language
stringlengths 2
9
| page_url
stringlengths 25
757
| image_url
stringlengths 54
738
| page_title
stringlengths 1
239
| section_title
stringlengths 1
674
⌀ | hierarchical_section_title
stringlengths 1
1.2k
⌀ | caption_reference_description
stringlengths 1
15.6k
⌀ | caption_attribution_description
stringlengths 1
47.4k
⌀ | caption_alt_text_description
stringlengths 1
2.08k
⌀ | mime_type
stringclasses 7
values | original_height
int32 100
25.5k
| original_width
int32 100
46.6k
| is_main_image
bool 1
class | attribution_passes_lang_id
bool 1
class | page_changed_recently
bool 1
class | context_page_description
stringlengths 1
2.87k
⌀ | context_section_description
stringlengths 1
4.1k
⌀ |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ja | https://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%83%92%E3%82%A8%E3%83%A9%E3%83%9D%E3%83%AA%E3%82%B9-%E3%83%91%E3%83%A0%E3%83%83%E3%82%AB%E3%83%AC | ヒエラポリス-パムッカレ | ギャラリー | ヒエラポリス-パムッカレ / ギャラリー | null | English: Hierapolis Amphitheater Türkçe: Hierapolis Amfitiyatrosu | null | image/jpeg | 375 | 500 | true | true | true | ヒエラポリス-パムッカレはトルコ西部・デニズリ県にあるユネスコの世界遺産の登録名。パムッカレは石灰華段丘からなる丘陵地の名前であり、2世紀頃、ヒエラポリスというローマ帝国の都市が存在した。現在は遺跡が残る。 | null |
|
lt | https://lt.wikipedia.org/wiki/Gink%C5%ABnai | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/6c/20070930Ginkunu_dvaras.JPG | Ginkūnai | null | Ginkūnai | null | English: Ginkūnai, Zubow palace, Lithuania Lietuvių: Ginkūnai, Zubovų dvaras, Lietuva | null | image/jpeg | 1,866 | 2,532 | true | true | true | Ginkūnai – gyvenvietė Šiaulių rajono savivaldybės teritorijoje, greta šiaurės rytinės Šiaulių miesto ribos, prie kelio į Pakruojį. Seniūnijos centras, 5 seniūnaitijos.
Yra paštas, išlikęs Ginkūnų dvaras, veikia Ginkūnų Sofijos ir Vladimiro Zubovų mokykla, dvi žemės ūkio bendrovės: „Ginkūnų paukštynas“, „Ginkūnų agrofirma“.
Ginkūnų pavadinimas yra kilęs iš asmenvardžio – nuo bajorų Ginkūnų pavardės. | Ginkūnai – gyvenvietė Šiaulių rajono savivaldybės teritorijoje, greta šiaurės rytinės Šiaulių miesto ribos, prie kelio į Pakruojį. Seniūnijos centras, 5 seniūnaitijos (Aušros, Centro, Rasos, Svajonių, Švedės).
Yra paštas (LT-81033), išlikęs Ginkūnų dvaras, veikia Ginkūnų Sofijos ir Vladimiro Zubovų mokykla, dvi žemės ūkio bendrovės: „Ginkūnų paukštynas“, „Ginkūnų agrofirma“.
Ginkūnų pavadinimas yra kilęs iš asmenvardžio – nuo bajorų Ginkūnų pavardės. |
ja | https://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%83%95%E3%83%A9%E3%82%A6%E3%82%A3%E3%82%A6%E3%82%B9%E3%83%BB%E3%82%AF%E3%83%A9%E3%82%A6%E3%83%87%E3%82%A3%E3%82%A6%E3%82%B9%E3%83%BB%E3%83%A6%E3%83%AA%E3%82%A2%E3%83%8C%E3%82%B9 | フラウィウス・クラウディウス・ユリアヌス | 皇帝としての改革(361年 - 362年) | フラウィウス・クラウディウス・ユリアヌス / 生涯 / 皇帝としての改革(361年 - 362年) | ユリアヌスの肖像が刻まれたソリドゥス金貨 | Flavius Claudius Julianus. 361-363 AD. AV Solidus (4.28 gm). Sirmium mint. :FL CL IVLIA-NVS P P AVG, pearl-diademed, draped and cuirassed bust right :VIRTVS EXERCI-TVS ROMANORVM, soldier standing right, head left, holding trophy over left shoulder and placing hand on head of kneeling captive; *SIRM (wreath). RIC VIII 95; Depeyrot 21/1; Cohen 78. Near EF. Schmidt Collection. Ex Münzen und Medaillen Liste 597 (June 1996), no. 34. | null | image/png | 225 | 463 | true | true | true | フラウィウス・クラウディウス・ユリアヌスは、ローマ帝国の皇帝である。コンスタンティヌス朝の皇帝の一人で、コンスタンティヌス1世の甥に当たる。最後の「異教徒皇帝」として知られる。異教復興を掲げキリスト教への優遇を改めたため、「背教者」とも呼ばれる。 | null |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_personen_geboren_in_1978 | Lijst van personen geboren in 1978 | Augustus | Lijst van personen geboren in 1978 / Augustus | null | Jesús España | null | image/jpeg | 1,920 | 2,560 | true | true | true | Dit is een lijst van personen die geboren zijn in 1978.
De inhoud van deze pagina is gebaseerd op gegevens in Wikidata. Als er onvolkomenheden in deze lijst zitten, gelieve dan aldaar de gegevens aan te passen. Achter iedere persoon is hiervoor een link aanwezig met de aanduiding bewerken.
Wijzigingen in Wikidata worden met enige regelmatigheid geautomatiseerd overgenomen naar deze pagina. | 1 - Tina Bachmann, Duitse hockeyspeler bewerken
1 - Jenny Douwes, Nederlandse ondernemer bewerken
1 - Björn Ferry, Zweedse biatleet bewerken
1 - Josh Nelson, Amerikaanse pianist en jazzmuzikant bewerken
1 - Rafael Pires Vieira, Braziliaanse voetballer bewerken
1 - Sergej Temrjoekov, Russische voetballer bewerken
1 - Severin von Eckardstein, Duitse pianist en muzikant bewerken
2 - Goran Gavrančić, Servische voetballer bewerken
2 - Wen-chong Liang, Chinese golfer bewerken
2 - John Pitti, Panamese FIFA-scheidsrechter, voetbalscheidsrechter bewerken
2 - Deividas Šemberas, Litouwse voetballer bewerken
3 - Patrice Abanda, Kameroense voetballer bewerken
3 - Björn Alberts, Nederlandse handbalspeler bewerken
3 - Rati Aleksidze, Georgische voetballer bewerken
3 - Collin Benjamin, Namibische voetballer bewerken
3 - Jean-Nicolas Billot, Franse golfer bewerken
3 - Ellery Cairo, Nederlandse voetballer bewerken
3 - Juan Carlos Higuero, Spaanse lange-afstandsrenner, middenafstandsloper en atleet bewerken
3 - Mariusz Jop, Poolse voetballer bewerken
3 - Wilburt Need, Nederlandse voetballer bewerken
3 - Karien Noordhoff, Nederlandse actrice, televisieactrice en filmactrice bewerken
3 - Lee Slattery, Britse golfer bewerken
3 - Kurt Van Dooren, Belgische voetballer bewerken
4 - Emmanuelle Boidron, Franse actrice en filmactrice bewerken
4 - Kurt Busch, Amerikaanse autocoureur bewerken
4 - Natalie Edwardes, Nederlandse actrice bewerken
4 - Ricardo Serrano, Spaanse wielrenner bewerken
4 - Masamichi Yamamoto, Japanse wielrenner bewerken
5 - Omar Bekkali, Belgische atleet bewerken
5 - Michael Bridges, Britse voetballer bewerken
5 - Rita Faltoyano, Hongaarse pornoactrice, model en filmactrice bewerken
5 - Kim Gevaert, Belgische sprinter en atleet bewerken
5 - Gideon Imagbudu, Belgische voetballer bewerken
5 - Harel Levy, Israëlische tennisser bewerken
5 - Patricia Wartusch, Oostenrijkse tennisser bewerken
6 - Raymond Bronkhorst, Nederlandse voetballer bewerken
6 - Davide Frattini, Italiaanse wielrenner bewerken
6 - Freeway, Amerikaanse muzikant en rapper bewerken
6 - Héctor Guerra, Spaanse wielrenner en triatleet bewerken
6 - Svetlana Kajkan, Russische schaatser bewerken
6 - Gert Messiaen, Belgische atleet bewerken
6 - Marisa Miller, Amerikaanse model, actrice, televisieactrice en filmactrice bewerken
6 - Chris O'Loughlin, voetballer uit Noord-Ierland bewerken
6 - Jacob Rosenbarger, Amerikaanse wielrenner bewerken
7 - Alexandre Aja, Franse scenarioschrijver, filmproducent, filmregisseur en producer bewerken
7 - Garth Mulroy, Zuid-Afrikaanse golfer bewerken
7 - Jennifer Russell, Amerikaanse tennisser bewerken
8 - Hubert Dijk, Nederlandse voetballer bewerken
8 - Louis Saha, Franse voetballer bewerken
8 - Dmitri Sjepel, Russische schaatser bewerken
8 - Massamasso Tchangaï, Togolese voetballer (overleden in 2010) bewerken
8 - Bertin Tomou, Kameroense voetballer bewerken
8 - Ebru Yaşar, Turkse zangeres bewerken
8 - Natasha de Troyer, Belgische alpineskiër bewerken
8 - Ilja van Leerdam, Nederlandse voetballer bewerken
9 - Sammy Chumba, Keniaanse atleet bewerken
9 - Toni Kallio, Finse voetballer bewerken
9 - Krisy Myers, Canadese schaatser bewerken
9 - Ana Serradilla, Mexicaanse televisieactrice en filmactrice bewerken
9 - Wesley Sonck, Belgische voetballer bewerken
10 - Daniel Allsopp, Australische voetballer bewerken
10 - Leo Fitzpatrick, Amerikaanse televisieacteur en filmacteur bewerken
10 - Pierre Guimard, Franse singer-songwriter en gitarist bewerken
10 - Bart Wellens, Belgische veldrijder en wielrenner bewerken
10 - Claire Yiu, Hongkongse actrice bewerken
10 - Karen Zoid, Zuid-Afrikaanse singer-songwriter, zangeres en liedschrijver bewerken
11 - Maja Hendrickx, Belgische actrice bewerken
11 - Hannes Kaasik, Estische voetbalscheidsrechter en voetballer bewerken
11 - Lindsay, Belgische zangeres bewerken
11 - Lucas Navarro, Nederlandse hoboïst bewerken
11 - Jermain Taylor, Amerikaanse bokser bewerken
11 - Gerhard Trampusch, Oostenrijkse wielrenner bewerken
12 - Vural Karabulut, Nederlandse voetbaltrainer bewerken
12 - Jesse Mahieu, Nederlandse hockey |
|
sl | https://sl.wikipedia.org/wiki/%C5%BDihpolje | Žihpolje | null | Žihpolje | Pretnarjev križ/znamenje v Strančičah | Wayside shrine “Prettner-Kreuz” at Strantschitschach in the community Maria Rain, district Klagenfurt Land, Carinthia, Austria | null | image/jpeg | 2,592 | 3,872 | true | true | true | Žihpolje je občina z 2.374 prebivalci v okraju Celovec-dežela na avstrijskem Koroškem. | Žihpolje (nem.: Maria Rain) je občina z 2.374 prebivalci (stanje 1.1.2011) v okraju Celovec-dežela na avstrijskem Koroškem. |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%AD%D1%80%D0%BB%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%81%D1%81%D0%BE%D0%BD,_%D0%94%D0%B0%D0%BD%D0%B8%D1%8D%D0%BB%D1%8C | Эрландссон, Даниэль | null | Эрландссон, Даниэль | null | Deutsch: Schwedische Melodic-Death-Metal-Band Arch Enemy English: Swedish melodic death metal band Arch Enemy | null | image/jpeg | 1,980 | 2,060 | true | true | true | Даниэль Эрландссон. Является ударником в melodic death metal группе Arch Enemy.
Его ранние работы можно услышать в In Flames альбом Subterranean. Также он играл в других группах, в первую очередь Eucharist, Liers in Wait, Diabolique, Armageddon, Revengia.
Старшим братом Даниэля является Адриан Эрландссон, барабанщик Brujeria и Paradise Lost и бывший барабанщик At The Gates и Cradle Of Filth. Братья вместе росли в Швеции и начали играть на барабанах в очень юном возрасте. Даниэль пишет на сайте Arch Enemy: «Мы выросли вместе, для джема мы использовали подвал в нашем доме. Адриан начал играть первым, и через несколько лет вслед за ним я тоже сел за ударную установку… Он оказывал на меня огромное влияние на протяжении многих лет, и если не мой брат, вероятно, я бы вообще не играл сегодня».
Помимо Arch Enemy, Даниэль с 2008 по 2012 год играл в воссоединившейся легендарной МДМ группе — Carcass, так как оригинальный ударник Ken Owen не может играть из за внутримозгового кровоизлияния, которое он получил в 1999 году. Воссоединившийся Carcass продолжает тур, новый тур по Северной Америке объявлен в марте 2009 года. | Даниэль (Джон) Эрландссон (род. 22 мая 1976 в Мальмё, Швеция). Является ударником в melodic death metal группе Arch Enemy.
Его ранние работы можно услышать в In Flames альбом Subterranean. Также он играл в других группах, в первую очередь Eucharist, Liers in Wait, Diabolique, Armageddon (вместе с Кристофером Эмоттом из Arch Enemy), Revengia.
Старшим братом Даниэля является Адриан Эрландссон, барабанщик Brujeria и Paradise Lost и бывший барабанщик At The Gates и Cradle Of Filth. Братья вместе росли в Швеции и начали играть на барабанах в очень юном возрасте. Даниэль пишет на сайте Arch Enemy: «Мы выросли вместе, для джема мы использовали подвал в нашем доме. Адриан начал играть первым, и через несколько лет вслед за ним я тоже сел за ударную установку… Он оказывал на меня огромное влияние на протяжении многих лет, и если не мой брат, вероятно, я бы вообще не играл сегодня».
Помимо Arch Enemy, Даниэль с 2008 по 2012 год играл в воссоединившейся легендарной МДМ группе — Carcass, так как оригинальный ударник Ken Owen не может играть из за внутримозгового кровоизлияния, которое он получил в 1999 году. Воссоединившийся Carcass продолжает тур, новый тур по Северной Америке объявлен в марте 2009 года. |
|
ja | https://ja.wikipedia.org/wiki/%E5%8C%97%E7%9B%9B%E9%8E%AE | 北盛鎮 | null | 北盛鎮 | null | English: Wang Zhens Former Residence (Chinese: 王震故居) was built in the late Ming Dynasty, it is located in Liuyang City, Hunan Province, People's Republic of China. | 王震故居 | image/jpeg | 1,944 | 2,592 | true | true | true | 北盛鎮は中華人民共和国湖南省長沙市瀏陽市の鎮。 | 北盛鎮(ほくせいちん)は中華人民共和国湖南省長沙市瀏陽市の鎮。 |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Franquismus | Franquismus | Typologie des Franquismus | Franquismus / Ideologie des Franquismus / Typologie des Franquismus | Straßenschild in Ávila | Deutsch: Straßenschild in Ávila English: Franco memorial on wall, Avilá, Spain Français : Hommage à Franco dans les rues d'Avila Norsk nynorsk: Tilsølt Franco-portrett. Italiano: Memoriale dedicato a Francisco Franco in una via di Avila | null | image/jpeg | 1,887 | 1,143 | true | true | true | Als Franquismus werden das System und die ideologische Untermauerung der Diktatur Francisco Francos in Spanien von 1936/1939 bis zu den ersten freien Wahlen 1977 bezeichnet.
Die Herrschaftsform bzw. das System des Franquismus gilt als ausgesprochen personalistisch, das heißt, dass die Person des Diktators selbst dafür prägender war als eine bestimmte Ideologie. Der als wenig charismatisch geltende Franco verstand es, sich seine fast unumschränkte Macht bis zu seinem Tod im Jahr 1975 zu erhalten. In Spanien gab es während seines Regimes keine kodifizierte Verfassung, sondern nur eine geringe Anzahl von ihm erlassener Grundgesetze mit Verfassungsrang. Franco hielt unter anderem dadurch die Zügel in der Hand, dass er alle wichtigen politischen Ämter bis hin zur Provinzebene auf der Basis persönlicher Vertrauensverhältnisse besetzte. Zudem hielt er diejenigen Institutionen, denen er Machtbefugnisse übertragen hatte oder die er nicht ignorieren konnte – unter anderem die Staatspartei Movimiento Nacional, die katholische Kirche und das Militär – dadurch unter Kontrolle, dass er sie fortwährend gegeneinander ausspielte. | Der Franquismus wurde und wird gelegentlich als der „spanische Faschismus“ bezeichnet. Diese Typisierung geht von einer Anzahl unstrittiger augenscheinlicher Gemeinsamkeiten aus; nach Ansicht vieler Autoren nimmt diese Klassifizierung allerdings zu wenig Rücksicht auf die häufig zu konstatierende Oberflächlichkeit dieser Gemeinsamkeiten und die oft grundlegenden ideologischen und systemtechnischen Unterschiede, die das franquistische System und dasjenige anderer faschistischer Staaten oder Bewegungen aufwiesen. Zudem ist nicht immer einfach zu unterscheiden, wie weit diese Gemeinsamkeiten systemimmanent waren und wie weit ihnen bloßer Opportunismus zugrunde lag. So nimmt Payne an, dass im Falle des militärischen Obsiegens der Achse im Zweiten Weltkrieg „der Franquismus wahrscheinlich in seiner Form weniger konservativ und rechtsgerichtet und mehr radikal und offen faschistisch geworden“ wäre.
Nach Ansicht vieler Historiker ist der Faschismusbegriff allerdings sehr gut auf die totalitäre (nach Juan J. Linz, genauer: unvollständig totalitäre) Epoche des frühen Franquismus anzuwenden, da, nicht zuletzt auch aufgrund „des hohen Grades von Terror und Gewalt gegenüber den politischen Gegnern über das Ende des Bürgerkriegs hinaus“, eine „deutliche Parallele zum italienischen Faschismus und zum deutschen Nationalsozialismus gezogen“ werden könne.
Diese grundsätzliche Zuordnung der „kriegerisch-totalitären“ Frühgeschichte des Franco-Regimes zum Faschismus ist nicht nur in der spanischen Literatur, sondern auch in Deutschland verbreitet üblich: Der Historiker Walther L. Bernecker etwa kategorisiert den frühen Franquismus als „spanischen Faschismus“, der aufgrund der Entstehungsgeschichte der Einheitspartei als ein “Faschismus von oben” zu bezeichnen sei. Auch der deutsche Politologe Klaus von Beyme konstatierte, dass man den Franquismus „wenigstens bis 1945 zu den faschistischen Systemen rechnen“ könne und dass „bis in die Endphase in seiner Politik kleriko-faschistische und korporativ-faschistoide Elemente wirksam“ geblieben seien.
Dieser Typisierung wird jedoch nicht allseits uneingeschränkt zugestimmt; es werden auch kategorische Einordnungen des frühen Franco-Regimes vertreten, die eine Typisierung für die Zeit nach seiner Konsolidierung nach dem Bürgerkrieg als zur Gänze „faschistisch“ abschwächen oder im Vergleich zu zeitgenössischen faschistischen Regimes zum Schluss gelangen, dass diese Systeme mit dem Franquismus nicht zur Gänze gleichzusetzen seien. Diese Auffassungen gehen jedoch ihrerseits durchwegs davon aus, dass das frühe Regime in vieler Hinsicht faschistischen Charakters gewesen sei oder zumindest starke faschistische Elemente aufgewiesen habe. Das Regime in der Zeit nach dem Bürgerkrieg möchte etwa Bernecker in einer anderen Publikation lediglich als „faschistisch inspiriert“ bezeichnen. Payne hält die Bezeichnung des Franco-Regimes der ersten Jahre als „halbfaschistisch“ für am zutreffendsten, da der frühe Franquismus einerseits „eine starke faschistische Komponente“ enthielt, aber das Regime in Francos Spanien „nicht von generischen oder kategorischen Faschisten beherrscht und aufgebaut“ wurde und die erwähnte faschistische Komponente „eingezwängt [war] in einer rechtsgerichteten, prätorianischen, katholischen und halbpluralistischen Struktur“. Payne verweist andererseits auf zahlreiche Gemeinsamkeiten des frühen Franco-Staates mit dem mussolinischen Italien und die – außer auf außenpolitischem Gebiet – nach seiner Auffassung weitgehend parallele politische Entwicklung in beiden Systemen, räumt jedoch ein, dass es sich hierbei um „ein ziemlich gängiges Muster neuer Systeme“ handele. Beevor bezeichnet das franquistische System, das der siegreiche Franco zuwege brachte. als das grausame – reaktionäre, militärische und klerikale – Regime mit oberflächlich faschistischem Putz.
