language
stringlengths 2
9
| page_url
stringlengths 25
757
| image_url
stringlengths 54
738
| page_title
stringlengths 1
239
| section_title
stringlengths 1
674
⌀ | hierarchical_section_title
stringlengths 1
1.2k
⌀ | caption_reference_description
stringlengths 1
15.6k
⌀ | caption_attribution_description
stringlengths 1
47.4k
⌀ | caption_alt_text_description
stringlengths 1
2.08k
⌀ | mime_type
stringclasses 7
values | original_height
int32 100
25.5k
| original_width
int32 100
46.6k
| is_main_image
bool 1
class | attribution_passes_lang_id
bool 1
class | page_changed_recently
bool 1
class | context_page_description
stringlengths 1
2.87k
⌀ | context_section_description
stringlengths 1
4.1k
⌀ |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/William_Miller | William Miller | Visió religiosa | William Miller / Visió religiosa | Casa de Miller a N.Y. | The Home of Captain William Miller, the Baptist preacher credited with starting the Adventist Movement in the 19th century. It is located in Whitehall, NY. | null | image/jpeg | 1,704 | 2,272 | true | true | true | William Miller fou un predicador laic baptista, agricultor, mestre, oficial militar, granger, francmaçó i cap cívic local a Low Hampton, a l'est de l'estat de Nova York. Estudiós de la història i la profecia bíblica, arran dels seus estudis, començà a predicar el 1831 l'imminent segon adveniment de Crist.
És considerat com el fundador del Moviment Adventista, dels anys 1830 i 1840 a Amèrica del Nord. Entre els seus descendents espirituals directes s'inclouen l'Església Adventista del Setè Dia i moviments posteriors que es fundaren amb la inspiració de Miller en la profecia bíblica, incloent-hi el moviment d'Estudiants de la Bíblia de Charles Taze Russell, actualment coneguts com els Testimonis de Jehovà. | Després de la guerra, el 18 de juny de 1815 es traslladà amb la seva família a Low Hampton, on comprà una granja. Miller, però, volia recuperar la seva fe i va començar a freqüentar l'església baptista local. Un dia li van demanar de llegir el sermó del dia durant una de les freqüents absències del ministre local. Aquest fet es tornà en habitual i un diumenge, quan estava llegint un sermó sobre els deures dels pares fou elogiat amb gran emoció. Després d'una fase de clarividència Miller començà a estudiar la Bíblia detalladament, declarant a un dels seus amics: «Si tingués temps, jo harmonitzaria totes les contradiccions [bíbliques]». Miller començà amb Gènesi 1:1, estudiant cada verset sense avançar fins que sentia que el significat estava clar. D'aquesta forma arribà al convenciment que una segona vinguda de Crist era possible i que estava revelat en les profecies de la Bíblia.
Basant la seva creença principalment en Daniel 8:14 («Durarà dos mil tres-cents capvespres i matins; després el santuari serà purificat»), i fent servir un principi interpretatiu conegut com el «principi de dia-any»; Miller arribà a la conclusió que la purificació del santuari (Temple de Jerusalem) representava la purificació de la Terra per foc a la segona vinguda de Crist. Per a Miller i altres adeptes d'aquest principi, un dia de la profecia hauria de ser entès com un temps d'un any (365 dies). A més, Miller estava convençut que el període de 2.300 dies havia començat el 457 aC amb el decret per reconstruir Jerusalem dictat per Artaxerxes I de Pèrsia. Càlculs simples revelaren que aquest període acabava l'any 1843 i, per tant, en aquesta data esdevindria el retorn de Crist. Miller va escriure: «Vaig arribar a la solemne conclusió, que en prop de vint-i-cinc anys a partir d'aquesta data (1818), tots els assumptes del nostre estat actual s'esondrarien».
El 1832 entregà una sèrie de setze articles al diari baptista Vermont Telegraph. El primer d'aquests articles fou publicat el 15 de maig, Miller comentà sobre la resposta del públic: «Vaig ser inundat de cartes amb preguntes sobre les meves opinions, i visitants es reuniren amb mi per conversar del tema». El 1834, incapaç de complir amb moltes de les peticions urgents i invitacions per viatjar i predicar que havia rebut, Miller publicà una sinopsi de les seves ensenyances en un escrit de 64 pàgines amb el títol que traduït seria Evidència de les Escriptures i la Història sobre la Segona Vinguda de Crist al voltant de l'any 1843: Exposat en una Sèrie de Conferències. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Posse_(Goi%C3%A1s) | Posse (Goiás) | null | Posse (Goiás) | null | Nascer do sol próximo a Posse - GO | Sonnenuntergang bei Posse (2016) | image/jpeg | 600 | 800 | true | true | true | Posse ist eine Gemeinde in der Region Vão do Paranã im brasilianischen Bundesstaat Goiás.
Er liegt am Highway BR-020 von Brasília nach Salvador da Bahia, knapp 300 km nordöstlich der brasilianischen Hauptstadt nur etwa 25 km vor der Grenze zu Bahia. | Posse ist eine Gemeinde (municipio) in der Region Vão do Paranã im brasilianischen Bundesstaat Goiás.
Er liegt am Highway BR-020 von Brasília nach Salvador da Bahia, knapp 300 km nordöstlich der brasilianischen Hauptstadt nur etwa 25 km vor der Grenze zu Bahia. |
|
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Numero_di_ottano | Numero di ottano | Il motore a combustione interna | Numero di ottano / Il motore a combustione interna | Motore con chiave ottani visibile in alto a sinistra (95 ottani) | Italiano: Motore con regolazione manuale tramite chiavetta (visibile in alto a sinistra con il numero 95) del numero di ottani della benzina English: Engine with manual adjustment via key (visible in the upper left with the number 95) of the octane number of gasoline | null | image/jpeg | 972 | 1,452 | true | true | true | Il numero di ottano è un indice della resistenza alla detonazione della benzina o di altri carburanti. In particolare, un numero di ottano più alto indica un migliore potere antidetonante. | Nel motore ad accensione comandata a iniezione indiretta o alimentato a carburatore, il pistone aspira una miscela di combustibile e di aria comburente dentro il cilindro nella corsa iniziale verso il punto morto inferiore, mentre la comprime ritornando al punto morto superiore (cielo del cilindro). Poco prima che la fase di compressione abbia termine, la candela infiamma la miscela provocando una combustione regolare che respinge il pistone, riavviando il ciclo. Non tutte le benzine, però, bruciano nella stessa misura.
I parametri che determinano l'accensione di un combustibile sono la temperatura e la pressione.
In un motore a combustione interna ad accensione comandata (come quelli a benzina) si vuole che il combustibile si accenda quando scocca la scintilla della candela, né prima né dopo.
Se il carburante è troppo detonante si accende spontaneamente, dando luogo al fenomeno noto colloquialmente come "battito in testa", che provocando diffusione di forze irregolari all'interno del motore ne causa il danneggiamento (per esempio forature dei pistoni, delle teste e danneggiamento delle sedi valvola).
Alcuni motori possono tollerare benzine con differenti numeri di ottano, o tramite una regolazione tramite chiavetta o tramite impostazione dei parametri della centralina (riduzione dell'anticipo di accensione) o in alcuni casi tramite autoregolazione. |
|
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/Llista_de_peixos_de_B%C3%B2snia_i_Hercegovina | Llista de peixos de Bòsnia i Hercegovina | null | Llista de peixos de Bòsnia i Hercegovina | Knipowitschia panizzae | Picture of Knipowitschia panizzae | null | image/jpeg | 190 | 300 | true | true | true | Aquesta llista de peixos de Bòsnia i Hercegovina inclou 332 espècies de peixos que es poden trobar actualment a Bòsnia i Hercegovina ordenades per l'ordre alfabètic de llur nom científic. | Aquesta llista de peixos de Bòsnia i Hercegovina inclou 332 espècies de peixos que es poden trobar actualment a Bòsnia i Hercegovina ordenades per l'ordre alfabètic de llur nom científic. |
|
cv | https://cv.wikipedia.org/wiki/%D0%99%C4%95%D0%BF_%D0%B2%C4%83%D1%80%D1%80%D0%B8 | Йĕп вăрри | null | Йĕп вăрри | null | Deutsch: Dieses Bild zeigt eine etwa vier Zentimeter lange männliche Gefleckte Heidelibelle (Sympetrum flaveolum) von der Seite. Danke an Wofl für die Bestimmung. English: This image shows an about 1.6 inch (4 cm) large male Yellow-winged Darter (Sympetrum flaveolum) from the side. Français : Un Sympétrum jaune d'or (Sympetrum flaveolum) mâle de 4 cm de long, vu de côté. Camera data Camera Nikon D70 Lens Tamron SP AF 90mm/2.8 Di Macro 1:1 Focal length 90 mm Aperture f/16 Exposure time 1/60 s Sensivity ISO 200 | Sympetrum flaveolum | image/jpeg | 1,574 | 2,567 | true | true | true | Йĕп вăррисем — çăткăн кайăксен отрячĕ, лайăх вĕçекен хурт-кăпшанкăсем. | Йĕп вăррисем (лат. Odonata) — çăткăн кайăксен отрячĕ, лайăх вĕçекен хурт-кăпшанкăсем. |
|
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/Renault_Captur | Renault Captur | Renault Captur (платформа B) | Renault Captur / Перше покоління (2013—2019) / Renault Captur (платформа B) | Renault Captur (з 2017) | English: 2018 Renault Captur Iconic TCE 900cc Taken in Weymouth, Dorset | null | image/jpeg | 2,290 | 4,322 | true | true | true | Renault Captur — компактний кросовер завдовжки 4,12 м французької компанії Renault. | Світова прем'єра серійного автомобіля відбулася на Женевському автосалоні на початку березня 2013 року. Дизайнер автомобіля — Лоренс ван ден Акер.
Captur створений на базі хетчбека Renault Clio IV покоління. Автомобіль оснащується моторами двох типів: бензиновими на 0,9-1,2 л або дизельними 1,5-літровими. Оснащення автомобіля включає безключовий доступ, мультимедійну систему R-Link, клімат-контроль та інше. Виробництво на заводі Renault в Іспанії розпочато в другій половині 2013 року.
В Південній Кореї він продається під маркою Samsung QM3.
Конкурентами Renault Captur є Ford EcoSport, Opel Mokka, і Peugeot 2008.
Кросовер Captur представлений у Expression+, Dynamic Nav, Dynamic S Nav і Signature Nav версіях. На початку було представлено модель Expression, але через відсутність попиту її зняли з виробництва. Натомість, компанія запропонувала спеціально розроблену лімітовану модель Iconic Nav.
Базова модель Expression+ пропонує: CD стерео з Bluetooth, USB слотами та AUX розеткою. Інші моделі оснащені: системою «MediaNav» з 7-дюймовим сенсорним екраном, системою супутникової навігації та функцією гучного зв’язку. Модель Signature Nav отримала: пакет «Techno» з R-link мультимедіа, який містить навігацію «TomTom Live», картографію міст Європи та камеру паркування. Моделі Dynamique S і Signature отримали задні сенсори паркування. Дбаючи про безпеку, компанія оснастила Captur: фіксаторами ISOFIX, запобіжними замками задніх дверей, індикаторами нагадування ременів безпеки та передніми підголівниками.
Багажний відділ 377 л, а у відкритому стані — 455.
Посадка у водія - висока. Огляд - добрий. Оборотів керма від упору до упору - 2 ½. На трасі на Captur комфортно їхати зі швидкістю до 170 км/год. Шум у салон проникає лише на швидкості більше 125 км/год, однак в салоні можна розмовляти, не підвищуючи голосу. Час розгону до 100 км/год у Captur - 13 секунд. |
|
hy | https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%8B%D5%A5%D5%B5%D5%B4%D5%BD_I_(%D5%87%D5%B8%D5%BF%D5%AC%D5%A1%D5%B6%D5%A4%D5%AB%D5%A1%D5%B5%D5%AB_%D5%A9%D5%A1%D5%A3%D5%A1%D5%BE%D5%B8%D6%80) | Ջեյմս I (Շոտլանդիայի թագավոր) | Շոտլանդիայի արքայազն ու Ստյուարտ | Ջեյմս I (Շոտլանդիայի թագավոր) / Շոտլանդիայի արքայազն ու Ստյուարտ | Թագավորության կազմում արքայազն Ջեյմսի կողմից պահվող հողերը[7] | English: Based on text information in Early Stewart Kings by Stephen Boardman, p. 282 and some information in map in A Companion to Britain in the Later Middle Ages by S. H. Rigby | null | image/png | 600 | 490 | true | true | true | Ջեյմս I, թագավոր Ռոբերտ III-ի ու իր կնոջ՝ Անաբելլա Դրումոնդի կրտսեր որդին, երեք որդիներից ամենակրտսերը, ծնվել է Դանֆերմլայն վանքում։ Նրա ավագ եղբայր Դավիդը՝ Ռոթսեյի դուքսը, կասկածելի հանգամանքներում մահացել է, երբ բանտարկվել էր իրենց հորեղբայր Ալբանիի դուքս Ռոբերտի կողմից։ Ջեյմսի անվտանգության համար վախերը մեծացել են 1405/6 թվականի ձմռան ընթացքում և պլաններ են մշակվել նրան Ֆրանսիա ուղարկելու համար։ 1406 թվականի փետրվարին Ջեյմսը ստիպված էր ապաստան գտնել Բաս Ռոք ամրոցում, Ֆորթ գետի գետաբերանին, այն բանից հետո, երբ իր պահակախմբի վրա հարձակվել էին Դուգլասի IV կոմս Արչիբալդի աջակիցները։ Նա այնտեղ մնացել է մինչև մարտի կեսը, հետո նավով ուղևորվել դեպի Ֆրանսիա։ Մարտի 22-ին անգլիացի ծովահենները գրավել են նավն ու արքայազնին հանձնել Անգլիայի թագավոր Հենրի IV-ին։ Ապրիլի 4-ին վատառողջ Ռոբերտ III-ը մահացել է, իսկ 12-ամյա Ջեյմսը, որն արդեն Շոտլանդիայի չթագադրված թագավորն էր, չէր ստանալու իր ազատությունը ևս տասնութ տարի։
Ջեյմսը լավ կրթություն է ստացել անգլիական արքունիքում, որտեղ նա հարգանք է ձևավորել դեպի կառավարման անգլիական մեթոդներն ու դեպի Հենրի V-ը։ Շոտլանդիայի թագավորն ակնհայտ պատրաստակամորեն միացել է Հենրիին 1420-1421 թվականների Ֆրանսիայում նրա ռազմական արշավին։ | Ջեյմսը հավանաբար ծնվել է 1394 թվականի հուլիսի վերջին Դանֆերմլայն վանքում, իր ծնողների՝ Ռոբերտ III-ի ու Անաբելլա Դրումոնդի ամուսնությունից 27 տարի անց։ Հենց Դանֆերմլակնում է նա անցկացրել իր վաղ մանկության մեծ մասը իր մայրիկի խնամքի տակ։ Արքայազնը յոթ տարեկան է եղել, երբ իր մայրը մահացել է 1401 թվականին, իսկ մեկ տարի անց նրա ավագ եղբայր Ռոթսեյի դուքս Դավիդն է սպանվել իրենց հորեղբայր Ալբանիի դուքս Ռեբերտ Ստյուարտի կողմից Ալբանիի Ֆոքլենդ ամրոցում բանտարկվելուց հետո։ Արքայազն Ջեյմսը, այժմ գահաժառանգ, միակ խոչընդոտն էր, որպեսզի թագավորական գիծը փոխանցվեր Ալբանիի Ստյուարտներին։ 1402 թվականին Ալբանին ու իր մերրձավոր Բլեք Դուգլաս դաշնակից Արչիբալդը՝ Դուգլասի 4-րդ կոմսը արդարացվել են Ռոթսեյի մահվան հետ կապված որևէ մասնակցությունից՝ ուղի հարթելով Ալբանիի վերանշանակման համար որպես թագավորի ներկայացուցիչ։
Ալբանին պարգևատրել է Դուգլասին իր աջակցության համար՝ թույլատրելով նրան վերսկսել ռազմական գործողություններն Անգլիայում։ Ալբանիի ու Դուգլասի կապը լուրջ հակադարձում է ստացել 1402 թվականի սեպտեմբերին, երբ նրանց մեծ բանակը պարտություն է կրել անգլիացիներից Հոմիլդոնում և բազմաթիվ նշանավոր ազնվականներ ու նրանց հետևորդներ գերի էին վերցվել։ Սրանց թվում էին Դուգլասն ինքը, Ալբանիի որդի Մուրդոքը և Մորեյի, Անգուսի ու Օրքնեյի կոմսերը։ Այդ նույն տարում մահացել են Ռոթսեյը, Ալեքսանդր Լեսլին, Ռոսի կոմսը, Մալքոլմ Դրումոնդը, Մառի լորդը։ Այս իրադարձությունների ստեղծած դատարկությունը անխուսափելիորեն լցվել էր անկարևոր մարդկանցով, որոնք նախկինում ակնհայտորեն քաղաքականապես ակտիվ չէին եղել։ 1402 և 1406 թվականների միջև Ռոսի, Մորեյի ու Մառի հյուսիսային կոմսությունները մնացել էին առանց չափահաս ղեկավարի ու Մուրդոք Ստյուարտի օգնությամբ, որը Ֆորթից հյուսիս գտնվող տարածքների ներկայացուցիչն էր ու բանտարկյալ Անգլիայում, Ալբանին հայտնվել էր այն վիճակում, որ դժկամորեն պետք է դաշինք կազմեր իր եղբայր Ալեքսանդր Ստյուարտի՝ Բուրարի կոմսի ու Բուչարի որդու հետ, նույնպես Ալեքսանդր անունով, որպեսզի հետ պահի Այլզի լորդի փառասիրական ձգտումները։ Լոթիանում ու անգլո-շոտլանդական սահմանի իր իշխանության բազայից Դուգլասի բացակայությունը խրախուսել է թագավոր Ռոբերտի մերձավոր դաշնակիցներ Հենրի Սինքլերին՝ Օրքնեյի կոմսին ու Բիգգարի սըր Դավիդ Ֆլեմինգին լիարժեք օգտագործել հնարավորությունը՝ դառնալու այդ տարածքի գլխավոր քաղաքական ուժը։
1404 թվականի դեկտեմբերին թագավորը արևմուտքում՝ Այրշայրում ու Քլայդի գետաբերանի շրջակայքում գտնվող Ստյուարտների արքայական հողերը շնորհել է Ջեյմսին, պաշտպանելով դրանք արտաքին ներխուժումից ու ապահովելով արքայազնին տարածքային կենտրոնով, եթե կարիքը լիներ։ Սակայն 1405 թվականին Ջեյմսը դեռ գտնվում էր սուրբ Էնդրյուսի եպիսկոպոս Հենրի Վարդլոյի պաշտպանության ու խնամակալության տակ երկրի հարավային ափին։ Դուգլասի թշնամանքը ահագնանում էր Օրքնեյի ու Ֆլեմինգի գործողությունների պատճառով, որոնք շարունակում էին ընդարձակել իրենց ներգրավվածությունը սահմանային քաղաքականության մեջ ու Անգլիայի հետ արտաքին հարաբերություններում։ Չնայած 1405-06 թվականի ձմռանը որոշում էր կայացվել երիտասարդ արքայազնին ուղարկել Ֆրանսիա Ալբանիի ճանկերից հեռու, Շոտլանդիայից Ջեյմսի մեկնումը պլանավորված չէր։ 1406 թվականի փետրվարին եպիսկոպոս Վարդլոն Ջեյմսին ուղարկել է Օրքնեյ, և Ֆլեմինգն իր լոթիանցի կողմնակիցների մեծաթիվ ուժով, անցել է թշնամանքի։ Ջեյմսի պահառուները գուցե ցույց են տվել թագավորական հավանությունը, որպեսզի առաջ քաշեն իրենց հետաքրքրությունները Դուգլասի երկրի նկատմամբ։ Սա հանգեցրել է Բալվենիի Ջեյմս Դուգլասի ու իր աջակիցների կատաղի պատասխանին, որոնք Լոնգ Հերմիսթոն Մուիր կոչվող վայրում կազմակերպել ու սպանել են Ֆլեմինգին, մինչ Օրքնեյն ու Ջեյմսը փախել էին համեմատաբար ապահով մի վայր, Ֆորթի գետաբերանին Բասս Ռոք կղզյակը։ Այնտեղ մնացել են ավելի քան մեկ ամիս, հետո ուղևորվել Ֆրանսիա Դանզիգից մեկնող Մարիեննայթ նավով։ 1406 թվականի մարտի 22-ին նավը գրավվել է անգլիացի ծովահենների կողմից, որոնց նավը կիսով չափ պատկանում էր պառլամենտի անդամ ու թագավորական պաշտոնյա Հաֆ Ֆեննին, որի արդյունքում Ջեյմսը դարձել է Անգլիայի Հենրի IV թագավորի գերին։ Ռոբերտ III-ը Ռոթսեյ ամրոցում էր, երբ իմացել է իր որդու գերեվարման մասին և շուտով մահացել 1406 թվականի ապրիլի 4-ին ու հուղարկավորվել Փեյսլիի Ստյուարտների կողմից հիմնադրված վանքում։ |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Universidad_Estatal_de_San_Petersburgo | Universidad Estatal de San Petersburgo | Facultades | Universidad Estatal de San Petersburgo / Facultades | Pasillo del edificio de los Doce Colegios. | English: Hallway in the Twelve Collegia building, St. Petersburg State University, St. Petersburg, Russia. | null | image/jpeg | 2,448 | 3,264 | true | true | true | La Universidad Estatal de San Petersburgo es una institución de educación superior rusa, propiedad del estado cuya sede se encuentra en la ciudad de San Petersburgo. Es una de las universidades más antiguas, grandes y prestigiosas de Rusia, situada en el 251.º puesto en el ranking QS de 2011 y entre las 351-400 mejores por la clasificación THE.
