language
stringlengths 2
9
| page_url
stringlengths 25
757
| image_url
stringlengths 54
738
| page_title
stringlengths 1
239
| section_title
stringlengths 1
674
⌀ | hierarchical_section_title
stringlengths 1
1.2k
⌀ | caption_reference_description
stringlengths 1
15.6k
⌀ | caption_attribution_description
stringlengths 1
47.4k
⌀ | caption_alt_text_description
stringlengths 1
2.08k
⌀ | mime_type
stringclasses 7
values | original_height
int32 100
25.5k
| original_width
int32 100
46.6k
| is_main_image
bool 1
class | attribution_passes_lang_id
bool 1
class | page_changed_recently
bool 1
class | context_page_description
stringlengths 1
2.87k
⌀ | context_section_description
stringlengths 1
4.1k
⌀ |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
sk | https://sk.wikipedia.org/wiki/Mil%C3%ADkov_(okres_Cheb) | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/92/Milikov_CH_CZ.png | Milíkov (okres Cheb) | null | Milíkov (okres Cheb) | null | Čeština: Poloha obce Milíkov v rámci okresu Cheb a správního obvodu obce s rozšířenou působností Cheb. English: Location of Milíkov municipality within Cheb District and administrative area of Cheb as a Municipality with Extended Competence. | null | image/png | 1,204 | 1,195 | true | true | true | Milíkov je obec v Česku v okrese Cheb v Karlovarskom kraji. 1. januára 2012 tu žilo 263 obyvateľov, z toho 136 mužov a 127 žien, pričom priemerný vek v obci bol 41,3 roka. | Milíkov je obec v Česku v okrese Cheb v Karlovarskom kraji. 1. januára 2012 tu žilo 263 obyvateľov, z toho 136 mužov a 127 žien, pričom priemerný vek v obci bol 41,3 roka (muži 42,1 roka, ženy 40,4 roka). |
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/zh-mo/%E7%89%B9%E5%BE%81%E6%A3%80%E6%B5%8B | 特征检测 | null | 特征检测 | 典型角檢測算法的輸出 | English: Photograph taken by author and output of algorithm written by author using Matlab programming language. Deutsch: Oben: Originalphotographie. Unten: Fotographie mit durch einen Algorithmus rot markierten Ecken. | null | image/png | 517 | 595 | true | true | true | 特徵檢測是計算機視覺和圖像處理中的一個概念。它指的是使用計算機提取圖像信息，決定每個圖像的點是否屬於一個圖像特徵。特徵檢測的結果是把圖像上的點分為不同的子集，這些子集往往屬於孤立的點、連續的曲線或者連續的區域。 | 特徵檢測（英語：Feature detection）是計算機視覺和圖像處理中的一個概念。它指的是使用計算機提取圖像信息，決定每個圖像的點是否屬於一個圖像特徵。特徵檢測的結果是把圖像上的點分為不同的子集，這些子集往往屬於孤立的點、連續的曲線或者連續的區域。 |
|
ja | https://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%83%95%E3%82%A7%E3%83%AB%E3%83%87%E3%82%A3%E3%83%8A%E3%83%B3%E3%83%89%E3%83%BBT%E3%83%BB%E3%82%A2%E3%83%B3%E3%82%AC%E3%83%BC | フェルディナンド・T・アンガー | null | フェルディナンド・T・アンガー | null | English: Lt. Gen. Ferdinand Thomas Unger日本語: フェルディナンド・T・アンガー陸軍中将 | null | image/jpeg | 536 | 418 | true | true | true | フェルディナンド・トーマス・アンガーは、アメリカ陸軍の軍人。1966年11月2日から1969年1月18日まで琉球列島高等弁務官を務めた。ペンシルベニア州ピッツバーグ市出身。 | フェルディナンド・トーマス・アンガー（Ferdinand Thomas Unger、1913年10月28日 - 1999年1月31日）は、アメリカ陸軍の軍人。1966年11月2日から1969年1月18日まで琉球列島高等弁務官を務めた。ペンシルベニア州ピッツバーグ市出身。 |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/S-Bahn_Berlin | S-Bahn Berlin | Baureihe 485/885 | S-Bahn Berlin / Fahrzeuge / Aktuelle Baureihen / Baureihe 485/885 | Baureihe 485/885 | Deutsch: 485/885 121 frisch neulackiert in Berlin Ostbahnhof | null | image/jpeg | 2,592 | 3,872 | true | true | true | Die S-Bahn Berlin ist ein Eisenbahnsystem für den öffentlichen Personennahverkehr in Berlin und dem nahen Umland der Stadt. Auf einem Streckennetz von 327,4 Kilometern verkehren 16 Linien, die 166 Bahnhöfe bedienen, davon befinden sich rund 74 Kilometer und 33 Bahnhöfe im Land Brandenburg.
Betrieb und Wartung der Fahrzeuge werden von der zur Deutschen Bahn gehörenden S-Bahn Berlin GmbH verantwortet. Die S-Bahn Berlin ist die erste Stadtschnellbahn, die als S-Bahn bezeichnet wurde, und neben der Hamburger S-Bahn die einzige in Deutschland, die mit Gleichstrom aus einer seitlich angebrachten Stromschiene betrieben wird. | Die Deutsche Reichsbahn war in den 1970er Jahren gezwungen, den stark überalterten Bestand an Fahrzeugen durch Neubaufahrzeuge zu ersetzen. Der Hersteller LEW Hennigsdorf entwickelte daraufhin eine neue Triebwagenbauart. Die Prototypen wurden auf der Leipziger Frühjahrsmesse 1980 der Öffentlichkeit vorgestellt und anschließend erprobt. Die Serienreife erforderte zahlreiche Änderungen, die Lieferung der Serienwagen erfolgte deswegen erst 1987 und 1990–1992. Insgesamt erhielt die Deutsche Reichsbahn 170 Viertelzüge, die die Baureihenbezeichnung 270 erhielten. Bei dieser Baureihe besteht ein Viertelzug aus einem Triebwagen mit Führerstand mit gerader und einem Beiwagen mit ungerader Ordnungsnummer. Bei der Einführung des gemeinsamen Nummernplanes wurden die Triebwagen in die Baureihe 485, die Beiwagen in die 885 mit in der Regel identischer Ordnungsnummer eingeordnet. Im Jahr 1993 wurde ein Halbzug dieser Baureihe durch Einbau von Dieselmotoren zur Duo-S-Bahn umgebaut. Am 29. Mai 1994 wurde auf der Linie S19 (Zuggruppe J – Jutta) zwischen Oranienburg und Hennigsdorf ein Versuchsbetrieb mit diesem Zug aufgenommen. Da dieser Betrieb sich nicht als wirtschaftlich zeigte, wurde er nach einem Jahr am 28. Mai 1995 wieder eingestellt. Im Jahr 2003 hat die S-Bahn Berlin mit der Ausmusterung der Baureihe 485 begonnen. Der Abschied von den Zügen der Baureihe 485 war jedoch nicht endgültig. Am 5. März 2011 wurde der erste von 20 aufgearbeiteten Zügen wieder in Dienst genommen. |
|
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/Can_Marl%C3%A8s_(Sant_Just_Desvern) | Can Marlès (Sant Just Desvern) | null | Can Marlès (Sant Just Desvern) | null | Català: Can Marlès (Sant Just Desvern) This is a photo of a building indexed in the Catalan heritage register as Bé Cultural d'Interès Local (BCIL) under the reference IPA-19325. Object location41° 24′ 13.6″ N, 2° 05′ 11.2″ E View this and other nearby images on: OpenStreetMap - Google Earth | null | image/jpeg | 2,448 | 3,264 | true | true | true | Can Marlès és un edifici del municipi de Sant Just Desvern que forma part de l'Inventari del Patrimoni Arquitectònic de Catalunya. Els terrenys en què s'edificà Can Marlès pertanyien a Can Carbonell, essent a partir del 1660 quan passà a anomenar-se ja Torre d'en Marlès. Des del 1969, la masia forma part del Club de Tennis Sant Gervasi 1917. | Can Marlès és un edifici del municipi de Sant Just Desvern (Baix Llobregat) que forma part de l'Inventari del Patrimoni Arquitectònic de Catalunya. Els terrenys en què s'edificà Can Marlès pertanyien a Can Carbonell, essent a partir del 1660 quan passà a anomenar-se ja Torre d'en Marlès. Des del 1969, la masia forma part del Club de Tennis Sant Gervasi 1917. |
|
eo | https://eo.wikipedia.org/wiki/Rivolua_sinuso | Rivolua sinuso | null | Rivolua sinuso | Grafikaĵo de y = versin x | English: Plot of the versin function. | null | image/png | 125 | 566 | true | true | true | En matematiko, la rivolua sinuso estas trigonometria funkcio versin aŭ iam vers:
La rivolua cosinuso estas trigonometria funkcio coversin:
La duona rivolua sinuso estas trigonometria funkcio haversin:
La duona rivolua cosinuso estas trigonometria funkcio hacoversin:
Aliaj similaj funkcioj estas:
exsec θ = - 1
excsc θ = - 1
Unu periodo de versin aŭ, pli kutime, haversin estas ankaŭ kutime uzata en signal-prilaborado kaj fermitcikla regilo kiel la formo de pulso aŭ fenestra funkcio, ĉar ĝi glate komenciĝas de nulo, iras al du aŭ unu kaj reen same glate iras al nulo. En ĉi tiuj aplikoj, ĝi estas ofte nomata kiel altigita kosinusa filtrilo. | En matematiko, la rivolua sinuso estas trigonometria funkcio versin(θ) aŭ iam vers(θ):
La rivolua cosinuso estas trigonometria funkcio coversin(θ):
La duona rivolua sinuso estas trigonometria funkcio haversin(θ):
La duona rivolua cosinuso estas trigonometria funkcio hacoversin(θ):
Aliaj similaj funkcioj estas:
exsec θ = (sec θ) - 1
excsc θ = (csc θ) - 1
Unu periodo (0 < θ < π/2) de versin aŭ, pli kutime, haversin estas ankaŭ kutime uzata en signal-prilaborado kaj fermitcikla regilo kiel la formo de pulso aŭ fenestra funkcio, ĉar ĝi glate (kontinua en la valoro kaj la inklino) komenciĝas de nulo, iras al du (por versin) aŭ unu (por haversin) kaj reen same glate iras al nulo. En ĉi tiuj aplikoj, ĝi estas ofte nomata kiel altigita kosinusa filtrilo. |
|
hy | https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%B1%D5%B8%D6%82%D5%B7%D5%BE%D5%AB%D6%81-%D4%B2%D5%AB%D6%80%D5%AF%D5%A5%D5%B6%D5%A1%D5%B8%D6%82_%D5%BA%D5%A5%D5%BF%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6_%D5%A9%D5%A1%D5%B6%D5%A3%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B6 | Աուշվից-Բիրկենաու պետական թանգարան | Պատկերասրահ | Աուշվից-Բիրկենաու պետական թանգարան / Պատկերասրահ | null | Polski: Oświęcim, obóz koncentracyjny "Auschwitz-Birkenau", 1940-1945 This is a photo of a monument in Poland identified by the ID 619247 | null | image/jpeg | 2,848 | 4,272 | true | true | true | «Աուշվից-Բիրկենաու պետական թանգարան», թանգարան Օսվենցիմում, որն ներառում է երեք հիմնական համակենտրոնացման ճամբարները՝ Աուշվից 1, Աուշվից 2 և Աուշվից 3: Թանգարանը նվիրված է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին այստեղ իրականացված սպանություններին: Աուշվից-Բիրկենաու պետական թանգարանն իր առաջ տարբեր խնդիրներ է դրել, այդ թվում և Հոլոքոստի հետազոտությունը Նացիստական ռեժիմի ժամանակահատվածում: | null |
|
en | https://simple.wikipedia.org/wiki/Unalaska,_Alaska | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/1f/Location_map_Unalaska.png | Unalaska, Alaska | null | Unalaska, Alaska | null | English: Map of Unalaska Island for pin Geographic limits of the map: N: 54.241° S: 52.971° W: -167.951° E: -165.93° This file is licensed under the Creative Commons Attribution-Share Alike 2.0 Generic license. You are free: to share – to copy, distribute and transmit the work to remix – to adapt the work Under the following conditions: attribution – You must attribute the work in the manner specified by the author or licensor (but not in any way that suggests that they endorse you or your use of the work). share alike – If you alter, transform, or build upon this work, you may distribute the resulting work only under the same or similar license to this one. | Unalaska, Alaska is located in Unalaska | image/png | 978 | 923 | true | true | true | Unalaska is a city in Alaska. Unalaska is on Unalaska Island and neighboring Amaknak Island in the Aleutian Islands.
Almost all the community's port facilities are on Amaknak Island. This is better known as Dutch Harbor or just "Dutch". It is the largest fisheries port in the U.S. by volume caught.
The Aleut have lived on Unalaska Island for thousands of years. They named the island "Ounalashka" which means 'Near the Peninsula'.
Makushin Volcano is on the island. It is not quite visible from the town of Unalaska. On a clear day the steam can be seen rising from its cone. | Unalaska is a city in Alaska. Unalaska is on Unalaska Island and neighboring Amaknak Island in the Aleutian Islands.
Almost all the community's port facilities are on Amaknak Island. This is better known as Dutch Harbor or just "Dutch". It is the largest fisheries port in the U.S. by volume caught.
The Aleut have lived on Unalaska Island for thousands of years. They named the island "Ounalashka" which means 'Near the Peninsula'.
Makushin Volcano is on the island. It is not quite visible from the town of Unalaska. On a clear day the steam can be seen rising from its cone. |
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Bangladesh%E2%80%93United_States_relations | Bangladesh–United States relations | Present relations | Bangladesh–United States relations / Present relations | Bill Clinton with Sheikh Hasina in Dhaka, 2000 | null | null | image/jpeg | 192 | 288 | true | true | true | Bangladesh–United States relations are the current and historical relations between Bangladesh and the United States. Bangladesh has an embassy in Washington D.C. and consulates in New York City and Los Angeles. The United States has an embassy in Dhaka, with information centers in Chittagong, Jessore, Rajshahi and Sylhet. The U.S. Embassy in Bangladesh also operates the Archer K Blood American Library and the Edward M Kennedy Centre in Dhaka. Both countries are members of the United Nations.
In 2014, 76% of Bangladeshis expressed a favorable view of the United States, one of the highest ratings for the countries surveyed in South Asia. | Bangladesh is a major American ally in South Asia. The two countries have extensive cooperation on matters of regional and global security, counter terrorism and climate change. Bangladesh has been a key participant in the Obama administration's main international development initiatives, including food security, healthcare and the environment. A strategic dialogue agreement was signed between the two countries in 2012. The US Ambassador to Bangladesh Marcia Bernicat in 2015 described relations as "vibrant, multi-faceted, and indispensable".
U.S. policy towards Bangladesh emphasizes political stability, human rights and democracy. The U.S. also views Bangladesh as a moderate Muslim ally among Islamic countries. Although relations are traditionally regarded as excellent, the United States has often been strongly critical of the political administration in Bangladesh for lack of respect of the rule of law, suppressing freedom of the press and human rights abuses by security forces, notably the Rapid Action Battalion. Following a general election boycotted by the main opposition party in 2014, the U.S. gave a cold shoulder to the Bangladeshi government.
According to American diplomats, U.S. policy in Bangladesh features the "three Ds", meaning Democracy, Development and Denial of space for terrorism.
As of 2016, Bangladesh is the largest recipient of U.S. assistance in Asia outside Afghanistan and Pakistan. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Bulgarian_St._Stephen_Church | Bulgarian St. Stephen Church | Gallery | Bulgarian St. Stephen Church / Gallery | null | Български: "Желязната църква" Свети Стефан в Цариград, 1898 година English: The "Iron church" Saint Stefan in Istanbul, 1898 y. | null | image/jpeg | 1,805 | 1,291 | true | true | true | Bulgarian St Stephen Church, also known as the Bulgarian Iron Church, is a Bulgarian Orthodox church in Balat, Istanbul, Turkey. It is famous for being made of prefabricated cast iron elements in the neo-Gothic style. The church belongs to the Bulgarian minority in the city. | null |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Stolpersteine_in_Wernigerode | Liste der Stolpersteine in Wernigerode | Liste der Stolpersteine | Liste der Stolpersteine in Wernigerode / Liste der Stolpersteine | null | Deutsch: Stolperstein in der Großen Bergstraße in Wernigerode für die Salomons | Leo Salomon | image/jpeg | 551 | 571 | true | true | true | Die Liste der Stolpersteine in Wernigerode enthält alle Stolpersteine, die im Rahmen des gleichnamigen Kunst-Projekts von Gunter Demnig in Wernigerode verlegt wurden. Mit ihnen soll Opfern des Nationalsozialismus gedacht werden, die in Wernigerode lebten und wirkten. Am 14. April 2009 wurden 22 Steine an sieben Adressen verlegt. | Karte mit allen Koordinaten: OSM | WikiMap |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Escultura_en_Espa%C3%B1a | Escultura en España | Escultura romana | Escultura en España / Edad Antigua / Escultura romana | null | Español: Monumento funerario romano del S. I d.C. Está ubicado a unos 6 kilómetros de la ciudad de Tarragona, junto a la Via Augusta (actual N-340). Forma parte del conjunto arqueológico declarado Patrimonio de la Humidad por la Unesco en el año 2000. Tiene dos representaciones de la divinidad funeraria Attis, erróneamente atribuidas a los hermanos Escipión, de ahí su nombre. Edición especial para el concurso de:Wiki Loves Monuments 2011 España This is a photo of a monument indexed in the Spanish heritage register of Bienes de Interés Cultural under the reference RI-51-0000324. | null | image/jpeg | 1,024 | 773 | true | true | true | Escultura en España o española son denominaciones historiográficas para las producciones escultóricas del arte en España a lo largo de su historia. El uso de la expresión "escuela española de escultura" es más ambiguo, pero también se da en la bibliografía. | Durante los mejores tiempos de la dominación romana se tallaron en la Península notables imitaciones de las clásicas esculturas mitológicas de Grecia y Roma y acabados retratos de emperadores en busto y en estatua así como preciosos relieves en algunos sarcófagos y bellísimos entalles en piedras finas de joyería (especialmente, en la antigua Clunia de donde se han extraído gran cantidad) según lo demuestran los frecuentes hallazgos que figuran en diferentes Museos españoles. Sobresalen entre estas obras:
la Diana Cazadora, el Vertumno y el Mercurio de Itálica.
la Ceres, las estatuas togadas y el Vaso de Baco, de ágata, de Mérida.
los bustos de Trajano, Adriano, Vero y Cómodo en Tarraco.
la estatua sedente de Adriano con hábito de Júpiter en Burgos.
.
Se han encontrado, además, en toda la Península numerosos idolillos de bronce y de barro cocido representando generalmente a Hércules y Mercurio con sus respectivos atributos y otros varios objetos de pura ornamentación escultórica.
El más notable sarcófago es el de Husillos (actual provincia de Palencia), con relieves mitológicos. El sarcófago de Covarrubias, que algunos han considerado como cristiano, es un bisomo de mármol de sabor pagano que puede remontarse al siglo III. En su frente lleva el retrato de los difuntos (dos cónyuges) en un clípeo central, flanqueado por curvas llamadas estrígiles; en los extremos de la misma cara se representan escenas pastoriles. Sirvió de sepulcro desde el siglo X a doña Sancha de Pamplona, mujer del conde Fernán González.
|
|
sv | https://sv.wikipedia.org/wiki/Prionopelta_antillana?oldformat=true | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/55/Prionopelta_antillana_casent0006076_dorsal_1.jpg | Prionopelta antillana | Bildgalleri | Prionopelta antillana / Bildgalleri | null | English: Dorsal view of ant Prionopelta antillana specimen casent0006076. | null | image/jpeg | 808 | 1,071 | true | true | true | Prionopelta antillana är en myrart som beskrevs av Auguste-Henri Forel 1909. Prionopelta antillana ingår i släktet Prionopelta och familjen myror. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. | null |
eo | https://eo.wikipedia.org/wiki/Blankakrona_emberizo | Blankakrona emberizo | null | Blankakrona emberizo | Blankakrona emberizo | English: White-Crowned Sparrow / (Zonotrichia leucophrys). Français : Bruant à couronne blanche (Zonotrichia leucophrys). | Blankakrona emberizo | image/jpeg | 1,365 | 2,048 | true | true | true | La Blankakrona emberizo, Blankakrona zonotriĥo aŭ Blankakrona plumzonulo estas mezgranda birdospecio membro de la grupo de Amerikaj paseroj indiĝena de Nordameriko kaj membro de la genro de zonotriĥoj, kiu enhavas speciojn de brunstriecaj dorsoj kaj distingaj kapobildoj. | La Blankakrona emberizo, Blankakrona zonotriĥo aŭ Blankakrona plumzonulo (Zonotrichia leucophrys) estas mezgranda birdospecio membro de la grupo de Amerikaj paseroj indiĝena de Nordameriko kaj membro de la genro de zonotriĥoj, kiu enhavas speciojn de brunstriecaj dorsoj kaj distingaj kapobildoj. |
|
tt | https://tt.wikipedia.org/wiki/%D0%95%D0%BB%D0%B0%D0%BD%D0%BB%D1%8B_%D0%B9%D0%BE%D0%BB%D0%B4%D1%8B%D0%B7%D0%BB%D1%8B%D0%B3%D1%8B | Еланлы йолдызлыгы | null | Еланлы йолдызлыгы | null | English: Ophiuchus constellation map on Russian Русский: Карта созвездия Змееносца на русском языке It was created using the program PP3. At PP3's homepage, you also get the input scripts necessary for re-compiling the map. The yellow dashed lines are constellation boundaries, the red dashed line is the ecliptic, and the shades of blue show Milky Way areas of different brightness. The map contains all Messier objects, except for colliding ones. The underlying database contains all stars brighter than 6.5. All coordinates refer to equinox 2000.0. The map is calculated with the equidistant azimuthal projection (the zenith being in the center of the image). The north pole is to the top. The (horizontal) lines of equal declination are drawn for 0°, +10°, +20° etc. The lines of equal rectascension are drawn for all 24 hours. Towards the rim there is a very slight magnification (and distortion). | Еланлы | image/png | 2,100 | 2,100 | true | true | true | Еланлы йолдызлыгы — бигрәк зур, әмма тәэсирсез экватордагы йолдызлык. Геркулестан көньякта урнашкан.