Den meisten Autoren erscheint aber jedenfalls eine pauschale Kategorisierung als Faschismus in Hinblick auf die Wandlungsfähigkeit und die lange Dauer des Regimes nicht geeignet, alle Phasen des Regimes – die „blaue Periode“ der unmittelbaren |
|
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Acropoli_di_Gela | Acropoli di Gela | Galleria d'immagini | Acropoli di Gela / Galleria d'immagini | null | Italiano: Acropoli di Gela | null | image/jpeg | 2,448 | 3,671 | true | true | true | L'acropoli di Gela o acropoli di Molino a Vento è l'area in cui sorgeva l'antica città di Gela. | null |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Solange_Cl%C3%A9singer-Sand | Solange Clésinger-Sand | Œuvres | Solange Clésinger-Sand / Œuvres | Auguste Clésinger, Solange Dudevant-Clésinger (1849), Paris, musée de la vie romantique. | Français : Le portrait est réalisé par son époux Auguste Clésinger, en 1849. Solange Dudevant est la fille de George Sand (1804-1876) et du baron Casimir Dudevant (1795-1871). | null | image/jpeg | 3,514 | 2,874 | true | true | true | Solange Sand, de son nom de naissance Solange Dudevant, de nom d’usage Clésinger-Sand et de pseudonyme « Dubois de Vavray » est une écrivaine française. | null |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Amfibievoertuig | Amfibievoertuig | Geschiedenis | Amfibievoertuig / Geschiedenis | Duitse Schwimmwagen uit de Tweede Wereldoorlog. | Beschreibung: VW Schwimmwagen Fotograf: Darkone, 2. Juli 2005 | null | image/jpeg | 505 | 800 | true | true | true | Een amfibievoertuig is een vervoermiddel of voertuig dat zich zowel over land als over water kan voortbewegen, zoals een amfibie. In deze zin is de term toepasbaar op elk soort voertuig dat gemaakt is voor transport over land en water; groot of klein, motorisch of niet motorisch.
Amfibievoertuigen bestaan derhalve in vele soorten en maten zoals een All Terrain Vehicle of aangepaste auto’s en militaire voertuigen.
In grote lijnen worden amfibievoertuigen opgesplitst in twee groepen; voertuigen die zich voortbewegen op een luchtkussen en voertuigen die zich op een andere manier voortbewegen. Die tweede groep is de grootste. Hierbinnen vallen voertuigen die voor verschillende soorten land gemaakt kunnen zijn zoals rotsgrond, moerasgebieden en ijs.
De meeste landvoertuigen kunnen tot amfibievoertuigen worden omgebouwd door ze waterdicht te maken en te voorzien van een aandrijving die ook in het water werkt zoals een schroef, propeller of waterjet. Voorwaarde is wel dat het voertuig kan blijven drijven.
Traditionele landingsvaartuigen worden doorgaans niet tot amfibievoertuigen gerekend, hoewel ze wel deel uitmaken van een amfibische landing. | Enkele van de oudste bekende amfibievoertuigen waren amfibische karren. De uitvinding hiervan wordt toegeschreven aan de Italiaanse edelman en uitvinder Raimondo di Sangro. Het eerste amfibievoertuig dat zichzelf kon voortbewegen, was een door stoomkracht aangedreven binnenschip, waaraan wielen waren gemonteerd. Dit schip, de Orukter Amphibolos, werd gebouwd door de Amerikaanse uitvinder Oliver Evans in 1805. Het wordt echter betwijfeld of dit schip echt op eigen kracht over zowel water als land kon reizen.
Het is niet bekend door wie en wanneer het eerste amfibievoertuig met verbrandingsmotor is gemaakt. De ontwikkeling van amfibievoertuigen kwam echter pas na 1899 op gang. Tot 1920 waren dit soort voertuigen vaak niet meer dan boten voorzien van wielen. Na 1920 sloeg men een andere richting in met amfibievoertuigen. Er kwamen meer modellen voor verschillende doeleinden. Vooral militairen en reddingsbrigades waren geïnteresseerd.
De Tweede Wereldoorlog bracht de ontwikkeling van amfibievoertuigen in een stroomversnelling. Een prominent voorbeeld uit deze oorlog is de Duitse Schwimmwagen, ontwikkeld door Porsche. Amfibievoertuigen werden tevens steeds groter en geavanceerder, zoals de Amerikaanse DUKW met zeswielaandrijving (6x6) en een laadvermogen van 3 ton. Een opvallend groot amfibievoertuig is de LARC-60 met een maximaal laadvermogen van 100 ton. Dit voertuig kwam in de jaren zestig in gebruik.
Het eerste amfibievoertuig voor de particuliere markt was de Amphicar 770, van de Duitse auto-ontwerper Hans Trippel (1908-2001). Tussen 1961 en 1968 werden hiervan 3.878 exemplaren geproduceerd. |
|
id | https://id.wikipedia.org/wiki/Daftar_film_Bollywood | Daftar film Bollywood | null | Daftar film Bollywood | Alam Ara (1931), film India pertama yang bersuara. | English: A rare still from Ardeshir Irani's Alam Ara, the first Indian talkie (1931). As it was released in 1931 in India it is a public domain image. | null | image/jpeg | 383 | 550 | true | true | true | Ini adalah daftar film yang diproduksi oleh industri film Bollywood di Mumbai yang diurutkan berdasarkan tahun dan dekade perilisannya. | Ini adalah daftar film yang diproduksi oleh industri film Bollywood di Mumbai yang diurutkan berdasarkan tahun dan dekade perilisannya. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Abgeordneten_zum_%C3%96sterreichischen_Nationalrat_(XXV._Gesetzgebungsperiode) | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/c6/Gerhard_Deimek.jpg | Liste der Abgeordneten zum Österreichischen Nationalrat (XXV. Gesetzgebungsperiode) | Abgeordnete | Liste der Abgeordneten zum Österreichischen Nationalrat (XXV. Gesetzgebungsperiode) / Funktionen / Abgeordnete | null | Gerhard Deimek - Abg.z.NR FPÖ Steyr, Upper austria, Austria | null | image/jpeg | 1,277 | 962 | true | true | true | Diese Liste der Abgeordneten zum Österreichischen Nationalrat (XXV. Gesetzgebungsperiode) listet alle Abgeordneten zum Österreichischen Nationalrat in der XXV. Gesetzgebungsperiode auf. Die Gesetzgebungsperiode begann mit der konstituierenden Sitzung des Nationalrats am 29. Oktober 2013 und endete am 8. November 2017. Nach der Nationalratswahl vom 29. September 2013 entfielen von den 183 Mandaten 52 auf die Sozialdemokratische Partei Österreichs, 47 auf die Österreichische Volkspartei, 40 auf die Freiheitliche Partei Österreichs und 24 auf Die Grünen – Die Grüne Alternative.
Erstmals als gewählte Partei vertreten war das Team Stronach mit elf Abgeordneten, gänzlich neu waren die NEOS, die gemeinsam mit dem Liberalen Forum in einem Wahlbündnis antraten und daher bis zur Fusion mit dem LIF mit ihren neun Mandataren als Klub NEOS-LIF auftraten. Ab dem 30. Jänner 2014 waren die Abgeordneten im Klub von NEOS vereint. | null |
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Cimeti%C3%A8re_communal_du_Pr%C3%A9-Saint-Gervais | Cimetière communal du Pré-Saint-Gervais | Personnalités | Cimetière communal du Pré-Saint-Gervais / Personnalités | null | Français : Plaque du cimetière communal du Pré-Saint-Gervais. | null | image/jpeg | 3,024 | 4,032 | true | true | true | Le cimetière communal du Pré-Saint-Gervais est le cimetière principal de la commune du Pré-Saint-Gervais. | La danseuse Céleste Mogador, avant d'être transférée en 1993 au cimetière du Poinçonnet.
Maurice Rousselle, as de l'aviation de la Première Guerre mondiale, crédité de cinq victoires aériennes.
Le comédien Marcel André.
Le clown Freddy Bario (1922-1988), Tony Bario, et plusieurs représentants des Bario, famille de clowns italiens. |
|
vo | https://vo.wikipedia.org/wiki/Palm_Springs_(Kaliforn%C3%A4n) | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/29/Riverside_County_California_Incorporated_and_Unincorporated_areas_Palm_Springs_Highlighted.svg | Palm Springs (Kalifornän) | null | Palm Springs (Kalifornän) | Topam in tat: Kalifornän. | null | null | image/svg+xml | 1,700 | 2,400 | true | true | true | Palm Springs binon zif in komot: Riverside, in tat: Kalifornän, in Lamerikän. | Palm Springs binon zif in komot: Riverside, in tat: Kalifornän, in Lamerikän. |
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Willem_Arondeus | Willem Arondeus | null | Willem Arondeus | null | English: Willem Arondeus (1894-1943) Dutch writer, painter and partisan | null | image/jpeg | 300 | 205 | true | true | true | Willem Arondeus était un artiste et auteur néerlandais, membre de la résistance aux Pays-Bas durant la Seconde Guerre mondiale. Il a participé le 23 mars 1943 à l'attentat contre les archives publiques d'Amsterdam, cf 1943 bombing of the Amsterdam civil registry office avec la musicienne et résistante lesbienne Frieda Belinfante afin de faire disparaître les registres des juifs installés aux Pays-Bas ainsi que les autres cibles de la Gestapo. Arondeus a été arrêté puis exécuté peu après.
Il est reconnu au Yad Vashem comme un Juste parmi les Nations.
Arondeus était ouvertement homosexuel avant la guerre et affirmait déjà son identité fièrement avant son exécution. Ses derniers mots, restés célèbres, furent : « Que l'on sache que les homosexuels ne sont pas des lâches ». | Willem Arondeus était un artiste et auteur néerlandais, membre de la résistance aux Pays-Bas durant la Seconde Guerre mondiale. Il a participé le 23 mars 1943 à l'attentat contre les archives publiques d'Amsterdam, cf 1943 bombing of the Amsterdam civil registry office (en) avec la musicienne et résistante lesbienne Frieda Belinfante afin de faire disparaître les registres des juifs installés aux Pays-Bas ainsi que les autres cibles de la Gestapo. Arondeus a été arrêté puis exécuté peu après.
Il est reconnu au Yad Vashem comme un Juste parmi les Nations .
Arondeus était ouvertement homosexuel avant la guerre et affirmait déjà son identité fièrement avant son exécution. Ses derniers mots, restés célèbres, furent : « Que l'on sache que les homosexuels ne sont pas des lâches ». |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/National_Register_of_Historic_Places_listings_in_Lake_County,_Oregon | National Register of Historic Places listings in Lake County, Oregon | Current listings | National Register of Historic Places listings in Lake County, Oregon / Current listings | null | Paisley Caves, above the Summer lake plain, Oregon. In these caves some of the oldest human remains in North America were found. Bill Cannon, archaeologist of the BLM Lakeview, district in the center. This is an image of a place or building that is listed on the National Register of Historic Places in the United States of America. Its reference number is 14000708 | Paisley Five Mile Point Caves | image/jpeg | 768 | 1,024 | true | true | true | This list presents the full set of buildings, structures, objects, sites, or districts designated on the National Register of Historic Places in Lake County, Oregon, and offers brief descriptive information about each of them. The National Register recognizes places of national, state, or local historic significance across the United States. Out of over 90,000 National Register sites nationwide, Oregon is home to over 2,000, and 19 of those are found in Lake County.
This National Park Service list is complete through NPS recent listings posted September 13, 2019. | null |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Ducado_de_Alen%C3%A7on | Ducado de Alençon | null | Ducado de Alençon | Escudo de armas de los condés de Alençon de la Casa de Belleme. | null | null | image/svg+xml | 660 | 600 | true | true | true | La casa de Alençon es una familia perteneciente a la nobleza francesa, y su patrimonio territorial, con centro en Alençon y Argentan, alcanzó el rango de ducado tras haber sido condado.
Fundada en 1291 por el conde Carlos de Valois, tercer hijo de Felipe III el Atrevido y padre del futuro Felipe VI, al ser nombrado por su hermano Felipe IV el Hermoso con el nombre de Carlos I y el título de Conde de Alençon. Su hijo segundo lo sucedería con el nombre Carlos II desligando, así, su descendencia de la rama principal de la dinastía Valois, que llegaría al trono francés en 1328 en la persona de su hermano mayor. Este mismo Carlos II caería en 1346 en la Batalla de Crécy. En 1414, en la persona del conde Juan I, alcanzó el rango de ducado. Al año siguiente, el duque Juan I tendría un destino similar al de su abuelo Carlos II: caería, como muchos otros caballeros franceses, en la Batalla de Azincourt.
El título en su concepción original se extinguió en 1525, tras la muerte del duque Carlos IV en la batalla de Pavía.
Datos: Q1848228 | La casa de Alençon es una familia perteneciente a la nobleza francesa, y su patrimonio territorial, con centro en Alençon y Argentan, alcanzó el rango de ducado tras haber sido condado.
Fundada en 1291 por el conde Carlos de Valois, tercer hijo de Felipe III el Atrevido y padre del futuro Felipe VI, al ser nombrado por su hermano Felipe IV el Hermoso con el nombre de Carlos I y el título de Conde de Alençon. Su hijo segundo lo sucedería con el nombre Carlos II desligando, así, su descendencia de la rama principal de la dinastía Valois, que llegaría al trono francés en 1328 en la persona de su hermano mayor. Este mismo Carlos II caería en 1346 en la Batalla de Crécy. En 1414, en la persona del conde Juan I, alcanzó el rango de ducado. Al año siguiente, el duque Juan I tendría un destino similar al de su abuelo Carlos II: caería, como muchos otros caballeros franceses, en la Batalla de Azincourt.
El título en su concepción original se extinguió en 1525, tras la muerte del duque Carlos IV en la batalla de Pavía.
Datos: Q1848228 |
|
zh | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E4%BD%90%E4%BD%90%E6%9C%A8%E5%8B%87 | 佐佐木勇 | null | 佐佐木勇 | null | 日本語: 東京陸軍航空学校生徒時代の佐々木。 | null | image/jpeg | 488 | 333 | true | true | true | 佐佐木勇,大日本帝国陆军军人、航空自卫官。太平洋战争时期的战斗机驾驶员,战斗王牌。最终军衔是准尉。 | 佐佐木勇(1921年11月5日-?),大日本帝国陆军军人、航空自卫官。太平洋战争时期的战斗机驾驶员,战斗王牌。最终军衔是准尉。 |
|
vec | https://vec.wikipedia.org/wiki/Moulineaux | Moulineaux | null | Moulineaux | null | Français : Église Saint-Jacques-le-Majeur de Moulineaux (Classé) This building is indexed in the Base Mérimée, a database of architectural heritage maintained by the French Ministry of Culture, under the reference PA00100769 . беларуская (тарашкевіца) | বাংলা | brezhoneg | català | Deutsch | Ελληνικά | English | Esperanto | español | euskara | suomi | français | magyar | italiano | 日本語 | македонски | Nederlands | português | português do Brasil | română | русский | sicilianu | svenska | українська | +/− | Moulineaux – Panorama | image/jpeg | 3,648 | 2,736 | true | true | true | Moulineaux el xé on comun de 944 abitanti del departemento de Seine-Maritime che el fa parte del rejon Normandia in Fransa. | Moulineaux el xé on comun de 944 abitanti del departemento de Seine-Maritime che el fa parte del rejon Normandia in Fransa. |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Greensboro_(North_Carolina) | Greensboro (North Carolina) | null | Greensboro (North Carolina) | null | Adapted from Wikipedia's NC county maps by Seth Ilys. | Locatie van Greensboro | image/png | 117 | 300 | true | true | true | Greensboro is een stad in de Amerikaanse staat North Carolina en telt 223.891 inwoners. Het is hiermee de 77e stad in de Verenigde Staten. De oppervlakte bedraagt 271,1 km², waarmee het de 64e stad is. | Greensboro is een stad in de Amerikaanse staat North Carolina en telt 223.891 inwoners. Het is hiermee de 77e stad in de Verenigde Staten (2000). De oppervlakte bedraagt 271,1 km², waarmee het de 64e stad is. |
|
ro | https://ro.wikipedia.org/wiki/Copa_Am%C3%A9rica_2011 | Copa América 2011 | Stadioane | Copa América 2011 / Stadioane | null | English: Estadio Malvinas Argentinas, a football stadium in Mendoza, Argentina Deutsch: Estadio Malvinas Argentinas, ein Fußballstadion in Mendoza, Argentinien Español: Estadio Malvinas Argentinas, un estadio de futbol en Mendoza, Argentina | null | image/jpeg | 2,141 | 3,418 | true | true | true | Copa América 2011 a fost a 43-a ediție a Cupei Americii găzduită de Argentina. | Opt orașe argentinene au găzduit meciuri din cadrul turneului. Ceremonia de deschidere a avut loc pe Estadio Ciudad de La Plata, iar finala s-a desfășurat pe Estadio Monumental Antonio Vespucio Liberti. |
|
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/Panzer_VI_Tiger_II | Panzer VI Tiger II | Корпус | Panzer VI Tiger II / Конструкція / Корпус | null | Deutsch: Panzer VI (Tiger II) mit Produktionsturm im Deutschen Panzermuseum Munster. Bau Juli 1944 (Henschel). Einsatz bei 1./schwPzAbtlg 101. Im Vordergrund zwei Granatpatronen für die 8,8-cm-KwK 43 L/71. | null | image/jpeg | 1,235 | 1,385 | true | true | true | Танк «Тигр ІІ» або Королівський тигр — німецький важкий танк кінцевого періоду Другої світової війни. Став спадкоємцем танка Tiger I. Серійно випускався з березня 1944 і до капітуляції Німеччини в Другій світовій війні. Загалом випущено 489 екземплярів. | Корпус був зварений з сталевих хромо-молібденових загартованих та цементованих плит. Снаряд 6-фунтової гармати М1 калібром 57 мм теоретично міг пробити тільки бортову броню башти танку, і те спеціальним (підкаліберним) снарядом, але на практиці такого не відбувалося. |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%B0%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%BF%D1%82%D0%B8%D1%84%D0%BE%D1%80%D0%BC%D0%BD%D1%8B%D0%B5_%D0%BA%D0%BB%D0%B5%D1%89%D0%B8 | Саркоптиформные клещи | null | Саркоптиформные клещи | null | Photo taken at 100x magnification through a microscope of an ear mite (Otodectes cyanotis). | Otodectes cynotis | image/jpeg | 927 | 1,204 | true | true | true | Саркоптиформные клещи — клада акариформных клещей, которой некоторые систематики придают ранг отряда. Насчитывает более 15 000 видов, 230 семейств в двух подотрядах.
Большинство представителей отряда обладает клешневидными хелицерами с крепкими клешнями жевательного типа.
Питаются главным образом твёрдой растительной пищей, а переходя к паразитизму на позвоночных животных, питаются кожей, перьями, волосами, выделениями кожных желез. | Саркоптиформные клещи (лат. Sarcoptiformes) — клада акариформных клещей (Acariformes), которой некоторые систематики придают ранг отряда. Насчитывает более 15 000 видов, 230 семейств в двух подотрядах.
Большинство представителей отряда обладает клешневидными хелицерами с крепкими клешнями жевательного типа.
Питаются главным образом твёрдой растительной пищей, а переходя к паразитизму на позвоночных животных, питаются кожей, перьями, волосами, выделениями кожных желез. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Auguste_Nayel | Auguste Nayel | null | Auguste Nayel | null | Français : Signature Auguste Nayel | signature d'Auguste Nayel | image/jpeg | 284 | 980 | true | true | true | Auguste François Joseph Nayel, né le 16 mai 1845 à Lorient et mort dans la même ville le 16 mars 1909, est un sculpteur français.
Il est également professeur de dessin et fut le premier conservateur du musée de Lorient et cofondateur de la Société lorientaise des beaux-arts. | Auguste François Joseph Nayel, né le 16 mai 1845 à Lorient (Morbihan) et mort dans la même ville le 16 mars 1909, est un sculpteur français.