Se encuentra conformada por veinte facultades especializadas, trece institutos de investigación, Canada College, Facultad de Estudios Militares, y una cátedra de Cultura Física y Deportes. Posee un cuadro docente de 4 055 profesores, y unos 39 000 estudiantes. La universidad posee dos campus principales: en la isla Vasílievski y en Peterhof. Durante el período soviético, era designada con el nombre de Universidad Estatal de Leningrado. | La Universidad se compone de 20 facultades especializadas, las mismas son:
la Facultad de Matemáticas Aplicadas y Control de Procesos
la Facultad de Biología y Estudios del Suelo
la Facultad de Química
la Facultad de Economía
la Facultad de Geografía y Geoecología
la Facultad de Geología
la Facultad de Historia
el Departamento de Relaciones Internacionales
la Facultad de Periodismo
la Facultad de Leyes
la Facultad de Administración (Escuela de Negocios y Administración)
la Facultad de Matemáticas y Mecánica
la Facultad de Medicina
la Facultad de Estudios Orientales
la Facultad de Filología y Artes
la Facultad de Filosofía
la Facultad de Física
la Facultad de Ciencias Políticas
la Facultad de Psicología
la Facultad de Sociología
Además cuenta con la Facultad de Estudios Militares y la Cátedra de Cultura Física y Deportes. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_birds_of_Egypt | List of birds of Egypt | Plovers and lapwings | List of birds of Egypt / Plovers and lapwings | A black-bellied plover | Pluvialis squatarola, delta sine saloum (SE). | null | image/jpeg | 600 | 800 | true | true | true | This is a list of the species of birds found in Egypt, a country in north-east Africa. The avifauna of Egypt include a total of 494 species of birds. No species are endemic to Egypt.
This list's taxonomic treatment and nomenclature follow the conventions of The Clements Checklist of Birds of the World, 2019 edition. All of the birds below are included in the total bird count for Egypt.
The following tags have been used to highlight several categories. The commonly occurring native species do not fall into any of these categories.
Accidental - a species that rarely or accidentally occurs in Egypt
(I) Introduced - a species introduced to Egypt as a consequence, direct or indirect, of human actions
Extirpated - a species that no longer occurs in Egypt although populations exist elsewhere
(X) Extinct - a species or subspecies that no longer exists. | Order: Charadriiformes Family: Charadriidae
The family Charadriidae includes the plovers, dotterels and lapwings. They are small to medium-sized birds with compact bodies, short, thick necks and long, usually pointed, wings. They are found in open country worldwide, mostly in habitats near water.
Black-bellied plover, Pluvialis squatarola
European golden-plover, Pluvialis apricaria
Pacific golden-plover, Pluvialis fulva
Northern lapwing, Vanellus vanellus; Ancient Egyptian: its hieroglyph mostly used to denote rxt 'common folk, subjects'; also once its head follows the word (i)3by.t 'dancer' (cfr. Eng.: lapwing = leap-wing
Spur-winged plover, Vanellus spinosus
Sociable lapwing, Vanellus gregarius
White-tailed lapwing, Vanellus leucurus
Lesser sand-plover, Charadrius mongolus
Greater sand-plover, Charadrius leschenaultii
Caspian plover, Charadrius asiaticus
Kittlitz's plover, Charadrius pecuarius
Kentish plover, Charadrius alexandrinus
Common ringed plover, Charadrius hiaticula
Little ringed plover, Charadrius dubius
Three-banded plover, Charadrius tricollaris
Eurasian dotterel, Charadrius morinellus |
|
iw | https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%A6%D7%91%D7%90_%D7%A0%D7%99%D7%95_%D7%96%D7%99%D7%9C%D7%A0%D7%93 | צבא ניו זילנד | ציוד עיקרי | צבא ניו זילנד / ציוד עיקרי | משאית UNIMOG של צבא ניו זילנד | NZ Army driver trainees strip down a U1550L Unimog. Taken by myself in Ardmore. | null | image/jpeg | 768 | 1,024 | true | true | true | צבא ניו זילנד, הוא זרוע היבשה של כוחות ההגנה של ניו זילנד המאויש בכ-4500 איש בשירות קבע, 2000 איש בשירות מילואים וב-500 אזרחים. שמו הנוכחי של הצבא אומץ בערך בשנת 1946 וקודם לכן כונה "הכוחות הצבאיים של ניו זילנד. ההיסטוריה של צבא ניו זילנד מתחילה מהמיליציות של המתיישבים בשנת 1845.
חיילי צבא ניו זילנד שירתו בהצטיינות בעימותים הצבאיים העיקריים של המאה העשרים, כולל מלחמת הבורים, מלחמת העולם הראשונה, מלחמת העולם השנייה, מלחמת קוריאה, מצב החירום במלאיה, העימות בבורנאו ובמלחמת וייטנאם. מאז שנות השבעים משתתף הצבא במשימות שונות לשמירת שלום ברחבי העולם. למרות היותו צבא קטן, הוא ממשיך להיות מחויב למשימות אלה. בין השאר שירתו חיילי הצבא עד לאחרונה במשימות שמירת השלום במזרח טימור, באיי שלמה ובעוד משימות שמירת שלום מטעם האו"ם. כמו כן לקח הצבא חלק במלחמת המפרץ וחייליו נמצאים עד היום באפגניסטן. | null |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Lord_William_Bentinck | Lord William Bentinck | Italian adventure | Lord William Bentinck / Early career / Italian adventure | Elisa Bonaparte; whom Bentinck would not countenance retaining the Principality of Lucca and Piombino, first granted to her by Napoleon in 1805. | null | null | image/jpeg | 3,611 | 2,208 | true | true | true | Lord William Henry Cavendish-Bentinck GCB GCH PC, known as Lord William Bentinck, was a British soldier and statesman. He served as Governor-General of India from 1828 to 1835. He has been credited for significant social and educational reforms in India including abolishing sati, suppressing female infanticide and human sacrifice. Bentinck said that "the dreadful responsibility hanging over his head in this world and the next, if… he was to consent to the continuance of this practice one moment longer." Bentinck after consultation with the army and officials passed the Bengal Sati Regulation, 1829 there was little opposition. The only challenge came from the Dharma Sabha which appealed in the Privy Council however the ban on Sati was upheld. He ended lawlessness by eliminating thuggee – which had existed for over 450 years – with the aid of his chief captain, William Henry Sleeman. Along with Thomas Babington Macaulay he introduced English as the language of instruction in India. | Sailing from Sicily on 30 January 1814, Bentinck first made for Naples. There he reluctantly signed an armistice with Joachim Murat; whom he personally detested as being a man whose "whole life had been a crime," yet whom Britain found it expedient to detach from his brother-in-law, Napoleon, by guaranteeing his Kingdom of Naples in return for an alliance. Having instructed the forces under his command in Sicily to make a landing at Livorno, Bentinck then travelled north, with a day's stop in Rome, to join them. The disembarkation at Livorno began on the 9 March and took three days to complete, Murat's Neapolitans already having occupied the port beforehand.
Napoleon's sister Elisa, though having now abandoned her Grand Duchy of Tuscany, had nevertheless not given up completely in attempting to salvage something out of the collapse of her brother's Empire. Having obtained from Murat - husband of her sister Caroline - the guarantee that he would obtain the consent of the Coalition he had just joined to her retention of the Principality of Lucca and Piombino in return for having rendered up Tuscany without a fight, she had, by the time of Bentinck's appearance at Livorno, retired to Lucca. Upon hearing of his landing, she sent a delegation to gain assurances that Murat's pact would be respected. Bentinck replied that it would not. If she did not depart immediately, he said, she would arrested. With 2,000 British troops dispatched towards the city to carry out this threat, the heavily pregnant Elisa had no choice but to abandon the last of her territories and flee north, where she eventually fell into allied hands at Bologna.
Elisa quit Lucca on the 13 March. The next day, Bentinck issued a proclamation from Livorno calling on the Italian nation to rise in a movement of liberation. "Italians!" he declared, "Great Britain has landed her troops on your shores; she holds out her hand to you to free you from the iron yoke of Buonaparte...hesitate no longer...assert your rights and your liberty. Call us, and we will hasten to you, and then, our forces joined, will effect that Italy may become what in the best times she was". In thus attempting to bring about his long-nurtured dream of an independent Italian nation-state in the north and centre (he did not consider the Neapolitans and Sicilians 'Italians'), Bentinck was quite publicly repudiating the policy of his own Government - which was intending to largely restore the status quo ante bellum in Italy; with Austria in possession of Lombardy and the King of Sardinia re-established in Piedmont. For the next month, Bentinck was therefore operating as effectively an independent actor representative of Britain only, as Rosselli says, in the widest sense: in that he held himself to be furthering Britain's true interests, regardless of whether the current Government recognised them or not.
Ordering his troops north to besiege Genoa, Bentinck himself now headed to Reggio Emilia for a conference with Murat. At this conference on the 15th, he brazenly demanded that Tuscany be handed over to himself and evacuated by the Neapolitan forces then in possession of it. It was necessary, he argued, that Tuscany be under British jurisdiction, as otherwise he would have no logistical base from which to conduct future operations - to which Murat replied that it was the same argument on his side which dictated his own necessary possession of it. Suddenly threatening to turn his forces against Naples itself and restore the rightful Ferdinand IV if Murat did not give way, Bentinck was quickly reprimanded in a firm note from Castlereagh reminding him that he was instructed to co-operate in every way with Murat and Austria. At which he reluctantly withdrew his bid for Tuscany - which he had likely been hoping to turn into the nucleus of a free Italian state under his own aegis - and left for Genoa. There had, in any case, been no discernable response from the Tuscans to Bentinck's proclamation, while in Genoa he would find a welcoming audience at last.
Bentinck had been ordered to take and occupy Genoa |
|
en | https://simple.wikipedia.org/wiki/Buddy_Greco | Buddy Greco | null | Buddy Greco | Greco in 1962 | Publicity photo of singer Buddy Greco. | null | image/jpeg | 668 | 568 | true | true | true | Armando "Buddy" Greco was an American jazz and pop singer, pianist and actor. He records, in several genres, have sold over one million records. He appeared often in the TV series Away We Go and had a role in the movie The Girl Who Knew Too Much. He was born in Philadelphia, Pennsylvania.
Greco died on January 10, 2017 in Las Vegas, Nevada, aged 90. | Armando "Buddy" Greco (August 14, 1926 – January 10, 2017) was an American jazz and pop singer, pianist and actor. He records, in several genres, have sold over one million records. He appeared often in the TV series Away We Go and had a role in the movie The Girl Who Knew Too Much. He was born in Philadelphia, Pennsylvania.
Greco died on January 10, 2017 in Las Vegas, Nevada, aged 90. |
|
pt | https://pt.wikipedia.org/wiki/%C3%81lex_Ubago | Álex Ubago | null | Álex Ubago | null | Català: Alex Ubago en concert a les festes de la Mercè a Barcelona. | null | image/jpeg | 3,920 | 2,940 | true | true | true | Álex Ubago, nome artístico de Alejandro Martínez de Ubago Rodríguez, é um músico espanhol de origem basca. Sua música pode ser catalogada como pop rock. | Álex Ubago, nome artístico de Alejandro Martínez de Ubago Rodríguez (Vitoria-Gasteiz, 29 de janeiro de 1981), é um músico espanhol de origem basca. Sua música pode ser catalogada como pop rock. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Monuments_historiques_im_4._Arrondissement_(Paris) | Liste der Monuments historiques im 4. Arrondissement (Paris) | Liste | Liste der Monuments historiques im 4. Arrondissement (Paris) / Liste | null | English: Hôtel de la Motte-Montgaubert located at 12 rue Chanoinesse in Paris 4th district. Build in 18th century Français : Hôtel de la Motte-Montgaubert situé au 12 rue Chanoinesse dans le 4e arrondissement de Paris. Construit au XVIIIe siècle. Ancienne maison des Chantres, vestige important du Cloître Notre-Dame. This building is inscrit au titre des Monuments Historiques. It is indexed in the Base Mérimée, a database of architectural heritage maintained by the French Ministry of Culture, under the reference PA75040001 . беларуская (тарашкевіца) | বাংলা | brezhoneg | català | Deutsch | Ελληνικά | English | Esperanto | español | euskara | suomi | français | magyar | italiano | 日本語 | македонски | Nederlands | português | português do Brasil | română | русский | sicilianu | svenska | українська | +/− | null | image/jpeg | 4,288 | 2,848 | true | true | true | Die Liste der Monuments historiques im 4. Arrondissement (Paris) führt die Monuments historiques im 4. Arrondissement der französischen Hauptstadt Paris auf. | null |
|
sv | https://sv.wikipedia.org/wiki/Strimmig_tyrann | Strimmig tyrann | null | Strimmig tyrann | null | Myiodynastes maculatus No sitio de Ney Alcântara, no municipio de Sarutaiá-SP | null | image/jpeg | 665 | 800 | true | true | true | Strimmig tyrann är en fågel i familjen tyranner inom ordningen tättingar. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Strimmig tyrann delas in i sju underarter med följande utbredning:
maculatus-gruppen
M. m. maculatus – Venezuela och Guyanaregionen till nordöstra Peru och norra Amazonområdet i Brasilien
M. m. insolens – Mexikos sluttningar till Honduras, flyttar vintertid till norra Sydamerika
M. m. difficilis – Costa Rica till Colombia, Venezuela, Coiba Island och Cébaco Island
M. m. nobilis – karibiska kusten i nordöstra Colombia till Sierra de Perijás västsluttning
M. m. chapmani – Stillahavskusten i Colombia till nordvästra Peru
M. m. tobagensis – norra Venezuela, Guyanaregionen och Trinidad och Tobago
M. m. solitarius – södra Peru, Paraguay, Uruguay, centrala Argentina och Brasilien
Sedan 2016 urskiljer Birdlife International och naturvårdsunionen IUCN solitarius som den egna arten Myiodynastes solitarius. Därmed hotkategoriseras de var för sig, båda som livskraftiga. | Strimmig tyrann (Myiodynastes maculatus) är en fågel i familjen tyranner inom ordningen tättingar. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Strimmig tyrann delas in i sju underarter med följande utbredning:
maculatus-gruppen
M. m. maculatus – Venezuela och Guyanaregionen till nordöstra Peru och norra Amazonområdet i Brasilien
M. m. insolens – Mexikos sluttningar till Honduras, flyttar vintertid till norra Sydamerika
M. m. difficilis – Costa Rica till Colombia, Venezuela, Coiba Island och Cébaco Island
M. m. nobilis – karibiska kusten i nordöstra Colombia till Sierra de Perijás västsluttning
M. m. chapmani – Stillahavskusten i Colombia (Chocó) till nordvästra Peru (Piura)
M. m. tobagensis – norra Venezuela, Guyanaregionen och Trinidad och Tobago
M. m. solitarius – södra Peru, Paraguay, Uruguay, centrala Argentina och Brasilien
Sedan 2016 urskiljer Birdlife International och naturvårdsunionen IUCN solitarius som den egna arten Myiodynastes solitarius. Därmed hotkategoriseras de var för sig, båda som livskraftiga. |
|
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Roman_Grucza | Roman Grucza | null | Roman Grucza | Organy główne (zbudowane przez Maxa Terletzkiego w 1878) w Bazylice katedralnej św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Toruniu (remont 2013) | Polski: Toruń, kościół par., ob. katedra pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty, 2 poł. XIII, XIV-XV This is a photo of a monument in Poland identified by the ID 602949 | null | image/jpeg | 4,272 | 2,848 | true | true | true | Roman Grucza – polski dyrygent, organista, nauczyciel, były organista bazyliki katedralnej św. św. Janów w Toruniu. | Roman Grucza (ur. 19 września 1941 w Rumi) – polski dyrygent, organista, nauczyciel, były organista bazyliki katedralnej św. św. Janów w Toruniu. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Upper_House,_Melbourne | Upper House, Melbourne | Description | Upper House, Melbourne / Description | Plan of the Observatory level and its functions | English: Plan of the Observatory level and its functions | null | image/jpeg | 3,508 | 2,480 | true | true | true | Upper House is a multi-residential complex located within Melbourne, Australia, on the south east corner of Swanston Street and Queensberry Street in Carlton, known for its unique projected balconies. The building is developed by Piccolo Developments and designed by Jackson Clement Burrows as residential apartment structures. The construction, headed by Hamilton Marino Builders, commenced in early 2013 and was completed in October, 2014. | Made up of two distinct apartment buildings, The Podium and The Cloud, with both offering differing views and floor plans from each other. With a total of 17 storeys, the Cloud apartments on floors 12–16 sit above the Podium apartments which make up the first ten floors, giving the impression of levitation. In the middle of these two structures on the 11th floor is the Observatory, a 500-square metre communal area that comprises a lounge, gym, entertainment area and external outdoor spaces with surrounding views of the city. The Upper House is located on the site of the former Electrical Trades Union building on the busy Swanston Street of the Melbourne CBD. The apartment features 110 units as well as a white façade with cantilevered balconies which extrude out, increasing unit floor space. The ground level of the building features a separate café as well as a lobby area. |
|
eu | https://eu.wikipedia.org/wiki/Canelinha | Canelinha | null | Canelinha | null | Blason de la municipalité de Canelinha - SC - Brésil | null | image/jpeg | 4,704 | 3,827 | true | true | true | Canelinha Brasilgo udalerri bat da, Santa Catarina estatuan kokatua. 10.603 biztanle ditu 152,56 km²ko eremuan. | Canelinha Brasilgo udalerri bat da, Santa Catarina estatuan kokatua. 10.603 biztanle ditu 152,56 km²ko eremuan. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/GWR_5101_Class | GWR 5101 Class | Preservation | GWR 5101 Class / Preservation | null | English: 'Mogul' 9351 approaches Blue Anchor station with a train from Minehead on the West Somerset Railway. | null | image/jpeg | 1,368 | 1,824 | true | true | true | The GWR 5101 Class or 'Large Prairie' was a class of 2-6-2T steam locomotives of the Great Western Railway. | Ten of the class avoiding scrapping in the 1960s (six built in the 1930s before WW2 and four built after WW2 in the late 1940s, one of which under the British Railways banner). As of 2017, five have run in preservation, one is under active restoration, two are essentially in scrapyard condition and two have acted as donor locomotives for other projects: |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Turm-Leichtfiguren-Endspiel | Turm-Leichtfiguren-Endspiel | null | Turm-Leichtfiguren-Endspiel | null | Chess piece - Black bishop, Staunton design | null | image/jpeg | 3,162 | 1,810 | true | true | true | Als Turm-Leichtfiguren-Endspiele werden Schachendspiele ohne Damen bezeichnet, in denen die eine Partei mindestens einen Turm und die andere Partei mindestens eine Leichtfigur besitzt. Solche Endspiele kommen häufig in der Partiepraxis vor und sind daher eingehend analysiert worden. | Als Turm-Leichtfiguren-Endspiele werden Schachendspiele ohne Damen bezeichnet, in denen die eine Partei mindestens einen Turm und die andere Partei mindestens eine Leichtfigur (Springer oder Läufer) besitzt. Solche Endspiele kommen häufig in der Partiepraxis vor und sind daher eingehend analysiert worden. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Entartrage | Entartrage | null | Entartrage | Vue interne d'un tube de condenseur de turbine à vapeur Malgré un traitement de surface interne ou un matériau (cuivre) naturellement biocide, des dépôts encroûtants ont commencé à se former, permettant l'apparition d'un biofilm bactérien qui peut accélérer la formation de tartre. | null | null | image/jpeg | 441 | 999 | true | true | true | L'entartrage est le dépôt de tartre sur un objet ou à l'intérieur d'une canalisation.
L'eau, ou d'autres fluides contenant de l'eau provenant du sous-sol, des fleuves, rivières, lacs, puits ou du robinet, contiennent en plus ou moins grande quantité des minéraux dissous sous forme de sels, tels que des ions calcium, magnésium, potassium et de nombreux autres sels minéraux.
Dans certaines conditions, ces minéraux peuvent précipiter, cristalliser ou être utilisés par des biofilms bactériens, comme c'est le cas avec le tartre dentaire. Quand l'épaisseur de tartre est importante, on parle de « bioconcrétion ». | L'entartrage est le dépôt de tartre sur un objet ou à l'intérieur d'une canalisation.
L'eau, ou d'autres fluides contenant de l'eau provenant du sous-sol, des fleuves, rivières, lacs, puits ou du robinet, contiennent en plus ou moins grande quantité des minéraux dissous sous forme de sels, tels que des ions calcium, magnésium, potassium et de nombreux autres sels minéraux.