Еланлы зодиак йолдызлыгы булмаса да, Кояш анда 30 ноябрьдән 17 декабрьгә кадәр була. Иң яхшы күренүчәнлек шартлары июнь аенда була. Русиядә тулысынча көньяк һәм урта киңлекләрендә күренә. | Еланлы йолдызлыгы (лат. Ophiuchus) — бигрәк зур, әмма тәэсирсез экватордагы йолдызлык. Геркулестан көньякта урнашкан.
Еланлы зодиак йолдызлыгы булмаса да, Кояш анда 30 ноябрьдән 17 декабрьгә кадәр була. Иң яхшы күренүчәнлек шартлары июнь аенда була. Русиядә тулысынча көньяк һәм урта киңлекләрендә күренә. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Paul_Mersmann_der_J%C3%BCngere | Paul Mersmann der Jüngere | Werk | Paul Mersmann der Jüngere / Werk | Die Marburger Rotte | null | null | image/jpeg | 795 | 1,200 | true | true | true | Paul Mersmann war ein deutscher Bildhauer, Maler und Schriftsteller. | Während seiner Italienreise im Jahr 1960 fanden für Paul Mersmann die beiden entscheidenden künstlerischen Begegnungen mit Giorgio de Chirico und Gustav René Hocke statt. Mersmann schätzte, im Gegensatz zur vielfach in der Kunstgeschichte vertretenen Meinung, vor allem das Spätwerk de Chiricos, das barocke Formenrepertoire und die daran anschließende neometaphysische Periode. In den seinerzeit fälschlich als Rückfall in überkommene neobarocke Formtraditionen beschriebenen Gemälden de Chiricos fand Mersmann hingegen eine vollkommene figürliche Ausführung und Komposition. Wesentlich für die künstlerische Selbstverortung Mersmanns zwischen dem irrational-magischen Element des Surrealismus und einem humanistisch-intellektualistischen Anspruch wurde ab diesem Zeitpunkt der Manierismusbegriff Gustav René Hockes. Er selbst bezeichnete und verstand sich als Manierist in dem spezifischen von Hocke aus der Enge einer Epochenbezeichnung gelösten Sinn. Er verstand sich damit in der europäischen Tradition einer Interferenz von Ordnungselementen und kosmischer Naturerfahrung, dem „Kult des Disharmonischen“.
Diese Ansätze, das Moment des Irrationalen mit einem intellektualistisch-spielerischen Umgang mit der akademischen Wissenschaft zu verbinden, baute der Künstler in den Jahren 1988/89 umfassend aus, als er die A.B.C.-Bücher konzipierte. Diese Bücher stellen die Verbindung her zwischen dem Schriftsteller Paul Mersmann und dem Bildkünstler. In alphabetischer Anordnung werden hier verschiedene Themen aus Naturwissenschaft und Technik in surrealistische Einzelkomplexe aufgelöst und in Bild-Text-Form als Aquarelle mit eingearbeiteten Textpassagen umgesetzt. Paul Mersmann begann insofern, wie von Hocke definiert, nicht mit dem Wort, dem Satz oder einem literarisch gefügten sprachlichen Ganzen. Er begann beim einzelnen Buchstaben. In den A.B.C.-Büchern erprobte er die Kontrastierung einer sprachlichen Logik mit den irregulären Möglichkeiten der Sprache – der Sprache als „Wortwaffe“ (Mersmann, Das ikonographische A.B.C.) Dabei steht Sprache hier nicht allein für eine geschriebene Form. Bei Paul Mersmann schließt sie die bildliche Darstellung unmittelbar ein. Bild und Text überlagern sich gegenseitig.
Die frühen Arbeiten: Münster und Anticoli Corrado
In den um 1960 entstandenen Arbeiten ist der Übergang von der spätsurrealistischen Frühphase zum – weiterhin surrealistisch interpretierten – Manierismus Hockescher Prägung nachvollziehbar. Das 1959 entstandene Gemälde Furore mit seinen requisitenhaften Details und einer an Picassos Guernica geschulten Komposition lässt die Schrecken des Krieges ohne realistische Anleihen als Schrecken der Psyche erstehen.
1960 malte Mersmann mit Römischer Traum, Der Tisch des Lucullus und Saturnische Bibliothek Bilder, deren Formensprache der ›dunklen‹ Seite der nachbarocken europäischen Malerei verpflichtet ist. In ihnen findet Mersmann einen frühen postmodernen Zugang zur sogenannten Protomoderne. An die Stelle programmatischer Modernität trat eine Hermeneutik der Moderne, wie sie in den 1960er Jahren von den Geisteswissenschaften ausgebildet wurde.
In den Zeichnungen und Graphiken jener Jahre zeigt sich der Übergang beider Phasen in der Spannung zwischen einer traumhaft-mechanisch-spielerischen und einer dynamisch-phantasmagischen Linie (Pantagruels Frau auf nächtlicher Suche nach ihrem Mann, Erste Orakelmaschine, Abgezogenes Holzpferd mit Maulkorb, 1960, Spannungsfelder im Ruhrgebiet, dagegen Die Reste des Weißen Hauses, Schneckenarchitektur, Der Erfinder). Auch hier setzt sich letztere in den siebziger Jahren durch (Schwarzes Löwenfeuer, Unbegreifliche Herrschaften).
Die achtziger Jahre: Wiesbaden, Marburg, Schaidt
In den 1980er Jahren entstand eine Serie von Wandmalereien. Zu ihnen gehören die Gemälde der Wiesbadener Villa Glücklich einschließlich des Gelben Zimmers, das monumentale Wandbild Hic est finis maris in Schaidt, die virtuose Bemalung der Abzugsröhren der Marburger Mensa Nord Die Marburger Rotte das Wandbild Zirkus im Wiesbadener Pariser Hoftheater, sowie Ungestüme Reise im Durchgang zwischen |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Oras_Tynkkynen | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/68/Oras_Tynkkynen_on_climate_change.jpg | Oras Tynkkynen | null | Oras Tynkkynen | null | w:en:Oras Tynkkynen, a Finnish green politician, giving a speech on w:en:global warming. | Illustration. | image/jpeg | 2,021 | 2,741 | true | true | true | Oras Tynkkynen est un homme politique et un journaliste finlandais il est un député pour le parti de la Ligue verte à l'Eduskunta depuis le 20 juillet 2001. En dehors de ses activités politiques, Oras travaille en tant que journaliste. Il réside en ce moment dans la ville de Tampere.
Le 20 juillet 2001, Oras est élu député dans la circonscription électoral de Pirkanmaa, il est encore à ce poste en 2012. Il est alors devenu le premier député ouvertement gay de Finlande.
Il a fait ses études universitaires de sciences de l'information et de la communication à l'université de Tampere. Il a reçu le diplôme de Magistère en 2009. | Oras Tynkkynen (né le 25 septembre 1977 à Jyväskylä) est un homme politique et un journaliste finlandais il est un député pour le parti de la Ligue verte à l'Eduskunta depuis le 20 juillet 2001. En dehors de ses activités politiques, Oras travaille en tant que journaliste. Il réside en ce moment dans la ville de Tampere.
Le 20 juillet 2001, Oras est élu député dans la circonscription électoral de Pirkanmaa, il est encore à ce poste en 2012. Il est alors devenu le premier député ouvertement gay de Finlande.
Il a fait ses études universitaires de sciences de l'information et de la communication à l'université de Tampere. Il a reçu le diplôme de Magistère en 2009 . |
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Christians%C3%B8 | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/97/Christians%C3%B8Gaden.JPG | Christiansø | Kirche | Christiansø / Kirche | null | "The Street" at Christiansø, Denmark | null | image/jpeg | 1,712 | 2,288 | true | true | true | Christiansø bildet mit Frederiksø, Græsholm und kleineren Felsen eine Schären-Inselgruppe in der Ostsee 18 Kilometer nordöstlich von Bornholm, die den Namen Ertholmene trägt und der östlichste Punkt Dänemarks ist. | Eine frühere Waffenschmiede wurde im Jahr 1821 zu einer Kirche umgestaltet. Eine Erweiterung und ein Umbau erfolgten 1852 sowie Restaurierungen 1928 sowie von 2007 bis 2008. Die Gestaltung im neoklassischen Stil erfolgte schlicht und der Glockenstuhl ist wie bei den Rundkirchen in einem separaten Turm untergebracht. |
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Auburn_(Australia) | Auburn (Australia) | null | Auburn (Australia) | null | Locator Map Auburn lga sydney.png Based on Image:Ku-ring-gai sydney.png by User:Randwicked. | Położenie na mapie | image/png | 299 | 335 | true | true | true | Auburn – jeden z 38 samorządów lokalnych wchodzących w skład aglomeracji Sydney, największego zespołu miejskiego Australii. Znajduje się ok. 15 km na zachód od ścisłego centrum Sydney. Liczy 64 959 mieszkańców i zajmuje powierzchnię 32 km².
Na terenie Auburn znajduje się kompleks sportowy Sydney Olimpic Park, w którym zgrupowana została znaczna część aren igrzysk olimpijskich odbywających się w Sydney w roku 2000, w tym główny stadion olimpijski. Obszar charakteryzuje się też wyjątkowo dużą - nawet jak na warunki kosmopolitycznego Sydney - różnorodnością kulturową. Tylko 36,6% jego mieszkańców urodziło się w Australii. Najliczniejsze mniejszości to Chińczycy, Wietnamczycy, Turcy, Libańczycy i Koreańczycy. | Auburn (Auburn Council) – jeden z 38 samorządów lokalnych wchodzących w skład aglomeracji Sydney, największego zespołu miejskiego Australii. Znajduje się ok. 15 km na zachód od ścisłego centrum Sydney. Liczy 64 959 mieszkańców (2006) i zajmuje powierzchnię 32 km².
Na terenie Auburn znajduje się kompleks sportowy Sydney Olimpic Park, w którym zgrupowana została znaczna część aren igrzysk olimpijskich odbywających się w Sydney w roku 2000, w tym główny stadion olimpijski. Obszar charakteryzuje się też wyjątkowo dużą - nawet jak na warunki kosmopolitycznego Sydney - różnorodnością kulturową. Tylko 36,6% jego mieszkańców urodziło się w Australii. Najliczniejsze mniejszości to Chińczycy (9,3%), Wietnamczycy (5%), Turcy (4%), Libańczycy (3,5%) i Koreańczycy (2,7%). |
|
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%91%D1%83%D0%B4%D1%96%D0%B2%D0%BB%D1%8F_%D0%94%D0%B6%D0%BE%D0%BD%D0%B0_%D0%90%D0%B4%D0%B0%D0%BC%D1%81%D0%B0 | Будівля Джона Адамса | Бронзові вхідні двері Лі Лорі | Будівля Джона Адамса / Бронзові вхідні двері Лі Лорі | Лі Лорі, скульптурні бронзові фігури, східні вхідні двері | English: Sculpted bronze figures by Lee Lawrie. Doors, east entrance, Library of Congress John Adams Building, Washington, D.C. | null | image/jpeg | 3,087 | 6,644 | true | true | true | Будівля Джона Адамса — одна з трьох будівель Бібліотеки Конгресу. Спершу будівлю було споруджено як прибудову до головного корпусу Бібліотеки. Урочисте відкриття будівлі Джона Адамса відбулося 3 січня 1939 року. Будівля розташована на вулиці Друга-стріт між Індепенденс-авеню та Іст-Кепітол-стріт у Вашингтоні, округ Колумбія. | На честь історії писемності скульптор Лі Лорі зобразив різні фігури на бронзових дверях західного та східного входу.
На фігурах зображені:
Гермес, посланець бога
Одін, головний бог в германо-скандинавському пантеоні, творець рунічного алфавіту.
Огма, ірландський творець галльського алфавіту.
Іцамна, бог майя.
Кетцалькоатль, бог ацтеків.
Секвоя, вождь, творець абетки черокі.
Той, єгипетський бог.
Цан Цзе, творець китайської писемності.
Набу, аккадський бог мудрості.
Брагма, індуїстський бог творення.
Кадм, творець еллінської писемності.
Тахмурас, перський творець писемності. |
|
lv | https://lv.wikipedia.org/wiki/Sareptas_sinepe | Sareptas sinepe | null | Sareptas sinepe | Sareptas sinepe (Brassica juncea) | Deutsch: Sareptasenf. A oberer Theil der Pflanze mit Blüthen und Früchten, natürl. Grösse; 1 Blüthenknospe, vergrössert; 2 Blüthe, desgl.; 3 dieselbe im Längsschnitt, desgl.; 4 Kronblatt, desgl.; 5 Staubgefässe von verschiedenen Seiten, desgl.; 6 Pollen, desgl.; 7 Stempel, desgl.; 8 Frucht, natürl. Grösse; 9 dieselbe geöffnet, desgl.; 10 Same, vergrössert; 11, 12 derselbe ohne Samenschale, desgl. Latina: Brassica juncea. Русский: Горчица сарептская. A — верхняя часть растения с цветками и плодами (стручками); 1 — бутон; 2 — цветок; 3 — то же в продольном разрезе; 4 — лепесток; 5 — тычинки с разных сторон; 6 — пыльцевые зерна; 7 — пестик; 8 — плод (стручок); 9 — то же раскрывшийся; 10 — семя; 11, 12 — то же без семенной кожуры. | Sareptas sinepe (Brassica juncea) | image/jpeg | 592 | 467 | true | true | true | Sareptas sinepe, arī zilganā sinepe, ir līdz 150 cm augsts, viengadīgs krustziežu jeb kāpostu dzimtas lakstaugs ar zaraini stāvu stumbru. Apakšējās lapas kokles veidā plūksnaini šķeltas, 5 - 11 cm garas, ar kātu, augšējās lapas veselas, sēdošas. Ziedi spilgti dzelteni ar īsiem ziedkātiņiem, sakopoti blīvā ķekarā. Augļu laikā ziedkopas ass pagarinās līdz 35 cm. Zied maijā, jūnijā. Auglis cilindrisks pākstenis ar saplacinātu īlenveida knābi. Sēklas lodveida, tumšzilganpelēkas, retāk brūnganas vai dzeltenas. Augs ir aukstumizsturīgs un sausumizturīgs.
Savvaļā aug dienvidaustrumu Āzijā. Ieviesusies arī Eiropā, Āzijā, Āfrikā un Amerikā. Latvijā aug reti, galvenokārt Rīgas apkārtnē. Aug nezālienēs un gar dzelzceļiem.
Ārstniecības augs. Lieto kā atvelkošu līdzekli plaušu karsoņa un augšējo elpošanas ceļu iekaisumu ārstēšanai, kā arī reimatisma un išiasa ārstēšanai.
Garšaugs. No sēklām gatavo pulveri, ko izmanto sinepju pastas gatavošanai. Sinepes izmanto kā piedevu dažādiem gaļas ēdieniem.
Nektāraugs. | Sareptas sinepe, arī zilganā sinepe, (Brassica juncea) ir līdz 150 cm augsts, viengadīgs krustziežu jeb kāpostu dzimtas lakstaugs ar zaraini stāvu stumbru. Apakšējās lapas kokles veidā plūksnaini šķeltas, 5 - 11 cm garas, ar kātu, augšējās lapas veselas, sēdošas. Ziedi spilgti dzelteni ar īsiem ziedkātiņiem, sakopoti blīvā ķekarā. Augļu laikā ziedkopas ass pagarinās līdz 35 cm. Zied maijā, jūnijā. Auglis cilindrisks pākstenis ar saplacinātu īlenveida knābi. Sēklas lodveida, tumšzilganpelēkas, retāk brūnganas vai dzeltenas. Augs ir aukstumizsturīgs un sausumizturīgs.
Savvaļā aug dienvidaustrumu Āzijā. Ieviesusies arī Eiropā, Āzijā, Āfrikā un Amerikā. Latvijā aug reti, galvenokārt Rīgas apkārtnē. Aug nezālienēs un gar dzelzceļiem.
Ārstniecības augs. Lieto kā atvelkošu līdzekli plaušu karsoņa un augšējo elpošanas ceļu iekaisumu ārstēšanai, kā arī reimatisma un išiasa ārstēšanai.
Garšaugs. No sēklām gatavo pulveri, ko izmanto sinepju pastas gatavošanai. Sinepes izmanto kā piedevu dažādiem gaļas ēdieniem.
Nektāraugs. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/National_Register_of_Historic_Places_listings_in_Washington_County,_Vermont | National Register of Historic Places listings in Washington County, Vermont | Current listings | National Register of Historic Places listings in Washington County, Vermont / Current listings | null | English: Scampini Block, Barre Vermont This is an image of a place or building that is listed on the National Register of Historic Places in the United States of America. Its reference number is 07000160 More images | Scampini Block | image/jpeg | 2,448 | 3,264 | true | true | true | This is a list of the National Register of Historic Places listings in Washington County, Vermont.
This is intended to be a complete list of the properties and districts on the National Register of Historic Places in Washington County, Vermont, United States. Latitude and longitude coordinates are provided for many National Register properties and districts; these locations may be seen together in a map.
There are 69 properties and districts listed on the National Register in the county, including 2 National Historic Landmarks.
This National Park Service list is complete through NPS recent listings posted July 31, 2020. | null |
|
hu | https://hu.wikipedia.org/wiki/K%C3%B6z%C3%B6ns%C3%A9ges_ersz%C3%A9nyesny%C3%BAl | Közönséges erszényesnyúl | Megjelenése | Közönséges erszényesnyúl / Megjelenése | Közönséges erszényesnyúl egy rezervátumban | Four Bilbys have an enclosure in the Monarto Zoo Information Centre. This guy stood long enough for me to get a clean shot. | null | image/jpeg | 1,000 | 1,500 | true | true | true | A közönséges erszényesnyúl vagy nagy erszényesnyúl az emlősök osztályának az erszényesek alosztályágába, ezen belül a bandikutalakúak rendjébe és az erszényesnyúlfélék családjába tartozó faj.
A Macrotis emlősnem típusfaja. | Az állat fej-törzs-hossza 29-55 centiméter, farokhossza 20-29 centiméter és testtömege 800-2500 gramm. Bundája hosszú, selymes prém, amely a hátán és az oldalán szürkéskék, néha kissé világosbarna árnyalattal; hasán fehér a szőr. Farka színe megegyezik a test felső részének színével; a farok középső részén a szőr hosszú és fekete, vége pedig fehér. A mellső lábakon három, ásásra alkalmas ujj van, erős, ívelt karmokkal; a hátsó lábakon a második és a harmadik ujj elcsökevényesedett és tövüknél összenőttek, a negyedik sokkal nagyobb, az első pedig hiányzik. Orra hosszúkás, hegyesen végződő, amellyel lyukakban és repedésekben megbújó rovarokat és más zsákmányállatokat kutat fel. Szeme kerek, sötét és kidülledt, de látása gyenge. Füle nagy, hegyes, finom szőrzettel borított; éles hallását a zsákmány felkutatására használja. |
|
fa | https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C_%D8%AC%D8%B9%D9%81%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87 | مانی جعفرزاده | null | مانی جعفرزاده | مانی جعفرزاده (موسیقیدان) تالار رودکی دی ۱۳۹۲ | فارسی: مانی جعفرزاده (موسیقیدان) تالار رودکی دی ۱۳۹۲ | null | image/jpeg | 640 | 640 | true | true | true | مانی جعفرزاده موسیقیدان، آهنگساز، نویسنده و منتقد ایرانی است. | مانی جعفرزاده (زادهٔ ۱ تیر ۱۳۵۷ در تهران) موسیقیدان، آهنگساز، نویسنده و منتقد ایرانی است. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_extreme_points_of_Poland | List of extreme points of Poland | null | List of extreme points of Poland | Extreme points of Poland | English: Extreme points of Poland | null | image/png | 396 | 395 | true | true | true | This is a list of the extreme points of Poland, the points that are farther north, south, east or west than any other location. | This is a list of the extreme points of Poland, the points that are farther north, south, east or west than any other location. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Warbleton | Warbleton | null | Warbleton | null | St Mary's Church, Warbleton, East Sussex | L'église St Mary | image/jpeg | 480 | 640 | true | true | true | Warbleton est une paroisse civile anglaise située dans le comté du Sussex de l'Est. En 2007, sa population était de 1 262 habitants. | Warbleton est une paroisse civile anglaise située dans le comté du Sussex de l'Est. En 2007, sa population était de 1 262 habitants. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Liste_des_%C3%A9glises_de_la_Charente-Maritime | Liste des églises de la Charente-Maritime | N | Liste des églises de la Charente-Maritime / N | null | Français : Église Saint-Séverin de Nieul-le-Virouil | null | image/jpeg | 2,848 | 4,272 | true | true | true | Les églises de la Charente-Maritime présentent une grande diversité, d'une commune à une autre, et se distinguent par des styles et des périodes de construction différentes. De nombreux édifices témoignent cependant de l'épanouissement, aux XIᵉ et XIIᵉ siècles d'une forme d'art roman spécifique, appelée art roman saintongeais, caractérisée par une simplicité des formes et un décor sculpté, souvent très riche.
Après une brève introduction, cet article présente une liste des églises de la Charente-Maritime, par commune et par ordre alphabétique. Il indique le nom exact de l'édifice et la date de classement ou d'inscription aux monuments historiques. | null |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Nederlandse_Spoorwegen | Nederlandse Spoorwegen | Rail network | Nederlandse Spoorwegen / Coverage / Rail network | NS trains at Arnhem Centraal | Three in a row for all the places you need to go. | null | image/jpeg | 1,402 | 2,048 | true | true | true | Nederlandse Spoorwegen is a Dutch state-owned company, the principal passenger railway operator in the Netherlands. Founded in 1938, NS provides rail services on the Dutch main rail network. The Dutch rail network is the busiest in the European Union, and third busiest in the world after Switzerland and Japan.