Il est également professeur de dessin et fut le premier conservateur du musée de Lorient et cofondateur de la Société lorientaise des beaux-arts. |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9B%D0%B8%D1%82%D0%B2%D0%B8%D0%BD%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%BE,_%D0%92%D0%BB%D0%B0%D0%B4%D0%B8%D0%BC%D0%B8%D1%80_%D0%A1%D1%82%D0%B5%D1%84%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87 | Литвиненко, Владимир Стефанович | null | Литвиненко, Владимир Стефанович | null | Русский: Владимир Стефанович Литвиненко (род.1955) — российский деятель образования | null | image/jpeg | 470 | 337 | true | true | true | Владимир Стефанович Литвине́нко — советский и российский горный инженер, доктор технических наук, профессор, ректор Санкт-Петербургского горного университета, специалист по бурению скважин методом плавления горных пород. Известен как политический деятель и самый богатый ректор в России. | Владимир Стефанович Литвине́нко (род. 14 августа 1955) — советский и российский горный инженер, доктор технических наук (1991), профессор, ректор Санкт-Петербургского горного университета (с 1994 года), специалист по бурению скважин методом плавления горных пород. Известен как политический деятель и самый богатый ректор в России (2016). |
|
da | https://da.wikipedia.org/wiki/Vinsl%C3%B6v | Vinslöv | null | Vinslöv | Vinslövs station | English: Vinslöv railway station in the north-eastern part of Scania, Sweden. Placed at the railway line Hässleholm–Kristianstad. Svenska: Vinslövs järnvägsstation i nordöstra Skåne, belägen på linjen Hässleholm–Kristianstad. | null | image/jpeg | 2,382 | 3,573 | true | true | true | Vinslöv er et byområde i Hässleholms kommune i Skåne Län med 3.984 indbyggere. I byen findes flere butikker og en jernbanestation. | Vinslöv er et byområde i Hässleholms kommune i Skåne Län med 3.984 (2010) indbyggere. I byen findes flere butikker og en jernbanestation. |
|
sv | https://sv.wikipedia.org/wiki/Gr%C3%A5_pungmes | Grå pungmes | Galleri | Grå pungmes / Galleri | null | 1. (above) Ægithalus caroli Sharpe = Anthoscopus caroli (Sharpe, 1871) 2. (below) Ægithalus capensis Gm. = Anthoscopus minutus minutus (Shaw, 1812) English: African Penduline-tit (above), Cape Penduline-tit (below) | null | image/jpeg | 2,760 | 1,762 | true | true | true | Grå pungmes är en afrikansk fågel i familjen pungmesar inom ordningen tättingar. Dess vetenskapliga artnamn caroli hedrar den svenske upptäcktsresande Charles Andersson. | null |
|
cs | https://cs.wikipedia.org/wiki/Amador_City | Amador City | null | Amador City | Historické budovy v Amador City | English: Amador City, California, USA. | Historické budovy v Amador City | image/jpeg | 2,022 | 3,528 | true | true | true | Amador City je město v okresu Amador County v Kalifornii. Podle sčítání obyvatelstva v roce 2000 zde žilo 196 obyvatel, k roku 2010 již zde žilo jen 185. Město vzniklo v roce 1853 a pošta zde byla zřízena deset let poté. | Amador City (dříve Amadore's Creek a South Amador) je město v okresu Amador County v Kalifornii. Podle sčítání obyvatelstva v roce 2000 zde žilo 196 obyvatel, k roku 2010 již zde žilo jen 185. Město vzniklo v roce 1853 a pošta zde byla zřízena deset let poté. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Cath%C3%A9drale_de_l%27Annonciation_(Solvytchegodsk) | Cathédrale de l'Annonciation (Solvytchegodsk) | Histoire | Cathédrale de l'Annonciation (Solvytchegodsk) / Histoire | null | Русский: 1. Древний собор построенный Строгановыми в Сольвычегодске 2. Старинный дом Строгановых бывший там же | null | image/jpeg | 596 | 879 | true | true | true | La cathédrale de l'Annonciation (Solvytchegodsk) est un édifice orthodoxe situé dans la petite ville de Solvytchegodsk, oblast d'Arkhangelsk, Fédération de Russie, dont l'origine remonte au XVIᵉ siècle. Elle est dédiée à l'Annonciation, l'annonce faite à Marie de sa maternité divine par l'archange Gabriel | L'édifice est construit de 1560 à 1584. Il sera reconstruit plus tard, de 1819 à 1826. Le clocher n'est achevé qu'en 1826. L'entrepreneur qui a élevé l'édifice est un marchand de la ville, du nom de A.M. Markov.
Dès l'origine, la cathédrale est dédiée à l'Annonciation et comprend 9 chapelles intérieures dédiées à Jean le Baptiste, à la Naissance de Jésus, à Nicolas le thaumaturge, à Côme et Damien au métropolite Alexeï, à la Nativité de la Vierge Marie et à d'autres saints encore.
L'entrée dans la cathédrale et dans les chapelles se fait initialement par trois petites ailes au sud, au nord et à l'ouest. Le clocher est situé au nord. En 1810, la ville subit un incendie qui détruit d'autres églises, mais cette cathédrale n'est pas touchée. Des restaurations ont toutefois été menées qui ont consisté à ajouter des goulbichtchés au nord et au sud. Du côté est, apparaissent également des contreforts. Au sud, est ajoutée une église chauffée. Un nouveau clocher est construit, au travers duquel est créée une entrée.
La surface au sol de l'édifice est de 36 x 32 m, la hauteur est de 33 m.
L'intérieur de la cathédrale d'été a été conservé jusqu'à nos jours : les fresques exécutées sous la direction de maîtres moscovites tels Stephane Arephev et Fiodor Savine datant de 1597—1600 ; une haute iconostase avec des portes royales décorées de plaques d'étain dorées ; des icônes dont une partie a été réalisée par des peintres d'icônes réputés à la cour du Tsar.
La haute iconostase à quatre niveaux a été réalisée dans les années 1690, par un sculpteur sur bois du nom de Grigori Oustinov. Depuis la fin du XVIᵉ siècle, les portes royales sont conservées. C'est un travail remarquable d'art ancien, exemple à la fois complexe et subtil, très habilement exécuté .
La coupole est de structure originale et s'appuie sur deux piliers placés au centre du volume intérieur. Elle détermine la forme extérieur de l'édifice.
Des expositions permanentes sont organisées dans la cathédrale qui présentent les contributions de la famille Stroganov : des peintures, des icônes, des broderies, des pièces en argent, des miniatures précieuses, des sculptures en os, en pierre, en bois. Sur le côté nord-ouest se trouvent les sépultures de la famille Stroganov, qui comprennent 28 pierres tombales datant des XVIᵉ siècle au XVIIᵉ siècle |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Enya_(peuple) | Enya (peuple) | Économie | Enya (peuple) / Économie | null | Nederlands: De Wageniavissers in de Lualaba dichtbij Kisangani. De Wagenia (of Genya) zijn een volk dat vooral leeft van de visvangst in de Congorivier in de buurt van Kisangani. Ze hebben een unieke techniek ontwikkeld waarbij ze fuiken in het water gooien waarin de vissen gevangen worden. Deze fuiken worden vanop stellingen, gemaakt van takken, uitgezet. De stellingen zijn in de vorm van driepoten. Met een ongelooflijke behendigheid kruipen ze over de stellingen om deze fuiken op de goede plaatsen uit te zetten, te repareren of te vergroten. Gedigitaliseerde dia. English: The Boyoma Falls rapids/cataracts of the Lualaba River — near Kisangani, in the Democratic Republic of the Congo. The Wagenya peoples are indigenous fishermen who have developed a unique technique to fish in the river. They build a huge system of wooden tripods across the river. These tripods are anchored on the holes naturally carved in the rock by the water current. To these tripods are anchored large baskets, which are lowered in the rapids to “sieve” the waters for fish. It is a very selective fishing method, as these baskets are quite big and only large fish are entrapped. Français : Les pêcheurs Wagenia au fleuve Congo près de Kisangani. Les Wagenia ( ou Wagenya ou Genya) sont un peuple de pêcheurs du bassin du fleuve Lualaba en amont de Kisangani. Ils ont développé une technique unique au monde lançant des échafaudages de maigres troncs assemblés par des lianes au dessus des rapides. Avec une incroyable agilité, ils parcourent ce dispositif pour le réparer, l'agrandir, le déplacer ou encore poser ou relever leurs nasses. Diapositive numerisé. Digitized slide. | null | image/jpeg | 2,580 | 1,701 | true | true | true | Les Enya sont un peuple bantou d'Afrique centrale. ce sont des pêcheurs du bassin du fleuve Congo en amont de Kisangani. | Ils ont développé une technique unique au monde lançant des échafaudages de poisson sur le rivage ivoirien Walhalla il voie rende maigres troncs assemblés par des lianes au-dessus des rapides. Avec une incroyable agilité, ils parcourent ce dispositif pour le réparer, l'agrandir, le déplacer ou encore poser ou relever leurs nasses. |
|
el | https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AD%CF%82_%CE%91%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%B9%CE%BF_%CE%A3%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B3%CF%8C%CF%83%CE%B1%CF%82 | Διεθνές Αεροδρόμιο Σαραγόσας | Τερματικός σταθμός επιβατών | Διεθνές Αεροδρόμιο Σαραγόσας / Υποδομές / Τερματικός σταθμός επιβατών | null | Zaragoza airport. In the distance is the Real Aero Club de Zaragoza | null | image/jpeg | 960 | 1,280 | true | true | true | Το αεροδρόμιο της Σαραγόσας βρίσκεται 10 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Σαραγόσας, κοντά στην περιοχή της Garrapinillos. Είναι ένας αερολιμένας κοινής πολιτικής και στρατιωτικής χρήσης, που μοιράζεται διαδρόμους και ορισμένες εγκαταστάσεις με την Αεροπορική Βάση της Σαραγόσα.
Το 2017 εξυπηρέτησε 438.035 επιβάτες και ταξινόμησε 142.185 τόνους φορτίου. | Ο τερματικός σταθμός επιβατών, άνοιξε το Μάρτιο του 2008 κι έχει:
15 σταθμοί check-in
6 πύλες επιβίβασης
3 ζώνες παραλαβής αποσκευών
2 εστιατόρια
2 εμπορικά κατατήματα
11 θέσεις στάθμευσης αεροσκαφών |
|
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E5%8D%A1%E6%B4%9B%C2%B7%E4%BC%AF%E4%BC%BD%E7%B1%B3%E5%B0%BC%E7%B4%9A%E5%B7%A1%E9%98%B2%E8%89%A6_(2011%E5%B9%B4) | 卡洛·伯伽米尼級巡防艦 (2011年) | 圖庫 | 卡洛·伯伽米尼級巡防艦 (2011年) / 圖庫 | null |  Italy Navy: Marina Militare Pennant number: F 591 Type: Frigate Class: Bergamini Keel laid: December 17, 2009 Launch date: March 31, 2012 Delivered date: December 19, 2013 Builder: Cantiere navale di Riva Trigoso Displacement: 6,700 t Length overall: 144 m Beam: 19.40 m Draft: 8.40 m Main engine: CODLAG system: 1 x Avio-GE LM2500 G4 plus gas turbine, 2 x Jeumont-Schneider electric engines 2,1 MW Electric power: 4 x Isotta Fraschini Motori V1716T2NE 2,190 kw Power: 32,000 kw Speed: 27 knots Range: 6,000 nm Crew: 167 | null | image/jpeg | 3,888 | 2,592 | true | true | true | 卡洛·伯伽米尼級巡防艦,為義大利海軍版本的歐洲多用途巡防艦,為法國和義大利兩國繼地平線級驅逐艦後又一合作的軍艦,並且以歐洲為名推出。 | F590
F591
F592
F593
F594
F595 |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Amonde | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d2/Brasaoamondepq.jpg | Amonde | null | Amonde | null | Português: Brsão da Freguesia de Amonde Descrição Ordenação heráldica do brasão e bandeira Publicada no Diário da República, III Série de 31/07/2002 Armas - Escudo de azul, com uma ponte de um arco, de prata, lavrada de negro, firmada nos flancos e movente de uma campanha ondada de prata e azul de três tiras e encimada por uma flor-de-lis e duas rodas de engenho, tudo de ouro e alinhadas em roquete. Coroa mural de prata de três torres. Listel branco, com a legenda em maiúsculas a negro : “ AMONDE “. Fonte Sérgio Horta Licença Autoria do brasão e bandeira Caro Senhor, Gostaria de saber se os brasões que tem no seu site estão no domínio público ou se estão protegidos por direitos de autor. Estou a participar na WIkipédia em português (pt.wikipedia.org) e gostaria de ilustrar os artigos sobre freguesias potuguesas com brasões como os que tem no seu site. Se estiver de acordo com essa utilização, deve estar informado que qualquer pessoa poderá ter acesso às imagens utilizando-as para qualquer fim legal, incluindo fins comerciais. Se estiver de acordo em colocar as imagens no domínio público, agradecia que me contactasse. Obrigado. Manuel Anastácio Olá, as imagens que estão no meu site são de livre utilização, só gostaria que, se os usa-sem no vosso site, indicassem a página de origem dos mesmos. Cumprimentos Sérgio Horta in http://pt.wikipedia.org/wiki/Imagem:CMN.png | Wappen von Amonde | image/jpeg | 162 | 150 | true | true | true | Amonde ist eine Gemeinde im nordportugiesischen Kreis Viana do Castelo der Unterregion Minho-Lima.
In ihr leben 293 Einwohner. | Amonde ist eine Gemeinde (Freguesia) im nordportugiesischen Kreis Viana do Castelo der Unterregion Minho-Lima.
In ihr leben 293 Einwohner (Stand 30. Juni 2011). |
id | https://id.wikipedia.org/wiki/Batik_Kawung | Batik Kawung | Penerapan di luar kain | Batik Kawung / Galeri / Penerapan di luar kain | null | Bahasa Indonesia: Motif kawung pada arsitektur hotel di Nganjuk | null | image/jpeg | 4,608 | 3,456 | true | true | true | Batik Kawung adalah motif batik yang bentuknya berupa bulatan mirip buah kawung yang ditata rapi secara geometris. Kadang, motif ini juga ditafsirkan sebagai gambar bunga lotus dengan empat lembar mahkota bunga yang merekah. Lotus adalah bunga yang melambangkan umur panjang dan kesucian. | null |
|
fa | https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D8%B1%D9%88%D8%B1%D8%A7%D8%8C_%DB%8C%D9%88%D8%AA%D8%A7 | آرورا، یوتا | null | آرورا، یوتا | null | English: The town office of Aurora, Utah, United States. | Aurora city office | image/jpeg | 1,920 | 2,560 | true | true | true | آرورا شهری در ایالت یوتا کشور ایالات متحده آمریکا است که جمعیت آن در سرشماری سال ۲۰۱۰ میلادی، ۱٬۰۱۶ نفر بودهاست. | آرورا (به انگلیسی: Aurora) شهری در ایالت یوتا کشور ایالات متحده آمریکا است که جمعیت آن در سرشماری سال ۲۰۱۰ میلادی، ۱٬۰۱۶ نفر بودهاست. |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Station_Drzewica | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/21/Drzewica%2C_Stacja_kolejowa_Drzewica_-_fotopolska.eu_%28343022%29.jpg | Station Drzewica | null | Station Drzewica | null | Polski: Budynek dworca w Drzewicy - częściowo zaadaptowany na lokale mieszkalne. | null | image/jpeg | 900 | 1,200 | true | true | true | Station Drzewica is een spoorwegstation in de Poolse plaats Drzewica. | Station Drzewica is een spoorwegstation in de Poolse plaats Drzewica. |
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Synthetism | Synthetism | Gallery | Synthetism / Gallery | null | Français : Inspiré du calvaire de Nizon en Pont-Aven (Finistère). | null | image/jpeg | 3,279 | 2,536 | true | true | true | Synthetism is a term used by post-Impressionist artists like Paul Gauguin, Émile Bernard and Louis Anquetin to distinguish their work from Impressionism. Earlier, Synthetism has been connected to the term Cloisonnism, and later to Symbolism. The term is derived from the French verb synthétiser.
Paul Gauguin, Émile Bernard, Louis Anquetin, and others pioneered the style during the late 1880s and early 1890s.
Synthetist artists aimed to synthesize three features:
The outward appearance of natural forms.
The artist's feelings about their subject.
The purity of the aesthetic considerations of line, colour and form.
In 1890, Maurice Denis summarized the goals for synthetism as,
It is well to remember that a picture before being a battle horse, a nude woman, or some anecdote, is essentially a flat surface covered with colours assembled in a certain order.
The term was first used in 1877 to distinguish between scientific and naturalistic impressionism, and in 1889 when Gauguin and Emile Schuffenecker organized an Exposition de peintures du groupe impressioniste et synthétiste in the Café Volpini at the Exposition Universelle in Paris. | null |
|
vec | https://vec.wikipedia.org/wiki/Baillet-en-France | Baillet-en-France | null | Baillet-en-France | null | Français : L'église Saint-Martin, façade occidentale et portail. | Baillet-en-France – Panorama | image/jpeg | 2,748 | 3,664 | true | true | true | Baillet-en-France el xé on comun de 1 957 abitanti del departemento de Val-d'Oise che el fa parte del rejon Île-de-France in Fransa. | Baillet-en-France el xé on comun de 1 957 abitanti del departemento de Val-d'Oise che el fa parte del rejon Île-de-France in Fransa. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Bahnstrecke_Bad_Salzungen%E2%80%93Unterbreizbach | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/ea/Merkers-dietlaserweg.jpg | Bahnstrecke Bad Salzungen–Unterbreizbach | Geschichte | Bahnstrecke Bad Salzungen–Unterbreizbach / Geschichte | null | Deutsch: Bahnübergang Merkers Dietlaser Weg | null | image/jpeg | 494 | 690 | true | true | true | Die Bahnstrecke Bad Salzungen–Vacha war eine Nebenbahn in Thüringen.
Die Strecke wurde als Teilstrecke Bad Salzungen–Vacha der schmalspurigen Feldabahn im Jahr 1879 eröffnet und im Jahr 1906 auf Normalspur umgebaut. Ab diesem Zeitpunkt hat sich der Name Werratalbahn etabliert, der allerdings auch für andere Strecken in Gebrauch ist. Der Weiterbau nach Unterbreizbach erfolgte erst nach Gründung der DDR. | Aufgrund des gestiegenen Verkehrs durch die Erschließung von Kalivorkommen war die Feldabahn 1904 der Preußischen Staatsbahn übereignet worden, die die Strecke bis 1906 auf Regelspur umspurte, wobei auch die Trasse begradigt wurde. Auch viele Hochbauten wurden erneuert.
Zwischen Bad Salzungen, Vacha und Unterbreizbach an der Ulstertalbahn gab es bis 1999 einen starken Güterverkehr durch das letzte in Betrieb befindliche Thüringer Kaliwerk in Unterbreizbach. Der Neubau einer Anschlussbahn (auf der ehemaligen Ulstertalbahntrasse und einer in den 1930er Jahren begonnenen, jedoch nie fertiggestellten Verbindungskurve) vom Werk Hattorf her kommend, machte die Steilstrecke zwischen Unterbreizbach und Vacha überflüssig, so dass diese am 31. August 2000 stillgelegt wurde. Der Bahnhof Unterbreizbach ging in das Eigentum von Kali+Salz über.
Das Land Thüringen bestellte den Personenverkehr zwischen Bad Salzungen und Vacha zum 10. Juni 2001 ab. Grund hierfür war der Busparallelverkehr, der durch den Wartburgkreis finanziert wurde. In der Zeit vom 1. Januar bis zum 10. Juni 2001 wickelte noch die Süd-Thüringen-Bahn den Verkehr im Auftrag der Deutschen Bahn AG ab. Mit der Einstellung der Holzverladung im Bahnhof Dorndorf (Rhön) Ende 2001 endete der Gesamtverkehr. Eine letzte Befahrung der Strecke fand am 30. Dezember 2002 durch einen SKL der DB AG statt, bevor mit der Stilllegung zum 31. Dezember 2003 ein vorläufiger Schlussstrich gezogen wurde.
Der neugegründete Verein Interessenvereinigung Verkehrsgeschichte mittleres Werratal e. V. wollte sich damit nicht abfinden und initiierte ab 2007 eine Wiederinbetriebnahme der Strecke Vacha–Bad Salzungen in Zusammenarbeit mit der RbT Regiobahn Thüringen. Hierfür wurde die Strecke von der Deutschen Bahn AG durch die RbT gepachtet. Im Bereich des Bahnhofes Vacha wurden Aufräumarbeiten getätigt sowie eine Befahrbarkeit für Baufahrzeuge hergestellt. Die Strecke wurde freigeschnitten und vermessen, die Durchlässe gesichtet und gereinigt, Bahnübergänge saniert, einige alte Weichen, Signale und Gleise ausgebaut und drei nach der Stilllegung demontierte Hilfsbrücken wieder eingebaut. In der Zeit vom 4. bis 6. Juni 2008 befuhr erstmals seit der Stilllegung ein Eisenbahnfahrzeug, das Messfahrzeug der Firma pethoplan, die gesamte Bahnstrecke von Vacha nach Bad Salzungen. Seit Juni 2008 steht im Bahnhof Vacha ein SKL 24 („Bauart Schöneweide“) bereit, die Strecke zu befahren. Kurze Zeit später wurde auch ein SKL 25 technisch abgenommen und steht für Arbeitseinsätze zur Verfügung. Es handelt sich um genau das Fahrzeug, mit dem 2002 die letzte Fahrt auf der Bahnstrecke durchgeführt wurde.