Dans certaines conditions (brutale dépression de fluides saturés en minéraux, augmentation de la température, catalyseurs appropriés ou noyaux de cristallisation, bactéries), ces minéraux peuvent précipiter, cristalliser ou être utilisés par des biofilms bactériens, comme c'est le cas avec le tartre dentaire. Quand l'épaisseur de tartre est importante, on parle de « bioconcrétion ». |
|
azb | https://azb.wikipedia.org/wiki/%D9%84%D8%A7%D9%88%D9%81%D9%86%D8%A8%D9%88%D8%B1%D9%82%D8%8C_%D8%A2%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86 | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/01/Laufenburg_Narrolaufen_2009.jpg | لاوفنبورق، آلمان | گؤرونتولر | لاوفنبورق، آلمان / گؤرونتولر | null | Deutsch: Mitglieder der Narro-Altfischerzunft beim Narrolaufen 2009 | null | image/jpeg | 2,304 | 3,456 | true | true | true | لاوفنبورق، آلمان آلمانین بادن-وورتمبرق ایالتینده یئر آلان بیر شهردیر و ۳۳۷ متر دنیز سوییهسیندن اۇجالیقی وار. ۲۰۱۵-جی ایلین نۆفوس ساییمی اساسیندا ۸۵۷۱ نفر دیر. بۇ شهرین ۲۳٫۵۸ کیلومتر موربّع ساحهسی وار. | null |
iw | https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%A4%D7%A8%D7%95%D7%91%D7%99%D7%93%D7%A0%D7%A1%D7%99%D7%94 | פרובידנסיה | null | פרובידנסיה | null | English: Playa Manzanillo (Manzanillo Beach) lies on on the southeast coast of Isla de Providencia or Old Providence. It is a relatively remote beach on a relatively remote island. Like its larger (and much more populated) sister island San Andres, Providencia is closer to Nicaragua than the country it is a part of (Colombia). Unfortunately I am not sure where my original source file is; this is a relatively low res version I uploaded elsewhere on the web some years ago. | null | image/jpeg | 421 | 560 | true | true | true | פרובידנסיה הוא אחד מהאיים הקריביים הנמצא מזרחית לניקרגואה. על אף שהוא ממוקם קרוב יותר לניקרגואה וקוסטה ריקה, האי משתייך, מסיבות היסטוריות, למחוז סן אנדרס ופרובידנסיה של קולומביה. | פרובידנסיה (ספרדית: Providencia) הוא אחד מהאיים הקריביים הנמצא מזרחית לניקרגואה. על אף שהוא ממוקם קרוב יותר לניקרגואה וקוסטה ריקה, האי משתייך, מסיבות היסטוריות, למחוז סן אנדרס ופרובידנסיה של קולומביה. |
|
eu | https://eu.wikipedia.org/wiki/Ferdrupt | Ferdrupt | null | Ferdrupt | null | Français : L'église Saint-Vincent-de-Paul à Ferdrupt Deutsch: Kirche Saint-Vincent-de-Paul in Ferdrupt | null | image/jpeg | 941 | 1,225 | true | true | true | Ferdrupt Frantziako udalerria da, Vosges departamenduan dagoena, Ekialde Handia eskualdean. 2013an 804 biztanle zituen. | Ferdrupt Frantziako udalerria da, Vosges departamenduan dagoena, Ekialde Handia eskualdean. 2013an 804 biztanle zituen. |
|
ja | https://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%82%A6%E3%82%A3%E3%83%AA%E3%82%A2%E3%83%A0%E3%83%BB%E3%83%98%E3%83%B3%E3%83%AA%E3%83%BC%E3%83%BB%E3%82%B9%E3%83%9F%E3%82%B9_(1825-1891) | ウィリアム・ヘンリー・スミス (1825-1891) | 経歴 | ウィリアム・ヘンリー・スミス (1825-1891) / 経歴 | 『バニティ・フェア』誌に描かれた似顔絵 | Statesmen No.533: Caricature of The Rt Hon WH Smith MP. Caption reads: "First Lord of the Treasury" | null | image/jpeg | 3,200 | 1,943 | true | true | true | ウィリアム・ヘンリー・スミスは、イギリスの政治家、実業家。
W・H・スミスの社長として活躍した後、政界に転じ、保守党政権下で閣僚職を歴任した。 | 1825年6月24日、新聞や書籍の販売業者W・H・スミスの創設者ウィリアム・ヘンリー・スミスの息子としてロンドン・グローブナー・スクエアのデュークストリートに生まれる。タヴィストックにあるグラマースクールを卒業した。
21歳の時（1846年）から父とともにW・H・スミスの経営に参画する。「鉄道狂時代」の中、駅の構内での書籍の販売業の拡大に成功し、1850年にはダブリン、バーミンガム、マンチェスター、リヴァプールに新聞の卸売倉庫を所持するに至った。1857年に父が引退し、代わって社長となる。やがて政治家への転身を希望し、政治活動の時間を作るために1864年にウィリアム・レスブリッジをパートナーとした。さらに1874年には政治に専念するため社長を辞職している。
1868年から1885年にかけてウェストミンスター選挙区選出の保守党所属の庶民院議員を務める。ついで1885年から死去する1891年まではストランド選挙区から選出された。
第2次ディズレーリ内閣では1874年から1877年まで財務政務次官、ついで1877年から1880年まで海軍大臣を務めた。
1880年にディズレーリ保守党政権は総選挙に敗れてグラッドストン率いる自由党に政権を奪われた。ディズレーリは、総選挙の敗北で崩れかけた保守党組織の引き締めを図るべく、スミスを委員長とする党改革委員会を設置させた。しかしスミスは委員会執行幹事のジョン・エルドン・ゴーストと対立を深め、ゴーストをランドルフ・チャーチル卿率いる党内反執行部勢力「第四党」に追いやってしまった。1882年7月6日には野党保守党を代表し、イギリス半植民地エジプトで発生したウラービー革命の武力鎮圧を訴え、グラッドストン政権に腰を上げさせた。
第1次ソールズベリー侯爵内閣では1885年6月から1886年1月まで陸軍大臣、ついで1886年1月中のごく短期間アイルランド担当大臣を務めた。第2次ソールズベリー侯爵内閣では1886年8月から1887年1月まで陸軍大臣、1887年から死去する1891年にかけては第一大蔵卿、庶民院院内総務を務めた。
1891年10月6日に五港長官の邸宅でケント州に位置するウォルマー城で死去した。66歳だった。 |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Caerleon,_Bellevue_Hill | Caerleon, Bellevue Hill | null | Caerleon, Bellevue Hill | Caerleon | English: Caerleon, Bellevue Hill, Sydney | null | image/jpeg | 1,088 | 1,305 | true | true | true | Caerleon is a historic house in the Sydney suburb of Bellevue Hill. It is listed on the Register of the National Estate as well as having a New South Wales heritage listing. It was named after Caerleon, a small town in Wales. | Caerleon (/kərˈliːən/; Welsh: Caerllion) is a historic house in the Sydney suburb of Bellevue Hill. It is listed on the Register of the National Estate as well as having a New South Wales heritage listing. It was named after Caerleon, a small town in Wales. |
|
sv | https://sv.wikipedia.org/wiki/SMS_Rheinland | SMS Rheinland | null | SMS Rheinland | SMS Rheinland. | For documentary purposes the German Federal Archive often retained the original image captions, which may be erroneous, biased, obsolete or politically extreme. Linienschiff "SMS Rheinland" Linienschiff "S.M.S. Rheinland" der Nassau-Klasse, Ansicht der Steuerbord-Seite | null | image/jpeg | 538 | 800 | true | true | true | SMS Rheinland var ett tyskt slagskepp som tjänstgjorde under första världskriget. | SMS Rheinland var ett tyskt slagskepp som tjänstgjorde under första världskriget. |
|
vi | https://vi.wikipedia.org/wiki/Opone%C5%A1ice | Oponešice | null | Oponešice | null | Čeština: Centrum Oponešic, okr. Třebíč. S kaplí sv. Petra a Pavla.English: Center of Oponešice, Třebíč District. | null | image/jpeg | 2,664 | 4,000 | true | true | true | Oponešice là một làng thuộc huyện Třebíč, vùng Vysočina, Cộng hòa Séc. | Oponešice là một làng thuộc huyện Třebíč, vùng Vysočina, Cộng hòa Séc. |
|
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Istanbul | Istanbul | Moschee | Istanbul / Monumenti e luoghi d'interesse / Moschee | Moschea di Şakir (2009). | Türkçe: Şakirin cami dış görünümü. English: Façade, with dome, minarets, and undulating roof, of Şakirin mosque, in Üsküdar, Istanbul, Turkey. | null | image/jpeg | 1,200 | 1,600 | true | true | true | Istanbul, storicamente conosciuta come Bisanzio, Costantinopoli o Nuova Roma, è la città capoluogo della provincia omonima e il principale centro industriale, finanziario e culturale della Turchia.
Con una popolazione di oltre 15 000 000 di abitanti, Istanbul è il centro municipale più popoloso d'Europa davanti a Mosca e Londra. È una megalopoli situata nel nord-ovest del paese, la quale si estende lungo lo stretto del Bosforo, alla cui estremità meridionale si situa il porto naturale del Corno d'Oro, e lungo la sponda settentrionale del Mar di Marmara. La città, divisa dal Bosforo, si estende sia in Europa sia in Asia, risultando l'unica metropoli al mondo appartenente a due continenti. Istanbul è considerata una città globale.
Nel corso della sua lunga storia, la città è stata la capitale:
dell'Impero romano;
dell'Impero bizantino;
dell'Impero latino;
dell'Impero ottomano.
Conosciuta anche con l'appellativo di "seconda Roma", è stata fino alla conquista ottomana nel 1453 una tra le più grandi città della cristianità, divenendo in seguito per quasi cinquecento anni la capitale di uno dei più grandi imperi della storia e crocevia di culture. | A partire dal loro arrivo nel 1453, nel corso dei successivi quattro secoli, gli Ottomani hanno contribuito a delineare il panorama della città di Istanbul dandogli un'impronta indelebile, in particolar modo con la costruzione di grandi moschee. Una delle più celebri è la Moschea Blu, voluta dal sultano Ahmed I e terminata nel 1616, la quale si trova a pochi passi da Santa Sofia. La Moschea di Fatih (in lingua turca Fatih Camii, cioè la "Moschea del Conquistatore", epiteto di Maometto II), sebbene ricostruita alla fine del Settecento, è uno dei maggiori esempi di architettura turco-islamica in città e ha rappresentato una tappa importante nello sviluppo dell'architettura ottomana. La Moschea di Solimano (costruita tra il 1550 e il 1557) opera realizzata dall'architetto Mimar Sinan per il sultano Solimano il Magnifico è considerata la più bella fra le moschee imperiali di Istanbul.
Più recente, terminata nel 1665, la Yeni Cami (in Italiano "Moschea Nuova") che si trova sul Corno d'Oro all'estremità meridionale del ponte di Galata ed è uno dei siti più visitati di Istanbul. Tra le altre importanti moschee, possiamo citare la Moschea di Dolmabahçe (1855) e la Moschea di Eyüp, dove i sultani andavano a pregare subito dopo l'incoronazione.
La moschea Nur-i-Osmaniye ("la luce di Osman") del diciottesimo secolo, e la Moschea di Ortaköy (1856), rompono con la tradizionale architettura ottomana, abbracciando uno stile europeo neobarocco. Questa trasformazione di stile sarà presente in numerosi altri edifici costruiti nel XIX secolo nella città. Unica moschea repubblicana post ottomana in stile contemporaneo è la Moschea di Şakir del 2009. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/La_Capilla_(Sonora) | La Capilla (Sonora) | null | La Capilla (Sonora) | null | Español: Escudo del municipio sonorense. | null | image/png | 195 | 150 | true | true | true | La Capilla es una localidad tipo congregación del municipio de Baviácora ubicada en el centro del estado mexicano de Sonora, cercana a la zona de la Sierra Madre Occidental y del paso del río Sonora por esa región. La congregación es la sexta localidad más habitada del municipio, ya que según los datos del Censo de Población y Vivienda realizado en 2010 por el Instituto Nacional de Estadística y Geografía, La Capilla tiene un total de 145 habitantes. Se encuentra asentada sobre la carretera federal 14 sobre el tramo Mazocahui–Baviácora, por dicha carretera circula la ruta turística del Río Sonora. | La Capilla es una localidad tipo congregación del municipio de Baviácora ubicada en el centro del estado mexicano de Sonora, cercana a la zona de la Sierra Madre Occidental y del paso del río Sonora por esa región. La congregación es la sexta localidad más habitada del municipio, ya que según los datos del Censo de Población y Vivienda realizado en 2010 por el Instituto Nacional de Estadística y Geografía (INEGI), La Capilla tiene un total de 145 habitantes. Se encuentra asentada sobre la carretera federal 14 sobre el tramo Mazocahui–Baviácora, por dicha carretera circula la ruta turística del Río Sonora. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/The_Amazing_Race_12 | The Amazing Race 12 | Race summary | The Amazing Race 12 / Race summary | Complete route map | The Amazing Race 12 complete route map. | null | image/png | 1,027 | 2,000 | true | true | true | The Amazing Race 12 was the twelfth installment of American reality television show The Amazing Race. It featured 11 teams of two, with a pre-existing relationship, in a race around the world.
The 12th season premiered on November 4, 2007 at 8 p.m. ET/PT. It took the timeslot of the canceled CBS series Viva Laughlin. The finale aired on January 20, 2008 at 8 p.m. ET/PT.
Newly dating couple TK Erwin and Rachel Rosales were the winners of this season.
A DVD for this season was released on March 24, 2014, via Amazon's CreateSpace program. | null |
|
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/zh-tw/%E5%A5%89%E5%A4%A9%E5%BF%A0%E7%81%B5%E5%A1%94 | 奉天忠灵塔 | 建築 | 奉天忠灵塔 / 建築 | null | English: Photo of the Chuuleitou in Mukden. This picture is from a book named 全満洲名勝写真帖 published in 1937 in name of a publisher 松村好文堂 | null | image/jpeg | 1,661 | 2,391 | true | true | true | 奉天忠靈塔是曾位於中華民國奉天市、滿洲國奉天特別市一座忠靈塔。該忠靈塔建設於1925年，位於當時奉天市新市區東南部的千代田通31番地，用來祭祀日俄戰爭中的日本戰歿者。在該忠靈塔旁邊有一座子彈形的忠魂碑，修建於1910年，1925年忠靈塔修建時移築並翻修。由於忠魂碑的形狀，有漢語別名炮子墳，也指代忠靈塔所在地塊。
忠靈塔並非神社，不過正門處和忠靈塔前方近處各有一座鳥居。 | 忠靈塔（以及最初的納骨祠）位於整個地塊的南端，高24.3米。因為所祭祀的是與俄羅斯軍隊交戰而死的軍人，忠靈塔面向北方，而非坐北朝南。忠靈塔占地面積約565平方米，所在的廣場面積約17970平方米。
子彈形狀的忠魂碑則位於所在地塊東側。
所在廣場植有杏樹，附近兒童會在廣場遊玩。 |
|
fi | https://fi.wikipedia.org/wiki/Samu_Brusila | Samu Brusila | null | Samu Brusila | null | English: Singer, Samu Brusila | null | image/jpeg | 912 | 1,380 | true | true | true | Samu Brusila on suomalainen laulaja, joka laulaa vuonna 2003 perustetussa Widescreen Mode -yhtyeessä. Hän on ollut yhtyeen toiminnassa alusta asti ja on yksi yhtyeen perustajajäsenistä.
Vuodesta 2010 alkaen Samu Brusila on laulanut myös riihimäkeläisessä heavy rock/hard rock yhtyeessä Concrete Swine. | Samu Brusila (s. 30. kesäkuuta 1973 Hämeenlinna) on suomalainen laulaja, joka laulaa vuonna 2003 perustetussa Widescreen Mode -yhtyeessä. Hän on ollut yhtyeen toiminnassa alusta asti ja on yksi yhtyeen perustajajäsenistä.
Vuodesta 2010 alkaen Samu Brusila on laulanut myös riihimäkeläisessä heavy rock/hard rock yhtyeessä Concrete Swine. |
|
bg | https://bg.wikipedia.org/wiki/%D0%92%D0%B8%D0%BB%D1%85%D0%B5%D0%BB%D0%BC_II_(%D0%91%D0%B5%D1%80%D0%B3) | Вилхелм II (Берг) | Деца | Вилхелм II (Берг) / Деца | Анна фон Пфалц | Deutsch: Anna von der Pfalz, Herzogin von Berg, auf dem Westfenster des Altenberger Domes, als Stifterin | null | image/jpeg | 173 | 128 | true | true | true | Вилхелм II е от 1360 до 1395 г. граф на Берг и като Вилхелм I от 1360 до 1395 г. граф на Равенсберг, от 1380 г. като Вилхелм I първият херцог на Берг.
Вилхелм е единственият син на граф Герхард от Берг от фамилията Юлих и на Маргарета от Равенсберг-Берг, дъщеря на граф Ото IV от Равенсберг и на Маргарета от Берг-Виндек, наследничка на графствата Берг и Равенсберг.
Вилхелм II наследява баща си през 1360 г. и се жени през 1360 г. за Анна фон Пфалц, дъщеря на Рупрехт II, курфюрст на Пфалц. Тя е сестра на римско-немския крал Рупрехт.
Графството Берг става херцогство. На 24 май 1380 г. на имперското събрание в Аахен крал Вацлав IV дава на Вилхелм херцогската титла и го издига на княз. Вилхелм получава така писмено правото при военни походи да води кралския кон. Освен това крал Вацлав IV го приема в приятелски съюз заедно с херцозите на Юлих и Гелдерн. По-късно император Карл IV го прави съветник.
От 1386 г. херцог Вилхелм I управлява от Дюселдорф. Там той разширява замъка на Рейн. Той води война против графствата Марк и Клеве, за да попречи на двете държави да се съединят, но е пленен на 7 юни 1397 г. заедно с цялата си войска. | Вилхелм II се жени през 1360 г. за Анна фон Пфалц (* 1346, † 30 ноември 1415), дъщеря на Рупрехт II, курфюрст на Пфалц. Тя е сестра на римско-немския крал Рупрехт.
Вилхелм II и принцеса Анна фон Пфалц имат децата:
Беатрикс (* 1360, † 16 май 1395), омъжва се 1385 г. за курфюрст Рупрехт I (Пфалц)
Маргарета (* 1364, † 18 юли 1442), омъжва се 1379 г. за Ото I, херцог на Брауншвайг-Гьотинген (†13 декември 1394)
Рупрехт (* 1365, † 29 юли 1394), княз-епископ на Пасау (1387/88–1393) и Падерборн (1390–1394)
Герхард († 22 октомври 1435), архедякон на Кьолн
Адолф († 14 юли 1437), от 1408 херцог на Берг, от 1423 също херцог на Юлих, от 1395 до 1402 граф на Равенсберг, женен от 1401 за Йоланта от Бар († 1421), от 1430 за Елизабет Баварска (1406–1468), дъщеря на херцог Ернст от Бавария-Мюнхен
Вилхелм (* 1382, † 22 ноември 1428), граф на Равенсберг, княз-епископ на Падерборн (1402–1414) |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Distrito_de_Le_Raincy | Distrito de Le Raincy | null | Distrito de Le Raincy | Ubicación de Distrito de Le Raincy | null | null | image/svg+xml | 998 | 1,010 | true | true | true | El distrito de Le Raincy es un distrito de Francia, que se localiza en el département Sena-San Denis, de la région Isla de Francia. Cuenta con 13 cantones y 16 comunas.
La capital de un departamento se llama subprefectura. Cuando un departamento contiene la prefectura del departamento, esa prefectura es la capital del distrito, y se comporta tanto como una prefectura como una subprefectura. | El distrito de Le Raincy es un distrito (en francés arrondissement) de Francia, que se localiza en el département Sena-San Denis (en francés Seine-Saint-Denis), de la région Isla de Francia. Cuenta con 13 cantones y 16 comunas.
La capital de un departamento se llama subprefectura (sous-préfecture). Cuando un departamento contiene la prefectura (capital) del departamento, esa prefectura es la capital del distrito, y se comporta tanto como una prefectura como una subprefectura. |
|
az | https://az.wikipedia.org/wiki/Torre_Espacio | Torre Espacio | null | Torre Espacio | null | English: View of Torre Espacio in Cuatro Torres Business Area (Madrid, Spain) from the south-east angle. Image taken from Paseo de la Castellana (avenue). Español: Vista de la Torre Espacio de Cuatro Torres Business Area (Madrid, España) desde el ángulo sureste. Imagen tomada desde el Paseo de la Castellana. | null | image/jpeg | 3,037 | 1,800 | true | true | true | Torre Espacio — İspaniyanın paytaxtı Madriddə yerləşən, hündürlüyü 230 metr və 57 mərtəbədən ibarət olan göydələn, hal-hazırda Madridin dördüncü ən hündür binadır.
2014-cü ildəki siyahıya alınmaya görə Avropanın ən hündür binaları siyahısında 24-cü, İspaniyanın ən hündür binaları siyahısına görə isə 4-cü yerdə idi. | Torre Espacio — İspaniyanın paytaxtı Madriddə yerləşən, hündürlüyü 230 metr və 57 mərtəbədən ibarət olan göydələn, hal-hazırda Madridin dördüncü ən hündür binadır.
2014-cü ildəki siyahıya alınmaya görə Avropanın ən hündür binaları siyahısında 24-cü, İspaniyanın ən hündür binaları siyahısına görə isə 4-cü yerdə idi. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Los_Trapenses | Los Trapenses | Cultura | Los Trapenses / Cultura | Parroquia María Madre de la Misericordia | English: María Madre de Misericordia Church, Camino Real (Lo Barnechea) RM Chile | null | image/jpeg | 973 | 1,143 | true | true | true | Los Trapenses es un exclusivo barrio residencial ubicado en el sector poniente de la comuna de Lo Barnechea, al nororiente del Gran Santiago. Se trata de una zona recientemente urbanizada, en el valle del mismo nombre, conformado por los cerros Manquehue y del Medio. Sus habitantes se caracterizan por pertenecer al estrato socioeconómico más alto del país. | El barrio cuenta con varios puntos de interés como los parques en sus distintos esteros, el mirador de punta de águilas, el mirador de los bravos, la subida al cerro Manquehue, el Caballo de Lo Barnechea del artista Francisco Gazitúa, la recientemente restaurada escultura de Tim Scott, la Rotonda Los Trapenses.
El Centro Cultural El Tranque, inaugurado el año 2016, ofrece cursos, exposiciones, ferias y charlas gratuitas a la comunidad.