The rail infrastructure is maintained by network manager ProRail, which was split off from NS in 2003. Freight services, formerly operated by NS Cargo, merged with DB Schenker in 2000. NS runs 4,800 scheduled domestic trains a day, serving 1.1 million passengers. Also, NS provides international rail services from the Netherlands to other European destinations and carries out concessions on some foreign rail markets through its subsidiary Abellio. | The hoofdrailnet is the official core internal passenger railnetwork of the Netherlands. Currently NS has a concession until 1 January 2015 to provide all passenger services on this network, except that on some stretches there is an overlap with lines for which other operators have a concession. Some of the most notable of these stretches are those from Elst railway station to Arnhem Centraal railway station, where NS shares tracks with Arriva, and further on to Arnhem Velperpoort. Here the tracks are shared by three operators, as Breng, ultimately part of Transdev, operates there in addition to the two previously mentioned operators. Officially the overlaps do not constitute competition on the same lines.
The concession was free of charge until 2009, and costs an increasing amount since then, up to €30 million for the year 2014. The concession distinguishes main stations and other stations. Except on New Year's Eve, the main stations have to be served at least twice an hour per direction from 6 a.m. to midnight and the other stations at least once an hour. Exceptions are possible until the start of the next concession.
The next concession period is 2025–2035. For the 2015–2025 concession, requirements include: for every train service where on average more than one-third of the passengers travel longer than 30 minutes, a train with a toilet is used, every newly ordered train has a toilet and in 2025 every train has to have a toilet. Currently trains on the hoofdrailnet without a toilet include the NS SGMm numbers 2111 to 2125, the so-called classical "Sprinter" and the Sprinter Lighttrain (SLT, these trains are being converted periodically to have a toilet on board). |
|
sk | https://sk.wikipedia.org/wiki/Husseren-Wesserling | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/72/Map_commune_FR_insee_code_68151.png | Husseren-Wesserling | null | Husseren-Wesserling | null | English: Map of French municipality Français : Carte des communes françaises Nederlands: Kaart van Franse gemeente | Mapa obce Husseren-Wesserling | image/png | 605 | 756 | true | true | true | Husseren-Wesserling je francúzska obec, ktorá sa nachádza v departemente Haut-Rhin, v regióne Alsasko. | Husseren-Wesserling je francúzska obec, ktorá sa nachádza v departemente Haut-Rhin, v regióne Alsasko. |
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Aussichtsturm_Erbeskopf | Aussichtsturm Erbeskopf | Aussichtsmöglichkeiten | Aussichtsturm Erbeskopf / Aussichtsmöglichkeiten | null | Deutsch: Panorama vom Aussichtsturm auf dem Erbeskopf im Hunsrück nach Freischnitt des Ausblicks in südliche Richtungen. English: Panoramic view from the lookout-tower on the Erbeskopf in the Hunsrück range. | null | image/jpeg | 2,000 | 12,204 | true | true | true | Der Aussichtsturm Erbeskopf ist ein 11 m hoher Aussichtsturm auf dem Erbeskopf, dem höchsten Berg im Hunsrück, im Landkreis Bernkastel-Wittlich und in Rheinland-Pfalz sowie der höchsten deutschen linksrheinischen Erhebung. | Die Aussicht vom Erbeskopfturm umfasst besonders den Gipfelbereich mit den 2011 dort installierten Skulpturen Windklang und Gipfelköpfe der Region. Die Fernsicht ist durch Bäume teilweise eingeschränkt, besonders nach Westen und Osten. Bei klarem Wetter sind Fernblicke nach Norden zu Teilen der Eifel möglich. Nach dem Zurückschneiden der Vegetation südlich des Turms ergeben sich auch Ausblicke in diese Richtung über das Saar-Nahe-Bergland mit dem Schaumberg. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Effects_of_Hurricane_Andrew_in_The_Bahamas | Effects of Hurricane Andrew in The Bahamas | Impact | Effects of Hurricane Andrew in The Bahamas / Impact | Map of the Bahamas | null | null | image/gif | 350 | 326 | true | true | true | The effects of Hurricane Andrew in the Bahamas included three direct fatalities and $250 million in damage. Forming from a tropical wave on August 16, Andrew remained weak until rapidly intensifying on August 22, and late on August 23 it made its first landfall in The Bahamas on Eleuthera as a Category 5 hurricane with winds of 260 km/h; early the next day Hurricane Andrew passed through the southern Berry Islands with winds of 240 km/h. The hurricane later made a devastating landfall in southern Florida, and after striking southern Louisiana it dissipated over the eastern United States. Andrew was the first major hurricane to affect the nation since Hurricane Betsy in 1965. It caused $250 million in damage, with damage heaviest on Eleuthera and Cat Cay. Four deaths occurred due to the storm, of which one was indirectly related to the hurricane. | Hurricane Andrew brought hurricane-force winds, or maximum sustained wind of over 119 km/h (74 mph), to five districts – North Eleuthera, New Providence, North Andros, Bimini, Berry Islands – as well as three cays. The hurricane also produced tropical storm force winds in seven districts, including Cat Island, South Abaco, Central Andros, the northern island chain in Exuma, and the three districts on Grand Bahama. Much of the northwestern Bahamas received damage, with monetary damage throughout the country totaling about $250 million (1992 USD, $384 million 2008 USD). The severe damage primarily occurred on sparsely populated islands, and in contrast the more populated areas largely received rainfall and gusty winds. The hurricane affected about 2% of the places available for rent in the country, resulting in a drop in tourism. A total of 800 houses were destroyed, leaving 1,700 people homeless. Additionally, five schools were destroyed, and overall the storm left severe damage to the sectors of transport, communications, water, sanitation, agriculture, and fishing. The hurricane caused four deaths in the country, of which three directly; the indirect fatality was due to a heart failure during the passage of the storm.
Hurricane Andrew first made landfall on August 23 as a Category 5 hurricane on the Saffir-Simpson scale, with winds of 260 km/h (160 mph). The hurricane struck the island of Eleuthera, which has a population of around 8,000, and is generally about 1.6 km (1 mi) in width. Prior to its arrival, the hurricane caused the coastline to recede about 3 mi (5 km), which was followed by what was described as a "mighty wall of water", or a storm surge. The Current, a small village in the northwestern portion of the island, recorded a surge of 7.2 m (25 ft). There, more than half of the houses in the village were destroyed, and the rest of the buildings sustained minor to major damage. On nearby Current Island, the hurricane destroyed 24 of the 30 houses in the village. The island's only road was heavily damaged, with parts still flooded more than a week after the storm.
The hurricane was estimated to have spawned several tornadoes in Eleuthera district, based on a subsequent analysis of damage to buildings and shrubbery; tornadoes were also reported in the nearby districts of Harbour Island and Spanish Wells. Towns south of where Andrew moved ashore received fairly minor damage, although the control tower at Governor's Harbour Airport was destroyed. High surf caused damage to roads and docks along the coast. In Spanish Wells, located near the north coast of Eleuthera, three buildings were destroyed, and a bridge connecting to a neighboring island was wrecked. All of Harbour Island, located northeast of Eleuthera, sustained damage, with several small houses destroyed. Overall, news reports indicated severe damage to 36 houses on the island. One person drowned from the storm surge in Eleuthera, and two others died in nearby The Bluff.
On New Providence, the hurricane destroyed one house, but caused no major damage in the capital city of Nassau. The Lynden Pindling International Airport near Nassau recorded 61 mm (2.37 in) of precipitation during the passage of Andrew. Further west, damage on Andros Island was fairly minor and limited to the northernmost portion of the island. One dock was destroyed, and two parks were severely damaged. On South Bimini, the storm caused light damage, including to two hotels on the island. The private island of Cat Cay in the Bimini Islands was severely impacted by the hurricane, with damage estimated at $100 million (1992 USD). Many wealthy homes and the island's marina received heavy damage, with hundreds of trees downed by the strong winds. Later, Hurricane Andrew made its second landfall in the Berry Islands early on August 24 as a Category 4 hurricane on the Saffir-Simpson scale. Damage was heavy and estimated "in the millions of dollars". |
|
pt | https://pt.wikipedia.org/wiki/Eremophea | Eremophea | null | Eremophea | null | English: Eremophea spinosa fruit | null | image/jpeg | 1,724 | 1,084 | true | true | true | Eremophea é um género botânico pertencente à família Amaranthaceae. | Eremophea é um género botânico pertencente à família Amaranthaceae. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Rittergut_Steinbeck | Rittergut Steinbeck | null | Rittergut Steinbeck | Rittergut Steinbeck | Deutsch: Rittergut Steinbeck bei Bellin (um 1910) | null | image/jpeg | 1,936 | 2,592 | true | true | true | Das Rittergut Steinbeck mit seinem zuletzt um 1800 im klassizistischen Stil erneuerten Herrenhaus, war der Mittelpunkt eines neben dem gleichnamigen Ort gelegenen, etwa 400 ha umfassenden Gutsbetriebes bei Bellin in Mecklenburg, von dem heute neben Teilen der ehemaligen Wirtschaftsgebäude nur noch Reste des alten Wegenetzes und der einstigen Parkanlage erhalten sind. Das Allodialgut zählte zu den ritterschaftlichen Gütern und seine Besitzer zur mecklenburgischen Ritterschaft. Während des 19. Jahrhunderts gehörte es zum Amt Goldberg, wobei Güstrow die zuständige Poststation war. | Das Rittergut Steinbeck mit seinem zuletzt um 1800 im klassizistischen Stil erneuerten Herrenhaus, war der Mittelpunkt eines neben dem gleichnamigen Ort gelegenen, etwa 400 ha umfassenden Gutsbetriebes bei Bellin in Mecklenburg, von dem heute neben Teilen der ehemaligen Wirtschaftsgebäude nur noch Reste des alten Wegenetzes und der einstigen Parkanlage erhalten sind. Das Allodialgut zählte zu den ritterschaftlichen Gütern und seine Besitzer zur mecklenburgischen Ritterschaft. Während des 19. Jahrhunderts gehörte es zum Amt Goldberg, wobei Güstrow die zuständige Poststation war. |
|
pt | https://pt.wikipedia.org/wiki/Xenosphingia | Xenosphingia | null | Xenosphingia | null | English: Xenosphingia jansei | null | image/jpeg | 155 | 246 | true | true | true | Xenosphingia é um gênero de mariposa pertencente à família Bombycidae. | Xenosphingia é um gênero de mariposa pertencente à família Bombycidae. |
|
zh | https://zh.wikipedia.org/zh-sg/%E5%A4%9A%E8%89%AF%E9%96%93%E5%B3%B6 | 多良間島 | null | 多良間島 | 多良间岛位置图 | The location of Tarama Village in Okinawa. | null | image/gif | 400 | 702 | true | true | true | 多良间岛位于琉球列岛宫古群岛宫古岛西方约67千米的岛屿，北方约10千米处有水纳岛，西方距离八重山群岛的石垣岛约35千米。行政区划属于冲绳县宫古郡多良间村。
全岛面积19.75平方千米，为全冲绳县第11大岛屿，周长16.4千米，岛上最高点为北部的“八重山眺望台”，为海拔32.8米。岛上人口约1,400人。 | 多良间岛（日语：多良間島／たらまじま ᵀᵃʳᵃᵐᵃ⁻ʲⁱᵐᵃ /，琉球语：多良間／タラマ ᵀᵃʳᵃᵐᵃ）位于琉球列岛宫古群岛宫古岛西方约67千米的岛屿，北方约10千米处有水纳岛，西方距离八重山群岛的石垣岛约35千米。行政区划属于冲绳县宫古郡多良间村。
全岛面积19.75平方千米，为全冲绳县第11大岛屿，周长16.4千米，岛上最高点为北部的“八重山眺望台”，为海拔32.8米。岛上人口约1,400人。 |
|
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/zh-tw/%E8%BD%AC%E5%8C%96%E7%94%9F%E9%95%BF%E5%9B%A0%E5%AD%90-%CE%B1 | 转化生长因子-α | null | 转化生长因子-α | null | English: Gene expression pattern of the TGFA gene. | null | image/png | 135 | 255 | true | true | true | 轉化生長因子-α是一小分子的多肽。可以誘導上皮發育，可以使多種細胞轉化。與表皮生長因子的胺基酸順序相似。在某些人類癌症中有上調。轉化生長因子-α是由巨噬細胞, 腦細胞和表皮細胞產生的。
與表皮生長因子類似，轉化生長因子-α通過與細胞表面的受體表皮生長因子受體結合而起作用。與表皮生長因子受體的高親和力結合，激發受體內在的酪氨酸激酶的活性，從而啟動了信號傳導級聯而導致多種生物化學變化，細胞內鈣水平上升, 增加糖酵解與蛋白質合成, 增加某些基因的表達, 最終導致DNA合成和細胞增殖。 | 轉化生長因子-α（英語：Transforming growth factor - α，簡稱TGF-α）是一小分子的多肽。可以誘導上皮發育，可以使多種細胞轉化。與表皮生長因子的胺基酸順序相似。在某些人類癌症中有上調。轉化生長因子-α是由巨噬細胞,腦細胞和表皮細胞產生的。
與表皮生長因子類似，轉化生長因子-α通過與細胞表面的受體表皮生長因子受體(EGFR)結合而起作用。與表皮生長因子受體的高親和力結合，激發受體內在的酪氨酸激酶的活性，從而啟動了信號傳導級聯而導致多種生物化學變化，細胞內鈣水平上升, 增加糖酵解與蛋白質合成, 增加某些基因(包括表皮生長因子受體)的表達, 最終導致DNA合成和細胞增殖。 |
|
cs | https://cs.wikipedia.org/wiki/Zita_Kab%C3%A1tov%C3%A1 | Zita Kabátová | null | Zita Kabátová | null | English: Signature of Zita Kabátová, Czech actress (1999)Čeština: Podpis české herečky Zity Kabátové (1999) | Zita Kabátová – podpis | image/jpeg | 614 | 1,483 | true | true | true | Zita Kabátová byla česká herečka, jedna z filmových hvězd přelomu 30. a 40. let 20. století. | Zita Kabátová (24. dubna 1913 Praha – 27. května 2012 Praha) byla česká herečka, jedna z filmových hvězd přelomu 30. a 40. let 20. století. |
|
ga | https://ga.wikipedia.org/wiki/Turas%C3%B3ireacht_i_Luimneach | Turasóireacht i Luimneach | null | Turasóireacht i Luimneach | Iarsmalann Hunt ar Shráid Rutland | Iarsmalann Hunt ar Shraid Rutland i gCathair Luimnigh. Togtha sa bhlian 2001 ag Sean an Scuab. | null | image/jpeg | 1,536 | 2,048 | true | true | true | Cé nach bhfuil an clú céanna ar leith ar Luimneach, an ceathrú cathair is mó in Éirinn agus an tríú ceann is mó sa Phoblacht, mar ionad saoire agus a bhfuil ar Bhaile Átha Cliath, Chorcaigh nó Ghaillimh, tá tionscal mór fáilte fós inti le blianta de bharr a cóngaracht le hAerfort na Sionna. Agus i ndiaidh ath-thógáil lár na cathrach ó dheireadh blianta na 1980í, tá cuma i bhfad níos fearr don turasóir anois aici.
Tá líon mór tar éis teacht ar líon cuairteoirí ar Luimneach i ndiaidh teacht seirbhísí Ryanair go hAerfort na Sionna. | Cé nach bhfuil an clú céanna ar leith ar Luimneach, an ceathrú cathair is mó in Éirinn agus an tríú ceann is mó sa Phoblacht, mar ionad saoire agus a bhfuil ar Bhaile Átha Cliath, Chorcaigh nó Ghaillimh, tá tionscal mór fáilte fós inti le blianta de bharr a cóngaracht le hAerfort na Sionna. Agus i ndiaidh ath-thógáil lár na cathrach ó dheireadh blianta na 1980í, tá cuma i bhfad níos fearr don turasóir anois aici.
Tá líon mór tar éis teacht ar líon cuairteoirí ar Luimneach i ndiaidh teacht seirbhísí Ryanair go hAerfort na Sionna. |
|
gl | https://gl.wikipedia.org/wiki/Vietnam | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/c6/Main_hall%2C_V%C4%83n_Mi%E1%BA%BFu_%28Hanoi%2C_Vietnam_-_2006%29.jpg | Vietnam | Era dinástica | Vietnam / Historia / Era dinástica | O templo da literatura en Hanoi, construído no século XI. | English: Văn Miếu (Temple of literature), Hanoi, Vietnam Main hall. | null | image/jpeg | 683 | 1,024 | true | true | true | Vietnam, oficialmente República Socialista de Vietnam é o país máis oriental da Península de Indochina, no sueste asiático. Cunha poboación estimada de 90 millóns de habitantes, é o décimo terceiro país máis poboado do mundo, e o oitavo de Asia. O nome Vietnam, que se traduce por "Viet do sur", foi oficialmente adoptado en 1802 polo Emperador Gia Long, e foi recuperado de novo en 1945 coa fundación da República Democrática de Vietnam baixo Ho Chi Minh. O país limita con China ó norte, Laos ó noroeste, Camboxa ó suroeste e o mar da China Meridional ó leste. A capital é Hanoi dende a reunificación de Vietnam do Norte e do Sur en 1976.
Vietnam foi parte da China Imperial por máis dun século, dende o -111 ata o 938. Os vietnamitas conseguiron a independencia despois de conseguir a vitoria na Batalla do río Bạch Đằng. Floreceron sucesivas dinastías reais, e a nación estendeuse xeograficamente e politicamente no sueste asiático, ata que a Península de Indochina foi colonizada polos franceses a mediados do século XIX. Despois da ocupación xaponesa na década de 1940, os vietnamitas loitaron contra o goberno francés na primeira guerra de Indochina, expulsándoos en 1954. | En 938, Ngô Quyền logrou derrotar ás forzas chinesas na Batalla do río Bạch Đằng e logrou a independencia despois dun milenio baixo control dos chineses. Denominada Đại Việt, a nación viviu a súa idade de ouro durante as Dinastías Lý e Trần. Durante o reinado desta última, Đại Việt puido defenderse de tres intentos de invasión dos mongois en 1257, 1284-85 e 1287-88. Despois da breve Dinastía Hồ, a independencia de Đại Việt foi brevemente interrrompida pola dinastía Ming da China, pero foi restaurada por Lê Lợi, o fundador da dinastía Lê.
No século XV, o feudalismo acadou o seu máximo esplendor, especialmente durante o reinado do Emperador Lê Thánh Tông. Entre os séculos XI e XVIII, os vietnamitas expandíronse ó sur nun proceso que chamaron nam tiến (expansión sur e que os levou a conquistar o Reino de Champa (o cal desapareceu definitivamente como estado) e parte do imperio khmer (Kampuchea Krom).
A finais da dinastía Lê, Vietnam sufriu conflitos civís, primeiro co apoio que os chineses deron á Dinastía Mac, a cal desafiou o poder da dinastía Lê, e despois, coa derrota da dinastía Mac que supuxo o retorno da anterior. Daquela, o poder foi dividido entre os Señores Trịnh do norte e os Señores Nguyễn do sur, o que levou ó país a un novo conflito: a guerra civil Trịnh-Nguyễn que durou máis dun século. A guerra rematou cando os irmáns Tây Sơn derrotaron ós señores e estableceron unha nova dinastía. Porén, o seu goberno non durou e foron derrotados polos remanentes dos Señores Nguyễn coa axuda dos franceses, quen estableceron a Dinastía Nguyễn. |
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Sienkiewicza_(Bia%C5%82ystok) | Sienkiewicza (Białystok) | Galeria zdjęć | Sienkiewicza (Białystok) / Galeria zdjęć | null | Polski: Białystok, ul. Sienkiewicza 63A - kamienica (zabytek nr A-223 z 23.04.1998) | null | image/jpeg | 1,256 | 1,618 | true | true | true | Sienkiewicza – osiedle w Białymstoku, położone bezpośrednio na północ od centrum, na prawym brzegu rzeki Białej. Osiedle ma charakter głównie mieszkaniowy, na jego terenie znajdują się cztero- i jedenastopiętrowe bloki mieszkaniowe należące do Białostockiej Spółdzielni Mieszkaniowej oraz bloki należące do innych przedsiębiorstw. Nazwę dzielnicy nadano na cześć Henryka Sienkiewicza, którego pomnik znajduje się na terenie osiedla.
Przed II wojną światową tereny dzielnicy zamieszkiwało bardzo dużo ludności żydowskiej. Podczas wojny obszar ten został włączony do białostockiego getta, spacyfikowanego po powstaniu 20 sierpnia 1943 r. Likwidacja getta przyniosła niemalże całkowite zniszczenie przedwojennej zabudowy – do chwili obecnej przetrwało jedynie kilkanaście budynków z tamtego okresu. W czasach PRL zbudowano tu osiedle wielopiętrowych bloków mieszkaniowych.