Mit Genehmigungsschreiben des Landesbevollmächtigten für Bahnaufsicht (LfB) des Freistaates Thüringen vom 25. März 2011 wurde am 16. April 2011 die Teilstrecke Bad Salzungen–Merkers als Anschlussbahn des nicht-öffentlichen Verkehrs wieder in Betrieb genommen. Die Ausweitung des Betriebes bis zu einem holzverarbeitenden Unternehmen in Dorndorf bis Streckenkilometer 13,19 wurde zwischenzeitlich dem LfB angezeigt und dort genehmigt. Im August 2013 begannen Arbeiten zur Verlegung eines Anschlussgleises am Holzwerk Krenzer, so dass mit dem Fahrplanwechsel 2013/14 die Entladung an der freien Strecke aufgegeben werden konnte. Der Anschluss der Stadt Vacha an das deutsche Eisenbahnnetz hat sich entgegen der Planung von 2011 lange Zeit verzögert. Mit dem Genehmigungsschreiben vom 14. Oktober 2015 ist nun auch dieser erfolgt.
Da der eigentliche Güterverkehr zum angeschlossenen Holzwerk nur sporadisch stattfindet, sind auf allen Bahnhöfen häufig Güterwagen der VTG abgestellt. Nachdem zu Beginn des Jahres 2018 eine Außenstelle des Waggonwerkes Brühl in Vacha eröffnete, wurde im November Vacha wieder eine Güterverkehrsstelle im deutschlandweiten Cargo-Netz. |
da | https://da.wikipedia.org/wiki/Det_Gamle_Slot_(Athen) | Det Gamle Slot (Athen) | null | Det Gamle Slot (Athen) | null | English: Building of the Greek Parliament in Athens (Attica, Greece) Русский: Здание Парламента Греции в Афинах (Аттика, Греция) | null | image/jpeg | 3,075 | 4,870 | true | true | true | Det Gamle Slot er et slot i det centrale Athen i Grækenland, der er sæde for Grækenlands parlament. Slottet blev opført mellem 1836 og 1843 som det første kongeslot i det moderne Grækenland. Det ligger ved Syntagmapladsen i centrum af Athen og har huset Grækenlands parlament siden 1934. | Det Gamle Slot (græsk: Παλαιά Ανάκτορα, Palaiá Anáktora) er et slot i det centrale Athen i Grækenland, der er sæde for Grækenlands parlament. Slottet blev opført mellem 1836 og 1843 som det første kongeslot i det moderne Grækenland. Det ligger ved Syntagmapladsen i centrum af Athen og har huset Grækenlands parlament siden 1934. |
|
sco | https://sco.wikipedia.org/wiki/Ernst_II,_Duke_o_Saxe-Coburg_an_Gotha | Ernst II, Duke o Saxe-Coburg an Gotha | null | Ernst II, Duke o Saxe-Coburg an Gotha | Ernst II bi Winterhalter. | English: Ernest II, Duke of Saxe-Coburg and Gotha | null | image/jpeg | 1,024 | 661 | true | true | true | Ernst II, Duke o Saxe-Coburg an Gotha wis the sovereign duke o the Duchy of Saxe-Coburg and Gotha from 29 Januar 1844 to his daith. He wis born in Coburg; his faither Ernest III, Duke o Saxe-Coburg-Saalfeld, became Duke Ernest I o Saxe-Coburg an Gotha in 1826 through exchange o territories. He wis also a brither-in-law o Queen Victoria who haed mairit Ernest's brither Prince Albert o Saxe-Coburg an Gotha. | Ernst II, Duke o Saxe-Coburg an Gotha (Ernst August Karl Johann Leopold Alexander Eduard; 21 Juin 1818 – 22 August 1893) wis the sovereign duke o the Duchy of Saxe-Coburg and Gotha from 29 Januar 1844 to his daith. He wis born in Coburg; his faither Ernest III, Duke o Saxe-Coburg-Saalfeld, became Duke Ernest I o Saxe-Coburg an Gotha in 1826 through exchange o territories. He wis also a brither-in-law o Queen Victoria who haed mairit Ernest's brither Prince Albert o Saxe-Coburg an Gotha. |
|
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/Hauvin%C3%A9 | Hauviné | null | Hauviné | null | Français : Village Ardennais | null | image/jpeg | 3,168 | 4,752 | true | true | true | Hauviné és un municipi francès, situat al departament de les Ardenes i a la regió del Gran Est. L'any 2007 tenia 271 habitants. | Hauviné és un municipi francès, situat al departament de les Ardenes i a la regió del Gran Est. L'any 2007 tenia 271 habitants. |
|
zh | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E9%83%B4%E5%B7%9E%E5%B8%82 | 郴州市 | 行政区划 | 郴州市 / 政治 / 行政区划 | null | English: administrative divisions of Chenzhou City, Hunan, China | null | image/png | 1,940 | 1,800 | true | true | true | 郴州市,简称郴,古称桂阳,是中华人民共和国湖南省下辖的地级市,位于湖南省东南部。市境西界永州市,北邻衡阳市,东北临株洲市,东毗江西省赣州市,南接广东省韶关市、清远市。地处湘粤赣三省交界,南岭山脉中段,罗霄山脉西缘。东有诸广山、八面山,西有骑田岭、阳明山、九嶷山。地貌以丘陵为主,间有盆地、河谷。北有湘江支流舂陵水、耒水、永乐江,南有北江支流武水、长乐水、章水。全市总面积19,342平方公里,人口473.03万,市人民政府驻北湖区。 | 郴州市下辖2个市辖区、8个县,代管1个县级市。
市辖区:北湖区、苏仙区
县级市:资兴市
县:桂阳县、宜章县、永兴县、嘉禾县、临武县、汝城县、桂东县、安仁县 |
|
gl | https://gl.wikipedia.org/wiki/N%C3%B3_celta | Nó celta | Imaxes | Nó celta / Imaxes | null | Galego: Cruz da igraxa de San Lázaro, Santiago de Compostela | null | image/jpeg | 1,368 | 1,824 | true | true | true | O Nó celta é un estilo de decoración a base de nós estilizados, empregados amplamente na arte insular dos pobos celtas. Estes nós son máis coñecidos pola súa adaptación para o seu uso na ornamentación de monumentos cristiáns e manuscritos, como os do século VIII nos Evanxeos de Lichfield, o Libro de Kells e os Evanxeos de Lindisfarne. | null |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Focus_stacking | Focus stacking | Pictures | Focus stacking / Gallery / Pictures | null | This file was uploaded with Commonist. Focus stacking of 20 pictures (using Zerene Stacker).Litchis moisis (Litchi chinensis) (focus stacking). Image composée de 20 photos prises avec la bonnette Raynox DCR-250 et assemblées avec Zerene Stacker. | null | image/jpeg | 2,736 | 3,648 | true | true | true | Focus stacking is a digital image processing technique which combines multiple images taken at different focus distances to give a resulting image with a greater depth of field than any of the individual source images. Focus stacking can be used in any situation where individual images have a very shallow depth of field; macro photography and optical microscopy are two typical examples. Focus stacking can also be useful in landscape photography.
Focus stacking offers flexibility: since it is a computational technique, images with several different depths of field can be generated in post-processing and compared for best artistic merit or scientific clarity. Focus stacking also allows generation of images physically impossible with normal imaging equipment; images with nonplanar focus regions can be generated. Alternative techniques for generating images with increased or flexible depth of field include wavefront coding and light-field cameras. | null |
|
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/zh-tw/%E6%81%B0%E8%92%82%E6%96%AF%E5%8A%A0%E5%B0%94%E9%82%A6 | 恰蒂斯加尔邦 | 軍事動盪 | 恰蒂斯加尔邦 / 軍事動盪 | 利用屋頂陽光高溫殺菌的習俗 | English: Sun drying of Mahua (Madhuca) using Traditional Supa prepared from Bamboo in Chhattisgarh Village, India | null | image/jpeg | 2,304 | 3,072 | true | true | true | 恰蒂斯加爾邦是位於印度中部的一個行政邦,它於2000年11月1日從中央邦脫離,成為印度的第26個邦,全國第十大邦,首府為賴布爾。「恰蒂斯加爾」一詞的印地語直譯為「36個部落」,意指古代此處的36個部落。
恰蒂斯加爾邦西北部與中央邦接壤,西部與馬哈拉施特拉邦接壤,南部與安得拉邦接壤,東部與奧里薩邦接壤,東北部和北部分別與賈坎德邦和北方邦接壤。
恰蒂斯加爾語作為該邦官方語言之一,是印歐語系的一個重要分支,亦是恰蒂斯加爾邦的主要語言。許多語言學家將其視為印地語在當地的一種演化方言;此外在恰蒂斯加爾邦的一些山區也聚居有許多講達羅毗荼語系的岡德人;在恰蒂斯加爾邦北部的少部分地區也通用蒙達語族的一些方言。 | 2005年9月3日,在比拉斯布爾區納薩爾反叛組織與尼泊爾反叛者共同策劃了一起地雷爆炸事件,導致23名警察喪生。
2006年2月28日,納薩爾組織突襲了丹德瓦達區的數輛卡車,導致55名平民喪生,該事件也成為印度歷史上受納薩爾武裝的襲擊喪生人數最多的事件之一。在後繼的納薩爾武裝的襲擊中,仍有少民眾喪生。
2006年3月25日,在坎克爾區納薩爾武裝策劃了一起地雷襲擊事件,一顆地雷在一輛吉普車通過時被引爆,13人喪生。
2006年4月28日,在丹德瓦達區50名人質被俘,其中13人被斬首,納薩爾有重大嫌疑。
2010年5月恰蒂斯加爾邦通過的一部法律中規定,任何宗教信仰的轉變必須提前30天向相關機構通報。違反此條令的公民將被處以1年的監禁。根據BBC的報導,該邦民眾宗教信仰的轉變實為一個主要的政治問題。 |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Corned-beef | Corned-beef | Corned-beef en boite | Corned-beef / Histoire / Corned-beef en boite | Boites de corned-beef à Hong Kong. | English: 中環蘭芳園食品 | null | image/jpeg | 1,200 | 1,600 | true | true | true | Le corned-beef est une préparation culinaire de viande de bœuf qui se présente sous deux formes : soit en une pièce de viande, dite « demi-sel », qui a été préparée dans une saumure, soit en « menus morceaux agglomérés de bœuf maigre, additionnés d'un mélange salant et mis en conserve, qui se consomme tel quel en tranches ne se déchiquetant pas », moulé en forme de pain.
Dans les pays anglophones, « corned beef » est le terme utilisé pour les deux formes ; dans les pays francophones, depuis la Seconde Guerre mondiale, « corned-beef » s'applique à la deuxième forme, commercialisée en boîte de conserve métallique.
Le corned-beef a joué un rôle important dans l'alimentation des soldats, des prisonniers et des civils. Il se trouve partout dans le monde. | L'invention de Nicolas Appert est bientôt améliorée, par lui-même et par diverses personnes. L'une des plus connues est Pierre Durand qui fait breveter en 1810, en Angleterre, l'appertisation en boite de fer blanc. Mais on note aussi, quant au perfectionnement de l'appertisation de la viande :
En 1807, monsieur de Besch présente à l'Académie d'Erfurt le procédé suivant : la viande est cuite aux trois quarts à l'aide de vapeur, râpée ensuite et séchée à l'air avant d'être entassée dans des tonneaux ou des boites de fer blanc ; la « poudre grossière », placée dans un sachet, est cuite en bouillon et mangée en hachis.
En 1824, Nicolas Appert obtient un prix de la Société d'Encouragement pour l'industrie nationale pour une boite de 17 kg de bœuf.
Un monsieur Vuilliaumetz interpose une petite lame entre le goulot et le bouchon et la retire dès que la vapeur s'échappe ; il essaie aussi le placement, au milieu du couvercle des boites, d'une zone d'étain percée d'un trou qu'on referme avec un clou en étain lorsque la vapeur fuse.
Fastier élève à 110 °C la température du bain en y ajoutant du sel ou un mélange de sel et de sucre (en 1839) mais cette solution, outre le fait qu'elle salit les boites, demande des précautions qui peuvent ralentir le travail.
Raymond Chevalier-Appert élève la température de chauffe des boites soudées en fonction du type de denrées grâce au manomètre de l'autoclave ; pour le bœuf, il faut un « degré correspondant à la pression de ½ ou ¼ d'atmosphère au-delà de la pression ordinaire (0,76 m de mercure) ».
Un certain Durand, dans les années 1850, présente ses produits au conseil d'hygiène de Lorient et une attestation d'un capitaine de vaisseau qui affirme qu'une boite de ces conserves, après trois années de voyage par bateau, offrait du bœuf parfaitement conservé.
Martin de Lignac parvient à expulser complètement l'air des boites et produit une viande mi-cuite, peu désagrégée, qui donne après cuisson en bouillon un « excellent bouilli ». Il invente aussi un système de conservation sous volume réduit : le bœuf frais, tranché en fines lanières, est partiellement desséché dans une étuve puis comprimé dans les boites de fer blanc, les vides étant remplis de bouillon chaud à demi concentré ; les boites soudées, placées dans l'autoclave, sont prêtes pour l'expédition à leur sortie de la machine. « En mai et juin 1855, un million de rations, de ces conserves, à 70 centimes, représentant chacune 300 grammes de viande fraiche, plus le bouillon interposé, ont été livrées à l'armée d'Orient ».
Parmi les autres personnes citées comme ayant perfectionné le système Appert, il y a aussi messieurs Powels, Hogarth, John Moir, Cooper, Gillon et Winslow. La production se fait dans divers pays et les exportations deviennent courantes.
Le bœuf en boite sert désormais dans l'armée et la marine de toutes les grandes nations de l'époque, même s'il est peu apprécié des soldats : « ces viandes gélatineuses, cuites dans leur jus, ne sauraient remplacer ni la viande fraiche bouillie, ni surtout la viande rôtie ». Il constitue une alternative efficace car le bétail sur pied, difficile à nourrir en déplacement, supporte difficilement les longs transports, perd poids et qualité, et arrive parfois malade.
Get in line!
For rice, pay-day, pills, and ration,
For corned-willy, army fashion,
In Hoboken, in the trenches,
In a station with the Frenchies,
In a line.
Nombreux sont les souvenirs de ration militaires de corned-beef (souvent dénommé corned-willy dans le jargon de l'armée américaine), que ce soit à l'ordinaire de la Brigade française d'Orient à Massawa en 1841, sur la Ligne Maginot, ou dans les camps de prisonniers où la denrée est fournie parcimonieusement (parfois à raison de deux à trois cuillerées par jour).
Le corned-beef constitue donc aussi un créneau commercial important pour les grands industriels de la viande. Par exemple :
Nelson Morris crée en 1859, à Chicago, la Morris & Co et fournit l'armée de l'Union durant la guerre de Sécession ; son fils Edward développe la firme et devient le King of the World‘s Packers ( |
|
sv | https://sv.wikipedia.org/wiki/Lista_%C3%B6ver_ananasv%C3%A4xternas_sl%C3%A4kten | Lista över ananasväxternas släkten | G | Lista över ananasväxternas släkten / G | null | English: Flower of Guzmania conifera at Botanical Garden Cologne ("Flora") Deutsch: Blüte der Guzmania conifera im Botanischen Garten Köln („Flora“) | Guzmania conifera | image/jpeg | 2,000 | 1,500 | true | true | true | Detta är en lista över släkten i familjen ananasväxter alfabetiskt ordnad efter de vetenskapliga namnen. | null |
|
lt | https://lt.wikipedia.org/wiki/Michael_Jordan | Michael Jordan | Po karjeros baigimo | Michael Jordan / Po karjeros baigimo | M. Džordanas, žaidžiantis golfą, 2007 | Deutsch: Michael Jordan auf dem Golfplatz (2007) English: Michael Jordan on the golf course in 2007. | null | image/jpeg | 2,331 | 3,481 | true | true | true | Maiklas Džefris Džordanas – vienas žymiausių JAV krepšininkų, žaidęs atakuojančio gynėjo pozicijoje.
Šešis kartus tapo NBA čempionu, 5 kartus buvo pripažintas NBA naudingiausiu sezono žaidėju, 6 kartus NBA finalo naudingiausiu žaidėju. Žaidė Čikagos „Bulls“ ir vėliau Vašingtono „Wizards“ klubuose iki profesionalo karjeros pabaigos 2003 m.
Dėl neįtikėtino šuolio M. Džordanas gavo pravardę „Air Jordan“. Jo siluetas naudojamas kaip prekinis ženklas gaminant AIR JORDAN sportbačius. Pats M. Džordanas viename interviu prisipažino jog šuolis, kurio siluetas dabar tapęs Jordan simboliu, net nebuvo dėjimas į krepšį – tiesiog apšilinėjant prieš filmavimą jį nufotografavo pašokusį su kamuoliu.
Nuo 2010 m. M. Džordanui priklauso Šarlotės „Hornets“ komanda.
2014 m. M. Džordanas tapo pirmuoju NBA žaidėju, pasiekusiu 1 milijardo JAV dolerių turto vertę. | M. Džordanas du kartus buvo įrašytas į Krepšinio šlovės muziejų – 2009 m. kaip individualus žaidėjas ir 2010 m. kaip 1992 m. JAV olimpinės krepšinio komandos narys.
2010 m. kovo 17 d. tapo Šarlotės „Bobcats“ savininku, kontrolinį akcijų paketą nusipirkęs už, kaip pranešama, 275 mln. JAV dolerių sumą.
2013 m. gegužės 21 d. M. Džordanas pasirašė sutikimą nuo 2014 m. sezono grąžinti komandai „Hornets“ pavadinimą.
2014 m. birželį M. Džordanas padidino savo akcijų paketą „Hornets“ komandoje nuo 80 iki 89,5 %. Šiuo veiksmu jis savo turto vertę padidino iki 1 milijardo $.
2016 m. JAV prezidentas Barack Obama apdovanojo M. Džordanas Prezidento laisvės medaliu.
2020 m. balandžio 19 d. ESPN kanalas pradėjo rodyti 10 serijų dokumentinį filmą „The Last Dance“ apie M. Džordono paskutinį sezoną su Čikagos „Bulls“ komanda. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Fran%C3%A7ois_Athanase_de_Charette_de_la_Contrie | François Athanase de Charette de la Contrie | Leben | François Athanase de Charette de la Contrie / Leben | François de Charette. Posthumes Ölgemälde von Guérin (1819).
Charettes Unterschrift: Signatur François Athanase de Charette de la Contrie.PNG | null | null | image/jpeg | 530 | 350 | true | true | true | François Athanase de Charette de la Contrie war ein französischer Marineoffizier und einer der Anführer der Armée catholique et royale de Vendée während des dortigen Aufstandes in den Jahren 1793 bis 1796. | François de Charette stammte aus einer Familie des französischen Landadels in der Département Vendée, einer Region im Westen Frankreichs. Nach einer 1779 begonnenen Ausbildung an einer Marineschule diente er als Offizier unter Toussaint-Guillaume Picquet de la Motte und Luc Urbain du Bouëxic de Guichen und nahm am Amerikanischen Unabhängigkeitskrieg teil. Beim Ausbruch der Französischen Revolution im Jahr 1789 quittierte Charette seinen Dienst in der Armee. Für nur kurze Zeit emigrierte er nach Koblenz und beteiligte sich nach seiner Rückkehr nach Frankreich an der Verteidigung Ludwigs XVI. und seiner Familie während des Sturms auf die Tuilerien am 10. August 1792.
Nach Aussage seiner Biografen soll er beim Ausbruch des Aufstandes der Vendée im Frühjahr 1793 von den Bauern seiner Heimat gedrängt worden sein, ihre Führung zu übernehmen. Am 10. März 1793 – eine Woche nach Beginn der Erhebung – gelang den von ihm geführten Truppen die Rückeroberung des Ortes Machecoul, womit Charette das gesamte Pays de Retz, eine Region südlich der Mündung der Loire kontrollierte. Bis zum gescheiterten Versuch der Eroberung von Nantes Ende Juni 1793 spielte Charette eine eher untergeordnete Rolle und so erhielt nach dem Tode Cathelineaus am 14. Juli 1793 auch d’Elbée statt seiner den Oberbefehl über die royalistisch-katholischen Truppen.