El barrio cuenta con varias iglesias de distintas congregaciones católicas, dentro de las cuales, se destaca la Parroquia María Madre de la Misericordia. |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%B0%D0%B2%D1%80%D0%BE%D0%BC%D0%B8%D1%85%D0%B0%D0%BB%D0%B8%D1%81,_%D0%9F%D0%B5%D1%82%D1%80%D0%BE%D1%81 | Мавромихалис, Петрос | Биография | Мавромихалис, Петрос / Биография | Скульптор Антониос Сохос. Памятник Петросу Мавромихалису на Марсовом поле в Афинах. |   This file was uploaded with Commonist Champ de Mars, Athènes. Les combattants de 21 (Αγωνιστές του 21) | null | image/jpeg | 3,648 | 2,736 | true | true | true | Петрос Мавромихалис, более известный как Петро-бей; 1765 — 1848, Афины — наиболее известный представитель семьи Мавромихалис, последний бей Мореи, один из руководителей Греческой революции 1821 года, знаковая фигура Ново-Греческой истории. | Петрос Мавромихалис — сын Петроса Мавромихалиса и Катерины Куцогригораки. В 1770 году, когда Петросу было 5 лет, его дед Георгиакис Мавромихалис и отец Петрос Мавромихалис-старший — подобно многим грекам-майнотам — приняли участие в Пелопоннесском восстании против многовековой турецкой тирании… В 1807 г. Петрос Мавромихалис-младший эмигрировал из родной Мореи на оккупированные Французской империей Ионические острова. Мавромихалис вступил во французскую службу и лично познакомился с Наполеоном I. Очарованный славой и удачей «нетерпеливого героя», — Мавромихалис прочил Наполеона в грядущие освободители Греции, — но, как известно, ошибся в своём расчёте…
В 1814 г. Петрос Мавромихалис вернулся в Морею. В то время султан даровал майнотам некоторую автономию, а во главе края поставил Мавромихалиса, пожаловав ему титул бея. С той поры Петрос стал известен как «Петро-бей». Почитаемый греками и уважаемый многими турками, Мавромихалис приобрел на родине громадный, почти царский авторитет. Коим умело воспользовался в освободительных целях. В 1818 году Мавромихалис вступил в тайное общество «Филики Этерия» и провёл серию трудных переговоров с клефтскими вожаками…
Именно Петро-бей возглавил в 1821 году Общегреческое восстание в пределах собственно Греции. В марте 1821 г. он поднял на борьбу с турками граждан морейского города Цимова. После чего выбил турок из города Каламата. Вскоре он возглавил «Мессенскую герузию», а затем — «Пелопоннесскую герузию». В течение 3 месяцев восстание охватило весь Пелопоннес, часть континентальной Греции, остров Крит, Кипр и ряд островов Эгейского моря. В 1823 году Петрос Мавромихалис был избран вице-президентом, а вскоре — президентом Временного правительства. Далее он был членом Административного комитета Греции и активным участником всех политических процессов. В конце 1820-х годов Петро-бей деятельно противостоял правительству Иоанна Каподистрии, которое проводило бестактно-самодержавную политику, не считаясь ни с народными избранниками — демогеронтами, ни с героями борьбы против турок. Тогда как семья Мавромихалисов положила на алтарь Освободительной войны 40 своих членов.
В 1830 году Цаннис Мавромихалис, брат Петро-бея, поднял восстание маниатов против назначенного Каподистрией губернатора Лаконии. Каподистрия пригласил Цанниса на переговоры — и арестовал его, после чего подавил восстание. Вскоре явились мстители. 9 октября 1831 года сын и другой брат Петро-бея — Георгий и Константин Мавромихалисы, жившие в Нафплионе под надзором полиции, — напали на Каподистрию и убили его. Константин Мавромихалис был на месте забит народом, а Георгий успел укрыться в доме французской миссии, но был выдан и казнён. Однако, Временное правительство (которое возглавили архистратиг Колокотронис, Августинос Каподистрия и Янис Колеттис) вскоре освободило Петроса Мавромихалиса из узилища.
Вскоре Петро-бей вернулся к активной политической деятельности, стал членом национального собрания 1832 года, а позже — членом сената.
В 1836 году героическая Цимова, где взошла звезда Петро-бея, была переименована в «Ареополис», что дословно означает «город Ареса» (бога войны в древнегреческой мифологии).
Умер маститый старец в Афинах в 1848 году, похоронен с большими почестями. Надгробные речи произнёсли Спиридон Трикупис и Панайотис Суцос. |
|
zh | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E4%BD%90%E5%85%B0%C2%B7%E6%89%AC%E7%A7%91%E7%BB%B4%E5%A5%87 | 佐兰·扬科维奇 | null | 佐兰·扬科维奇 | 2008年9月 | English: Zoran Janković in 2008 | null | image/jpeg | 428 | 329 | true | true | true | 佐兰·扬科维奇 是一名斯洛维尼亚商人与政治家。他从2006年10月当选卢布里雅纳市长至今，成为自二战后首位当选两次卢布里雅纳市长的人。2011年10月他领导创建了中间偏左的政党——斯洛维尼亚积极党，并在12月4日举行的国会大选中成为第一大党。 | 佐兰·扬科维奇 (塞尔维亚语：Зоран Јанковић) (1953年1月1日－)是一名斯洛维尼亚商人与政治家。他从2006年10月当选卢布里雅纳市长至今，成为自二战后首位当选两次卢布里雅纳市长的人。2011年10月他领导创建了中间偏左的政党——斯洛维尼亚积极党，并在12月4日举行的国会大选中成为第一大党。 |
|
fa | https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%DA%AF%D8%B3_%D8%B3%D9%81%DB%8C%D8%AF | مگس سفید | دشمنان طبیعی این حشرهٔ آفت | مگس سفید / دشمنان طبیعی این حشرهٔ آفت | تغذیه شبگزهای گل از پوره مگس سفید | An adult pirate bug, Orius insidiosus (Rhynchota: Anthocoridae), feeding on white fly nymphs. | null | image/jpeg | 2,700 | 2,044 | true | true | true | مگس سفید یا سفیدبالک حشراتی در خانواده سفیدبالکان هستند. بیش از ۱۵۵۰ گونه از این خانواده توصیف شدهاست.
سفیدبالکها از آفات مهم و پلیفاژ برای طیف وسیعی از محصولات کشاورزی مهم در بسیاری از نقاط جهان به ویژه در مناطق گرمسیری میباشد.
سفیدبالکها در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری و به ویژه در شرایط گلخانهای بر روی گیاهان زینتی و محصولات گلخانهای در جمعیتهای خیلی بالا دیده میشوند. | در برنامههای مبارزه بیولوژیک با آفتها میتوان از گونههای مختلف کفشدوزکها و بهویژه «کفشدوزک هفتنقطهای» استفاده کرد این گروه از حشرات به دلایل بسیاری از اهمیت برخوردار بوده و توانایی کنترل جمعیت شتهها و انواع مختلف آفتها را در فواصل زمانی اندکی دارند، بهطوریکه در شرایط مطلوب بهطور متوسط روزانه از ۲۴ پوره شته باقلا تغذیه میکند و یک لارو کفشدوزک هفت نقطهای در طول دوره رشد و نمو خود بهطور متوسط از هزار شته و حشره بالغ آن از۹ هزار شته تغذیه میکند.
از جمله مهمترین پارازیتوییدها و دشمنان طبیعی مگس سفید میتوان زنبور Encarsia formosa، کفشدوزک سیاه (Delphastus pusillus) و شبگزهای گل (Anthocoridae) را نام برد.
زنبور فورموسا روی پورهها ی مگس سفید تخمگذاری میکند و زمانی که لارو زنبور فورموسا از تخم خارج میشود داخل پورههای مگس سفید شده و از آنها تغذیه میکند و سپس به صورت زنبور بالغ خارج میشود.
کفشدوزک سیاه و شبگزهای گل نیز به صورت مستقیم از پورههایی مگس سفید تغذیه میکنند. |
|
iw | https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%90%D7%99%D7%A8%D7%95%D7%98%D7%9E%D7%A0%D7%93%D7%95%D7%90%D7%94 | אירוטמנדואה | null | אירוטמנדואה | null | Italiano: Fossil of Eurotamandua, an extinct mammal- Took the photo at Senckenberg Museum of Frankfurt | Eurotamandua joresi | image/jpeg | 1,849 | 1,370 | true | true | true | אירוטמנדואה הוא סוג של יונק קדום שחי לפני 47 מיליון שנה בתקופת האאוקן וחי באירופה.
ממאובן שנמצא בדרום גרמניה ניתן להניח שיצור זה הגיע לאורך 90 ס"מ. המראה שלו מזכיר דוב נמלים, בעיקר בזכות זנבו הארוך והלופתני, ומכאן שמו המדעי, אך מבנה הפרקים שלו שונה משלהם והוא כנראה היה קרוב יותר לפנגולינאים, אף על פי שלא היו לו קשקשים קשיחים על עורו. הוא היה מראשוני קבוצה זו שהחלו לפתח את העור המשוריין שלהם, בדומה לאאומאניס שחי באותו אזור. חוקרים אחרים מעריכים שהוא היה קרוב יותר לקבוצה אפרותריה בה הפילים והשנבוב.
לאירוטמנדואה היו כמה מאפיינים המשותפים לכל אוכלי הנמלים: טפרים ארוכים, חוטם מוארך חסר שיניים וייתכן שהייתה לו לשון ארוכה ודביקה כמו לדובי הנמלים והפנגולינים. ייתכן מאוד שתזונתו הייתה על כן מנמלים וטרמיטים שחיו ביערות אירופה הקדומים. | אירוטמנדואה (שם מדעי: Eurotamandua; מילולית: "טמנדואה אירופי") הוא סוג של יונק קדום שחי לפני 47 מיליון שנה בתקופת האאוקן וחי באירופה.
ממאובן שנמצא בדרום גרמניה ניתן להניח שיצור זה הגיע לאורך 90 ס"מ. המראה שלו מזכיר דוב נמלים, בעיקר בזכות זנבו הארוך והלופתני, ומכאן שמו המדעי (טמנדואה הוא סוג של דובי נמלים בינוניים שוכני עצים), אך מבנה הפרקים שלו שונה משלהם והוא כנראה היה קרוב יותר לפנגולינאים, אף על פי שלא היו לו קשקשים קשיחים על עורו. הוא היה מראשוני קבוצה זו שהחלו לפתח את העור המשוריין שלהם, בדומה לאאומאניס שחי באותו אזור. חוקרים אחרים מעריכים שהוא היה קרוב יותר לקבוצה אפרותריה בה הפילים והשנבוב.
לאירוטמנדואה היו כמה מאפיינים המשותפים לכל אוכלי הנמלים: טפרים ארוכים, חוטם מוארך חסר שיניים וייתכן שהייתה לו לשון ארוכה ודביקה כמו לדובי הנמלים והפנגולינים. ייתכן מאוד שתזונתו הייתה על כן מנמלים וטרמיטים שחיו ביערות אירופה הקדומים. |
|
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/zh-tw/%E8%98%87%E5%8E%84%E5%BE%B7_(%E5%85%A7%E5%B8%83%E6%8B%89%E6%96%AF%E5%8A%A0%E5%B7%9E) | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/0e/Seward%2C_Nebraska_downtown_1.JPG | 蘇厄德 (內布拉斯加州) | null | 蘇厄德 (內布拉斯加州) | null | English: Downtown Seward, Nebraska: west side of Sixth Street (Nebraska Highway 15), looking northwest from Main Street (U.S. Highway 34. | 蘇厄德的天際線 | image/jpeg | 1,290 | 2,560 | true | true | true | 蘇厄德是一個位於美國內布拉斯加州蘇厄德郡的城市。根據2010年美國人口普查，該地共人口6964人，而該地的面積約為11.19平方千米。同時該地也是蘇厄德郡的郡治。 | 蘇厄德（英語：Seward）是一個位於美國內布拉斯加州蘇厄德郡的城市。根據2010年美國人口普查，該地共人口6964人，而該地的面積約為11.19平方千米。同時該地也是蘇厄德郡的郡治。 |
ce | https://ce.wikipedia.org/wiki/%D0%A4%D0%BB%D0%BE%D0%B6%D0%B0%D0%BA-%D0%93%D0%B0%D1%80 | Фложак-Гар | null | Фложак-Гар | null | Français : La mairie de Flaujac-Gare . | Сурт | image/jpeg | 480 | 640 | true | true | true | Фложак-Гар — Францин гӀала-коммуна, лаьтта Окситани регионехь. Коммунан департамент — Ло. Кхузахь климат барамехь ю, аьхка йовха хуьлу, ткъа Ӏа барамехь-шийла хуьлу. ГӀалин бахархой французаш бу. Официалан Французийн мотт бу. | Фложак-Гар (фр. Flaujac-Gare) — Францин гӀала-коммуна, лаьтта Окситани регионехь. Коммунан департамент — Ло. Кхузахь климат барамехь ю, аьхка йовха хуьлу, ткъа Ӏа барамехь-шийла хуьлу. ГӀалин бахархой французаш бу. Официалан Французийн мотт бу. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Arquitectura_normanda | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/7c/LessayAbbaye3.JPG | Arquitectura normanda | Arquitectura religiosa románica | Arquitectura normanda / Arquitectura religiosa románica | null | Abbaye de Lessay (département de la Manche) | null | image/jpeg | 2,304 | 3,072 | true | true | true | La expresión arquitectura normanda se utiliza para referirse al estilo románico creado por los normandos en los diversos territorios en los que ejercieron su dominio o su influencia entre los siglos XI y XII. Crearon simultáneamente un gran conjunto de castillos y fortificaciones, incluyendo las torres normandas, pero también monasterios, abadías, iglesias o catedrales, en un modelo caracterizado por los arcos redondos y por sus proporciones masivas.
Estos estilos arquitectónicos románicos nacidos en Normandía se extendieron por el norte de Europa occidental, especialmente en Inglaterra, país que contribuyó considerablemente al desarrollo de este estilo y donde se conservan el mayor número de ejemplares arquitectónicos del mismo. Hacia la misma época, una dinastía normanda reinaba en Sicilia, donde su presencia generó una variación particular, igualmente llamada arquitectura normanda o, alternativamente, arquitectura románica siciliana, y que incorpora influencias procedentes de la arquitectura bizantina o de la primera arquitectura musulmana. | Las iglesias normandas generalmente tienen una nave, dos laterales, un transepto y un ábside. El ábside, las naves laterales y, a veces el coro son las únicas partes de la iglesia abovedadas. La nave está a menudo cubierta por una simple carpintería hasta el período gótico: la ausencia de bóvedas permite abrir, en las paredes laterales y por encima de los arcos principales, grandes ventanales ante los que a menudo se dispone un pasaje de circulación insertado en la pared gruesa si no hay tribuna. El ábside está desprovisto de deambulatorio y absidiolos; por lo general está precedido por un coro profundo a menudo flanqueado por laterales que se detienen en el nacimiento del ábside. Un cimborrio perforado con muchas aberturas se estableció por encima del crucero del transepto, que ilumina directamente el coro. Todo el edificio es amplio, elegante, luminoso.
Inicialmente, la decoración era bastante depurada y puramente arquitectónica, la ornamentación consistía en arcos ciegos para cubrir los muros, y los capiteles esculpidos. A continuación, molduras encuadran las arcadas, arquivoltas o grandes arcos e implica patrones geométricos: dameros, chevrones, grecas, estrellas, cayados rotos, dientes de sierra y en especial zigzags La mayoría de estos adornos son antiguos y provienen de las épocas merovingia y carolingia, y se encuentran en la arquitectura románica de toda la Europa occidental, que es su heredera, pero en el arte normando se distingue con bastante más facilidad por el uso abundante y significativo de estas decoraciones, dándole un estilo bien reconocible.
Los arcos románicos semicirculares entrelazados, muy comunes en las decoraciones de los conjuntos de arcos ciegos de la arquitectura normanda (aunque este patrón es también del arte merovingio), hacen aparecer los arcos en ojiva bastante agudos. Esto podría ser el origen de los primeros arcos en ojiva, que prefiguran la arquitectura gótica. Más tarde, la arquitectura gótica normanda, abandonando el arco de medio punto, mantendrá este tipo de ojiva apuntada como uno de su principal característica. |
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Fred_Heimach | Fred Heimach | null | Fred Heimach | null | English: Fred Heimach newspaper photo | null | image/png | 1,138 | 621 | true | true | true | Frederick Amos Heimach born in Camden, New Jersey, was a Major League Baseball pitcher for the Philadelphia Athletics, Boston Red Sox, New York Yankees and Brooklyn Robins/Brooklyn Dodgers. He helped the Yankees win the 1928 World Series.
In 13 seasons, he had a 62–69 win-loss record, 296 games, 127 games started, 56 complete games, 5 shutouts, 104 games finished, 7 saves, 1,288⅔ innings pitched, 1,510 hits allowed, 755 runs allowed, 639 earned runs allowed, 64 home runs allowed, 360 walks allowed, 334 strikeouts, 27 hit batsmen, 14 wild pitches, 5,674 batters faced, 4 balks and a 4.46 ERA.
He was a very good hitting pitcher. He compiled a .236 batting average with 58 runs, 3 home runs and 50 RBI. As a member of the Philadelphia A's, in 1923 he batted .254 with 11 RBI, he also played 6 games at first base and batted .322 in 1924 with 12 RBI.
He recorded a .972 fielding percentage in his 13 year major league career. After committing 2 errors in the third inning on September 22, 1926 pitching for the A's against the Cleveland Indians at League Park, he went the next 134 appearances and handling 172 total chances to the end of his career in 1933 without another miscue. | Frederick Amos Heimach (January 27, 1901 – June 1, 1973) born in Camden, New Jersey, was a Major League Baseball pitcher for the Philadelphia Athletics (1920–26), Boston Red Sox (1926), New York Yankees (1928–29) and Brooklyn Robins/Brooklyn Dodgers (1930–33). He helped the Yankees win the 1928 World Series.
In 13 seasons, he had a 62–69 win-loss record, 296 games, 127 games started, 56 complete games, 5 shutouts, 104 games finished, 7 saves, 1,288⅔ innings pitched, 1,510 hits allowed, 755 runs allowed, 639 earned runs allowed, 64 home runs allowed, 360 walks allowed, 334 strikeouts, 27 hit batsmen, 14 wild pitches, 5,674 batters faced, 4 balks and a 4.46 ERA.
He was a very good hitting pitcher. He compiled a .236 batting average (128-for-542) with 58 runs, 3 home runs and 50 RBI. As a member of the Philadelphia A's, in 1923 he batted .254 (30-for-118) with 11 RBI, he also played 6 games at first base and batted .322 in 1924 (29-for-90) with 12 RBI.
He recorded a .972 fielding percentage in his 13 year major league career. After committing 2 errors in the third inning on September 22, 1926 pitching for the A's against the Cleveland Indians at League Park, he went the next 134 appearances and handling 172 total chances (24 putouts, 148 assists) to the end of his career in 1933 without another miscue.
He died in Fort Myers, Florida at the age of 72. |
|
sco | https://sco.wikipedia.org/wiki/Asyut | Asyut | null | Asyut | null | English: assyout city skyline , Egypt | null | image/jpeg | 332 | 500 | true | true | true | Asyut is the caipital o the modren Asyut Govrenorate, Egyp; thare is a naurhaun auncient ceety. | Asyut (Arabic: أسيوط Asyūṭ) is the caipital o the modren Asyut Govrenorate, Egyp; thare is a naurhaun auncient ceety . |
|
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/zh-hk/%E7%87%95%E5%8D%9C%E8%8D%AA | 燕卜荪 | null | 燕卜荪 | null | English: William Empson,English poet.中文（简体）: 燕卜荪，英国批评家，诗人。 | 燕卜蓀肖像照 | image/jpeg | 311 | 180 | true | true | true | 威廉·燕卜蓀，英國著名文學批評家和詩人。擅長研究中國現代派詩歌，成名作《朦朧的七種類型》。代表作品還有《田園詩的幾種形式》、《使用傳記》等。 | 威廉·燕卜蓀（英語：William Empson，1906年9月27日－1984年4月15日），英國著名文學批評家和詩人。擅長研究中國現代派詩歌，成名作《朦朧的七種類型》。代表作品還有《田園詩的幾種形式》、《使用傳記》等。 |
|
nan | https://zh-min-nan.wikipedia.org/wiki/Avondale_Estates_(Georgia) | Avondale Estates (Georgia) | null | Avondale Estates (Georgia) | null | English: Tudor Revival architecture strip mall, 120 Avondale Road, Avondale Estates. Avondale Estates Historic District This is an image of a place or building that is listed on the National Register of Historic Places in the United States of America. Its reference number is 86003669 | Avondale Estates ê kéng-sek | image/jpeg | 2,592 | 3,888 | true | true | true | Avondale Estates sī Bí-kok Georgia chiu DeKalb kūn ê chi̍t ê chng-thâu. | Avondale Estates sī Bí-kok Georgia chiu DeKalb kūn ê chi̍t ê chng-thâu (city). |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Jamaica_Plain | Jamaica Plain | Espaces verts | Jamaica Plain / Géographie / Espaces verts | null | The Hunnewell Building, Arnold Arboretum headquarters. The Hunnewell building was designed by architect Alexander Wadsworth Longfellow, Jr. in 1892 and constructed with funds donated by philanthropist-horticulturalist Horatio Hollis Hunnewell in 1903. MarkinBoston's photo, August 2007. | null | image/jpeg | 492 | 750 | true | true | true | Jamaica Plain est un quartier de la ville de Boston, dans l'État du Massachusetts, aux États-Unis. Il faisait partie à l'origine de West Roxbury, qui fut annexé par Boston en 1874. Le quartier comptait 37 468 habitants en 2010.
Le botaniste Alfred Rehder est mort dans le quartier. De 1918 à 1940, il est le conservateur de l'arboretum Arnold à Jamaica Plain et dirige la publication de l’arboretum. Ce dernier fut créé en 1872 pour l'université Harvard. | Jamaica Plain, fut souvent appelé au XIXᵉ siècle comme l'Eden de l'Amérique. C'est l'un des quartiers les plus verts de la ville de Boston. Le quartier est bordé par un grand nombre de joyaux du système de parc Emerald Necklace (en) (chaîne de 445 hectares de parcs reliés par des promenades et des cours d'eau à Boston et à Brookline) conçu au XIXᵉ siècle par Frederick Law Olmsted:
Olmsted Park (en) (appelé auparavant Leverett Park) inscrit le 8 décembre 1971 au Centre des monuments nationaux (Registre national des lieux historiques- NRHP) le long de la Route 9 de Riverway south à Perkins Street, incluant Leverett Pond, Willow Pond et Ward's Pond.
Jamaica Pond (en) d'une superficie de 240 000 m² est le plus grand et le plus profond bassin d'eau douce à Boston.
L'arboretum Arnold est également inscrit au NRHP le 15 octobre 1966 d'une superficie de 1,1 km² contient une collection de plantes de renommée mondiale entretenue par l'université Harvard.
Franklin Park d'une superficie de 2,1 km² est le plus grand parc de la ville contenant le plus grand parc zoologique de la Nouvelle-Angleterre, le Franklin Park Zoo.