9 marca 1989 r. na torze kolejowym graniczącym z osiedlem wykoleił się pociąg z chlorem. W razie rozszczelnienia cystern zagładzie ulegliby wszyscy mieszkańcy osiedla i przyległych terenów, udało się jednak nie dopuścić do tragedii. Tamto wydarzenie upamiętnia postawiony przy ul. Poleskiej marmurowy krzyż. | null |
|
vi | https://vi.wikipedia.org/wiki/Sarracenia_purpurea | Sarracenia purpurea | null | Sarracenia purpurea | null | purple pitcher-plant | null | image/jpeg | 800 | 600 | true | true | true | Sarracenia purpurea là một loài thực vật có hoa trong họ Sarraceniaceae. Loài này được L. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1753. | Sarracenia purpurea là một loài thực vật có hoa trong họ Sarraceniaceae. Loài này được L. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1753. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Museo_de_Bellas_Artes_de_Arr%C3%A1s | Museo de Bellas Artes de Arrás | Pintura | Museo de Bellas Artes de Arrás / Colecciones / Pintura | null | 195 × 150 cm | null | image/jpeg | 782 | 600 | true | true | true | El Museo de Bellas Artes de Arrás, creado en 1795 a partir de las incautaciones revolucionarias, se encuentra desde 1825 en la antigua Abadía de San Vedasto en Arrás, en el Paso de Calais en la región de Alta Francia. | La colección de pintura del museo incluye obras de las escuelas flamenca y holandesa con Jean Bellegambe, Pieter Brueghel el Joven, Peter Wtewael, Balthasar van der Ast, Pedro Pablo Rubens, Gerard Seghers, Jacob van Es, Barent Fabritius, Nicolaes Maes y Gerbrand van den Eeckhout, de la escuela italiana con notablemente Jacopo Bassano y los lienzos de la serie de las Nueve Musas de Giovanni Baglione, así como pinturas francesas de artistas como Claude Vignon, Philippe de Champaigne, Gaspard Dughet, Jean Jouvenet, Sébastien Bourdon, Laurent de La Hyre, Charles Le Brun, Joseph Parrocel, Nicolas de Largillière, Jean-Baptiste Oudry, Charles-André van Loo, Louis Joseph Watteau, Joseph-Marie Vien, Camille Corot, Théodore Rousseau, Théodore Chassériau, Eugène Delacroix. .. El museo también posee catorce Mays de la Catedral de Notre Dame de París.
Aquí están algunos de las obras presentadas:
Mise au tombeau, Jan Cornelisz Vermeyen (c. 1510)
Triptyque de l'Adoration de l’Enfant Jésus, Jean Bellegambe, óleo sobre tabla (1528)
Saint François recevant les stigmates, Pedro Pablo Rubens, óleo sobre lienzo (1615)
Présentation de la Vierge au temple, Philippe de Champaigne, óleo sobre lienzo (cartón de tapz)
Mort de Caton, Charles Le Brun, óleo sobre lienzo (1646)
Achille partant au combat après la mort de Patrocle,óleo sobre lienzo, James Durno.
Portrait d'une jeune femme, huile sur toile, Jacques Augustin Catherine Pajou, (1803).
Disciples et saintes femmes relevant le corps de St Etienne pour l’ensevelir, Eugène Delacroix.
Saulaie à Sainte Catherine, près d'Arras, Camille Corot, (hacia 1855)
La Bénédiction des blés en Artois, Jules Breton, óleo sobre lienzo (1857)
Un Mousquetaire, Jan Van Beers, óleo sobre lienzo (1874)
César, Adolphe Yvon, óleo sobre lienzo (1875)
La Glaneuse, Jules Breton, óleo sobre lienzo (1877)
La Grand'Place d'Arras, un jour de marché, Charles Desavary, óleo sobre lienzo (1878)
Le Peintre Désiré Dubois peignant en plein air, Constant Dutilleux, óleo sobre lienzo
La Plage, Virginie Demont-Breton, óleo sobre lienzo (1883)
La serie de cuadros de Giovanni Baglione representando Les Neuf Muses fue pintada en 1621-1623, inicialmente para Ferdinand de Gonzaga, duque de Mantua, quien se la ofreció a María de Médicis como un favor. Esta serie se encuentra ahora en el Museo de Arrás, con la excepción del cuadro de Melpómene, Musa de la Tragedia, que ya ha desaparecido |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Lysophosphatidylethanolamine | Lysophosphatidylethanolamine | Structure and chemistry | Lysophosphatidylethanolamine / Structure and chemistry | Example of lysophosphatidylethanolamine, (1-Oleyl) Lysophosphatidylethanolamine | English: (1-Oleyl) Lysophosphatidylethanolamine | null | image/png | 322 | 744 | true | true | true | A lysophosphatidylethanolamine is a chemical compound derived from a phosphatidylethanolamine, which is typical of cell membranes. LPE results from partial hydrolysis of phosphatidylethanolamine, which removes one of the fatty acid groups. The hydrolysis is generally the result of the enzymatic action of phospholipase A2. LPE can be used in agricultural use to regulate plant growth such as color increase, sugar content increase, plant health increase, and storability increase without side effect.
LPE is present as a minor phospholipid in the cell membrane. Actually, LPE was detected in human serum, and its level is reported to be about several hundred ng mL⁻¹. Available sources of LPE are egg yolk lecithin, soybean lecithin, and other lecithins. | Lysophosphatidylethanolamine (LPE) is composed of an ethanolamine head group and glycerophosphoric acid with a various fatty acid located sn-1 position. The fatty acid may be saturated or unsaturated acyl.
Chemical name: 1-Acyl-sn-glycero-3-phospho(2-aminoethanol)
CAS number: 95046-40-5
Molecular weight: ≅479 |
|
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Obdurodon_dicksoni | Obdurodon dicksoni | null | Obdurodon dicksoni | null | English: Skull of Obdurodon dicksoni, a fossil platypus on display at the "American Museum of Natural History" in New York | ilustracja | image/jpeg | 380 | 921 | true | true | true | Obdurodon dicksoni - wymarły gatunek dziobaka z rodzaju obdurodon. Żył w dolnym i późnym miocenie na terenie Australii. Został odkryty w 1984 roku przez Michael Archer, F.A. Jenkins, S.J. Hand, P. Murray i H. Godthelp w Riversleigh. | Obdurodon dicksoni - wymarły gatunek dziobaka z rodzaju obdurodon (Obdurodon). Żył w dolnym i późnym miocenie na terenie Australii. Został odkryty w 1984 roku przez Michael Archer, F.A. Jenkins, S.J. Hand, P. Murray i H. Godthelp w Riversleigh (północno-zachodni stan Queensland). |
|
id | https://id.wikipedia.org/wiki/Ries_Mulder | Ries Mulder | Periode Indonesia 1948-1958 | Ries Mulder / Periode Indonesia 1948-1958 | null | English: 1958 Kerk van Bandung | null | image/jpeg | 465 | 600 | true | true | true | Marinus Mulder adalah seorang pelukis Belanda. Dia mengembangkan suatu gaya kubisme. Karena dia mengajar di Indonesia, dia memiliki pengaruh besar atas seni lukis modern di Indonesia. | Di masa perang Ries di kamp tawanan Jepang sempat berkenalan dengan Simon Admiraal ontmoet en samen maakten zij plannen om een opleiding tekenleraar te starten in Bandung. Uiteindelijk kreeg Simon Admiraal in 1947 toestemming van de Nederlandse Regering om te starten met de Universitaire Leergang voor Tekenleraren te Bandung. In 1948 werd Ries uitgenodigd door het ministerie van Onderwijs. Hij begon als docent schilderen en kunstbeschouwing in Bandung. De opleiding was bedoeld voor Indonesische studenten die tot die tijd alleen in het buitenland terecht konden om een dergelijke opleiding te volgen. In 1950 veranderde de tekenleraar opleiding in een academie voor beeldende kunst: Akademi Seni Rupa Indonesia (ASRI). Deze opleiding maakte deel uit van de Technische Hogeschool Bandung, het huidige Institut Teknologi Bandung. Mede-docenten waren Simon Admiraal (tekenen), Piet Pijpers (handenarbeid) en Jack Zeylemaker (decoratief tekenen). De lesmethodes werden door Ries zelf ontwikkeld
Gedurende de elf jaar dat Ries in Indonesië verbleef werkte hij verder aan zijn specifieke stijl. Voor de oorlog had hij vooral figuratieve en impressionistische schilderijen gemaakt, maar zijn werk werd nu steeds abstracter en duidelijk was de invloed te zien van Otto van Rees en Charles Eyck. Ook Georges Braque en Picasso inspireerden hem. De onderwerpen werden gestileerd tot hoekige geometrische vormen, van elkaar gescheiden door scherpe zwarte lijnen (glas in lood). Zijn Bandung-periode werd gekenmerkt door de modernistische stijlen van de École de Paris, later veranderde de kubistische stijl in een streng geometrisch-abstracte ordening van het doek. Zijn stijl was heel modern in vergelijking met de meeste andere Nederlandse schilders in Indonesië.
Uiteraard werden zijn leerlingen hierdoor beïnvloed; tot dan toe hadden de Indonesische kunstenaars voornamelijk figuratief, expressionistisch of impressionistisch geschilderd.
Een aantal van de leerlingen van Ries Mulder zijn later beroemde kunstenaars geworden.
Popo Iskander 1927-2000
Ahmad Sadali 1924-1987
Srihadi Soedarsono 1931-
But Muchtar 1930-1993
Mochtar Apin 1923-1995
De invloed van Ries Mulder op de ontwikkeling van de moderne Indonesische kunst is bijzonder groot geweest. Door zijn stijl en zijn manier van lesgeven in kunstgeschiedenis en kunstbeschouwing maakten de jonge Indonesische kunstenaars kennis met het Westen. Voor de conservatieve kunstwereld van Bandung was deze stijl erg modern. De internationaal georiënteerde elite van Nederlanders en Indonesiërs konden dit werk zeer waarderen. Bandung wilde zich graag aansluiten bij de internationale ontwikkelingen op het gebied van technologie en kunst.
In 1954 had Ries Mulder een solotentoonstelling in de Bandungse Kunstkring. |
|
ro | https://ro.wikipedia.org/wiki/Campionatul_European_de_Handbal_Masculin_din_2016 | Campionatul European de Handbal Masculin din 2016 | Arene | Campionatul European de Handbal Masculin din 2016 / Arene | null | English: sports and show hall Ergo Arena in Gdansk and Sopot, Poland Polski: hala widowiskowo-sportowa Ergo Arena, Gdańsk/Sopot | null | image/jpeg | 800 | 1,200 | true | true | true | Campionatul European de Handbal Masculin din 2016 a avut loc pentru, prima dată, în Polonia în perioada 15-31 ianuarie 2016. Croația și Norvegia au fost celelalte țări candidate, dar Poloniei i-a fost acordat campionatul la Congresul EHF de la Monaco la 23 iunie 2012, cu 58% voturi. | null |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Fuerzas_Armadas_de_Eslovaquia | Fuerzas Armadas de Eslovaquia | Fuerzas de Tierra | Fuerzas Armadas de Eslovaquia / Equipos de combate / Fuerzas de Tierra | Vehículo blindado Tatrapan 6x6. | English: Slovak Republic army 1st Lt. Stefan Cahoj climbs into a Tatrapan 6×6 armored terrain vehicle during Combined Endeavor 2008 in Baumholder, Germany, May 11th, 2008. More than 35 participating nations use the exercise to plan, prepare and practice using a full range communications equipment, policies and procedures prior to deploying for NATO missions and emerging, real world crisis situations. | null | image/jpeg | 2,848 | 4,288 | true | true | true | Las Fuerzas Armadas de Eslovaquia alcanzan los 14.000 efectivos de personal uniformado. Eslovaquia se unió a la OTAN en marzo de 2004. Desde 2006 el ejército se ha transformado en una organización enteramente profesional y el servicio militar obligatorio ha sido abolido. | Carros de combate
T-72 - 30 - solo unos pocos están en servicio
T-72M2 Moderna - solo unas pocas versiones de prueba
APC
BVP-2 - 91 - Vehículo de Combate de Infantería
BPsV - 71 - Vehículo de reconocimiento
OT-90 - 205 (56 en servicio) - Vehículo de transporte blindado de personal
OT-64 - Vehículo de Transporte de Personal
Aligátor 4x4 - 42 - Vehículo ligero blindado fuera pista (muchas versiones)
Tatrapan 6x6 - 70+ - Vehículo blindado fuera pista (muchas versiones)
Maxxpro MRAP
Iveco LMV - 10 - Vehículo blindado ligero fuera pista
BAE RG-32M - 7 - Vehículo blindado ligero fuera pista
Artillería
D-30 122 mm - 74 (solo como cañón de ceremonias)
RM-70 MODULAR - 26 Actualizado para la OTAN
ShKH Zuzana 155 mm NATO – 16
Camiones militares
AKTIS
Tatra 815 (muchas versiones)
Praga V3S (para ser remplazado)
Vehículos ligeros todoterreno
Land Rover Defender 110 SW
UAZ-469 (para ser remplazado)
Nissan Navara, Nissan Pathfinder
Mercedes-Benz Clase G
Humvee - 5º Regimiento de Fuerzas Especiales
Equipos de desminado ligeros
Božena 4
Božena 3
BELARTY UOS 155
SVO sistema autopropulsado de desminado con sistemas de lanzamiento
Vehículos posapuente
AM-50
MT-55
PM-55
PMS TATRA 815
Vehículos anfibios
PTS (vehículo anfibio)
BRDM-2
OT-64
Vehículos adaptados para ambulancia militar
AMB-S
Volkswagen Transporter (T4)
Mercedes-Benz Clase G
Vehículos de recuperación
VPV
VT-72
VT-55
AV-15
Nota — Todos los datos están actualizados a 1.1.2013 |
|
sv | https://sv.wikipedia.org/wiki/Per_Krohg | Per Krohg | null | Per Krohg | Säkerhetsrådets sal i FN-byggnaden i New York | Deutsch: Sitzungssaal des Sicherheitsrates im Hauptquartier der Vereinten Nationen in New York English: The United Nations Security Council Chamber in New York, also known as the Norwegian Room. Details on the tapestry Français : La Salle de réunion du Conseil de sécurité des Nations Unies à New York Nederlands: De Zaal van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties in New York Español: Mural: Per Krogh. Muestra a un fénix resurgiendo de sus cenizas como símbolo de la reconstrucción del mundo tras la Segunda Guerra Mundial. Slovenčina: Snemovňa Bezpečnostnej rady Organizácie Spojených národov v New Yorku | null | image/jpeg | 749 | 1,200 | true | true | true | Per Krohg, född 18 juni 1889 i Åsgårdstrand, död 3 mars 1965, var en norsk konstnär och tecknare. | Per Krohg (uttal: [kro:g]), född 18 juni 1889 i Åsgårdstrand, död 3 mars 1965, var en norsk konstnär och tecknare. |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%97%D0%B0%D1%81%D1%81%D0%B5%D0%BD_(%D0%90%D0%B9%D1%84%D0%B5%D0%BB%D1%8C) | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/75/Germany_%2820%29%2C_Rhineland-Palatinate%2C_Sassen.JPG | Зассен (Айфель) | null | Зассен (Айфель) | Зассен (Айфель) | English: The village of Sassen (Kelberg Municipality, District Vulkaneifel, Rhineland-Palatinate, Germany). Deutsch: Sassen (Verbandsgemeinde Kelberg, Landkreis Vulkaneifel, Rheinland-Pfalz, Deutschland). Nederlands: Het dorp Sassen (Gemeente Kelberg, District Vulkaneifel, Rijnland-Palts, Duitsland). | null | image/jpeg | 1,424 | 2,144 | true | true | true | Зассен — коммуна в Германии, в земле Рейнланд-Пфальц.
Входит в состав района Вульканайфель. Подчиняется управлению Кельберг. Население составляет 80 человек. Занимает площадь 3,33 км². Официальный код — 07 2 33 236. | Зассен (нем. Sassen) — коммуна в Германии, в земле Рейнланд-Пфальц.
Входит в состав района Вульканайфель. Подчиняется управлению Кельберг. Население составляет 80 человек (на 31 декабря 2010 года). Занимает площадь 3,33 км². Официальный код — 07 2 33 236. |
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Lusophonia | Lusophonia | null | Lusophonia | Portugeestalige landen | Map of Lusophone world. Map made from Image:BlankMap-World.png. The blank map was made by User:Vardion and adapted by User:E Pluribus Anthony for Wikipedia. This map was improved or created by the Wikigraphists of the Graphic Lab (fr). You can propose images to clean up, improve, create or translate as well. | null | image/png | 628 | 1,357 | true | true | true | Lusophonia is de officiële naam voor het Portugeestalige Gemenebest. | Lusophonia (ook: lusofonie) is de officiële naam voor het Portugeestalige Gemenebest. |
|
hy | https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%8F%D5%A1%D5%BB%D5%AB%D5%AF%D5%BD%D5%BF%D5%A1%D5%B6%D5%AB_%D5%B0%D5%B8%D6%82%D5%B7%D5%A1%D5%A4%D6%80%D5%A1%D5%B4%D5%B6%D5%A5%D6%80 | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/77/TJ_Ag_3_Kulab_b.jpg | Տաջիկստանի հուշադրամներ | Ազգային պատմություն | Տաջիկստանի հուշադրամներ / Ազգային պատմություն | null | Русский: Памятная монета Таджикистана 2006 года, посвященная 2700-летию г. Куляба - 3 сомони - серебро 925 | null | image/jpeg | 415 | 414 | true | true | true | Հիշատակային և հոբելյանական մետաղադրամները թողարկվում են Տաջիկստանի Ազգային բանկի կողմից՝ սկսած 2004 թվականից։ Ի տարբերություն հիմնական շրջանառու մետաղադրամների՝ դրանք կարող են ունենալ զուտ հավաքորդական և դրամագիտական նշանակություն:
Նշված մետաղադրամները պատրաստված են թանկարժեք և ոչ թանկարժեք մետաղներից։ Ոսկե մետաղադրամները թողարկվել են 50, 100 և 200 տաջիկական սոմոնի անվանական արժեքով, արծաթե դրամները՝ 1, 3, 5, 50, 100 և 500 սոմոնի, մելքիորից՝ 1 սոմոնի, նոյզիլբերից՝ 1 սոմոնի, իսկ երկմետաղ դրամները՝ 3 և 5 սոմոնի։ Մետաղադրամները հատվել են UNC, BU և proof որակներով:
Տաջիկստանի Ազգային բանկի կողմից թողարկված առաջին հուշադրամներն են «Սահմանադրության ընդունման 10-ամյակ» և «Դուշանբեն մայրաքաղաք հռչակելու 80-ամյակ» երկմետաղ ու արծաթե մետաղադրամները։ Ամենափոքր հուշադրամը «Դուշանբեն մայրաքաղաք հռչակելու 80-ամյակ» երկմետաղ մետաղադրամն է՝ ընդամենը 6.35 գ քաշով, իսկ ամենամեծ հուշադրամներն ունեն 31.10 գ քաշ։
Տաջիկստանում պետական դրամահատարանի բացակայության պայմաններում Տաջիկստանի Ազգային բանկի կողմից թողարկված հուշադրամները հատվում են արտերկրում։ Տաջիկստանի Ազգային բանկը համագործակցել է հետևյալ դրամահատարանների և ընկերությունների հետ՝
«Մայեր» դրամահատարան,
Ղազախստանի դրամահատարան, | null |
ko | https://ko.wikipedia.org/wiki/%EC%8A%B9%EB%A6%AC%EC%9D%98_%EC%86%90 | 승리의 손 | null | 승리의 손 | 승리의 손을 통과하는 미군 탱크 | English: BAGHDAD, IRAQ (November 2003) - U.S. Army (USA) M1A1 Abrams MBT (Main Battle Tank), and personnel from A Company (CO), Task Force 1st Battalion, 35th Armor Regiment (1-35 Armor), 2nd Brigade Combat Team (BCT), 1st Armored Division (AD), pose for a photo under the "Hands of Victory" in Ceremony Square, Baghdad, Iraq during Operation Iraqi Freedom. The Hands of Victory monument built at the end of the Iran-Iraq war marks the entrance to a large parade ground in central Baghdad. The hand and arm are modeled after former dictator Saddam Husseins own and surrounded with thousands of Iranian helmets taken from the battlefield. The swords made from the guns of dead Iraqi soldiers, melted and recast into the 24-ton blades. | null | image/jpeg | 1,960 | 3,008 | true | true | true | 승리의 손은 이라크 바그다드 중심부에 있는 개선문이다. 한 쌍의 손이 검을 쥐고 서로 교차되게 지어졌다. 이 건조물은 일반에 1989년 8월 9일에 공개되었다. 정식 이름은 카디시야의 검인데, 636년에 아랍군이 사산조 페르시아군을 이긴 알카디시야 전투에서 그 이름을 따왔다.
이란-이라크 전쟁이 끝나기 2년 전인 1986년에 이라크 정부는 바그다드 중심부에 있는 자우라 공원에 축제 및 퍼레이드를 위한 광장을 조성하기 시작했는데, 승리의 손은 바로 이곳에 전시장, 퍼레이드를 위한 거대한 광장과 함께 지어졌다. | 승리의 손은 이라크 바그다드 중심부에 있는 개선문이다. 한 쌍의 손이 검을 쥐고 서로 교차되게 지어졌다. 이 건조물은 일반에 1989년 8월 9일에 공개되었다. 정식 이름은 카디시야의 검(the Swords of Qādisiyyah)인데, 636년에 아랍군이 사산조 페르시아군을 이긴 알카디시야 전투에서 그 이름을 따왔다.
이란-이라크 전쟁이 끝나기 2년 전인 1986년에 이라크 정부는 바그다드 중심부에 있는 자우라 공원에 축제 및 퍼레이드를 위한 광장을 조성하기 시작했는데, 승리의 손은 바로 이곳에 전시장, 퍼레이드를 위한 거대한 광장과 함께 지어졌다. |
|
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Echinopsis_atacamensis | Echinopsis atacamensis | null | Echinopsis atacamensis | null | English: Echinopsis atacamensis in Ruins of Quilmes, Argentina Français : Echinopsis atacamensis dans la cité sacrée des Quilmes, Argentine | null | image/jpeg | 4,646 | 3,097 | true | true | true | Echinopsis chamaecereus è una pianta appartenente alla famiglia delle Cactaceae, diffusa in Sud America specialmente in Cile, Argentina e Bolivia. Il legno di questa specie può essere utilizzato nella costruzione e nella fabbricazione di mobili. | Echinopsis chamaecereus è una pianta appartenente alla famiglia delle Cactaceae, diffusa in Sud America specialmente in Cile, Argentina e Bolivia. Il legno di questa specie può essere utilizzato nella costruzione e nella fabbricazione di mobili. |
|
ar | https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D8%B7%D9%88%D8%B1 | أبو الطور | null | أبو الطور | حي أبو الطور وإطلالة على المسجد الأقصى | English: Abu Tor, Jerusalem, overlooking al-Aqsa mosque עברית: מסגד כיפת הסלע בירושלים כפי שהוא נראה מטיילת אבו טור العربية: مشهد لحي أبو الطور في القدس الذي على المسجد الأقصى. | null | image/jpeg | 563 | 750 | true | true | true | أبو طور، المعروف أيضا باسم جفعات هانانيا، هو حي يهودي عربي مقسم في القدس، إلى الجنوب من المدينة القديمة. يحدها من الشمال وادي هنوم، وإلى الغرب من طريق الخليل ومجمع السكك الحديدية، وإلى الجنوب من نهر في سلام الغابات ومتنزه روفر. يقع الحي على قمة تل أبو تور، الذي يبلغ 777 متر فوق مستوى سطح البحر. شمال تطل على أسوار البلدة القديمة، الحرم القدسي الشريف وجبل صهيون، إلى الشرق تطل على حي سلوان وصحراء يهودا، جنوب أرمون تلبيوت الشرقية. | أبو طور ( أبو ثور)، المعروف أيضا باسم جفعات هانانيا، هو حي يهودي عربي مقسم في القدس، إلى الجنوب من المدينة القديمة. يحدها من الشمال وادي هنوم، وإلى الغرب من طريق الخليل ومجمع السكك الحديدية، وإلى الجنوب من نهر في سلام الغابات ومتنزه روفر. يقع الحي على قمة تل أبو تور، الذي يبلغ 777 متر فوق مستوى سطح البحر. شمال تطل على أسوار البلدة القديمة، الحرم القدسي الشريف وجبل صهيون، إلى الشرق تطل على حي سلوان وصحراء يهودا، جنوب أرمون تلبيوت الشرقية. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/French_Broad_River | French Broad River | null | French Broad River | null | English: French Broad River in Henderson County, North Carolina | French Broad River in Henderson County, North Carolina | image/jpeg | 1,331 | 1,997 | true | true | true | French Broad River ist der 376 km lange linke Quellfluss des Tennessee Rivers in North Carolina. Im Zusammenfluss mit dem Holston River bildet er ab Knoxville den Tennessee River. Er ist einer der beiden breiten Flüsse im Westen von North Carolina und befand sich ursprünglich auf französischem Territorium. Der zweite große Fluss, auf englischem Gebiet, wurde English Broad River genannt.
Der Fluss entspringt in den Blue Ridge Mountains auf der Westseite der östlichen nordamerikanischen Wasserscheide und fließt dann Richtung Nordwesten. Er durchquert dabei einen Appalachen-Hauptkamm. Daraus lässt sich schließen, das der Fluss schon vor der Entstehung des Gebirges existierte, und die allmähliche Hebung durch weitere Eintiefung kompensieren konnte. Der Fluss ist ein raschfließender Gebirgsfluss, der für Wassersportarten wie Kajakfahren oder Rafting genutzt wird.
Größter Ort am Fluss ist Asheville, wo dieser den Swannanoa River aufnimmt. | French Broad River ist der 376 km lange linke Quellfluss des Tennessee Rivers in North Carolina. Im Zusammenfluss mit dem Holston River bildet er ab Knoxville den Tennessee River. Er ist einer der beiden breiten Flüsse im Westen von North Carolina und befand sich ursprünglich auf französischem Territorium. Der zweite große Fluss, auf englischem Gebiet, wurde English Broad River (heute nur mehr Broad River) genannt.
Der Fluss entspringt in den Blue Ridge Mountains auf der Westseite der östlichen nordamerikanischen Wasserscheide und fließt dann Richtung Nordwesten. Er durchquert dabei einen Appalachen-Hauptkamm. Daraus lässt sich schließen, das der Fluss schon vor der Entstehung des Gebirges existierte, und die allmähliche Hebung durch weitere Eintiefung kompensieren konnte. Der Fluss ist ein raschfließender Gebirgsfluss, der für Wassersportarten wie Kajakfahren oder Rafting genutzt wird.
Größter Ort am Fluss ist Asheville, wo dieser den Swannanoa River aufnimmt.
Am Unterlauf des Flusses befindet sich der Douglas Damm, der zur Tennessee Valley Authority (TVA) gehört, einem Verbund von Fluss-Kraftwerken, der während des Zweiten Weltkrieges eingerichtet wurde, um die Energie für die Urananreicherung (für den Atombombenbau) in Oak Ridge zu liefern.
Ein Stück vor dem Zusammenfluss befindet sich das Naturschutzgebiet Seven Islands. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_tallest_buildings_in_Philadelphia | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/48/Commerce_Square_cropped.jpg | List of tallest buildings in Philadelphia | Tallest buildings | List of tallest buildings in Philadelphia / Tallest buildings | null | English: Commerce Square | null | image/jpeg | 802 | 876 | true | true | true | Philadelphia, the largest city in the U.S. state of Pennsylvania, is home to more than 300 completed high-rise buildings up to 330 feet, and 56 completed skyscrapers of 330 feet or taller, of which 32 are 400 feet or taller and are listed below. As of 2019, the tallest building in the city is the 60-story Comcast Technology Center, which topped out at 1,121 feet in Center City on November 27, 2017 and was completed in 2018. Comcast Technology Center is the tallest building in the United States outside Manhattan and Chicago, and is currently ranked as the tenth-tallest building in the United States. The second-tallest building in Philadelphia is the 58-story Comcast Center at 974 feet, while the third-tallest building is One Liberty Place, which rises 61 floors and 945 feet. One Liberty Place stood as the tallest building in Pennsylvania for over 20 years until the completion of Comcast Center in 2008. Overall, seven of the ten tallest buildings in Pennsylvania are in Philadelphia, with the remainder being in Pittsburgh. | This list ranks completed and topped out skyscrapers in Center City Philadelphia that stand at least 400 feet (122 m) tall, based on standard height measurement, including spires and architectural details but excluding antenna masts. An equal sign (=) following a rank indicates the same height between two or more buildings. The "Year" column indicates the year in which a building was completed. The only demolished building that would have ranked on this list was the 492-foot (150 m) One Meridian Plaza, razed in 1999. |
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Gare_de_Provins | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/29/Provins_-_La_Gare_76.jpg | Gare de Provins | 1855-1862 : Création de la gare | Gare de Provins / Histoire / La première gare / 1855-1862 : Création de la gare | Un train en gare de Provins vers 1900. | Français : Provins - La gare. | Un train en gare de Provins vers 1900. | image/jpeg | 611 | 1,000 | true | true | true | La gare de Provins est une gare ferroviaire française de la ligne de Longueville à Esternay située à proximité du centre-ville de la commune de Provins, dans le département de Seine-et-Marne, en région Île-de-France.
Le chemin de fer arriva à Provins le 11 décembre 1858. La gare fit l'objet de nombreux projets qui, pour la plupart, n'ont pas été réalisés. Elle a connu plusieurs périodes d'améliorations et de déclins. Au début du XXᵉ siècle, elle bénéficiait d'une desserte importante dont il ne reste plus que l'accès vers Paris. Cependant plusieurs projets visent à remettre en circulation certaines anciennes lignes.
C'est aujourd'hui une gare de la SNCF desservie par les trains du réseau Transilien Paris-Est à partir de la gare de l'Est à Paris. En matière de fret, la Société générale de chemins de fer et de transports automobiles gère la gare de Provins.
Elle est aussi une gare touristique utilisée par l'Association de jeunes pour l'entretien et la conservation des trains d'autrefois pour de nombreuses manifestations. | Finalement, la ligne Paris - Mulhouse est concédée le 18 janvier 1855 et achevée en avril 1858 avec un embranchement vers Provins, long de sept kilomètres, ouvert le 11 décembre 1858. Il permet aux Provinois de rejoindre la grande ligne en quinze minutes. Provins est alors le terminus temporaire de la ligne Longueville - Esternay et le projet « Les Ormes-sur-Voulzie - Provins » est abandonné.
En 1858, il y avait deux services par jour, 6 h 35 et 17 h 28. Ce service va passer à trois liaisons allers-retours sur le trajet Paris - Provins. Les départs de Provins pour Paris étaient à 5 h 30, 10 h et 18 h ; ceux de Paris pour Provins étaient à 7 h 15, 12 h 15 et 17 h 40.
L'ancienne gare de Provins a été construite en bois, les autorités militaires désirant qu'elle puisse être détruite facilement lors de conflits. Le bois qui a permis de construire la gare provient de la première gare d'Épernay. La gare fut construite pour accueillir Napoléon III lors de sa visite du chemin de fer. En 1861, le prix du trajet Paris-Provins est de 9,75 F en première classe, 7,25 F en seconde classe et 6,20 F en troisième classe. En 1862, la gare de Provins a transporté 53 509 voyageurs et 405 561 kg de messageries en grande vitesse. |
en | https://en.wikipedia.org/wiki/National_Register_of_Historic_Places_listings_in_Ellis_County,_Oklahoma | National Register of Historic Places listings in Ellis County, Oklahoma | Current listings | National Register of Historic Places listings in Ellis County, Oklahoma / Current listings | null | English: Public library at 101 S. Main Street (southwest corner of 1st and Main) in Shattuck, Oklahoma; seen from the north, across 1st. | Shattuck National Bank Building | image/jpeg | 1,161 | 2,228 | true | true | true | This is a list of the National Register of Historic Places listings in Ellis County, Oklahoma.
This is intended to be a complete list of the properties on the National Register of Historic Places in Ellis County, Oklahoma, United States. The locations of National Register properties for which the latitude and longitude coordinates are included below, may be seen in a map.
There are 10 properties listed on the National Register in the county.
This National Park Service list is complete through NPS recent listings posted August 3, 2018. | null |
|
sv | https://sv.wikipedia.org/wiki/Aillon-le-Jeune | Aillon-le-Jeune | null | Aillon-le-Jeune | null | English: Ski station les Aillons, France | null | image/jpeg | 960 | 1,280 | true | true | true | Aillon-le-Jeune är en kommun i departementet Savoie i regionen Auvergne-Rhône-Alpes i sydöstra Frankrike. Kommunen ligger i kantonen Le Châtelard som tillhör arrondissementet Chambéry. År 2009 hade Aillon-le-Jeune 450 invånare. | Aillon-le-Jeune är en kommun i departementet Savoie i regionen Auvergne-Rhône-Alpes i sydöstra Frankrike. Kommunen ligger i kantonen Le Châtelard som tillhör arrondissementet Chambéry. År 2009 hade Aillon-le-Jeune 450 invånare. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Hory_(Karlovy_Vary_District) | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/1f/Hory_KV_CZ.png | Hory (Karlovy Vary District) | null | Hory (Karlovy Vary District) | null | Čeština: Poloha obce Hory v rámci okresu Karlovy Vary a správního obvodu obce s rozšířenou působností Karlovy Vary. English: Location of Hory municipality within Karlovy Vary District and administrative area of Karlovy Vary as a Municipality with Extended Competence. | null | image/png | 1,387 | 855 | true | true | true | Hory is a village and municipality in Karlovy Vary District in the Karlovy Vary Region of the Czech Republic. | Hory (German: Horn) is a village and municipality in Karlovy Vary District in the Karlovy Vary Region of the Czech Republic. |
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Heidi_Weng | Heidi Weng | Victoire au classement général de la Coupe du monde : 2017 et 2018 | Heidi Weng / Biographie / Victoire au classement général de la Coupe du monde : 2017 et 2018 | Heidi Weng (ici avec le dossard jaune), lors du relais 4 × 5 km. | English: FIS Nordic World Ski Championships Seefeld 2019 - Ladies 4x5km Relay Classic/Free. Picture shows Julia Kern (USA), Heidi Weng (NOR), Laura Mononen (FIN), Ebba Andersson (SWE), Katherine Stewart-Jones (CAN), Laurien van der Graaf (SUI). Deutsch: FIS Nordische Skiweltmeisterschaften Seefeld 2019 - Damen 4x5km Staffel Klassisch/Freie Technik. Bild zeigt Julia Kern (USA), Heidi Weng (NOR), Laura Mononen (FIN), Ebba Andersson (SWE), Katherine Stewart-Jones (CAN), Laurien van der Graaf (SUI), Laura Mononen (FIN). | Plusieurs fondeuses, les unes derrière les autres, légèrement de 3/4, se dirigeant vers la gauche. | image/jpeg | 4,099 | 6,149 | true | true | true | Heidi Weng, née le 20 juillet 1991 à Enebakk, est une fondeuse norvégienne qui a commencé sa carrière en 2008. Médaillée de bronze avec le relais norvégien lors des Jeux olympiques de 2014 lors de sa première participation à des Jeux, elle remporte également quatre titres de championne du monde, trois avec le relais norvégien lors des éditions de 2013, 2015 et 2017 et un sur le sprint par équipes, toujours en 2017. Lors de cette édition, elle remporte également l'argent du trente kilomètres et en 2013, elle remporte le bronze sur le skiathlon. En 2019, elle remporte une nouvelle médaille avec le relais, l'argent.
Elle prend part depuis la saison 2010 à la Coupe du monde. Elle fait partie du top 10 mondial depuis 2012, montant sur le podium de plusieurs courses par étapes dont le Tour de ski en 2014, 2015 et 2016. Lors de la saison 2016-2017, elle remporte sa première victoire dans un mini-tour, le Nordic Opening, puis remporte l'édition 2017 du tour de ski avant de s'adjuger le classement général de la coupe du monde ainsi que celui des courses de distances. La saison suivante, elle remporte un deuxième tour de ski. | Lors de l'hiver 2016-2017, elle est prétendante au globe de cristal de la coupe du monde du fait de la suspension de Therese Johaug. Elle gagne le sprint du mini-Tour de Lillehammer, première victoire dans la discipline puis assure le succès final après la poursuite, s'imposant sur sa première course à étapes. Elle s'impose ensuite sur le dix kilomètres libre de La Clusaz devant Bjørgen et Østberg, sa principale rivale cette saison avant le Tour de ski. Lors du Tour de ski, elle arrive troisième du seul sprint, disputé à Val Mustair où elle est aussi deuxième du cinq kilomètres classique. Elle enchaîne avec une troisième place au skiathlon et une deuxième place à la poursuite d'Oberstdorf. Elle compte 17 secondes de retard sur Stina Nilsson à l'entame de l'ultime étape qui est l'ascension de lAlpe Cermis. Weng dépasse rapidement Nilsson et vient remporter le Tour de ski (avec en prime le meilleur temps scratch sur l'étape) et s'installe en tête de la Coupe du monde, Østberg terminant seulement quatrième.
Pour ses débuts lors des mondiaux 2017 de Lahti, elle termine troisième de sa demi-finale et ne parvient pas à terminer parmi les deux autres meilleurs temps. Lors du skiathlon qui est son principal objectif, elle figure parmi les quatre fondeuses à occuper la tête à mi-parcours, après le parcours classique, avec Marit Bjørgen, la Finlandaise Krista Pärmäkoski et la Suédoise Charlotte Kalla. Dès le début du parcours libre, Bjørgen et Pärmäkoski s'échappent, puis plus tard, Kalla lâche la Norvégienne qui termine finalement cinquième. Associée à Maiken Caspersen Falla sur le sprint par équipes, elle remporte le titre mondial en devançant les Russes de six secondes et les États-Unis de dix-huit. Elle réalise ensuite le quatrième temps sur le dix kilomètres classique. Heidi Weng fait partie de l'équipe norvégienne sur le relais quatre fois cinq kilomètres. Elle succède à Falla sur le deuxième parcours classique. Accompagnée de la Finlandaise Kerttu Niskanen, elle transmet le relais en tête à Astrid Jacobsen qui fait la différence en style libre face à Laura Mononen. Marit Bjørgen termine finalement en tête, devant la Suède et la Finlande. Lors de la dernière course féminine de la compétition, elle termine deuxième du trente kilomètres derrière Marit Bjørgen. Après les mondiaux, elle termine quatrième du trente kilomètres d'Oslo. Lors des Finales, disputées au Québec, elle termine deuxième du dix kilomètres classique derrière Marit Bjørgen. Partie avec cette dernière lors de la poursuite clôturant la compétition, elle est devancée lors du sprint et termine deuxième de ce mini-tour. Elle remporte son premier globe de cristal récompensant la première du classement général de la coupe du monde, remportant également le petit globe du classement des courses de distance.
Pour ses débuts lors de la saison de coupe du monde, elle termine à la quatrième place, derrière Charlotte Kalla et ses compatriotes Marit Bjørgen et Ragnhild Haga. À Lillehammer, elle dispute une demi-finale du sprint classique, puis termine à la deuxième du skiathlon à 19 s de Kalla et devant Haga et Bjørgen. À Davos, elle obtient la quatrième place du dix kilomètres libre, puis elle termine à la troisième place sur le même format à Toblach, où elle termine également troisième le lendemain sur une poursuite dix kilomètres classique derrière Marit Bjørgen et Ingvild Flugstad Østberg. Heidi Weng commence le tour de ski par une élimination en demi-finale du sprint libre à Lenzerheide, avant de terminer deuxième le lendemain du dix kilomètres classique remporté par Ingvild Flugstad Østberg avec 25 s 7 d'avance. Cette dernière remporte également la poursuite, de nouveau devant Weng, pour devancer cette ernière de 32 s 8 d'avance au classement général de la compétition. Onzième de la course en ligne d'Oberstdorf, Weng remporte le dix kilomètres classique de Val di Fiemme et revient à 1 s 8 d'Oestberg avant la montée finale de l'Alpe Cermis. Lors de celle-ci, Weng lâche son adversaire pour terminer avec une avance de 48 s 5 sur celle-ci et remporter un deuxième tour de |
|
nv | https://nv.wikipedia.org/wiki/Tsinl%C3%A1tah_na%CA%BCash%C7%AB%CC%81%CA%BCiitsoh | Tsinlátah naʼashǫ́ʼiitsoh | null | Tsinlátah naʼashǫ́ʼiitsoh | null | English: geographic distribution of Iguana delicatissima (Native: Anguilla; Dominica; Guadeloupe; Martinique; Saint Barthélemy / Regionally extinct: Antigua and Barbuda; Saint Kitts and Nevis; Saint Martin (French part)) | null | image/png | 944 | 1,259 | true | true | true | Tsinlátah naʼashǫ́ʼiitsoh éí naʼashǫ́ʼii dah yikahjí atah yisdzoh, áádóó éí Haʼaʼaahjí Tónteel bikáaʼdi kéyah dah ndaaʼeełí léiʼ bikáaʼgi hólǫ́. Ndaʼałkaahí dóó ééʼdeetįįhii éí "Iguana delicatissima" deiłníigo dayózhí. | Tsinlátah naʼashǫ́ʼiitsoh éí naʼashǫ́ʼii dah yikahjí atah yisdzoh, áádóó éí Haʼaʼaahjí Tónteel bikáaʼdi kéyah dah ndaaʼeełí léiʼ bikáaʼgi hólǫ́. Ndaʼałkaahí dóó ééʼdeetįįhii éí "Iguana delicatissima" deiłníigo dayózhí. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/N-110 | N-110 | Provincia de Soria | N-110 / Recorrido / Provincia de Soria | null | Unknown | Indicador ProvinciaSegovia | image/png | 248 | 578 | true | true | true | La N-110 es una carretera nacional española que desde Soria comunica todo el sur de la comunidad de Castilla y León y el Valle del Jerte, en el norte de Extremadura. Su trazado es el siguiente: Soria-San Esteban de Gormaz-Segovia-Ávila-Plasencia.
Formó parte de la antigua carretera Villacastín-Vigo. | null |
|
arz | https://arz.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%88%D9%86_%D9%83%D9%8A%D9%86%D9%8A%D8%AF%D9%89_%D9%87%D9%88%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%AF%D9%88 | جون كينيدى هورتادو | null | جون كينيدى هورتادو | null | English: Guillermo Barros Schelotto of Columbus Crew and Jhon Kennedy Hurtado Seattle Sounders FC on May 31, 2009 | null | image/jpeg | 872 | 623 | true | true | true | الصفحه دى يتيمه, حاول تضيفلها لينك فى صفحات تانيه متعلقه بيها.
جون كينيدى هورتادو لاعب كورة قدم من كولومبيا. | الصفحه دى يتيمه, حاول تضيفلها لينك فى صفحات تانيه متعلقه بيها.
جون كينيدى هورتادو لاعب كورة قدم من كولومبيا. |
|
ast | https://ast.wikipedia.org/wiki/Alexis_S%C3%A1nchez | Alexis Sánchez | Copa FIFA Confederación 2017 | Alexis Sánchez / Seleición nacional / Copa FIFA Confederación 2017 | Alexis nel duelu contra Australia pola Copa FIFA Confederación 2017. | Русский: Алексис Санчес Матч Чили – Австралия | null | image/jpeg | 1,220 | 992 | true | true | true | Alexis Alejandro Sánchez Sánchez, conocíu deportivamente como Alexis, ye un futbolista profesional chilenu que se desempeña como estremu per dambes bandes o centrodelantero y anguaño milita nel Manchester United Football Club de la Premier League d'Inglaterra. Amás, ye internacional absolutu cola Seleición de Chile dende 2006, cola que foi campeón de la Copa América en 2015 y 2016.
Ye famosu polos sos regates y velocidá tantu como pol so xuegu ofensivu, recibió aponderamientos tantu de periodistes deportivos, como de xugadores de diversos clubes d'Europa. Tamién foi premiáu pol diariu italianu La Gazzetta dello Sport como "el meyor xugador de la Lliga Italiana". Nun estudiu realizáu pola FIFA en 2014, apurrióse la nómina de los 10 futbolistes más rápidos del mundu, onde Alexis ocupó'l 10ᵘ puestu. | Díes previos a la Copa Confederaciones 2017, nun se sabía si Sánchez diba ser titular nel debú ante Camerún, por cuenta de una mancadura.