Nach der vorläufigen Niederschlagung des Aufstandes im Dezember 1793 und dem Ende der großen Schlachten zwischen Royalisten und Republikanern begann er einen Guerillakampf, in dem ihm 1794 mit der Einnahme eines republikanischen Feldlagers bei Saint-Christophe nahe Challans noch ein größerer militärischer Sieg gelang.
Am 17. Februar 1795 unterzeichnete er schließlich im Schloss von Jaunaye, nahe Vertou gemeinsam mit Emissären des Nationalkonvents einen Friedensvertrag, den er jedoch nur fünf Monate einhielt. Auf das Versprechen der Engländer hin, ihn mit einer Landungsoperation zu unterstützen, griff er am 23. Juli 1795 wieder zu den Waffen und wurde am 22. Februar 1796 – nachdem er von Ludwig XVIII. zum Kommandanten der royalistischen Truppen ernannt worden war – gefangengesetzt und sieben Tage später in Nantes hingerichtet. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_the_prehistoric_life_of_Rhode_Island | List of the prehistoric life of Rhode Island | Cenozoic | List of the prehistoric life of Rhode Island / Cenozoic | Shell of a Tellina, or tellin | Fabulina fabula Gmelin, 1791 English: Taken with Axiocam (Zeiss) camera mounted on a Zeiss Stemi C-2000 binocular microscope. This bivalve was sampled on the Belgian Continental Shelf. | null | image/jpeg | 1,200 | 1,600 | true | true | true | This list of the prehistoric life of Rhode Island contains the various prehistoric life-forms whose fossilized remains have been reported from within the US state of Rhode Island. | †Anguinella
†Anguinella virginica
Barbatia
†Barbatia marylandica – or unidentified comparable form
Caryocorbula
†Caryocorbula cuneata
Cerithiopsis
†Cerithiopsis calvertensis – or unidentified comparable form
Cerithium
†Chesapecten
†Chesapecten jeffersonius – or unidentified comparable form
Cliona
Glossus
†Glossus mazlea – or unidentified comparable form
†Mariacolpus
†Mariacolpus plebeia
Nuculana
†Nuculana liciata
Stewartia
†Stewartia anodonta – or unidentified comparable form
Tellina |
|
fy | https://fy.wikipedia.org/wiki/Kolomenskoje | Kolomenskoje | Bouwurken (seleksje) | Kolomenskoje / Bouwurken (seleksje) | null | Deutsch: Freilichtmuseum Kolomenskoje in Moskau. Wassermühle am Fluss Schuscha.English: Kolomenskoe Museum Reserve in Moscow. Water mill on Zhuzha River.Русский: Музей-заповедник Коломенское в Москве. Водяная мельница на реке Жуже. | null | image/jpeg | 3,004 | 4,346 | true | true | true | Kolomenskoje wie foarhinne in keninklik lângoed, dat op inkele kilometers súdeastlik fan it sintrum fan de Russyske haadstêd Moskou leit. It lângoed is 390 hektare grut en leit oan de âlde wei nei Kolomna. It gebiet waard yn de jierren 1960 by de haadstêd yndield.
De namme Kolomenskoje waard foar it earst neamd yn in testamint fan Ivan Kalita. Yn de rin fan de tiid ûntjoech it doarp him ta it lângoed dat it meast yn de geunst stie by de Moskovityske foarsten. | null |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Orden_del_Tois%C3%B3n_de_Oro | Orden del Toisón de Oro | El tesoro de la Orden | Orden del Toisón de Oro / El tesoro de la Orden | Collar del rey de armas de la Orden del Toisón de Oro de los tiempos de Carlos V | Insignia of the herald of the Order of the Golden Fleece | null | image/jpeg | 1,260 | 2,221 | true | true | true | La Insigne Orden del Toisón de Oro es una orden de caballería fundada en 1429 por el duque de Borgoña y conde de Flandes, Felipe III de Borgoña. Es una de las órdenes de caballería más prestigiosas y antiguas de Europa, y está muy ligada a la dinastía de los Habsburgo y a las coronas de Austria y España. El actual gran maestre de la rama española es Felipe VI, rey de España, y el actual de la rama austriaca es Carlos de Habsburgo-Lorena, jefe de la Casa de Habsburgo. Llevan anexo el tratamiento de Excelencia, siempre que su titular no posea otro de mayor rango. | Las joyas de la orden estuvieron durante siglos en Bruselas. Poco después de la Paz de Utrecht se firmó con Carlos VI el Tratado de Rastatt por el que se entregaron al Sacro Imperio los antiguos Países Bajos españoles. Una vez que los austríacos entraron en Bruselas, encontraron todo el tesoro de la Orden intacto.
En 1797, por miedo a la presión generada por la Revolución Francesa, se trasladó al palacio de los Habsburgo en Viena. Actualmente el tesoro se encuentra depositado en el Museo de Historia del Arte de la capital austríaca. En dicho tesoro destaca el potence. |
|
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D0%BE%D1%82%D1%8F%D1%87%D0%B5_%D1%84%D0%BE%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BF%D1%96%D0%B0%D0%BD%D0%BE | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/1d/Katzenkavalier_2.jpg | Котяче фортепіано | Перше використання | Котяче фортепіано / Історія / Перше використання | з Ж.-Б. Веккерліна | English: Cat organ | null | image/jpeg | 415 | 437 | true | true | true | Котяче фортепіано — багатоголосий музичний інструмент, різновид фортепіано, в якому замість механічної частини використані живі коти. | Перше використання цього інструменту описано французьким письменником Жаном-Батистом Веккерліном (1821–1910) в його книзі Musiciana, extraits d'ouvrages rare ou bizarre («Музиціана, уривки з твору про рідкісні або дивні винаходи») (1887):
Коли король Іспанії Філіп II відвідував свого батька імператора Карла V в Брюсселі в 1549, обидва бачили радість один одного при вигляді абсолютно надзвичайною процесії …
Найцікавішим був віз, який грав найбільш дивну музику, яку тільки можна уявити. У ньому був ведмідь, який грав на органі; замість труб, було 16 (за іншими даними — 20) котячих голів, кожна була пов'язана з його корпусом, хвости стирчали назовні і були проведені, як струни піаніно — якщо натискали клавішу на клавіатурі, відповідний хвіст сильно смикали, і кіт кожен раз жалісливо нявчав. Історик Хуан Крістобаль Кальвета де Естрелья зазначав, що кішки були організовані належним чином, по октавах.
…
Цей жахливий оркестр розмістився в театрі, де мавпи, вовки, олені та інші тварини танцювали під звуки цієї пекельної музики. . |
ta | https://ta.wikipedia.org/wiki/%E0%AE%85%E0%AE%AE%E0%AE%B0%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AE%A8%E0%AF%8D%E0%AE%A4%E0%AE%BE%E0%AE%95%E0%AF%8D | அமர்கந்தாக் | இடவமைப்பு | அமர்கந்தாக் / இடவமைப்பு | நர்மதா குந்த் கோவில்கள், நர்மதா ஆற்றின் பிறப்பிடம் | English: this temple is at indian satate of madhya pradesh in amarkantak this temple is of indian godess narmada and the water is shown is the origin of indian river NARMADA | null | image/jpeg | 1,600 | 1,200 | true | true | true | அமர்கந்தாக் என்பது இந்தியாவின் அனுப்பூரிலுள்ள நகர பஞ்சாயத்து மற்றும் சுற்றுலா நகரம் ஆகும். அமர்கந்தாக் பகுதி என்பது ஒரு தனித்துவமான இயற்கை பாரம்பரியப் பகுதி ஆகும் மற்றும் விந்தியா மற்றும் சாத்பூரா மலைத்தொடர்கள், மைக்கால் மலைகளை சந்திக்கும் முக்கியப் புள்ளியாகும். இப்பகுதியில் தான் நர்மதை ஆறு, சோன் ஆறு மற்றும் சோயிலா ஆறு தோன்றும் இடம் ஆகும். 15-ம் நூற்றாண்டின் புகழ்பெற்ற கவிஞரான கபீர் இந்த நகரத்தில் உள்ள கபீர் மேடையில் தான் தியானம் செய்ததாக நம்பப்படுகிறது. | நர்மதா குந்த் கோவில்கள், நர்மதா ஆற்றின் பிறப்பிடம்
அமர்கந்தாக் இந்தியாவின் மத்தியப் பிரதேசம் மாநிலத்தில் அமைந்துள்ளது, 22.67°N 81.75°E. இதன் சராசரி உயரம் 1048 மீட்ட்கள் (3438 அடி). இரேவா, சாச்டால், அனுப்பூர், சபல்பூர், கத்நி மற்றும் பெந்ரா வழியாக செல்லும் சாலைகள் இந்த இடத்தை இணைக்கின்றன. இதன் அருகில் உள்ள புகைவண்டி நிலையங்கள் அனுப்பூர் மற்றும் பெந்ரா சாலை கியோஞ்சி வழியாக 43 கி.மீ மற்றும் சலேச்வர் வழியாக 28 கி.மீ தூரம் ஆகும். அருகில் உள்ள விமான நிலையம் சபல்பூர் 240 கி.மீ தூரம், இங்கிருந்து தில்லி மற்றும் மும்பைக்கு தினமும் விமான சேவை உள்ளது . |
|
hy | https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%B2%D5%B8%D6%80%D5%B8%D6%82%D5%BD%D5%AB%D5%A1_%D4%B4%D5%B8%D6%80%D5%BF%D5%B4%D5%B8%D6%82%D5%B6%D5%A4 | Բորուսիա Դորտմունդ | «Սիգնալ Իդունա Պարկ» մարզադաշտի ֆոտոշարքը | Բորուսիա Դորտմունդ / «Սիգնալ Իդունա Պարկ» մարզադաշտի ֆոտոշարքը | null | Borussia Dortmund against Hamburg in January 2010. | null | image/jpeg | 2,736 | 3,648 | true | true | true | Բորուսիա Դորտմունդը կամ Դորտմունդի Բորուսիան գերմանական ֆուտբոլային ակումբ է։ Ամբողջական անվանումն է Բալշփիլ Ֆերայն Բորուսիա 1909 Դորտմունդ, մականունը՝ գերմ.՝ Die Borussen, գերմ.՝ Die Schwarzgelben։
Հիմնադրվել է 1909 թվականի դեկտեմբերի 19-ին, Կայզերական Գերմանիայի Դորտմունդ քաղաքում։ Մարզիչը ավստրիացի մասնագետ Պետեր Շտյոգերն է։ Թիմի սեփականատերն է Ռայնհարդ Ռաուբալը։ Թիմի սպորտային տնօրենն է Հանս-Յոահիմ Վացկեն։ Թիմի կարգախոսն է Echte Liebe-ն ։ Մարզադաշտն է Սիգնալ Իդունա Պարկը ։ | null |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Montechiaro_d%E2%80%99Asti | Montechiaro d’Asti | Umgebung | Montechiaro d’Asti / Umgebung | null | English: Chiesa dei Santi Nazario e Celso, Montechiaro d'Asti, Italy, romanesque church, XII century, the apse | null | image/jpeg | 4,000 | 2,240 | true | true | true | Montechiaro d’Asti ist eine Gemeinde mit 1290 Einwohnern in der italienischen Provinz Asti, Region Piemont. | Etwa zwei Kilometer nördlich steht auf einem Hügel die romanische Chiesa dei Santi Nazario e Celso, gegen Mitte des 12. Jahrhunderts als einfache Saalkirche erbaut. Sie ist rundum dekoriert durch den für das Monferrato typischen Wechsel aus rotem Backstein und weißem Kalkstein, aber auch mit geometrischen und floralen Motiven an den Biforien, Dachrändern und Portalen. |
|
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/zh-tw/2001%E5%B9%B4NBA%E9%81%B8%E7%A7%80 | 2001年NBA選秀 | 選秀 | 2001年NBA選秀 / 選秀 | Pau Gasol, the 3rd pick | Pau Gasol when he was with the Memphis Grizzlies | null | image/jpeg | 546 | 346 | true | true | true | 2001年NBA選秀於2001年6月27日在紐約州紐約市麥迪遜廣場花園舉行。夸米·布朗成為首個高中生球員狀元籤新秀。華盛頓巫師放棄數個後來職業生涯十分成功的選手而選擇布朗廣受批評,布朗也被認為是NBA歷史上最差的選秀球員之一。數個國際球員,包括保羅·蓋索、東尼·帕克以及梅米特·歐庫成為了NBA全明星。這也是溫哥華灰熊在本城的最後一次選秀;他們遷址曼非斯的動議在數周后完成。
明尼蘇達灰狼由於違反薪資上限被禁止參與首輪選秀。 | null |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Shirley,_London | Shirley, London | Gallery | Shirley, London / Gallery | null | White Lodge, Shirley | null | image/jpeg | 1,512 | 2,016 | true | true | true | Shirley is an area of south London, England, within the London Borough of Croydon and the historic county of Surrey. It is located 10 miles south south-east of Charing Cross, to the south of Monks Orchard, west of West Wickham, north of Spring Park and Addington and east of Addiscombe. The Shirley area is split into Shirley proper, Shirley Oaks and Upper Shirley; the suburbs of Monks Orchard and Spring Park are sometimes also considered to be sub-districts of Shirley. | null |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_denkmalgesch%C3%BCtzten_Objekte_in_Enzenreith | Liste der denkmalgeschützten Objekte in Enzenreith | Denkmäler | Liste der denkmalgeschützten Objekte in Enzenreith / Denkmäler | null | Deutsch: Bergfriedhof in Enzenreith   This media shows the protected monument with the number 93574 in Austria. (Commons, de, Wikidata) | Bergfriedhof | image/jpeg | 3,000 | 4,000 | true | true | true | Die Liste der denkmalgeschützten Objekte in Enzenreith enthält die 4 denkmalgeschützten, unbeweglichen Objekte der Gemeinde Enzenreith im niederösterreichischen Bezirk Neunkirchen. | null |
|
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Bockflie%C3%9F | Bockfließ | null | Bockfließ | null | Deutsch: Pfarrhof   This media shows the protected monument with the number 9328 in Austria. (Commons, de, Wikidata) | ilustracja | image/jpeg | 1,280 | 1,920 | true | true | true | Bockfließ – gmina targowa w Austrii, w kraju związkowym Dolna Austria, w powiecie Mistelbach. Liczy 1 320 mieszkańców. | Bockfließ – gmina targowa w Austrii, w kraju związkowym Dolna Austria, w powiecie Mistelbach. Liczy 1 320 mieszkańców (1 stycznia 2014). |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Grade_I_listed_churches_in_West_Yorkshire | Grade I listed churches in West Yorkshire | Churches | Grade I listed churches in West Yorkshire / Churches | null | English: Darrington church. Looking NE from position | null | image/jpeg | 427 | 640 | true | true | true | West Yorkshire is a metropolitan county in the Yorkshire and the Humber region of England. Created as a metropolitan county in 1974 after the passage of the Local Government Act 1972, it consists of five metropolitan boroughs, namely the City of Bradford, Calderdale, Kirklees, the City of Leeds and the City of Wakefield.
Its area corresponds approximately with the historic West Riding of Yorkshire, and it contains the major towns of Bradford, Dewsbury, Halifax, Huddersfield, Leeds, and Wakefield.
In England, buildings are given listed building status by the Secretary of State for Culture, Media and Sport, acting on the recommendation of English Heritage. This gives the structure national recognition and protection against alteration or demolition without authorisation. Grade I listed buildings are defined as being of "exceptional interest, sometimes considered to be internationally important"; only 2.5 per cent of listed buildings are included in this grade. This is a complete list of Grade I listed ecclesiastical buildings, including cathedrals, churches and chapels, in West Yorkshire as recorded in the National Heritage List for England. | null |
|
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/Christine_Ohuruogu | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e5/OhuruoguBeijing-2.jpg | Christine Ohuruogu | null | Christine Ohuruogu | null | English: Christine Ohuruogu after her victory in the 400 meters at the bird's nest, Beijing, august 19th 2008 Français : Christine Ohuruogu après sa victoire sur le 400m au nid d'oiseau, Pékin, le 19 ao^^ut 2008 | null | image/jpeg | 431 | 379 | true | true | true | Christine Ijeoma Ohuruogu és una atleta britànica d'origen nigerià especialista en els 400 metres llisos, prova en la qual es va proclamar campiona olímpica el 2008, i campiona mundial el 2007 i 2013. | Christine Ijeoma Ohuruogu (17 de maig de 1984 a Londres) és una atleta britànica d'origen nigerià especialista en els 400 metres llisos, prova en la qual es va proclamar campiona olímpica el 2008, i campiona mundial el 2007 i 2013. |
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Kulturdenkmale_in_Niederoderwitz | Liste der Kulturdenkmale in Niederoderwitz | Niederoderwitz | Liste der Kulturdenkmale in Niederoderwitz / Niederoderwitz | null | Deutsch: Umgebindehaus, Straße der Republik 82, Oderwitz | Wohnhaus (Umgebinde) | image/jpeg | 3,240 | 4,320 | true | true | true | In der Liste der Kulturdenkmale in Niederoderwitz sind die Kulturdenkmale des Ortsteils Niederoderwitz der sächsischen Gemeinde Oderwitz verzeichnet, die bis Januar 2019 vom Landesamt für Denkmalpflege Sachsen erfasst wurden. Die Anmerkungen sind zu beachten.
Diese Aufzählung ist eine Teilmenge der Liste der Kulturdenkmale im Landkreis Görlitz.
Die Kulturdenkmale des Oderwitzer Ortsteils Oberoderwitz sind in der Liste der Kulturdenkmale in Oberoderwitz erfasst. | Karte mit allen Koordinaten des Abschnitts Niederoderwitz: OSM |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A4%D1%91%D0%B4%D0%BE%D1%80_%D0%9B%D0%B8%D1%82%D0%BA%D0%B5_(%D0%BF%D0%BE%D1%80%D1%82%D0%BE%D0%B2%D1%8B%D0%B9_%D0%BB%D0%B5%D0%B4%D0%BE%D0%BA%D0%BE%D0%BB) | Фёдор Литке (портовый ледокол) | null | Фёдор Литке (портовый ледокол) | Юго-западная оконечность бухты Ванина в 2006 году, видны лавмастерская «Ялта» (списана и затонула при попытке буксировки) и портовый ледокол «Фёдор Литке» | Русский: Ванинская бухта. Снимок сделан летом 2006 г. | null | image/jpeg | 1,200 | 1,600 | true | true | true | Ледокол «Фёдор Литке» проекта 97А. Назван в продолжение традиций, взамен списанного в 1958 году арктического линейного ледокола, который в свою очередь носил имя русского исследователя Арктики, адмирала Фёдора Петровича Литке.
Ледоколы проекта 97А строились на Адмиралтейском заводе, в г. Ленинграде, с 1960 по 1971 год, и всего построено 14 ледоколов. Головной ледокол в серии «Ледокол-1» сошёл со стапелей в 1961 году.
Ледокол «Федор Литке» заложен 12 января 1970 г., спущен на воду 29 июля 1970 г., сдан флоту 14 декабря 1970 г. Ответственный сдатчик Е. Н. Литонов.
В советский период принадлежал Сахалинскому морскому пароходству. В постсоветское время владелец судна — ФГУП «Сахалинское бассейновое аварийно-спасательное управление». Базировался в порту Ванино Хабаровского края.
В 1970—1974 гг. ледокол работал в Комсомольске-на-Амуре, обеспечивая проведение железнодорожных паромов через Амур во время осеннего ледостава. | Ледокол «Фёдор Литке» проекта 97А. Назван в продолжение традиций, взамен списанного в 1958 году арктического линейного ледокола, который в свою очередь носил имя русского исследователя Арктики, адмирала Фёдора Петровича Литке.
Ледоколы проекта 97А строились на Адмиралтейском заводе, в г. Ленинграде, с 1960 по 1971 год, и всего построено 14 ледоколов. Головной ледокол в серии «Ледокол-1» (впоследствии переименованный в «Василий Прончишев») сошёл со стапелей в 1961 году.
Ледокол «Федор Литке» (заводской № 780) заложен 12 января 1970 г., спущен на воду 29 июля 1970 г., сдан флоту 14 декабря 1970 г. Ответственный сдатчик Е. Н. Литонов.
В советский период принадлежал Сахалинскому морскому пароходству. В постсоветское время владелец судна — ФГУП «Сахалинское бассейновое аварийно-спасательное управление». Базировался в порту Ванино Хабаровского края.