Ces parcs sont reliés par des promenades, dont chacun fait partie de l'Emerald Necklace. Du sud au nord ce sont les Arborway (en), la Jamaicaway (en) et le Riverway (en). |
|
cs | https://cs.wikipedia.org/wiki/Ji%C5%99%C3%AD_%C5%A0er%C3%BDch | Jiří Šerých | null | Jiří Šerých | Portrét Jiřího Šerých od Jana Šplíchala | Čeština: Jan Šplíchal, portrét Jiřího Šerých English: Jan Šplíchal, portrait of Jiří Šerých | Portrét Jiřího Šerých od Jana Šplíchala | image/jpeg | 886 | 813 | true | true | true | Jiří Šerých byl český historik umění, redaktor, výtvarný kritik a básník. | Jiří Šerých (19. července 1934, Havlíčkův Brod - 8. září 2019, Praha) byl český historik umění, redaktor, výtvarný kritik a básník. |
|
sv | https://sv.wikipedia.org/wiki/Pantex_Plant | Pantex Plant | null | Pantex Plant | Huvudanläggningen från luften. | English: Pantex plant aerial. Français : Vue aérienne de l'usine Pantex chargé du démantelement des armes nucléaires américaines. | null | image/jpeg | 483 | 808 | true | true | true | Pantex Plant är en amerikansk federal vapenanläggning som har totalansvaret för att montera och demontera amerikanska nukleära vapen. Anläggningen stod klar den 15 november 1942 och var byggd för att tillverka smutsiga bomber som skulle användas under andra världskriget. Pantex Plant förfogar över 65 km² stort område som är placerad nordöst om staden Amarillo i Texas. | Pantex Plant är en amerikansk federal vapenanläggning som har totalansvaret för att montera och demontera amerikanska nukleära vapen. Anläggningen stod klar den 15 november 1942 och var byggd för att tillverka smutsiga bomber som skulle användas under andra världskriget. Pantex Plant förfogar över 65 km² stort område som är placerad nordöst om staden Amarillo i Texas. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Gouverneure_von_Rio_Grande_do_Norte | Liste der Gouverneure von Rio Grande do Norte | Neue Republik (Sechste Republik, seit 1985) | Liste der Gouverneure von Rio Grande do Norte / Neue Republik (Sechste Republik, seit 1985) | null | Português: (Brasília - DF, 04/06/2019) Presidente da República, Jair Bolsonaro durante Ato de assinatura da regulamentação das atividades em Salinas. Foto: Isac Nóbrega/PR | null | image/jpeg | 658 | 494 | true | true | true | Die Liste der Gouverneure von Rio Grande do Norte gibt einen Überblick über die Gouverneure des brasilianischen Bundesstaats Rio Grande do Norte.
Amtssitz des Zivilgouverneurs ist seit 1995 der Palácio de Despachos de Lagoa Nova in Natal. | null |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/%C3%89lections_l%C3%A9gislatives_danoises_de_2007 | Élections législatives danoises de 2007 | null | Élections législatives danoises de 2007 | null | Villy Søvndal taler til 1. maj-arrangement i Hvidovre i 2007. | null | image/jpeg | 3,072 | 2,048 | true | true | true | Des élections législatives anticipées ont lieu au Danemark le 13 novembre 2007. | Des élections législatives anticipées ont lieu au Danemark le 13 novembre 2007. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Empore | Empore | Protestantischer Kirchenbau | Empore / Sakralarchitektur / Kirchen / Protestantischer Kirchenbau | null | Church of Peace in Jawor, Poland Author: Adam Kumiszcza | null | image/jpeg | 1,181 | 1,772 | true | true | true | Eine Empore ist eine erhöhte Galerie oder Tribüne, die mit einer Langseite zu einem größeren Innenraum hin geöffnet ist. | Im protestantischen Kirchenbau, vor allem in der einzigen rein protestantischen Bauform der Querkirche, entwickelte sich die Empore bald nach der Reformation zu einem nahezu programmatischen Merkmal. Sie bot – neben der althergebrachten Funktion als Rangmerkmal – neuerdings der Gemeinde einen direkteren akustischen und visuellen Zugang zur Kanzel als dem Ausgangspunkt des verkündeten Evangeliums. So finden sich – neben der auch traditionell im katholischen Raum verbreiteten Westempore – in protestantischen Kirchen vielfach zweiseitig gewinkelte, dreiseitig U-förmige Hufeisenemporen sowie vierseitige und auch das gesamte Kirchenschiff umziehende Rundemporen. Teils auf eine echte Platznot, teils auf ein barockes Repräsentationsbedürfnis ist die Schaffung beeindruckender doppel- oder mehrstöckiger Emporenkonstruktionen zurückzuführen, wie in vielen evangelischen Querkirchen zunächst Süddeutschlands und später auch in anderen Landeskirchen und zum Beispiel in den schlesischen Friedenskirchen Jauer und Schweidnitz und der sächsischen Dresdener Frauenkirche (1743).
Während die Emporen besonders in der reformierten Schweiz und anderen reformierten Kirchen auf eine Ornamentierung verzichteten, entwickelten die in den lutherischen Kirchen ein teilweise vielfältiges und reiches Bildprogramm. Auf den Emporenfeldern finden sich thematisch gegliedert Illustrationen biblischer Geschichten, teilweise in Verbindung mit weiterer kirchlicher, gesellschaftlicher, reformationsgeschichtlicher sowie moralischer Symbolik und Ikonografie. Auch Bibelsprüche waren ein beliebtes Gestaltungsmotiv. Einige Emporen katholischer Kirchen wurden neben Heiligendarstellungen ebenfalls mit biblischen Bildern versehen. |
|
lv | https://lv.wikipedia.org/wiki/Davids_de_Hea | Davids de Hea | null | Davids de Hea | null | Русский: Испания в отличном настроении готовится к матчу с Россией | Davids de Hea | image/jpeg | 958 | 638 | true | true | true | Davids de Hea ir profesionāls spāņu futbolists, vārtsargs, kas karjeru sāka Atlético Madrid futbola klubā. Pašlaik spēlē Anglijas Premjerlīgas klubā Manchester United. 2012. gadā pirmo reizi tika izsaukts uz Spānijas izlasi. Piedalījies 2014. gada FIFA Pasaules kausā un 2016. gada Eiropas čempionātā. | Davids de Hea (spāņu: David de Gea, izrunā: [daˈβið ðe ˈxea]; dzimis 1990. gada 7. novembrī) ir profesionāls spāņu futbolists, vārtsargs, kas karjeru sāka Atlético Madrid futbola klubā. Pašlaik (2019) spēlē Anglijas Premjerlīgas klubā Manchester United. 2012. gadā pirmo reizi tika izsaukts uz Spānijas izlasi. Piedalījies 2014. gada FIFA Pasaules kausā un 2016. gada Eiropas čempionātā. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Lozells | Lozells | null | Lozells | Doorway of The Royal Oak, carving by William Bloye. | Doorway of the Royal Oak public House, Lozells Road, Lozells, Birmingham, England. The art deco carving is by William Bloye. | null | image/jpeg | 2,696 | 1,796 | true | true | true | Lozells is a loosely defined inner-city area in West Birmingham, England. It is centred on Lozells Road, and is known for its multi-racial population. It is part of the ward of Lozells and East Handsworth and lies between the districts of Handsworth and Aston.
Lozells has a high population density compared to East Handsworth. It is a very ethnically diverse area with a high population of people of Afro-Caribbean, Bangladeshi and Pakistani origin. Housing in Lozells consists mainly of terraced houses, which were constructed during the Industrial Revolution when the area became industrialised and the workers required housing. The housing is a mix of private and council housing, with some newer post-war tower-blocks and estates.
Lozells Road was the scene of rioting from 9–11 September 1985, with shops, houses and vehicles being burnt, and looting also taking place. Racial tension, high unemployment and hostility towards the police were seen as major factors of the rioting. Further riots on the night of the 22 October 2005 left two men dead and a police officer shot and wounded. | Lozells is a loosely defined inner-city area in West Birmingham, England. It is centred on Lozells Road, and is known for its multi-racial population. It is part of the ward of Lozells and East Handsworth and lies between the districts of Handsworth and Aston.
Lozells has a high population density compared to East Handsworth. It is a very ethnically diverse area with a high population of people of Afro-Caribbean, Bangladeshi and Pakistani origin. Housing in Lozells consists mainly of terraced houses, which were constructed during the Industrial Revolution when the area became industrialised and the workers required housing. The housing is a mix of private and council housing, with some newer post-war tower-blocks and estates.
Lozells Road was the scene of rioting from 9–11 September 1985, with shops, houses and vehicles being burnt, and looting also taking place. Racial tension, high unemployment and hostility towards the police were seen as major factors of the rioting. Further riots on the night of the 22 October 2005 left two men dead and a police officer shot and wounded. These riots were started by an unsubstantiated rumour, broadcast on a pirate radio station, of a girl being raped. Four men were later jailed for their part in the riots.
The former Royal Oak pub on Lozells Road, now a shop, has a doorway with a carving of a 'royal oak' by the sculptor William Bloye (photo above right). |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Tenture_de_J%C3%A9r%C3%B4me_Bosch | Tenture de Jérôme Bosch | Exemplaire de François Ier | Tenture de Jérôme Bosch / Historique / Exemplaire de François Ier | null | Français : Tapisserie d'après le Jardin des délices de Jérôme Bosch. | null | image/jpeg | 2,072 | 3,392 | true | true | true | La Tenture de Jérôme Bosch, conservée à l'Escurial, est une série de quatre tapisseries flamandes tissées à Bruxelles dans le second tiers du XVIᵉ siècle d'après des cartons inspirés d'œuvres du peintre Jérôme Bosch et de suiveurs de ce dernier. | Un premier exemplaire de la tenture, aujourd’hui disparu, est documenté dès les années 1530-1540, ce qui réfute la tradition ancienne d'une participation plus ou moins directe de Bruegel, né vers 1526, à l'élaboration des cartons.
Entre 1534 et 1538, le roi de France François Iᵉʳ achète à Melchior Baldi, agent de Marc Crétif, un marchand bruxellois d'origine italienne, plusieurs séries de tapisseries flamandes, dont une « création du monde et autres pièces ».
Un inventaire de 1542 mentionne « cinq pièces de tapiccerie de divers histoires [...] des devys de Hieronyme » (« d'après les dessins de Jérôme ») et décrit la tenture avec précision : outre quatre tapisseries identiques par leurs sujets et leurs dimensions à celles qui ont été conservées en Espagne, une cinquième représentait un Éléphant. Celle-ci, de même format que La Tentation de saint Antoine, avait très certainement été tissée d'après l’Éléphant de guerre, une gravure d'Alart du Hameel réalisée à Bois-le-Duc vers 1490. Rééditée et recopiée à plusieurs reprises au cours du XVIᵉ siècle, cette estampe passait alors pour le reflet fidèle d'une composition de Bosch.
Sous Louis XIV, Félibien note, à propos de Bosch, qu'« il y a une tanture de Tapisserie de son dessein dans le Gardemeuble du Roy ».
Après la Révolution française, la tenture de François Iᵉʳ a probablement subi le même sort que plusieurs autres tapisseries du Garde-Meuble de la Couronne, détruites en 1797 afin d'en récupérer les métaux précieux. |
|
war | https://war.wikipedia.org/wiki/Cornus_racemosa | Cornus racemosa | null | Cornus racemosa | null | English: Northern Swamp Dogwood berries | null | image/jpeg | 1,200 | 1,600 | true | true | true | An Cornus racemosa in uska species han Magnoliopsida nga ginhulagway ni Jean-Baptiste de Lamarck. An Cornus racemosa in nahilalakip ha genus nga Cornus, ngan familia nga Cornaceae. Waray hini subspecies nga nakalista. | An Cornus racemosa in uska species han Magnoliopsida nga ginhulagway ni Jean-Baptiste de Lamarck. An Cornus racemosa in nahilalakip ha genus nga Cornus, ngan familia nga Cornaceae. Waray hini subspecies nga nakalista. |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BF%D0%B8%D1%81%D0%BE%D0%BA_%D0%BA%D0%B0%D0%BD%D1%82%D1%80%D0%B8-%D1%85%D0%B8%D1%82%D0%BE%D0%B2_%E2%84%96_1_2014_%D0%B3%D0%BE%D0%B4%D0%B0_(Billboard) | Список кантри-хитов № 1 2014 года (Billboard) | null | Список кантри-хитов № 1 2014 года (Billboard) | Миранда Ламберт. | Miranda Lambert performing in Dallas, TX | null | image/jpeg | 1,000 | 700 | true | true | true | Список кантри-хитов № 1 2014 года включает самые популярные песни жанра кантри-музыки, которые возглавляли американский хит-парад Hot Country Songs журнала Billboard в 2014 году. | Список кантри-хитов № 1 2014 года включает самые популярные песни жанра кантри-музыки, которые возглавляли американский хит-парад Hot Country Songs журнала Billboard в 2014 году (данные стали известны заранее, так как публикуются на неделю вперёд). |
|
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Steve_Cotterill | Steve Cotterill | null | Steve Cotterill | null | Steve Cotterill speaking at the Bristol City victory parade in May 2015. | null | image/jpeg | 1,846 | 1,435 | true | true | true | Stephen Cotterill è un allenatore di calcio ed ex calciatore inglese. | Stephen Cotterill (Cheltenham, 20 giugno 1964) è un allenatore di calcio ed ex calciatore inglese. |
|
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/Takalik_Abaj | Takalik Abaj | Altars | Takalik Abaj / El lloc / Monuments de pedra / Inventari de monuments / Altars | Monument 67, una escultura d'estil olmeca que data del Preclàssic Mitjà | English: Monument 67 from Takalik Abaj, in Olmec style. Español: Monumento 67 de Takalik Abaj, de estilo olmeca. | null | image/jpeg | 2,288 | 1,815 | true | true | true | Takalik Abaj és un jaciment arqueològic de la cultura maia ameríndia. Es troba al municipi de l'Asintal, al sud de Guatemala.
El lloc va florir culturalment i econòmica en els períodes Preclàssic i Clàssic, des del s. IX ae fins almenys el s. X de, i era un centre important de comerç, [4][5] amb contactes amb Kaminaljuyú i Chocolá. Les troballes obtingudes en les excavacions arqueològiques el situen com un dels majors jaciments de monuments esculpits a la costa guatemalenca de l'oceà Pacífic.[6]
El nucli de la ciutat cobria aproximadament un radi de 6,5 km², on encara es poden apreciar al voltant de 80 estructures importants i més d'una dotzena de places. Més de dues-centes esteles esculpides en pedra s'han trobat al lloc del descobriment.
La seua arquitectura estigué molt influenciada pels olmeques durant el període Preclàssic Mitjà i després desenvolupà trets maies.
Hi ha pocs llocs que comprenguen processos “transicionals” i de canvi entre ambdues cultures, la primerenca civilització olmeca i la Clàssica maia. A Mèxic i a Guatemala, comparteixen algunes característiques que permeten comprendre el desenvolupament de la Mesoamèrica precolombina. | Altar 1: es troba al peu de l'Estela 1, és de forma rectangular amb una escultura en un costat.[109]
Altar 2: és de procedència desconeguda. Es trobava prop de la casa patronal a la finca San Isidro Pedra Parada. Fa 1,59 m de llarg i 0,5 m d'altura. Representa un animal que ha estat identificat com un gripau o un jaguar.[110] El cos fou esculpit en forma d'un buit de 85 cm d'ample i 26 cm de profunditat. L'escultura es va trencar en tres peces.[110]
Altar 3: és un altar de forma circular, tosc i pla, que fa 1 m d'ample i 0,3 m de grossor. Probablement s'associava a una estela, però se'n desconeix la procedència original; fou traslladat prop de la casa patronal de la finca San Isidro Pedra Parada.[111]
Altar 5: és un altar llis de forma circular associat amb l'Estela 2.[109]
Altar 7: es troba prop de l'extrem sud de la Terrassa 3, on forma part d'una línia de cinc monuments posats en direcció est-oest.[73]
Altar 8: és un monument llis associat amb l'Estela 5; es troba al costat oest de l'Estructura 12.[112]
Altar 9: és un tron baix amb quatre potes que es localitza davant de l'Estructura 11.[113]
Altar 10: estava associat amb l'Estela 13 i es trobava damunt de la gran ofrena de ceràmica associada amb aquesta estela amb la tomba reial de l'Estructura 7A. El monument originàriament era un tron amb suports cilíndrics que fou reutilitzat com un altar en el Període Clàssic.[114][115]
Altar 12: és un monument del Preclàssic Tardà esculpit en l'estil maia primerenc.[13] A causa de les escultures en la cara superior de l'altar, se suposa que el monument originàriament es va erigir com una estela vertical en el Preclàssic Tardà, i que es reutilitzà com un altar horitzontal en el període Clàssic. L'escultura en la cara superior de l'altar representa una figura humana parada de perfil, mirant cap a l'esquerra. Dues sèries verticals de quatre glifs flanquegen la figura. La figura central està parada sobre una banda horitzontal que representa la terra, dos monstres de la terra flanquegen la banda. Damunt de la figura hi ha una banda celestial amb una part del cap d'un ocell sagrat visible al centre. Figures antropomòrfiques combinades amb altres elements formen els setze glifs a la vora del monument.[116]
Altar 13: és un altre monument maia primerenc que data del Preclàssic Tardà. Igual que l'Altar 12, s'erigiria com una estela vertical. Té danys greus en la part principal de l'escultura, amb el centre i la secció inferior destruïts. Després fou reutilitzat com un altar horitzontal. Es pot veure les restes de dues figures que flanquegen la danyada secció inferior del monument i el gran cap de l'ocell sagrat damunt l'àrea feta malbé. La figura a la dreta porta una faldeta entreteixida i probablement és una dona.
Altar 18: és un de cinc monuments en una fila orientada nord-sud a la base de l'Estructura 8 a la Terrassa 3.[117]
Altar 28: es localitza prop de l'Estructura 10 al Grup Central. És un altar de basalt de forma circular que fa una mica més de 2 m de diàmetre i 0,5 m de grossor. A la part davantera de la vora de l'altar hi ha una escultura d'una calavera. A la cara superior són dues escultures en relleu de peus humans.[108]
Altar 30: es troba incrustat a la quarta graderia de l'escalinata d'accés a la Terrassa 3 al Grup Central. Recolza en quatre potes i s'assembla a l'Altar 9.[118]
Altar 48: és un exemplar molt primerenc de l'estil escultòric maia; data de la primera part del Període Preclàssic Tardà.[119] S'elaborà en andesita; fa 1,43 per 1,26 m i té una grossor de 0,53 m.[120] Se situa prop de l'extrem sud de la Terrassa 3, on n'és un, d'una fila de cinc monuments alineats d'est a oest.[73] La cara superior és esculpida, igual com els quatre costats, i té un disseny intricat d'un cocodril amb el cos en forma d'un símbol que representa una cova; conté la figura d'un maia sedent amb tapall.[121] Els costats del monument estan gravats amb una versió primerenca de jeroglífics maies; el text sembla al·ludir al personatge esculpit a la cara superior.[121] Els habitants acuradament van cobrir l'Altar 48 amb l'Estela 14 en l'antiguit |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Misiones_diplom%C3%A1ticas_de_Nepal | Misiones diplomáticas de Nepal | null | Misiones diplomáticas de Nepal | Mapa de Misiones diplomáticas de Nepal | English: Map of diplomatic missions of Nepal | null | image/png | 625 | 1,425 | true | true | true | Abajo se encuentra las embajadas y consulados de Nepal: | Abajo se encuentra las embajadas y consulados de Nepal: |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Moormerland | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/3e/ChurchOldersum.JPG | Moormerland | In der Grafschaft Ostfriesland | Moormerland / Geschichte / In der Grafschaft Ostfriesland | Ort des Religionsgesprächs: Der Vorgängerbau der Oldersumer Kirche. | English: Historic church in Oldersum, district of Leer, East Frisia, Germany Deutsch: Historische Kirche von Oldersum, Landkreis Leer, Ostfriesland | null | image/jpeg | 2,048 | 3,072 | true | true | true | Moormerland ist eine aus ursprünglich zehn eigenständigen Dörfern gebildete Einheitsgemeinde im Landkreis Leer in Ostfriesland. Sie ist im innerostfriesischen und auch im niedersächsischen Vergleich eine relativ dicht besiedelte ländliche Gemeinde, am dichtesten im Südosten ihres Gebiets, nahe der Kreisstadt Leer. Moormerland hat 23.567 Einwohner und ist nach der Kreisstadt die zweitgrößte Gemeinde im Landkreis und nach Emden, Aurich, Leer und Norden – noch vor den Städten Wittmund, Weener und Wiesmoor – die fünftgrößte Kommune Ostfrieslands. Sitz der Gemeindeverwaltung ist Warsingsfehn.
Der Name Moormerland stammt von einer friesischen Landesgemeinde, die sich vor und während der Häuptlingszeit in diesem Gebiet befand. Das Moormerland war die Heimat des Geschlechts der ostfriesischen Häuptlinge Ukena, die zu Beginn des 15. Jahrhunderts eine einflussreiche Rolle in der ostfriesischen Geschichte spielten. Es ist neben dem Overledingerland, dem Lengenerland und dem Rheiderland eine der vier historischen Landschaften im Landkreis Leer, umfasste jedoch ein deutlich größeres Gebiet als die heutige Gemeinde. | Nach der Errichtung der Grafschaft Ostfriesland im Jahr 1464 gehörte das Moormerland zum Amt Leerort. Eine Ausnahme bildete die Herrlichkeit Oldersum, die sich in den folgenden rund 170 Jahren ein gewisses Maß an Autonomie innerhalb der Landesherrschaft bewahrte.
Neben Emden hat Oldersum für die ostfriesische Religionsgeschichte – und damit für die ostfriesische Historie überhaupt – eine hohe Bedeutung: Dort fand 1526 das Oldersumer Religionsgespräch statt, ein Disput zwischen dem Emder Prediger Georg Aportanus (protestantisch-lutherisch) und dem katholischen Dominikanerprior Laurens Laurensen aus Groningen. Die von Ulrich von Dornum, dem Herren der Oldersumer Burg, verfasste Niederschrift trug entscheidend zur weiten Verbreitung und zur schnellen Durchsetzung der Reformation in Ostfriesland bei. So ist bereits für 1528 ein reformierter Pastor in Tergast gesichert, für 1552 dann auch in Gandersum. Der Pastor von Rorichum nahm selbst am Oldersumer Religionsgespräch teil, auch seine Gemeinde wandte sich der neuen Richtung zu.