Finalmente'l día del partíu llegó, Chile tenía de midise con Camerún, Alexis tuvo na banca, ingresu al 57' por Edson Puch, cuando'l marcador diba 0-0, al 81 asistió a Arturo Vidal por que marcara el 1-0 parcial y dempués al 91', Alexis quitar al porteru disparu al arcu, topetó nun camerunés y la pelota quedó-y a Eduardo Vargas pa marcar el 2-0 final.
El 22 de xunu, nel duelu contra Alemaña, Alexis anotó un gol tres un robu de Vidal, anoto'l so primer gol na Copa FIFA Confederación y anotaba el so gol 38° per Chile, superando a Salas de magar, finalmente chilenos y alemanes empatarian 1-1.
El 28 de xunu, poles semifinales Chile tenía de xugar ante la Portugal de Cristiano Ronaldo, Alexis nun tuvo un bon partíu, nótose-y bien cansáu, tres 120 minutos y en penales Chile esaniciaría a Portugal por 3-0 tres notable actuación de Claudio Bravo, Alexis disparo'l tercer penal y anoto el 3-0 parcial.
El 2 de xunetu xugábase la final ante Alemaña, derrota por 1-0, Alexis zusmiu un bon partíu y inclusive pudo igualar al minutu 92 por aciu tiru llibre, pero'l so disparu foi atayáu por Marc-André ter Stegen.
Sánchez zusmiu tolos partíos de la Copa FIFA Confederación 2017, anotó 1 gol y dio 1 asistencia, tuvo 423 minutos en cancha y foi de más a menos. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Crops | Crops | Grilles en zones de couleurs | Crops / Règles du jeu / Situation de départ / Grilles en zones de couleurs | Exemple de grille à remplir en zones de couleurs. | grille de crops - niveau de difficulté important. La grille donne les zones de couleurs des pions (40 rouges 40 verts et un noir). | null | image/jpeg | 607 | 589 | true | true | true | Le Crops est un casse-tête de tablier basé sur le reptyl que l'on peut rapprocher des Dédales et labyrinthes. | Une quatrième version associée à un niveau de difficulté important
ne donne aucun des emplacements de pion
mais la couleur de ceux-ci
chaque case est donc colorée en rouge (40), vert (40) ou noir (1)
La case de départ (rouge) est marquée d'une croix blanche
La difficulté de ce type de grille dépend beaucoup du type de parcours
en effet, un grand nombre de cases, rouges ou vertes, contiguës
rend très difficile le repérage des séries de 5 pions.
Ici encore, l'unique case vide est en noir.
Comme indiqué précédemment, une case marquée d'une croix blanche
indique le premier pion joué. |
|
da | https://da.wikipedia.org/wiki/Duane_Hanson | Duane Hanson | null | Duane Hanson | null | Français : Voici une photo que j'ai tiré d'un magazine en 1972 lorsque j'étais gamin | null | image/jpeg | 350 | 275 | true | true | true | Duane Hanson var en amerikansk socialkritisk kunstner, der i 1960'erne, blev kendt for at udføre sine glasfiberskulpturer efter levende model, i nøjagtige 1:1 afstøbninger. Han arbejdede efter støbeprocessen videre med dem, malede dem og forsynede dem med rekvisitter, som karakteriserede deres miljø, status, erhverv og skæbne.
Han blev kendt i 1965 med skulpturen "Abort", der forestiller en gravid kvinde under et ligklæde. Hun har netop fået foretaget en illegal abort.
Han arbejdede bl.a. med emner som forbrugerkultur, racediskrimination, politivold og hjemløshed. Senere blev Duane Hanson mindre politisk, og mere satirisk og lavede fortolkninger af middelklassens småborgerlighed og forskellige grupper. | Duane Hanson (født 17. januar 1925, død 6. januar 1996) var en amerikansk socialkritisk kunstner, der i 1960'erne, blev kendt for at udføre sine glasfiberskulpturer efter levende model, i nøjagtige 1:1 afstøbninger. Han arbejdede efter støbeprocessen videre med dem, malede dem og forsynede dem med rekvisitter, som karakteriserede deres miljø, status, erhverv og skæbne.
Han blev kendt i 1965 med skulpturen "Abort", der forestiller en gravid kvinde under et ligklæde. Hun har netop fået foretaget en illegal abort.
Han arbejdede bl.a. med emner som forbrugerkultur, racediskrimination, politivold og hjemløshed. Senere blev Duane Hanson mindre politisk, og mere satirisk og lavede fortolkninger af middelklassens småborgerlighed og forskellige grupper. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Meilleur_handballeur_mondial_de_l%27ann%C3%A9e | Meilleur handballeur mondial de l'année | Galerie | Meilleur handballeur mondial de l'année / Palmarès masculin / Galerie | null | Veselin Vujović | null | image/jpeg | 1,076 | 1,206 | true | true | true | Le meilleur handballeur mondial de l'année est désigné chaque année par la Fédération internationale de handball depuis 1988. Cette récompense distingue simultanément un homme et une femme à la suite de leurs performances dans des compétitions internationales et nationales de handball.
En 2018, la Roumaine Cristina Neagu est élue pour la quatrième fois après 2010, 2015 et 2016. Chez les hommes, le Danois Mikkel Hansen égale au palmarès le Français Nikola Karabatic avec trois récompenses.
Quatre joueurs ont également été récompensés à deux reprises : le Russe puis Espagnol Talant Dujshebaev, la Hongroise Bojana Radulovics et le Croate Ivano Balić. | null |
|
kk | https://kk.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%BD%D0%BA%D0%B5%D1%80%D1%81%D1%85%D0%B0%D0%B3%D0%B5%D0%BD | Анкерсхаген | null | Анкерсхаген | null | Deutsch: Heinrich-Schliemann-Museum in Ankershagen | null | image/jpeg | 1,536 | 2,048 | true | true | true | Анкерсхаген — Германия Федеративтік Республикасының Мекленбург-Алдыңғы Померания жерінде орналасқан муниципалитет. Мюриц ауданының құрамына енеді.
Муниципалитеттің тұрақты тұрғындарының саны 628 адамды құрайды. Алып жатқан жер аумағы 28,18 км² шамасында. Мемлекет ішінде бекітілген ресми коды — 13 0 56 006. Муниципалитеттің басшысы — др. Мартин Бруммунд. | Анкерсхаген (нем. Ankershagen) — Германия Федеративтік Республикасының Мекленбург-Алдыңғы Померания жерінде орналасқан муниципалитет. Мюриц ауданының құрамына енеді.
Муниципалитеттің тұрақты тұрғындарының саны 628 адамды құрайды (31 желтоқсан 2010 жыл). Алып жатқан жер аумағы 28,18 км² шамасында. Мемлекет ішінде бекітілген ресми коды — 13 0 56 006. Муниципалитеттің басшысы — др. Мартин Бруммунд. |
|
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Masa_cukrowa | Masa cukrowa | null | Masa cukrowa | Aniołki z masy cukrowej | English: Cake Português: Bolo | null | image/jpeg | 599 | 800 | true | true | true | Masa cukrowa – stosowana w cukiernictwie masa wykonana głównie z cukru pudru oraz żelatyny, używana do powlekania gotowych ciast i wykonywania dekoracji. Znajduje zastosowanie przede wszystkim przy produkcji tortów w stylu angielskim, a także amerykańskich cupcakes. W Polsce tradycja wykonywania dekoracji z masy cukrowej pojawiła się stosunkowo niedawno. | Masa cukrowa (inaczej fondant lub lukier plastyczny) – stosowana w cukiernictwie masa wykonana głównie z cukru pudru oraz żelatyny, używana do powlekania gotowych ciast i wykonywania dekoracji. Znajduje zastosowanie przede wszystkim przy produkcji tortów w stylu angielskim, a także amerykańskich cupcakes. W Polsce tradycja wykonywania dekoracji z masy cukrowej pojawiła się stosunkowo niedawno. |
|
fi | https://fi.wikipedia.org/wiki/Roman_Totenberg | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/93/Totenberg_Roman_przy_Atmie.jpg | Roman Totenberg | null | Roman Totenberg | Roman Totenberg | English: Roman Totenberg in Zakopane, Poland. 17-10-2000. Roman Totenberg w Zakopanem 17-10-2000. | null | image/jpeg | 800 | 1,200 | true | true | true | Roman Totenberg oli puolalais-yhdysvaltalainen viulisti.
Totenberg opiskeli Varsovassa ja teki debyyttinsä jo 11-vuotiaana esiintymällä solistina Varsovan filharmonisen orkesterin kanssa. Hän sai kansainvälisen Mendelssohn-palkinnon 1932 ja esiintyi vuonna 1935 ensimmäistä kertaa sekä Britanniassa että Yhdysvalloissa.
Totenberg kiersi myös Etelä-Amerikassa. Hänen laajaan ohjelmistoonsa kuului mm. Beethovenin, Bachin, Milhaudin, Schumanin, Pendereckin, Hindemithin, Barberin, Martinůn ja Honeggerin tuotantoa.
Totenberg levytti muun muassa Deutsche Grammophonille. Hän esiintyi lukuisien arvostettujen yhdysvaltalaisten ja eurooppalaisten orkesterien solistina, ja vuonna 1988 Puolan hallitus myönsi hänelle ansiomitalin elinikäisistä saavutuksista.
Totenberg kuoli kotonaan Yhdysvalloissa 101-vuotiaana toukokuussa 2012. Hänen kuolinsyynsä oli munuaisten vajaatoiminta. | Roman Totenberg (1. tammikuuta 1911 Łódź – 8. toukokuuta 2012 Newton, Massachusetts) oli puolalais-yhdysvaltalainen viulisti.
Totenberg opiskeli Varsovassa ja teki debyyttinsä jo 11-vuotiaana esiintymällä solistina Varsovan filharmonisen orkesterin kanssa. Hän sai kansainvälisen Mendelssohn-palkinnon 1932 ja esiintyi vuonna 1935 ensimmäistä kertaa sekä Britanniassa että Yhdysvalloissa.
Totenberg kiersi myös Etelä-Amerikassa. Hänen laajaan ohjelmistoonsa kuului mm. Beethovenin, Bachin, Milhaudin, Schumanin, Pendereckin, Hindemithin, Barberin, Martinůn ja Honeggerin tuotantoa.
Totenberg levytti muun muassa Deutsche Grammophonille. Hän esiintyi lukuisien arvostettujen yhdysvaltalaisten ja eurooppalaisten orkesterien solistina, ja vuonna 1988 Puolan hallitus myönsi hänelle ansiomitalin elinikäisistä saavutuksista.
Totenberg kuoli kotonaan Yhdysvalloissa 101-vuotiaana toukokuussa 2012. Hänen kuolinsyynsä oli munuaisten vajaatoiminta. |
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/Llista_de_cims_dels_Prepirineus | Llista de cims dels Prepirineus | null | Llista de cims dels Prepirineus | Cim Cotiella, vist des de la Serra del Jordal | Català: Imatge del Cotiella, Osca, Prepirineu d'Aragó | null | image/jpeg | 1,812 | 3,690 | true | true | true | Un cim és la part més alta d'un turó o muntanya.Els Prepirineus no són només un conjunt de serres muntanyoses situades paral·lelament a banda i banda del Pirineu axial, sinó un conjunt de serres, enmig de les quals hi ha valls, congosts, rius, collades i cims. | Un cim és la part més alta d'un turó o muntanya.Els Prepirineus no són només un conjunt de serres muntanyoses situades paral·lelament a banda i banda del Pirineu axial, sinó un conjunt de serres, enmig de les quals hi ha valls, congosts, rius, collades i cims. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Baudenkmale_in_Bad_Gandersheim | Liste der Baudenkmale in Bad Gandersheim | Bebauung der Südseite der Stiftsfreiheit | Liste der Baudenkmale in Bad Gandersheim / Baudenkmale in der Kernstadt / Ehemaliger Stiftsbezirk und Marktplatzbebauung / Bebauung der Südseite der Stiftsfreiheit | null | Bad Gandersheim, Stiftsfreiheit 9 | Wohnhaus | image/jpeg | 5,597 | 3,736 | true | true | true | In der Liste der Baudenkmale in Bad Gandersheim sind alle denkmalgeschützten Bauten der niedersächsischen Stadt Bad Gandersheim aufgelistet. Diese Liste orientiert sich an der 2018 erschienenen Denkmaltopographie. | null |
|
hu | https://hu.wikipedia.org/wiki/La_Rivi%C3%A8re_(Is%C3%A8re) | La Rivière (Isère) | Népesség | La Rivière (Isère) / Népesség | A település népességének változása | null | null | image/svg+xml | 355 | 475 | true | true | true | La Rivière település Franciaországban, Isère megyében. La Rivière Saint-Quentin-sur-Isère, L'Albenc, Autrans, Montaud, Poliénas és Saint-Gervais községekkel határos. | A település népességének változása: |
|
fa | https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DA%A9%D9%88%D8%A8_%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%88%DB%8C | دارکوب پیاوی | null | دارکوب پیاوی | null | English: Kaempfer's woodpecker Celeus obrieni | null | image/jpeg | 665 | 640 | true | true | true | دارکوب پیاوی یا دارکوب کمپفر با نام علمی Celeus obrieni گونهای دارکوب بومی برزیل است. نخستین نمونه از این گونه که دارکوبی ماده بود در سال ۱۹۲۶ در ایالت پیاوی برزیل توسط امیل کمپفر شکار شد، اما از آنجا که پس از آن دیگر هیچ دارکوبی از این نوع دیده نشد بیم آن میرفت که نسلش منقرض شده باشد تا آنکه در سال ۲۰۰۶ دارکوبی نر از همین گونه در ایالت توکانتینس در تور نشانهگذاری افتاد. با این حال دارکوب پیاوی جزو جانورانی که بهشکل بحرانی در خطر انقراض قرار دارند دستهبندی شدهاست. | دارکوب پیاوی یا دارکوب کمپفر با نام علمی Celeus obrieni گونهای دارکوب بومی برزیل است. نخستین نمونه از این گونه که دارکوبی ماده بود در سال ۱۹۲۶ در ایالت پیاوی برزیل توسط امیل کمپفر شکار شد، اما از آنجا که پس از آن دیگر هیچ دارکوبی از این نوع دیده نشد بیم آن میرفت که نسلش منقرض شده باشد تا آنکه در سال ۲۰۰۶ دارکوبی نر از همین گونه در ایالت توکانتینس در تور نشانهگذاری افتاد. با این حال دارکوب پیاوی جزو جانورانی که بهشکل بحرانی در خطر انقراض قرار دارند دستهبندی شدهاست. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Saint-Vigor-le-Grand | Saint-Vigor-le-Grand | Politique et administration | Saint-Vigor-le-Grand / Politique et administration | La mairie. | Français : Saint-Vigor-le-Grand (14) | null | image/jpeg | 2,008 | 3,008 | true | true | true | Saint-Vigor-le-Grand est une commune française, située dans le département du Calvados en région Normandie, peuplée de 2 438 habitants. | null |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Aristocracy_of_Norway | Aristocracy of Norway | Titular counts, titular barons, and nobility | Aristocracy of Norway / Noble families / Modern aristocratic families / Titular counts, titular barons, and nobility | null | English: Paslick coat of arms | null | image/jpeg | 597 | 498 | true | true | true | Aristocracy of Norway refers to modern and medieval aristocracy in Norway. Additionally, there have been economical, political, and military élites that—relating to the main lines of Norway's history—are generally accepted as nominal predecessors of the aforementioned. Since the 16th century, modern aristocracy is known as nobility.
The very first aristocracy in today's Norway appeared during the Bronze Age. This bronze aristocracy consisted of several regional élites, whose earliest known existence dates to 1500 BC. Via similar structures in the Iron Age, these entities would reappear as petty kingdoms before and during the Age of Vikings. Beside a chieftain or petty king, each kingdom had its own aristocracy.
Between 872 and 1050, during the so-called unification process, the first national aristocracy began to develop. Regional monarchs and aristocrats who recognised King Harald I as their high king, would normally receive vassalage titles like Earl. Those who refused were defeated or chose to migrate to Iceland, establishing an aristocratic, clan-ruled state there. | null |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Alstroemeria_exserens | Alstroemeria exserens | null | Alstroemeria exserens | null | An alpine version from Teno Lake, Chile-Argentine border. In context at www.dixpix.ca/sth_cordillera/flora/alstroemeria/index.html | null | image/jpeg | 857 | 800 | true | true | true | Alstroemeria exserens es una especie fanerógama, herbácea, perenne y rizomatosa perteneciente a la familia de las alstroemeriáceas. Se halla distribuida desde el centro de Chile hasta el oeste de Argentina. | Alstroemeria exserens es una especie fanerógama, herbácea, perenne y rizomatosa perteneciente a la familia de las alstroemeriáceas. Se halla distribuida desde el centro de Chile hasta el oeste de Argentina. |
|
fi | https://fi.wikipedia.org/wiki/Shinshiro | Shinshiro | Kuvia | Shinshiro / Kuvia | null | 日本語: 右岸上流側から望む野田城大橋、愛知県新城市にある豊川に架かる愛知県道392号新城引佐線のワーレントラス橋 English: Nodajo Bridge of Aichi Prefectural Road Route 392 (Shinshiro-Inasa Line) over Toyo River in Shinshiro, Aichi Prefecture, Japan. | null | image/jpeg | 4,000 | 6,000 | true | true | true | Shinshiro on Japanin kaupunki Honshūn saarella Chūbun tai Tōkain alueella Aichin prefektuurissa. Se sijaitsee sisämaassa prefektuurin itäosassa Toyojoen keski- ja yläjuoksun vuoristoalueella. Länsiosat kuuluvat Mino-Mikawan ylänköön. Idässä kaupunki rajautuu Shizuokan prefektuuriin. Shinshirossa on 45 745 asukasta ja sen pinta-ala on 499,23 neliökilometriä. Pinta-alaltaan se on prefektuurin toiseksi suurin kaupunki.
Shinshiro merkitsee kirjaimellisesti ’uutta linnaa’ ja on peräisin Okudaira Nobumasan vuonna 1575 Nagashinon taistelun jälkeen rakennuttamalta linnalta. Edo-kaudella 1600-luvun puolivälistä lähtien Shinshiro kehittyi Suganuma-klaanin hallinnassa linnanaluskaupunkina, postiasemana ja Toyojoen jokisatamana. Meiji-kaudella sen liikenteellinen merkitys väheni alueen kiertäneiden rautatielinjojen rakentamisen vuoksi. Toisen maailmansodan jälkeen kaupunkiin on sijoittunut puutarhaviljelyn ja karjankasvatuksen lisäksi muun muassa kumi- ja elektroniikkateollisuutta. Kaupunkioikeudet Shinshirolle myönnettiin vuonna 1958. Kaupunki laajeni huomattavasti vuonna 2005, kun siihen liitettiin Hōrain maaseutukaupunki ja Tsukuden kyläkunta. | null |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_personen_overleden_in_1941 | Lijst van personen overleden in 1941 | Januari | Lijst van personen overleden in 1941 / Januari | null | For documentary purposes the German Federal Archive often retained the original image captions, which may be erroneous, biased, obsolete or politically extreme. Dr. Emanuel Lasker der deutsche Ex-Schachweltmeister, beabsichtigt im Frühjahr dieses Jahres seine Weltmeisterschaft wieder zurückzuerobern! Dr. Emanuel Lasker in seinem Berliner Heim. | null | image/jpeg | 800 | 567 | true | true | true | Dit is een lijst van personen die overleden zijn in 1941.
De inhoud van deze pagina is gebaseerd op gegevens in Wikidata. Als er onvolkomenheden in deze lijst zitten, gelieve dan aldaar de gegevens aan te passen. Achter iedere persoon is hiervoor een link aanwezig met de aanduiding bewerken.