В 1970—1974 гг. ледокол работал в Комсомольске-на-Амуре, обеспечивая проведение железнодорожных паромов через Амур во время осеннего ледостава (мост через Амур был сдан в эксплуатацию в 1975 году).
Навигационное оборудование и средства связи: судовая станция системы ГМССБ, спутниковый аварийный буй системы Коспас-Сарсат, приёмник службы НАВТЕКС, приёмник расширенного группового вызова, приёмник цифрового избирательного вызова, приёмник КВ буквопечатающей аппаратуры, радиолокационный ответчик, передатчик АИС для целей поиска и спасания, УКВ аппаратура двусторонней радиотелефонной связи.
В 1988 г. заменены главные двигатели, установлены три дизеля 10Д20 мощностью по 1800 л. с.
29 мая 2014 года, по сообщению пресс-службы ФГУ «Администрация морского порта Ванино», ледокол вышел в свой последний рейс перед списанием. |
|
mg | https://mg.wikipedia.org/wiki/Cyril_Norman_Hinshelwood | Cyril Norman Hinshelwood | null | Cyril Norman Hinshelwood | null | Cyril Norman Hinshelwood (June 19, 1897 – October 9, 1967) | null | image/jpeg | 396 | 280 | true | true | true | Cyril Norman Hinshelwood dia mpahay fizika mizaka ny zom-pirenen'i Fanjakana Mitambatra teraka ny 19 Jiona 1897 tao London ary maty ny 9 Oktobra 1967 tao London | Cyril Norman Hinshelwood dia mpahay fizika mizaka ny zom-pirenen'i Fanjakana Mitambatra teraka ny 19 Jiona 1897 tao London ary maty ny 9 Oktobra 1967 tao London |
|
vec | https://vec.wikipedia.org/wiki/Arcidi%C3%B2cexe_de_X%C3%A8noa | Arcidiòcexe de Xènoa | null | Arcidiòcexe de Xènoa | null | English: San Lorenzo cathedral, Genova, Italy. Italiano: Cattedrale di San Lorenzo, Genoa | null | image/jpeg | 2,330 | 1,796 | true | true | true | Ł'arcidiòcexe de Xènoa ła xe na sede metropułitana de ła Cexa catòłiga in Itałia e ła costituise na provincia eclexiàstega co siè diocexi sufraganee. | Ł'arcidiòcexe de Xènoa (łatin: Archidioecesis Ianuensis) ła xe na sede metropułitana de ła Cexa catòłiga in Itałia e ła costituise na provincia eclexiàstega co siè diocexi sufraganee. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Tren%C4%8D%C3%ADn | Trenčín | Geschichte | Trenčín / Geschichte | Die Stadt Trentschin mit der Burg um 1700 | English: Postcard from 1900 of Trencsén in 1700s (Hungary, present Trenčín, Slovakia) with the view of the Trencsén Castle before it was burnt down. Magyar: 1900-ból származó képeslap, mely Trencsén (ma: Szlovákia) látképét mutatja az 1700-as években, ábrázolva a Trencséni vár tűzvész előtti állapotát. Slovenčina: Pohľadnica z roku 1900 ukazujúca Trenčín v roku 1700 so znázornením Trenčianskeho hradu pred požiarom. | null | image/jpeg | 660 | 1,048 | true | true | true | Trenčín ist ein Zentrum des mittleren Waagtals in der Westslowakei nahe an der Grenze zu Tschechien.
Die Stadt hat 55.383 Einwohner und ist Hauptstadt des Trentschiner Landschaftsverbands sowie des Bezirks Okres Trenčín. Auf einem Felsen über der Stadt steht die mittelalterliche Burg Trenčín. | Trenčín ist eine alte Siedlungsstätte und war seit der Steinzeit fast durchgehend besiedelt. Bekannt sind Siedlungen der Maďarovce-Kultur aus der Jungbronzezeit, sowie der Lausitzer Kultur und der Puchauer Kultur. Der Ort lag auf einem der Äste der Bernsteinstraße. Im 2. und 1. Jahrhundert v. Chr. gab es eine befestigte Siedlung der Kelten, die aber gegen Anfang unserer Zeitrechnung durch germanische Stämme, insbesondere Quaden und Markomannen, vertrieben oder assimiliert wurden. Aus der Zeit der Markomannenkriege, genauer einer Auseinandersetzung zwischen dem Römischen Reich und den Quaden in der (späteren) Slowakei, stammt eine um 179 n. Chr. in den Burgfelsen eingemeißelte Inschrift; sie ist das nördlichste Zeugnis der Anwesenheit römischer Legionen in Mitteleuropa östlich des heutigen Deutschlands. Trenčín hieß damals Laugaricium.
Nach dem Ende des römischen Einflusses gegen Ende des 4. Jahrhunderts brach die Zeit der Völkerwanderung an. Am Ende dieser Epoche im Jahr 568 verließen große Teile der germanischen Bevölkerung unter Alboin das Karpatenbecken in Richtung Italien. Um diese Zeit erreichten auch die ersten Slawen dieses Gebiet. Funde aus dem 5. und 6. Jahrhundert bestätigen ihre Anwesenheit in der Region. Im Stadtgebiet von Trenčín wurden Funde aus dem 7. bis 12. Jahrhundert gemacht.
Zur Zeit des Großmährischen Reiches war Trenčín ein wichtiger Ort. Nach dem Untergang von Großmähren wurde die Gegend schrittweise in den neuen ungarischen Staat eingegliedert; dieser Prozess soll spätestens Ende des 10. Jahrhunderts abgeschlossen worden sein. Im 11. Jahrhundert wurde der Ort zum Sitz der neuen Gespanschaft Trentschin, die sich über das mittlere Waagtal erstreckte. Wegen seiner Lage war das Gebiet zwischen den Königreichen Ungarn, Böhmen und Polen umstritten. 1067 wird in einer Urkunde ein Einfall der Böhmen erwähnt, wo auch die Burg zum ersten Mal genannt wurde.
Der Ort unter der Burg wurde zum ersten Mal in den Zoborer Urkunden 1111 als Treinchen schriftlich erwähnt und diente zur Wache einer Furt über die Waag. Seit dem frühen 13. Jahrhundert sollte er auch das Marktrecht besitzen. 1241 wurde der Ort durch die einfallenden Mongolen zerstört, sie konnten aber die Burg nicht erobern.
Zwischen 1302 und 1321 war die Burg Sitz des ungarischen Oligarchen Matthäus Csák, der für einige Jahre von hier aus den Großteil der heutigen Slowakei politisch und militärisch beherrschte und ihr faktischer Herrscher war. Nach Csáks Tod wurden die Stadt und die Burg vom königlichen Heer besetzt. Trotz der „feindlichen“ Lage wurden der Stadt im späten Mittelalter mehrere Rechte zugesprochen: 1324 wurde die Bürger vom Bezahlen der Maut im gesamten Königreich ausgenommen. Im 1335 geschlossenen Vertrag von Trentschin zwischen Karl von Anjou, König von Ungarn, Johann von Luxemburg, König von Böhmen, sowie Kasimir dem Großen, König von Polen, verzichtete Polen „für alle Zeiten“ auf Schlesien zugunsten des Königreichs Böhmen. 1370 kam das Recht zur Veranstaltung eines Jahrmarkts, 1380 erhielten die Bürger das Recht, Bier zu brauen. Aber erst 1412 wurde Trentschin vom König Sigismund von Luxemburg zur freien königlichen Stadt erklärt. Zu Ende des 15. Jahrhunderts gab es in der Stadt 14 Zünfte, daneben auch Händler.
Nach der ungarischen Niederlage in der Schlacht bei Mohács im Jahre 1526 wurde die Stadt mit der Burg zum Schauplatz des Kampfes um den ungarischen Thron: 1528 wurde die von den Zápolyas verteidigte Burg teilweise durch Verrat von den Truppen Ferdinands I. erobert und die Stadt schwer beschädigt. In dieser Zeit verbreitete sich in der Stadt die Reformation, die nach der Schlacht am Weißen Berg im Jahre 1620 durch böhmische Flüchtlinge noch verstärkt wurde. Die Jesuiten kamen im Jahr 1647, um der Reformation entgegenzuwirken. Die Stadt wurde zwar nie von den Türken oder ihren Vasallen erobert; sie verwüsteten in den Jahren 1599 und 1663 aber das weitere Umland. Trentschin wurde mehrmals von den ungarischen Aufständischen in Mitleidenschaft gezogen, wie 1604 von Stephan Bocskays Heer oder 1624 von den Aufständischen von Gábor Beth |
|
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%92%D1%80%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D0%B2-%D0%BD%D0%B0%D0%B4-%D0%A2%D0%BE%D0%BF%D0%BB%D1%8C%D0%BE%D1%83_(%D0%BE%D0%BA%D1%80%D1%83%D0%B3) | Вранов-над-Топльоу (округ) | null | Вранов-над-Топльоу (округ) | null | Slovenčina: pohľad na mesto Vranov nad Topľou zo sídliska 1. mája | Місто Вранов-над-Топльоу | image/jpeg | 2,472 | 3,296 | true | true | true | Округ Вранов-над-Топльоу або Воронівський округ — округ Пряшівського краю в східній Словаччині з адміністративним центром в місті Вранов-над-Топльоу.
На півночі межує із Стропковським округом, на сході з Гуменським округом, на півдні з Кошицьким краєм, на заході з Пряшівським округом, на північному заході з Свидницьким округом.
Площа становить 769 км², населення 80 464. | Округ Вранов-над-Топльоу або Воронівський округ (словац. okres Vranov nad Topľou, угор. Varannói járás) — округ (район) Пряшівського краю в східній Словаччині з адміністративним центром в місті Вранов-над-Топльоу.
На півночі межує із Стропковським округом, на сході з Гуменським округом, на півдні з Кошицьким краєм, на заході з Пряшівським округом, на північному заході з Свидницьким округом.
Площа становить 769 км², населення 80 464 (31 грудня 2015). |
|
zh | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E6%85%95%E5%B0%BC%E9%BB%91%E4%BA%A4%E9%80%9A%E5%8F%8A%E8%B5%84%E8%B4%B9%E9%9B%86%E5%9B%A2 | 慕尼黑交通及资费集团 | 现结资费 | 慕尼黑交通及资费集团 / 资费系统 / 现结资费 | 除车票外,MVV还发售站台票 | English: Plattform ticket, Munich transport association, Germany Deutsch: Bahnsteigkarte des Münchener Verkehrsverbunds, ausgegeben durch die Münchner Verkehrsgesellschaft | null | image/jpeg | 896 | 526 | true | true | true | 慕尼黑交通及资费集团有限责任公司负责协调慕尼黑市内及所有相邻行政县内的参团运输企业之间的合作。其最重要的任务包括制定交通规划、资费管理和旅客信息。在2016年,MVV共发送旅客7.1092亿人次,票价收入达8.7205亿欧元。 | 在现结资费中可以购买单程票、多程和全日车票。此外,还有与某些主办方合作发行的通票,它们可以同时用作入场券和MVV车票。对于儿童和青少年适用于折扣票价。现金资费的网络范围划分为一个内区和三个外区。
自2015年底的运行图调整以来,MVG已不再接受现金卡。只有在快铁范围内的德铁自动售票机上才能使用现金卡。
自2013年12月15日起,单程票(也包括联票和短途票)及日票也可以作为“手机票”提前在上网购买。 |
|
az | https://az.wikipedia.org/wiki/H%C9%99l%C9%99b_%C3%A7%C4%B1nq%C4%B1lotu | Hələb çınqılotu | null | Hələb çınqılotu | null | Geum allepicum | null | image/jpeg | 2,000 | 3,000 | true | true | true | Hələb çınqılotu - gülçiçəyikimilər fəsiləsinin çınqılotu cinsinə aid bitki növü. | Hələb çınqılotu (lat. Geum aleppicum) - gülçiçəyikimilər fəsiləsinin çınqılotu cinsinə aid bitki növü. |
|
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/Matar%C3%B3 | Mataró | Història | Mataró / Història | Vista panoràmica de Mataró (1668) | Català: Vista panoràmica de la ciutat de Mataró (1668) | null | image/png | 1,296 | 1,878 | true | true | true | Mataró és una ciutat catalana del litoral mediterrani, capital de la comarca del Maresme. Amb més de 128.000 habitants, és actualment la vuitena ciutat en població de Catalunya, i la tretzena dels territoris de parla catalana. Situada a uns 30 km al nord-est de Barcelona, ha estat tradicionalment un centre administratiu de rellevància territorial i un pol de dinamisme econòmic.
Els seus orígens es remunten a la ciutat romana d'Iluro, sobre la qual encara avui s'erigeix el centre històric de Mataró. L'any 1702 li fou concedit el títol de ciutat, i durant el segle xviii fou també cap de corregiment i capital de província marítima, de manera aquesta darrera és l'origen de la bandera local. En època contemporània destacà com a nucli industrial capdavanter, sobretot gràcies a la manufactura tèxtil del gènere de punt. Aquest caràcter de capital econòmica motivà que el primer tren de la península Ibèrica sortís de Mataró l'any 1848 en direcció a Barcelona, promogut per l'empresari mataroní Miquel Biada, o que el 1969 s'obrís entre Mataró i Montgat la primera autopista de peatge de tot l'Estat espanyol. | La ciutat de Mataró té el seu origen a l'època romana, quan es va fundar Iluro. S'han trobat nombroses restes arqueològiques de la vila romana, sobretot al nucli antic de la ciutat, on s'han descobert fonaments de les cases romanes i zones de clavegueram. La via romana més antiga documentada epigràficament a la península és la que enllaçava els poblats d'Iluro i el d'Ausa, construïda entre el 120 aC i el 110 aC. Al barri del Pla d'en Boet es conserven les restes de la Vil·la Torre Llauder, del final del segle I aC, que quedava fora de les muralles de l'antiga Iluro.
L'aspiració contínua de desfer-se de la jurisdicció feudal, al segle XVI, va fer crear una defensa permanent de la vila per a la seguretat dels seus habitants. L'any 1480 el rei Ferran el Catòlic va atorgar el privilegi d'incorporar-se definitivament a la Corona, que representava també la formació definitiva del municipi de Mataró. Durant el segle XVI va quedar enllestida la muralla.
Al segle XVI, Mataró era una petita vila edificada al voltant de l'església de Santa Maria i de la Plaça Gran. El seu important i progressiu creixement econòmic i demogràfic va fer necessari i a la vegada possible la construcció d'una segona muralla i la incorporació de nous espais urbans.
Les Muralles de Mataró, construïdes entre 1569 i 1600 van ser projecte de l'enginyer reial Jorge de Setara. Es poden veure trams de la muralla actualment al carrer Muralla dels Genovesos (recentment restaurada), al carrer Muralla D'en Titus i per sobre del Camí Ral. També queden les restes d'una torre de la muralla al pati d'un edifici privat al carrer Hospital. El projecte d'emmurallament de la vila es va prolongar més de trenta anys a causa de l'escassetat econòmica i les disputes sobre el traçat d'aquesta.
La muralla disposava de set portals i accessos, el més destacat era el de Barcelona (actual carrer Barcelona amb plaça Santa Anna), del qual es reprodueixen els escuts del principat, de Mataró i de Barcelona. Els escuts originals actualment figuren sobre la cel·la dedicada a Sant Sebastià. Del portal de Valldeix encara es pot percebre la silueta a l'encreuament entre els carrers de La Coma i de Sant Francesc d'Assís. Els altres portals eren els d'Argentona, Cabrera, Sant Josep, Sant Feliu, el Pou de la Sínia i la Penya d'en Roig o Portalet.
Al llarg de la guerra de successió espanyola van anar canviant de bàndol, per evitar problemes, depenent de l'exèrcit que apareixia a la rodalia de la ciutat, i quan la flota aliada es presenta al Maresme és la primera a declarar-se per Carles i aixeca un regiment comandat per Salvador Mataró per ajudar als aliats a prendre Barcelona el 1705. Elisabet Cristina de Brunsvic-Wolfenbüttel, promesa del rei Carles III d'Aragó va arribar a Mataró el 25 de juliol de 1708, poc després de la victòria aliada a la batalla d'Oudenaarde, i instal·lant-se al palau de Jaume de Baró. L'1 d'agost de 1708 la parella es casà a l'església de Santa Maria del Mar de Barcelona.
La vila fou bombardejada pels anglesos el 1742 durant la Guerra de Successió Austríaca. La industrialització de la ciutat va arrencar l'any 1839, quan s'instal·là el primer motor a vapor per a accionar una fàbrica tèxtil. Des d'aquest moment el sector tèxtil, d'antiga tradició artesanal, se situà al centre de l'activitat econòmica.
La capital del Maresme va viure un gran creixement industrial, que va comportar l'arribada de milers d'immigrants. Aquesta arribada d'immigrants va fer-se especialment evident durant les dècades dels anys 60 i 70, quan desenes de milers d'immigrants provinents de Múrcia, Andalusia i Extremadura (principalment), van instal·lar-se a la perifèria de Mataró, creant els barris de Cerdanyola, Cirera, Rocafonda i la Llàntia, entre altres. Aquests barris eren sovint molt llunyans del centre de la ciutat, ja que els nouvinguts no tenien suficients diners per poder instal·lar-se al nucli urbà.
Aquests nous barris van viure situacions molt precàries, atès que l'Ajuntament mataroní no els prestava cap atenció, i els habitants dels barris gaudien d'una situació econòmica molt precària.
D |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/%C5%BDd%C3%ADrec_v_Podbezd%C4%9Bz%C3%AD | Ždírec v Podbezdězí | null | Ždírec v Podbezdězí | null | Čeština: Znak obce Ždírec, okres Česká Lípa. V červeno-zeleně polceném štítě stříbrná obrácená podkova, uvnitř zlatý oheň se třemi plameny převýšený zkříženými stříbrnými sekerami se zlatými topůrky. English: Municipal coat of arms of Ždírec village, Česká Lípa District, Czech Republic. | Wappen von Ždírec | image/jpeg | 600 | 599 | true | true | true | Ždírec ist eine Gemeinde des Okres Česká Lípa in der Region Liberec im Norden der Tschechischen Republik. | Ždírec (deutsch Siertsch) ist eine Gemeinde des Okres Česká Lípa in der Region Liberec im Norden der Tschechischen Republik. |
|
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E5%B0%87%E8%BB%8D%E6%BE%B3%E5%8D%97 | 將軍澳南 | null | 將軍澳南 | 將軍澳南全景(2016年) | Tseung Kwan O South Overview | null | image/jpeg | 1,334 | 2,656 | true | true | true | 將軍澳南,簡稱「將南」或「澳南」,是屬於香港新界將軍澳市中心的一部分,位置在其南部,同時也是將軍澳新市鎮的南部,是新市鎮最新的發展區。目前有部分土地正興建豪華私人住宅。 | 將軍澳南(英語:Tseung Kwan O South),簡稱「將南」或「澳南」,是屬於香港新界將軍澳市中心的一部分,位置在其南部,同時也是將軍澳新市鎮的南部,是新市鎮最新的發展區。目前有部分土地正興建豪華私人住宅。 |
|
af | https://af.wikipedia.org/wiki/Casa_Batll%C3%B3 | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/cd/Casa_Batll%C3%B3_%28Antoni_Gaudi%29_%28interior%2C_ceiling_close_up%29%2C_43%2C_Passeig_de_Gr%C3%A0cia%2C_Eixample%2C_Barcelona%2C_Catalonia%2C_Spain.jpg | Casa Batlló | Galery | Casa Batlló / Galery | null | Casa BatllГі (Antoni Gaudi) (interior, ceiling close up), 43, Passeig de GrГ cia, Eixample, Barcelona, Catalonia, Spain. | null | image/jpeg | 2,329 | 3,500 | true | true | true | Casa Batlló is 'n gebou in die sentrale area van Barcelona. Dit is deur Antoni Gaudí ontwerp, en word as een van sy meesterwerke beskou. Dit is 'n verbouing van 'n voorheen geboude huis, wat in 1904 deur Gaudí herontwerp, en daarna verskeie kere opgeknap is. Gaudí se assistente, Domènec Sugrañes i Gras, Josep Canaleta en Joan Rubió, het ook aan die opknappingsprojek deelgeneem.
Die plaaslike naam van die gebou is Casa dels ossos, omdat dit 'n skeletagtige, organiese voorkoms het. Die gebou is aan die Passeig de Gràcia in die Eixample-distrik geleë. Dit is een van vier geboue wat langs mekaar geleë is, en saam as die Illa de la Discòrdia, bekend staan. Die vier geboue is deur verskillende Modernista- argitekte van Barcelona ontwerp.