Nachdem sich die Herrlichkeit Oldersum im 15. und 16. Jahrhundert vorteilhaft entwickelt hatte und zum Marktflecken geworden war, führte hohe Verschuldung des Herrscherhauses dazu, dass die Stadt Emden die Herrlichkeit mitsamt den Dörfern Gandersum, Tergast, Rorichum und Simonswolde 1631 aufkaufte. Emden war es beim Erwerb mehrerer Herrlichkeiten im Osten des Stadtgebiets vor allem an der Sicherung der Verkehrswege gelegen.
Im Dreißigjährigen Krieg war Ostfriesland zwar nicht Schauplatz von Kampfhandlungen, wurde jedoch von Truppen als Ruheraum genutzt. Dreimal (1622–1624, 1627–1631 und 1637–1651) zogen fremde Truppen nach Ostfriesland ein, worunter auch das vorliegende Gebiet zu leiden hatte. Besonders stark betroffen war die Region von der Besetzung durch die Mansfelder. Die beiden folgenden Besetzungen bedeuteten zwar ebenfalls Belastungen durch Kontributionen. Die Besatzer von 1627 bis 1631 jedoch, kaiserliche Truppen unter Tilly, „hielten Manneszucht und vermieden Ausschreitungen“ desgleichen die von 1637 bis 1651 einquartierten hessischen Truppen unter Wilhelm V. von Hessen-Kassel. Auch materiell stellte sich die Situation unter den beiden Besetzungen anders dar als unter Mansfeld: Es wurden zwar Kontributionen eingetrieben, doch wurden diese auch wieder in der Region ausgegeben. Während des Krieges brach in Ostfriesland auch die Pest aus, Todeszahlen für das vorliegende Gebiet sind jedoch nicht dokumentiert. |
sr | https://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%9D%D0%B8%D1%9B%D0%B8%D1%84%D0%BE%D1%80_%D0%90%D0%BD%D1%82%D0%B8%D0%BE%D1%85%D0%B8%D1%98%D1%81%D0%BA%D0%B8 | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/44/Sv_Nikifor.jpg | Нићифор Антиохијски | null | Нићифор Антиохијски | Свети Никифор | St. Nikifor of Antioch | null | image/jpeg | 600 | 453 | true | true | true | У Антиохији живљаху два присна пријатеља, учени свештеник Саприкије и обичан, прост грађанин Никифор. Њихово пријатељство некако се изврже у страшну међусобну мржњу. Богобојажљиви Никифор покушаваше више пута да се помири са свештеником, но овај то никако не хтеде. Када наста гоњење хришћана, свештеник Саприкије би на смрт осуђен и на губилиште изведен. Ожалошћени Никифор беше пристао за Саприкијем молећи га успут да му бар пред смрт опрости, и да се у миру растану: "Молим те, мучениче Христов", говораше Никифор, "опрости ми ако ти што сагреших!" Саприкије се не хте ни обазрети на свога супарника, него мирно и охоло корачаше ка смрти. Но видећи тврдост срца свештеникова, Бог му не хте примити мученичку жртву и увенчати га венцем, него му тајно одузе благодат. И у последњем тренутку Саприкије се пред џелатима одрече Христа и изјави да ће да се поклони идолима. Тако беше ослепљен мржњом! Никифор преклињаше Саприкија да се не одриче Христа. "О брате возљубљени, не чини то, не одричи се Господа нашег Исуса Христа, не губи венца небесног!" Но све узалуд. Саприкије оста при своме. Тада Никифор узвикну џелатима: "И ја сам хришћанин, посеците мене место Саприкија!" | У Антиохији живљаху два присна пријатеља, учени свештеник Саприкије и обичан, прост грађанин Никифор. Њихово пријатељство некако се изврже у страшну међусобну мржњу. Богобојажљиви Никифор покушаваше више пута да се помири са свештеником, но овај то никако не хтеде. Када наста гоњење хришћана, свештеник Саприкије би на смрт осуђен и на губилиште изведен. Ожалошћени Никифор беше пристао за Саприкијем молећи га успут да му бар пред смрт опрости, и да се у миру растану: "Молим те, мучениче Христов", говораше Никифор, "опрости ми ако ти што сагреших!" Саприкије се не хте ни обазрети на свога супарника, него мирно и охоло корачаше ка смрти. Но видећи тврдост срца свештеникова, Бог му не хте примити мученичку жртву и увенчати га венцем, него му тајно одузе благодат. И у последњем тренутку Саприкије се пред џелатима одрече Христа и изјави да ће да се поклони идолима. Тако беше ослепљен мржњом! Никифор преклињаше Саприкија да се не одриче Христа. "О брате возљубљени, не чини то, не одричи се Господа нашег Исуса Христа, не губи венца небесног!" Но све узалуд. Саприкије оста при своме. Тада Никифор узвикну џелатима: "И ја сам хришћанин, посеците мене место Саприкија!" Џелати ово јавише судији, и судија им нареди да пусте Саприкија а да посеку Никифора. Радосно Никифор метну своју главу на пањ, и би посечен. И тако се удостоји царства и би увенчан бесмртним венцем славе. Ово се догодило 260. године у време цара Галијена.
Српска православна црква слави га 9. фебруара по црквеном, а 22. фебруара по грегоријанском календару.
Велики део овог текста је преузет из охридског пролога светог владике Николаја Велимировића. Он не подлеже ауторским правима |
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Georgi_Belev | Georgi Belev | null | Georgi Belev | Georgi Belev | Български: Снимка на Георги Белев на риболов. English: Bulgarian opera singer Georgi Belev for fishing. | null | image/jpeg | 2,434 | 1,618 | true | true | true | Georgi Belev was a Bulgarian opera singer. He was born on 13 April 1908 in Tsaribrod, Bulgaria.
In 1934 he took private vocal lessons from Sabcho Sabev. In 1942 he left for Salzburg to study with Moratti with Boris Christoff. In 1937 he sang at the Co-operative Theater in Sofia. His debut with the Sofia Opera in 1938 was Alfredo in Traviata. From 1938 to 1942 he was a leading soloist with the Sofia Opera. In 1942 he was invited as guest soloist by the Bavarian State Opera in Munich. While performing there until 1944 he did many tours throughout Germany and Austria. In 1944 he returned to the Sofia Opera and sang many of the important tenor roles until 1954. Between 1954–56 he appeared with the Stara Zagora Opera. International appearances took him to Romania, Poland, Yugoslavia and the USSR. In addition to the roles of Manrico, Don Jose, Alfredo and Cavaradossi, he was very successful as a cantata and oratorio soloist. | Georgi Belev (Bulgarian: Георги Белев) (April 13, 1908 – February 16, 1966) was a Bulgarian opera singer. He was born on 13 April 1908 in Tsaribrod, Bulgaria (today Dimitrovgrad in Serbia).
In 1934 he took private vocal lessons from Sabcho Sabev. In 1942 he left for Salzburg to study with Moratti with Boris Christoff. In 1937 he sang at the Co-operative Theater in Sofia. His debut with the Sofia Opera in 1938 was Alfredo in Traviata. From 1938 to 1942 he was a leading soloist with the Sofia Opera. In 1942 he was invited as guest soloist by the Bavarian State Opera in Munich. While performing there until 1944 he did many tours throughout Germany and Austria. In 1944 he returned to the Sofia Opera and sang many of the important tenor roles until 1954. Between 1954–56 he appeared with the Stara Zagora Opera. International appearances took him to Romania, Poland, Yugoslavia and the USSR. In addition to the roles of Manrico, Don Jose, Alfredo and Cavaradossi, he was very successful as a cantata and oratorio soloist. |
|
sco | https://sco.wikipedia.org/wiki/Ford_Falcon | Ford Falcon | null | Ford Falcon | The original 1960 Ford Falcon | 1960 Ford Falcon on street in Bywater neighborhood of New Orleans | null | image/jpeg | 1,810 | 2,580 | true | true | true | Ford Falcon is an automobile nameplate applied tae several vehicles warldwide.
Ford Falcon, a compact caur built bi the Ford Motor Company of Argentina frae 1962 till 1991
Ford Falcon, a full-size caur manufactured bi Ford Australia
Ford Falcon, a compact caur produced bi Ford Motor Company frae 1960 tae 1970.
Ford Falcon van, a passenger van, based on the Ford E Series cargo van, produced bi the Ford Motor Company in the 1960s | Ford Falcon is an automobile nameplate applied tae several vehicles warldwide.
Ford Falcon (Argentinae), a compact caur built bi the Ford Motor Company of Argentina frae 1962 till 1991
Ford Falcon (Australie), a full-size caur manufactured bi Ford Australia
Ford Falcon (North Americae), a compact caur produced bi Ford Motor Company frae 1960 tae 1970.
Ford Falcon van, a passenger van, based on the Ford E Series cargo van, produced bi the Ford Motor Company in the 1960s |
|
sr-Latn | https://sh.wikipedia.org/wiki/Los_caprichos | Los caprichos | Galerija | Los caprichos / Galerija | null | English: Capricho No. 64 | null | image/jpeg | 2,952 | 2,083 | true | true | true | Los caprichos je prva serija autorskih gravura, jednog od najvećih likova u svjetskoj povijesti likovne umjetnosti, španjolskog slikara i gravera Francisca Goye, izdana 1799.
To su djela koja su se na duhovit i pronicljiv način žestoko obrušila na tadašnje španjolsko, civilno i crkveno, društvo. Goya, iako na kraljevskoj plači, kao beskompromisan umjetnik dao si je oduška iako je znao da se nalazi pod lupom, svemočnog cenzora, "svete" španjolske inkvizicije.
Kao točan datum izdanja uzima se 6. veljače, datum prvog oglašavanja prodaje, tih briljantnih djela, u madridskim novinama Diario de Madrid s tekstom: "Kolekcije gravura, hirovitih slučaja, zamišljenih i graviranih od don Francisca Goye, prodaju se u ulici Desengaño, broj 1, u trgovini parfema i likera. Cijena svake kolekcije, koja sadrži 80 djela, je 320 realesa".
Kritičke osvrte Los caprichosa španjolska inkvizicija doživljava kao napad na krščanske vrednote što su autoru jasno dali do znanja tako da ih, zbog straha od posljedica, Goya dva dana nakon izdanja povlači iz prodaje.
Prva 36 djela osvrču se na situacije iz tadašnjeg svakodnevnog života poput ljubavi, prostitucije, zapostavljanja djece, ugovorenih brakova, itd. | null |
|
eu | https://eu.wikipedia.org/wiki/Mendebaldeko_Moldavia | Mendebaldeko Moldavia | Biztanleria | Mendebaldeko Moldavia / Biztanleria | null | Română: Liceul de Băieți "Gh. Roșca Codreanu", azi Colegiul Național "Gh. Roșca Codreanu" This is a photo of a historic monument in județul Vaslui, classified with number VS-II-m-B-06721 | null | image/jpeg | 1,812 | 2,528 | true | true | true | Mendebaldeko Moldavia, Moldavia edo Errumaniar Moldavia Errumaniako ipar-ekialdeko eskualde geografiko eta historikoa da. Gaur egungo Moldaviako Errepublikarekin bat egiten zuen, 1940an sobietarrek konkistatu eta Moldaviako Sobietar Errepublika Sozialista bihurtu zen arte. Historikoki Moldaviako Printzerriaren zati bat zen.
Zortzi konderrik Errumaniar Moldavia osatzen dute, 46.173 km² azalera izanda. | 2011ko erroldaren arabera, eskualdeak 4.178.694 biztanle (Errumaniako biztanleriaren %20.7a) zituen. Hona hemen talde etniko nagusiak:
Errumaniarrak (%98a)
Ijitoak (%1,3a)
Besteak (%0,7a)
2014an eskualdeko hiri nagusiak honakoak ziren:):
Iași - 290.422 (465.477 metropoli-eremuan)
Galați - 249.432 (323.563)
Bacău - 144.307 (223.239)
Botoșani - 106.847 (144.617)
Suceava - 92.121 (144.100)
Piatra Neamț - 85.055 (131.334)
Focșani - 79.315 (125.699)
Bârlad - 55.837 (91.151)
Vaslui - 55.407
Roman - 50.713 (98,378) |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%BE%D0%BB%D0%B8%D0%BD%D0%B0_(%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%BB%D0%B5%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D1%81%D0%B5%D0%BD%D1%8C%D0%BE%D1%80%D0%B8%D1%8F) | Молина (королевская сеньория) | null | Молина (королевская сеньория) | Мария де Молина (ок. 1265—1321), 6-я сеньора де Молина с 1293 года. Дочь инфанта Альфонсо де Молины, внучка короля Леона Альфонсо IX, супруга короля Кастилии Санчо IV и мать короля Кастилии Фернандо IV. | null | null | image/png | 374 | 317 | true | true | true | Королевская сеньория Молина — средневековая сеньория в Испании, созданная вокруг виллы Молина-де-Арагон с современной провинции Гвадалахара. Она была основана как независимая сеньория между королевствами Кастилия и Арагон. Её первым владельцем был граф Манрике Перес де Лара, регент Кастилии в 1158—1164 годах. С 1321 года титул сеньора де Молина носили короли Кастилии, а затем короли Испании. | Королевская сеньория Молина — средневековая сеньория в Испании, созданная вокруг виллы Молина-де-Арагон с современной провинции Гвадалахара. Она была основана как независимая сеньория между королевствами Кастилия и Арагон. Её первым владельцем был граф Манрике Перес де Лара (? — 1164), регент Кастилии в 1158—1164 годах. С 1321 года титул сеньора де Молина носили короли Кастилии, а затем короли Испании. |
|
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Most_Adama | Most Adama | null | Most Adama | Most Adama uchwycony przez NASA | English: The Adam's Bridge as seen between India and Sri Lanka, from Space Shuttle Endeavour during STS-59. | null | image/jpeg | 5,272 | 5,272 | true | true | true | Most Adama – archipelag wysepek, raf i mielizn łączący Półwysep Indyjski z Cejlonem. | Most Adama (sanskryt रामसेतु Rāmasetu, dosłownie „Most Ramy”; tamilski ஆதாம் பாலம Adam palam, ang. Adam's Bridge) – archipelag wysepek, raf i mielizn łączący Półwysep Indyjski z Cejlonem. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Germaringen | Germaringen | Vereine | Germaringen / Wirtschaft und Infrastruktur / Vereine | null | Deutsch: Germaringen von Nordwesten | null | image/jpeg | 1,840 | 3,264 | true | true | true | Germaringen ist eine Gemeinde und eine Ortschaft im schwäbischen Landkreis Ostallgäu. | Neben dem Sportverein SVO Germaringen e. V. ca. 40 weitere Vereine und Gruppen. |
|
iw | https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%9E%D7%A4%D7%A2%D7%9C_%D7%9C%D7%99%D7%9E%D7%95%D7%93_%D7%9E%D7%A9%D7%A0%D7%94_%D7%99%D7%95%D7%9E%D7%99%D7%AA_%D7%95%D7%94%D7%9C%D7%9B%D7%94_%D7%99%D7%95%D7%9E%D7%99%D7%AA | מפעל לימוד משנה יומית והלכה יומית | קישורים חיצוניים | מפעל לימוד משנה יומית והלכה יומית / קישורים חיצוניים | null | עברית: חתימת מועצת חכמי התורה בראשותו של הרב עובדיה יוסף בקריאה ללמוד הלכה יומית שיזם וחולל הרב יונה שטנצל זצ"ל של שלושה סעיפים ביום | null | image/jpeg | 2,081 | 1,779 | true | true | true | "מפעל לימוד משנה יומית והלכה יומית" הוא ארגון הפועל לעידוד לימוד יומי קבוע של משניות והלכות. כיום נקרא הארגון "קביעותא". | קריאה מאת רבני ארץ ישראל ללימוד ההלכה היומית, באתר HebrewBooks
קביעותא, לימוד משנה והלכה יומית
ערוץ 7 המשנה וההלכה היומית
קביעותא באתר jdn |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Neville,_5th_Earl_of_Salisbury | Richard Neville, 5th Earl of Salisbury | Marriage and issue | Richard Neville, 5th Earl of Salisbury / Marriage and issue | Arms of Montagu quartering Monthermer | null | null | image/svg+xml | 660 | 600 | true | true | true | Richard Neville, 5th Earl of Salisbury KG PC was an English nobleman and magnate based in northern England who became a key supporter of the House of York during the early years of the Wars of the Roses. He was the father of Richard Neville, 16th Earl of Warwick, the "Kingmaker". | He married Alice Montacute (1407-1462), daughter and heiress of Thomas Montacute, 4th Earl of Salisbury (1388-1428), by whom he had twelve children: |
|
zh | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E4%B8%96%E7%95%8C%E6%9C%80%E9%AB%98%E6%A1%A5%E6%A2%81%E5%88%97%E8%A1%A8_(%E7%BB%93%E6%9E%84%E9%AB%98%E5%BA%A6) | 世界最高桥梁列表 (结构高度) | null | 世界最高桥梁列表 (结构高度) | null | Hejiang Bridge over the Yangtze River in Sichan | null | image/jpeg | 2,287 | 2,000 | true | true | true | 仅列出结构高度在180米及以上的桥梁，包括已建成、在建和规划的。 | 仅列出结构高度在180米（591英尺）及以上的桥梁，包括已建成、在建和规划的。 |
|
no | https://no.wikipedia.org/wiki/Greenland_Ice_Core_Project | Greenland Ice Core Project | null | Greenland Ice Core Project | Iskjerne tas ut. | English: Ice Core sample taken from drill. 日本語: ドリル掘削機で得られた氷床コア Italiano: Carota prelevata in un ghiacciaio | null | image/jpeg | 576 | 864 | true | true | true | Greenland Ice Core Project var et flernasjonalt europeisk prosjekt som i årene 1989 til 1992 tok ut og undersøkte iskjerner på Midtgrønland.
Det ble boret ned til fjellgrunnen, på det meste er kjernene 3 029 meter lange. De eldste delene er mer enn 200 000 år, men på grunn av omvandling av de eldste lagene er de ikke entydig daterbare, så borekjernene gir kunnskap om jordas klimahistorie de siste 100 000 år.
Prosjektet ble organisert av European Science Foundation og finansiert fra Belgia, Danmark, Tyskland, Frankrike, Island, Italia, Sveits, Storbritannia og EU.
Lignende prosjekter som har tatt iskjerner andre steder på Grønland er blant andre NGRIP og GISP2. | Greenland Ice Core Project (GRIP) var et flernasjonalt europeisk prosjekt som i årene 1989 til 1992 tok ut og undersøkte iskjerner på Midtgrønland (72° 35' N, 37° 38' V).
Det ble boret ned til fjellgrunnen, på det meste er kjernene 3 029 meter lange. De eldste delene er mer enn 200 000 år, men på grunn av omvandling av de eldste lagene er de ikke entydig daterbare, så borekjernene gir kunnskap om jordas klimahistorie de siste 100 000 år.
Prosjektet ble organisert av European Science Foundation og finansiert fra Belgia, Danmark, Tyskland, Frankrike, Island, Italia, Sveits, Storbritannia og EU.
