ำคล้ำมืดในเมฆา พระพายพาพัดส่งตรงออกไป | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถอนสะอื้นกลืนกลั้นอั้นอัดอก <bot>:นํ้าตาตกซกโทรมชโลมไหล จะกลับทัพอัปยศเสียยศไกร ถึงบรรลัยไว้ชื่อให้ลือชา | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อาสาท้าวเจ้านิเวศน์เกศกษัตริย์ <bot>:ช่วยกำจัดพวกศัตรูดูอีกหน ท่านจงแต่งเสนาพลาพล จะประจญกับศัตรูหมู่อรินทร์ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:สะดุ้งวับหวาดตื่นฟื้นผวา ประทีปทองส่องสว่างกระจ่างตา เห็นนางหน้านวลแนบนอนแอบองค์ | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเสกทำน้ำมนต์ให้คนเห็น <bot>:ว่าชุบเป็นมั่นคงไม่สงสัย จะลือชาปรากฏยศไกร จึงสั่งให้สานุศิษย์ตั้งพิธี | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ นางเงือกน้ำกำสรดสลดจิต <bot>:ไม่สมคิดที่ตรงมาดปรารถนา จึ่งกราบบาททรงฤทธิ์พระสิทธา ขอรักษาศีลไว้ดังใจปอง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงด่าว่าอุแหม่พูดแก้ไข <bot>:จะเอาไว้ทำกรรมอ้ายซำสาม จนโรคไม่รู้สร่างเพราะนางงาม จนเสียความย่อยยับอัปรา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอไปด้วยช่วยรับทัพฝรั่ง <bot>:อยู่ในวังยังให้พรั่นประหวั่นไหว พระทูลทัดตรัสห้ามสองทรามวัย อย่าตามไปให้ระวังเป็นกังวล | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจัดการบ้านเมืองให้เป็นสุข <bot>:บรรเทาทุกข์จะตามไปดั่งใจถวิล เฝ้าบิดามารดาในธานินทร์ ให้ทรงศีลยกโทษโปรดประทาน ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อเห็นพักตร์จะได้ชื่นทุกคืนค่ำ <bot>:ช่วยแนะนำอนุกูลอย่าสูญเสีย พ่อร้อนอกหมกไหม้เหมือนไฟเลีย ถึงลูกเมียก็มิได้อาลัยมัน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาอาลัยในพระขรรค์ <bot>:ลงกำปั่นแล่นตามมาหลามหลัง ยิงปืนใหญ่ไฟฟูมตูมตึงตัง เรือฝรั่งมังคลามาห้าร้อย | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วหยิบสารลานทองมาตรองตรึก <bot>:ทรงจารึกสาราอัชฌาสัย ไม่พรายแพร่งแต่งตอบตามชอบใจ แล้วส่งให้ทูตกลับไปฉับพลัน ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าวาโหมเสวยพลางทางพินิจ <bot>:ให้จับจิตพิศวงให้สงสัย บังคมทูลตามระบอบที่ชอบใจ ยังมิได้เคยฟังแต่หลังมา ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถวายสารพระผู้ผ่านทุกพิภพ <bot>:เหมือนปรารภเขียนไปในอักษร เธอทราบสิ้นทุกนิเวศน์เขตนคร เสด็จจรทุกพาราบรรดาวงศ์ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวถึงจักราพฤฒาเฒ่า <bot>:กำลังเข้าบัดพลีพิธีไสย เป็นลมหวนป่วนปั่นสนั่นไป พยุใหญ่พัดมาในทะเล | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ตัดทางไปในดงตรงเสียงปี่ <bot>:พบบุตรีกับรำภาต่างปราศรัย ทั้งพระน้องสองโอรสยศไกร ต่างขับไพร่พลมาพร้อมหน้ากัน ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยังสะเดาะเคราะห์ค้างอยู่กลางฆาต <bot>:อย่าประมาทเทวดาในราศี อดพระทัยไว้พอรุ่งขึ้นพรุ่งนี้ จึงพาทีเถิดไม่ขัดพระอัธยา ฯ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บัดเดี๋ยวดังหงั่งเหง่งวังเวงแว่ว <bot>:สะดุ้งแล้วเหลียวแลชะแง้หา เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา ประคองพาขึ้นไปจนบนบรรพต | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไล่พหลพลรบขึ้นหลบอยู่ <bot>:บาทหลวงดูเชิงเทินดินล้วนหินผา ถึงจะคิดรื้อถอนก้อนศิลา ชายคงคาเห็นไม่ได้ดั่งใจปอง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทูลพระจอมนครินทร์ผู้ปิ่นเกศ <bot>:ให้ทรงเดชจอมวังนรังสรรค์ ฝ่ายม้าใช้รีบไปถึงวังพลัน แจ้งกับท่านเสนีผู้ปรีชา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดถึงพราหมณ์ยามอยู่เป็นคู่ชื่น <bot>:ทุกวันคืนคํ่าเช้าให้เศร้าหมอง แนบเขนยเคยเรียงเคียงประคอง ถนอมน้องนิทราทุกราตรี | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เชิญมาว่าจะถามเนื้อความท่าน <bot>:ท่านอยู่ศาลสิงขรชะง่อนไหน ช่วยชี้คุ้งกรุงผลึกเหมือนนึกไว้ เทพไทเทวาจงปรานี ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุมาราว่าที่นี่ไม่มีเท่า <bot>:โตกว่าลำสำเภาเป็นไหนไหน ชื่อผีเสื้อเนื้อหนังรังขี้ไคล ทั้งสูงใหญ่เขี้ยวยาวราวสักวา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาทองคำธรรมชาติทำราชวัติ <bot>:สลับฉัตรเงินทองเป็นถ้องแถว ที่มุขเด็จเพชรประดับดูวับแวว จัดกองทองกองแก้วพรอยแพรวพราย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้านกแปลงแจ้งประจักษ์ว่ายักษา <bot>:ขึ้นภูผาไม่ได้ดังใจหมาย ที่ความกลัวกุมภัณฑ์นั้นค่อยคลาย ดำรงกายกินนํ้ามวกศิลา | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ็ดกษัตริย์ทรงฟังรับสั่งสอน <bot>:ชุลีกรนอบนบคำรบสาม มิได้ทูลข้อใดในใจความ จะบวชตามร้อนทรวงยังห่วงเมีย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วขับขานประสานเสียงสำเนียงเรื่อย <bot>:ช่างฉ่ำเฉื่อยฉอเลาะล้วนเหมาะเหมง บ้างไขกลดนตรีให้ตีเอง ได้ฟังเพลงเพลิดเพลินเจริญใจ ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวถึงผีย่าวายุพัฒน์ <bot>:เขาเคยจัดของเซ่นเป็นนิสัย ถ้วนคำรบเจ็ดวันเข้าทันใด ก็เคยไปรับประทานของหวานคาว | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถอนภูเขาเอาต้นตาลมาต่อติด <bot>:พันตะบิดตะบองแกว่งดูแข็งขัน เอางูเงี้ยวเกี่ยวรัดกระหวัดพัน ผูกกระสันสรรพางค์ต่างสังวาล | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ความรักใคร่ในเจ้าเท่าโอรส <bot>:ไม่ปลิดปลดขัดขวางอย่าหมางหมอง ฝ่ายบุตรีหนีคลานเข้าม่านทอง เหล่าพวกพ้องชมกษัตริย์หัสไชย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมทบทัพขับฝรั่งจะพังค่าย <bot>:ขึ้นปีนป่ายตีต่อไม่รอหยุด บ้างพุ่งซัดศัสตราแกว่งอาวุธ อุตลุดจับกุมตะลุมบอน ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางนิ่งนึกดึกดื่นสะอื้นอั้น <bot>:สู้กลืนกลั้นกลิ้งกลับไม่หลับใหล จนเช้าสายยายแก่แลอาลัย สักเมื่อไรหนอจะมาตั้งตาคอย ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทะเลลึกครึกครื้นเป็นคลื่นคลั่ง <bot>:กระทบฝั่งฟูมฟาดเสียงฉาดฉาน ไม่ยั้งหยุดรุดร้นพลมาร ได้เดือนครึ่งถึงด่านเมืองโกญจา | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางนบนอบตอบว่าลูกฝาแฝด <bot>:จะติดแปดเป็นบุตรีสุนิสา แล้วสั่งเหล่าสาวสรรค์ฝูงกัลยา ให้ตรวจตราเครื่องอานเตรียมการไว้ ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนอาวุธหลุดพระหัตถ์แล้วลัดหลีก <bot>:กระพือปีกบินเร่ขึ้นเวหน ถีบถลาถาโถมพโยมบน พวกไพร่พลพากันตามออกหลามไป ฯ | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกแล่นลึกเลี่ยงลัดฉวัดเฉวียน <bot>:ตามเกาะเกียนในตำแหน่งทุกแห่งหน ฝ่ายนายโจรที่ชำนาญการประจญ ขึ้นนั่งบนหน้าเรือสำราญใจ | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะไพบูลย์พูนเพิ่มเฉลิมยศ <bot>:ได้ปรากฏตราบกัลปาวสาน บิตุราชมาตุรงค์ทั้งวงศ์วาน จะสำราญเริงรื่นทุกคืนวัน | สิงหไกรภพ | 67 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.