Soos alles wat Gaudí ontwerp het, kan Casa Batlló slegs breedweg as verteenwoordigend van Modernisme of Art Nouveau beskou word. Veral die grondvloer het ongewone dekoratiewe patrone, onreëlmatige ovaalvensters en vloeiende gebeeldhoude klipwerk. Daar is min reguit lyne, en 'n groot gedeelte van die fasade is met kleurvolle mosaïek van gebreekte keramiekteëls, versier. | null |
cs | https://cs.wikipedia.org/wiki/Stezka_d%C5%99ev%C4%9Bn%C3%A9_architektury_(Slezsk%C3%A9_vojvodstv%C3%AD) | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/eb/Watermill%2C_m%C5%82yn_wodny%2C_Pszczyna%2C_Poland.jpg | Stezka dřevěné architektury (Slezské vojvodství) | Hlavní okruh | Stezka dřevěné architektury (Slezské vojvodství) / Seznam památek / Hlavní okruh | null | English: Watermill, Pszczyna, Poland Polski: Pszczyna - Zagrodzie Wsi Pszczyńskiej, młyn wodny, obecnie restauracja (zabytek nr A/1219/76) | null | image/jpeg | 845 | 1,126 | true | true | true | Stezka dřevěné architektury v Polsku ve Slezském vojvodství je dlouhá 1060 km a zahrnuje 93 památkových objektů a souborů staveb dřevěné architektury, jako jsou kostely, kapličky, zvoničky, chalupy, krčmy, myslivny, skanzeny; z hospodářských objektů jsou to vodní mlýn a sýpky. Mezi nejstarší nacházející se na stezce jsou kostely Všech svatých v Sierotach a Łaziskach, které byly postaveny v polovině 15. století.
Stezka je rozdělena na pět okruhů: beskydský, pszczynský, rybnický, gliwický a čenstochovský a také 326 km dlouhý hlavní okruh. | Hlavní okruh prochází celým Slezským vojvodstvím, je dlouhý 326 km
(d) – datum byl stanoven na základě dendrochronologického průzkumu památky. |
ast | https://ast.wikipedia.org/wiki/Propied%C3%A1_intelectual | Propiedá intelectual | Crítiques a la propiedá intelectual | Propiedá intelectual / Crítiques a la propiedá intelectual | Non copy pastie | Español: No copy paste | null | image/jpeg | 500 | 537 | true | true | true | La propiedá intelectual referir a un bien económicu qu'inclúi productos intanxibles, al igual que productos físicos, reconocíu na mayor parte de llexislaciones de los países y suxetu a esplotación económica per parte de los posesores llegales de dicha propiedá. Nun sentíu puramente xurídicu la propiedá intelectual, ye lo protexío poles lleis de propiedá intelectual, y cualquier producción intelectual non explícitamente recoyida pola llexislación nun puede ser considerada propiedá intelectual en sentíu xurídicu. Asina los derechos de propiedá intelectual protexen los intereses de los creadores al ufierta-yos prerrogativas en rellación coles sos creaciones.
Pa la Organización Mundial de la Propiedá Intelectual cualquier creación de la mente humana ye parte de la propiedá intelectual, sicasí, les llexislaciones formales nun garanticen la esplotación esclusiva de les creaciones intelectuales a los sos autores de cualquier tipu de creación, sinón namái de delles formes de producción intelectual explícitamente recoyíes en dicha llexislación. La delimitación de qué constitúi una propiedá intelectual depende de les llexislaciones y ta sometida a continua renovación. | Autores como Stephan Kinsella, Julio Cole, Alfredo Bullard o Enrique Pasquel sostienen que los derechos de propiedá intelectual nun son necesarios pa promover la creatividá y la meyora científica ya imponen costos bien altos pa la sociedá. Por casu, incentiven costosos pleitos xudiciales, desincentivan la creación de mayor conocencia una vegada que'l creador tien el monopoliu del derechu de propiedá intelectual.
Esta proteición confier-y al autor un ensin númberu de prebendas como reconocencia al maxín y esfuerciu emplegáu na creación de daqué novedosu que s'atope fuera de la cotidianeidad, esto ye, daqué nuevu qu'implique ciertu nivel inventivu, y que sía susceptible d'aplicación industrial.
La proteición de les patentes ye siempres una tema por demás delicada nes negociaciones de trataos internacionales como'l TLC, onde, los países en víes de desenvolvimientu qu'escarecen de teunoloxía pretenden menguar al mínimu la proteición que se da a les patentes con cuenta de poder esplotar dichos inventos a la brevedá posible. Ente que, los países desenvueltos pretenden estender al máximu'l tiempu de proteición con distintos mecanismos como les patentes de segundu usu, que son aquelles patentes que se conceden a invenciones yá patentaes pero a les cualos atopóse-yos una nueva forma d'usu o dalgún nuevu beneficiu, y por consiguiente concédese un periodu adicional de proteición.
Adicionalmente, esisten otres temes de discutiniu como les llicencies obligatories que son aquelles que s'otorguen a organismos públicos o a terceres persones pa la esplotación d'un inventu ensin el consentimientu del inventor en situaciones especiales como n'emerxencies nacionales, pero previa compensación al autor. Esti tipu de llicencies, tamién son aldericaes en negociaciones de trataos, por culpa de que pa países con gran potencial inventivu esti tipu de llicencies son inadmitibles, ente qu'en países probes procúrase siempres dexar esta alternativa. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Timeline_of_the_COVID-19_pandemic_in_Mexico | Timeline of the COVID-19 pandemic in Mexico | April 16 to 30 | Timeline of the COVID-19 pandemic in Mexico / April 2020 / April 16 to 30 | A clothes store in Plaza Río Tijuana closed due to COVID-19. | English: A clothing shop Tijuana's Plaza Rio shopping mall closed due to COVID-19. | null | image/jpeg | 3,456 | 4,608 | true | true | true | The following is a timeline of the COVID-19 pandemic in Mexico. | The first death attributed to COVID-19 of a minor under 25 is reported in Tabasco on April 16, a two-year-old girl with Down syndrome and congenital heart disease. The government announced on April 16 that it will restrict transportation between areas of the country that are infected with COVID-19 (mostly large cities) and areas that are not infected, without specifying what areas are included or how it will be enforced. President López Obrador also said that based upon current projections, the 979 municipalities that have not had reported cases of coronavirus will be able to reopen schools and workplaces on May 17; the date is June 1 for the 463 municipalities that have. The elderly and other vulnerable groups will still be requested to stay home, and physical distancing should remain in place until May 30. It is expected that the pandemic will end in the metropolitan area on June 25.
TV Azteca called for the public to ignore information and warnings from Hugo López-Gatell Ramírez on April 17: "Like every night, the Undersecretary of Health, Hugo López-Gatell led the conference on COVID-19 in Mexico. But his numbers and conferences have already become irrelevant. Moreover, we tell him with all his words, no longer pay attention to Hugo López-Gatell." President López Obrador's proposal for a United Nations General Assembly resolution to prevent price gouging or hoarding of medical supplies by wealthy countries has 161 co-sponsors. The proposal was first made during a video conference of the G20. Pemex reports 10 deaths, 92 cases, and 1,052 suspected cases of COVID-19. 17 have recovered.
On April 18, Alonso Pérez Rico, Health Secretary for Baja California, reported that at least 30 doctors in the state, principally in Mexicali, have tested positive for COVID-19. None is critical.
On April 20 the Secretariat of National Defense (Sedena) announced that it had hired 3,158 of the 4,572 health professionals it needs. A Venezuelan YouTuber residing in Mexico City broke quarantine after being diagnosed with COVID-19 on April 20. Authorities had to sanitize the grocery store he contaminated and his immigration status was being investigated. His girlfriend similarly broke quarantine a few days earlier.
Mexico entered Phase 3 of its contingency plan on April 21. 712 deaths and 8,772 confirmed cases were reported. The Mexico City General Hospital delivered the wrong body to the widow of Ángel Dorado Salinas, 52. She discovered the mistake when she saw a photograph of the corpse.
In mid-April, it came to media attention that Mexican drug cartels, in an effort to boost their own popularity and in response to poor efforts by the Mexican presidency, began distributing supplies to impoverished citizens in the streets. The president of Mexico has since called on the cartels to stop distributing supplies and "end violence" instead.
The number of coronavirus cases surges past 10,000 to 10,544 with 970 deaths on April 21.
Six people were arrested in San Pedro Tlaquepaque and Tlajomulco de Zúñiga, Jalisco, for violating the state's quarantine orders on April 22. Another six people were denied permission to enter the state. Two women were arrested in Querétaro for attacking a health worker. They face up to three years in prison and a fine of 24,644 pesos (US$977). A field hospital with 854 beds is inaugurated in Mexico City; it should be fully operational on June 1.
On April 26, the Mexican Council of Businessmen (CMN) and IDB Invest announce a US$12 billion plan to provide credit to 30,000 micro-, small-, and medium-sized industries. AMLO opposes the plan, likening it to Fobaproa, the 1995 bank-rescue plan that cost taxpayers billions. PAN supports the plan.
The death toll surpassed the 1,000 figure on April 23. Tijuana expects its hospitals to run out of space over the weekend.
On April 29, eight public and three private hospitals in Mexico City stopped accepting COVID-19 patients due to a lack of space and ventilators. Mexico City Head of Government Claudia Scheinbaum said there were 54 hospitals with 1,500 beds available. On the same day, |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Fuenterrab%C3%ADa | Fuenterrabía | null | Fuenterrabía | null | English: Summit of Jaizkibel | Monte Jaizkibel | image/jpeg | 3,456 | 4,608 | true | true | true | Fuenterrabía es una ciudad y municipio del País Vasco, España, situado en el extremo noreste de la provincia de Guipúzcoa, a unos 20 km al este de la capital, San Sebastián, en la desembocadura del río Bidasoa, que hace de frontera natural con Hendaya. Forma parte de un área metropolitana transfronteriza, la Eurociudad Vasca Bayona-San Sebastián, con más de 620 000 habitantes. Fuenterrabía forma parte de la Eurociudad a través del Consorcio Transfronterizo Bidasoa Txingudi, con las ciudades de Irún y Hendaya. El objetivo de esta cooperación regional es dinamizar proyectos innovadores, atraer inversiones comunes y armonizar un modelo de desarrollo social, territorial y urbano sostenible.
Es una localidad de carácter turístico y residencial. En ella se encuentra el aeropuerto de San Sebastián, conocido por su ubicación también como «aeropuerto de Fuenterrabía». | Fuenterrabía (en euskera y oficialmente Hondarribia) es una ciudad y municipio del País Vasco, España, situado en el extremo noreste de la provincia de Guipúzcoa, a unos 20 km al este de la capital, San Sebastián, en la desembocadura del río Bidasoa, que hace de frontera natural con Hendaya (Francia). Forma parte de un área metropolitana transfronteriza, la Eurociudad Vasca Bayona-San Sebastián, con más de 620 000 habitantes. Fuenterrabía forma parte de la Eurociudad a través del Consorcio Transfronterizo Bidasoa Txingudi, con las ciudades de Irún y Hendaya. El objetivo de esta cooperación regional es dinamizar proyectos innovadores, atraer inversiones comunes y armonizar un modelo de desarrollo social, territorial y urbano sostenible.
Es una localidad de carácter turístico y residencial. En ella se encuentra el aeropuerto de San Sebastián, conocido por su ubicación también como «aeropuerto de Fuenterrabía». |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Naas_Botha | Naas Botha | null | Naas Botha | null | Italiano: Il rugbista sudafricano Naas Botha con la maglia del Rugby Rovigo 1987, Botha Botha, Naas | null | image/jpeg | 929 | 640 | true | true | true | Hendrik Egnatius 'Naas' Botha is a South African former rugby union player, who played for Northern Transvaal and South Africa.
He was voted Rugby Player of the Year in 1979, 1981, 1985 and 1987. Botha mostly played in the fly-half position and is now a rugby commentator for the South African M-Net and Supersport TV channels. He is also the Head Coach of the Indian Men's and women's rugby union teams. | Hendrik Egnatius 'Naas' Botha (born 27 February 1958) is a South African former rugby union player, who played for Northern Transvaal and South Africa (the Springboks).
He was voted Rugby Player of the Year in 1979, 1981, 1985 and 1987. Botha mostly played in the fly-half position and is now a rugby commentator for the South African M-Net and Supersport TV channels. He is also the Head Coach of the Indian Men's and women's rugby union teams. |
|
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D0%B0%D0%B1%D0%BB%D0%BE_%D0%9E%D1%81%D0%B2%D0%B0%D0%BB%D1%8C%D0%B4%D0%BE | Пабло Освальдо | null | Пабло Освальдо | null | English: Pablo Daniel Osvaldo before the football game with Bulgaria, "Vasil Levski" stadium, Sofia, Bulgaria, September 7, 2012 Italiano: Pablo Daniel Osvaldo prima della partita di calcio con la Bulgaria, stadio "Vasil Levski", Sofia, Bulgaria, 7 settembre 2012 | null | image/jpeg | 560 | 440 | true | true | true | Па́бло Осва́льдо — італійський футболіст аргентинського походження, нападник збірної Італії та португальського «Порту». | Па́бло Осва́льдо (італ. Pablo Osvaldo, нар. 12 січня 1986, Буенос-Айрес) — італійський футболіст аргентинського походження, нападник збірної Італії та португальського «Порту». |
|
da | https://da.wikipedia.org/wiki/Matsalu_Nationalpark | Matsalu Nationalpark | Galleri | Matsalu Nationalpark / Galleri | null | Eesti: Kumari laid English: Kumari in Matsalu National Park, Lääne County, Estonia | null | image/jpeg | 1,200 | 1,777 | true | true | true | Matsalu Nationalpark er et naturreservat og nationalpark beliggende i amtet Läänemaa i Estland. Matsalu Nationalpark spænder over et område på 486 km2, der består af Matsalubugten, Kasari-floddeltaet, landsbyen Matsalu og de omkringliggende områder.
Matsalubugten er et af de vigtigste vådområder for fugle i Europa på grund af dens fremtrædende placering på den østatlantiske hovedtrækrute. Et stort antal trækfugle bruger Matsalu som rasteområde. Hver forår passerer over to millioner vandfugle Matsalu, hvoraf ca. 1,6 millioner er havlitter.
Matsalu Nationalpark er et hjem for en række truede arter, hvoraf mange er opført på den estiske IUCN-rødliste, herunder havørn der er i den højeste bevaringskategori, en masse fuglearter i den anden og tredje beskyttelseskategori, 22 stærkt beskyttede plantearter, strandtudse og ti pattedyrarter i den anden bevaringskategori. | null |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Pierre_Louis_Maupertuis | Pierre Louis Maupertuis | Obras | Pierre Louis Maupertuis / Obras | Lettres | Italiano: Lettere filosofiche del signor di Maupertuis. Traduzione dal francese di Orazio Arrighi-Landini fra gli Agiati Dorinio. - In Venezia : presso Antonio Zatta, 1760. - XXIV, 184 p., [1] c. di tav. : antiporta calcografica ; 8°. - Antiporta disegnata da Pietro Antonio Novelli. . | null | image/jpeg | 865 | 539 | true | true | true | Pierre-Louis Moreau de Maupertuis fue un filósofo, matemático y astrónomo francés. | null |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Klondike_Mountain_Formation | Klondike Mountain Formation | Insects and crustaceans | Klondike Mountain Formation / Paleobiota / Insects and crustaceans | Eorpa elverumi | English: Eorpa elverumi holotype specimen, SR UI 08-07-07 A, In the collections of the Stonerose Interpretive Center collections. Republic WA | null | image/jpeg | 828 | 849 | true | true | true | The Klondike Mountain Formation is an Early Eocene geological formation located in the northeast central area of Washington state. The formation, named for the type location designated in 1962, Klondike Mountain north of Republic, Washington, is composed of volcanic rocks in the upper unit and volcanics plus lacustrine sedimentation in which a lagerstätte with exceptionally well-preserved plant and insect fossils has been found, along with fossil epithermal hot springs.
The formation is the youngest in a group of formations which belong to the Challis Sequence rocks. The formation unconformably overlies rocks of the Eocene Sanpoil Volcanics and much older Triassic and Permian formations. The formation is bounded on its edges by a series of high-angle strike slip faults, which have contained the Klondike Mountain Formation in a series of graben structures, such as the Republic Graben. | The neuropteran insects (lacewings and their allies) identified as of 2014 include species from the families Berothidae, Chrysopidae, Hemerobiidae, Ithonidae (including Polystoechotidae), Nymphidae, Osmylidae, and Psychopsidae. A number of mecopteran species belonging to the families Cimbrophlebiidae, Dinopanorpidae, Eorpidae, and Panorpidae are also known. A solitary lepidopteran fossil has been recovered, but no full descriptive work has been made on the specimen, aside from a single PhD dissertation. Early examination placed the moth in the family Geometridae, but later work has identified it as the oldest member of the tiger moth subfamily Arctiinae. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Monast%C3%A8re_Notre-Dame-du-Mont-Carmel_d%27Ha%C3%AFfa | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/54/Notre-Dame_du_Mont-Carmel_%2821%29.JPG | Monastère Notre-Dame-du-Mont-Carmel d'Haïfa | L'église | Monastère Notre-Dame-du-Mont-Carmel d'Haïfa / L'église | Vue de l'église depuis les tribunes. Au centre de l'image, sur le mur de l'autel : la fresque de la Vierge et d’Élie. Sur les côtés, les deux piliers soutenant le toit de l'église. | מנזר גבירתנו של הכרמל | null | image/jpeg | 1,944 | 2,592 | true | true | true | Le monastère Notre-Dame-du-Mont-Carmel est un monastère de carmélites fondé en 1892 et transplanté en 1936 sur les hauteurs de la ville d'Haïfa en Israël. Le bâtiment, situé sur la crête du mont Carmel domine le centre ville d'Haïfa. Ce monastère est dédié à Notre-Dame du Mont-Carmel.
La communauté monastique rassemble une vingtaine de religieuse de différentes nationalités. La langue parlée dans la communauté est le français. Le monastère tire ses revenus de la vente, aux pèlerins et aux touristes, de bougies et d'objets religieux, ainsi que quelques produits agricoles produits localement. | L'église est située dans la partie orientale du monastère.
Au-dessus de la porte d'entrée face à l'est, se trouve un médaillon sculpté par Roger de Villiers et représentant la Vierge à l'Enfant, ainsi que cinq vitraux. La structure de l'édifice est portée par quatre colonnes massives, couvertes de marbre. Les colonnes divisent l'espace en trois nefs (une grande nef centrale et deux latérales).
Le sol est composé d'un pavage géométrique brun, noir et blanc.
Sur le mur situé derrière l'autel (orienté, contrairement à la coutume, vers l'ouest), se trouve une mosaïque qui dépeint le prophète Élie à genoux sur le Mont Carmel, en prière, devant la Vierge placée debout sur un nuage au-dessus de la mer. Au-dessus de la Vierge Marie se trouve une colombe représentant le Saint-Esprit. Sur les deux côtés de la mosaïque sont représentés les blasons de la Custodie de Terre Sainte et de l'ordre du Carmel. L'autel se trouve sur une plate-forme de marbre posée au sommet de trois marches, face au mur. Des textes sacrés sont gravés sur la pierre.
Le dôme est percé de quatre vitraux, en son centre une mosaïque représente la figure du Christ, tenant le monde dans sa main gauche, donnant sa bénédiction de la main droite, et flanqué par les lettres Alpha et oméga. Tout autour de lui, différents symboles représentent les planètes du système solaire.
La partie inférieure des murs de l'église est couverte de bandes de couleur noir, brun et rouge. Les 14 croix numérotées symbolisent les 14 stations du chemin de croix. |
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Ontonagon_School | Ontonagon School | null | Ontonagon School | null | English: Ontonagon School — in Ontonagon, Michigan. On the National Register of Historic Places in Michigan | null | image/jpeg | 1,902 | 2,838 | true | true | true | The Ontonagon School is a former school building located at 301 Greenland Road in Ontonagon, Michigan. It was listed on the National Register of Historic Places on May 25, 2011. | The Ontonagon School is a former school building located at 301 Greenland Road in Ontonagon, Michigan. It was listed on the National Register of Historic Places on May 25, 2011. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Listed_buildings_in_Broughton_West | Listed buildings in Broughton West | Buildings | Listed buildings in Broughton West / Buildings | null | English: Photograph of the Old King's Head public house, Broughton-in-Furness, Cumbria, England | null | image/jpeg | 480 | 640 | true | true | true | Broughton West is a civil parish in the South Lakeland District of Cumbria, England. It contains 39 listed buildings that are recorded in the National Heritage List for England. Of these, two are listed at Grade II*, the middle of the three grades, and the others are at Grade II, the lowest grade. The parish contains the market town of Broughton-in-Furness and a number of small villages and settlements, including Broughton Mills, but is otherwise rural. Many of the listed buildings are located in Broughton-in-Furness, and the others are scattered around the parish. Most of the listed buildings are country houses, smaller houses and associated structures, and farmhouses and farm buildings. The other listed buildings include a church and items in the churchyard, bridges, public houses, a former market hall, a commemorative obelisk, stocks, a limekiln and market benches. | null |
|
ko | https://ko.wikipedia.org/wiki/%EC%9D%B8%EC%A7%80%EB%B6%80%EC%A1%B0%ED%99%94 | 인지부조화 | 예시 | 인지부조화 / 예시 | "여우와 포도", 이솝 작.