Lignende prosjekter som har tatt iskjerner andre steder på Grønland er blant andre NGRIP og GISP2. |
|
pt | https://pt.wikipedia.org/wiki/Limogne-en-Quercy | Limogne-en-Quercy | null | Limogne-en-Quercy | null | Français : Dolmen du Lac d'Aurie dit du "Pech Lapeyre" près de Limogne en Quercy (04) Ænglisc: The Dolmen of the Lac d'Aurie near the village of Limogne en Quercy (04) | null | image/jpeg | 1,800 | 2,400 | true | true | true | Limogne-en-Quercy é uma comuna francesa na região administrativa de Occitânia, no departamento de Lot. Estende-se por uma área de 32,31 km². Em 2010 a comuna tinha 796 habitantes. | Limogne-en-Quercy é uma comuna francesa na região administrativa de Occitânia, no departamento de Lot. Estende-se por uma área de 32,31 km². Em 2010 a comuna tinha 796 habitantes (densidade: 24,6 hab./km²). |
|
ja | https://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%83%96%E3%83%AA%E3%82%B2%E3%83%BC%E3%83%89%E3%83%BB%E3%83%89%E3%83%BB%E3%82%AD%E3%83%A5%E3%82%A4%E3%82%B8%E3%83%BC%E3%83%8C | ブリゲード・ド・キュイジーヌ | 部門 | ブリゲード・ド・キュイジーヌ / 部門 | オードブル | Deutsch: Schnittchen | null | image/jpeg | 2,262 | 3,302 | true | true | true | ブリガード・ド・キュイジーヌは直訳すると「料理団」であり、主にフランス料理を提供するレストランおよびホテルの厨房内に組織されている、役割分担と作業責任が明確に定められた調理師たちの集団である。英語圏の厨房でも一般にこのフランス式の呼称が用いられる。調理工程の効率化を目的にして、19世紀末にフランス人シェフのオーギュスト・エスコフィエによって考案された。
従来の厨房では、注文が来る度に手の空いている調理師から取り掛かるという雑然とした作業が行われていたが、エスコフィエは調理作業を複数の部門に分割し、それぞれに専門のシェフを置いた組織構造を導入した。各人の役割と責任を明確に定めたこのアイディアは成功し、特にフルコースメニューにおいて一定の品質を保った料理を迅速に提供出来るようになった。
料理団の構成員は、シェフ、副シェフ、部門シェフ、准シェフ、コミ、アプランティといった職位に格付けされた。部門シェフ以下は、ソーシエ、ロティシュール、アントルメティエ、ガルドマンジェ、パティシエ、トゥルナンの各部門に振り分けられた。なお、下記の職位と部門一覧は古典的かつ代表的な一例であり、実際は厨房ごとに様々な違いが見られる。 | ソーシエ（Saucier）「ソース部門」
ソース作りを担当する。肉料理（主菜）の仕上げをして完成させる。ソテー料理も作る。小さな厨房では魚料理も担当する。厨房内で最も名誉な役割とされる。
ポワソニエ（Poissonnier）「魚料理係」
魚料理を担当する。小さな厨房ではソーシエが兼任する。レストランによっては部門シェフが監督する一つの部門になってる所もある。
ロティシュール（Rôtisseur）「肉料理部門」
肉料理を担当する。遠火焼き、直火焼き、揚げ焼きといった調理の中で、大きな厨房では直火焼きはグリヤーディンに、揚げ焼きはフリチュリエに分担される。
グリヤーディン（Grillardin）「グリル係」
直火焼きを担当する。小さな厨房ではロティシュールが兼任する。
フリチュリエ（Friturier）「フライ係」
揚げ焼きを担当する。小さな厨房ではロティシュールが兼任する。
アントルメティエ（Entremetier）「温前菜部門」
アントレを担当する。肉と魚以外の温かい料理を専門とし卵料理、スープ料理、野菜料理などを調理した。大きな厨房ではスープ料理はポタジエに、野菜料理はレギュミエに分担される。
ポタジエ（Potager）「スープ料理係」
スープ料理を担当する。小さな厨房ではアントルメティエが兼任する。
レギュミエ（Légumier）「野菜料理係」
野菜料理を担当する。小さな厨房ではアントルメティエが兼任する。
ガルドマンジェ（Garde manger）「冷前菜部門」
オードブルを担当する。冷たい料理を専門としパテ、テリーヌ、アスピックなどを調理した。またサラダも作った。ハム、ソーセージ、ベーコンなどの食肉加工品も揃えるが、大きな厨房ではシャルキュトリに分担される。また、それらを盛り付けたディッシュをビュッフェテーブルに並べてその飾り付けも専門とした。
シャルキュトリ（Charcuterie）「食肉加工品係」
ハム、ソーセージ、ベーコンなどの食肉加工品を担当する。小さな厨房ではガルドマンジェが兼任する。
ブーシェ（Boucher）「肉切り係」
肉の切り分けを担当する。肉にパン粉をまぶす下ごしらえも行う。ロティシュール（肉料理部門）にも協力する。ガルドマンジェに属する事が多いが、ここは余り兼任されない。
パティシエ（Pâtissier）「デザート部門」
デザートを担当する。ブーランジェがいない時はパンとペイストリーも作る。またパスタを作る事もある。大きな厨房では菓子一般はコンフィズールに、氷菓子と生菓子はグラシエに、工芸菓子はデコラテュールに分担される。
ブーランジェ（Boulanger）「パン係」
パン作りとペイストリーを担当する。小さな厨房ではパティシエが兼任する。
コンフィズール（Confiseur）「菓子係」
キャンディやプチフールなど菓子一般を担当する。小さな厨房ではパティシエが兼任する。
グラシエ（Glacier）「冷菓係」
アイスクリームやプリンなどの氷菓子と生菓子を担当する。小さな厨房ではパティシエが兼任する。
デコラテュール（Décorateur）「工芸菓子係」
ピエスモンテとショーピースを担当する。小さな厨房ではパティシエが兼任する。
トゥルナン（Tournant）「控え部門」
各部門を臨機応変にサポートするコミ達がここに置かれた。またその日の調理状況で手の空いたコミ達もここに回された。 |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Carl_Friedrich_von_M%C3%BCller | Carl Friedrich von Müller | Befreiungskriege | Carl Friedrich von Müller / Leben / Befreiungskriege | Mecklenburg-Schwerinsche Freiwillige Jäger und Mecklenburg-Strelitzische C-Husaren (nach Richard Knötel 1890) | English: Mecklenburg-Schwerin. Mecklenburg-Strelitz. Freiwillige Jäger 1814-14 Deutsch: Knötel, Band II, Tafel 11: Mecklenburg-Schwerin. Mecklenburg-Strelitz. Freiwillige Jäger 1814-14 | null | image/jpeg | 945 | 654 | true | true | true | Carl Joachim Friedrich von Müller war ein deutscher Offizier und Gutsbesitzer. | Nachdem Herzog Friedrich Franz I. von Mecklenburg-Schwerin von Zar Alexander I. die Aufforderung zum Kampf gegen Napoleon erhalten hatte, sagte er sich als erster deutscher Fürst am 14. März 1813 vom Rheinbund los. Wenige Tage später, am 26. März, rief er die mecklenburgische Bevölkerung zur Beschaffung von Waffen und Ausrüstung auf.
Bereits am 23. März hatte von Müller dem Herzog seine Dienste „bei der etwaigen Errichtung eines Regiments Kavallerie“ angetragen. Zusammen mit Friedrich August Bernhard Graf von der Osten-Sacken auf Bellin (1780–1861) erhielt er nun vom Herzog den Oberbefehl über die Mecklenburgischen Freiwilligen Jäger. Von der Osten-Sacken befehligte die Fusstruppen, Müller die reitenden Jäger (Jäger zu Pferde). Sein Patent als Oberst, datiert auf den 31. März, erhielt er am 6. April 1813. Die beiden Jägerkorps wurden in Güstrow aufgestellt. Anfang Mai 1813 wurde das reitende Jägerkorps nach Parchim verlegt. Hier wurde die militärische Ausbildung weitergeführt.
Am 5. Juni 1813 wurden die reitenden Jäger unter von Müller in die Gegend von Pritzier verlegt; durch den Waffenstillstand von Pläswitz kamen sie aber zunächst nicht zum Einsatz und zogen sich nach Bützow zurück. Sie wurden dann Teil der Nordarmee unter schwedischem Oberbefehl, die nach dem Trachenberg-Plan zwischen Ostsee und Elbe in Mecklenburg und Vorpommern aufgestellt war. Mit ihr vereinigten sich die Russisch-Deutsche Legion unter Ludwig von Wallmoden-Gimborn und die Hanseatische Legion. Die Division in Mecklenburg stand ab 20. Juli 1813 unter dem Befehl von Eberhard Ernst Gotthard von Vegesack und war deshalb auch als Division Vegesack bekannt. Sie stand dem linken Flügel der Armeen Napoleons unter Louis-Nicolas Davout, François Antoine Lallemand und Louis Henri Loison gegenüber, die im August 1813 nach Mecklenburg vorstießen und am 23. August Schwerin besetzten, aber nach der Schlacht bei Großbeeren am selben Tag auf ganzer Linie unter Druck gerieten. Am 22. August lieferten sich die Jäger ein Scharmützel an der Schwarzen Mühle nordöstlich von Lübeck mit dem dort stationierten Vorposten der französischen Besatzung Lübecks, dänischen Dragonern. Am 24. erfolgte der Rückzug der gesamten Division nach Schwaan. Am 28. August kam es zum Gefecht bei Retschow. Danach traten die französischen Truppen den Rückzug an, verfolgt von den Jägern als Avantgarde. Über Wismar ging es bis vor Lübeck, wo die Jäger am 4. September den erfolgreichen Überfall bei Dassow vornahmen.
Bis Anfang Oktober sicherten die Jäger die Frontlinie, die unmittelbar östlich von Lübeck über Ratzeburg und Mölln nach Lauenburg/Elbe und Boizenburg verlief. Am 6. Oktober kam es bei Schlagsdorf/Schlagbrügge zu einem für die Jäger verlustreichen Gefecht. Es folgte ein längerer Vorpostendienst entlang der Stecknitzlinie. Müllers Hauptquartier blieb in Schönberg (Mecklenburg). Am 30. November zog sich das französische Heer nach Hamburg zurück, am 6. Dezember wurde Lübeck befreit. Die Jäher marschierten nun nach Holstein, um die mit den Franzosen verbündeten dänischen Truppen zu bekämpfen. Die reitenden Jäger erreichten am 9. Dezember Westensee und kämpften am folgenden Tag in der Schlacht bei Sehestedt. Müllers Regiment verlor auf dem für Kavallerie ungünstigen Schlachtfeld 23 Tote, 31 Verletzte, darunter Major Prinz Gustav zu Mecklenburg, und 24 Gefangene sowie 101 Pferde. Für seinen mutigen Einsatz unter widrigsten Bedingungen wurde Müller mit dem Schwertorden ausgezeichnet, 12 der Jäger erhielten die Schwertordens-Medaille. Nach der Schlacht bezog Müller Quartier auf Gut Emkendorf. Die Lebensbedingungen seiner Soldaten wie der Landbevölkerung im später so genannten Kosakenwinter waren denkbar schlecht. Anfang Januar rückten die Jäger nach Eckernförde vor. Hier erlebten sie den Kieler Frieden am 14. Januar 1814.
Nach dem Friedensschluss im Norden wurden die noch vorhandenen drei Eskadrons der reitenden Jäger über Kiel und Lübeck nach Boizenburg verlegt, wo sie die zugefrorene Elbe überschritten. Über Hannover ging es nach Münster. Am 6. März wurde bei Mühlheim der Rhein überquert. Di |
|
pt | https://pt.wikipedia.org/wiki/Batalha_das_Term%C3%B3pilas | Batalha das Termópilas | Inspiração | Batalha das Termópilas / Inspiração | Leónidas nas Termópilas, por Jacques-Louis David (1814) | Français : Léonidas aux Thermopyles (Jacques-Louis David) | null | image/png | 1,067 | 1,600 | true | true | true | A Batalha das Termópilas foi travada no contexto da Segunda Guerra Médica entre uma aliança de pólis gregas liderados pelo rei de Esparta Leônidas I e o Império Aquemênida de Xerxes I. A batalha durou três dias e se desenrolou no desfiladeiro das Termópilas em agosto ou setembro de 480 a.C. Ao mesmo tempo ocorreu a Batalha de Artemísio.
A invasão persa foi uma resposta tardia à Primeira Guerra Médica, que havia terminado com a vitória de Atenas na Batalha de Maratona. Xerxes reuniu um vasto exército e uma marinha para conquistar toda a Grécia e, em resposta à iminente invasão, o general ateniense Temístocles propôs que os aliados gregos bloqueassem o avanço do exército persa no desfiladeiro das Termópilas, enquanto bloqueavam o avanço da marinha persa no estreito de Artemísio.
Um exército aliado formado por aproximadamente 7 000 homens marchou ao norte para bloquear a passagem no verão de 480 a.C.. O exército persa, que, segundo estimativas modernas seria composto por 300 000 homens, chegou a passagem no final de agosto ou início de setembro. Em um número bem menor, os gregos detiveram o avanço persa durante sete dias no total. | O desfecho das Termópilas tem causado, ao longo da História, a maior impressão a diversos homens das letras e das artes.
Deve-se citar, entre os primeiros, o poeta Simónides de Céos, que escreveu um famosíssimo epitáfio que foi colocado no local onde a batalha se travou (o qual aparece transcrito nas Histórias por Heródoto), e que rezava o seguinte:
´Ω ξεíν´, ´αγγέλλειν Λακεδαιμονíοις ´οτι τηδε
κείμεθα τοîς κείνων ρήμασι πειθόμενοι.
O que transliterado dá:
O xein', angellein Lakedaimoniois hoti tede
keimetha tois keinon rhemasi peithomenoi.
E traduzindo para a língua portuguesa (seguindo a versão de Maria Helena da Rocha Pereira, helenista da Universidade de Coimbra), temos:
«Estrangeiro, vai contar aos Lacedemónios que jazemos
aqui, por obedecermos às suas normas.»
(in Hélade, 6.ª ed., Coimbra, FLUC, 1995, p. 148).
Também Cícero, nas suas (I, 42), verteu este dístico para o latim, do seguinte modo:
DIC HOSPES SPARTÆ NOS TE HIC VIDISSE IACENTES,
DVM SANCTIS PATRIÆ LEGIBVS OBSEQVIMVR.
Ou seja:
Estrangeiro que passas, diz a Esparta teres-nos visto aqui jacentes
obedecendo às santas leis da Pátria.
O mesmo Simónides escreveu igualmente outro dístico, não tão conhecido, que canta o seguinte:
Aqui combateram um dia, contra três milhões,
quatro mil homens do Peloponeso.
Indiferente também não lhe ficou o poeta português Luís Vaz de Camões, que alude a Leônidas I no passo de Termópilas no último canto de Os Lusíadas, estância 21:
«Ou quem, com quatro mil Lacedemónios,
O passo de Termópilas defende [...]»
O poeta inglês Lord Byron (conhecido pelo seu filelenismo, que o levou à Grécia recém-liberta do jugo otomano, a fim de lutar pela sua independência – quase uma reedição do conflito entre Gregos e Persas na Antiguidade –, tendo inclusivamente encontrado a morte quando os Turcos puseram cerco à cidade de Missolonghi, em 1824) alude também às Termópilas, num excerto de um seu poema, The Islands of Greece:
«[...]
Earth! render back from out thy breast
A remnant of our Spartan dead!
Of the three hundred grant but three,
To make a new Thermopylæ!»
Uma referência à batalha das Termópilas é também feita no hino nacional da Colômbia, que reza o seguinte, na sua estância IX:
«La patria así se forma,
Termópilas brotando
constelación de cíclopes
su noche iluminó
[...]»
É ainda de destacar a conhecida banda desenhada 300, da autoria de Frank Miller (1999), bem como a obra de Steven Pressfield Gates of Fire. An Epic Novel of the Battle of Thermopylæ (1998), já traduzida em Portugal.
No que toca às artes plásticas, é de realçar o óleo de David, Leónidas nas Termópilas, datado de 1814, dos alvores do Romantismo. Está patente ao público no Louvre, em Paris.
Por fim, ao nível do cinema, destaque também para um filme realizado em 1962 pelo polaco Rudolp Maté, The 300 Spartans, e o filme "300" , de Zack Snyder, realizado e exibido em 2007, baseado na banda desenhada de Frank Miller, com Gerard Butler e Rodrigo Santoro. |
|
no | https://no.wikipedia.org/wiki/Trolleybussen_i_Bergen | Trolleybussen i Bergen | Bussmateriell | Trolleybussen i Bergen / Bussmateriell | null | A Neoplan trolleybus in Bergen operated by Tide. | null | image/jpeg | 2,000 | 3,008 | true | true | true | Trolleybussen i Bergen består av linje 2 i Bergen, den er Norges eneste trolleybusslinje. I Skandinavia er det dessuten den eneste trolleybussen ved siden av linje 3 i Landskrona i Sverige. Kjøretiden er 26 minutter på strekningen, som har en lengde på 7,2 km. Siden 2006 driftes den av Tide Buss. Om dagen blir den betjent i en fast takt på 10 minutter, på søndager og i tidsrom med lite trafikk 20 minutter, og tidlig om morgenen og om natten sjeldnere. I hovedperioden er 8 enheter nødvendig for å betjene linjen. Da bare 6 trolleybusser står til rådighet blir linjen derfor supplert med gassbusser. | I løpet av driften ble følgende 79 kjøretøyer anskaffet for Trolleybuss Bergen, de som er i drift er markert med grå bakgrunn:
9Tr-bussene som ble importert fra Tsjekkoslovakia var de eneste trolleybussene som Škoda fikk solgt i Vest-Europa under den kalde krigen. De var i drift til 1986, vogn 302 og 306 ble beholdt som museumskjøretøy. Også en av de fire bussene fra Volvo/Hess er i museum.
Allerede 1997 ble vogn 6701, en av de tre duobussene, tatt ut av kjøretøyflåten etter en brann. Vogn 6702 var opprinnelig utstyrt med en innretning for å avise kjøreledningen, vinteren 2010/2011 ble den satt tilside som reservedelslager, og senere opphugd. Vogn 6703 ble til slutt bare brukt i dieseldrift fordi skifte til elektrodrift ikke funksjonerte lenger. I januar 2012 sto den til salgs.
De aktuelle kjøretøyene har navn etter personligheter fra Bergen, det er plassert over frontruta og på takkanten til etterhengeren: Hans Wiers-Jenssen (6334), Sofus Madsen (6335), Kristofer Janson (6336), Gerhard Gran (6337) Nordahl Rolfsen (6338) og Adolph Berg (6339). |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/%C3%89pila | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/a0/Vista_de_Epila.JPG | Épila | null | Épila | null | Español: Foto del pueblo de Epila, Zaragoza | Vista de Épila | image/jpeg | 1,944 | 2,592 | true | true | true | Épila es un municipio de España perteneciente a la comarca de Valdejalón en la provincia de Zaragoza, comunidad autónoma de Aragón. | Épila es un municipio de España perteneciente a la comarca de Valdejalón en la provincia de Zaragoza, comunidad autónoma de Aragón. |
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Scriptorium_di_Bobbio | Scriptorium di Bobbio | null | Scriptorium di Bobbio | Il porticato e i giardini dello Scriptorium in piazza San Fara a Bobbio. | Italiano: Piazza Santa Fara - Bobbio (PC) | null | image/jpeg | 2,448 | 3,264 | true | true | true | Lo Scriptorium di Bobbio era un importante centro scrittorio e biblioteca fondato dall'abate Attala nel VII secolo presso l'Abbazia di San Colombano a Bobbio, che fu per tutto il Medioevo uno dei più importanti centri monastici europei. Nel 982, custodiva oltre 700 codici.
Tra il VII e il IX secolo fu il maggior centro di produzione libraria in Italia, uno dei maggiori in Europa.
Oggi è sede del Museo dell'abbazia di San Colombano. | Lo Scriptorium di Bobbio era un importante centro scrittorio e biblioteca fondato dall'abate Attala nel VII secolo presso l'Abbazia di San Colombano a Bobbio, che fu per tutto il Medioevo uno dei più importanti centri monastici europei. Nel 982, custodiva oltre 700 codici.
Tra il VII e il IX secolo fu il maggior centro di produzione libraria in Italia, uno dei maggiori in Europa.
Oggi è sede del Museo dell'abbazia di San Colombano. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/ACDA_Meritorious_Honor_Award | ACDA Meritorious Honor Award | null | ACDA Meritorious Honor Award | null | English: Arms Control and Disarmament Agency Meritorious Honor Award Ribbon (obsolete) | null | image/jpeg | 125 | 442 | true | true | true | The Meritorious Honor Award is an award of the United States Arms Control and Disarmament Agency, an independent agency charged with implementing and verifying arms control strategies which has since been merged into the Department of State. Similar versions of the same award exist for the United States Agency for International Development, the Department of State, and the former U.S. Information Agency. This award has been replaced with the State Department's Meritorious Honor Award. This award was presented to groups or individuals in recognition of a special act or service or sustained outstanding performance.
The award consists of a certificate signed by an assistant secretary, an official of equivalent rank or the ACDA Director. | The Meritorious Honor Award is an award of the United States Arms Control and Disarmament Agency, an independent agency charged with implementing and verifying arms control strategies which has since been merged into the Department of State. Similar versions of the same award exist for the United States Agency for International Development, the Department of State, and the former U.S. Information Agency. This award has been replaced with the State Department's Meritorious Honor Award. This award was presented to groups or individuals in recognition of a special act or service or sustained outstanding performance.
The award consists of a certificate signed by an assistant secretary, an official of equivalent rank or the ACDA Director. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Menologion_of_Basil_II | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/01/Menologion_of_Basil_008_page.jpg | Menologion of Basil II | Gallery | Menologion of Basil II / Gallery | null | Иона. Миниатюра из Минология Василия II (976-1025). Ватиканская библиотека. Рим. | null | image/jpeg | 2,348 | 1,801 | true | true | true | The Menologion of Basil II is an illuminated manuscript designed as a church calendar or Eastern Orthodox Church service book that was compiled c. 1000 AD, for the Byzantine Emperor Basil II. It contains a synaxarion, a short collection of saints' lives, compiled at Constantinople for liturgical use, and around 430 miniature paintings by eight different artists. It was unusual for a menologion from that era to be so richly painted. It currently resides in the Vatican Library.
A full facsimile was produced in 1907. | null |
en | https://en.wikipedia.org/wiki/National_Register_of_Historic_Places_listings_in_Forsyth_County,_North_Carolina | National Register of Historic Places listings in Forsyth County, North Carolina | Current listings | National Register of Historic Places listings in Forsyth County, North Carolina / Current listings | null | English: Korner's Folly, Kernersville, North Carolina, January 2015 | Korner's Folly | image/jpeg | 3,004 | 3,989 | true | true | true | This list includes properties and districts listed on the National Register of Historic Places in Forsyth County, North Carolina. Click the "Map of all coordinates" link to the right to view an online map of all properties and districts with latitude and longitude coordinates in the table below. | null |
|
iw | https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%90%D7%99%D7%A0%D7%A4%D7%99%D7%A0%D7%99%D7%98%D7%99_J30 | אינפיניטי J30 | null | אינפיניטי J30 | null | English: 1994 Infiniti J30t | Infiniti J30 | image/png | 368 | 840 | true | true | true | אינפיניטי J30 היא מכונית סלון מתוצרת חטיבת הרכב אינפיניטי, חטיבה של יצרנית הרכב ניסאן היפנית אשר יוצרה בין השנים 1992 – 1997 ביפן. | אינפיניטי J30 (ביפנית: インフィニティ・J, באנגלית: Infiniti J30) היא מכונית סלון מתוצרת חטיבת הרכב אינפיניטי (באנגלית: Infiniti), חטיבה של יצרנית הרכב ניסאן (Nissan Motor Company Ltd) היפנית אשר יוצרה בין השנים 1992 – 1997 ביפן. |
|
azb | https://azb.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%DB%8C%D8%B1%D9%85%DB%8C%D9%88%D9%86%D9%87 | سیرمیونه | گؤرونتولر | سیرمیونه / گؤرونتولر | null | La costa di Sirolo | null | image/jpeg | 1,536 | 2,048 | true | true | true | سیرمیونه ایتالیا اؤلکهسینده بیر یاشاییش منطقهسیدیر. سوْن نۆفوس ساییمی اساسيندا ۸۲۳۰ نفر ایمیش. دنیز سوُلاری سَویهسیندن ۶۸ متر یۇکسکلیکده یئر آلیب. و لومباردیا اوستانیندا یئرلشیب. | null |
|
eo | https://eo.wikipedia.org/wiki/Ch%C3%A2teauponsac | Châteauponsac | null | Châteauponsac | null | Français : Église de Châteauponsac | Preĝejo de Châteauponsac | image/jpeg | 960 | 1,280 | true | true | true | Châteauponsac estas franca komunumo lokita en la departemento Haute-Vienne kaj en la regiono Limoĝio. Ĝi havis 2 164 loĝantojn laŭ censo plenumita en 2008. | Châteauponsac estas franca komunumo lokita en la departemento Haute-Vienne kaj en la regiono Limoĝio. Ĝi havis 2 164 loĝantojn laŭ censo plenumita en 2008. |
|
arz | https://arz.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D8%A8%D9%84_%D9%BE%D9%8A%D8%AA%D9%88_%D9%BE%D9%8A%D8%A7%D9%83 | جبل پيتو پياك | null | جبل پيتو پياك | null | English: Peyto Peak from Peyto Lake Overlook 2009 | null | image/jpeg | 844 | 795 | true | true | true | پيتو پياك هوا جبل فى كندا. | پيتو پياك هوا جبل فى كندا. |
|
hu | https://hu.wikipedia.org/wiki/Balk%C3%A1ny_c%C3%ADmere | Balkány címere | Címer | Balkány címere / Címer | Balkány címere | null | null | image/svg+xml | 772 | 600 | true | true | true | A képen látható címert, 2004. július 1-je óta használja Balkány. Az azelőtti címerből láthatóak darabok, a címerpajzs jobb oldali cikkelyében. | A település címere kékkel gallérozott, arannyal és vörössel hasított, álló, reneszánsz pajzs. A jobb oldali (arany) mezőben lebegve, vörössel fegyverzett, letépett fekete sasfő balra tekintve, csőrében élével ugyancsak balra forduló, bíbor harci szekercét tart. A bal oldali (vörös) mezőben fokával jobb felé mutató, álló helyzetű lebegő ezüst ekevasat jobbról két kalászos arany gabonaszál, balról zöld száron aranyló bugájú nádszál és természetes színű (barna) sásbuzogány övez. Az alsó ékként benyúló kék gallérozás arany udvarán zöld fészekben három ezüstös, felfelé tátogó fiókáját táplálja saját vöröslő vércseppjeivel egy kiterjesztett szárnyú, fejét jobbra hajtó ezüst pelikán.