Wijzigingen in Wikidata worden met enige regelmatigheid geautomatiseerd overgenomen naar deze pagina. | Otto Kockert, Duitse dirigent, pianist, arrangeur en componist (geboren in 1865) bewerken
2 - Joseph Kutter, Luxemburgse kunstschilder en kunstenaar (geboren in 1894) bewerken
3 - Eugène Boch, Franse kunstschilder (geboren in 1855) bewerken
4 - Henri Bergson, Franse filosoof, schrijver, professor en socioloog (geboren in 1859) bewerken
4 - Pjotr Kobozev, politicus (geboren in 1878) bewerken
5 - Amy Johnson, Britse piloot en ingenieur (geboren in 1903) bewerken
5 - Marie Joseph Brusse, Nederlandse schrijver en journalist (geboren in 1873) bewerken
7 - Charles Dejace, Belgische senator, advocaat (geboren in 1856) bewerken
8 - Edwin Ashby, Australische botanicus, ornitholoog en malacoloog (geboren in 1861) bewerken
8 - Robert Baden-Powell, Britse Baron Baden-Powell en Baronet, lid van het Hogerhuis, scoutingleider, schrijver, beeldhouwer en officier (geboren in 1857) bewerken
8 - August Zinsmeister, Nederlandse architect (geboren in 1867) bewerken
9 - Sjaak Boezeman, Nederlandse verzetsstrijder (geboren in 1914) bewerken
9 - Dimitrios Golemis, Griekse middenafstandsloper, schrijver en atleet (geboren in 1874) bewerken
9 - Ragnar Vik, Noorse zeiler (geboren in 1893) bewerken
10 - Frank Bridge, Britse componist, dirigent en muziekpedagoog (geboren in 1879) bewerken
10 - John Lavery, Britse kunstschilder (geboren in 1856) bewerken
10 - Issai Schur, Duitse wiskundige en academisch docent (geboren in 1875) bewerken
11 - Emanuel Lasker, wiskundige, schaker, bridgespeler en filosoof uit het Duitse Keizerrijk (geboren in 1868) bewerken
12 - Edu Snethlage, Nederlandse voetballer (geboren in 1886) bewerken
13 - James Joyce, Ierse dichter, toneelschrijver, romanschrijver, onderwijzer, auteur, schrijver, journalist en literatuurcriticus (geboren in 1882) bewerken
18 - Gisbert Combaz, Belgische kunstschilder, kunstleraar, pedagoog en sinoloog (geboren in 1869) bewerken
19 - Lewis Stillwell, Amerikaanse elektrotechnicus (geboren in 1863) bewerken
19 - John Vincent, Britse ontdekkingsreiziger (geboren in 1879) bewerken
22 - František Křižík, uitvinder, ondernemer en wetenschapper uit het Keizerrijk Oostenrijk (geboren in 1847) bewerken
22 - József Somssich de Sáard, Hongaarse graaf, Minister van buitenlandse zaken en diplomaat (geboren in 1864) bewerken
23 - Henri Crombez, Belgisch lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers en senator (geboren in 1856) bewerken
24 - Willem Wijk, Nederlands Tweede Kamerlid (geboren in 1864) bewerken
25 - Jozias Lepoeter, Nederlandse wiskundige en onderwijzer (geboren in 1880) bewerken
26 - Leonard Xavier Neujean, Belgisch lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers en advocaat (geboren in 1840) bewerken
27 - Helena Christina van de Pavord Smits, Nederlandse botanisch illustrator, kunstschilder, aquarellist en tekenaar (geboren in 1867) bewerken
27 - István Csáky, Roemeense Minister van buitenlandse zaken van Hongarije, diplomaat (geboren in 1894) bewerken
27 - Iver Holter, Noorse componist en dirigent (geboren in 1850) bewerken
29 - Franz Gürtner, Duitse politicus en jurist (geboren in 1881) bewerken
29 - Ioannis Metaxas, Griekse Premier, Minister van Binnenlandse Zaken, minister van defensie, Vice-premier, parlementslid en ambassadeur, officier, militair en diplomaat (geboren in 1871) bewerken
29 - Amédée Thubé, Franse schipper (geboren in 1884) bewerken |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BF%D0%B8%D1%80%D0%B8%D0%B4%D0%BE%D0%BD%D0%BE%D0%B2,_%D0%AE%D1%80%D0%B8%D0%B9_%D0%90%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%B5%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D1%87 | Спиридонов, Юрий Алексеевич | Награды и звания | Спиридонов, Юрий Алексеевич / Награды и звания | Памятник в Сыктывкаре | Памятник Юрию Алексеевичу Спиридонову | null | image/jpeg | 3,648 | 2,736 | true | true | true | Ю́рий Алексе́евич Спиридо́нов — советский и российский государственный деятель, первый секретарь Коми областного комитета КПСС в 1989—1990 годах, председатель Верховного Совета Коми ССР и Республики Коми в 1990—1994 годах, глава Республики Коми в 1992—2002 годах, депутат Государственной думы четвёртого созыва. По национальности русский. | Орден «За заслуги перед Отечеством» IV степени (13 ноября 1998 года) — за заслуги перед государством и большой вклад в социально-экономическое развитие республики
Орден Дружбы народов (11 ноября 1993 года) — за заслуги в проведении в жизнь демократических преобразований, экономических и политических реформ
Орден Трудового Красного Знамени
Благодарность Президента Российской Федерации (12 августа 1996 года) — за активное участие в организации и проведении выборной кампании Президента Российской Федерации в 1996 году
Орден преподобного Сергия Радонежского (Русская православная церковь (РПЦ), 1996 год)
Орден святого царевича Димитрия (РПЦ, 1997 год)
Действительный член Российской академии естественных наук и Академии горных наук
Национальная общественная премия имени Петра Великого (май 2001 года)
Почётный гражданин города Усинска. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/New_Mexico_State_Road_475 | New Mexico State Road 475 | Gallery | New Mexico State Road 475 / Gallery | null | NM475nRoadCurveForest | null | image/jpeg | 1,600 | 2,400 | true | true | true | State Road 475 is a 16.907-mile-long state highway in the US state of New Mexico. NM 475's western terminus is at U.S. Route 84 and US 285 in Santa Fe, and the eastern terminus is at the end of route at Santa Fe Ski Basin. | null |
|
et | https://et.wikipedia.org/wiki/Hilde_Benjamin | Hilde Benjamin | null | Hilde Benjamin | Hilde Benjamin kohtumas pioneeridega (1958) | For documentary purposes the German Federal Archive often retained the original image captions, which may be erroneous, biased, obsolete or politically extreme. Steinpleis, Jugendweihe, Hilde Benjamin Zentralbild Schlegel 9.2.1958 Minister Dr. Hilde Benjamin sprach in Steinpleis Am 7.2.1958 sprach der Minister für Justiz Dr. Hilde Benjamin in Steinpleis, Kreis Werdau, vor rund 200 Teilnehmern an der Jugendweihe und beantwortete viele Fragen der Jugendlichen. UBz: Minister Dr. Hilde Benjamin im Gespräch mit Teilnehmern der Jugendweihe. | null | image/jpeg | 560 | 784 | true | true | true | Hilde Benjamin oli saksa jurist ja Saksa DV riigitegelane.
Hilde Benjamin sündis insener Heinz Lange perekonnas. Gümnaasiumi lõpetas ta 1921. aastal. 1921–1924 õppis ta õigusteadust Berliini Humboldti Ülikoolis, Heidelbergi ülikoolis ja Hamburgi Ülikoolis. 1924. aastal astus ta Saksamaa Sotsiaaldemokraatlikku Parteisse. 1926. aastal abiellus ta juudi rahvusest arsti Georg Benjaminiga, kes oli Saksamaa Kommunistliku Partei liige. 1927. aastal astus ka Hilde Benjamin Saksamaa Kommunistlikku Parteisse. 1928. aastast alates tegutses ta Berliinis advokaadina.
Pärast natsionaalsotsialistide võimuletulekut keelati Hilde Benjaminil 1933. aasta märtsis advokaadina töötamine. Tema juudi rahvusest mees Georg Benjamin arreteeriti ja teda hoiti vahi all kuni 1933. aasta detsembrini. 1936. aastal arreteeriti Georg Benjamin uuesti ja talle mõisteti kuus aastat vabaduskaotust. Georg Benjamin hukkus Mauthauseni koonduslaagris 1942. aastal. 1933–1939 töötas Hilde Benjamin Berliinis Nõukogude Kaubandusesinduses juristina. 1939–1945 töötas ta kompvekitööstuses teenistujana. Tema 1932. aastal sündinud pooljuudist poeg Michael Benjamin ei tohtinud koolis käia. | Hilde Benjamin (sünninimi Hilde Lange; 5. veebruar 1902 Bernburg – 18. aprill 1989 Ida-Berliin) oli saksa jurist ja Saksa DV riigitegelane.
Hilde Benjamin sündis insener Heinz Lange perekonnas. Gümnaasiumi lõpetas ta 1921. aastal. 1921–1924 õppis ta õigusteadust Berliini Humboldti Ülikoolis, Heidelbergi ülikoolis ja Hamburgi Ülikoolis. 1924. aastal astus ta Saksamaa Sotsiaaldemokraatlikku Parteisse. 1926. aastal abiellus ta juudi rahvusest arsti Georg Benjaminiga, kes oli Saksamaa Kommunistliku Partei liige. 1927. aastal astus ka Hilde Benjamin Saksamaa Kommunistlikku Parteisse. 1928. aastast alates tegutses ta Berliinis advokaadina.
Pärast natsionaalsotsialistide võimuletulekut keelati Hilde Benjaminil 1933. aasta märtsis advokaadina töötamine. Tema juudi rahvusest mees Georg Benjamin arreteeriti ja teda hoiti vahi all kuni 1933. aasta detsembrini. 1936. aastal arreteeriti Georg Benjamin uuesti ja talle mõisteti kuus aastat vabaduskaotust. Georg Benjamin hukkus Mauthauseni koonduslaagris 1942. aastal. 1933–1939 töötas Hilde Benjamin Berliinis Nõukogude Kaubandusesinduses juristina. 1939–1945 töötas ta kompvekitööstuses teenistujana. Tema 1932. aastal sündinud pooljuudist poeg Michael Benjamin ei tohtinud koolis käia. Ta oli koduõppel ja lõpetas gümnaasiumi 1948. aastal.
Alates 1945. aasta maist töötas Hilde Benjamin Berliinis prokurörina. Alates 1945. aasta septembrist töötas ta Nõukogude okupatsioonitsoonis tegutsenud Saksa Keskjustiitsvalitsuses, kus oli alates 1946. aastast personaliosakonna juhataja.
1949–1953 oli ta Saksa DV Ülemkohtu asepresident. Kohtunikuna oli ta 1950. aastate alguse näidisprotsessidel väga julm ja rahva seas olid tema hüüdnimed Verine Hilda, Punane Hilda ja Punane Giljotiin.1949–1967 oli ta Rahvakoja (parlamendi) liige. 1954–1989 oli ta Saksamaa Sotsialistliku Ühtsuspartei Keskkomitee liige.
15. juulist 1953 kuni 14. juulini 1967 oli Hilde Benjamin Saksa DV justiitsminister. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_premiers_of_Nova_Scotia | List of premiers of Nova Scotia | Premiers of Nova Scotia | List of premiers of Nova Scotia / Premiers of Nova Scotia | null | Rt. Hon. Sir Charles Tupper - Member of Parliament (Cape Breton, N.S.) - Secretary of State (Later Prime Minister of Canada) | null | image/jpeg | 480 | 389 | true | true | true | The Canadian province of Nova Scotia was a British colony with a system of responsible government since 1848, before it joined Canadian Confederation in 1867. Since Confederation, the province has been a part of the Canadian federation and has kept its own legislature to deal with provincial matters.
Nova Scotia has a unicameral Westminster-style parliamentary government, in which the Premier is the leader of the party that controls the most seats in the House of Assembly. The Premier is Nova Scotia's head of government, and the Queen in Right of Nova Scotia is its head of state and is represented by the Lieutenant Governor of Nova Scotia. The Premier picks a cabinet from the elected members to form the Executive Council of Nova Scotia, and presides over that body.
Members are first elected to the House during general elections. General elections must be conducted every five years from the date of the last election, but the Premier may ask for early dissolution of the Legislative Assembly. An election may also occur if the governing party loses the confidence of the legislature by the defeat of a supply bill or tabling of a confidence motion. | Confederation Party Nova Scotia Liberal Party Nova Scotia New Democratic Party Progressive Conservative Association of Nova Scotia |
|
iw | https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%90%D7%95%D7%9E%D7%94_%D7%A9%D7%9C_%D7%A8%D7%95%D7%A6%D7%97%D7%99%D7%9D | אומה של רוצחים | ליהוק | אומה של רוצחים / ליהוק | שחקניות "אומה של רוצחים" ב-2018. משמאל למעלה בכיוון השעון:
אברה; סוקי ווטרהאוס; אודסה יאנג; הארי נף. | English: Assassination Nation stars Abra, Suki Waterhouse, Hari Nef and Odessa Young play a REVEALING game of Never Have I Ever, and reveal their funniest moments behind the scenes AND their character’s secret pasts! | null | image/png | 900 | 1,600 | true | true | true | אומה של רוצחים הוא סרט קולנוע אמריקאי עצמאי משנת 2018, המשלב את סוגות הקומדיה השחורה והניצוּל. כתב וביים סם לווינסון. בתפקיד הראשי משחקת אודסה יאנג, ולצידה אנסמבל שחקניות ושחקנים, בהם סוקי ווטרהאוס, הארי נף, אברה, ביל סקארסגארד וג'ואל מקהייל. העלילה מתרחשת בעיירה סיילם שבמסצ'וסטס, הנשטפת בגל מהומות אלים אחרי שהאקר אלמוני חושף ומפיץ את סודותיהם של אלפים מתושבי העיירה, בכלל זה סרטונים, תמונות, מסרונים, נתוני שיחות טלפון והיסטוריית גלישה וחיפוש באינטרנט.
הסרט הוא סאטירה בוטה על מיזוגיניה, סקסיזם ומדיה חברתית, עוסק בסוגיה כיצד צביעות, חוסר אמפתיה ונכונות לנקוט צורות התנהגות קיצוניות הורסים את אמריקה, ומשקף מציאות שבה נשים מתמודדות עם תגובות לא מידתיות כלפי תביעתן לריבונות על גופן ועל עצם קיומן. הבמאי-תסריטאי סם לווינסון הסביר שהאינטרנט, הטכנולוגיה וההתנהלות בני אדם במדיה החברתית אינם מוקד הסרט, אלא המסר שלו הוא שאנשים צריכים להיות פחות בטוחים בצדקתם, ויותר ספקנים באשר למחשבותיהם ורעיונותיהם. לדבריו, מפחידים אותו אנשים שמשתמשים במדיה החברתית ככלי נשק, ובתרבות האספסוף נוצרות תופעות המוניות של בני אדם שמאמינים בביטחון מוחלט שהם צודקים, ולכן פעולותיהם מוצדקות, כך שזהו מעין סרט אימה.
הצגת הבכורה התקיימה בפסטיבל הסרטים סאנדנס ב-21 בינואר 2018. | null |
|
ia | https://ia.wikipedia.org/wiki/Barzana | Barzana | null | Barzana | null | Giorces. Barzana, San Rocco. | null | image/jpeg | 1,704 | 2,272 | true | true | true | Barzana es un municipalitate que se trova in le provincia de Bergamo, in le region del Lombardia, in Italia.
Pecietta de geographia
Iste articulo es ancora in stato embryonic: illo es un pecietta. Nos te invita cordialmente a completar lo pro meliorar Wikipedia in interlingua. | Barzana es un municipalitate que se trova in le provincia de Bergamo, in le region del Lombardia, in Italia.
Pecietta de geographia
Iste articulo es ancora in stato embryonic: illo es un pecietta. Nos te invita cordialmente a completar lo pro meliorar Wikipedia in interlingua. |
|
hy | https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%BB%D6%80%D5%A1%D5%B6%D5%AB_%D5%BA%D5%A1%D5%BF%D5%B4%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6 | Իրանի պատմություն | Փահլավիներ | Իրանի պատմություն / Փահլավիներ | Պերսեպոլիս |  Iran, Tachara Palace of Darius I | null | image/jpeg | 2,448 | 3,264 | true | true | true | Իրանի պատմություն, համաշխարհային քաղաքակրթության պատմության մի մասը։ Իրանը հնագույն կենտրոններից է։ Արդեն մ.թ.ա. 4-3 հազարամյակներում Իրանում գոյություն ուներ զարգացած մշակույթ։ Իրանի ոչ պաշտոնական պատմության մեջ, պահպանված բազմաթիվ հուշարձանների և հիշատակությունների համաձայն՝ Իրանը մի քանի հազար տարվա քաղաքակրթություն ունեցող երկիր է, քաղաքակրթություն, որի արմատները խորանում են մ.թ.ա․ հազարամյակների խորքերը, և դեռ այն ժամանակ Իրանը ժամանակի հարուստ մշակույթ և փայլուն, բայց երբեմն ոչ լիարժեք ու ողջ շքեղությամբ ճանաչված ու հայտնի, բայց մեծ քաղաքակրթություն ունեցող երկիր էր։
Գրեթե մեկուկես դար է, ինչ Իրանը հստակ դասակարգված և պաշտոնապես հաստատված պատմական ժամանակաշրջանների բաժանում ունի, որն ընդգրկում է հնագույն ժամանակաշրջանից մինչև մեր օրերի պատմությունը․ ժամանակաշրջաններ, որոնք սկիզբ են առնում Իլամական, Մարական, Աքեմենյան դինաստիաների և կայսրությունների թվագրումով, և շարունակելով իսլամից հետո ներկայացնել մեծ ու փոքր դինաստիաների և կայսրությունների պատմական ժամանակաշրջանը՝ հասնում են մինչև մեր օրերն ու ընդգրկում Իրանի նորագույն պատմությունը:
Իրանի տարածքում բնակվող ցեղերը զբաղվում էին անասնապահությամբ և երկրագործությամբ։ | 1923 թվականին Իրանի պրեմիերմինիստր դարձած Ռեզա խանի ճնշման տակ մեջլիսը 1925 թվականի հոկտեմբերի 31-ին որոշում կայացրեց Ղաջարական դինաստիան տապալելու մասին։ 1925 թվականի դեկտեմբեր 12-ին Իրանի շահ հռչակվեց Ռեզա խանը՝ Ռեզա-շահ Փահլավի անվամբ (1925-1941)։
Մի շարք միջոցառումներ անցկացվեցին, որոնք նպաստեցին բուրժ. հարաբերությունների զարգացմանը (1927-1928-ի դատական ռեֆորմները, 1928 թվականին կապիտուլյացիաների ռեժիմի վերացումը, 1929 թվականի Քաղաքացիական օրենսդրությունը և այլն)։
1930-ական թվականների դրական փոփոխություններ կատարվեցին կենցաղի ու մշակույթիմեջ։ Միաժամանակ հետապնդվում էր բանվորական, գյուղացիական և դեմոկրատական շարժումը։ Մեծ չափեր ընդունեց պանիրանիզմի մեծապետական պրոպագանդան։ Այս ամենը ֆաշիստական Գերմանիային հնարավորություն տվեց թափանցել Իրանին։ 1941 թվականին սովետական կառավարությունը երեք անգամ նախազգուշացրեց Իրանին, որ ֆաշիստական գործակալների գործունեությունը ուղղակիորեն հակասում է 1921 թվականի սովետա-իրանական պայմանագրին։
1941 թվականի օգոստոսին ԽՍՀՄ-ը զորքեր է մտցնում Իրան։ Միաժամանակ անգլիական զորքերը մտան Իրանի հարավային շրջանները։ Ռեզա-շահը հրաժարական տվեց հօգուտ որդու՝ Մոհամմադ Ռեզա Փահլավիի։ 1942 թվականի հունվար 29-ին ԽՍՀՄ-ի, Մեծ Բրիտանիայի և Իրանի միջև կնքվեց դաշինքի վերաբերյալ պայմանագիր։ ԽՍՀՄ-ը և Մեծ Բրիտանիան պարտավորվեցին հարգել Իրանի տարածքային ամբողջականությունը, սուվերենությունն ու անկախությունը, պաշտպանել Իրան որևէ տերության հարձակման դեպքում։ 1943 թվականի սեպտեմբեր 9-ին ի. պատերազմ հայտարարեց Գերմանիային, թեև չմասնակցեց ռազմական գործողություններին։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո ուժեղացավ դեմոկրատական շարժումը, աճեց 1941 թվականին ստեղծված Իրանի ժողովրդական կուսակցության (ԻԺԿ) ազդեցությունը։
1946 թվականին վարչապետ դարձած Ղավամ Էս-Սալթանեի կառավարությունը վարում էր պրոիմպերիալիստական քաղաքականություն։ Դեմոկրատական շարժումը ջախջախելու նպատակով 1949 թվականի փետրվար 4-ին պրովոկացիոն անհաջող մահափորձ կատարվեց շահի դեմ, որից հետո ԻԺԿ հայտարարվեց օրենքից դուրս։ 1951 թվականի մարտի 15-ին մեջլիսը օրենք ընդունեց նավթարդյունաբերության ազգայնացման մասին։ Մեծ Բրիտանիան և ԱՄՆ-ը ճնշում գործադրեցին այդ որոշումը վերացնելու համար, սակայն Մ. Մոսադ-դեղի (Մոսադդիկ) կառավարությունը խզեց դիվանագիտական հարաբերություն երը Մեծ Բրիտանիայի հետ։ 1953 թվականի պետական հեղաշրջման հետևանքով կառավարության գլուխ կանգնեց գեն. Զահևդին, որը վերականգնեց դիվանագիտական հարաբերությունները Անգլիայի հետ։ 1954 թվականին հարավ-իրանական նավթի շահագործումը տրվեց Միջազգային նավթային կոնսորցիումին (ՄՆԿ)։ 1955 թվականին Իրանը մտավ Բաղդադի ագրեսիվ պակտի մեջ։ ԽՍՀՄ-ի հեակնքվեցին մի շարք պայմանագրեր, որոնք դրական ազդեցություն ունեցան Իրանի տնտեսական զարգացման համար։ 1960-ական թվականներին կատարվեցին առաջադիմական տեղաշարժեր (սկսեց իրագործվել հողային ռեֆորմ, ազգայնացվեցին բնական հարստությունները և այլն)։ Այս բարեփոխումները պաշտոնապես ստացան «սպիտակ հեղափոխություն» անունը, թեև դրանք բուրժ. վերափոխումներ էին և չվերացրին հասարակական քաղաքական հակասությունները։ Երկրի ինդուստրացմանը նպաստեց ԽՍՀՄ-ի և սոցիալիստական մյուս երկրների հետ տնտեսական համագործակցությունը։ ԽՍՀՄ օգնությամբ Սպահանում կառուցվեցին Իրանի առաջին ետալուրգիական գործարանը և արդ. այլ օբյեկտներ։ 1972 թվականի հոկտեմբերին Մոսկվայում կէքվեց տնտեսական և տեխ. համագործակցության պայմանագիր ԽՍՀՄ-ի և Իրանի միջև՝ 15 տարվա ժամկետով։
1973 թվականի փետրվարին ընդունվեց Իրանի տնտեսական զարգացման հնգամյա պլան։ 1976-ին նշվեց Իրանի պետության 2500-ամյակը։ |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Neust%C3%A4dter_Markt_(Toru%C5%84) | Neustädter Markt (Toruń) | Galerie | Neustädter Markt (Toruń) / Galerie | null | This is a photo of an object of cultural heritage inscribed in the registry of the Kuyavian-Pomeranian Voivodeship with number A/154/239. | null | image/jpeg | 2,448 | 3,264 | true | true | true | Der Neustädter Markt in Toruń ist der zentrale Punkt der Neustadt, die 1264 während der Stadtgründung eingeplant wurde. | null |
|
fa | https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D9%84%D9%86_%D8%AF%D8%A7%D9%86%DA%A9%D9%86 | آلن دانکن | null | آلن دانکن | null | English: Official portrait of Sir Alan Duncan | null | image/jpeg | 2,072 | 1,554 | true | true | true | آلن جیمز کارتر دانکن KCMG یک سیاستمدار حزب محافظه کار اهل بریتانیا است. او عضو پارلمان و ملتون است و وزیر امور خارجه اروپا و آمریکا تا زمانی که از ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۹ برکنار شد.