여우가 포도에 닿는것을 실패했을 때, 여우는 포도를 참으로 원하지 않는다고 결심한다. 인지부조화의 이론에 따르면 합리화(변명을 만드는 것)는 서로 상충되는 인지들과의 불안감을 줄이는데 종종 관여한다. | English: "The Fox and the Grapes". | null | image/jpeg | 605 | 354 | true | true | true | 인지부조화는 자신의 태도와 행동이 일관되지 않고 모순되어 양립할 수 없는 상태이다. | null |
|
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Gubernatorzy_stan%C3%B3w_i_terytori%C3%B3w_Stan%C3%B3w_Zjednoczonych | Gubernatorzy stanów i terytoriów Stanów Zjednoczonych | Gubernatorzy stanów | Gubernatorzy stanów i terytoriów Stanów Zjednoczonych / Gubernatorzy stanów | null | English: Cropped and slightly rotated version of File:Kate Brown OR.jpg | null | image/jpeg | 885 | 750 | true | true | true | Gubernatorzy stanów i terytoriów są najwyższymi urzędnikami władzy wykonawczej w stanach i terytoriach Stanów Zjednoczonych. Tytuł gubernatora został przejęty z brytyjskiej administracji kolonialnej, działającej w koloniach północnoamerykańskich przed powstaniem niepodległego państwa amerykańskiego.
Każdy gubernator jest wybierany w wyborach powszechnych. Jedna pełna kadencja gubernatora wynosi 4 lata we wszystkich stanach i terytoriach z wyjątkiem New Hampshire i Vermont, gdzie kadencja trwa 2 lata. W niektórych stanach istnieją ograniczenia dotyczące liczby kadencji przypadających na gubernatora, a także liczby kolejnych kadencji następujących bezpośrednio po sobie. W Nowym Jorku kadencja gubernatora zaczyna się 1 stycznia, a kończy 31 grudnia. | null |
|
iw | https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%9C%D7%99%D7%9C%D7%99%D7%90%D7%9F_%D7%9E%D7%95%D7%9C%D7%A8_%D7%92%D7%99%D7%9C%D7%91%D7%A8%D7%98 | ליליאן מולר גילברט | null | ליליאן מולר גילברט | ליליאן מולר גילברט | Description: Lillian Moller Gilbreth (1878-1972) earned a Ph.D. in psychology from Brown University but is best known, along with her husband Frank Bunker Gilbreth, for revolutionizing management techniques. In Cheaper by the Dozen (1948), their children lovingly described life in the unusually "efficient" Gilbreth family. This photograph was distributed during the Great Depression when Lillian Gilbreth chaired the Women's Division of the President's Emergency Committee for Employment, working on how "to assist needy families in buying health protection with their food money." Creator/Photographer: Harris & Ewing Medium: Black and white photographic print Persistent URL: [1] Repository: Smithsonian Institution Archives Collection: Science Service Records, 1902-1965 (Record Unit 7091) - Science Service, now the Society for Science & the Public, was a news organization founded in 1921 to promote the dissemination of scientific and technical information. Although initially intended as a news service, Science Service produced an extensive array of news features, radio programs, motion pictures, phonograph records, and demonstration kits and it also engaged in various educational, translation, and research activities. Accession number: SIA2008-1924 | null | image/jpeg | 3,941 | 3,221 | true | true | true | ליליאן מולר גילברט הייתה מהנשים הראשונות שעבדה כמהנדסת והייתה בעלת תואר Ph.d. נודעה גם כפסיכולוגית הארגונית הראשונה. | ליליאן מולר גילברט (באנגלית: Lillian Moller Gilbreth; 24 במאי 1878 - 2 בינואר 1972) הייתה מהנשים הראשונות שעבדה כמהנדסת והייתה בעלת תואר Ph.d. נודעה גם כפסיכולוגית הארגונית הראשונה. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Cit%C3%A9_%C3%A9piscopale_d%27Albi | Cité épiscopale d'Albi | Démolition des remparts et extension de la ville | Cité épiscopale d'Albi / Histoire / Démolition des remparts et extension de la ville | null | This building is classé au titre des Monuments Historiques. It is indexed in the Base Mérimée, a database of architectural heritage maintained by the French Ministry of Culture, under the reference PA00095453 . беларуская (тарашкевіца) | বাংলা | brezhoneg | català | Deutsch | Ελληνικά | English | Esperanto | español | euskara | suomi | français | magyar | italiano | 日本語 | македонски | Nederlands | português | português do Brasil | română | русский | sicilianu | svenska | українська | +/− | null | image/jpeg | 3,648 | 2,736 | true | true | true | La cité épiscopale d'Albi est un ensemble architectural essentiellement médiéval situé dans la ville d'Albi, en France. Sa construction est marquée par la brique rouge de terre cuite.
L'ancienne puissance politique et économique des évêques d'Albi transparaît dans les deux éléments majeurs, la cathédrale Sainte-Cécile et le palais de la Berbie. Ferme bastion catholique face au catharisme et au protestantisme, la ville a cependant connu un contre-pouvoir bourgeois, dont la présence est attestée par de remarquables hôtels particuliers. | En 1760, l'ingénieur Laroche est chargé de construire la route Toulouse-Rodez qui passe par Albi, où il est logé. Le passage de cette grande route par la cité est rapidement abandonné, l'étroitesse des ruelles ne permettant pas un gros trafic. Finalement, les remparts, inutilisés depuis longtemps et dont l'entretien coute cher, sont démolis et la route passe par les lices comblées. À l'arrivée au bord de la rivière Tarn, une rue est ouverte dans les vieux quartiers pour conduire au pont vieux, dans l'attente de la construction d'un nouveau pont. La démolition de l'ancien pont est prévue et déjà, les maisons qui le surplombent sont démolies. L'archevêque Choiseul finance une rue qui conduit du palais de la Berbie au fameux pont. Cette rue sera nommée en son honneur « quai Choiseul ». Laroche présente un remarquable plan d'Albi pour illustrer ses projets. Il ne peut cependant pas mettre à l'œuvre son travail et la Révolution vient figer les chantiers pour un temps.
Jean-François Mariès, ingénieur retraité, vient profiter de la douceur d'Albi, sa ville de naissance, pour ses vieux jours. Il reprend les projets de Laroche et aménage le centre-ville : il étend la place de la pile vers la cathédrale, permettant une vue plus large sur l'édifice. Les vieilles habitations accolées à la cathédrale et l'ancienne place aux arcades sont détruites. Les façades donnant sur la cathédrale sont dotées de façades néo-classiques. Il prévoit aussi trois rues droites qui partent de cette place, vers le sud-est, l'est et le nord-est, reliant le centre historique à la grande route. Sur cette route, la place du Vigan devient le nouveau centre névralgique de la ville et un urbanisme planifié caractérise les faubourgs construits autour de la ville médiévale. Sur les rues ouvertes, les façades anciennes à colombage et les façades néo-classiques se côtoient.
César Daly entreprend la restauration de la cathédrale en 1845 et démissionne, sa mission accomplie en 1877. Des défauts d'étanchéité de la toiture menacent les peintures de la voute. Il supervise la restauration de la toiture et la modifie. Les toits en tuile débordant des murs comme sur beaucoup d'édifices sont raccourcis, les murs sont haussés de sept mètres et dotés d'une corniche décorée d'une voute. Ils cachent la toiture à la vue des visiteurs. Les contreforts circulaires sont pourvus de clochetons, mais des protestations des habitants entraînent leur démontage à l'exception de trois d'entre eux.
En 1903-1905, un marché couvert triangulaire est construit, dans le style du pavillon Baltard. Lors des fouilles réalisées à cette occasion, des ateliers de potiers très anciens sont mis au jour et des maisons très anciennes sont détruites. |
|
be-tarask | https://be-tarask.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D0%BE%D0%B1%D1%96 | Гобі | null | Гобі | Пустыня Гобі | null | null | image/jpeg | 1,200 | 1,600 | true | true | true | Пусты́ня Го́бі, раней таксама Шамо, — сьцяпная пустыня ў Цэнтральнай Азіі і пасьля Сахары другая па велічыні пустыня Зямлі. | Пусты́ня Го́бі (па-мангольску: Говь, па-кітайску: 戈壁 (gē bì shamò)), раней таксама Шамо, — сьцяпная пустыня ў Цэнтральнай Азіі і пасьля Сахары другая па велічыні пустыня Зямлі. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Condado_de_Navajo | Condado de Navajo | null | Condado de Navajo | Situación del condado en Arizona
Map of USA AZ.svg
Situación de Arizona en EE. UU. | null | null | image/svg+xml | 1,099 | 893 | true | true | true | El condado de Navajo es uno de los 15 condados del Estado estadounidense de Arizona. La sede del condado y su mayor ciudad es Holbrook. El condado posee un área de 25 795 km², la población de 97 470 habitantes, y la densidad de población es de 4 hab/km². Este condado fue fundado el 21 de marzo de 1895. | El condado de Navajo es uno de los 15 condados del Estado estadounidense de Arizona. La sede del condado y su mayor ciudad es Holbrook. El condado posee un área de 25 795 km² (los cuales 16 km² están cubiertos por agua), la población de 97 470 habitantes, y la densidad de población es de 4 hab/km² (según censo nacional de 2000). Este condado fue fundado el 21 de marzo de 1895. |
|
iw | https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%99%D7%90%D7%A0%D7%95%D7%A9_%D7%90%D7%93%D7%A8 | יאנוש אדר | null | יאנוש אדר | null | Português: (Brasília - DF, 19/03/2018) Audiência com o Presidente da Hungria, János Áder.Foto: Beto Barata/PR | null | image/jpeg | 839 | 659 | true | true | true | יאנוש אדר הוא עורך דין ופוליטיקאי הונגרי, המכהן כנשיאה של הונגריה ממאי 2012. | יאנוש אדר (בהונגרית: János Áder; נולד ב-9 במאי 1959) הוא עורך דין ופוליטיקאי הונגרי, המכהן כנשיאה של הונגריה ממאי 2012. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Antiochos-Palast | Antiochos-Palast | null | Antiochos-Palast | Karte des Großen Palastes in Konstantinopel mit dem Palast des Antiochos | English: The imperial district of Byzantine Constantinople, with the Great Palace and the approximate locations of its main buildings (based on literary descriptions), the Hippodrome, the Hagia Sophia and the surrounding structures. Surviving or excavated structures are in black, the conjectural outlines of structures in grey, and the shaded portion corresponds to the area occupied by the Sultanahmet Camii and other later structures.Ελληνικά: Χάρτης της περιοχής του Μεγάλου Παλατίου της Κωνσταντινούπολης. Απεικονίζονται ο Ιππόδρομος, η Αγία Σοφία και η Αγία Ειρήνη, καθώς και τα γειτονικά κτίρια. Η (σκιασμένη) περιοχή του Μεγάλου Παλατίου καλύπτεται σήμερα από το τζαμί Σουλτάν Αχμέτ (το Μπλε Τζαμί) και άλλα κτήρια. Ως εκ τούτου, η διάταξη των κτιρίων του ανακτορικού συμπλέγματος είναι υποθετική, βασιζόμενη σε λογοτεχνικές και ιστορικές αναφορές. Το περίγραμμα των γνωστών/σωζώμενων θεμελίων σημειώνεται με μαύρο, τα υποθετικά με γκρίζο. | null | image/png | 812 | 717 | true | true | true | Der Palast des Antiochos war ein byzantinischer Palast aus dem frühen 5. Jahrhundert n. Chr. in Konstantinopel. In den 1940er und 1950er Jahren wurden die Reste bei Ausgrabungen nahe dem Hippodrom entdeckt und freigelegt. Im 7. Jahrhundert wurde ein Teil des Palasts in die Kirche St. Euphemia im Hippodrom umgewandelt und als Martyrion genutzt. | Der Palast des Antiochos (griechisch τὰ παλάτια τῶν Ἀντιόχου) war ein byzantinischer Palast aus dem frühen 5. Jahrhundert n. Chr. in Konstantinopel. In den 1940er und 1950er Jahren wurden die Reste bei Ausgrabungen nahe dem Hippodrom entdeckt und freigelegt. Im 7. Jahrhundert wurde ein Teil des Palasts in die Kirche St. Euphemia im Hippodrom (griechisch Ἀγία Εὐφημία ἐν τῷ Ἱπποδρομίῳ, Hagia Euphēmia en tō Hippodromiō) umgewandelt und als Martyrion genutzt. |
|
id | https://id.wikipedia.org/wiki/Villes | Villes | null | Villes | null | Français : Apercu du village de Villes | null | image/jpeg | 600 | 800 | true | true | true | Villes merupakan sebuah komune di departemen Ain yang terletak pada sebelah timur Prancis. | Villes merupakan sebuah komune di departemen Ain yang terletak pada sebelah timur Prancis. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Cognici%C3%B3n_animal | Cognición animal | Métodos | Cognición animal / Métodos | Rata nadando en laberinto acuático de Morris. | Rat swimming in a Morris Water Maze - a behavioural neuroscience experiment. | null | image/jpeg | 400 | 500 | true | true | true | El estudio de la cognición animal es una disciplina que se ocupa de las capacidades mentales de los animales no humanos. Estudia los procesos mediante los cuales un animal recibe información de su entorno a través de sus sentidos y la procesa. Se ha desarrollado a partir de la psicología comparada, pero con grandes influencias de la etología, la ecología del comportamiento y la psicología evolucionista. El nombre alternativo de etología cognitiva se utiliza a veces como nueva formulación de lo que se conocía como inteligencia animal.
La investigación en cognición animal se realiza en su mayoría sobre mamíferos, especialmente primates, cetáceos y elefantes, así como perros, gatos, mapaches y roedores. En las últimas décadas, sin embargo, han aumentado considerablemente los estudios sobre aves. Se bromea con que ha surgido una sana rivalidad entre primatólogos y ornitólogos en relación con las facultades mentales de sus objetos de estudio. Se investiga también sobre reptiles, y peces, incluso sobre invertebrados. | Si bien la investigación en cognición animal continúa usando algunas de las técnicas establecidas en psicología comparativa y en análisis experimental del comportamiento, como laberintos y cajas de Skinner, la aceleración que ha experimentado este campo de estudio en los últimos 50 años ha dado lugar a una notable expansión en cuanto a variedad de especies y métodos empleados. Lo más llamativo ha sido el comportamiento de animales de grandes cerebros, como los primates y cetáceos, pero todo tipo de animales (aves, peces, hormigas, abejas y demás) han entrado en los laboratorios o han sido observados en estudios de campo sometidos a un atento control. En el laboratorio, los animales mueven palancas, tiran de cuerdas, cavan en busca de comida, nadan en pequeños laberintos o responden a imágenes que se proyectan en pantallas de ordenador, en el marco de experimentos de discriminación, atención, memoria o categorización. En los estudios de campo se ha prestado atención al empleo de escondites de alimento,a la orientación por las estrellas, la comunicación con congéneres y mucho más. Cada vez está habiendo más contactos con investigadores de disciplinas relacionadas, como la etología, la ecología del comportamiento y las neurociencias del comportamiento.
Se caracteriza por un alto número de proyectos a muy largo plazo, como los de aprendizaje de lenguaje por los primates Washoe y Nim Chompsky, la serie de estudios de Irene Pepperberg con el loro gris africano Alex, el trabajo de Louis Herman con delfines mulares, y los estudios de memoria a largo plazo en palomas en los que las aves demostraban recordar dibujos durante periodos de varios años.
Algunos estudios cognitivos requieren del manejo del comportamiento animal y del uso de condicionamiento operante para facilitar el entrenamiento del animal. En general, para conseguir la formación del concepto en el animal se necesitan técnicas de generalización, para que así el animal responda apropiadamente a un nuevo estímulo en el que el aprendizaje asociativo no puede explicar el comportamiento de respuesta. Otros investigadores han usado con eficacia la metodología de Jean Piaget, escogiendo cometidos que los niños dominan en distintos estados del desarrollo e investigando cuáles de ellos podían realizar los individuos de otras especies. Por otro lado, ha habido quienes se han inspirado en asuntos de bienestar animal y manejo de las especies domésticas: Temple Grandin aparejó su habilidad única en bienestar animal y trato ético de los animales de granja para destacar las similitudes entre humanos y animales. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Dahlhausen_(Radevormwald) | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/b7/Historische-stauklappe-800x600.jpg | Dahlhausen (Radevormwald) | Hardt & Pocorny | Dahlhausen (Radevormwald) / Sehenswürdigkeiten / Hardt & Pocorny | Historisches Modell einer Stauklappe der Stauanlage Dahlhausen | Deutsch: Das Modell einer historischen Stauklappe in Dahlhausen | null | image/jpeg | 600 | 800 | true | true | true | Dahlhausen ist ein Stadtteil von Radevormwald im Oberbergischen Kreis im nordrhein-westfälischen Regierungsbezirk Köln in Deutschland. Dahlhausen ist eine der so genannten Wupperortschaften.
Die Nachbarorte heißen Vogelsmühle, Dahlerau und Keilbeck. Der am westlichen Ortsrand gelegene und ehemals eigenständige Ortsteil Hardtbach gehört heute zu Dahlhausen. | Bekannt wurde die Ortschaft durch die Textilfabrik Hardt & Pocorny, die zu einer der drei großen Fabriken an der Wupper gehört, die sich wie eine Perlenschnur hintereinander aufreihen.
Zwischen 1815 und 1830 kaufte der Industrielle Adolf Bauendahl aus Radevormwald das Gelände in der Vogelsmühle auf, um dort eine Tuchfabrik zu betreiben. 1855 wurde der Betrieb jedoch wieder stillgelegt und elf Jahre später erwarb die Firma Johann Wülfing & Sohn das Gelände, um die Fabrik zu einer Streichgarnspinnerei umzubauen. Am 1. Januar 1884 erfolgte die Umbenennung in Hardt, Pocorny & Co. In den Blütejahren waren in der Textilfabrik über 1.000 Mitarbeiter beschäftigt. 1974 musste das Werk endgültig geschlossen werden, seither stehen weite Teile des großen Geländes am Wupperufer leer. Im Jahr 2004 hat sich eine Diplomarbeit mit dem Gebiet beschäftigt und mögliche Nutzungskonzepte entwickelt. Ebenfalls wurde ein Wettbewerb für Architekturstudenten ausgeschrieben, der zum Ziel hatte, neue Ideen für eine sinnvolle Nutzung des Geländes aufzuzeigen. |
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Gerd_Backhaus | Gerd Backhaus | null | Gerd Backhaus | null | For documentary purposes the German Federal Archive often retained the original image captions, which may be erroneous, biased, obsolete or politically extreme. Zentralbild-Kohls wen-pr 13.1.1967 Berlin: Fußball-Nationalmannschaft der DDR geht auf Afrika-Tournee. Die Mannschaft mit den Spielern (untere Reihe v.l.n.r.) Irmscher, Nachtigall, Frässdorf, Geisler, Roland Ducke, Frenzel. Zweite Reihe v. unten (v.l.n.r.): Backhaus, Torhüter Blochwitz, Bransch, Walter, Vogel und Torhüter Weigang. Dritte Reihe von unten (v.l.): Urbanczyk, Erler, [Jürgen] Nöldner, Feister, Stein und Körner. Obere Reihe (v.l.): Nationaltrainer K. Soos, Verbandstrainer Wolf, Delegationsleiter Schneider und Masseur Schenk (ganz oben). Information: Die DDR-Fußball-Nationalmannschaft rüstet zu großer Fahrt. Die Schützlinge von Trainer Karoly Soos treten am 15.1.1967 vom Zentralflughafen Berlin-Schönefeld aus die Reise nach Afrika an und tragen insgesamt zehn Spiele in der VAR, im Sudan und Guinea aus. | Image illustrative de l’article Gerd Backhaus | image/jpeg | 501 | 764 | true | true | true | Gerd Backhaus est un joueur de football international est-allemand. | Gerd Backhaus (né le 8 septembre 1942 en Allemagne de l'Est) est un joueur de football international est-allemand. |
Subsets and Splits