A pajzsfőn ezüst csőrsisak fordul enyhén jobbra, nyakvértjén arany láncon bíbor medál csüng. A sisakról induló foszlányok fölött smaragdokkal, rubinokkal és zafírral díszített abroncsú, ötágú (három rubinnal ékes levél között két gyöngy), nyitott, arany leveles korona látható; fölötte a sisakdísz: arany paszományú vörös mundéros vágott jobb kar, kezében ezüst szablyát markol.
Az akantusz-leveleket mintázó foszlányok: jobbról vörös és ezüst, balról kék és arany. A címer alatt kétszer megtört és kétszer hajlított arany szalagon feketével a BALKÁNY felirat olvasható.
A település címere az alkotók szándéka szerint beszélő címer (tessera loquens). Jobb oldalának aranya a legősibb időkre emlékeztet: a város neve török eredetű (jelentése: zsombékos, ingoványos mocsaras terület), amelyet nyerhetett akár a honfoglaláskor már itt élő (avar) népességtől, vagy a 11. század folyamán – 1068-ban Kerlésnél, 1072-ben Nándorfehérvár alatt, esetleg 1085-ben a Kutesk vezérlete alatt betörő és Geszterédnél szétvert hadak – besenyő hadifoglyaiból.
(Megjegyzendő: az 1072-ben megvert besenyők vezére Kazár névre hallgatott, Anonymus pedig az itt élő népeket nevezi kazároknak.)
A besenyő népnév tőszava, a bese jelentése sas, ezt jelképezi a fegyverzett sasfő a címerben, a csatabárd pedig Szent László – aki hercegként a nyíri dukátus ura és a nyíri dandár parancsnoka – kedvenc fegyvere. |
|
io | https://io.wikipedia.org/wiki/Summerdale,_Alabama | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/2a/ALMap-doton-Summerdale.PNG | Summerdale, Alabama | Geografio | Summerdale, Alabama / Geografio | null | Adapted from Wikipedia's AL county maps by Seth Ilys. | Loko di Summerdale, Alabama | image/png | 300 | 193 | true | true | true | Summerdale esas urbeto en la komtio Baldwin, Alabama, Usa. Segun la demografiala kontado di 2000, ol havis 655 habitanti. | Summerdale jacas a 30.49° N 87.70° W.
Segun l'Usana Kontado Ministerio, l'urbeto havas entote 13.5 km², equivalanta a 5.2 mi², di qui 13.5 km² (5.2 mi²) esas lando e nulo esas aquo. |
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Polly_Scattergood | Polly Scattergood | null | Polly Scattergood | null | English: Photo of Polly Scattergood performing in Hackney, London, England in July 2009 at Shoreditch Festival. Originally posted on Flickr | null | image/png | 384 | 296 | true | true | true | Polly Scattergood è una cantautrice britannica. | Polly Scattergood (Colchester, 18 ottobre 1986) è una cantautrice britannica. |
|
az | https://az.wikipedia.org/wiki/%C4%B0r%C9%99van_qalas%C4%B1n%C4%B1n_i%C5%9F%C4%9Fal%C4%B1 | İrəvan qalasının işğalı | İrəvan qalasının birinci mühasirəsi | İrəvan qalasının işğalı / İrəvan qalasının birinci mühasirəsi | null | English: Abbasabad qalasının açarı | null | image/jpeg | 800 | 129 | true | true | true | İrəvan qalasının işğalı — 13 oktyabr 1827-ci ildə Rusiya imperiyası ordusunun İrəvan xanlığının paytaxtı olan İrəvan qala-şəhərini ələ keçirməsi. İrəvan xanlığı cənubdan Maku xanlığı, cənub-şərqdən Naxçıvan xanlığı, şərqdən Qarabağ xanlığı, şimal-şərqdən Gəncə xanlığı, şimaldan Kartli-Kaxeti çarlığı və qərbdən Osmanlı İmperiyası ilə həmsərhəd idi. İrəvan qalasının işğal planı Sankt-Peterburqda cızılmışdı. Ancaq ilkin plan əvvəlcə Rusiyanın Qafqazdakı qoşunlarının baş komandanı Aleksey Yermolovun etirazlarına görə, sonra isə baş qərargah rəisi İvan Dibiç-Zabalkanskiy tərəfindən dəyişdirilmişdi.
1827-ci ilin mayında general Aleksandr Benkendorf İrəvan ətrafına gəldi, ancaq şəhəri mühasirəyə almadı. Benkendorfun niyyəti Abbas Mirzənin düşərgəsinə hücum etmək idi. Qacarlarla döyüş itkilərə səbəb oldu. Rusiyanın Qafqazdakı qoşunlarının baş komandanı İvan Paskeviç Benkendorfun öncü birliyini general-leytenant Afanasiy Krasovskinin əsgərləri ilə əvəz etdi. İrəvan mühasirəsi zamanı quraqlıqdan əziyyət çəkən Krasovski mühasirədən vaz keçməyə məcbur edildi.
Paskeviç Sərdarabad qalasını ələ keçirdikdən sonra 5 oktyabr tarixində İrəvana hərəkət etdi. | 1827-ci ilin mayında general Aleksandr Benkendorf İrəvan ətrafına gəldi, ancaq şəhəri mühasirəyə almadı. Benkendorfun niyyəti Abbas Mirzənin düşərgəsinə hücum etmək idi. Bunun üçün üç topla kazakların iki polkunu və bir yüngül piyada batalyonunu ayırdı. Çayı keçən əsgərlər qarşı sahildə qacarların hücumuna məruz qaldı. Kuban kazakları cəsarətlə onlara qarşı mübarizə aparakən, Don kazakları onlara kömək etmədi. 300 rus əsgər öldü, qalanlar piyada və topların köməkliyi ilə geri çəkildi.
Mart ayında Tiflisdən hərəkətə keçmiş Rusiyanın Qafqazdakı qoşunlarının baş komandanı İvan Paskeviç (1827-1831) iyunda Benkendorfun öncü birliyi ilə birləşdi. Benkendorfun öncü birliyini aclıq və xəstəlik yormuşdu və Qacarların düşərgəsinə edilən süvari hücumu itkilərə səbəb olmuşdu. Ona görə də bu birlik general-leytenant Afanasiy Krasovskinin əsgərləri ilə əvəz edildi. Əsgərlərin digər hissəsi isə Qərniçay yaxınlığında yerləşdirildi.
Bundan sonra Paskeviç Abbasabad qalasına doğru hərəkət etdi. Avropa üslubunda tikilmiş bu qala Naxçıvan xanlığının müdafiəsində stratejik əhəmiyyət daşıyırdı. Abbas Mirzə qalanın müdafiəsini Ehsan xan Kəngərliyə tapşırmışdı. Məhəmmədəmin xan Dəvəli və bəxtiyarilərin başçısı Abbas xan ona dəstək üçün göndərilmişdilər. Qala ərəb qeyri-regulyar piyada qoşunu və Kəngərlilərin qoşun batalyonu tərəfindən müdafiə edilirdi. Ruslar nərdivanlar vasitəsilə qalaya dırmaşmaq istədikdə böyük itkilər verdilər və mühasirəyə davam etdilər. Ehsan xan Paskeviçlə gizli danışıqlara başladı və qalanın qapılarını ruslara açdı. O, Naxçıvan xanlığının naibi elan edildi. Abbas Mirzə Cavanbulaqda məğlub olduqdan sonra Naxçıvan xanlığı Rusiya vilayətinə çevrildi, ruslar üçün Təbrizə gedən yol açıldı.
1827-ci ilin yayının isti keçməsi İrəvan mühasirəsindəki Krasovskinin ordusuna əziyyət verirdi. Günəşdə temperatur 53.7 °C, kölgədə isə 41.2 °C idi. Yerli iqlim Rusiyadan təzə gələn əsgərlərin kütləvi şəkildə xəstəliklərə tutulmasına səbəb olurdu. Qızdırma və yayılan dizenteriyaya görə döyüşə girə biləcəklərin sayı 4000-dən az idi. Avqustda Paskeviç Qafqazdakı rus ordusunun vəziyyətini təsvir edərkən I Nikolaya məlumat verdi ki, istilər davam edir, otluq yoxdur, atlar yorulub və əsgərlərin üçdə bir hissəsi hospitaldadır. 1800 nəfərlik polklarda təqribən 1000 nəfər qalmışdı (qvardiyada isə xəstələr 200-dən çox deyildi, 900 nəfər isə silahlı idi). İki ay yağışsız keçdikdən sonra Krasovski mühasirədən vaz keçməyə məcbur edildi. Beləliklə, İrəvanın mühasirəsini dayandırmaq və payızın başlanmasından əvvəl dağlara hərəkət etmək qərara alındı. Mühasirənin dayandırılmasının başqa bir səbəbi də o idi ki, azuqə və mühasirə silahlarının gətirilməsi avqustdan əvvəl gözlənilmirdi.
3 iyul (21 iyun ) gecəsi diviziya mühasirə pozisiyasından geri çəkildi və Üçmüədzin monastırına getdi. Monastırda xəstə əsgərlər üçün xəstəxana qurulmuşdu. 24 iyunda 2000-ə qədər əsgər azuqənin hazırlanmasına başladı. Krasovski qida ehtiyatı topladıqdan və monastrı silahlandırdıqdan sonra bir süvari batalyonu və erməni könüllülərindən ibarət kiçik bir birliyi burda qoyaraq öz korpusu ilə birlikdə Baş-Abaranskoy yüksəkliklərinə getdi və Cenquli mərzində düşərgə saldı.
İrəvan sərdarı Hüseynqulu xan Üçmüədzin monastırında yalnız Sevastopol polkunun bir batalyonu olduğunu öyrənəndən sonra 15 iyul (3 iyul ) tarixində İrəvan qalasından hücuma keçdi. Bu zaman Araqaç (azərb. Alagöz) dağının mailliyində Krasovskinin əsgərlərinin hərəkətinə nəzarət etmək üçün Nağı xanın rəhbərliyi ilə 1000 nəfərlik qarapapaq süvari dəstəsi yerləşirdi. Monastırın mühasirəyə alındığı xəbərini alan Krasovski Üçmüədzinə doğru hərəkətə keçdi. Qaraqapaq dəstəsindən Krasovskinin hərəkətlərini öyrənən Hüseynqulu xan mühasirəni dayandırdı və əvvəl Sərdarabada doğru geri çəkildi, sonra da İrəvana getdi. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Ananda | Ananda | Legende | Ananda / Legende | Ananda, tibetische Illustration. | Tiếng Việt: Hình được phép công bố của trang vi:http://www.asianclassics.org/contact/acipmaterials.html ACIP vi:Thể loại:Đồ tượng Phật giáo | null | image/gif | 1,281 | 1,213 | true | true | true | Ananda, ein Cousin des Buddha, war in den letzten Jahren des Lebens des Buddha sein Lieblingsjünger. Er gilt als Bewahrer des Dharma, da er nach dessen Tod als Zeuge für die Äußerungen des Buddha auftreten und diese nach allgemeinem Ermessen originalgetreu im Rahmen des ersten Buddhistischen Konzils wiedergeben konnte. Jahrhunderte später entstand aus diesen bis dahin mündlich Überlieferten Lehrreden der schriftlich festgehaltene Sutta-Pitaka des Pali-Kanons.
Ananda erreichte beim Buddha, dass auch Frauen zur Vollordination als Bhikkhuni zugelassen wurden und einen Nonnen-Orden einrichten durften. Die Ordensdisziplin der Mönche wurde dafür um einige Regeln zu der für Nonnen erweitert. Zusammen mit Moggalana und Sariputta war er einer der drei bedeutendsten Jünger des Buddha. | Nach seiner Erleuchtung hatte Buddha zwanzig Jahre lang niemanden, der ihn begleitete. Als er 55 Jahre alt wurde, wählte er Ananda als seinen Begleiter, den einzigen seiner Schüler, der ihm nicht seine Dienste angeboten hatte. Ananda nahm nun an, allerdings unter acht strengen Voraussetzungen, darunter die, dass es ihm nicht erlaubt sein würde, die speziellen Opfer an Kleidung und Nahrung anzunehmen, die dem Buddha zuteilwurden.
Ananda überlebte den Buddha viele Jahre und starb im Alter von 120 Jahren auf einer Barke in der Mitte des Flusses Ganges. Gemäß seinem Wunsch wurde sein Körper in zwei Hälften zerteilt, so dass die Führer des nördlichen und des südlichen Ufers ihren Anteil haben konnten. Über seinen Habseligkeiten wurden Stupas errichtet. |
|
pt | https://pt.wikipedia.org/wiki/Cyclanorbis_elegans | Cyclanorbis elegans | null | Cyclanorbis elegans | null | Photo credit to Tomas Diagne / African Chelonian Institute The United States and eight African nations have submitted a proposal to include six species of African and Middle Eastern softshell turtles in Appendix II of CITES. | null | image/jpeg | 1,000 | 1,504 | true | true | true | Cyclanorbis elegans ou tartaruga-de-casco-mole-etíope é uma espécie de tartaruga da família Trionychidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Benin, Chade, Etiópia, Gana, Nigéria, Sudão e Togo. | Cyclanorbis elegans ou tartaruga-de-casco-mole-etíope é uma espécie de tartaruga da família Trionychidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Benin, Chade, Etiópia, Gana, Nigéria, Sudão e Togo. |
|
bg | https://bg.wikipedia.org/wiki/%D0%9E%D0%BB%D0%B8_%D0%9C%D0%B0%D0%B6%D0%BB%D0%B8%D1%81_(%D0%A3%D0%B7%D0%B1%D0%B5%D0%BA%D0%B8%D1%81%D1%82%D0%B0%D0%BD) | Оли Мажлис (Узбекистан) | null | Оли Мажлис (Узбекистан) | Сградата на сената в Ташкент | English: Parliament of UzbekistanРусский: Парламент Узбекистана | Сградата на сената в Ташкент | image/jpeg | 2,010 | 3,366 | true | true | true | Оли Мажлис е най-големият представителен държавен орган в Узбекистан. Той държи законодателната власт в страната.
Оли Межлис е съставен от две камери – Законодателна палата и Сенат. Местата и в двете камари са избираеми, като срокът е еднакъв – един мандат е с продължителност 5 години. | Оли Мажлис е най-големият представителен държавен орган в Узбекистан. Той държи законодателната власт в страната.
Оли Межлис е съставен от две камери – Законодателна палата (долна камера) и Сенат (горна камера). Местата и в двете камари са избираеми, като срокът е еднакъв – един мандат е с продължителност 5 години. |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Cond%C3%A9_Nast_Building | Condé Nast Building | null | Condé Nast Building | null | Français : Vue en contre-plongée du Condé Nast Building à New-York. | Condé Nast Building in 2012 met boven de reeds verdwenen 4. | image/jpeg | 600 | 450 | true | true | true | Het Condé Nast Building is een moderne wolkenkrabber op Times Square, Midtown Manhattan te New York, Verenigde Staten. De toren is gelegen op Broadway tussen 42nd and 43rd Street. De bouw van de toren begon in 1996 en werd voltooid in januari 2000. Het maakte deel uit van een groter project om 42nd Street te herontwikkelen. De toren meet 247 meter telt 48 verdiepingen en bevat een werkoppervlakte van 150 000 m². Het is het 12de hoogste gebouw in New York en het 41ste hoogste in de Verenigde Staten. Durst Organization is de eigenaar van het Condé Nast Building. | Het Condé Nast Building (officieel 4 Times Square) is een moderne wolkenkrabber op Times Square, Midtown Manhattan te New York, Verenigde Staten. De toren is gelegen op Broadway tussen 42nd and 43rd Street. De bouw van de toren begon in 1996 en werd voltooid in januari 2000. Het maakte deel uit van een groter project om 42nd Street te herontwikkelen. De toren meet 247 meter (809 ft.) telt 48 verdiepingen en bevat een werkoppervlakte van 150 000 m² (1 600 000 square feet). Het is het 12de hoogste gebouw in New York en het 41ste hoogste in de Verenigde Staten. Durst Organization is de eigenaar van het Condé Nast Building. |
|
ja | https://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%82%A8%E3%83%A0%E3%82%B9%E9%9B%BB%E5%A0%B1%E4%BA%8B%E4%BB%B6 | エムス電報事件 | スペイン王位継承問題 | エムス電報事件 / 事件の背景 / スペイン王位継承問題 | レオポルト | Bild aus Seite 508 in "Die Gartenlaube". Image from page 508 of journal Die Gartenlaube, 1870. Deutsch: Bildunterschrift: „Leopold von Hohenzollern-Sigmaringen.“ English: caption: "Leopold von Hohenzollern-Sigmaringen." | null | image/jpeg | 2,405 | 2,035 | true | true | true | エムス電報事件は、1870年7月13日に発生した、プロイセン国王ヴィルヘルム1世が静養先のバート・エムスから送信した、フランス大使の非礼を伝える電報に、プロイセン王国首相オットー・フォン・ビスマルクが意図的な編集を加え、国内外に公表した事件である。
当時のスペイン王位継承問題や両国国民の対立を背景に、普仏両国の国民意識を刺激し、普仏戦争開戦を惹起した。 | 1868年9月、スペインで革命が起き、女王イサベル2世はフランスへ亡命した。その後スペインでは、1869年1月に初の普通選挙が実施され、同年6月に憲法が発布されたが、その中で革命後の政体は立憲君主制に定められた。革命後も各地で混乱が続き、共和主義者による蜂起も発生したため、新政府にとって新国王の選出は体制安定のための緊急課題となった。
新国王の候補者としてホーエンツォレルン＝ジグマリンゲン侯家のレオポルトの名前が挙がる。ホーエンツォレルン・ジグマリンゲン家はホーエンツォレルン家の本家筋にあたり、1849年以降はジグマリンゲン公領がプロイセン王国に併合されたため、王族として扱われた。1869年春、ビスマルクの買収工作により、スペインの使節がビスマルクを訪問する。フランスはこれに反応し、ビスマルクから、プロイセン王ヴィルヘルム1世が家長としてレオポルトの王位受諾を承認しない確約を得ようとするが、ビスマルクはこれを拒否した。さらにビスマルクに買収されたスペイン使節が、1869年秋と1870年2月に訪独し、レオポルトに王位を受諾させようとする。レオポルトは国王の許可を条件に受諾し、6月21日、ついにヴィルヘルム1世の承認が下りる。
しかし、これが公表されるや否やフランスの世論も政府も強い反発を示す。ヴィルヘルムはもともと執着なく、レオポルト自身気乗りがしていなかったこともあってプロイセン側が折れ、7月12日にレオポルトは正式に王位を辞退した。このプロイセン側の譲歩によって事態は平和的に解決した。
辞退が公表された以上、外交的には、ビスマルクの敗北と、ナポレオン3世の勝利をそれぞれ意味して終わるはずであった。ビスマルクは、自らの計画が無駄になったことを知って激怒し、またオイレンベルク伯を通じて、国王に辞職を願い出ようとした。 |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Prosenick%C3%A1_Lhota | Prosenická Lhota | null | Prosenická Lhota | General view of the village | Čeština: Celkový pohled na Prosenickou Lhotu, okr. Příbram. English: Overview of Prosenická Lhota, Příbram District. | General view of the village | image/jpeg | 2,592 | 3,888 | true | true | true | Prosenická Lhota is a village and municipality in Příbram District in the Central Bohemian Region of the Czech Republic. | Prosenická Lhota is a village and municipality in Příbram District in the Central Bohemian Region of the Czech Republic. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/G%C5%82odowo,_Lipno_County | Głodowo, Lipno County | null | Głodowo, Lipno County | null | English: Statue of Mary near dwór of Pląskowski family in Głodowo, Lipno County. It has been founded by Pląskowski family in 1918. Polski: Figura Matki Boskiej obok dworu Pląskowskich w Głodowie koło Lipna. Została ufundowana przez rodzinę Pląskowskich w 1918 roku. Русский: Статуя Девы Марии рядом судa Плacковcкив в Глoдoвe около Липнa. Он был основан в Плacковcкив в 1918 годe. Deutsch: Statue der Maria neben dem Herrenhaus von Plaskowski Familie in Glodowo nach Lipno. Es wurde von der Familie gegründet im 1918 Jahr. | null | image/jpeg | 1,224 | 1,632 | true | true | true | Głodowo is a village in the administrative district of Gmina Lipno, within Lipno County, Kuyavian-Pomeranian Voivodeship, in north-central Poland. It lies approximately 4 kilometres south-east of Lipno and 46 km south-east of Toruń. | Głodowo [ɡwɔˈdɔvɔ] (German: Loden) is a village in the administrative district of Gmina Lipno, within Lipno County, Kuyavian-Pomeranian Voivodeship, in north-central Poland. It lies approximately 4 kilometres (2 mi) south-east of Lipno and 46 km (29 mi) south-east of Toruń. |
Subsets and Splits