او کار خود را در صنعت نفت با Royal Dutch Shell آغاز کرد و برای اولین بار در انتخابات سال ۱۹۹۲ به مجلس عوام انتخاب شد. پس از کسب چند پست جزئی در دولت جان Major، او نقش مهمی را در پیشنهاد موفقیتآمیز ویلیام هague برای رهبری محافظه کار در سال ۱۹۹۷ بازی کرد. دانکن چندین تبلیغ را به نیمکت محافظه کاران دریافت کرد و در نهایت پس از انتخابات عمومی سال ۲۰۰۵، به کابینه سایه پیوست. او برای رهبری محافظه کار در سال ۲۰۰۵ ایستاده بود، اما به دلیل کمبود حمایت در اوایل عقبنشینی کرد.
دیوید کامرون، برنده احتمالی در دسامبر ۲۰۰۵ وزیر امور خارجه برای تجارت و صنعت را منصوب کرد. نام بخشی که او سایه گذاشته بود، در ژوئیه ۲۰۰۷ به اداره بازرگانی، اداره و اصلاحات مقررات تغییر یافت و پس از آن تبدیل به اداره تجارت، نوآوری و مهارت و اداره استراتژی کسب و کار، انرژی و صنعتی شد.
بعد از انتخابات عمومی سال ۲۰۱۰، نخستوزیر جدید محافظه کار کامرون، دانکن را به عنوان وزیر امور خارجه برای توسعه بینالمللی منصوب کرد. | آلن جیمز کارتر دانکن KCMG (متولد ۳۱ مارس 1957) یک سیاستمدار حزب محافظه کار اهل بریتانیا است. او عضو پارلمان (Rutland) و ملتون است و وزیر امور خارجه اروپا و آمریکا تا زمانی که از ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۹ برکنار شد.
او کار خود را در صنعت نفت با Royal Dutch Shell آغاز کرد و برای اولین بار در انتخابات سال ۱۹۹۲ به مجلس عوام انتخاب شد. پس از کسب چند پست جزئی در دولت جان Major، او نقش مهمی را در پیشنهاد موفقیتآمیز ویلیام هague برای رهبری محافظه کار در سال ۱۹۹۷ بازی کرد. دانکن چندین تبلیغ را به نیمکت محافظه کاران دریافت کرد و در نهایت پس از انتخابات عمومی سال ۲۰۰۵، به کابینه سایه پیوست. او برای رهبری محافظه کار در سال ۲۰۰۵ ایستاده بود، اما به دلیل کمبود حمایت در اوایل عقبنشینی کرد.
دیوید کامرون، برنده احتمالی در دسامبر ۲۰۰۵ وزیر امور خارجه برای تجارت و صنعت را منصوب کرد. نام بخشی که او سایه گذاشته بود، در ژوئیه ۲۰۰۷ به اداره بازرگانی، اداره و اصلاحات مقررات تغییر یافت و پس از آن تبدیل به اداره تجارت، نوآوری و مهارت و اداره استراتژی کسب و کار، انرژی و صنعتی شد.
بعد از انتخابات عمومی سال ۲۰۱۰، نخستوزیر جدید محافظه کار کامرون، دانکن را به عنوان وزیر امور خارجه برای توسعه بینالمللی منصوب کرد. او در ژوئیه 2014 این پست را پس از تغییر مجدد حکومت ترک کرد و سپس به عنوان فرمانده نایت قهرمان سنت مایکل و سنت جورج در سپتامبر ۲۰۱۴ برای خدمات در زمینه توسعه بینالمللی و روابط شرق و شرق میانه. در حالی که در پشت بامها، دانکن در خلال سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ در کمیته اطلاعات و امنیت خدمت کرد.
پس از گذشت دو سال از حکومت، نخستوزیر جدید ترزا May به عنوان وزیر امور اروپا و آمریکا و سپس معاون وزیر امور خارجه بورسی جانسون در ژوئیه ۲۰۱۶، به خط مقدم سیاست بازگشت. دانکن به عنوان وزیر استعفا داد دولت در ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۹ با اشاره به افزایش احتمال جانسون بودن نخستوزیر بعدی انگلیس را افزای داد.
او نخستین عضو جامعه مجازی افسانه ای همجنسگرا بود که در سال ۲۰۰۲ به طور عمومی منتشر شد. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Brian_Wake | Brian Wake | null | Brian Wake | null | Greenock Morton (1) vs (2) St Mirren - Renfrewshire Cup Final 09' www.a-middletonphotography.com | null | image/jpeg | 2,212 | 2,060 | true | true | true | Brian Wake is an English former footballer who spent four years playing in Scottish football before ending his career in Sweden. He is first-team coach at Östersunds FK | Brian Wake (born 13 August 1982) is an English former footballer who spent four years playing in Scottish football before ending his career in Sweden. He is first-team coach at Östersunds FK |
|
la | https://la.wikipedia.org/wiki/Souzy-la-Briche | Souzy-la-Briche | null | Souzy-la-Briche | Souzy-la-Briche: communis tabula | English: Map of French municipality Souzy-la-Briche Français : Carte des communes françaises Souzy-la-Briche Nederlands: Kaart van Franse gemeente Souzy-la-Briche | null | image/png | 605 | 756 | true | true | true | Souzy-la-Briche est commune Francicum 403 incolarum praefecturae Exonae in regione Insula Franciae. | Souzy-la-Briche est commune Francicum 403 incolarum (anno 2012) praefecturae Exonae in regione Insula Franciae. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Deaflympics_d%27%C3%A9t%C3%A9_de_2001 | Deaflympics d'été de 2001 | Pays participants | Deaflympics d'été de 2001 / Pays participants | null | English: Flag of Chinese Taipei Sport Association of Deaf 中文（台灣）: 中華民國聽障者運動協會會旗 | null | image/png | 600 | 900 | true | true | true | Les Deaflympics d'été de 2001, officiellement appelés les 19ᵉ Deaflympics d'été, ont eu lieu le 22 juillet 2001 au 1ᵉʳ août 2001 à Rome.
Ces Jeux rassemblaient 2 208 athlètes venant de 67 pays. Ils participaient à 14 sports et 16 disciplines qui regroupaient un total de 143 épreuves officielles. | Les Deaflympics d'été de 2001 ont accueilli 2208 athlètes de 67 pays:
Algérie
Argentine
Arménie
Australie
Autriche
Azerbaïdjan
Biélorussie
Belgique
Brésil
Bulgarie
Canada
Chine
Croatie
Cuba
Chypre
République tchèque
Danemark
Estonie
Finlande
France
Géorgie
Allemagne
Royaume-Uni
Grèce
Hong Kong
Hongrie
Inde
Iran
Irlande
Israël
Italie
Japon
Kenya
Corée du Sud
Lettonie
Lituanie
Macao
République de Macédoine
Malaisie
Malte
Mexique
Moldavie
Mongolie
Pays-Bas
Norvège
Pakistan
Pologne
Portugal
Roumanie
Russie
Arabie saoudite
Singapour
Slovaquie
Slovénie
Afrique du Sud
Espagne
Suède
Suisse
Turquie
Turkménistan
Ukraine
États-Unis
Uruguay
Ouzbékistan
Venezuela
Yougoslavie
Taipei chinois |
|
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D0%B5_%D0%BA%D1%80%D1%96%D0%BF%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/9e/%D0%97%D0%B0%D0%BC%D0%BA%D0%B8_%D0%B8_%D1%80%D0%B0%D1%81%D1%81%D1%82%D1%80%D0%B5%D0%BB%D1%8B.JPG | Аркове кріплення | null | Аркове кріплення | З'єднання рам та їх елементів | Українська: Фото з виставки Вугілля-Майнінг 2010 Русский: Фото с выставки Уголь-Майнинг 2010 | null | image/jpeg | 2,112 | 2,816 | true | true | true | Кріплення аркове — кріплення рамне, яке складається з окремих арок, що встановлюються перпендикулярно до поздовжньої осі гірничої виробки на відстані 0,3…1,2 м. Кожна арка складається з окремих ланок, які поєднуються жорсткими, шарнірними, або податливими вузлами. Тримальні елементи сталевого податливого кріплення виконують із взаємозамінних жолобчатих профілів. Їх вага в типових конструкціях становить 19, 22, 27, або 33 кг/м. Важливими елементами К.а. є міжрамні огорожі та стяжки, які забезпечують об’єднання рам в просторову систему та захист від обрушення порід між окремими арками. Тримкість рами у податливому режимі становить 150-200 кН, у жорсткому до 300 кН.
Кріплення арки поділяють на податливе та жорстке. Перше застосовується у гірничих виробках зі значним зміщенням гірських порід. Друге — у виробках з постійним гірничим тиском. | Кріплення аркове (рос. крепь арочная, англ. arch timbering, arched support, нім. Bogenausbau m) — кріплення рамне, яке складається з окремих арок (металевих, залізобетонних, змішаних), що встановлюються перпендикулярно до поздовжньої осі гірничої виробки на відстані 0,3…1,2 м. Кожна арка складається з окремих ланок (від двох до п’яти), які поєднуються жорсткими, шарнірними, або податливими вузлами. Тримальні елементи сталевого податливого кріплення виконують із взаємозамінних жолобчатих профілів. Їх вага в типових конструкціях становить 19, 22, 27, або 33 кг/м. Важливими елементами К.а. є міжрамні огорожі та стяжки, які забезпечують об’єднання рам в просторову систему та захист від обрушення порід між окремими арками. Тримкість рами у податливому режимі становить 150-200 кН, у жорсткому до 300 кН.
Кріплення арки поділяють на податливе та жорстке. Перше застосовується у гірничих виробках зі значним зміщенням гірських порід. Друге — у виробках з постійним гірничим тиском. |
zh | https://zh.wikipedia.org/zh-cn/%E5%A8%81%E7%88%BE%E5%A3%AB%E7%8E%8B%E5%A6%83 | 威爾士王妃 | 历任威尔士王妃 | 威爾士王妃 / 历任威尔士王妃 | null | Princess Diana Princess of Wales 1997 Washington D.C. (Red Cross) Photo was on the cover of us news magazine and was the best selling issue in 70 years. . © copyright John Mathew Smith 2010 | null | image/jpeg | 928 | 694 | true | true | true | 威尔士王妃是给英国威尔士亲王之妻的名衔。
目前本头衔的持有者为康沃尔公爵夫人卡米拉，为威尔士亲王查尔斯的第二任妻子，于2005年4月9日结婚；然而她不采用本头衔，因为会与前任持有者威尔士王妃戴安娜有所关连。由此，她采用查尔斯亲王最高附属头衔的女性头衔康沃尔公爵夫人作为替代方案。 | null |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Aachener_Thermalquellen | Aachener Thermalquellen | Römische Zeit | Aachener Thermalquellen / Geschichte des Bäderwesens in Aachen und Burtscheid / Entwicklung des Aachener Kur- und Bäderwesens / Römische Zeit | Teil einer Rekonstruktion einer römischen Portikus in der Nähe der Büchelthermen im Hof | Deutsch: Kopie des römischen Portikus im "Hof", der im 1. und 2. Jahrhundert die Dom- mit der Bücheltherme verbunden hat | null | image/jpeg | 1,280 | 960 | true | true | true | Die über 30 Aachener Thermalquellen zählen zu den ergiebigsten Thermalquellen Deutschlands; sie treten in zwei Quellzügen im Aachener Stadtgebiet an die Oberfläche. Der Thermalwasserzug in der Aachener Innenstadt ist 500 m lang, maximal 50 m breit und durch zahlreiche Quellvorbrüche charakterisiert, von denen heute noch vier zugänglich sind, zwei davon werden bewirtschaftet.
Der Thermalwasserzug von Burtscheid – einem heutigen Stadtteil von Aachen – ist 2200 Meter lang und durch zahlreiche Quellvorbrüche gekennzeichnet, die sich in einer unteren und einer oberen Quellengruppe konzentrieren. Dort sind noch elf Quellen zugänglich, wovon heute noch vier genutzt werden. Sie zählen mit bis über 72 °C zusammen mit den Thermalquellen von Karlsbad zu den heißesten Quellen Mitteleuropas.
Die Thermalquellen wurden bereits seit der römischen Besiedlung zu Heilzwecken genutzt. Sie bildeten einen der wesentlichen Faktoren für die politische und wirtschaftliche Entwicklung Aachens, insbesondere des Kur- und Badewesens, der Tuch- und Nadelindustrie sowie der Mineralwasserproduktion. | Die Gründung eines bedeutenden römischen Vicus abseits der großen römischen Verkehrswege ist auf die Existenz der heißen Quellen in Aachen und Burtscheid zurückzuführen. Die römische Bebauung in der Umgebung der Thermalquellen begann nach dendrochronologischen Untersuchungen zwischen 2 vor Christus und 12 nach Christus. Die heißen Quellen wurden in der Folgezeit freigelegt, die wenig ergiebigen mit Ton, Steinen und einer Art Zement verpfropft, sodass sich die Quellaustritte auf nur noch drei ergiebige Quellen konzentrierten – die Münsterquelle, die Quirinusquelle und die Kaiserquelle. Mitte des 1. Jahrhunderts, insbesondere nach dem Bataveraufstand 69/70 nach Christus, begann die Errichtung eines Heilbades unter Mithilfe der Legio VI Pia Fidelis und der Legio XXX Ulpia Victrix mit der Errichtung der Thermenanlage am Büchel, die durch die Kaiserquelle gespeist wurde.
Ein 1974 bei Bauarbeiten im Bereich der ehemaligen Thermen aufgefundener Weihestein aus dem zweiten bis dritten Jahrhundert, der von einer Römerin aus Dankbarkeit für ihre Heilung gestiftet wurde, ist das älteste schriftliche Zeugnis, das über Bauwerke in Aachen berichtet. Die Inschrift des Steines, die erst in den vergangenen Jahren übersetzt werden konnte, lautet:
„Den vergöttlichten Kaisern zu Ehren des (jetzt herrschenden) Kaiserhauses (erbaute) Iulia Tiberina, Gattin des Quintus Iulius (?)avus, Centurio der 20. Legion Valeria Victrix, diese Tempel der Mater Deum und der Isis auf eigene Kosten aufgrund eines Gelübdes, das sie (hiermit) gerne und weil die Göttinnen es verdienten einlöst.“
Die Quirinusquelle, die vermutlich erste von den Römern gefasste Thermalquelle, speiste Ende des ersten Jahrhunderts ein Quellheiligtum. Die ständig, bis auf 2500 Quadratmeter Grundfläche erweiterte Bücheltherme war bis mindestens ins dritte Viertel des vierten Jahrhunderts in Betrieb, bevor die Badebecken mit Schutt verfüllt wurden.
Vermutlich im letzten Viertel des ersten Jahrhunderts nach Christus wurde eine zweite Therme im Bereich des heutigen Aachener Doms errichtet. Die Herkunft des Thermalwassers für die sogenannte Münstertherme ist bisher noch nicht endgültig geklärt. Es verdichten sich aber Hinweise, dass es eine Zuleitung von Thermalwasser aus dem Bereich der Quirinusquellen gab. Eine andere Theorie geht davon aus, dass sich eine Quelle in der Nähe der Anna- oder Ungarnkapelle des Domes befunden hat, die aber bis heute noch nicht nachgewiesen wurde. Auch die Münstertherme wurde vermutlich Ende des vierten bis Anfang des fünften Jahrhunderts aufgegeben. Gebäudekomplexe, die als Unterkunftshäuser und öffentliche Gebäude gedeutet werden, ergänzten die Thermenanlage. Medizinische Geräte, die in unmittelbarer Nähe des Elisengartens gefunden wurden, belegen die Anwesenheit eines Augenarztes in unmittelbarer Nachbarschaft der Bäder. Bei Ausgrabungen, die im Elisengarten 2008/2009 stattgefunden haben, konnten Reste einer römischen Ansiedlung nachgewiesen werden, die in Verbindung mit den nahe gelegenen Thermenanlagen stehen.
Zum Abkühlen des heißen Thermalwassers wurde aus der Umgebung von Aachen über ein System von Wasserleitungen aus gebranntem Ton oder Holz Frischwasser in das Stadtzentrum geleitet. Bei Bauarbeiten im Stadtzentrum sind derartige Leitungen mehrfach ausgegraben worden. Die Nachbildung eines römischen Porticus mit korinthischen Kapitellen nahe der Fundstelle des Originals am Hof erinnert an den alten römischen Badebezirk in der Aachener Innenstadt. |
|
ja | https://ja.wikipedia.org/wiki/%E4%BB%8A%E5%AE%BF%E9%A7%85 | 今宿駅 | null | 今宿駅 | 駅舎（2019年9月） | 日本語: 今宿駅の駅舎 | null | image/jpeg | 3,013 | 4,018 | true | true | true | 今宿駅は、福岡県福岡市西区今宿駅前一丁目にある、九州旅客鉄道筑肥線の駅である。駅番号はJK03。事務管コードは▲911834。 | 今宿駅（いまじゅくえき）は、福岡県福岡市西区今宿駅前一丁目にある、九州旅客鉄道（JR九州）筑肥線の駅である。駅番号はJK03。事務管コードは▲911834。 |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/George_M._Stratton | George M. Stratton | The army | George M. Stratton / Work years / The army | Hazelhurst field | English: Army aviation airfield in use during World War I. Near Mineola, Long Island, New York. | USGS map of Hazelhurst field in Long Island, 1918 | image/jpeg | 464 | 680 | true | true | true | George Malcolm Stratton was an American psychologist who pioneered the study of perception in vision by wearing special glasses which inverted images up and down and left and right. He studied under one of the founders of modern psychology, Wilhelm Wundt, and started one of the first experimental psychology labs in America, at the University of California, Berkeley. Stratton's studies on binocular vision inspired many later studies on the subject. He was one of the initial members of the philosophy department at Berkeley, and the first chair of its psychology department. He also worked on sociology, focusing on international relations and peace. Stratton presided over the American Psychological Association in 1908, and was a member of the National Academy of Sciences. He wrote a book on experimental psychology and its methods and scope; published articles on the studies at his labs on perception, and on reviews of studies in the field; served on several psychological committees during and after World War I; and served as advisor to doctoral students who would go on to head psychology departments. | During World War I, Stratton served in army aviation developing psychological recruitment tests for aviators. He worked at San Francisco, Rockwell Field, San Diego, and at Hazelhurst Field, Mineola, New York. Joining as a captain, he was promoted to major in 1918 along with a transfer to Mineola. Stratton presided over the Army Aviation Examining Board in San Francisco in 1917, chaired the subcommittee of the National Research Council of the APA: "Psychological Problems of Aviation, including Examination of Aviation Recruits" in the summer of 1917, and headed the psychological section of the Medical Research Lab of the Army Medical Research Board at Hazelhurst Field, a wing of the Army's Sanitary Corps, in 1918. As a member of the psychological division, his research focused on developing psychological recruiting tests for would-be aviators. The tests he designed tested for reaction times, ability to imagine completions of curves presented visually, and the ability to sense a gradual tilting of one's own body. Edward L. Thorndike pooled Stratton's results with other studies to statistically analyze and correlate weak performance to a poor flying record. Part of this research was carried out in the spring of 1918 with Captain Henmon at Kelly Field, and the army thought enough of the results to allow the tests for checking recruits in four new units. |
|
arz | https://arz.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%85%D9%8A%D9%84%D9%8A%D9%88_%D9%85%D9%8A%D9%86%D9%8A%D9%86%D8%AF%D9%8A%D8%B2_%D9%BE%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%B1%D9%8A%D8%B3 | اميليو مينينديز پالاريس | null | اميليو مينينديز پالاريس | null | Español: Los oradores, perorando. | null | image/jpeg | 1,322 | 797 | true | true | true | الصفحه دى يتيمه, حاول تضيفلها لينك فى صفحات تانيه متعلقه بيها.
اميليو مينينديز پالاريس كان سياسى من اسبانيا. | الصفحه دى يتيمه, حاول تضيفلها لينك فى صفحات تانيه متعلقه بيها.
اميليو مينينديز پالاريس كان سياسى من اسبانيا. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Anik | Anik | Anik C | Anik / Séries / Anik C | Anik C3 au Centre spatial Kennedy le 8 octobre 1982 | ANIK C-3, a communications satellite, sits in its mission "can" in the Vertical Processing Facility at the Kennedy Space Center as technicians prepare it for STS-5 | null | image/jpeg | 462 | 369 | true | true | true | Anik est le nom d'une série de satellites canadiens de communications intérieures à usage commercial. | La série Anik C est composée de trois satellites lancés entre novembre 1982 et novembre 1985. Chaque satellite de cette série est muni de 16 voies de communication sur une bande 16−14 GHz puisque les anciennes expériences ont su démontrer l'efficacité de cette technologie. Comme cette technologie permet aux plus petites antennes de recevoir le signal, on lance alors « le premier système commercial de télédiffusion directe par satellites au monde » lors de la mise en œuvre de la série Anik C. |
|
pt | https://pt.wikipedia.org/wiki/Comuna_de_Wielka_Wie%C5%9B | Comuna de Wielka Wieś | null | Comuna de Wielka Wieś | null | Dolina Kluczwody (Zamkowa Skała) | null | image/jpeg | 1,932 | 2,576 | true | true | true | Wielka Wieś é uma gminy na Polónia, na voivodia de Pequena Polónia e no condado de Krakowski. A sede do condado é a cidade de Wielka Wieś.
De acordo com os censos de 2004, a comuna tem 9183 habitantes, com uma densidade 190,9 hab/km². | Wielka Wieś (polaco: Gmina Wielka Wieś) é uma gminy (comuna) na Polónia, na voivodia de Pequena Polónia e no condado de Krakowski. A sede do condado é a cidade de Wielka Wieś.
De acordo com os censos de 2004, a comuna tem 9183 habitantes, com uma densidade 190,9 hab/km². |
Subsets and Splits